Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPB-1-3.4510.948.2016.1.WLK
z 13 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 25 października 2016 r. (data wpływu do tut. BKIP 28 października 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wydatki poniesione na funkcjonowanie Jednostki Realizującej Projekt, Spółka słusznie zalicza do wartości początkowej środków trwałych -jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 października 2016 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wydatki poniesione na funkcjonowanie Jednostki Realizującej Projekt, Spółka słusznie zalicza do wartości początkowej środków trwałych.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w ramach programu operacyjnego „Infrastruktura i środowisko….”, czyni starania w celu podpisania jako Beneficjent umowy z Centrum Unijnych Projektów Transportowych, na realizację projektu współfinansowanego funduszami Unii Europejskiej w perspektywie na lata 2014 – 2020 pn. „…” - etap I oraz „…” - etap II. Łączna planowana wartość projektu to kwota 885 000 000,00 PLN, z czego na etap I przypada kwota 623 600 000,00 PLN, a na etap II kwota 261 400 000 PLN. W ramach projektu Spółka zmodernizuje i rozbuduje infrastrukturę tramwajową oraz zakupi nowy tabor tramwajowy. Na projekt, realizowany przez Spółkę, składać się będzie 40 zadań infrastrukturalnych oraz 2 zadania taborowe. Prace budowlane prowadzone będą w miastach X. Dla zapewnienia realizacji projektu w pełnym zakresie zgodnie z umową i obowiązującymi przepisami prawa krajowego oraz wspólnotowego w strukturze organizacyjnej Wnioskodawcy, wyodrębniono Jednostkę Realizującą Projekt (JRP-B). Powołanie JRP-B zostało ujęte w Regulaminie Organizacyjnym przyjętym Uchwałą Zarządu z 19 kwietnia 2016 r., zatwierdzonym przez Radę Nadzorczą Uchwałą z 26 kwietnia 2016 r. z mocą obowiązującą wprowadzonego Zarządzenia Wewnętrznego z 29 kwietnia 2016 r. Jednostka ta została powołana na potrzeby przygotowania, realizacji i zarządzania w/w Projektem.

W szczególności:

• przygotowanie procesu inwestycyjnego,
• nadzór nad techniczną i finansową realizacją procesu inwestycyjnego,
• przygotowanie dokumentacji przetargowej kontraktów,
• przygotowanie projektów umów i innych dokumentów formalno-prawnych,
• przeprowadzenie przetargów związanych z realizacją projektu i udział w komisjach przetargowych,
• prowadzenie monitoringu i raportowania technicznego i finansowego,
• przygotowanie zbiorczej sprawozdawczości wymaganej przez Instytucje Pośredniczącą, Zarządzającą i Wdrażającą,
• przygotowanie wniosków o płatności,
• współpraca z podmiotami uczestniczącymi w procesie przygotowania i realizacji projektu.
  
  

Pracownicy JRP-B współpracują z wykonawcami oraz działami Spółki we wszystkich aspektach i na poszczególnych etapach realizacji projektu. Opracowują projekty umów z wykonawcami, współpracują z wykonawcami dokumentacji projektowych, zajmują się załatwianiem wszelkich wymaganych dokumentów w Urzędach Miast oraz innych instytucjach w zależności od potrzeb. Będą koordynować pracę w terenie, do ich obowiązku należy ewidencja nakładów inwestycyjnych i rozliczanie środków trwałych, współpraca z Centrum Unijnych Projektów. Ponadto, zajmą się prowadzeniem wszelkich czynności w zakresie obsługi inwestycyjno - technicznej Projektu, w tym m.in. bezpośrednia współpraca z wykonawcami robót budowlanych oraz właściwymi instytucjami budowlanymi, weryfikacja dokumentów otrzymanych od wykonawców, bieżący monitoring stanu zaawansowania prac w ramach poszczególnych zadań Projektu, prowadzenie i dokumentowanie czynności związanych z odbiorem wykonanych robót, rozruchem technologicznym i przekazaniem inwestycji do eksploatacji, współpraca z Inżynierem Kontraktu, planowanie i monitorowanie zakresu finansowego Projektu.

Pracownicy JRP-B posiadają odrębną ewidencję czasu pracy, osobną listę płac, a wynagrodzenie regulowane jest z wyodrębnionego rachunku otwartego dla w/w Projektu. Pełny wymiar czasu pracy poświęcają czynnościom związanym bezpośrednio z tym Projektem.

Koszty funkcjonowania JRP-B współfinansowane będą ze środków Funduszu Spójności.

Spółka od momentu powołania JRP-B poniesione koszty wynagrodzeń pracowników wraz z narzutami oraz koszty związane z jej utrzymaniem, takie jak media, artykuły biurowe, koszty podróży służbowych, obsługa prawna realizowanych inwestycji w ramach Projektu np. przygotowanie umów z wykonawcami inwestycji, usługi pocztowe, kurierskie, tłumaczenia i inne księguje na wyodrębnionych kontach księgowych, dotyczących realizacji Projektu. Ww. koszty zwiększają wartość nakładów na środki trwałe w budowie w ramach realizowanego przez Spółkę Projektu w pozycji Koszty Zarządzania Projektem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatki poniesione na funkcjonowanie Jednostki Realizującej Projekt, Spółka słusznie zalicza do wartości początkowej środków trwałych zgodnie z art. 16g ust. 2 i ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, lista kosztów związanych z wytworzeniem środka trwałego nie jest zamknięta, wydatki, poniesione na funkcjonowanie JRP są bezpośrednio związane z realizowaną inwestycją „etapu I” oraz „etapu II” i gdyby nie ta inwestycja, nie zostałyby poniesione.

W związku z tym, zwiększają one wartość początkową środka trwałego na podstawie art. 16g ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i stanowią koszty uzyskania przychodu poprzez dokonywane od wytworzonego środka trwałego odpisy amortyzacyjne w części sfinansowanej ze środków własnych. Należy także podkreślić, że zgodnie z Ustawą o rachunkowości (art. 28 pkt 3) koszt wytworzenia produktu obejmuje również uzasadnioną część kosztów pośrednio związanych z wytworzeniem tego produktu i do tej właśnie uzasadnionej, odpowiedniej do okresu wytwarzania produktu, części kosztów pośrednich Spółka wspomniane koszty zalicza, ponieważ pracownicy JRP zajmują się wyłącznie realizowanym projektem w ramach, którego są nabywane i wytwarzane środki trwałe. Stanowisko jakie prezentuje Spółka, jest zgodne z Interpretacją indywidualną Ministra Finansów nr IBPBI/2/423-310/13/AP z 6 czerwca 2013 r. jaką Wnioskodawca uzyskał przy realizacji poprzedniego Projektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888, dalej: „ustawa o pdop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem, bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na jego działalność przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania albo zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o pdop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy o pdop, stanowić mogą koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo – skutkowym z osiąganymi przychodami. Dla ustalenia momentu zaliczenia wydatków w ciężar kosztów uzyskania przychodów, podatnik powinien rozpoznać rodzaj powiązania kosztów z przychodami.

W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania koszty podatkowe można podzielić na:

• bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód),
• inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia.
  
  

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca podjął zadanie inwestycyjne w zakresie modernizacji i rozbudowy infrastruktury tramwajowej oraz zakupi tabor tramwajowy. Dla zapewnienia realizacji Projektu w pełnym zakresie zgodnie z umową i obowiązującymi przepisami prawa krajowego oraz wspólnotowego w strukturze organizacyjnej Spółki, wyodrębniono Jednostkę Realizującą Projekt (JRP-B). Jednostka ta została powołana na potrzeby przygotowania, realizacji zarządzania wspomnianego Projektu. Koszty funkcjonowania JRP współfinansowane są ze środków Funduszu Spójności. Spółka od momentu powołania Jednostki Realizującej Projekt, poniesione koszty wynagrodzeń pracowników wraz z narzutami oraz wszystkie koszty związane z jej utrzymaniem, księguje na wyodrębnionych kontach księgowych, dotyczących realizacji Projektu. Ww. koszty zwiększają wartość nakładów na środki trwałe w budowie, w ramach realizowanego przez Spółkę Projektu, w pozycji Koszty Zarządzania Projektem.

Uwzględniając powyższe, w pierwszej kolejności należy wskazać, że ustawa o pdop, definiuje wprost, co należy rozumieć pod pojęciem „inwestycja”. Zgodnie z art. 4a pkt 1 ustawy o pdop, inwestycje to środki trwałe w budowie w rozumieniu ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 330 ze zm.). Z kolei środki trwałe w budowie to – w myśl art. 3 ust. 1 pkt 16 ustawy o rachunkowości – zaliczane do aktywów trwałych środki trwałe w okresie ich budowy, montażu lub ulepszenia już istniejącego środka trwałego. Z powyższego wynika, że inwestycje to aktywa trwałe w okresie realizacji inwestycji, które nie są jeszcze środkami trwałymi w myśl art. 16a ust. 1 ustawy o pdop. Zatem, inwestycja to nakład gospodarczy na tworzenie lub zwiększanie majątku trwałego lub jego ulepszenie.

Wydatki ponoszone w związku z inwestycją nie podlegają bezpośredniemu zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodu. Powiększają one wartość inwestycji, wpływając na przyszłą wartość początkową środka trwałego, który powstanie (zostanie wytworzony) po zakończeniu inwestycji. Wydatki poniesione na zakończone inwestycje, w wyniku których zostaną wytworzone środki trwałe, staną się – co do zasady – kosztami uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne.

Kwalifikując wydatki do kosztów podatkowych należy uwzględnić wyłączenia enumeratywnie wymienione w art. 16 ustawy.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b i c ustawy o pdop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a (tj. gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części, a także wydatków na ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych - wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 8a, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Sposób ustalenia wartości początkowej wytworzonych środków trwałych został zawarty w art. 16g ustawy o pdop. Zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 2 ustawy o pdop, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie wytworzenia we własnym zakresie koszt wytworzenia. Zaś w art. 16g ust. 4 ustawy o pdop, za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Zgodnie z art. 16g ust. 13 ustawy o pdop, jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1 i 3-11, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3500 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

W świetle powyższych przepisów w przedstawionym stanie faktycznym stwierdzić należy, że wydatki związane z funkcjonowaniem Jednostki Realizującej Projekt, tj. koszty wynagrodzeń pracowników wraz z narzutami, koszty związane z Jej utrzymaniem (media, artykuły biurowe, koszty podróży służbowych, obsługa prawna, usługi pocztowe, usługi kurierskie, tłumaczenia) należy zaliczyć do wartości początkowej wytworzonych oraz ulepszonych środków trwałych. Są to bowiem wydatki pozostające w bezpośrednim związku z wytworzeniem (ulepszeniem) środków trwałych, a zatem są elementem ich kosztu wytworzenia. Koszt ten zarazem stanowi element wartości początkowej, od której dokonuje się odpisów amortyzacyjnych, bądź też zwiększa wartość początkową ulepszonych środków trwałych.

Reasumując, stwierdzić należy, że stanowisko Spółki w zakresie ustalenia czy wydatki poniesione na funkcjonowanie Jednostki Realizującej Projekt zwiększają wartość początkową środka trwałego jest prawidłowe.

Wyjaśnić również należy, że powołany przez Spółkę w pytaniu art. 16g ust. 2 ustawy o pdop w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.