Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPB-1-1.4511.513.2016.1.NL
z 27 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 5 września 2016 r. (data wpływu do tut. Biura 6 września 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia samochodu osobowego wykupionego po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 września 2016 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia samochodu osobowego wykupionego po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki cywilnej, która jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wspólnikami Spółki są dwie osoby posiadające udziały w równych częściach, czyli po 50%. Przyjęta forma opodatkowania to podatek uiszczony na „zasadach ogólnych”. Zdarzenia gospodarcze są ewidencjonowane w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest 62.01.Z Działalność związana z oprogramowaniem. Pozostałe przedmioty działalności Wnioskodawcy zostały sklasyfikowane w następujących grupach PKD: 62.01.Z, 47.91.Z, 58.19.Z, 58.21.Z, 58.29.Z, 59.11.Z, 59.12.Z, 59.13.Z, 59.20.Z, 62.02.Z, 62.03.Z, 62.09.Z, 63.11.Z, 63.12.Z, 63.91..Z, 63.99.Z, 70.21.Z, 70.22.Z, 71.20.B, 73.11.Z, 73.12.A, 73.12.B, 73.12.C, 73.12.D, 73.20.Z, 74.10.Z, 74.20.Z, 74.30.Z, 74.90.Z, 93.29.Z, 95.11.Z.

W 2013 roku Spółka zawarła z firmą leasingową dwie umowy leasingu na samochody osobowe wykorzystywane dla celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Samochody są przedmiotem leasingu operacyjnego.

Czynsze leasingowe są ujmowane w kosztach działalności gospodarczej w kwocie netto i dokonywane są od nich częściowe odliczenia podatku VAT zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług.

We wrześniu i listopadzie 2016 r. nastąpi zakończenie umów leasingu i zgodnie z warunkami tych umów nastąpi wykup obu przedmiotów leasingu przez Spółkę. Faktury dokumentujące wykup będą wystawione na leasingobiorcę czyli na Spółkę Cywilną prowadzącą działalność gospodarczą.

Po zakończeniu umowy i wykupie przedmiotów leasingu, tj. samochodów wspólnicy Spółki nie zamierzają wykorzystywać ich w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (samochody nie będą też wprowadzone do ewidencji środków trwałych), gdyż w momencie wykupu jako wspólnicy Spółki Cywilnej podejmą decyzję (uchwałę) o przeznaczeniu ich na cele osobiste, prywatne wspólników, niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą. W dniu wykupu z leasingu nastąpi więc wycofanie samochodów ze Spółki, przeznaczenie na cele osobiste wspólników i na mocy oświadczenia woli wszystkich wspólników nastąpi przekształcenie współwłasności łącznej składnika majątku Spółki Cywilnej (samochodu) na współwłasność ułamkową. Wspólnik, który w dniu wykupu samochodu z leasingu stanie się 100% właścicielem samochodu, zarejestruje go na własne nazwisko i wszelkie poniesione koszty (polisa, naprawy, części i inne) związane z tym samochodem od momentu wykupu z leasingu nie będą ujmowane w podatkowej księdze przychodów i rozchodów Spółki Cywilnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jeżeli po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego spółka cywilna wykupi samochód od leasingodawcy, nie ujmując przedmiotu leasingu w ewidencji środków trwałych i przeznaczy go na cele osobiste, prywatne wspólników, to czy w przypadku sprzedaży tego samochodu przez wspólnika po upływie pół roku licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie (protokół przekazania ze spółki na cele osobiste wspólnika oraz zniesienie własności łącznej) nie wystąpi dochód z działalności gospodarczej (art.10 ust. 1 pkt 3) oraz nie wystąpi przychód do celów podatkowych z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm., dalej: „ustawy o PIT”), sprzedaż samochodu po upływie pół roku licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie samochodu wykupionego z leasingu z przeznaczeniem na cele prywatne, przekazanego w dniu wykupu z leasingu do majątku osobistego wspólnika, a więc nie wykorzystywanego na potrzeby działalności spółki, nie rodzi przychodu podlegającego opodatkowaniu.

Jednym ze źródeł przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d tej ustawy, jest odpłatne zbycie innych rzeczy - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

Jednakże, jeżeli rzecz ruchoma stanowi składnik majątku wymieniony w art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, to przychód ze sprzedaży tej rzeczy będzie zaliczony do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, czyli do działalności gospodarczej.

Zgodnie bowiem z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o PIT, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody uzyskane z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą będących:

1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

-wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Przychody z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy, z zastrzeżeniem ust. 3, podlegają opodatkowaniu, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat (art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy).

Skoro więc wykupiony po zakończeniu umowy leasingu samochód nie będzie wykorzystywany w działalności gospodarczej i nie zostanie zaliczony do składników majątku spółki, wymienionych w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy, to przychód uzyskany ze sprzedaży tego samochodu nie będzie stanowił przychodu z działalności gospodarczej. Przychód ze sprzedaży tego samochodu należy zakwalifikować do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy, czyli do przychodów z odpłatnego zbycia rzeczy. W sytuacji, gdy zbycie samochodu będzie miało miejsce po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło jego nabycie, obowiązek podatkowy nie powstanie.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał:

1. wyroki:
• Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 23 lutego 2015 r. sygn. akt I SA/Gl 1028/14,
  
• Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 11 grudnia 2013 r. sygn. akt I SA/Po 574/13,


2. interpretację indywidualną Ministra Finansów z 25 lutego 2016 r., Znak: DD9.8220.2.56.2016.KZU.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Art. 10 ust. 1 ww. ustawy zawiera katalog źródeł przychodów, z których dochody podlegają opodatkowaniu według zasad określonych dla danego źródła przychodów. Jednym z tych źródeł przychodów, określonym w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie zaś z art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Ponadto, stosownie do art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej jest również przychód z odpłatnego zbycia składników majątku, będących:

1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

-wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Natomiast w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, odrębnym źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Na gruncie ww. przepisów przychód ze sprzedaży rzeczy ruchomej (w tym samochodu osobowego) kwalifikowany jest do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ww. ustawy, czyli do odpłatnego zbycia rzeczy. Jednakże, jeżeli rzecz ruchoma stanowi składnik majątku wymieniony w art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, to przychód ze sprzedaży tej rzeczy będzie zaliczony do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, czyli do pozarolniczej działalności gospodarczej. Przychody z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, podlegają opodatkowaniu nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a pomiędzy pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat (art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy).

W związku z powyższym, w sytuacji gdy zakupiony po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego samochód osobowy nie jest przez podatnika wykorzystywany w pozarolniczej działalności gospodarczej i nie został zaliczony do składników majątku tej działalności, wymienionych w art. 14 ust. 2 pkt 1, to przychód uzyskany ze sprzedaży tego samochodu nie będzie stanowił przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej. Przychód ze sprzedaży tego samochodu należy zakwalifikować do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d, czyli do odpłatnego zbycia rzeczy. W takiej sytuacji obowiązek podatkowy nie powstanie, jeżeli zbycie tej rzeczy będzie miało miejsce po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło jej nabycie.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika m.in. że Wnioskodawca jest wspólnikiem dwuosobowej spółki cywilnej. W 2013 roku Spółka zawarła z firmą leasingową dwie umowy leasingu operacyjnego na samochody osobowe wykorzystywane dla celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Czynsze leasingowe są ujmowane w kosztach działalności gospodarczej w kwocie netto i dokonywane są od nich częściowe odliczenia podatku VAT zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług. We wrześniu i listopadzie 2016 r. nastąpi zakończenie umów leasingu i zgodnie z warunkami tych umów nastąpi wykup obu przedmiotów leasingu przez spółkę. Faktury dokumentujące wykup będą wystawione na leasingobiorcę czyli na Spółkę Cywilną prowadzącą działalność gospodarczą. Po zakończeniu umowy i wykupie przedmiotów leasingu, tj. samochodów wspólnicy Spółki nie zamierzają wykorzystywać ich w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (samochody nie będą też wprowadzone do ewidencji środków trwałych), gdyż w momencie wykupu wspólnicy spółki podejmą uchwałę o przeznaczeniu ich na cele osobiste, prywatne wspólników, niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą. W dniu wykupu z leasingu nastąpi więc wycofanie samochodów ze Spółki, przeznaczenie ich na cele osobiste wspólników i na mocy oświadczenia woli wszystkich wspólników nastąpi przekształcenie współwłasności łącznej składnika majątku Spółki Cywilnej (samochodu) na współwłasność ułamkową. Wspólnik, który w dniu wykupu samochodu z leasingu stanie się 100% właścicielem samochodu zarejestruje go na własne nazwisko i wszelkie poniesione koszty (polisa, naprawy, części i inne) związane z tym samochodem od momentu wykupu z leasingu nie zostaną ujęte w księdze przychodów i rozchodów Spółki Cywilnej.

Odnosząc się zatem do powołanych wyżej przepisów oraz do opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że jeżeli samochód osobowy nabyty przez Wnioskodawcę po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego przeznaczony zostanie wyłącznie na cele prywatne i nie zostanie wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej działalności gospodarczej (pomimo wcześniejszego wykorzystywania go na potrzeby tej działalności do czasu zakończenia umowy leasingu), to jego odpłatne zbycie nie będzie generować przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód ze sprzedaży przedmiotowego samochodu Wnioskodawca zobowiązany będzie kwalifikować do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d przywołanej ustawy, czyli do przychodów z odpłatnego zbycia rzeczy. W takiej sytuacji, obowiązek podatkowy nie powstanie, jeśli zbycie przedmiotowego samochodu nastąpi po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło jego nabycie (wykup przedmiotu leasingu). Natomiast jeżeli odpłatne zbycie ww. samochodu nastąpi przed upływem ww. terminu, to przychód uzyskany z tej sprzedaży będzie stanowił przychód, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ww. ustawy, podlegający opodatkowaniu na zasadach właściwych dla tego źródła przychodów.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.