Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
0461-ITPB1.4511.795.2016.1.MPŁ
z 17 listopada 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 17 września 2016 r. (data wpływu 27 września 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzenia z tytułu usług świadczonych przez małżonka Wnioskodawczyni w ramach jego odrębnej działalności gospodarczej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 września 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzenia z tytułu usług świadczonych przez małżonka Wnioskodawczyni w ramach jego odrębnej działalności gospodarczej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni od 18 marca 2005 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej głównie leków i wyrobów farmaceutycznych (apteka).

Obecnie Wnioskodawczyni nie zatrudnia żadnych pracowników i nie ma takiego zamiaru na przyszłość. W prowadzeniu apteki nieodpłatnie pomaga mąż Wnioskodawczyni – jako osoba współpracująca – z którym pozostaje Ona we wspólności majątkowej małżeńskiej.

Zakres prowadzonej działalności oraz poziom obowiązków z nią związanych wyklucza możliwość poprowadzenia jej przez Wnioskodawczynię całkowicie samodzielnie, bez korzystania z pracy innych osób. Od przyszłego roku małżonek Wnioskodawczyni planuje otworzyć własną działalność gospodarczą, której przedmiotem będzie m.in.: obsługa administracyjna podmiotów gospodarczych, niespecjalistyczne sprzątanie budynków oraz zagospodarowanie terenów zieleni wokół budynków, transport drogowy towarów wraz z czynnościami pomocniczymi, naprawa i konserwacja systemów CO.

W ramach działalności gospodarczej mąż będzie świadczył na rzecz Wnioskodawczyni niżej wymienione usługi i dokumentował je fakturami:

• utrzymanie czystości na terenie przylegającym do apteki (w tym: koszenie trawy, grabienie liści, zamiatanie schodów i ciągów pieszych, odśnieżanie) oraz w pomieszczeniach aptecznych,
• sezonowe mycie elewacji zewnętrznej apteki i elementów reklamowych,
• konserwacja i utrzymanie stalowego podjazdu dla osób niepełnosprawnych .
• dowóz towaru i jego rozładunek,
• sprawdzanie towaru pod względem zgodności z fakturami zakupowymi, metkowanie, fasowanie i rozkładanie leków i wyrobów medycznych w części ekspedycyjnej i magazynowej,
• administrowanie dokumentacją apteczną i jej archiwizacja,
• obsługa dwóch źródeł centralnego ogrzewania dostarczających również ciepłą wodę użytkową,
• prowadzenie korespondencji i utrzymywanie kontaktów z firmami i hurtowniami farmaceutycznymi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wydatki poniesione na nabycie usług od męża prowadzącego odrębną działalność gospodarczą mogą stanowić koszt uzyskania przychodu w mojej (odrębnej) działalności gospodarczej?

Zdaniem Wnioskodawczyni, stosownie do art. 22 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 23 ustawy.

Dany wydatek może zatem być uznany za koszt uzyskania przychodu pod warunkiem, że:

1. pozostaje w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
2. nie znajduje się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
3. jest właściwie udokumentowany.

W świetle powyższego uregulowania, jeżeli dany wydatek nie jest objęty katalogiem wydatków wymienionych w art. 23 wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów i jednocześnie istnieje wskazany powyżej związek przyczynowy między poniesionym wydatkiem a przychodem, wydatek taki stanowi koszt uzyskania przychodu.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, a w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki niebędącej osobą prawną – także małżonków i małoletnich dzieci wspólników tej spółki.

Na potrzeby interpretacji tego przepisu termin „wartość pracy” należy traktować ściśle i rozumieć jako wartość wszelkiego rodzaju pracy, niezależnie od tego, czy praca świadczona jest na podstawie umowy o pracę, umowy zlecenia, czy bezumowne. W przypadku, gdy każdy z małżonków prowadzi odrębną działalność gospodarczą i w ramach tej działalności świadczy usługi na rzecz współmałżonka, to wykonanie tych usług nie stanowi pracy własnej małżonka w rozumieniu art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jest to usługa świadczona przez odrębny podmiot gospodarczy: jeden z małżonków jako odrębny przedsiębiorca wykonuje usługi dla firmy drugiego małżonka i wystawia faktury za wykonane usługi.

Mając na uwadze powyższe należy uznać, że wydatki poniesione na nabycie od męża usług wskazanych w niniejszym wniosku świadczonych przez niego na potrzeby działalności gospodarczej Wnioskodawczyni nie są objęte wyłączeniem z kosztów podatkowych art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a jako że bezsprzecznie spełniają warunek ogólny wynikający z art. 22 ust. 1 ustawy (tj. pozostają w związku z uzyskiwanymi z działalności gospodarczej przychodami i zapewniają prawidłowe i bezpieczne funkcjonowanie budynku apteki), mogą stanowić koszt uzyskania przychodu w prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej.

Podobne rozstrzygnięcie zapadają w interpretacjach indywidualnych Dyrektorów Izb Skarbowych np.:

• z dnia 3 października 2014 r., sygn. ITPB1/415-747a/14/AD – Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy,
• z dnia 19 lutego 2016 r., sygn. IPPB1/4511-1451/15-2/DK – Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie,
• z dnia 16 stycznia 2013 r., sygn. ITPB1/415-1149/12/DP – Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy,
• z dnia 12 marca 2012 r., sygn. PTPB1/415-18/12-2/AG – Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi,
• z dnia 12 czerwca 2013 r., sygn. IPTPB1/415-182/13-4/KSU – Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła, należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Należy przy tym podkreślić, iż obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a przychodem uzyskanym z działalności, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła tego przychodu – każdorazowo spoczywa na podatniku.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszt uzyskania przychodów wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, a w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki niebędącej osobą prawną – także małżonków i małoletnich dzieci wspólników tej spółki.

Powyższy przepis wyłącza z kosztów uzyskania przychodów wartość własnej pracy podatnika, jego małżonka oraz małoletnich dzieci. Przy czym użyty w nim termin „wartość pracy” należy rozumieć jako wartość wszelkiego rodzaju pracy, niezależnie od tego, czy praca jest świadczona na podstawie umowy o pracę, umowy cywilnoprawnej (umowy zlecenia, umowy o dzieło), czy też bez podstawy prawnej (bezumownie). Pojęcie to należy jednak traktować ściśle, co oznacza, że trzeba tu rozdzielać – dla celów nie zaliczania do kosztów uzyskania przychodów – składniki wynagrodzenia za świadczoną pracę od dodatkowych świadczeń ze strony pracodawcy – takich, które nie mają wpływu na wartość pracy własnej (czyli są przez pracodawcę ponoszone niezależnie od tego jaki jest wkład pracy pracownika, np. ekwiwalent za narzędzia, świadczenia z BHP). Nie ma tu znaczenia, czy pomiędzy małżonkami istnieje wspólność, czy odrębność majątkowa.

W przypadku, gdy każdy z małżonków prowadzi odrębną działalność gospodarczą i w jej ramach wykonuje usługi na rzecz firmy małżonka, to wykonanie tych usług nie stanowi pracy własnej małżonka. Mamy tu bowiem do czynienia z dwoma odrębnymi podmiotami gospodarczymi; każdy z małżonków jako odrębny przedsiębiorca będzie wykonywał usługi dla firmy drugiego małżonka i wystawiał faktury za wykonane usługi.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni od 18 marca 2005 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej głównie leków i wyrobów farmaceutycznych (apteka).

Obecnie Wnioskodawczyni nie zatrudnia żadnych pracowników i nie ma takiego zamiaru na przyszłość. W prowadzeniu apteki nieodpłatnie pomaga mąż Wnioskodawczyni – jako osoba współpracująca – z którym pozostaje Ona we wspólności majątkowej małżeńskiej.

Zakres prowadzonej działalności oraz poziom obowiązków z nią związanych wyklucza możliwość poprowadzenia jej przez Wnioskodawczynię całkowicie samodzielnie, bez korzystania z pracy innych osób. Od przyszłego roku małżonek Wnioskodawczyni planuje otworzyć własną działalność gospodarczą, której przedmiotem będzie m.in.: obsługa administracyjna podmiotów gospodarczych, niespecjalistyczne sprzątanie budynków oraz zagospodarowanie terenów zieleni wokół budynków, transport drogowy towarów wraz z czynnościami pomocniczymi, naprawa i konserwacja systemów CO.

W ramach działalności gospodarczej mąż będzie świadczył na rzecz Wnioskodawczyni niżej wymienione usługi i dokumentował je fakturami:

• utrzymanie czystości na terenie przylegającym do apteki (w tym: koszenie trawy, grabienie liści, zamiatanie schodów i ciągów pieszych, odśnieżanie) oraz w pomieszczeniach aptecznych,
• sezonowe mycie elewacji zewnętrznej apteki i elementów reklamowych,
• konserwacja i utrzymanie stalowego podjazdu dla osób niepełnosprawnych .
• dowóz towaru i jego rozładunek,
• sprawdzanie towaru pod względem zgodności z fakturami zakupowymi, metkowanie, fasowanie i rozkładanie leków i wyrobów medycznych w części ekspedycyjnej i magazynowej,
• administrowanie dokumentacją apteczną i jej archiwizacja,
• obsługa dwóch źródeł centralnego ogrzewania dostarczających również ciepłą wodę użytkową,
• prowadzenie korespondencji i utrzymywanie kontaktów z firmami i hurtowniami farmaceutycznymi.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące uregulowania prawne stwierdzić należy, że w sytuacji gdy Wnioskodawczyni oraz Jej małżonek będą prowadzić odrębnie działalności gospodarcze, zaś małżonek w ramach prowadzonej działalności będzie świadczył usługi na rzecz działalności gospodarczej Wnioskodawczyni, to tych usług nie należy kwalifikować jako pracy własnej małżonka, w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Są to bowiem usługi świadczone przez odrębny podmiot gospodarczy – odrębnego przedsiębiorcę. W takiej sytuacji wartość usługi świadczonej przez firmę małżonka na rzecz firmy prowadzonej przez Wnioskodawcę będzie mogła stanowić dla Niej koszty uzyskania przychodów, pomniejszające osiągnięty z działalności gospodarczej przychód, jeśli wydatek zostanie rzeczywiście poniesiony i będzie spełniał przesłanki wskazane w przepisie art. 22 ust. 1 ww. ustawy.

Podkreślenia wymaga, że zawieranie tego typu transakcji podporządkowane jest określonym wymogom.

Prowadzący takie odrębne działalności gospodarcze, zawierający umowy między sobą powinni mieć na uwadze treść przepisów art. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczących transakcji między podmiotami powiązanymi.

Stosownie do treści art. 25 ust. 5 w związku z art. 25 ust. 1 i 4 ww. ustawy, jeżeli w wyniku powiązań o charakterze rodzinnym albo majątkowym pomiędzy podmiotami krajowymi zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podmiot nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały – dochody danego podmiotu oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.

Reasumując, sam fakt, że mąż Wnioskodawczyni będzie świadczył usługi w ramach swojej odrębnej działalności gospodarczej na rzecz odrębnej działalności prowadzonej przez Wnioskodawczynię, nie stanowi przeszkody dla możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów tej działalności, wydatków na nabycie usług świadczonych przez męża Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej odrębnie indywidualnej działalności gospodarczej. Jednakże ustalając warunki ww. usług, należy uwzględniać zapisy wskazanego powyżej art. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym zastrzec, że jeżeli opis przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego nie jest zgodny ze stanem rzeczywistym, wydana interpretacja nie chroni Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawczynię interpretacji indywidualnych, tutejszy organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.