Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/4510-548/15-3/AK
z 6 sierpnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 18 czerwca 2015 r. (data wpływu 18 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji bonusów pieniężnych z tytułu świadczenia usług reklamowych i marketingowych do kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji bonusów pieniężnych z tytułu świadczenia usług reklamowych i marketingowych do kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

A S.A. (dalej: Wnioskodawca, Spółka) jest polską spółką prowadzącą działalność produkcyjną, handlową, usługową i wydawniczą, zarejestrowaną jako podatnik VAT czynny. Spółka zamierza rozpocząć współpracę ze sprzedawcami detalicznymi zrzeszonymi w grupach zakupowych (dalej: Grupy zakupowe). Grupy zakupowe są reprezentowane przez odrębne od sprzedawców detalicznych podmioty prawa, najczęściej spółki kapitałowe (dalej: Reprezentant Grupy Zakupowej). Model dystrybucji produkowanych artykułów zakłada, że Wnioskodawca sprzedaje towary do hurtowni (dalej: Pośrednicy), które następnie dokonują ich odsprzedaży do sprzedawców detalicznych, będących członkami Grupy Zakupowej (dalej: „Członkowie Grupy Zakupowej”). Sprzedawcą detalicznym jest finalny sklep. Podmiotem dokonującym zakupu towarów nie jest natomiast Reprezentant Grupy Zakupowej. Pomiędzy Wnioskodawcą a Reprezentantem Grupy Zakupowej nie istnieje bezpośrednia relacja polegająca na dostawach produktów. Wnioskodawca nie wystawia również na ich rzecz faktur VAT. Pomiędzy Pośrednikami a Reprezentantem Grupy Zakupowej nie ma także powiązań kapitałowych. Wnioskodawca zamierza rozwinąć współpracę z Członkami Grupy Zakupowej polegającą na intensyfikacji sprzedaży artykułów produkowanych przez Wnioskodawcę, które Członkowie Grupy Zakupowej nadal będą nabywać od Pośredników. Wnioskodawca rozważa następujące formy wspierania sprzedaży:

• wsparcie stałe
  
• wsparcie okazjonalne w postaci jednorazowych akcji promocyjnych.
  
  

Wsparcie będzie przyjmowało formę bonusu pieniężnego („Bonus”) wypłacanego przez Wnioskodawcę w określonej kwocie na rzecz Reprezentanta Grupy Zakupowej, który najpewniej będzie dokonywał jego dalszej dystrybucji w kwocie ustalonej w umowach z Członkami Grupy Zakupowej, co efektywnie przełoży się na obniżenie ceny towarów nabywanych przez Członków Grupy Zakupowej od Wnioskodawcy. Wartość wypłacanego Bonusu przez Reprezentanta Grupy Zakupowej Członkom Grupy Zakupowej nie będzie ustalona w umowie między Wnioskodawcą a Reprezentantem Grupy Zakupowej, ale pomiędzy Reprezentantem Grupy Zakupowej a Członkami Grupy Zakupowej. Wsparcie stałe będzie miało formę Bonusu rozliczanego w zależności od zrealizowanych obrotów przez Członków Grupy Zakupowej. W tym zakresie będzie to umowa czasowa zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a Reprezentantem Grupy Zakupowej z ustalonymi warunkami kalkulacji i wypłaty Bonusu.

Wsparcie okazjonalne będzie miało postać:

• promocji cenowych w formie dopłaty do sprzedaży - przedsiębiorcy reprezentowani przez Reprezentanta Grupy Zakupowej realizują promocję cenową, a Wnioskodawca zwraca brakującą marżę poprzez wypłatę odpowiedniej kwoty na rzecz Reprezentanta Grupy Zakupowej, która jest dystrybuowana na rzecz jej Członków Grupy Zakupowej;
  
• promocji zakupowych - Wnioskodawca dopłaca do zakupu realizowanego przez Członków Grupy Zakupowej od Pośredników, pod warunkiem realizacji określonego wolumenu zakupu.
  
  

Ponadto, przewiduje się, że jednym z elementów współpracy między Wnioskodawcą a Reprezentantem Grupy Zakupowej będą ekspozycje okresowe u Członków Grupy Zakupowej polegające na odpowiedniej ekspozycji produktów Wnioskodawcy (np. dedykowane regały, standy reklamowe).

W zakresie tego rodzaju współpracy Reprezentant Grupy Zakupowej będzie wystawiać faktury VAT na rzecz Wnioskodawcy z tytułu świadczenia usług reklamowych i marketingowych. Uzyskane z tego tytułu wynagrodzenie Grupa zakupowa będzie następnie rozliczać we własnym zakresie z Członkami Grupy Zakupowej. Warunki uzyskania Bonusu regulowane będą w umowie pomiędzy Wnioskodawcą a Reprezentantem Grupy Zakupowej.

Bonus będzie wypłacany Reprezentantowi Grupy Zakupowej bezpośrednio przez Wnioskodawcę. Reprezentant Grupy Zakupowej będzie przekazywać uzyskane Bonusy Członkom Grupy Zakupowej zgodnie z ustalonymi przez nich warunkami umów. Wnioskodawca zamierza dokumentować udzielone Bonusy notami księgowymi. Wnioskodawca wskazuje, że w jego ocenie nie będzie uprawniony do wystawiania na rzecz Reprezentanta Grupy Zakupowej faktur korygujących, ponieważ nie wystawia na nią żadnych faktur sprzedażowych. Faktury sprzedażowe wystawiane są wyłącznie na Pośredników.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, koszty poniesione przez Wnioskodawcę na rzecz Reprezentanta Grupy Zakupowej w związku z udzielaniem Bonusów oraz wypłatą wynagrodzenia za odpowiednią ekspozycję jej produktów przez Członków grupy Zakupowej stanowią koszty uzyskania przychodu?

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty poniesione przez Wnioskodawcę na rzecz Reprezentanta Grupy Zakupowej w związku z udzielaniem Bonusów oraz wypłatą wynagrodzenia za odpowiednią ekspozycję jej produktów przez Członów Grupy Zakupowej stanowią koszty uzyskania przychodu.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT „Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. (...)”. Aby dany wydatek mógł stanowić koszt uzyskania przychodów musi spełnić następujące kryteria:

1. musi być poniesiony,
2. musi być poniesiony w celu uzyskania przychodu lub zachowania bądź zabezpieczenia źródła przychodów,
3. nie jest wymieniony w katalogu wyłączeń określonym w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.
   
   

W przedmiotowej sprawie nie podlega wątpliwościom, że wszystkie 3 ww. przesłanki są spełnione. Bonusy pieniężne, przyznawane jako nagroda za osiągnięcie określonych wyników sprzedażowych przez sprzedawców detalicznych, mają działanie motywacyjne i pozytywnie oddziałują na wielkość sprzedaży. Odpowiednia ekspozycja artykułów Spółki ma celu zwiększenie ich sprzedaży, wobec czego wynagrodzenie wypłacane za tę usługę Grupom zakupowym spełnia wymagania określone w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Bonusy nie znajdują się ponadto w katalogu wyłączeń wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów. Na klasyfikację udzielanych przez Spółkę Bonusów i wypłacanych wynagrodzeń nie wpłynie także negatywnie fakt, że są one przyznawane bezpośrednio Reprezentantowi Grupy Zakupowej. Istotą jest fakt, że współpraca Wnioskodawcy z Reprezentantem Grupy Zakupowej sprzyja osiąganiu większych przychodów w sposób zgodny z prawem, wobec czego Spółka zasadnie może uwzględnić te wydatki w kosztach uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zasady kwalifikowania wydatków jako kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851, ze zm., dalej: updop).

Zgodnie z art. 15 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Biorąc pod uwagę brzmienie art. 15 ust. 1 updop oraz ugruntowane stanowisko organów podatkowych, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów, jest by wydatek łącznie spełniał następujące przesłanki:

1. został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
2. jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
3. jest związany z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą generującą przychody podatkowe dla tego podatnika i poniesiony został w celu uzyskania tych przychodów, zachowania lub zabezpieczenia ich źródła lub może mieć inny (nawet potencjalny) wpływ na ich osiągnięcie;
4. został właściwie udokumentowany,
5. nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
   
   

