2016.12.21 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu - 3063-ILPP2-2.4512.153.2016.1.MR

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
3063-ILPP2-2.4512.153.2016.1.MR
z 21 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej przedstawione we wniosku z 24 października 2016 r. (data wpływu 31 października 2016 r.) uzupełnionym pismem z 8 grudnia 2016 r. (data wpływu 14 grudnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 października 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku. Wniosek uzupełniono 14 grudnia 2016 r. o wskazanie adresu elektronicznego do doręczeń.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest podatnikiem czynnym VAT. Spółka jest podmiotem działającym w branży budowlanej. W ramach Umowy o roboty budowlane zawartej w dniu 10 czerwca 2016 r. ze Sp. k. (dalej: Inwestor nr 1) Spółka zobowiązała się do wybudowania zespołu 7 budynków mieszkalnych jednorodzinnych dwulokalowych w zabudowie szeregowej oraz 31 budynków mieszkalnych jednorodzinnych jednolokalowych w zabudowie szeregowej wraz z wewnętrzną instalacją gazową oraz drogą wewnętrzną na działkach o numerze 542/1, od 543 do 549 wraz z towarzyszącą infrastrukturą i zagospodarowaniem terenu również na działce 591dr (dalej: Inwestycja nr 1). Ponadto Spółka w ramach Umowy na generalne wykonawstwo inwestycji budowlanej zawartej w dniu 24 maja 2016 r. ze Sp. z o.o. (dalej: Inwestor nr 2) zobowiązała się do wybudowania budynku mieszkalnego – 14 kondygnacyjnego z garażem podziemnym i lokalami usługowymi na nieruchomości stanowiącej działki gruntu nr 62/18, 63/5, 633/3 (dalej: Inwestycja nr 2).

Przedmiotem obu Inwestycji będzie wykonanie niezbędnych robót budowlanych wraz z instalacją techniczną we wszystkich budynkach (we wszystkich lokalach), bez wyodrębniania robót dotyczących poszczególnych budynków (lokali). Umowy z Inwestorami obejmują także wykonanie niezbędnej infrastruktury technicznej w zakresie wykraczającym poza bryłę tych budynków bez wyodrębniania robót dotyczących poszczególnych budynków/lokali. Spółka nie będzie zawierała oddzielnych umów na roboty budowlane dotyczące części budynków lub lokali.

Spółka zaklasyfikowała ww. budynki według ich przeważającego przeznaczenia stosownie do działu 11 PKOB – „Budynki mieszkalne” (co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej budynków będzie wykorzystywana do celów mieszkaniowych). Wśród 31 budynków mieszkalnych jednorodzinnych jednolokalowych (symbol 111 PKOB – „Budynki mieszkalne jednorodzinne”) oraz 7 budynków mieszkalnych jednorodzinnych dwulokalowych (symbol 112 PKOB – „Budynki o dwóch mieszkaniach”), objętych zakresem Inwestycji nr 1, będą znajdować się wyłącznie budynki, których powierzchnia użytkowa nie przekracza 300 m². Z kolei w budynku objętym zakresem Inwestycji nr 2 (symbol 113 PKOB – „Budynki zbiorowego zamieszkania”) będą znajdować się wyłącznie lokale mieszkalne o powierzchni użytkowej nie przekraczającej 150 m².

Spółka zleciła wykonanie ww. Inwestycji podwykonawcy (dalej: Podwykonawca).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy kompleksowa usługa budowy budynków mieszkalnych objętych zakresem Inwestycji nr 1 oraz Inwestycji nr 2, sklasyfikowanych w dziale PKOB 11, podlega opodatkowaniu stawką VAT w wysokości 8%?
Czy prace związane z wykonywaniem niezbędnej infrastruktury technicznej budynków mieszkalnych objętych zakresem Inwestycji nr 1 oraz Inwestycji nr 2, w części niewykraczającej poza bryłę tych budynków korzystają z obniżonej stawki 8% VAT?
Czy prace związane z wykonywaniem niezbędnej infrastruktury technicznej budynków mieszkalnych objętych zakresem Inwestycji nr 1 oraz Inwestycji nr 2, w części wykraczającej poza bryłę tych budynków będą opodatkowane stawką VAT w wysokości 23%?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1)

