INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 24.01.2012 r. (data wpływu 06.02.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaprzestania amortyzacji od wyrejestrowanych (wycofanych z eksploatacji) automatów do gier – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 06.02.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych zakresie możliwości zaprzestania amortyzacji od wyrejestrowanych (wycofanych z eksploatacji) automatów do gier.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Podstawową działalnością Spółki - Wnioskodawcy jest prowadzenie punktów gier na automatach o niskich wygranych rozlokowanych na terenie całej Polski. Przedmiotowe urządzenia stanowią dla Spółki środki trwałe od, których Spółka co miesiąc dokonywała podatkowe odpisy amortyzacyjne do chwili ich wyrejestrowania.

Automaty do gier o niskich wygranych przed uruchomieniem poddawane są badaniom przeprowadzonym przez uprawnione przez Ministerstwo Finansów Jednostki badające. Jednostki badające sprawdzają zgodność przedmiotowych automatów z wymogami obowiązującej ustawy. W przypadku uzyskania pozytywnych wyników uprawniona Jednostka badająca wystawia „OPINIĘ TECHNICZNĄ Z BADAŃ PRZEDREJESTRACYJNYCH”.

Po uzyskaniu pozytywnej opinii badań przedrejestracyjnych automatów, generowany jest przez Spółkę „WNIOSEK O REJESTRACJĘ AUTOMATU” (druk GL-1) w celu zarejestrowania automatu przez Naczelnika Urzędu Celnego. Po otrzymaniu poświadczonych przez Naczelnika Urzędu Celnego wniosków GL-1, automat może zostać wstawiony do punktu gry i eksploatowany.

W związku ze zmieniającą się sytuacją na rynku w zakresie eksploatacji urządzeń, wynikającą z nowych regulacji ustawowych na rynku hazardowym w Polsce w zakresie nie przedłużenia zezwoleń na prowadzenie punktów gry, kończąca się opinia techniczna posiadanych automatów, wygaśnięcie ważności poświadczenia rejestracji, a także zły stan technicznym urządzeń spowodowały, iż Spółka dokonała wyrejestrowania części automatów do gry na druku GL-2. Wyrejestrowane urządzenia z eksploatacji nie generują dla Spółki przychodów oraz Spółka nie przewiduje aby ponownie zostały uruchomione. W związku z powyższym Spółka nie amortyzuje podatkowo urządzeń wyrejestrowanych z eksploatacji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka prawidłowo postąpiła nie naliczając amortyzacji podatkowej od chwili wyrejestrowania automatów...

Stanowisko Spółki:

Zdaniem Spółki, w związku z faktem, iż Spółka nie osiąga przychodów od wyrejestrowanych automatów do gier oraz nie przewiduje ich ponownej eksploatacji zaprzestała naliczać amortyzację podatkową od chwili ich wyrejestrowania.

Zgodnie z zapisami art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm., dalej: updop), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Stosownie do art. 15 ust. 6 updop, kosztami uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-1 6m, z uwzględnieniem art. 16.

W myśl art. 16a ust. 1 updop, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie z powyższym, wymienione w pkt 1-3 środki trwale podlegają amortyzacji po spełnieniu następujących warunków:

• zostały nabyte lub wytworzone we własnym zakresie,

• stanowią własność lub współwłasność podatnika,

• są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania,

• przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok,

• są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu (tzw. operacyjnego),

• nie są wymienione w katalogu środków trwałych wymienionych w art. 16c ustawy.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r., Nr 74, poz. 397 ze zm.; dalej: updop), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Określona grupa wydatków, w tym związana z finansowaniem środków trwałych (ich nabyciem czy wytworzeniem) może być zaliczana do kosztów uzyskania przychodów tylko poprzez odpisy amortyzacyjne.

Wynika to z art. 15 ust. 6 updop, który stanowi, że kosztami uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje wprost czym jest amortyzacja, tym niemniej wskazać należy, iż amortyzacja jest pojęciem związanym z aktywami trwałymi - odpisów amortyzacyjnych dokonujemy bowiem od pozycji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, co potwierdzają, m.in. przepisy art. 16a i art. 16b tej ustawy.

W znaczeniu ekonomicznym amortyzacja oznacza zmniejszenie lub utratę wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej na skutek ich zużycia w wyniku normalnego używania, korzystania z nich.

