Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPB-1-3.4510.758.2016.4.PC
z 17 listopada 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z 3 sierpnia 2016 r. (data wpływu do tut. BKIP 4 sierpnia 2016 r.), uzupełnionym 8 listopada 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości i sposobu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów:

• wydatków dotyczących zakupu urządzeń i usług –jest prawidłowe,
• wydatków dotyczących dzierżawy urządzeń – jest prawidłowe,
• odpisów amortyzacyjnych od dzierżawionych urządzeń – jest nieprawidłowe

(pytanie oznaczone we wniosku numerem 1).

UZASADNIENIE

W dniu 4 sierpnia 2016 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości i sposobu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków dotyczących zakupu lub dzierżawy urządzeń. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 26 października 2016 r. Znak: 2461-IBPB-1-3.4510.758.2016.1.PC wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano 8 listopada 2016 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest czynnym podatnikiem mającą w zakresie działalności głównie sprzedaż hurtową sprzętu elektronicznego i telekomunikacyjnego oraz części do niego. Spółka zamierza dodatkowo podjąć działalność w zakresie świadczenia usług telekomunikacyjnych i elektronicznych (tranzyt połączeń telekomunikacyjnych, udostępnianie infrastruktury teletechnicznej i elektronicznej). Jej działalność będzie polegała na świadczeniu usług telekomunikacyjnych i elektronicznych na rzecz innych podmiotów z siedzibą na terytorium polski oraz unii europejskiej, będących również operatorami telekomunikacyjnymi świadczącymi identyczne usługi (tranzyt połączeń telekomunikacyjnych, udostępnianie infrastruktury teletechnicznej). Podstawowi nabywcy usług Spółki będą mieć siedzibę na terytorium UE. Nabywcami usług będą pośrednio również podmioty spoza UE (USA, Kanada).

W celu wykonania usług na rzecz innych operatorów telekomunikacyjnych, o których mowa powyżej, Spółka będzie nabywać usługi telekomunikacyjne na terenie polski od polskich operatorów telekomunikacyjnych świadczących podobne usługi. Usługi te będą obciążone podatkiem od towarów i usług. Spółka na terytorium polski może również ponosić inne wydatki związane ze świadczeniem powyżej opisanych usług. Świadczone oraz nabywane usługi będą dokumentowane zgodnie z właściwymi przepisami oraz w sposób pozwalający stwierdzić związek usług nabywanych (związek z uzyskaniem przychodu) przez Spółkę w kraju z usługami świadczonymi przez Spółkę na rzecz zagranicznych operatorów telekomunikacyjnych.

Usługa tranzytu połączenia teleinformatycznego polega na umożliwieniu kierowania połączenia od centrali abonenckiej, do której przyłączony jest abonent inicjujący połączenie do centrali abonenckiej abonenta, do którego kierowane jest to połączenie. W niniejszej sprawie usługi telekomunikacyjne będą świadczone w technologii VOIP (voice over internet protocol, tj. transmisja sygnałów mowy w czasie rzeczywistym, a także innych strumieni informacji za pośrednictwem sieci wykorzystujących protokół IP). W przypadku, gdy centrale te nie są ze sobą bezpośrednio połączone Wnioskodawca ma do czynienia z tranzytem połączenia. Oznacza to, że dane połączenie musi być przesłane przy wykorzystaniu zasobów innej lub kilku innych central lub serwerów (tego samego lub innego/innych operatorów telekomunikacyjnych). Muszą to być urządzenia nowoczesne pracujące w sieci informatycznej charakteryzującej się wysoką jakością oraz wysokimi prędkościami transmisji danych.

Spółka zamierza świadczyć m.in. usługi tranzytu połączeń od klientów innych operatorów zagranicznych do sieci innych operatorów telekomunikacyjnych również zagranicznych. Spółka będzie korzystała z infrastruktury własnej jak i dzierżawionej np.: systemu billingowego, serwerów tranzytowych sip, ruterów, dostępu do publicznej sieci a także międzyoperatorskich punktów wymiany ruchu. Urządzenia te zostaną zakupione przez Spółkę i będą zlokalizowane w profesjonalnych centrach kolokacyjnych na terenie unii europejskiej.

Usługi tranzytu połączeń od klientów innych operatorów zagranicznych do sieci innych operatorów telekomunikacyjnych również zagranicznych odbywać się będzie w technologii voip (voice over internet protocol, tj. transmisja sygnałów mowy w czasie rzeczywistym, a także innych strumieni informacji za pośrednictwem sieci wykorzystujących protokół ip) poprzez zaproponowanie konkurencyjnej ceny za przesył określonej jednostki objętości pamięci. Operator skorzysta z usług Spółki tylko wtedy gdy cena będzie najbardziej korzystna dla klienta końcowego. Wówczas nastąpi przesył za pośrednictwem infrastruktury Spółki do kolejnego pośrednika, gdyż centrale te nie są ze sobą bezpośrednio połączone Wnioskodawca ma do czynienia z tranzytem połączenia. Oznacza to, że dane połączenie musi być przesłane przy wykorzystaniu zasobów innych pośredników lub kilku innych central lub serwerów.

Skorzystanie z infrastruktury Spółki zostanie odnotowane i zapisane na urządzeniach technicznych posiadanych przez Spółkę, a zlokalizowanych w odpowiednich centrach kolokacyjnych. Obecnie większość centr kolokacyjnych znajduję się poza Polską w innych krajach unii europejskiej oraz państw trzecich - związane jest to z odpowiednią bardzo wydajną i szybką infrastrukturą sieci teleinformatycznej występującej w tych krajach.

Spółka będzie posiadać zapis elektroniczny wykonanych połączeń za jej pośrednictwem w postaci: numeru telefonu nawiązującego połączenie, datę i czas rozpoczęcia przesyłu danych, a także czas trwania połączenia oraz dane podmiotu końcowego (numer telefonu). Z uwagi na obszerność tych danych (setki tysięcy dokonanych transmisji danych w technologii VOIP) drukowanie może narazić Spółkę na poniesienie ogromnych kosztów związanych z drukiem i archiwizowaniem danych, a także powodować niepotrzebne zużycie papieru i materiałów eksploatacyjnych drukarki co będzie uznane za działanie nieracjonalne i nieekologiczne - Spółka zamierza te dane archiwizować tylko w formie elektronicznej.

System rozliczeń będzie się odbywał w cyklach tygodniowych, zebrane dane z danego okresu będą wskazywały jaka ilość połączeń i czas ich trwania została przesłana za pośrednictwem infrastruktury Spółki do kolejnego pośrednika tych usług. Spółka zamierza zawrzeć umowy z innymi pośrednikami na przesył danych poprzez swoją infrastrukturę do kolejnego pośrednika, albo końcowego operatora. Kluczowym elementem jest zaproponowanie odpowiedniej kwoty za przesył jednostkowej pojemności, która będzie umożliwiać wykorzystanie infrastruktury Spółki. Spółka posiadać będzie dowody (dokumenty, dane elektroniczne), z których wynika związek z uzyskanym przychodem. Dokumentami takimi będą także zawarte umowy z operatorami innymi pośrednikami (sprzedaż) oraz na terytorium kraju (zakup), faktury sprzedaży i zakupu oraz dokumenty (dane elektroniczne), z których wynikać będzie, że dopiero po wykorzystaniu usługi nabytej od polskiego innego pośrednika bądź operatora telekomunikacyjnego usługa wyświadczona na rzecz innego pośrednika bądź operatora telekomunikacyjnego nabywa cechy usługi kompletnej dla ostatecznego nabywcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy wydatki ponoszone przez Spółkę dotyczące zakupu lub dzierżawy urządzeń: serwerów tranzytowych sip, ruterów, a także zakup usług: systemu billingowego, dostępu do publicznej sieci a także międzyoperatorskich punktów wymiany ruchu a także usług od innych pośredników sprzedaży podobnych usług oraz usług innych operatorów telekomunikacyjnych będą stanowiły koszt uzyskania przychodu dla celów podatku dochodowego od osób prawnych? (pytanie oznaczone we wniosku numerem 1)

Zdaniem Wnioskodawcy:

• zakup urządzeń: serwerów tranzytowych sip, ruterów,
• zakup usług: systemu billingowego, dostępu do publicznej sieci a także międzyoperatorskich punktów wymiany ruchu, a także usług od innych pośredników sprzedaży podobnych usług oraz usług innych operatorów telekomunikacyjnych;

będą stanowiły koszt uzyskania przychodu dla celów podatku dochodowego od osób prawnych bezpośrednio albo jeżeli zostaną zaliczone do środków trwałych ze względu na przewidywany okres używania dłuższy niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej: „updop”). W myśl art. 15 ust. 6 updop, kosztem uzyskania przychodów będą odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Kosztami uzyskania przychodów są wyłącznie takie koszty, które spełniają kumulatywnie warunki określone w cytowanym art. 15 ust. 1 updop, tj.:

• zostały poniesione przez podatnika,
• ich poniesienie miało na celu uzyskanie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów,
• nie zostały wyłączone z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 updop.

Art. 16 ust. 1 updop ma charakter zamknięty. Jednocześnie, w myśl art. 15 ust. 6 updop, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Składniki majątku stanowiące środki trwałe i wartości niematerialne i prawne zostały wymienione przez ustawodawcę w art. 16a-16c updop.

W myśl art. 16a ust. 1 updop, amortyzacji podlegają - z zastrzeżeniem art. 16c - stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty
   
   

Do tej ostatniej grupy mogą zostać zaliczone urządzenia: serwery tranzytowe sip, rutery, które Spółka zamierza kupić i ulokować w centrum kolokacyjnym znajdującym się poza polską w innych krajach unii europejskiej oraz państwach trzecich - związane jest to z odpowiednią bardzo wydajną i szybką infrastrukturą sieci teleinformatycznej występującej w tych krajach. Urządzenia będą własnością Spółki albo będą dzierżawione przez nią.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej: „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej.

Kosztem uzyskania przychodów jest wyłącznie taki koszt, który spełnia kumulatywnie warunki określone w cytowanym art. 15 ust. 1 updop, czyli:

• został poniesiony przez podatnika,
• jest definitywny, a więc bezzwrotny,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• jego poniesienie miało na celu uzyskanie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, tj. istnieje związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem kosztu, a powstaniem lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania; w momencie ponoszenia wydatku podatnik mógł, obiektywnie oceniając, oczekiwać skutku w postaci osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia ich źródła,
• nie został wyłączony z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 updop,
• został właściwie udokumentowany.
  
  

Należy zatem przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie tego źródła przychodów. Aby zatem wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów należy ocenić jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów – w okresie ponoszenia kosztów lub w przyszłości.

Z kolei art. 15 ust. 6 updop stanowi, że kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Jak stanowi art. 16a ust. 1 pkt 1 updop, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego m.in. wynika, że Spółka zamierza świadczyć usługi tranzytu połączeń od klientów innych operatorów zagranicznych do sieci innych operatorów telekomunikacyjnych również zagranicznych. Spółka będzie korzystała z infrastruktury własnej jak i dzierżawionej np.: systemu billingowego, serwerów tranzytowych sip, ruterów, dostępu do publicznej sieci a także międzyoperatorskich punktów wymiany ruchu. Urządzenia te zostaną zakupione przez Spółkę i będą zlokalizowane w profesjonalnych centrach kolokacyjnych na terenie unii europejskiej.

Mając na względzie powołane wyżej przepisy oraz opis zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że wydatki ponoszone przez Spółkę dotyczące zakupu wskazanych we wniosku urządzeń oraz usług będą mogły zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w sposób bezpośredni, a w przypadku zakupu urządzeń spełniających kryteria do uznania ich za środki trwałe wskazane powyżej w cyt. art. 16a ust. 1 pkt 1 updop, będą mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne.

Również, wydatki dotyczące dzierżawy urządzeń, Spółka będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Natomiast w kwestii dotyczącej możliwości zaliczenia do kosztów odpisów amortyzacyjnych od urządzeń dzierżawionych należy zauważyć, że zgodnie z art. 16a ust. 1 updop, aby składniki majątku mogły zostać zaliczone do środków trwałych podatnika, muszą spełniać następujące warunki:

• przewidywany okres ich używania musi przekraczać jeden rok – o tym, jak długo będzie używany dany składnik decyduje sam podatnik,
• muszą stanowić własność lub współwłasność podatnika – amortyzacji podatkowej podlegają wyłącznie środki trwałe, do których przysługuje podatnikowi prawo własności, z wyjątkiem środków używanych przez leasingobiorcę na podstawie umowy leasingu finansowego oraz tych wymienionych w art. 16a ust. 2 updop,
• muszą być kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania – ustawodawca nie określił bliżej tych warunków, jednakże należy stwierdzić, że warunki te spełnia składnik majątku, który jest wyposażony we wszystkie elementy konstrukcyjne pozwalające na jego funkcjonowanie zgodnie z przeznaczeniem, ponadto sprawne technicznie i zalegalizowane prawnie w formie stosownych uprawnień, homologacji i pozwoleń na użytkowanie przez właściwe organy administracji państwowej. Kompletne i zdatne do użytku są takie składniki majątku trwałego, które zawierają wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania zgodnie z ich przeznaczeniem, bez narażenia życia lub zdrowia osób z nich korzystających.
• muszą być wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą lub ich oddaniem do używania na podstawie umowy leasingu, najmu lub dzierżawy.
  
  

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że urządzenia dzierżawione przez Spółkę nie mieszczą się w pojęciu środka trwałego podlegającego amortyzacji zgodnie z art. 16a updop, bowiem nie stanowią własności Spółki, nie są także używane na podstawie umowy leasingu oraz umów wymienionych w art. 16a ust. 2 updop, w związku z powyższym nie mogą one podlegać amortyzacji.

W świetle powyższego, stanowisko Spółki w zakresie możliwości i sposobu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów:

• wydatków dotyczących zakupu urządzeń i usług – jest prawidłowe,
• wydatków dotyczących dzierżawy urządzeń – jest prawidłowe,
• odpisów amortyzacyjnych od dzierżawionych urządzeń – jest nieprawidłowe.
  
  

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku numerem 2 zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z dnia 10 maja 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.