Kompleksowa usługa budowy budynków mieszkalnych objętych zakresem Inwestycji nr 1 oraz Inwestycji nr 2, sklasyfikowanych w dziale PKOB 11 podlega opodatkowaniu stawką VAT w wysokości 8% stosownie do art. 146a pkt 2 w zw. z art. 41 ust. 2 w zw. z art. 41 ust. 12-12a ustawy o VAT. Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W myśl art. 5a ustawy o VAT towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i ust. 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W świetle art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednak, zgodnie z art. 146a pkt 1 i pkt 2 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, stosuje się – w myśl art. 41 ust. 12 ustawy o VAT – do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się – w myśl art. 41 ust. 12a ustawy o VAT – obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Natomiast w myśl ust. 12b ww. art. 41, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, określonego w ust. 12a, nie zalicza się:

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej ww. limity, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy o VAT).

Należy zwrócić uwagę na brzmienie art. 2 pkt 12 ustawy o VAT, zgodnie z którym przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Z powyższych uregulowań wynika, że czynności, o których mowa w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, wykonywane w budynku mieszkalnym objętym społecznym programem mieszkaniowym, należy opodatkować 8% stawką podatku VAT (w myśl art. 41 ust. 12 w zw. z art. 146a pkt 2 i art. 41 ust. 2 ustawy o VAT).

Analiza powołanych wyżej przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, że warunkiem zastosowania 8% stawki, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, jest spełnienie dwóch przesłanek. Po pierwsze zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy budynków lub ich dostawy. Po drugie, budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej 8% stawki podatku.

W odniesieniu do pierwszej przesłanki podkreślenia wymaga, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja, przebudowa, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do przepisów prawa budowlanego. Zgodnie z art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2016 r., poz. 290, z późn. zm., dalej: P.b.) przez budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego. Pod pojęciem obiektu budowlanego rozumie się m.in. budynek wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Budynkiem zaś jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach (art. 3 pkt 1 i pkt 2 P.b.). Z kolei w odniesieniu do drugiej przesłanki warunkującej skorzystanie z obniżonej stawki VAT wskazać należy, że klasyfikacja budynków objętych społecznym programem mieszkaniowym odbywa się na zasadzie odesłania z art. 5a w zw. z art. 2 pkt 12 ustawy o VAT do postanowień rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. z 1999 r., Nr 112, poz. 1316 oraz z 2002 r. Nr 18, poz. 170). Zgodnie z przepisami rozporządzenia budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych, przystosowane do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów. W przypadku budynków połączonych między sobą (np. domy bliźniacze lub szeregowe), budynek jest budynkiem samodzielnym, jeśli jest oddzielony od innych jednostek ścianą przeciwpożarową od fundamentu po dach. Gdy nie ma ściany przeciwpożarowej, budynki połączone między sobą uważane są za budynki odrębne, jeśli mają własne wejścia, są wyposażone w instalacje i są oddzielnie wykorzystywane. Budynki dzielą się na mieszkalne i niemieszkalne. Budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem. Budynki niemieszkalne są to obiekty budowlane wykorzystywane głównie dla potrzeb niemieszkalnych. Część „mieszkaniowa” budynku mieszkalnego obejmuje pomieszczenia mieszkalne (kuchnie, pokoje wypoczynkowe, sypialnie, pomieszczenia pomocnicze, piwnice oraz pomieszczenia ogólnego użytkowania, np. wózkarnie, suszarnie). Całkowita powierzchnia użytkowa budynku obejmuje całą powierzchnię budynku z wyjątkiem: powierzchni elementów budowlanych m.in. podpór, kolumn, filarów, szybów, kominów; powierzchni zajmowanych przez pomieszczenia techniczne instalacji ogólnobudowlanych; powierzchni komunikacji, np. klatki schodowe, dźwigi, przenośniki. Wg podziału obiektów budowlanych na sekcje i działy w PKOB w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne, natomiast w dziale 12 budynki niemieszkalne. Dział 11 PKOB obejmuje trzy grupy: Budynki mieszkalne jednorodzinne – symbol 111, Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe – symbol 112, Budynki zbiorowego zamieszkania – symbol 113. Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że realizacja przez Spółkę budowy budynków objętych zakresem Inwestycji nr 1 i Inwestycji nr 2 spełnia ww. przesłanki. Z uwagi na fakt, że co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej budynków będzie wykorzystywana do celów mieszkalnych, należało je zakwalifikować stosownie do działu 11 PKOB jako „Budynki mieszkalne”. Dalsze zróżnicowanie w obrębie działu 11 PKOB wykazuje, że budynki objęte Inwestycją nr 1 należą odpowiednio do „Budynków mieszkalnych jednorodzinnych” symbol 111 PKOB (31 budynków mieszkalnych jednorodzinnych jednolokalowych) lub „Budynków o dwóch mieszkaniach” symbol 112 PKOB (7 budynków mieszkalnych jednorodzinnych dwulokalowych), zaś budynek objęty zakresem Inwestycji nr 2 do „Budynków zbiorowego zamieszkania” symbol 113 PKOB. Powyższe wskazuje jednoznacznie, że Inwestycje opisane w stanie faktycznym mają na celu zrealizowanie budowy obiektów budowlanych objętych społecznym programem mieszkaniowym (art. 41 ust. 12-12a w zw. z art. 2 pkt 12 ustawy o VAT). Dla prawidłowej kwalifikacji budowy istotne jest także ustalenie, charakteru prawnego usług budowlanych wykonywanych w ramach realizacji Inwestycji nr 1 i Inwestycji nr 2. Usługi budowlane najczęściej mają bowiem charakter złożony (składają się z zespołu wielu świadczeń). Wówczas taka usługa dla celów podatku VAT może być sklasyfikowana jako:

jedna kompleksowa usługa,
usługa główna wraz z usługami pomocniczymi (klasyfikowanymi dla celów VAT jak usługa główna),
szereg równorzędnych odrębnych usług (klasyfikowanych dla celów VAT odrębnie).

Ustalenie czy mamy do czynienia z usługą kompleksową, wymaga przede wszystkim określenia charakteru oraz celu ekonomicznego danej transakcji z punktu widzenia interesów inwestora. Jeżeli przedmiotem umowy będą roboty budowlane w budynkach zbiorowego zamieszkania jako całości (usługa kompleksowa) to należna stawka będzie wynosiła 8%. Jeżeli jednak w umowie zostanie wskazane, że roboty budowlane dotyczyć będą poszczególnych części budynku, tj. powierzchni mieszkalnych i odrębnie powierzchni niemieszkalnych (lokali użytkowych), wówczas w odniesieniu do usług wykonywanych w części mieszkalnej zastosowanie znajdzie 8% stawka podatku, natomiast do usług wykonywanych w części niemieszkalnej – 23% stawka VAT. W tym miejscu warto przytoczyć następujące interpretacje indywidualne potwierdzające prawidłowość tego poglądu: Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 10 października 2014 r., nr ILPP2/443-880/14-2/JK, w której za usługę kompleksową uznano wybudowanie budynku mieszkalnego z częścią handlowo-usługową wraz z wykonaniem niezbędnych instalacji w całym budynku i we wszystkich lokalach; Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 15 lutego 2016 r., nr IPPP1/4512-1190/15-2/AŻ, w której czytamy: „(...) usługi budowlano-montażowe w budynku mieszkalno-usługowym, sklasyfikowanym według PKOB do działu 11, w którym powierzchnia mieszkań przekracza 50% powierzchni użytkowej budynku, a wykonywane roboty nie są przypisane do poszczególnych lokali mieszkalnych lub użytkowych, powinny być opodatkowane stawką VAT 8% (…). Prace polegać będą na budowie domów w stanie surowym, wykonanie dachów, wykonanie instalacji wodno-kanalizacyjnej w budynku, wykonanie tynków wewnętrznych, montaż stolarki, montaż windy (…). Dla zastosowania stawki obniżonej, o której mowa, bez znaczenia pozostaje fakt, czy czynności te wykonywane są dla podmiotu niebędącego podatnikiem podatku VAT (np. inwestor indywidualny), czy też podmiotu będącego podatnikiem podatku VAT (np. generalny wykonawca)”; Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 22 lutego 2016 r., nr 1061-IPTPP1.4512.22.2016.1/IG, w której dla kompleksowego wykonania budynków mieszkalnych wielorodzinnych wraz z miejscami postojowymi, zlokalizowanymi w garażu podziemnym i komórkami lokatorskimi mieszczącymi się w piwnicy ustalono obniżoną stawkę VAT w wysokość 8%; Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 11 lutego 2016 r., nr ILPP2/4512-1-837/15-4/SJ, w której przedstawiono bogate orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, wyznaczające kryteria podziału na świadczenia złożone bądź kilka odrębnych świadczeń w kontekście uznania za usługę kompleksową robót (wylanie betonu wraz z pompowaniem) na obiektach budownictwa mieszkaniowego; Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 6 maja 2016 r., nr IBPP2/4512-115/16/EK, w której czytamy: „(…) W sytuacji gdy mamy do czynienia ze świadczeniem złożonym – świadczeniem dwóch lub więcej usług, tak ściśle ze sobą powiązanych, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jedno świadczenie do celów stosowania podatku VAT. Zdarzenie to należy traktować jako jednolite świadczenie, w którym kilka elementów należy uznać za konstytutywne do świadczenia głównego. Zatem, należy ustalić charakter świadczonej usługi, a tym samym zidentyfikować dominujące składniki danego świadczenia”. Powyższe stanowisko znajduje także aprobatę w licznych orzeczenia sądowo-administracyjnych – zob. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 18 maja 2010 r., sygn. akt I SA/Kr 383/10, w którym Sąd potwierdził, że roboty budowlane obejmujące wybudowanie budynków mieszkalnych wielorodzinnych wraz z miejscami postojowymi w garażach wielostanowiskowych i lokali użytkowych są objęte obniżoną stawką VAT, bądź wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 1 kwietnia 2015 r., sygn. akt I SA/Kr 142/15. Warto w tym miejscu przywołać wyrok TSUE z 13 marca 2014 r., sygn. C-366/12, w którym Trybunał przedstawił odmienne stanowisko od zaprezentowanego przez NSA (w wyroku z 11 lutego 2016 r., sygn. I FSK 1668/14, w którym NSA stwierdził, że gdy spółka korzysta ze zwolnienia, a podwykonawca stosuje 23% stawkę VAT, nie można uznać, że mamy do czynienia z jedną usługą – nawet jeśli są to usługi niezbędne, które trzeba wykonać). TSUE orzekł bowiem, że nie tożsamość podmiotów świadczących, ale sposób wykonywania usługi ma decydujące znaczenie dla oceny kompleksowości czynności i jednolitości jej skutków z punktu widzenia VAT. Tym samym TSUE dopuścił możliwość twierdzenia, że świadczenie nierozłączne z punktu widzenia VAT może być również rozpatrywane w kontekście świadczenia przez kilka podmiotów, jeżeli łącznie ich czynności składają się na jedną usługę. Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że w opisanym stanie faktycznym celem ekonomicznym każdego z Inwestorów jest nabycie jednej kompleksowej usługi polegającej na wybudowaniu budynków mieszkalnych (Inwestycja nr 1 i Inwestycja nr 2). Zatem świadczenia wchodzące w skład każdej z poszczególnych usług są ze sobą tak ściśle i nierozerwalnie związane, że tworzą jedno świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie dla celów VAT miałoby sztuczny charakter. W analizowanym przypadku przedmiotem usługi świadczonej przez Spółkę na rzecz Inwestora 1 jest budowa 7 budynków mieszkalnych jednorodzinnych dwulokalowych w zabudowie szeregowej oraz 31 budynków mieszkalnych jednorodzinnych jednolokalowych w zabudowie szeregowej, natomiast na rzecz Inwestora 2 budowa budynku mieszkalnego – 14 kondygnacyjnego z garażem podziemnym i lokalami usługowymi. Przedmiotem obu Inwestycji będzie wykonanie niezbędnych robót budowlanych wraz z instalacją techniczną we wszystkich budynkach (we wszystkich lokalach), bez wyodrębniania robót dotyczących poszczególnych budynków (lokali). Umowy z Inwestorami obejmują także wykonanie niezbędnej infrastruktury technicznej w zakresie wykraczającym poza bryłę tych budynków bez wyodrębniania robót dotyczących poszczególnych budynków/lokali. Spółka nie będzie zawierała oddzielnych umów na roboty budowlane dotyczące części budynków lub lokali. Inwestycję nr 1 oraz Inwestycję nr 2 na potrzeby VAT należy traktować zatem jako dwie usługi kompleksowe (całościowe). Na etapie budowy budynków jako całości, w szczególności w odniesieniu do Inwestycji nr 2 (przewidującej wybudowanie w budynku garażu podziemnego i lokali usługowych) trudno mówić o wyodrębnionych lokalach użytkowych. Przy realizacji obu Inwestycji bez znaczenia pozostaje struktura procentowo-powierzchniowa, ustalona w oparciu o art. 41 ust. 12b i 12c ustawy o VAT, znajdujących się w budynkach lokali mieszkalnych i niemieszkalnych, istotne jest bowiem sklasyfikowanie budynków według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych do odpowiedniego grupowania – „Budynków mieszkalnych” dział 11 PKOB – zob. ww. interpretacje, w szczególności interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 22 lutego 2016 r., nr 1061-IPTPP1.4512.22.2016.1/IG oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 10 lutego 2015 r., nr ILPP1/443-1040/14-4/AI. Nie odgrywa także żadnego znaczenia fakt, że usługi kompleksowe objęte Umową o roboty budowlane oraz Umową na generalne wykonawstwo inwestycji budowlanej zostały zlecone Podwykonawcy – zob. przywołany powyżej wyrok TSUE z dnia 13 marca 2014 r., sygn. C-366/12, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 15 lutego 2016 r., nr IPPP1/4512-1190/15-2/AŻ.