Istotą amortyzacji jest rozłożenie w czasie jednorazowego wydatku poniesionego na zakup, czy wytworzenie danego środka trwałego.

Podstawę odpisów amortyzacyjnych stanowi wartość początkowa, a wysokość tych odpisów uzależniona jest m.in. od przewidywanego okresu użytkowania danego środka trwałego.

Za pomocą amortyzacji nakłady na zakup bądź wytworzenie środka trwałego są stopniowo, w formie odpisów, zaliczane w koszty poszczególnych okresów, przy czym odpisy – jak wskazano wyżej – dokonywane zgodnie z regulacjami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Art. 16a ust. 1 tej ustawy stanowi, że amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie z powyższym, wymienione w pkt 1-3 środki trwałe – jak słusznie zauważyła Spółka - podlegają amortyzacji po spełnieniu następujących warunków:

• zostały nabyte lub wytworzone we własnym zakresie,

• stanowią własność lub współwłasność podatnika,

• są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania,

• przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok,

• są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu (tzw. operacyjnego),

• nie są wymienione w katalogu środków trwałych wymienionych w art. 16c ustawy.
  
  

Przedmiotem rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie jest, czy Spółka - Wnioskodawca prowadząc działalność hazardową z wykorzystaniem automatów o niskich wygranych postąpiła prawidłowo nie naliczając amortyzacji podatkowej od chwili wyrejestrowania automatów (wycofania z eksploatacji) - na skutek zmieniającej się sytuacji na rynku w zakresie eksploatacji urządzeń (wynikającej z nowych regulacji ustawowych na rynku hazardowym w Polsce w zakresie nie przedłużenia zezwoleń na prowadzenie punktów gry), kończącej się opinii technicznej posiadanych automatów, wygaśnięcia ważności poświadczenia rejestracji, a także złego stanu technicznego tych urządzeń.

Ustosunkowując się do problemu zgłoszonego przez Spółkę zwrócić należy uwagę, że w rozpatrywanej sprawie szczególnie istotne jest właściwe zinterpretowanie zapisów ww. art. 16a ust. 1 updop.

Ustawodawca przepisie tym posługuje się wyrażeniami "wykorzystywane przez podatnika na potrzeby" oraz "prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą". Wyrażenia te wskazują na to, że dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych wiąże się z bezpośrednim, a więc fizycznym ich wykorzystywaniem przez podatnika.

Z niekwestionowanego stanu faktycznego w sprawie wynika, że część własnych środków trwałych Spółki, tj. część automatów do gier została wyrejestrowana – wycofana z eksploatacji i nie generują dla Spółki przychodów oraz Spółka nie przewiduje aby ponownie zostały uruchomione.

W tym stanie należy więc stwierdzić, że wygasła w sposób trwały zasadnicza przesłanka dla możliwości podatkowej amortyzacji określona w art. 16 ust. 1 updop, tj. przesłanka wykorzystywania przez Spółkę środków trwałych (wyrejestrowanych automatów) na potrzeby prowadzonej przez nią działalności gospodarczej. Skoro w stanie faktycznym trwale zaprzestano eksploatacji części automatów – to tym samym Spółka, jak słusznie uważa, nie ma podstaw prawnych do dalszej ich amortyzacji.

W tej sytuacji mając na uwadze literalne brzmienie art. 16a ust. 1 updop i stan faktyczny przedstawiony przez Spółkę należy stwierdzić, że Spółka - wobec niedopełnienia wymogów nałożonych tym przepisem winna zakończyć amortyzację podatkową wycofanych z eksploatacji (wyrejestrowanych) automatów do gier, które nie będą już wykorzystywane w działalności Spółki. Doprecyzować przy tym należy, że ostatnim miesiącem, w którym mogą być dokonane odpisy amortyzacyjne będzie miesiąc wyrejestrowania automatów.

Reasumując, z uwagi na to, że trwałe wycofanie z eksploatacji części automatów do gier skutkuje niedopełnieniem zasadniczej przesłanki z art. 16a ust. 1 updop, tj. wyrejestrowane automaty trwale nie będą wykorzystywane w działalności gospodarczej Spółki - Spółka prawidłowo postąpiła zaprzestając dokonywania ich amortyzacji podatkowej.

Powyższe oznacza tym samym, że stanowisko Spółki w kwestii zadanego pytania uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.