W związku z powyższym należy stwierdzić, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, które nie są wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy podatkowej. Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku musi mieć wpływ na powstanie, zwiększenie lub zabezpieczenie tego przychodu.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadząc działalność produkcyjną, handlową, usługową i wydawniczą zamierza podjąć współpracę z Członkami Grupy Zakupowej polegającą na intensyfikacji sprzedaży artykułów produkowanych przez Wnioskodawcę, które Członkowie Grupy Zakupowej będą nabywać od Pośredników. Wnioskodawca nazywa taką współpracę wsparciem sprzedaży, które będzie przybierać postać wsparcia stałego (mającego formę bonusu pieniężnego wypłacanego przez Wnioskodawcę w określonej umownie kwocie na rzecz Reprezentanta Grupy Zakupowej, który dalej będzie rozliczał tę kwotę w zależności od zrealizowanych obrotów i przekazywał Członkom Grupy Zakupowej) lub wsparcia okazjonalnego (mającego formę promocji cenowych, czyli dopłaty do sprzedaży realizowanej na rzecz Reprezentanta Grupy Zakupowej lub promocji zakupowych, czyli dopłaty do zakupu realizowanego przez Członków Grupy Zakupowej od Pośredników, pod warunkiem realizacji określonego wolumenu zakupu). Ponadto Wnioskodawca planuje współpracę z Reprezentantem Grupy Zakupowej polegającą na zapłacie wynagrodzenia za organizację okresowych ekspozycji produktów u Członków Grupy Zakupowej (np. dedykowane regały, standy reklamowe).

W swojej działalności Organy Podatkowe co do zasady przyjmują, że premia pieniężna może mieć dwojakiego rodzaju charakter:

1. premia jako forma rabatu lub
2. premia jako wynagrodzenie za świadczoną usługę.
   
   

Pierwsza z nich jest premią pieniężną wypłacaną za osiągnięcie określonego pułapu obrotów lub za dokonywanie terminowych płatności i należy ją traktować jak rabat. W związku z tym

• sprzedający przyznając taką premię powinien wystawić fakturę korygującą i dokonać zmniejszenia przychodów w tych okresach, w których były one wykazane
  
• kupujący powinien dokonać na analogicznych zasadach zmniejszenia kosztów.
  
  

Taka premia jest powiązana z konkretnymi dostawami, jej wysokość jest uzależniona od wysokości obrotu dokonanego przez nabywce w danym okresie rozliczeniowym, a pomiędzy stronami zawarta jest umowa, która określa jakie działania w jakim okresie i z jaką częstotliwością mają zostać podjęte przez świadczącego, w celu zwiększenia sprzedaży.

Druga z nich jest premią stanowiącą wynagrodzenie za usługę. Może mieć ona charakter wynagrodzenia za świadczenie usług przez nabywcę na rzecz sprzedawcy, np.:

• za eksponowanie towaru sprzedawcy klientom bądź
  
• nie dokonywanie zakupów podobnych towarów u innych podatników.
  
  

Premia taka powinna być udokumentowana fakturą VAT. Jest ona wypłacana za świadczenie dodatkowych usług o charakterze promocyjnym, marketingowym, lojalnościowym, których celem jest wsparcie i intensyfikacji sprzedaży (np.: eksponowanie towaru na półkach).

Należy również wyjaśnić, iż pomimo, że ustawodawca w katalogu wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów dla celów podatkowych (art. 16 ust. 1 ustawy), nie wymienia wydatków dotyczących bonusów (rabatów pośrednich) wypłacanych Sprzedawcom z tytułu wielkości zakupionych usług/towarów, należy mieć zawsze na względzie, że podstawowym warunkiem zakwalifikowania tego typu wydatków do kosztów podatkowych jest ich związek z prowadzoną przez pracodawcę działalnością gospodarczą oraz uzyskiwanym z tej działalności przychodem.

Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Celem Bonusów (premii pieniężnych) wypłacanych Reprezentantom Grup Zakupowych jest motywowanie do aktywnego zakupu/sprzedaży Produktów Spółki. Zwiększenie ilości lub wartości Produktów nabywanych/sprzedawanych przez Reprezentantów Grup Zakupowych, a następnie dystrybutorów powoduje zwiększenie sprzedaży Spółki. W konsekwencji, wypłacane Bonusy przyczyniają się do zwiększenia przychodów Wnioskodawcy.

W tym miejscu należy podkreślić, że to obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewentualną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu a zyskaniem przychodu (w tym zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów), zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 updop.

W myśl art. 9 ust. 1 updop, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. Z tak udokumentowanych wydatków winno ponadto wynikać, że mają związek z prowadzoną działalnością gospodarczą i bezpośrednio lub pośrednio wpływają na wielkość osiąganych przez podatnika przychodów.

Podsumowując, należy uznać za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy, że wydatki przez niego poniesione na rzecz Reprezentanta Grupy Zakupowej w związku z udzielaniem Bonusów oraz wypłatą wynagrodzenia za odpowiednią ekspozycję jej produktów przez Członów Grupy Zakupowej stanowią koszty uzyskania przychodu. Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ponieważ zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Należy jednak podkreślić, że jako premie pieniężne różnego rodzaju powinny spełniać określone warunki przedstawione powyżej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.