2015.05.29 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/4512-1-152/15-5/MR
z 29 maja 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji, przedstawione we wniosku z 23 lutego 2015 r. (data wpływu 26 lutego 2015 r.) uzupełnionym pismem z 12 maja 2015 r. (data wpływu 15 maja 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT czynności o charakterze nieodpłatnym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa opodatkowania podatkiem VAT czynności o charakterze nieodpłatnym. Wniosek uzupełniono 15 maja 2015 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz o brakującą opłatę.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji (dalej jako: „MOSIR” lub „Wnioskodawca”) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa (w szczególności ustawą o samorządzie gminnym oraz ustawą o finansach publicznych) MOSIR został założony przez jednostkę samorządu terytorialnego (Gminę), jako placówka publiczna w celu realizacji zadania własnego Gminy obejmującego sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (odpowiednio art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym).

MOSIR funkcjonuje jako jednostka budżetowa Gminy – jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej. Siedziba MOSIR znajduje się. Stosownie do uzyskanej przez Gminę interpretacji indywidualnej Gmina i MOSIR to odrębni podatnicy VAT.

Zgodnie ze swoim statutem MOSIR realizuje zadania w zakresie kultury fizycznej, w tym tworzenie, utrzymywanie i zarządzanie obiektami i urządzeniami sportowymi oraz terenami rekreacyjnymi stanowiącymi mienie komunalne. Działalność MOSIR jest ukierunkowana m.in. na organizowanie działalności sportowej, rekreacyjnej i wypoczynkowej, a w szczególności udostępnianie własnych obiektów sportowych i rekreacyjnych dla potrzeb kultury, sportu i turystyki na zlecenie zainteresowanych organizacji, stowarzyszeń i instytucji, w tym w szczególności na potrzeby kultury fizycznej i sportu dzieci i młodzieży. Przedmiot działalności MOSIR polega także m.in. na organizowaniu różnych usług dla ludności w zakresie sportu i rekreacji.

W celu wykonywania przedmiotu swojej działalności MOSIR dysponuje różnymi nieruchomościami i obiektami, w tym m.in. kompleksem obiektów (budynków i budowli) przy ul. (…). Na wspomniany kompleks składa się:

stadion lekkoatletyczny wraz z trybunami i urządzeniami (dalej: „Stadion”) oraz
grunty przyległe obejmujące m.in. parking, ciągi komunikacyjne wokół Stadionu, tereny zielone, korty tenisowe, infrastrukturę sportową (dalej jako: „Tereny Przyległe”).

Na Terenach Przyległych znajdują się również budynek wynajmowany przez Wnioskodawcę podmiotowi trzeciemu (w celu prowadzenia hotelu i restauracji) oraz budynek hali sportowej.

Wymienione wyżej obiekty stanowią środki trwałe Wnioskodawcy (ujęte są w księgach i aktywach trwałych MOSIR).

W związku i w celu realizacji przedmiotu swojej działalności MOSIR rozpoczął realizację zadania inwestycyjnego określonego, jako „(…)”. Zadanie te w istocie obejmuje remont, rozbudowę i przebudowę dotychczasowego kompleksu obiektów składających się na Stadion oraz Tereny Przyległe (dalej również jako: „Inwestycja”).

Pierwsze działania związane z Inwestycją miały miejsce w 2012 r. Zakłada się, że Inwestycja zostanie zakończona w 2016 r.

Realizacja Inwestycji:

zakłada gruntowną modernizację, rozbudowę i przebudowę dotychczasowego kompleksu obiektów składających się na Stadion oraz Tereny Przyległe (w zakres Inwestycji nie wchodzą przy tym działania dotycząc znajdujących się na Terenie Przyległym budynku wynajmowanego przez Wnioskodawcę podmiotowi trzeciemu w celu prowadzenia hotelu i restauracji, a także budynku hali sportowej),
stanowi również „wytworzenie nieruchomości” stosownie do art. 2 pkt 14a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) (dalej jako: „u.p.t.u.”),
zakłada kilkuetapowy charakter prac,
czyniona jest i będzie bezpośrednio z wydatków inwestycyjnych MOSIR (jako jednostki budżetowej Gminy), więc środków finansowych MOSIR przewidzianych w planie finansowym MOSIR,
następuje i będzie następowała w oparciu o umowy zawierane bezpośrednio przez MOSIR (z poszczególnymi wykonawcami).

Faktury dokumentujące nabycia towarów i usług związanych z realizacją Inwestycji wystawiane były i będą przez wykonawców bezpośrednio na Wnioskodawcę, jako podatnika VAT czynnego (faktury wskazują jako nabywcę MOSIR i jego NIP).

Realizacja Inwestycji zakłada wykonanie w szczególności poniższych prac:

niezbędne prace rozbiórkowe,
przebudowę trybuny głównej areny sportowej Stadionu z częściową rozbiórką,
przebudowę istniejącej areny sportowej Stadionu wraz z sieciami, w celu wykonania ośmiotorowej bieżni oraz boiska piłkarskiego trawiastego w ramach Stadionu,
remont istniejących nawierzchni pieszych, pieszo-jezdnych oraz parkingu na terenie objętym Inwestycją,
wykonanie nowych nawierzchni na ciągach komunikacyjnych oraz nawierzchni pod urządzenia lekkoatletyczne,
wykonanie oświetlenia Stadionu (w zakresie oświetlenia areny sportowej) oraz oświetlenia Terenu Przyległego,
instalację elektronicznej tablicy wyników na Stadionie,
remont istniejących sanitariatów pod trybunami, a także remont tunelu dla zawodników w ramach Stadionu,
termomodernizację głównego budynku Stadionu tzw. wieży dowodzenia,
remont wybranych pomieszczeń głównego budynku Stadionu tzw. wieży dowodzenia, w celu wykonania pomieszczenia kas oraz pomieszczenia monitoringu oraz nagłośnienia,
remont i termomodernizację budynku pomiaru czasu,
budowę nowego budynku magazynowego oraz WC,
remont istniejących ogrodzeń i wykonanie nowych wokół Stadionu, a także Stadionu i Terenu Przyległego,
zagospodarowanie Terenów Przyległych wokół Stadionu, w tym prace ogrodnicze i wykonanie nasadzeń zieleni niskiej, średniowysokiej i wysokiej, a także posadowienie obiektów małej architektury,
wykonanie podjazdów dla niepełnosprawnych w strefie wejściowej,
uzbrojenie Stadionu i Terenu Przyległego w niezbędne sieci oraz wykonanie elementów instalacji sanitarnej wewnętrznej w przebudowywanych, remontowanych lub projektowanych budynkach na terenie objętym Inwestycją,
modernizację części parkingowej Inwestycji,
modernizację ciągów pieszych na Terenie Przyległym,
budowę areny treningowej – bieżni wraz z urządzeniami lekkoatletycznymi na Terenie Przyległym,
modernizację kortów tenisowych znajdujących się na Terenie Przyległym,
zapewnienie infrastruktury technicznej, niezbędnej z punktu widzenia prawidłowego i zgodnego z przeznaczeniem wykorzystania Stadionu i Terenów Przyległych.

Z założenia Inwestycja jest realizowana w celu (ma służyć do) wykonywania przez Wnioskodawcę przede wszystkim odpłatnych czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (VAT). Innymi słowy, Wnioskodawca od samego początku zamierzał (i w dalszym ciągu zamierza) wykorzystywać Inwestycję do czynności opodatkowanych VAT. W tym kontekście – a więc w odniesieniu do realizacji czynności odpłatnych opodatkowanych VAT – Wnioskodawca wskazuje, że zakłada się (zamierza się) wykorzystanie Inwestycji m.in. w następujący sposób:

w celu organizacji na Stadionie przez Wnioskodawcę biletowanych imprez o charakterze sportowym, rozrywkowym lub rekreacyjnym;
w celu organizacji na Stadionie przez Wnioskodawcę lub współorganizacji (np. wespół z krajowymi związkami sportowymi) biletowanych imprez o charakterze sportowym, np. krajowych lub międzynarodowych zawodów lekkoatletycznych, olimpiad sportowych;
w celu organizacji przez Wnioskodawcę na Stadionie i/lub na Terenach Przyległych niebiletowanych (a więc bez opłat za wstęp) imprez o charakterze sportowym, rekreacyjnym lub rozrywkowym, które – w założeniu – mają się wiązać z uzyskiwaniem przychodów, w szczególności z udostępnienia miejsc reklamowych, najmu powierzchni o charakterze komercyjnym (np. na cele stoisk gastronomicznych, stoisk sprzedających pamiątki, watę cukrową, zabawki i gadżety, a także w celu rozmieszczenia różnego rodzaju atrakcji skierowanych do uczestników organizowanych imprez);
w przypadku organizacji imprez wskazanych w pkt a) i b) powyżej zakłada się również możliwość komercyjnego wykorzystania Stadionu oraz Terenów Przyległych w sposób przedstawiony powyżej w pkt c);
w celu stałego najmu lokali na cele użytkowe w głównym budynku Stadionu tzw. wieży dowodzenia (a więc budynku, który obejmuje Inwestycja),
w celu stałego najmu lokali na cele użytkowe w głównym budynku Stadionu (tzw. wieży dowodzenia) z jednoczesną możliwością stałego korzystania ze Stadionu i Terenu Przyległego i znajdującej się tam infrastruktury na cele sportowe (przede wszystkim na cele przeprowadzania treningów), a także stałą (przy czym wg ustalonego harmonogramu) możliwością wykorzystania Stadionu w celu organizacji zawodów sportowych;
w celu odpłatnego udostępnienia kortów tenisowych usytuowanych na Terenie Przyległym (co do zasady według stawki godzinowej);
w celu odpłatnego udostępnienia podmiotom trzecim Stadionu na cele sportowe lub w celu organizacji różnego rodzaju imprez (co do zasady według stawki godzinowej);
w celu odpłatnego udostępnienia podmiotom trzecim bieżni lekkoatletycznej Stadionu na cele sportowe (co do zasady według stawki godzinowej);
w celu odpłatnego udostępnienia podmiotom trzecim Terenu Przyległego w celu organizacji przez te podmioty trzecie imprez o charakterze sportowym, rozrywkowym lub rekreacyjnym;
w celu organizacji na Stadionie lub/i na Terenie Przyległym przez Wnioskodawcę imprez o charakterze sportowym, rozrywkowym lub rekreacyjnym na zlecenie podmiotów trzecich;
w celu uzyskiwania przychodów ze stałego udostępniania powierzchni reklamowej w obrębie Stadionu i Terenu Przyległego;
w celu udostępnienia odpłatnego części parkingu znajdującego się na Terenie Przyległym na potrzeby szkoły nauki jazdy;
Stadion i Teren Przyległy będzie wykorzystywany również do prowadzenia przez Wnioskodawcę zajęć „(…)”, w której uczestniczą dzieci i młodzież; uczęszczanie do wspomnianej Akademii wiąże się z odpłatnością (aktualnie 100 zł miesięcznie).

Powyższe założenia, co do zakładanego sposobu wykorzystania Inwestycji potwierdza dotychczasowy sposób korzystania ze Stadionu oraz Terenu Przyległego. W tym zakresie Wnioskodawca wskazał, że znaczna część przychodów, o których przykładowo mowa powyżej w punktach od a) do n) jest uzyskiwana obecnie. W szczególności Wnioskodawca uzyskuje przychody, o których mowa w punktach: e), f), g), h), m) i n).

Jednocześnie Wnioskodawca dodał, że w przyszłości nie zamierza świadczyć (zakłada, że nie będzie świadczył) – przy wykorzystaniu Inwestycji – usług zwolnionych z VAT.

Wnioskodawca wskazał – w kontekście zakładanego sposobu wykorzystania Stadionu Terenu Przyległego do czynności opodatkowanych VAT – że rozważa się również zawarcie umów pomiędzy MOSiR i samorządowymi instytucjami kultury (posiadającymi osobowość prawną) dotyczących możliwości korzystania przez te instytucje ze Stadionu i Terenów Przyległych w celu organizowania różnego rodzaju imprez kulturalnych, rozrywkowych czy też rekreacyjnych (np. imprez z okazji „Dnia Dziecka”). Rozważa się przy tym zawarcie (zawieranie):

umów o charakterze stałym – zakładających stałą uśrednioną opłatę miesięczną lub roczną na rzecz Wnioskodawcy tytułu stałego utrzymywania w gotowości Stadionu i Terenu Przyległego do udostępnienia w terminach wskazanych przez poszczególne samorządowe instytucje kultury (z odpowiednim wyprzedzeniem) oraz z tytułu późniejszego udostępnienia Stadionu lub Terenu Przyległego, albo
umów o charakterze doraźnym – zawieranych na okoliczność każdego przypadku udostępnienia Stadionu lub Terenu Przyległego danej samorządowej instytucji kultury.

Jak już wskazano, przedmiotem czynności opodatkowanych VAT, które będą związane z Inwestycją mogą być również potencjalnie przychody z tytułu udostępnienia powierzchni reklamowej podmiotom trzecim w obrębie Stadionu oraz Terenu Przyległego. W tym zakresie Wnioskodawca dodaje, że rozważana jest także „sprzedaż” nazwy Stadionu (względnie nazwy całego kompleksu) podmiotowi prywatnemu na czas określony (umożliwienie podmiotowi prywatnemu w jego celach marketingowych wprowadzenie do nazwy Stadionu wyrażenia słownego identyfikującego tenże podmiot prywatny).

Wnioskodawca wskazuje, zważywszy na profil (przedmiot) jego działalności określony statutem, że nie wyklucza się wykorzystania Inwestycji przez Wnioskodawcę również do działań, które nie będą się wiązać z uzyskaniem przychodów opodatkowanych VAT (działania te będą przy tym następowały w celu realizacji przedmiotu działalności Wnioskodawcy).

Tak więc Stadion lub/i Teren Przyległy może zostać wykorzystany np. do zorganizowania imprezy sportowo-rekreacyjne lub zawodów sportowych, które nie będą się wiązały z uzyskaniem bezpośrednich przychodów (tym niemniej będzie wykorzystanie Stadionu i/lub Terenu Przyległego w celu realizacji przedmiotu działalności Wnioskodawcy, którym m.in. jest organizowanie działalności sportowej i rozrywkowej).

Jak już wskazano, przedmiotem działalności MOSIR jest w szczególności udostępnianie własnych obiektów i sportowych rekreacyjnych dla potrzeb kultury, sportu i turystyki na zlecenie zainteresowanych organizacji, stowarzyszeń i instytucji, w tym w szczególności na potrzeby kultury fizycznej i sportu dzieci i młodzieży. W związku z tym, MOSIR zamierza odpłatnie udostępniać Inwestycję innym podmiotom i instytucjom, przy czym w odniesieniu do niektórej kategorii podmiotów i instytucji może zostać wprowadzone zwolnienie z opłat z tytułu korzystania z Inwestycji (Stadionu i Terenu Przyległego). Dotyczyć to może w szczególności takich podmiotów i instytucji jak: organizacji realizujących funkcje społeczne i charytatywne, domy dziecka, jednostki oświatowe (np. szkoły podstawowe lub licea).

Wobec powyższego stwierdzić należy, że może wystąpić sytuacja, że w dniu, w którym ze Stadionu/Terenu Przyległego będzie korzystał podmiot zwolniony z opłaty za korzystanie ze Stadionu/Terenu Przyległego będzie równocześnie korzystać klub sportowy (lub inny podmiot), który będzie mieć zawartą umowę dotyczącą stałego najmu lokalu na cele użytkowe w głównym budynku Stadionu (tzw. wieży dowodzenia) z jednoczesną możliwością stałego korzystania ze Stadionu i Terenu Przyległego i znajdującej się tam infrastruktury na cele sportowe.

Wobec przedstawionych okoliczności stwierdzić należy, że Inwestycja będzie stanowiła majątek Wnioskodawcy (aktywo trwałe Wnioskodawcy) i będzie wykorzystywana przez Wnioskodawcę do jego działalności statutowej.

Charakter i sposób realizacji Inwestycji jednocześnie powodują, że nie jest możliwe przyporządkowanie określonych wydatków związanych z Inwestycją do poszczególnych działań Wnioskodawcy w ramach jego działalności.

Na tle opisanym powyżej, po stronie Wnioskodawcy, zrodziły się pytania dotyczące ponoszonych przez MOSIR wydatków inwestycyjnych w kontekście prawa do odliczenia podatku naliczonego. Pierwsze takie wydatki miały miejsce w 2012 r. (zostały udokumentowane fakturami wystawionymi na MOSIR w 2012 r.).

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że:

Zgodnie z treścią wniosku Inwestycja – z założenia – jest realizowana w celu (ma służyć do) wykonywania przez Wnioskodawcę przede wszystkim odpłatnych czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (VAT). Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że zważywszy na profil (przedmiot) działalności Wnioskodawcy określony statutem, nie wyklucza się wykorzystania inwestycji przez Wnioskodawcę również do działań, które nie będą się wiązać z uzyskaniem bezpośrednich przychodów opodatkowanych VAT – a więc będących zdarzeniami niepodlegającymi VAT.

W tym zakresie można wskazać na zakładany (przewidywany) związek Inwestycji z takimi zdarzeniami niepodlegającymi VAT jak:

wykorzystanie Inwestycji do zorganizowania imprezy sportowo-rekreacyjnej lub zawodów sportowych, które nie będą się wiązały z uzyskaniem bezpośrednich przychodów (będzie to przy tym wykorzystanie Stadionu i/lub Terenu Przyległego w celu realizacji przedmiotu działalności Wnioskodawcy, którym m.in. jest organizowanie działalności sportowej i rozrywkowej);
udostępnianie Inwestycji nieodpłatnie określonym podmiotom i instytucjom – w odniesieniu do niektórej kategorii podmiotów i instytucji może zostać wprowadzone zwolnienie z opłat z tytułu korzystania z Inwestycji (Stadionu i Terenu Przyległego), np. organizacje realizujące funkcje społeczne i charytatywne, domy dziecka, jednostki oświatowe takie jak szkoły podstawowe lub licea (udostępnianie własnych obiektów sportowych i rekreacyjnych dla potrzeb kultury, sportu i turystyki należy do zakresu działalności Wnioskodawcy określonego jego statutem).

W obecnych realiach gospodarczych i uwarunkowaniach rynkowych związanych z funkcjonowaniem obiektów sportowych (np. takich jak Inwestycja) istotnych jest szereg okoliczności. W szczególności chodzi o takie zarządzanie obiektem sportowym, aby uzyskiwane przychody były możliwie jak najwyższe (chodzi o dążenie do tego, aby obiekt „sam na siebie zarabiał”). Ma to pozwolić – w założeniu – na zgromadzenie środków finansowych na bieżące naprawy, konserwacje oraz ewentualnie na dodatkowe nakłady (względnie ulepszenia istniejącej infrastruktury).

Wobec powyższego, niezwykle istotne znaczenie dla Wnioskodawcy ma zamierzone uzyskiwanie przez Wnioskodawcę przychodów z Inwestycji, w tym przychodów w szczególności z udostępnienia miejsc reklamowych (udostępniania stałego oraz w ramach poszczególnych imprez), ze sprzedaży nazwy Stadionu (względnie nazwy całego kompleksu) podmiotowi prywatnemu na czas określony (umożliwienie podmiotowi prywatnemu w jego celach marketingowych wprowadzenie do nazwy Stadionu wyrażenia słownego identyfikującego tenże podmiot prywatny), a także z najmu powierzchni o charakterze komercyjnym w trakcie imprez niebiletowanych (np. na cele stoisk gastronomicznych, stoisk sprzedających pamiątki, watę cukrową, zabawki i gadżety, a także w celu rozmieszczenia różnego rodzaju atrakcji skierowanych do uczestników organizowanych imprez).

W dalszej kolejności, należy w ocenie Wnioskodawcy zwrócić uwagę, że dla uzyskania przychodów ze stałego udostępniania miejsc reklamowych (pkt 1 opisu we wniosku) oraz ze sprzedaży nazwy Stadionu (względnie nazwy całego kompleksu) konieczne jest zapewnienie potencjalnych nabywców, że na Stadionie będą odbywały się różnego rodzaju imprezy. Tylko bowiem wówczas stała reklama na Stadionie będzie miała dla podmiotów trzecich (nabywców) znaczenie, gdy zapewni się odbiorców tej reklamy (a więc osoby odwiedzające z różnych powodów Stadion). Podobnie w przypadku nabywcy nazwy Stadionu (kompleksu), dla którego istotne będzie, aby na Stadionie i/lub Terenie Przyległym odbywało się jak najwięcej różnego rodzaju imprez i wydarzeń. Spowoduje to bowiem obecność komercyjnej nazwy Stadionu (kompleksu) w mediach (np. radiu lokalnym czy też prasie lokalnej), a także na plakatach i ulotkach informujących o imprezach i wydarzeniach.

Wobec powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, w obecnych uwarunkowaniach – w szczególności wobec wielu płaszczyzn związanych z funkcjonowaniem obiektów sportowych (w tym takich jak Inwestycja) – impreza niebiletowana niewątpliwie ma związek i służy uzyskiwaniu przychodów w zakresie stałego udostępniania miejsc reklamowych oraz sprzedaży nazwy Stadionu (kompleksu). Organizacja takiej imprezy sportowej, rekreacyjnej lub rozrywkowej, w ocenie Wnioskodawcy, nie jest celem samym w sobie, ale ma stanowić w założeniu element większej całości składającej się na sposób funkcjonowania Stadionu i Terenu Przyległego.

Po trzecie, organizacja imprez o charakterze sportowym, rekreacyjnym lub rozrywkowym oraz wykonywanie w trakcie tych imprez przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych VAT w zakresie najmu powierzchni o charakterze komercyjnym (np. na cele stoisk gastronomicznych, stoisk sprzedających pamiątki, watę cukrową, zabawki i gadżety, a także w celu rozmieszczenia różnego rodzaju atrakcji skierowanych do uczestników organizowanych imprez) w ocenie Wnioskodawcy jest ze sobą ściśle związane. Wnioskodawca postrzega te działania jako komplementarne (wzajemnie się uzupełniające). Wynika to z tego, że najem powierzchni na wskazane wyżej cele realizuje zakładany rekreacyjny, sportowy lub rozrywkowy charakter danej imprezy organizowanej przez Wnioskodawcę. Jeśli bowiem ma miejsce impreza rozrywkowa to istotne jest zapewnienie w ramach tej imprezy możliwości np. zakupu napojów, uczestnictwa w grach, zabawach i atrakcjach, zakupu gadżetów i zabawek dla dzieci, itp. (poprzez odpłatne udostępnienie powierzchni Wnioskodawca z kolei ma zamiar to zapewniać).

Wnioskodawca wyjaśnia, że w ramach niebiletowanych imprez o charakterze sportowym, rekreacyjnym lub rozrywkowym nie zamierza świadczyć na rzecz podmiotów trzecich żadnych usług nieodpłatnie (np. Wnioskodawca nie zamierza nieodpłatnie udostępniać miejsc reklamowych, czy też nieodpłatnie udostępniać powierzchni podmiotom trzecim na cele komercyjne).

Wnioskodawca zamierza udostępniać (wynajmować) odpłatnie podmiotom trzecim powierzchnię w celu rozmieszczenia różnego rodzaju atrakcji skierowanych do uczestników organizowanych imprez. Oznacza to zatem, że Wnioskodawca ma zamiar wynajmować podmiotom trzecim powierzchnię (czynności opodatkowane VAT), natomiast podmioty trzecie – przy wykorzystaniu tej powierzchni – będą sprzedawać uczestnikom imprez usługi opodatkowane VAT o charakterze rozrywkowym (atrakcje). Mogą to być przykładowo: minikaruzele dla dzieci, strzelnice z nagrodami, zamki dmuchane dla dzieci, trampoliny dla dzieci, gry i urządzenia zręcznościowe, itp.

W przypadku organizacji na Stadionie lub/i Terenie Przyległym przez Wnioskodawcę imprez o charakterze sportowym. rozrywkowym lub rekreacyjnym na zlecenie podmiotów trzecich (pkt k opisu sprawy) ma to być wykonywane odpłatnie i opodatkowane VAT.

Komercyjny charakter organizacji imprez wskazanych w pkt d opisu sprawy (a więc imprez biletowanych) polega na tym że mają to być imprezy o charakterze odpłatnym, tj. imprezy biletowane – a więc mające się wiązać z poniesieniem opłaty za wstęp. Komercyjny charakter tych imprez ma się również wyrażać w zakładanym występowaniu i wykonywaniu przez Wnioskodawcę czynności odpłatnych opodatkowanych VAT w szczególności w postaci udostępnienia miejsc reklamowych, najmu powierzchni o charakterze komercyjnym (np. na cele stoisk gastronomicznych, stoisk sprzedających pamiątki, watę cukrową, zabawki i gadżety, a także w celu rozmieszczenia różnego rodzaju atrakcji skierowanych do uczestników organizowanych imprez). Komercyjny charakter organizacji tych imprez ma mieć charakter odpłatny (jak wskazano wyżej) i jednocześnie opodatkowany VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wykorzystanie Inwestycji do przedstawionych w opisie stanu faktycznego działań, które nie będą się wiązać z uzyskiwaniem przychodów będzie podlegać opodatkowaniu VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, wykorzystanie Inwestycji do przedstawionych w opisie stanu faktycznego działań, które nie będą się wiązać uzyskiwaniem przychodów nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 5 ust. 1 u.p.t.u., w ramach obrotu krajowego, opodatkowaniu VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z powyższego przepisu wynika, iż czynność może stanowić świadczenie usług w rozumieniu u.p.t.u. podlegające opodatkowaniu, w sytuacji gdy przybiera charakter odpłatny. Konieczne jest zatem wyraźne określenie ceny (wynagrodzenia) jako elementu decydującego o uznaniu danego świadczenia za odpłatne. Z punktu widzenia regulacji zawartej w art. 5 ust. 1 u.p.t.u. – za podlegające opodatkowaniu co do zasady można zatem uznać tylko takie świadczenia w ramach obrotu krajowego, w przypadku których odpłatność jest bezpośrednią konsekwencją świadczenia i zostaje wyrażona w określonej wartości pieniężnej.

Ustawodawca dopuszcza w określonych sytuacjach opodatkowanie VAT świadczeń o charakterze nieodpłatnym (czynności nieodpłatne zrównane na mocy u.p.t.u. z odpłatnymi), jako wyjątki od generalnej zasady odpłatności przewidzianej w art. 5 u.p.t.u.

Opodatkowanie VAT czynności nieodpłatnych jest dopuszczalne zatem wyłącznie w przypadkach wyraźnie wskazanych u.p.t.u. Przypadki te nie obejmują jednak sytuacji, które zostały wskazane przez Wnioskodawcę w opisie sprawy.

W konsekwencji: wykorzystanie Inwestycji do przedstawionych w opisie stanu faktycznego działań, które nie będą się wiązać z uzyskiwaniem przychodów, nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez pojęcie „dostawy towarów”, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Interpretując zawarty w ww. artykule zwrot „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” należy podkreślić, że jest to czynność, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Uznaje się przy tym, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności. Zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawo własności”. Istotny jest przede wszystkim aspekt ekonomiczny, a nie prawny transakcji, w ramach której podatnik przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania towarami jak właściciel. Akcent sformułowanej definicji położony został głównie na podkreślenie przeniesienia ekonomicznego władztwa nad rzeczą w taki sposób, aby nabywca mógł nią dysponować podobnie jak właściciel.

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy – każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie niebędące dostawą towarów. Z powyższego jednoznacznie wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z unormowaniami zawartymi w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy, w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne przekazanie towarów i nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

W myśl art. 7 ust. 3 ustawy – przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Zatem, opodatkowaniu VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych, z wyjątkiem przekazania towarów spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki. Natomiast zużycie towarów podlega opodatkowaniu tylko wówczas, gdy dokonywane jest na rzecz podmiotów i na cele wymienione w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, pod warunkiem, że przysługiwało prawo do odliczania podatku naliczonego.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy – za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Zatem opodatkowaniu podlegać powinno, jako odpłatne świadczenie usług, użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza (w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników), jeżeli przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, w całości lub w części, przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Tylko łączne zaistnienie ww. przesłanek umożliwia zastosowanie fikcji prawnej i objęcie zakresem opodatkowania VAT usług świadczonych nieodpłatnie. Jeśli jeden z tych warunków nie jest spełniony Wnioskodawca nie powinien opodatkowywać takiego nieodpłatnego świadczenia usług.

Zauważyć należy, że dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej przepisu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują.

Ponadto wskazać należy, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nieodpłatne świadczenie usług (inne niż wskazane w pkt 1) na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika, bez względu na to czy podatnikowi przysługiwało, czy też nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że nieodpłatne przekazanie towarów stanowi dostawę tylko wtedy, gdy powoduje przeniesienie prawa do rozporządzania wydanymi towarami jak właściciel. W analizowanej sprawie nie można mówić o przeniesieniu prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, a tym samym o dostawie towarów. W konsekwencji wykorzystanie towarów w pewnej części także do zdarzeń spoza zakresu ustawy o podatku od towarów i usług nie stanowi dostawy, o której mowa w art. 7 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Z kolei, by uznać daną czynność za opodatkowane podatkiem VAT świadczenie usług, musi ona być odpłatna w myśl art. 8 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, bądź też nieodpłatna, ale spełniająca warunki wynikające z art. 8 ust. 2 ustawy. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie podlega opodatkowaniu, w świetle art. 8 ust. 2 ustawy, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia.

W tym miejscu wskazać należy, że w wyroku C-515/07 z 12 lutego 2009 r., dotyczącym Stowarzyszenia, które prowadziło działalność opodatkowaną i niepodlegającą opodatkowaniu, w pkt 34-35, Trybunał zauważył, że: „Bezsporny jest fakt, że taka działalność, jak działalność polegająca na tym, że dane stowarzyszenie broni ogólnych interesów swoich członków, nie stanowi działalności „opodatkowanej podatkiem [VAT]” w rozumieniu art. 2 pkt 1 Dyrektywy, jeżeli nie polega ona na odpłatnym dostarczaniu towarów lub świadczeniu usług (zob. podobnie wyrok z dnia 12 stycznia 2006 r. w sprawach połączonych C-354/03, C-355/03 i C-484/03 Optigen i in., Zb.Orz. s. I 483, pkt 42 i przytoczone tam orzecznictwo). Jeśli chodzi o to, czy taką działalność można uznać za wykonywaną „w innych celach” w rozumieniu art. 6 ust. 2 lit. a) dyrektywy, należy stwierdzić, że w sprawie C-437/06 Securenta, w której wyrok, zapadły w dniu 13 marca 2008 r., Zb.Orz. s. I 1597, został ogłoszony po złożeniu wniosku o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym w niniejszej sprawie, Trybunał rozpoznawał między innymi pytanie, w jaki sposób, w przypadku podatnika wykonującego jednocześnie działalność gospodarczą i niemającą charakteru gospodarczego, należy ustalać prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT”.

W tym względzie Trybunał zwrócił uwagę, w pkt 26 tego wyroku, że działalność niemająca charakteru gospodarczego nie należy do zakresu przedmiotowego dyrektywy, wskazując jednocześnie w pkt 28 tego wyroku, że system odliczeń ustanowiony przez dyrektywę dotyczy całej działalności gospodarczej podatnika, niezależnie od jej celów i wyników, pod warunkiem że te ostatnie co do zasady same podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT (pkt 36).

W pkt 38 TSUE wskazał, że: „Z rozważań tych wynika, że, jak wskazał rzecznik generalny w pkt 38 opinii, art. 6 ust. 2 lit. a) dyrektywy nie może być traktowany jako ustanawiający zasadę, zgodnie z którą czynności, które nie są objęte zakresem zastosowania podatku VAT można uznać za czynności wykonywane „w celach innych” niż związane z działalnością gospodarczą w rozumieniu tego przepisu. Taka wykładnia pozbawiłaby bowiem sensu art. 2 ust. 1 tejże dyrektywy”.

Ponadto w pkt 40 uzasadnienia wyroku stwierdzono, że: „W związku z tym na pierwsze pytanie należy odpowiedzieć w ten sposób, że art. 6 ust. 2 lit. a) i art. 17 ust. 2 dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że nie mają one zastosowania do wykorzystywania towarów i usług zaliczonych do aktywów przedsiębiorstwa do celów realizacji czynności innych niż podlegające opodatkowaniu czynności podatnika, a VAT podlegający zapłaceniu z tytułu nabycia towarów i usług dotyczących takich czynności nie podlega odliczeniu”.

Z opisu sprawy wynika, że Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji („MOSIR” lub „Wnioskodawca”) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa (w szczególności ustawą o samorządzie gminnym oraz ustawą o finansach publicznych) MOSIR został założony przez jednostkę samorządu terytorialnego , tj. Gminę, jako placówka publiczna w celu realizacji zadania własnego Gminy obejmującego sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (odpowiednio art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym). MOSIR funkcjonuje jako jednostka budżetowa Gminy – jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej. Stosownie do uzyskanej przez Gminę interpretacji indywidualnej Gmina i MOSIR to odrębni podatnicy VAT. Zgodnie ze swoim statutem MOSIR realizuje zadania w zakresie kultury fizycznej, w tym tworzenie, utrzymywanie i zarządzanie obiektami i urządzeniami sportowymi oraz terenami rekreacyjnymi stanowiącymi mienie komunalne. Działalność MOSIR jest ukierunkowana m.in. na organizowanie działalności sportowej, rekreacyjnej i wypoczynkowej, a w szczególności udostępnianie własnych obiektów sportowych i rekreacyjnych dla potrzeb kultury, sportu i turystyki na zlecenie zainteresowanych organizacji, stowarzyszeń i instytucji, w tym w szczególności na potrzeby kultury fizycznej i sportu dzieci i młodzieży. Przedmiot działalności MOSIR polega także m.in. na organizowaniu różnych usług dla ludności w zakresie sportu i rekreacji. W celu wykonywania przedmiotu swojej działalności MOSIR dysponuje różnymi nieruchomościami i obiektami, w tym m.in. kompleksem obiektów (budynków i budowli). Na wspomniany kompleks składa się:

stadion lekkoatletyczny wraz z trybunami i urządzeniami (dalej: „Stadion”) oraz
grunty przyległe obejmujące m.in. parking, ciągi komunikacyjne wokół Stadionu, tereny zielone, korty tenisowe, infrastrukturę sportową (dalej jako: „Tereny Przylegle”).

Na Terenach Przyległych znajdują się również budynek wynajmowany przez Wnioskodawcę podmiotowi trzeciemu (w celu prowadzenia hotelu i restauracji) oraz budynek hali sportowej.

Wymienione wyżej obiekty stanowią środki trwałe Wnioskodawcy (ujęte są w księgach i aktywach trwałych MOSIR).

Wnioskodawca wskazał, że w przyszłości nie zamierza świadczyć (zakłada, że nie będzie świadczył) – przy wykorzystaniu Inwestycji – usług zwolnionych z VAT.

umów o charakterze stałym – zakładających stałą uśrednioną opłatę miesięczną lub roczną na rzecz Wnioskodawcy tytułu stałego utrzymywania w gotowości Stadionu i Terenu Przyległego do udostępnienia w terminach wskazanych przez poszczególne samorządowe instytucje kultury (z odpowiednim wyprzedzeniem) oraz z tytułu późniejszego udostępnienia Stadionu lub Terenu Przyległego, albo
umów o charakterze doraźnym – zawieranych na okoliczność każdego przypadku udostępnienia Stadionu lub Terenu Przyległego danej samorządowej instytucji kultury.

Zgodnie z treścią wniosku Inwestycja – z założenia – jest realizowana w celu (ma służyć do) wykonywania przez Wnioskodawcę przede wszystkim odpłatnych czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (VAT). Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że zważywszy na profil (przedmiot) działalności Wnioskodawcy określony statutem, nie wyklucza się wykorzystania Inwestycji przez Wnioskodawcę również do działań, które nie będą się wiązać z uzyskaniem bezpośrednich przychodów opodatkowanych VAT – a więc będących zdarzeniami niepodlegającymi VAT.

W tym zakresie można wskazać na zakładany (przewidywany) związek Inwestycji z takimi zdarzeniami niepodlegającymi VAT jak:

wykorzystanie Inwestycji do zorganizowania imprezy sportowo-rekreacyjnej lub zawodów sportowych, które nie będą się wiązały z uzyskaniem bezpośrednich przychodów (będzie to przy tym wykorzystanie Stadionu i/lub Terenu Przyległego w celu realizacji przedmiotu działalności Wnioskodawcy, którym m.in. jest organizowanie działalności sportowej i rozrywkowej);
udostępnianie Inwestycji nieodpłatnie określonym podmiotom i instytucjom – w odniesieniu do niektórej kategorii podmiotów i instytucji może zostać wprowadzone zwolnienie z opłat z tytułu korzystania z Inwestycji (Stadionu i Terenu Przyległego), np. organizacje realizujące funkcje społeczne i charytatywne, domy dziecka, jednostki oświatowe takie jak szkoły podstawowe lub licea (udostępnianie własnych obiektów sportowych i rekreacyjnych dla potrzeb kultury, sportu i turystyki należy do zakresu działalności Wnioskodawcy określonego jego statutem).

W związku z powyższym, wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia ustalenia, czy wykorzystanie Inwestycji do przedstawionych w opisie sprawy działań, które nie będą się wiązać z uzyskiwaniem przychodów będzie podlegać opodatkowaniu VAT.

W przedmiotowej sprawie – jak wskazał Wnioskodawca – nie wyklucza się wykorzystania Inwestycji przez Wnioskodawcę również do działań, które nie będą się wiązać z uzyskaniem bezpośrednich przychodów opodatkowanych VAT – a więc będących zdarzeniami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zatem, odnosząc powyższą analizę do opisu sprawy należy stwierdzić, że wykorzystanie Inwestycji do czynności nieodpłatnych, nie rodzi/nie będzie rodzić obowiązku do naliczania podatku należnego z tego tytułu.

Interpretacja dotyczy:

zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia;
zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W pozostałym zakresie dotyczącym podatku od towarów i usług – 29 maja 2015 r. wydana została odrębna interpretacja indywidualna nr ILPP2/4512-1-152/15-4/MR.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin