Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB4/4511-668/15-2/JK3
z 25 sierpnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 3 czerwca 2015 r. (data wpływu 10 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych - jest:

• prawidłowe - w zakresie opodatkowania dochodów zagranicznych,
• nieprawidłowe - w zakresie obowiązku obliczania i odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 10 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów zagranicznych oraz obowiązku obliczania i odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, zatrudniony na podstawie kontraktu dla firmy X zarejestrowanej w Szwajcarii, wykonuje pracę biurową na terytorium Angoli pracując w systemie rotacyjnym - 4 tygodnie pracy /4 tygodnie wolnego. Zasady płatności są następujące: Wnioskodawca rozliczany jest wg stawki dziennej za pracę wykonaną w Angoli. Wnioskodawca nie otrzymuje wynagrodzenia w czasie gdy nie pracuje w Angoli tj. czas wolny. Dodatkowo do wynagrodzenia doliczony jest dodatek dzienny za pracę w kraju uznanym za niebezpieczny, jakim jest Angola. Firma X potrąca z wynagrodzenia Wnioskodawcy podatek na rzecz organów podatkowych w Angoli (gdzie praca jest wykonywana). Wynagrodzenie wypłacane jest w funtach brytyjskich przez firmę X. Za każdy miesiąc w roku Wnioskodawca dostaje szczegółowe wydruki, z wyszczególnieniem m.in. stawki dziennej, dodatków, potrąceń, m.in. takich jak na ubezpieczenia prywatne członków rodziny, oraz potrącony podatek. Wnioskodawca składa roczne rozliczenie podatkowe w Wielkiej Brytanii gdzie obecnie jest rezydentem.

Od roku 2016 Wnioskodawca przeniesie swój ośrodek interesów życiowych na terytorium Rzeczypospolitej. Mimo, że będzie przebywać poza Polską dłużej niż 183 dni w roku, ponieważ jego rodzina będzie zamieszkiwać na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, Wnioskodawca automatycznie stanie się rezydentem Polski i zgodnie z art. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będzie podlegał w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Dochód za pracę w Angoli jest jedynym dochodem Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

1. Czy w związku z wyżej przedstawionym zdarzeniem przyszłym znajdzie zastosowanie art. 27g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i przy rozliczeniu w Polsce dochodów zagranicznych za rok 2016 i lata kolejne za pracę wykonywaną i opodatkowaną w Angoli, czyli w kraju, z którym Polska nie ma podpisanej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania Wnioskodawca może stosować ulgę abolicyjną?
2. Czy Wnioskodawca będzie zobowiązany do wyliczania oraz odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy w 2016 r. i za lata kolejne, przy założeniu, że dochód z pracy w Angoli będzie jedynym dochodem Wnioskodawcy?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy,

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne, mające miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). W przedstawionym zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca ma miejsce zamieszkania na terytorium Polski, wobec czego powołany przepis stosuje się do Wnioskodawcy.

Ponadto, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak również odpowiednie umowy międzynarodowe, regulują kwestię rozliczania podatku dochodowego w sytuacji, gdy rezydent Polski (tj. osoba mająca w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy) uzyskuje dochody z zagranicy.

W takiej sytuacji stosuje się:

• w pierwszej kolejności zapisy umowy międzynarodowej, o ile taka istnieje,
• zapisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w tym szczególności art. 27 ust. 9 i 9a.
  
  

Pomiędzy Polską a Angolą nie funkcjonuje umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania. Zatem zastosowanie ma art. 27 ust. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który precyzuje, że dochody ze źródeł przychodów położonych poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w krajach z którymi Polska nie zawarła umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, opodatkowane są w sposób określony w ust. 9, czyli potocznie mówiąc według zasady proporcjonalnego odliczenia (od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie, a odliczenie nie może przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym).

Jednakże, polski ustawodawca wprowadził dodatkowy przepis art. 27g do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym Wnioskodawca podlegający nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce i rozliczający się na zasadach określonych w art. 27 ust. 9 albo 9a (czyli według reguł wskazanych powyżej) ma prawo odliczyć od podatku dochodowego, obliczonego zgodnie z art. 27 (a więc na zasadach ogólnych z zastosowaniem metody zaliczenia), kwotę obliczoną zgodnie z art. 27g ust. 2 (metoda wyłączenia).

Zgodnie z art. 27 ust. 8, w sytuacji, gdy podatnik podlegający nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, osiągał również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych podatek określa się w następujący sposób:

1. do dochodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym dodaje się dochody zwolnione od tego podatku i od sumy tych dochodów oblicza się podatek według skali określonej w ust. 1,
2. ustala się stopę procentową tego podatku do tak obliczonej sumy dochodów,
3. ustaloną zgodnie z pkt 2 stopę procentową stosuję się do dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.
   
   

Innymi słowy, dochody zagraniczne podatnika, tj. przychody z pracy za granicą, dolicza się do polskich dochodów. Dla tak obliczonej sumy dochodów określa się stawkę podatku (na podstawie skali podatkowej). Tę stawkę podatku stosuję się do tych przychodów podatnika, które podlegają opodatkowaniu w Polsce.

Uzyskana kwota jest hipotetycznym podatkiem, jaki byłby należny przy zastosowaniu do zagranicznych dochodów metody wyłączenia. Różnica między podatkiem wyliczonym zgodnie z art. 27 ust. 9 lub 9a ustawy (czyli przy wykorzystaniu metody zaliczenia) a hipotetycznym podatkiem, o którym mowa, jest kwotą przysługującej ulgi podatkowej.

W konsekwencji, wysokość podatku po zastosowaniu ulgi abolicyjnej ma być bowiem taka, jakby dochody zagraniczne były opodatkowane w Polsce przy zastosowaniu metody wyłączenia z progresją.

Wobec powyższych zapisów, w sytuacji, gdy dochód z pracy w Angoli będzie jedynym dochodem Wnioskodawcy, nie będzie On zobowiązany do zapłaty podatku w Polsce w myśl art. 27g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, stosując zasadę wyłączenia z progresją do dochodów Zainteresowanego (z założeniem, że nie ma On innych dochodów, tzw. krajowych) wynikałoby, że nie wychodzi Mu podatek do zapłaty (bowiem zasada ta odnosi się do dochodów krajowych, nakazując stosowanie ich opodatkowania przy użyciu specjalnie wyliczonej stawki podatkowej, tylko uwzględniającej dochody zagraniczne). W konsekwencji różnica, o której mowa w art. 27g ust. 2 byłaby równa całości wychodzącego Zainteresowanemu podatku dochodowego, a zatem wynikowo Jego podatek dochodowy wyniósłby 0,00 zł.

Wnioskodawca uważa, że stosując przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zobowiązany byłby każdego roku do złożenia rozliczenia rocznego, w którym wykaże całość swoich dochodów uzyskanych w Angoli, natomiast stosując wyżej wymienione mechanizmy, Jego podatek wynosiłby 0,00 zł.

Ponadto, w sytuacji, gdy jedyne źródło dochodu w danym roku podatkowym stanowi dochód z pracy w Angoli, nie ma obowiązku obliczenia i wpłaty zaliczki na podatek dochodowy w trakcie trwania roku podatkowego. Natomiast po zakończeniu roku podatkowego Wnioskodawca będzie zobowiązany do złożenia zeznania podatkowego w Polsce, w którym dokona rozliczenia dochodu zagranicznego stosując metodę proporcjonalnego odliczenia i uwzględniając ulgę abolicyjną.

Posiłkowo w tym zakresie można przywołać również interpretację ILPB2/415-1123/11-2/WS (Opodatkowanie dochodów z pracy najemnej na terytorium Angoli) lub IPPB4/415-822/09-2/SP (Możliwości skorzystania z ulgi abolicyjnej).

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Powołane przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca, zatrudniony na podstawie kontraktu dla firmy X zarejestrowanej w Szwajcarii, wykonuje pracę biurową na terytorium Angoli pracując w systemie rotacyjnym - 4 tygodnie pracy /4 tygodnie wolnego. Wnioskodawca rozliczany jest wg stawki dziennej za pracę wykonaną w Angoli. Wnioskodawca nie otrzymuje wynagrodzenia w czasie gdy nie pracuje w Angoli tj. czasie wolnym. Dodatkowo do wynagrodzenia doliczony jest dodatek dzienny za pracę w kraju uznanym za niebezpieczny, jakim jest Angola. Firma X potrąca z wynagrodzenia Wnioskodawcy podatek na rzecz organów podatkowych w Angoli (gdzie praca jest wykonywana). Wynagrodzenie wypłacane jest w funtach brytyjskich przez firmę X. Za każdy miesiąc w roku Wnioskodawca dostaje szczegółowe wydruki, z wyszczególnieniem m.in. stawki dziennej, dodatków, potrąceń, m.in. takich jak na ubezpieczenia prywatne członków rodziny, oraz potrącony podatek. Od roku 2016 Wnioskodawca przeniesie swój ośrodek interesów życiowych na terytorium Rzeczypospolitej. Mimo, że będzie przebywać poza Polską dłużej niż 183 dni w roku, ponieważ jego rodzina będzie zamieszkiwać na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, Wnioskodawca automatycznie stanie się rezydentem Polski i zgodnie z art. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będzie podlegał w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Dochód za pracę w Angoli jest jedynym dochodem Wnioskodawcy.

Z uwagi na to, że Polska nie zawarła odrębnej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania z Angolą, dochody uzyskane przez Wnioskodawcę będą podlegać opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Zgodnie z art. 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody określonej w ust. 8, lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym.

W myśl art. 27 ust. 9a ww. ustawy, w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 1, uzyskującego wyłącznie dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które nie są zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zasady określone w ust. 9 stosuje się odpowiednio.

Uwzględniając powyższe, metodę unikania podwójnego opodatkowania określaną jako metoda proporcjonalnego odliczenia (zaliczenia) stosuje się w przypadku, gdy umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody wyłączenia z progresją. Zasada ta dotyczy również sytuacji, gdy z danym państwem Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Zatem dochody osiągnięte z pracy w Angoli będą podlegać opodatkowaniu w Polsce, przy czym do obliczenia podatku należnego za dany rok będzie w tym przypadku miała zastosowanie tzw. metoda proporcjonalnego zaliczenia (odliczenia podatku zapłaconego za granicą).

Zgodnie z tą metodą, podatnik osiągający dochody z pracy najemnej za granicą ma obowiązek wykazać łączne dochody (zarówno krajowe, jak i zagraniczne) w zeznaniu, a od podatku dochodowego obliczonego według skali podatkowej ma prawo odliczyć podatek zapłacony za granicą. Odliczenie to możliwe jest tylko do wysokości podatku przypadającego proporcjonalnie na dochód uzyskany w obcym państwie. W przypadku natomiast gdy dochód został uzyskany w państwie, z którym Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, a w państwie tym nie pobrano od niego podatku, dochód ten będzie opodatkowany w Polsce bez odliczania podatku.

Jak stanowi natomiast art. 27g ust. 1 ww. ustawy podatnik podlegający obowiązkowi podatkowemu określonemu w art. 3 ust. 1, rozliczający na zasadach określonych w art. 27 ust. 9 albo 9a uzyskane w roku podatkowym poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dochody:

1. ze źródeł, o których mowa w art. 12 ust. 1, art. 13, art. 14, lub
   
2. z praw majątkowych w zakresie praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, z wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, oświatowej i publicystycznej, z wyjątkiem dochodów (przychodów) uzyskanych z tytułu korzystania z tych praw lub rozporządzania nimi

- ma prawo odliczyć od podatku dochodowego, obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2.

Na podstawie art. 27g ust. 2 ww. ustawy odliczeniu podlega kwota stanowiąca różnicę między podatkiem obliczonym zgodnie z art. 27 ust. 9 albo 9a a kwotą podatku obliczonego od dochodów ze źródeł, o których mowa w ust. 1, przy zastosowaniu do tych dochodów zasad określonych w art. 27 ust. 8.

Odliczenia nie stosuje się, gdy dochody ze źródeł, o których mowa w ust. 1, uzyskane zostały w krajach i na terytoriach wymienionych w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 25a ust. 6 (art. 27g ust. 3 ww. ustawy).

Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio do podatku obliczanego zgodnie z art. 30c (art. 27g ust. 4 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8.

Mając na uwadze okoliczności faktyczne przedstawione we wniosku oraz powołany wyżej stan prawny stwierdzić należy, że po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) za rok 2016 i lata kolejne – o ile nie ulegnie zmianie stan faktyczny i prawny – Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia od podatku dochodowego kwoty tzw. ulgi abolicyjnej przewidzianej w art. 27g ustawy.

Odliczenia nie stosuje się wprawdzie w sytuacji, gdy dochody zostały uzyskane w krajach i na terytoriach wymienionych w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 9 kwietnia 2013 r. w sprawie określenia krajów i terytoriów stosujących szkodliwą konkurencję podatkową w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 493), jednakże w niniejszej sprawie uznać należy, że Wnioskodawca pomimo, że zatrudniony jest przez firmę szwajcarską uzyskuje dochody w Angoli, tj. w kraju, który nie został wymieniony w ww. rozporządzeniu.

Odnosząc się natomiast do kwestii odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy wskazać należy, że w myśl art. 44 ust. 1a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy osiągający dochody bez pośrednictwa płatników ze stosunku pracy z zagranicy są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy, według zasad określonych w ust. 3a.

Zgodnie z art. 44 ust. 3a ww. ustawy podatnicy uzyskujący dochody, o których mowa w ust. 1a, są obowiązani w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dochód był uzyskany, a za grudzień - w terminie złożenia zeznania podatkowego, wpłacać zaliczki miesięczne, stosując do uzyskanego dochodu najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Za dochód, o którym mowa w zdaniu pierwszym, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody po odliczeniu miesięcznych kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 lub 9 oraz zapłaconych w danym miesiącu składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lub 2a. Przy obliczaniu zaliczki podatnik może stosować wyższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Na podstawie art. 3c ww. ustawy zaliczkę obliczoną w sposób określony w ust. 3a zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, zapłaconej w danym miesiącu ze środków podatnika.

Przepisy ust. 1a i 7 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Przepisy art. 27 ust. 9 i 9a stosuje się odpowiednio (art. 44 ust. 3e ww. ustawy).

Z treści ww. uregulowań dotyczących sposobu ustalania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych jednoznacznie wynika, że powołane przepisy nie przewidują możliwości pomniejszania podatku stanowiącego zaliczki za dany okres rozliczeniowy o kwotę wynikającą z brzmienia art. 27g ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z ulgi przewidzianej w art. 27g ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy przy obliczaniu zaliczki na podatek dochodowy w trakcie roku podatkowego.

W świetle powyższego Wnioskodawca nie jest uprawniony do odliczania od podatku kwoty przewidzianej w art. 27g ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przy obliczaniu zaliczki na podatek dochodowy w trakcie roku podatkowego.

W przypadku zdarzenia przyszłego interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.