Ad. 2)

Prace związane z wykonywaniem niezbędnej infrastruktury technicznej budynków mieszkalnych objętych zakresem Inwestycji nr 1 oraz Inwestycji nr 2, w zakresie nie wykraczającym poza bryłę tych budynków korzystają z obniżonej stawki 8% VAT stosownie do art. 146a pkt 2 w zw. z art. 41 ust. 2 i art. 41 ust. 12-12a ustawy o VAT. Powyższe stanowisko znalazło potwierdzenie w licznych interpretacjach podatkowych. Tytułem przykładu warto wskazać na następujące interpretacje: Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 30 lipca 2014 r., nr ITPP1/443-507/14/BS, w której czytamy: „usługi wykonane w bryle budynku objętej społecznym budownictwem mieszkaniowym (wymiana odcinka przyłącza instalacji kanalizacji sanitarnej w klatce) podlegają opodatkowaniu stawką 8% jako czynności wskazane w art. 41 ust. 12 w związku z art. 41 ust. 12a”; Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 10 lutego 2015 r., nr ILPP1/443-1040/14-4/AI, w której za usługi budowlane korzystające z preferencyjnej stawki podatku VAT uznano, prace ziemne, tj. przekładka sieci teletechnicznej, wykop, zabijanie larsenów, zabezpieczenia wykopu w zakresie niewykraczającym poza bryłę budynku objętego społecznym budownictwem mieszkaniowym; Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 16 września 2014 r., nr IBPP2/443-535/14/WN, w której czytamy: „(…) ze stawki preferencyjnej korzystają wyłącznie usługi budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy budynków, rozumianych jako obiekty budowlane wraz z wbudowanymi w bryle budynku instalacjami i urządzeniami technicznymi. Tym samym obniżona stawka podatku nie obejmuje elementów towarzyszącej infrastruktury budowlanej znajdującej się poza bryłą budynku”; Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 22 lutego 2012 r., nr ILPP1/443-1485/11-2/KG w zakresie prac polegających „(...) na wykonaniu nowej zabudowy balkonów, na które to usługi składają się następujące czynności: opracowanie projektu, zakup materiałów, wykonanie paneli balkonu, uzupełnienie tynku, wyczyszczenie balustrady, pomalowanie jej i do tak przygotowanej balustrady montaż nowej płyty zgodnie z całym projektem obejmującym cały budynek, wykonywane w budynkach wielomieszkaniowych, z uwagi na fakt, iż dotyczą balkonów, czyli instalacji wbudowanych w bryłę budynku – mogą być uznane za usługi związane z budową, remontem lub modernizacją obiektów budownictwa mieszkaniowego”. To samo dotyczy drewnianej konstrukcji zadaszenia tarasu będącego częścią budynku mieszkalnego objętego społecznym programem mieszkaniowym – zob. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 23 lipca 2012 r., nr IPPP1/443-503/12-2/AW; Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 4 lutego 2015 r., nr ILPP2/443-1193/14-4/AD w odniesieniu do prac ziemnych związanych z wykonywaniem niezbędnej infrastruktury technicznej w ramach umowy generalnego wykonawstwa w zakresie niewykraczającym poza bryłę budynku. Na klasyfikacje prac związanych z wykonywaniem niezbędnej infrastruktury technicznej budynków mieszkalnych w obrębie bryły budynku nie będzie miał wpływ fakt zlecenia wykonania prac Podwykonawcy – zob. przywołana powyżej interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 4 lutego 2015 r., nr ILPP2/443-1193/14-4/AD.

Ad. 3)

Prace związane z wykonywaniem niezbędnej infrastruktury technicznej budynków mieszkalnych objętych zakresem Inwestycji nr 1 oraz Inwestycji nr 2, w zakresie wykraczającym poza bryłę tych budynków, będą opodatkowane stawką VAT w wysokości 23% stosownie do art. 146a pkt 1 w zw. z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT. Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale z dnia 3 czerwca 2013 r., sygn. akt I FPS 7/12 stanął na stanowisku, że obniżona stawka VAT w wysokości 8% nie może mieć zastosowania do robót dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego wykonywanych poza bryłą budynku. Stanowisko NSA znalazło potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych. Tytułem przykładu warto wskazać na następujące interpretacje indywidualne: Ministra Finansów z dnia 12 listopada 2014 r., nr PT8/033/265/864/TKE/13/ RD103070, w której podstawową stawkę VAT w wysokości 23% uzasadniono dla montażu pomp ciepła, spełniających funkcję centralnego ogrzewania (doprowadzenie za pomocą rur instalacji do budynku mieszkalnego), wykonywanego poza budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym; Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 1 kwietnia 2015 r., nr IBPP2/4512-16/15/JJ, w której podstawową stawkę podatku VAT w wysokości 23% potwierdzono w odniesieniu do wykonania instalacji centralnego ogrzewania znajdującej się na zewnątrz, poza obrysem budynku; Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 20 października 2015 r., nr IBPP2/4512-731/15/ICz, w której podstawową stawkę podatku VAT w wysokości 23% uzasadniono w odniesieniu do prac ziemnych związanych z wykonaniem niezbędnej infrastruktury technicznej w ramach umowy wykonawstwa w zakresie wykraczającym poza bryłę budynku; Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 20 maja 2014 r., nr IBPP1/443-220/14/LSz, w której podstawową stawkę VAT w wysokości 23% uzasadniono dla budowy chodnika wokół budynku bądź chodnika prowadzącego do budynku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W myśl art. 5a towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i ust. 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W świetle art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednak, zgodnie z art. 146a pkt 1 i pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, stosuje się – w myśl art. 41 ust. 12 ustawy – do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się – w myśl art. 41 ust. 12a ustawy – obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Natomiast w myśl art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²;
lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Należy zwrócić uwagę na brzmienie art. 2 pkt 12 ustawy, zgodnie z którym przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Z powyższych uregulowań wynika, że czynności, o których mowa w art. 41 ust. 12 ustawy, wykonywane w budynku mieszkalnym objętym społecznym programem mieszkaniowym, należy opodatkować 8% stawką podatku VAT (w myśl art. 41 ust. 12 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy).

Analiza powołanych wyżej przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, że warunkiem zastosowania 8% stawki, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy, jest spełnienie dwóch przesłanek. Po pierwsze zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji budynków lub ich dostawy. Po drugie, budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej, 8% stawki podatku.

Zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.), budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem. Budynki niemieszkalne są to obiekty budowlane wykorzystywane głównie dla potrzeb niemieszkalnych. Część „mieszkaniowa” budynku mieszkalnego obejmuje pomieszczenia mieszkalne (kuchnie, pokoje wypoczynkowe, sypialnie), pomieszczenia pomocnicze, piwnice oraz pomieszczenia ogólnego użytkowania (np. wózkarnie, suszarnie).

Wg podziału obiektów budowlanych na sekcje i działy w PKOB w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne, natomiast w dziale 12 budynki niemieszkalne.

Dział 11 PKOB obejmuje trzy grupy:

budynki mieszkalne jednorodzinne – 111,
budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe – 112,
budynki zbiorowego zamieszkania – 113.

Natomiast z uregulowań zawartych w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2016 r., poz. 290, z późn. zm.) wynika, że pod pojęciem obiektu budowlanego rozumie się budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Budynkiem zaś jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach (art. 3 pkt 1 i pkt 2).

Zgodnie z art. 3 pkt 7 i 7a ustawy Prawo budowlane, przez roboty budowlane rozumie się budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego.

Przez przebudowę natomiast rozumie się wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; w przypadku dróg są dopuszczalne zmiany charakterystycznych parametrów w zakresie niewymagającym zmiany granic pasa drogowego.

Stwierdzić należy, że w przedstawionej powyżej definicji budynku nie mieszczą się elementy infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu. Oznacza to, że stawka preferencyjna, przewidziana ww. przepisami art. 41 ust. 12 w związku z art. 41 ust. 2 i art. 146a pkt 2 ustawy, dotyczy czynności tam wymienionych wykonywanych wyłącznie w budynkach, rozumianych jako obiekty budowlane wraz z wbudowanymi w budynku instalacjami i urządzeniami technicznymi, w tym na konstrukcji umieszczonej na dachu budynku lub jego ścianach. Stawki tej ustawodawca nie przewidział dla ww. czynności wykonywanych poza tymi obiektami, w tym również dotyczących elementów infrastruktury budowlanej.

Natomiast dla usług wykonywanych poza obiektem budowlanym zastosowanie ma podstawowa stawka podatku w wysokości 23%.

Powyższe potwierdzają przepisy art. 146 ust. 1-3 ustawy. Zgodnie z obowiązującym do dnia 31 grudnia 2007 r. art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy, stawkę w wysokości 7% VAT stosowało się m.in. w odniesieniu do robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych związanych z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą.

W związku z wprowadzonymi w tym okresie zmianami przepisów dotyczących podatku od towarów i usług ustawodawca nie zrezygnował z posługiwania się w przepisach dotyczących podatku od towarów i usług pojęciem infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu, gdyż art. 146 ustawy nie został uchylony, a zawarte w nim definicje stanowią nadal obowiązujący tekst ustawy. Jednakże przewidziana na jego podstawie możliwość stosowania obniżonej do 7% stawki dla tego typu robót, ustała z dniem 31 grudnia 2007 r.

W myśl art. 146 ust. 2 ustawy, przez roboty związane z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a, rozumie się roboty budowlane dotyczące inwestycji w zakresie obiektów budownictwa mieszkaniowego i infrastruktury towarzyszącej oraz remontów obiektów budownictwa mieszkaniowego.

Stawka obniżona nie obejmuje usług związanych z infrastrukturą towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 146 ust. 3 ustawy, przez infrastrukturę towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu, o której mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a, rozumie się:

sieci rozprowadzające, wraz z urządzeniami, obiektami i przyłączami do budynków mieszkalnych,
urządzanie i zagospodarowanie terenu w ramach przedsięwzięć i zadań budownictwa mieszkaniowego, w szczególności drogi, dojścia, dojazdy, zieleń i małą architekturę,
urządzenia i ujęcia wody, stacje uzdatniania wody, oczyszczalnie ścieków, kotłownie oraz sieci wodociągowe, kanalizacyjne, cieplne, elektroenergetyczne, gazowe i telekomunikacyjne

– jeżeli są one związane z obiektami budownictwa mieszkaniowego.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że od dnia 1 stycznia 2008 r. nastąpiła zmiana przepisów prawa w zakresie opodatkowania infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu. Zmieniono stan prawny wynikający z art. 146 ust. 1 pkt 2 ustawy, w ramach którego budownictwo mieszkaniowe wraz z infrastrukturą towarzyszącą podlegało opodatkowaniu obniżoną stawką w wysokości 7% VAT.

Aktualnie, obniżoną stawkę w wysokości 8% VAT stosuje się do czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, wykonywanych w obiektach budowlanych lub w ich częściach zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym oraz do robót konserwacyjnych zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 2 i pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1719, z późn. zm.). Natomiast w sytuacji, gdy czynności te dotyczą infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu podlegają one opodatkowaniu podstawową stawką podatku w wysokości 23%.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka jest podatnikiem czynnym VAT. Wnioskodawca jest podmiotem działającym w branży budowlanej. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka zobowiązała się do wybudowania zespołu 7 budynków mieszkalnych jednorodzinnych dwulokalowych w zabudowie szeregowej oraz 31 budynków mieszkalnych jednorodzinnych jednolokalowych w zabudowie szeregowej wraz z wewnętrzną instalacją gazową oraz drogą wewnętrzną wraz z towarzyszącą infrastrukturą i zagospodarowaniem terenu (Inwestycja nr 1). Ponadto Wnioskodawca w ramach Umowy na generalne wykonawstwo inwestycji budowlanej zobowiązał się do wybudowania budynku mieszkalnego – 14 kondygnacyjnego z garażem podziemnym i lokalami usługowymi (Inwestycja nr 2). Przedmiotem obu Inwestycji będzie wykonanie niezbędnych robót budowlanych wraz z instalacją techniczną we wszystkich budynkach (we wszystkich lokalach), bez wyodrębniania robót dotyczących poszczególnych budynków (lokali). Umowy obejmują także wykonanie niezbędnej infrastruktury technicznej w zakresie wykraczającym poza bryłę tych budynków bez wyodrębniania robót dotyczących poszczególnych budynków/lokali. Spółka nie będzie zawierała oddzielnych umów na roboty budowlane dotyczące części budynków lub lokali.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że Wnioskodawca będzie wykonywał usługi budowlane w ramach budowy budynków mieszkalnych sklasyfikowanych w PKOB 11, a zatem stanowiących obiekty budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy.

Tym samym, skoro przedmiotem umowy kompleksowej są roboty w zakresie budowy budynku sklasyfikowanego w PKOB w dziale 11 i umowa zawarta jest na wykonanie budynku jako całości, to obniżona stawka podatku w wysokości 8% ma zastosowanie do całości tych robót, w tym związanych również z lokalami użytkowymi, ale tylko ze znajdującymi się w bryle budynku. Również dla prac związanych z wykonywaniem niezbędnej infrastruktury technicznej w ramach umowy generalnego wykonawstwa w zakresie niewykraczającym poza bryłę budynku zastosowanie znajdzie obniżona 8% stawka podatku VAT. Obniżona stawka podatku nie obejmuje jednak innych elementów infrastruktury budowlanej, wykonywanych na zewnątrz poza bryłą budynku, takich jak droga wewnętrzna wraz z towarzyszącą infrastrukturą i zagospodarowaniem terenu.

Reasumując należy stwierdzić, że usługi budowlane wykonywane przez Wnioskodawcę w związku z realizacją Inwestycji nr 1 i Inwestycji nr 2 oraz prace związane z wykonywaniem niezbędnej infrastruktury technicznej w ramach umowy generalnego wykonawstwa, w zakresie niewykraczającym poza bryłę budynku sklasyfikowanego wg Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale PKOB 11, korzystać będą z obniżonej 8% stawki podatku od towarów i usług, na podstawie art. 41 ust. 2 i ust. 12 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy.

Natomiast, prace budowlane wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach kompleksowej umowy poza bryłą budynku, dotyczące infrastruktury towarzyszącej, będą opodatkowane według stawki 23%, na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto zauważa się, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności dokonanego przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania budynków według PKOB. Tut. Organ nie jest bowiem właściwy do weryfikacji poprawności dokonanej klasyfikacji budynku według PKOB, gdyż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11), zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje towary i usługi według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych zainteresowany podmiot może zwrócić się o udzielenie informacji w tym zakresie do Urzędu Statystycznego. Zatem to Wnioskodawcę obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania budynku, a w razie wątpliwości może w tym zakresie zwrócić się do Urzędu Statystycznego.

Ponadto należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy – Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Wniosek o interpretację indywidualną może dotyczyć zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego (art. 14b § 2 ustawa – Ordynacja podatkowa). Zatem wniosek o wydanie interpretacji może być złożony tylko w indywidualnej sprawie zainteresowanego. Z tych też względów – z uwagi na indywidualny charakter interpretacji przepisów prawa podatkowego – zaznacza się, że niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy jedynie Wnioskodawcy, natomiast nie wywołuje skutków prawnych dla podwykonawców.

Zmiana któregokolwiek z elementów opisanego zdarzenia przyszłego lub zmiana stanu prawnego powoduje, że niniejsza interpretacja traci swoją ważność, a Wnioskodawca nie może korzystać z ochrony wynikającej z tej interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin