2015.05.29 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/4512-1-152/15-4/MR
z 29 maja 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji, przedstawione we wniosku z 23 lutego 2015 r. (data wpływu 26 lutego 2015 r.) uzupełnionym pismem z 12 maja 2015 r. (data wpływu 15 maja 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu Inwestycji polegającej na remoncie, przebudowie i rozbudowie Stadionu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu Inwestycji polegającej na remoncie, przebudowie i rozbudowie Stadionu. Wniosek uzupełniono 15 maja 2015 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz o brakującą opłatę.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji (dalej jako: „MOSIR” lub „Wnioskodawca”) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa (w szczególności ustawą o samorządzie gminnym oraz ustawą o finansach publicznych) MOSIR został założony przez jednostkę samorządu terytorialnego (Gminę), jako placówka publiczna w celu realizacji zadania własnego Gminy obejmującego sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (odpowiednio art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym).

MOSIR funkcjonuje jako jednostka budżetowa Gminy – jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej. Siedziba MOSIR znajduje się. Stosownie do uzyskanej przez Gminę interpretacji indywidualnej Gmina i MOSIR to odrębni podatnicy VAT.

Zgodnie ze swoim statutem MOSIR realizuje zadania w zakresie kultury fizycznej, w tym tworzenie, utrzymywanie i zarządzanie obiektami i urządzeniami sportowymi oraz terenami rekreacyjnymi stanowiącymi mienie komunalne. Działalność MOSIR jest ukierunkowana m.in. na organizowanie działalności sportowej, rekreacyjnej i wypoczynkowej, a w szczególności udostępnianie własnych obiektów sportowych i rekreacyjnych dla potrzeb kultury, sportu i turystyki na zlecenie zainteresowanych organizacji, stowarzyszeń i instytucji, w tym w szczególności na potrzeby kultury fizycznej i sportu dzieci i młodzieży. Przedmiot działalności MOSIR polega także m.in. na organizowaniu różnych usług dla ludności w zakresie sportu i rekreacji.

W celu wykonywania przedmiotu swojej działalności MOSIR dysponuje różnymi nieruchomościami i obiektami, w tym m.in. kompleksem obiektów (budynków i budowli) przy ul. (…). Na wspomniany kompleks składa się:

stadion lekkoatletyczny wraz z trybunami i urządzeniami (dalej: „Stadion”) oraz
grunty przyległe obejmujące m.in. parking, ciągi komunikacyjne wokół Stadionu, tereny zielone, korty tenisowe, infrastrukturę sportową (dalej jako: „Tereny Przyległe”).

Na Terenach Przyległych znajdują się również budynek wynajmowany przez Wnioskodawcę podmiotowi trzeciemu (w celu prowadzenia hotelu i restauracji) oraz budynek hali sportowej.

Wymienione wyżej obiekty stanowią środki trwałe Wnioskodawcy (ujęte są w księgach i aktywach trwałych MOSIR).

W związku i w celu realizacji przedmiotu swojej działalności MOSIR rozpoczął realizację zadania inwestycyjnego określonego, jako „(…)”. Zadanie te w istocie obejmuje remont, rozbudowę i przebudowę dotychczasowego kompleksu obiektów składających się na Stadion oraz Tereny Przyległe (dalej również jako: „Inwestycja”).

Pierwsze działania związane z Inwestycją miały miejsce w 2012 r. Zakłada się, że Inwestycja zostanie zakończona w 2016 r.

Realizacja Inwestycji:

zakłada gruntowną modernizację, rozbudowę i przebudowę dotychczasowego kompleksu obiektów składających się na Stadion oraz Tereny Przyległe (w zakres Inwestycji nie wchodzą przy tym działania dotycząc znajdujących się na Terenie Przyległym budynku wynajmowanego przez Wnioskodawcę podmiotowi trzeciemu w celu prowadzenia hotelu i restauracji, a także budynku hali sportowej),
stanowi również „wytworzenie nieruchomości” stosownie do art. 2 pkt 14a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) (dalej jako: „u.p.t.u.”),
zakłada kilkuetapowy charakter prac,
czyniona jest i będzie bezpośrednio z wydatków inwestycyjnych MOSIR (jako jednostki budżetowej Gminy), więc środków finansowych MOSIR przewidzianych w planie finansowym MOSIR,
następuje i będzie następowała w oparciu o umowy zawierane bezpośrednio przez MOSIR (z poszczególnymi wykonawcami).

Faktury dokumentujące nabycia towarów i usług związanych z realizacją Inwestycji wystawiane były i będą przez wykonawców bezpośrednio na Wnioskodawcę, jako podatnika VAT czynnego (faktury wskazują jako nabywcę MOSIR i jego NIP).

Realizacja Inwestycji zakłada wykonanie w szczególności poniższych prac:

niezbędne prace rozbiórkowe,
przebudowę trybuny głównej areny sportowej Stadionu z częściową rozbiórką,
przebudowę istniejącej areny sportowej Stadionu wraz z sieciami, w celu wykonania ośmiotorowej bieżni oraz boiska piłkarskiego trawiastego w ramach Stadionu,
remont istniejących nawierzchni pieszych, pieszo-jezdnych oraz parkingu na terenie objętym Inwestycją,
wykonanie nowych nawierzchni na ciągach komunikacyjnych oraz nawierzchni pod urządzenia lekkoatletyczne,
wykonanie oświetlenia Stadionu (w zakresie oświetlenia areny sportowej) oraz oświetlenia Terenu Przyległego,
instalację elektronicznej tablicy wyników na Stadionie,
remont istniejących sanitariatów pod trybunami, a także remont tunelu dla zawodników w ramach Stadionu,
termomodernizację głównego budynku Stadionu tzw. wieży dowodzenia,
remont wybranych pomieszczeń głównego budynku Stadionu tzw. wieży dowodzenia, w celu wykonania pomieszczenia kas oraz pomieszczenia monitoringu oraz nagłośnienia,
remont i termomodernizację budynku pomiaru czasu,
budowę nowego budynku magazynowego oraz WC,
remont istniejących ogrodzeń i wykonanie nowych wokół Stadionu, a także Stadionu i Terenu Przyległego,
zagospodarowanie Terenów Przyległych wokół Stadionu, w tym prace ogrodnicze i wykonanie nasadzeń zieleni niskiej, średniowysokiej i wysokiej, a także posadowienie obiektów małej architektury,
wykonanie podjazdów dla niepełnosprawnych w strefie wejściowej,
uzbrojenie Stadionu i Terenu Przyległego w niezbędne sieci oraz wykonanie elementów instalacji sanitarnej wewnętrznej w przebudowywanych, remontowanych lub projektowanych budynkach na terenie objętym Inwestycją,
modernizację części parkingowej Inwestycji,
modernizację ciągów pieszych na Terenie Przyległym,
budowę areny treningowej – bieżni wraz z urządzeniami lekkoatletycznymi na Terenie Przyległym,
modernizację kortów tenisowych znajdujących się na Terenie Przyległym,
zapewnienie infrastruktury technicznej, niezbędnej z punktu widzenia prawidłowego i zgodnego z przeznaczeniem wykorzystania Stadionu i Terenów Przyległych.

Z założenia Inwestycja jest realizowana w celu (ma służyć do) wykonywania przez Wnioskodawcę przede wszystkim odpłatnych czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (VAT). Innymi słowy, Wnioskodawca od samego początku zamierzał (i w dalszym ciągu zamierza) wykorzystywać Inwestycję do czynności opodatkowanych VAT. W tym kontekście – a więc w odniesieniu do realizacji czynności odpłatnych opodatkowanych VAT – Wnioskodawca wskazuje, że zakłada się (zamierza się) wykorzystanie Inwestycji m.in. w następujący sposób:

w celu organizacji na Stadionie przez Wnioskodawcę biletowanych imprez o charakterze sportowym, rozrywkowym lub rekreacyjnym;
w celu organizacji na Stadionie przez Wnioskodawcę lub współorganizacji (np. wespół z krajowymi związkami sportowymi) biletowanych imprez o charakterze sportowym, np. krajowych lub międzynarodowych zawodów lekkoatletycznych, olimpiad sportowych;
w celu organizacji przez Wnioskodawcę na Stadionie i/lub na Terenach Przyległych niebiletowanych (a więc bez opłat za wstęp) imprez o charakterze sportowym, rekreacyjnym lub rozrywkowym, które – w założeniu – mają się wiązać z uzyskiwaniem przychodów, w szczególności z udostępnienia miejsc reklamowych, najmu powierzchni o charakterze komercyjnym (np. na cele stoisk gastronomicznych, stoisk sprzedających pamiątki, watę cukrową, zabawki i gadżety, a także w celu rozmieszczenia różnego rodzaju atrakcji skierowanych do uczestników organizowanych imprez);
w przypadku organizacji imprez wskazanych w pkt a) i b) powyżej zakłada się również możliwość komercyjnego wykorzystania Stadionu oraz Terenów Przyległych w sposób przedstawiony powyżej w pkt c);
w celu stałego najmu lokali na cele użytkowe w głównym budynku Stadionu tzw. wieży dowodzenia (a więc budynku, który obejmuje Inwestycja),
w celu stałego najmu lokali na cele użytkowe w głównym budynku Stadionu (tzw. wieży dowodzenia) z jednoczesną możliwością stałego korzystania ze Stadionu i Terenu Przyległego i znajdującej się tam infrastruktury na cele sportowe (przede wszystkim na cele przeprowadzania treningów), a także stałą (przy czym wg ustalonego harmonogramu) możliwością wykorzystania Stadionu w celu organizacji zawodów sportowych;
w celu odpłatnego udostępnienia kortów tenisowych usytuowanych na Terenie Przyległym (co do zasady według stawki godzinowej);
w celu odpłatnego udostępnienia podmiotom trzecim Stadionu na cele sportowe lub w celu organizacji różnego rodzaju imprez (co do zasady według stawki godzinowej);
w celu odpłatnego udostępnienia podmiotom trzecim bieżni lekkoatletycznej Stadionu na cele sportowe (co do zasady według stawki godzinowej);
w celu odpłatnego udostępnienia podmiotom trzecim Terenu Przyległego w celu organizacji przez te podmioty trzecie imprez o charakterze sportowym, rozrywkowym lub rekreacyjnym;
w celu organizacji na Stadionie lub/i na Terenie Przyległym przez Wnioskodawcę imprez o charakterze sportowym, rozrywkowym lub rekreacyjnym na zlecenie podmiotów trzecich;
w celu uzyskiwania przychodów ze stałego udostępniania powierzchni reklamowej w obrębie Stadionu i Terenu Przyległego;
w celu udostępnienia odpłatnego części parkingu znajdującego się na Terenie Przyległym na potrzeby szkoły nauki jazdy;
Stadion i Teren Przyległy będzie wykorzystywany również do prowadzenia przez Wnioskodawcę zajęć „(…)”, w której uczestniczą dzieci i młodzież; uczęszczanie do wspomnianej Akademii wiąże się z odpłatnością (aktualnie 100 zł miesięcznie).

Powyższe założenia, co do zakładanego sposobu wykorzystania Inwestycji potwierdza dotychczasowy sposób korzystania ze Stadionu oraz Terenu Przyległego. W tym zakresie Wnioskodawca wskazał, że znaczna część przychodów, o których przykładowo mowa powyżej w punktach od a) do n) jest uzyskiwana obecnie. W szczególności Wnioskodawca uzyskuje przychody, o których mowa w punktach: e), f), g), h), m) i n).

Jednocześnie Wnioskodawca dodał, że w przyszłości nie zamierza świadczyć (zakłada, że nie będzie świadczył) – przy wykorzystaniu Inwestycji – usług zwolnionych z VAT.

Wnioskodawca wskazał – w kontekście zakładanego sposobu wykorzystania Stadionu Terenu Przyległego do czynności opodatkowanych VAT – że rozważa się również zawarcie umów pomiędzy MOSiR i samorządowymi instytucjami kultury (posiadającymi osobowość prawną) dotyczących możliwości korzystania przez te instytucje ze Stadionu i Terenów Przyległych w celu organizowania różnego rodzaju imprez kulturalnych, rozrywkowych czy też rekreacyjnych (np. imprez z okazji „Dnia Dziecka”). Rozważa się przy tym zawarcie (zawieranie):

umów o charakterze stałym – zakładających stałą uśrednioną opłatę miesięczną lub roczną na rzecz Wnioskodawcy tytułu stałego utrzymywania w gotowości Stadionu i Terenu Przyległego do udostępnienia w terminach wskazanych przez poszczególne samorządowe instytucje kultury (z odpowiednim wyprzedzeniem) oraz z tytułu późniejszego udostępnienia Stadionu lub Terenu Przyległego, albo
umów o charakterze doraźnym – zawieranych na okoliczność każdego przypadku udostępnienia Stadionu lub Terenu Przyległego danej samorządowej instytucji kultury.

Jak już wskazano, przedmiotem czynności opodatkowanych VAT, które będą związane z Inwestycją mogą być również potencjalnie przychody z tytułu udostępnienia powierzchni reklamowej podmiotom trzecim w obrębie Stadionu oraz Terenu Przyległego. W tym zakresie Wnioskodawca dodaje, że rozważana jest także „sprzedaż” nazwy Stadionu (względnie nazwy całego kompleksu) podmiotowi prywatnemu na czas określony (umożliwienie podmiotowi prywatnemu w jego celach marketingowych wprowadzenie do nazwy Stadionu wyrażenia słownego identyfikującego tenże podmiot prywatny).

Wnioskodawca wskazuje, zważywszy na profil (przedmiot) jego działalności określony statutem, że nie wyklucza się wykorzystania Inwestycji przez Wnioskodawcę również do działań, które nie będą się wiązać z uzyskaniem przychodów opodatkowanych VAT (działania te będą przy tym następowały w celu realizacji przedmiotu działalności Wnioskodawcy).

Tak więc Stadion lub/i Teren Przyległy może zostać wykorzystany np. do zorganizowania imprezy sportowo-rekreacyjne lub zawodów sportowych, które nie będą się wiązały z uzyskaniem bezpośrednich przychodów (tym niemniej będzie wykorzystanie Stadionu i/lub Terenu Przyległego w celu realizacji przedmiotu działalności Wnioskodawcy, którym m.in. jest organizowanie działalności sportowej i rozrywkowej).

Jak już wskazano, przedmiotem działalności MOSIR jest w szczególności udostępnianie własnych obiektów i sportowych rekreacyjnych dla potrzeb kultury, sportu i turystyki na zlecenie zainteresowanych organizacji, stowarzyszeń i instytucji, w tym w szczególności na potrzeby kultury fizycznej i sportu dzieci i młodzieży. W związku z tym, MOSIR zamierza odpłatnie udostępniać Inwestycję innym podmiotom i instytucjom, przy czym w odniesieniu do niektórej kategorii podmiotów i instytucji może zostać wprowadzone zwolnienie z opłat z tytułu korzystania z Inwestycji (Stadionu i Terenu Przyległego). Dotyczyć to może w szczególności takich podmiotów i instytucji jak: organizacji realizujących funkcje społeczne i charytatywne, domy dziecka, jednostki oświatowe (np. szkoły podstawowe lub licea).

Wobec powyższego stwierdzić należy, że może wystąpić sytuacja, że w dniu, w którym ze Stadionu/Terenu Przyległego będzie korzystał podmiot zwolniony z opłaty za korzystanie ze Stadionu/Terenu Przyległego będzie równocześnie korzystać klub sportowy (lub inny podmiot), który będzie mieć zawartą umowę dotyczącą stałego najmu lokalu na cele użytkowe w głównym budynku Stadionu (tzw. wieży dowodzenia) z jednoczesną możliwością stałego korzystania ze Stadionu i Terenu Przyległego i znajdującej się tam infrastruktury na cele sportowe.

Wobec przedstawionych okoliczności stwierdzić należy, że Inwestycja będzie stanowiła majątek Wnioskodawcy (aktywo trwałe Wnioskodawcy) i będzie wykorzystywana przez Wnioskodawcę do jego działalności statutowej.

Charakter i sposób realizacji Inwestycji jednocześnie powodują, że nie jest możliwe przyporządkowanie określonych wydatków związanych z Inwestycją do poszczególnych działań Wnioskodawcy w ramach jego działalności.

Na tle opisanym powyżej, po stronie Wnioskodawcy, zrodziły się pytania dotyczące ponoszonych przez MOSIR wydatków inwestycyjnych w kontekście prawa do odliczenia podatku naliczonego. Pierwsze takie wydatki miały miejsce w 2012 r. (zostały udokumentowane fakturami wystawionymi na MOSIR w 2012 r.).

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że:

Zgodnie z treścią wniosku Inwestycja – z założenia – jest realizowana w celu (ma służyć do) wykonywania przez Wnioskodawcę przede wszystkim odpłatnych czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (VAT). Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że zważywszy na profil (przedmiot) działalności Wnioskodawcy określony statutem, nie wyklucza się wykorzystania inwestycji przez Wnioskodawcę również do działań, które nie będą się wiązać z uzyskaniem bezpośrednich przychodów opodatkowanych VAT – a więc będących zdarzeniami niepodlegającymi VAT.

W tym zakresie można wskazać na zakładany (przewidywany) związek Inwestycji z takimi zdarzeniami niepodlegającymi VAT jak:

wykorzystanie Inwestycji do zorganizowania imprezy sportowo-rekreacyjnej lub zawodów sportowych, które nie będą się wiązały z uzyskaniem bezpośrednich przychodów (będzie to przy tym wykorzystanie Stadionu i/lub Terenu Przyległego w celu realizacji przedmiotu działalności Wnioskodawcy, którym m.in. jest organizowanie działalności sportowej i rozrywkowej);
udostępnianie Inwestycji nieodpłatnie określonym podmiotom i instytucjom – w odniesieniu do niektórej kategorii podmiotów i instytucji może zostać wprowadzone zwolnienie z opłat z tytułu korzystania z Inwestycji (Stadionu i Terenu Przyległego), np. organizacje realizujące funkcje społeczne i charytatywne, domy dziecka, jednostki oświatowe takie jak szkoły podstawowe lub licea (udostępnianie własnych obiektów sportowych i rekreacyjnych dla potrzeb kultury, sportu i turystyki należy do zakresu działalności Wnioskodawcy określonego jego statutem).

W obecnych realiach gospodarczych i uwarunkowaniach rynkowych związanych z funkcjonowaniem obiektów sportowych (np. takich jak Inwestycja) istotnych jest szereg okoliczności. W szczególności chodzi o takie zarządzanie obiektem sportowym, aby uzyskiwane przychody były możliwie jak najwyższe (chodzi o dążenie do tego, aby obiekt „sam na siebie zarabiał”). Ma to pozwolić – w założeniu – na zgromadzenie środków finansowych na bieżące naprawy, konserwacje oraz ewentualnie na dodatkowe nakłady (względnie ulepszenia istniejącej infrastruktury).

Wobec powyższego, niezwykle istotne znaczenie dla Wnioskodawcy ma zamierzone uzyskiwanie przez Wnioskodawcę przychodów z Inwestycji, w tym przychodów w szczególności z udostępnienia miejsc reklamowych (udostępniania stałego oraz w ramach poszczególnych imprez), ze sprzedaży nazwy Stadionu (względnie nazwy całego kompleksu) podmiotowi prywatnemu na czas określony (umożliwienie podmiotowi prywatnemu w jego celach marketingowych wprowadzenie do nazwy Stadionu wyrażenia słownego identyfikującego tenże podmiot prywatny), a także z najmu powierzchni o charakterze komercyjnym w trakcie imprez niebiletowanych (np. na cele stoisk gastronomicznych, stoisk sprzedających pamiątki, watę cukrową, zabawki i gadżety, a także w celu rozmieszczenia różnego rodzaju atrakcji skierowanych do uczestników organizowanych imprez).

W dalszej kolejności, należy w ocenie Wnioskodawcy zwrócić uwagę, że dla uzyskania przychodów ze stałego udostępniania miejsc reklamowych (pkt 1 opisu we wniosku) oraz ze sprzedaży nazwy Stadionu (względnie nazwy całego kompleksu) konieczne jest zapewnienie potencjalnych nabywców, że na Stadionie będą odbywały się różnego rodzaju imprezy. Tylko bowiem wówczas stała reklama na Stadionie będzie miała dla podmiotów trzecich (nabywców) znaczenie, gdy zapewni się odbiorców tej reklamy (a więc osoby odwiedzające z różnych powodów Stadion). Podobnie w przypadku nabywcy nazwy Stadionu (kompleksu), dla którego istotne będzie, aby na Stadionie i/lub Terenie Przyległym odbywało się jak najwięcej różnego rodzaju imprez i wydarzeń. Spowoduje to bowiem obecność komercyjnej nazwy Stadionu (kompleksu) w mediach (np. radiu lokalnym czy też prasie lokalnej), a także na plakatach i ulotkach informujących o imprezach i wydarzeniach.

Wobec powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, w obecnych uwarunkowaniach – w szczególności wobec wielu płaszczyzn związanych z funkcjonowaniem obiektów sportowych (w tym takich jak Inwestycja) – impreza niebiletowana niewątpliwie ma związek i służy uzyskiwaniu przychodów w zakresie stałego udostępniania miejsc reklamowych oraz sprzedaży nazwy Stadionu (kompleksu). Organizacja takiej imprezy sportowej, rekreacyjnej lub rozrywkowej, w ocenie Wnioskodawcy, nie jest celem samym w sobie, ale ma stanowić w założeniu element większej całości składającej się na sposób funkcjonowania Stadionu i Terenu Przyległego.

Po trzecie, organizacja imprez o charakterze sportowym, rekreacyjnym lub rozrywkowym oraz wykonywanie w trakcie tych imprez przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych VAT w zakresie najmu powierzchni o charakterze komercyjnym (np. na cele stoisk gastronomicznych, stoisk sprzedających pamiątki, watę cukrową, zabawki i gadżety, a także w celu rozmieszczenia różnego rodzaju atrakcji skierowanych do uczestników organizowanych imprez) w ocenie Wnioskodawcy jest ze sobą ściśle związane. Wnioskodawca postrzega te działania jako komplementarne (wzajemnie się uzupełniające). Wynika to z tego, że najem powierzchni na wskazane wyżej cele realizuje zakładany rekreacyjny, sportowy lub rozrywkowy charakter danej imprezy organizowanej przez Wnioskodawcę. Jeśli bowiem ma miejsce impreza rozrywkowa to istotne jest zapewnienie w ramach tej imprezy możliwości np. zakupu napojów, uczestnictwa w grach, zabawach i atrakcjach, zakupu gadżetów i zabawek dla dzieci, itp. (poprzez odpłatne udostępnienie powierzchni Wnioskodawca z kolei ma zamiar to zapewniać).

Wnioskodawca wyjaśnia, że w ramach niebiletowanych imprez o charakterze sportowym, rekreacyjnym lub rozrywkowym nie zamierza świadczyć na rzecz podmiotów trzecich żadnych usług nieodpłatnie (np. Wnioskodawca nie zamierza nieodpłatnie udostępniać miejsc reklamowych, czy też nieodpłatnie udostępniać powierzchni podmiotom trzecim na cele komercyjne).

Wnioskodawca zamierza udostępniać (wynajmować) odpłatnie podmiotom trzecim powierzchnię w celu rozmieszczenia różnego rodzaju atrakcji skierowanych do uczestników organizowanych imprez. Oznacza to zatem, że Wnioskodawca ma zamiar wynajmować podmiotom trzecim powierzchnię (czynności opodatkowane VAT), natomiast podmioty trzecie – przy wykorzystaniu tej powierzchni – będą sprzedawać uczestnikom imprez usługi opodatkowane VAT o charakterze rozrywkowym (atrakcje). Mogą to być przykładowo: minikaruzele dla dzieci, strzelnice z nagrodami, zamki dmuchane dla dzieci, trampoliny dla dzieci, gry i urządzenia zręcznościowe, itp.

W przypadku organizacji na Stadionie lub/i Terenie Przyległym przez Wnioskodawcę imprez o charakterze sportowym. rozrywkowym lub rekreacyjnym na zlecenie podmiotów trzecich (pkt k opisu sprawy) ma to być wykonywane odpłatnie i opodatkowane VAT.

Komercyjny charakter organizacji imprez wskazanych w pkt d opisu sprawy (a więc imprez biletowanych) polega na tym że mają to być imprezy o charakterze odpłatnym, tj. imprezy biletowane – a więc mające się wiązać z poniesieniem opłaty za wstęp. Komercyjny charakter tych imprez ma się również wyrażać w zakładanym występowaniu i wykonywaniu przez Wnioskodawcę czynności odpłatnych opodatkowanych VAT w szczególności w postaci udostępnienia miejsc reklamowych, najmu powierzchni o charakterze komercyjnym (np. na cele stoisk gastronomicznych, stoisk sprzedających pamiątki, watę cukrową, zabawki i gadżety, a także w celu rozmieszczenia różnego rodzaju atrakcji skierowanych do uczestników organizowanych imprez). Komercyjny charakter organizacji tych imprez ma mieć charakter odpłatny (jak wskazano wyżej) i jednocześnie opodatkowany VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy w związku z zakładanym sposobem wykorzystania Inwestycji (przedstawionym w opisie stanu faktycznego), Wnioskodawcy przysługuje bieżące prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług dotyczących Inwestycji?
Czy wobec przedstawionego zakładanego przyszłego sposobu wykorzystania Inwestycji (po jej zrealizowaniu), Wnioskodawcy przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług dotyczących Inwestycji?
Czy w przypadku uprzedniego nierozliczenia podatku naliczonego związanego z Inwestycją, Wnioskodawca może dokonać odliczenia podatku naliczonego w trybie art. 86 ust. 13 u.p.t.u.?
Czy jakikolwiek przedstawiony w opisie stanu faktycznego zakładany sposób wykorzystania Inwestycji w przyszłości stanowi wykorzystanie Inwestycji „do celów innych, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, których nie da się w całości przypisać działalności gospodarczej”, o których mowa w art. 86 ust. 7b u.p.t.u.?

Zdaniem Wnioskodawcy:

W związku z zakładanym sposobem wykorzystania Inwestycji (przedstawionym w opisie stanu faktycznego), Wnioskodawcy przysługuje bieżące prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług dotyczących Inwestycji.

Wobec przedstawionego zakładanego przyszłego sposobu wykorzystania Inwestycji (po jej zrealizowaniu) Wnioskodawcy przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług dotyczących Inwestycji.

W przypadku uprzedniego nierozliczenia podatku naliczonego związanego z Inwestycją, Wnioskodawca może dokonać odliczenia podatku naliczonego w trybie art. 86 ust. 13 u.p.t.u.

Żaden przedstawiony w opisie stanu faktycznego sposób wykorzystania Inwestycji w przyszłości nie stanowi wykorzystania Inwestycji „do celów innych, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, których nie da się w całości przypisać działalności gospodarczej”, o których mowa w art. 86 ust. 7b u.p.t.u. (w rozumieniu art. 86 ust. 7b u.p.t.u.).

Uzasadnienie

Ad. 1

W związku z zakładanym sposobem wykorzystania Inwestycji (przedstawionym w opisie stanu faktycznego) Wnioskodawcy przysługuje bieżące prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług dotyczących Inwestycji.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 u.p.t.u., w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi VAT przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Według art. 86 ust. 2 pkt 1 u.p.t.u. (w brzmieniu obowiązującym do końca 2013 r.) kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

z tytułu nabycia towarów i usług,
potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązki podatkowego,
od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4 uVAT.

Aktualnie – zgodnie z art. 86 ust. 10 u.p.t.u. – prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy. Jednocześnie, zgodnie z art. 86 ust. 10b pkt 1 u.p.t.u., prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Z powyższego wynika zatem, iż podstawowym warunkiem odliczenia VAT jest zasadniczo istnienie związku dokonywanych zakupów z transakcjami opodatkowanymi VAT, tj. takimi, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Zatem, jeśli nabywane przez podatnika towary i usługi są lub będą wykorzystywane do prowadzenia działalności opodatkowanej VAT, wówczas podatnik ma bieżące prawo do odliczenia VAT.

Należy zauważyć, iż formułując w art. 86 ust. 1 u.p.t.u. warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną ustawodawca nie uzależnił prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Brak jest bowiem wskazania momentu, w jakim należy badać przedmiotowy związek, tzn. czy musi on istnieć w momencie odliczenia, czy też wystarczy, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług wynikać będzie, że dokonane zakupy służyć będą działalności opodatkowanej. Tym samym można stwierdzić, iż wolą ustawodawcy było respektowanie wszelkich związków czasowych, również związków ze sprzedażą opodatkowaną wykonywaną w przyszłości.

Wyżej poczynione uwagi korespondują z przyjętą w podatku od towarów i usług zasadą tzw. niezwłocznego odliczenia (bieżącego). Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie ma obowiązku czekania aż nabyty towar lub usługa zostaną efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej. Oznacza to, że podatnik jest uprawniony do odliczenia podatku naliczonego również w sytuacji, gdy związek tego podatku z czynnościami opodatkowanymi ma charakter planowany (a pomiędzy podatkiem naliczonym i należnym nie ma bieżącego – w chwili odliczenia – funkcjonalnego związku).

Na tle poczynionych uwag zasadnym jest wskazanie, że jeśli nabywane przez podatnika towary i usługi będą wykorzystywane do prowadzenia przyszłej działalności opodatkowanej VAT, wówczas gwarantować będą one bieżące prawo do odliczenia VAT. Nie ma bowiem podstaw aby środek trwały w budowie w zakresie prawa do odliczenia traktować odmiennie aniżeli nakłady ponoszone na nabycie gotowego środka trwałego.

Jeżeli zatem w momencie zakupu towarów i usług celem podatnika jest wykorzystanie zakupionych towarów i usług do działalności gospodarczej opodatkowanej VAT, wówczas prawo odliczenia przysługuje podatnikowi niezwłocznie w okresie wskazanym w art. 86 ust. 10 lub art. 86 ust. 11 u.p.t.u. (tzw. bieżące prawo do odliczenia).

Wobec powyższego pomiędzy wydatkami związanymi z realizacją Inwestycji a planowanymi czynnościami podatkowanymi VAT (które mają być realizowane przez MOSIR przy wykorzystaniu Inwestycji) zachodzi związek, o którym mowa w art. 86 ust. 1 u.p.t.u. Oznacza to, że MOSIR posiada bieżące prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z Inwestycją.

Podsumowując: w związku z zakładanym przyszłym sposobem wykorzystania Inwestycji do czynności opodatkowanych VAT (przedstawionym w opisie stanu faktycznego), Wnioskodawcy przysługuje bieżące prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług dotyczących Inwestycji.

Ad. 2

Wobec przedstawionego zakładanego przyszłego sposobu wykorzystania Inwestycji (po jej zrealizowaniu), Wnioskodawcy przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług dotyczących Inwestycji.

Jak już wskazano wyżej, zgodnie z art. 86 ust. 1 uVAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwot podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powołanej regulacji wynika w szczególności, że:

co do zasady podatnikowi przysługuje prawo odliczenia podatku w stosunku do wydatków, które wykorzystywane są do czynności opodatkowanych VAT (z zastrzeżeniem art. 88 u.p.t.u.),
podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego w stosunku do wydatków, które wykorzystywane są do czynności zwolnionych z VAT,
jeśli wydatki są związane z czynnościami opodatkowanymi VAT oraz czynnościami zwolnionymi z VAT – gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami opodatkowanymi – wówczas konieczne jest zastosowanie odliczenia wg tzw. proporcji obrotu, o której mowa w art. 90 ust. 2-4 u.p.t.u.,
jeśli wydatki związane są z czynnościami opodatkowanymi VAT oraz z czynnościami niepodlegającymi VAT, gdy wydatków tych nie można jednoznacznie przypisać do jednego rodzaju działalności, stosuje się odliczeniu pełne,
jeśli wydatki są związane z czynnościami opodatkowanymi VAT, czynnościami zwolnionymi z VAT oraz czynnościami niepodlegającymi VAT – gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami opodatkowanymi – wówczas konieczne jest zastosowanie odliczenia wg tzw. proporcji obrotu, o której mowa w art. 90 ust. 2-4 u.p.t.u. (przy czym przy wyliczaniu tej proporcji nie uwzględnia się czynności niepodlegających opodatkowaniu; wartość tych czynności nie wchodzi do sumy wartości obrotów ustalanych dla potrzeb liczenia proporcji obrotu).

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca wskazał, że ponosi wydatki na nabycie towarów i usług w celu realizacji Inwestycji, która ma być wykorzystywana przez Wnioskodawcę zgodnie z przedmiotem jego działalności. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest działalność w zakresie kultury fizycznej, w tym tworzenie, utrzymywanie i zarządzanie obiektami i urządzeniami sportowymi oraz terenami rekreacyjnymi stanowiącymi mienie komunalne.

Realizując swój przedmiot działalności, MOSIR – przy wykorzystaniu Inwestycji – będzie organizował działalność sportową, rekreacyjną i wypoczynkową (w tym na zlecenie zainteresowanych organizacji, stowarzyszeń i instytucji), a także udostępniał Inwestycję dla potrzeb kultury, sportu i turystyki innym podmiotom (podmiotom prywatnym, organizacjom, stowarzyszeniom i instytucjom).

Inwestycja będzie stanowiła majątek Wnioskodawcy (aktywo trwałe Wnioskodawcy), który będzie wykorzystywany wyłącznie do działalności zawodowej Wnioskodawcy (zgodnej z przedmiotem działalności Wnioskodawcy określonym w statucie). Innymi słowy, Inwestycja nie będzie wykorzystywana do działalności pozazawodowej MOSIR (brak jest zatem wydatków związanych z Inwestycją, które mogłyby być uznane jako służące choćby w części jedynie pozazawodowemu wykorzystaniu przez MOSIR).

Wobec takiego zamierzonego sposobu wykorzystania Inwestycji, w ocenie Wnioskodawcy. posiada on pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z wydatkami czynionymi tytułem Inwestycji.

Powyższe znajduje uzasadnienie nie tylko w przepisach u.p.t.u. dotyczących prawa do odliczenia (a więc zwłaszcza art. 86, art. 90 i art. 91 u.p.t.u.), ale również w przepisach art. 167-170 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.

Powyższe stanowisko potwierdza także wyrok WSA w Białymstoku z dnia 16 września 2014 r., I SA/Bk 329/14.

W konsekwencji: wobec przedstawionego zakładanego przyszłego sposobu wykorzystania inwestycji (po jej zrealizowaniu), Wnioskodawcy przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług dotyczących Inwestycji.

Ad. 3

W przypadku uprzedniego nierozliczenia podatku naliczonego związanego z Inwestycją Wnioskodawca może dokonać odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 13 u.p.t.u. Stosownie do art. 86 ust. 10 pkt 1 u.p.t.u. w brzmieniu obowiązującym do końca 2013 r., prawo do odliczenia VAT powstawało co do zasady w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny. Aktualnie – zgodnie z art. 86 ust. 10 u.p.t.u. – prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy. Jednocześnie, zgodnie z art. 86 ust. 10b pkt 1 u.p.t.u., prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

W przypadku, gdy nie skorzystano z prawa do odliczenia w okresie rozliczeniowym, w którym prawo powstało (względnie w okresach następnych stosownie do art. 86 ust. 11 u.p.t.u.), ustawodawca pozwała na realizację tego prawa przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego (art. 86 ust. 13 u.p.t.u.). Do powyższej korekty deklaracji stosuje się odpowiednio przepisy ustawy Ordynacja podatkowa (dalej: „O.p.”), co oznacza m.in., że skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty (art. 81 § 2 O.p.).

Z powyżej powołanej regulacji wynika, że jeżeli w momencie zakupu towarów i usług celem podatnika jest wykorzystanie zakupionych towarów i usług do działalności gospodarczej opodatkowanej VAT, wówczas prawo odliczenia przysługuje podatnikowi niezwłocznie w okresie wskazanym w art. 86 ust. 10 lub art. 86 ust. 11 u.p.t.u. Jeżeli jednak podatnik nie skorzysta z tego prawa we wskazanych okresach rozliczeniowych (tzn. „na bieżąco”), wówczas jego uprawnienie nie wygasa, ale może być zrealizowane w trybie określonym w art. 86 ust. 13 u.p.t.u. - przez korektę deklaracji podatkowej. Warunkiem koniecznym dla zastosowania trybu określonego w art. 86 ust. 13 u.p.t.u. jest pierwotne wystąpienie prawa do odliczenia VAT po stronie podatnika (tj. w momencie wskazanym w art. 86 ust. 10 u.p.t.u.).

Odnosząc powyższe do stanu faktycznego opisanego przez Wnioskodawcę należy stwierdzić, że zakładane wykorzystanie rzecz MOSIR Inwestycji do czynności opodatkowanych VAT powoduje, że Wnioskodawcy przysługuje „pierwotne” prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z realizacją Inwestycji.

W konsekwencji: w przypadku uprzedniego nierozliczenia podatku naliczonego związanego z Inwestycją, Wnioskodawca może dokonać odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 13 u.p.t.u.

Ad. 4

Żaden przedstawiony w opisie stanu faktycznego sposób wykorzystania Inwestycji w przyszłości nie stanowi wykorzystania inwestycji „do celów innych, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, których nie da się w całości przypisać działalności gospodarczej”, o których mowa w art. 86 ust. 7b u.p.t.u. (w rozumieniu art. 86 ust. 7b u.p.t.u.).

Zgodnie z art. 86 ust. 7b u.p.t.u. w przypadku nakładów ponoszonych na nabycie, w tym na nabycie praw wieczystego użytkowania gruntów, oraz wytworzenie nieruchomości, stanowiącej majątek przedsiębiorstwa danego podatnika wykorzystywanej zarówno do celów prowadzonej przez tego podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, których nie da się w całości przypisać działalności gospodarczej, podatek naliczony oblicza się według udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość wykorzystywana jest do celów działalności gospodarczej.

Wnioskodawca zauważył, że uzasadniając nowelizację u.p.t.u. wprowadzającej art. 86 ust. 7b u.p.t.u. ustawodawca wskazał, że Dyrektywą Rady 2009/162/UE, którą należy implementować do krajowego porządku prawnego wprowadzono regulację, zgodnie z którą w przypadku nieruchomości stanowiącej część majątku przedsiębiorstwa danego podatnika i wykorzystywanej zarówno do celów prowadzonej przez tego podatnika działalności, jak i do celów innych niż prowadzona przez podatnika działalność, VAT od wydatków związanych z taką nieruchomością podlega odliczeniu zgodnie z zasadami określonymi w art. 167, 168, 169 i 173 dyrektywy 2006/112/WE, wyłącznie do wysokości udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość została wykorzystana do celów działalności prowadzonej przez podatnika.

Dodany przez dyrektywę Rady 2009/162/UE z dnia 22 grudnia 2009 r. zmieniającą dyrektywę 2006/112/WE art. 168 przewiduje obowiązek określenia wysokości udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość została lub zostanie wykorzystana do celów prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej, jak również regulacja ta nakłada obowiązek zmiany tego udziału procentowego (i dokonania odpowiedniej korekty podatku) w każdym przypadku zmian stopniu wykorzystania tej nieruchomości.

Wnioskodawca w tym miejscu podkreśla, że nowelizacja Dyrektywy 2006/112/WE dokonana Dyrektywą 2009/162/UE miała na celu przede wszystkim uregulowanie kwestii odliczenia VAT z tytułu nabycia przez podatnika nieruchomości w części wykorzystywanej do celu „pozazawodowego”. W uzasadnieniu do nowelizacji Dyrektywy (por. wniosek z dnia 7 listopada 2007 r. Komisji Wspólnot Europejskich stanowiący uzasadnienie wprowadzenia dyrektywy Rady zmieniającej niektóre przepisy dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej /COM/2007/0677 końcowy - CNS 2007/0238*/) Komisja Wspólnot Europejskich wskazała w szczególności:

w odniesieniu do prawa do odliczenia jedna z podstawowych zasad przewiduje, że podatnik może odliczyć VAT od zrealizowanych transakcji tylko, jeżeli towary albo usługi są wykorzystywane dla potrzeb transakcji przyznających prawo do odliczenia;
w tym kontekście Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich orzekł, że podatnik ma prawo do podjęcia decyzji o włączeniu, albo nie, towarów o różnym przeznaczeniu, w całości albo w części, do majątku związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą;
włączenie towarów o różnym przeznaczeniu w całości do majątku przedsiębiorstwa skutkuje generalnie powstaniem korzyści finansowych, ponieważ pozazawodowe wykorzystanie towarów pociąga za sobą zmniejszenie obciążeń podatkowych, które może wzrastać proporcjonalnie do stopnia wykorzystania towarów do celów pozazawodowych.

Natomiast opiniując projekt nowelizacji Dyrektywy, Europejski Komitet Ekonomiczno -Społeczny (por. opinia Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Rady zmieniającej niektóre przepisy dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej publ. Dz.U.UE.C.2008.204.119) wskazał, że wniosek Komisji Wspólnot dotyczący nowelizacji Dyrektywy wprowadza lub raczej wyjaśnia oczywistą zasadę, wynikającą z samych założeń, jakimi kierowano się przy wprowadzaniu VAT: jeżeli nieruchomości o zróżnicowanym wykorzystaniu są włączone do majątku przedsiębiorstwa, wstępne wykonywanie prawa do odliczenia jest ograniczone proporcjonalnie do rzeczywistego wykorzystania do celów zawodowych. Zostaje również wprowadzony system sprostowań w celu uwzględniania zachodzących z upływem czasu zmian w stopniu wykorzystania zawodowego i pozazawodowego tych nieruchomości.

Wnioskodawca zauważył, że powyższe fragmenty stosownych dokumentów urzędowych z procesu legislacyjnego nowelizacji Dyrektywy 2006/112/WE dowodzą, że intencją prawodawcy unijnego wprowadzającego art. 168a tejże Dyrektywy, było doprecyzowanie zakresu prawa odliczenia VAT w stosunku do nieruchomości stanowiącej składniki przedsiębiorstwa wykorzystywanej równolegle w części (określonej) do celów prywatnych podatnika (pozazawodowych). Prawodawca ideę tę również wyraził w pkt 9 preambuły Dyrektywy Rady 2009/162/UE, wskazując na pełne prawo odliczenia VAT wobec składników wykorzystywanych do celów zawodowych.

Powyższe jest istotne, albowiem w ocenie Wnioskodawcy zakładany sposób wykorzystania przez niego Inwestycji wskazuje na wyłączne wykorzystanie o charakterze zawodowym (nie ma wydatków, które mogłyby być uznane jako służące w części jedynie pozazawodowemu wykorzystaniu przez Wnioskodawcę tworząc w ten sposób wskaźnik proporcji, którym mowa w art. 86 ust. 7b u.p.t.u.).

Szczególnego uwypuklenia wymaga, że w stanie przedstawionym w niniejszym wniosku nie wskazano jakoby Inwestycja miała być wykorzystywana do celów innych niż działalność Wnioskodawcy. Podniesiono jedynie, że poza sprzedażą opodatkowaną VAT Inwestycja może być również wykorzystywana także do czynności (działań), które nie będą wiązać się z uzyskaniem przychodów. Nie można jednak przyjąć, że czynności (działania) MOSIR, które nie będą wiązać się z uzyskaniem przychodów z Inwestycji, nie stanowią przedmiotu działalności MOSIR – innymi słowy, że czynności (działania), które nie będą wiązać się z uzyskaniem przychodów stanowią działania pozazawodowe Wnioskodawcy.

Powyższe stanowisko potwierdza także wyrok WSA w Białymstoku z dnia 16 września 2014 r., I SA/Bk 329/14 wydany w sprawie dotyczącej inwestycji gminy w obiekt sportowy (stadion). W przedmiotowym wyroku sąd wskazał, odwołując się do literalnej wykładni art. 86 ust. 7b u.p.t.u., że analiza wspomnianego przepisu prowadzi do wniosku, że przesłankami warunkującymi obliczenia podatku naliczonego według udziału procentowego, w jakim nieruchomość wykorzystywana jest dla celów działalności gospodarczej jest by wytworzenie nieruchomości stanowiło majątek przedsiębiorstwa danego podatnika oraz wykorzystywanie tej nieruchomości do celów prowadzonej działalności gospodarczej oraz do innych celów, w tym w szczególności do osobistych celów podatnika lub jego pracowników, a także by celów na jakie wykorzystywana jest nieruchomość nie dało się w całości uznać za działalność gospodarczą. Sąd potwierdził, iż przepis art. 86 ust. 7 u.p.t.u. może mieć zastosowanie jedynie do nieruchomości stanowiącej część majątku przedsiębiorstwa podatnika, która wykorzystywana jest zarówno do celów prowadzonej przez tego podatnika działalności, jak i do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników. Tymczasem fakt, że – jak to było w przedmiotowej sprawie – gmina w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonuje czynności zarówno podlegające opodatkowaniu, jak i czynności, które nie rodzą takiego obowiązku, wbrew twierdzeniu organu interpretacyjnego nie świadczy o wykorzystywaniu tej nieruchomości do celów prowadzonej działalności gospodarczej oraz do innych celów.

W konsekwencji: żaden przedstawiony w opisie stanu faktycznego sposób wykorzystania Inwestycji w przyszłości nie stanowi wykorzystania Inwestycji do celów innych, w tym w szczególności do celów osobistych podatników lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, których nie da się w całości przypisać działalności gospodarczej”, o których mowa w art. 86 ust. 7b u.p.t.u. (w rozumieniu art. 86 ust. 7b u.p.t.u.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą.

W myśl tego przepisu – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższych regulacji prawnych wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Jak wskazano, z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Tak skonstruowana zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto, podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym – nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Ponadto, w oparciu o art. 88 ust. 4 ustawy – obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Jak wskazano wyżej, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Podatnikami – zgodnie z zapisem art. 15 ust. 1 ustawy – są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy – działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak wskazał Wnioskodawca – MOSIR został założony przez jednostkę samorządu terytorialnego (gminę) jako placówka publiczna w celu realizacji zadania własnego gminy obejmującego sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

W świetle art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r., poz. 594, z późn. zm.) – gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 cyt. ustawy – do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy – zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym – ustawy określają, które zadania własne gminy mają charakter obowiązkowy.

W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi (art. 9 ust. 1 cyt. ustawy).

W myśl art. 86 ust. 10 ustawy – prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Natomiast w myśl art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy – prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a – powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Przepis ust. 10 stosuje się odpowiednio do całości lub części zapłaty uiszczanej przed dokonaniem dostawy lub wykonaniem usługi (art. 86 ust. 10c ustawy).

Zgodnie z art. 86 ust. 11 ustawy – jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d, 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a (art. 86 ust. 13 ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji („MOSIR” lub „Wnioskodawca”) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa (w szczególności ustawą o samorządzie gminnym oraz ustawą o finansach publicznych) MOSIR został założony przez jednostkę samorządu terytorialnego, tj. Gminę, jako placówka publiczna w celu realizacji zadania własnego Gminy obejmującego sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (odpowiednio art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym). MOSIR funkcjonuje jako jednostka budżetowa Gminy – jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej. Stosownie do uzyskanej przez Gminę interpretacji indywidualnej Gmina i MOSIR to odrębni podatnicy VAT. Zgodnie ze swoim statutem MOSIR realizuje zadania w zakresie kultury fizycznej, w tym tworzenie, utrzymywanie i zarządzanie obiektami i urządzeniami sportowymi oraz terenami rekreacyjnymi stanowiącymi mienie komunalne. Działalność MOSIR jest ukierunkowana m.in. na organizowanie działalności sportowej, rekreacyjnej i wypoczynkowej, a w szczególności udostępnianie własnych obiektów sportowych i rekreacyjnych dla potrzeb kultury, sportu i turystyki na zlecenie zainteresowanych organizacji, stowarzyszeń i instytucji, w tym w szczególności na potrzeby kultury fizycznej i sportu dzieci i młodzieży. Przedmiot działalności MOSIR polega także m.in. na organizowaniu różnych usług dla ludności w zakresie sportu i rekreacji. W celu wykonywania przedmiotu swojej działalności MOSIR dysponuje różnymi nieruchomościami i obiektami, w tym m.in. kompleksem obiektów (budynków i budowli). Na wspomniany kompleks składa się:

stadion lekkoatletyczny wraz z trybunami i urządzeniami (dalej: „Stadion”) oraz
grunty przyległe obejmujące m.in. parking, ciągi komunikacyjne wokół Stadionu, tereny zielone, korty tenisowe, infrastrukturę sportową (dalej jako: „Tereny Przyległe”).

Na Terenach Przyległych znajdują się również budynek wynajmowany przez Wnioskodawcę podmiotowi trzeciemu (w celu prowadzenia hotelu i restauracji) oraz budynek hali sportowej.

Wymienione wyżej obiekty stanowią środki trwałe Wnioskodawcy (ujęte są w księgach i aktywach trwałych MOSIR).

W związku i w celu realizacji przedmiotu swojej działalności MOSIR rozpoczął realizację zadania inwestycyjnego określonego, jako „(…) Zadanie te w istocie obejmuje remont, rozbudowę i przebudowę dotychczasowego kompleksu obiektów składających się na Stadion oraz Tereny Przyległe (dalej również jako: „Inwestycja”).

Pierwsze działania związane z Inwestycją miały miejsce w 2012 r. Zakłada się, że Inwestycja zostanie zakończona w 2016 r.

W opisie sprawy Wnioskodawca wskazał na zakres prac, które zostaną wykonane w związku z Inwestycją. Ponadto wskazano, że Inwestycja ta stanowi „wytworzenie nieruchomości” zgodnie z art. 2 pkt 14a ustawy.

w celu organizacji na Stadionie przez Wnioskodawcę biletowanych imprez o charakterze sportowym, rozrywkowym lub rekreacyjnym;
w celu organizacji na Stadionie przez Wnioskodawcę lub współorganizacji (np. wespół z krajowymi związkami sportowymi) biletowanych imprez o charakterze sportowym, np. krajowych lub międzynarodowych zawodów lekkoatletycznych, olimpiad sportowych;
w celu organizacji przez Wnioskodawcę na Stadionie i/lub na Terenach Przyległych niebiletowanych (a więc bez opłat za wstęp) imprez o charakterze sportowym, rekreacyjnym lub rozrywkowym, które – w założeniu – mają się wiązać z uzyskiwaniem przychodów, w szczególności z udostępnienia miejsc reklamowych, najmu powierzchni o charakterze komercyjnym (np. na cele stoisk gastronomicznych, stoisk sprzedających pamiątki, watę cukrową, zabawki i gadżety, a także w celu rozmieszczenia różnego rodzaju atrakcji skierowanych do uczestników organizowanych imprez);
w przypadku organizacji imprez wskazanych w pkt a) i b) powyżej zakłada się również możliwość komercyjnego wykorzystania Stadionu oraz Terenów Przyległych w sposób przedstawiony powyżej w pkt c);
w celu stałego najmu lokali na cele użytkowe w głównym budynku Stadionu tzw. wieży dowodzenia (a więc budynku, który obejmuje Inwestycja),
w celu stałego najmu lokali na cele użytkowe w głównym budynku Stadionu (tzw. wieży dowodzenia) z jednoczesną możliwością stałego korzystania ze Stadionu i Terenu Przyległego i znajdującej się tam infrastruktury na cele sportowe (przede wszystkim na cele przeprowadzania treningów), a także stałą (przy czym wg ustalonego harmonogramu) możliwością wykorzystania Stadionu w celu organizacji zawodów sportowych;
w celu odpłatnego udostępnienia kortów tenisowych usytuowanych na Terenie Przyległym (co do zasady według stawki godzinowej);
w celu odpłatnego udostępnienia podmiotom trzecim Stadionu na cele sportowe lub w celu organizacji różnego rodzaju imprez (co do zasady według stawki godzinowej);
w celu odpłatnego udostępnienia podmiotom trzecim bieżni lekkoatletycznej Stadionu na cele sportowe (co do zasady według stawki godzinowej);
w celu odpłatnego udostępnienia podmiotom trzecim Terenu Przyległego w celu organizacji przez te podmioty trzecie imprez o charakterze sportowym, rozrywkowym lub rekreacyjnym;
w celu organizacji na Stadionie lub/i na Terenie Przyległym przez Wnioskodawcę imprez o charakterze sportowym, rozrywkowym lub rekreacyjnym na zlecenie podmiotów trzecich;
w celu uzyskiwania przychodów ze stałego udostępniania powierzchni reklamowej w obrębie Stadionu i Terenu Przyległego;
w celu udostępnienia odpłatnego części parkingu znajdującego się na Terenie Przyległym na potrzeby szkoły nauki jazdy;
Stadion i Teren Przyległy będzie wykorzystywany również do prowadzenia przez Wnioskodawcę zajęć „(…)”, w której uczestniczą dzieci i młodzież; uczęszczanie do wspomnianej Akademii wiąże się z odpłatnością (aktualnie 100 zł miesięcznie).

Jednocześnie Wnioskodawca dodał, że w przyszłości nie zamierza świadczyć (zakłada, że nie będzie świadczył) – przy wykorzystaniu Inwestycji – usług zwolnionych z VAT.

umów o charakterze stałym – zakładających stałą uśrednioną opłatę miesięczną lub roczną na rzecz Wnioskodawcy tytułu stałego utrzymywania w gotowości Stadionu i Terenu Przyległego do udostępnienia w terminach wskazanych przez poszczególne samorządowe instytucje kultury (z odpowiednim wyprzedzeniem) oraz z tytułu późniejszego udostępnienia Stadionu lub Terenu Przyległego, albo
umów o charakterze doraźnym – zawieranych na okoliczność każdego przypadku udostępnienia Stadionu lub Terenu Przyległego danej samorządowej instytucji kultury.

Przedmiotem czynności opodatkowanych VAT, które będą związane z Inwestycją mogą być również potencjalnie przychody z tytułu udostępnienia powierzchni reklamowej podmiotom trzecim w obrębie Stadionu oraz Terenu Przyległego. W tym zakresie Wnioskodawca dodaje, że rozważana jest także „sprzedaż” nazwy Stadionu (względnie nazwy całego kompleksu) podmiotowi prywatnemu na czas określony (umożliwienie podmiotowi prywatnemu w jego celach marketingowych wprowadzenie do nazwy Stadionu wyrażenia słownego identyfikującego tenże podmiot prywatny).

W tym zakresie można wskazać na zakładany (przewidywany) związek Inwestycji z takimi zdarzeniami niepodlegającymi VAT jak:

wykorzystanie Inwestycji do zorganizowania imprezy sportowo-rekreacyjnej lub zawodów sportowych, które nie będą się wiązały z uzyskaniem bezpośrednich przychodów (będzie to przy tym wykorzystanie Stadionu i/lub Terenu Przyległego w celu realizacji przedmiotu działalności Wnioskodawcy, którym m.in. jest organizowanie działalności sportowej i rozrywkowej);
udostępnianie Inwestycji nieodpłatnie określonym podmiotom i instytucjom – w odniesieniu do niektórej kategorii podmiotów i instytucji może zostać wprowadzone zwolnienie z opłat z tytułu korzystania z Inwestycji (Stadionu i Terenu Przyległego), np. organizacje realizujące funkcje społeczne i charytatywne, domy dziecka, jednostki oświatowe takie jak szkoły podstawowe lub licea (udostępnianie własnych obiektów sportowych i rekreacyjnych dla potrzeb kultury, sportu i turystyki należy do zakresu działalności Wnioskodawcy określonego jego statutem).

Niezwykle istotne znaczenie dla Wnioskodawcy ma zamierzone uzyskiwanie przez Wnioskodawcę przychodów z Inwestycji, w tym przychodów w szczególności z udostępnienia miejsc reklamowych (udostępniania stałego oraz w ramach poszczególnych imprez), ze sprzedaży nazwy Stadionu (względnie nazwy całego kompleksu) podmiotowi prywatnemu na czas określony (umożliwienie podmiotowi prywatnemu w jego celach marketingowych wprowadzenie do nazwy Stadionu wyrażenia słownego identyfikującego tenże podmiot prywatny), a także z najmu powierzchni o charakterze komercyjnym w trakcie imprez niebiletowanych (np. na cele stoisk gastronomicznych, stoisk sprzedających pamiątki, watę cukrową, zabawki i gadżety, a także w celu rozmieszczenia różnego rodzaju atrakcji skierowanych do uczestników organizowanych imprez).

Organizacja imprez o charakterze sportowym, rekreacyjnym lub rozrywkowym oraz wykonywanie w trakcie tych imprez przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych VAT w zakresie najmu powierzchni o charakterze komercyjnym (np. na cele stoisk gastronomicznych, stoisk sprzedających pamiątki, watę cukrową, zabawki i gadżety, a także w celu rozmieszczenia różnego rodzaju atrakcji skierowanych do uczestników organizowanych imprez) w ocenie Wnioskodawcy jest ze sobą ściśle związane. Wnioskodawca postrzega te działania jako komplementarne (wzajemnie się uzupełniające). Wynika to z tego, że najem powierzchni na wskazane wyżej cele realizuje zakładany rekreacyjny, sportowy lub rozrywkowy charakter danej imprezy organizowanej przez Wnioskodawcę. Jeśli bowiem ma miejsce impreza rozrywkowa to istotne jest zapewnienie w ramach tej imprezy możliwości np. zakupu napojów, uczestnictwa w grach, zabawach i atrakcjach, zakupu gadżetów i zabawek dla dzieci, itp. (poprzez odpłatne udostępnienie powierzchni Wnioskodawca z kolei ma zamiar to zapewniać).

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Wnioskodawca chce potwierdzić swoje prawo do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług dotyczących Inwestycji.

Jak wynika z opisu sprawy MOSIR ponosił wydatki inwestycyjne stanowiące „wytworzenie nieruchomości” w myśl art. 2 pkt 14a ustawy, dotyczące przedmiotowej Inwestycji, jak wskazano we wniosku – Inwestycja – z założenia – jest realizowana w celu (ma służyć do) wykonywania przez Wnioskodawcę przede wszystkim odpłatnych czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (VAT). Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że zważywszy na profil (przedmiot) działalności Wnioskodawcy określony statutem, nie wyklucza się wykorzystania inwestycji przez Wnioskodawcę również do działań, które nie będą się wiązać z uzyskaniem bezpośrednich przychodów opodatkowanych VAT – a więc będących zdarzeniami niepodlegającymi VAT.

Zatem znajdzie tu zastosowanie przepis art. 86 ust. 7b ustawy – obowiązującym od 1 stycznia 2011 r. – zgodnie z którym w przypadku nakładów ponoszonych na nabycie, w tym na nabycie praw wieczystego użytkowania gruntów, oraz wytworzenie nieruchomości, stanowiącej majątek przedsiębiorstwa danego podatnika, wykorzystywanej zarówno do celów prowadzonej przez tego podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, których nie da się w całości przypisać działalności gospodarczej, podatek naliczony oblicza się według udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość wykorzystywana jest do celów działalności gospodarczej.

Przy czym przez wytworzenie nieruchomości, stosownie do art. 2 pkt 14a ustawy, rozumieć należy wybudowanie budynku, budowli lub ich części, lub ich ulepszenie w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym.

Cytowany wyżej przepis art. 86 ust. 7b ustawy, wprowadza szczególny tryb obliczania podatku naliczonego od nabycia bądź wytworzenia nieruchomości (w tym ponoszonych nakładów) w sytuacji, w której dana nieruchomość ma być używana zarówno na cele działalności, jak i na cele niezwiązane z prowadzoną działalnością. Niniejsza regulacja ma zastosowanie wówczas, gdy dana nieruchomość (której dotyczy podatek naliczony) nie jest wykorzystywana wyłącznie w prowadzonej działalności gospodarczej. Obejmuje ona sytuacje, w których nieruchomość ma przeznaczenie mieszane, to znaczy jest wykorzystywana w działalności, jak i na inne cele.

Zatem, powyższy przepis nakłada obowiązek określenia wysokości udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość została lub zostanie wykorzystana do celów prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.

Cytowany wyżej przepis art. 86 ust. 7b ustawy ma charakter doprecyzowujący ogólną zasadę w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z nieruchomością stanowiącą majątek przedsiębiorstwa podatnika, wykorzystywaną zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż prowadzona działalność.

Unormowanie to reguluje sposób obliczania podatku naliczonego od nabycia bądź wytworzenia nieruchomości (w tym nakładów ponoszonych na nieruchomość) w sytuacji, w której dana nieruchomość ma być używana zarówno na cele działalności, jak i na cele niezwiązane z prowadzoną działalnością. Niniejsza regulacja ma zastosowanie wówczas, gdy nieruchomość (której dotyczy podatek naliczony) nie jest wykorzystywana wyłącznie na cele działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Obejmuje ona sytuacje, w których nieruchomość ma przeznaczenie mieszane, to znaczy jest wykorzystywana zarówno na cele związane z tą działalnością, jak i na inne cele, czyli cele pozostające poza zakresem VAT. Przepis ten zobowiązuje zatem podatników do wyodrębnienia części podatku naliczonego związanego z czynnościami niepodlegającymi ustawie o podatku od towarów i usług, który w świetle art. 86 ust. 1 ustawy nie podlega odliczeniu.

Przywołany wyżej przepis wprowadza szczególny tryb odliczeń podatku naliczonego w przypadku nieruchomości, nakładając na podatnika obowiązek określenia wysokości udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość jest wykorzystana do celów prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej i zgodnie z tym udziałem ma on prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych dotyczących tej nieruchomości, zgodnie z tym udziałem.

Regulacja art. 86 ust. 7b ustawy stanowi implementację zapisów art. 168a ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym w przypadku nieruchomości stanowiącej część majątku przedsiębiorstwa danego podatnika i wykorzystywanej zarówno do celów prowadzonej przez tego podatnika działalności, jak i do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników, lub bardziej ogólnie, do celów innych niż prowadzona przez podatnika działalność, VAT od wydatków związanych z taką nieruchomością podlega odliczeniu zgodnie z zasadami określonymi w art. 167, 168, 169 i 173 wyłącznie do wysokości udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość została wykorzystana do celów działalności prowadzonej przez podatnika.

Wskazać również należy, że art. 173 Dyrektywy 2006/112/WE Rady przewiduje, że ustalenie metody odliczenia podatku VAT naliczonego w przypadku zakupu towarów i usług wykorzystywanych przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych, jak również wyłączonych z zakresu opodatkowania, pozostawione zostało uznaniu państw członkowskich.

Należy wyjaśnić, że definicja pojęcia „wytworzenie nieruchomości” zawarta jest w art. 2 pkt 14a ustawy. Zgodnie z tym przepisem, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o wytworzeniu nieruchomości - rozumie się przez to wybudowanie budynku, budowli lub ich części, lub ich ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

W myśl powyższego przepisu ulepszenie budynku, budowli lub ich części – w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym – stanowi również wytworzenie nieruchomości. Wobec tego, w przypadku ponoszenia wydatków na ulepszenie budynku, budowli, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, zastosowanie znajduje przepis art. 86 ust. 7b ustawy. W przypadku ulepszenia nieruchomości w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, podatnik ma obowiązek określenia wysokości udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość jest wykorzystana do celów prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej i zgodnie z tym udziałem ma on prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych dotyczących tej nieruchomości, zgodnie z tym udziałem.

Jak wynika z opisu sprawy i jego uzupełnienia Inwestycja może być wykorzystywana zarówno do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, jak i do czynności, które nie będą wiązać się z uzyskaniem przychodów, tj. czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Jak wskazał Wnioskodawca – będzie to wykorzystanie Stadionu i/lub Terenu Przyległego w celu realizacji przedmiotu działalności Wnioskodawcy, którym m.in. jest organizowanie działalności sportowej i rozrywkowej).

Podkreślić w tym miejscu należy, że MOSIR został założony przez jednostkę samorządową jako placówka publiczna w celu realizacji zadania własnego Gminy obejmującego sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych, w myśl art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym.

Fakt, ten niewątpliwie oznacza, że obok działalności komercyjnej (opodatkowanej podatkiem VAT) Wnioskodawca realizuje zadania wynikające z ustawy o samorządzie gminnym. W zakresie tych czynności Zainteresowany nie prowadzi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku VAT, a tym samym ich wykonanie wpływa na prawo do odliczenia podatku naliczonego w tym związanego z Inwestycją.

Ponadto Wnioskodawca świadczy usługi, za które ostatecznie nie pobiera wynagrodzenia (zwalnia usługodawcę z opłat), tj. udostępnianie Inwestycji nieodpłatnie określonym podmiotom i instytucjom – w odniesieniu do niektórej kategorii podmiotów i instytucji może zostać wprowadzone zwolnienie z opłat z tytułu korzystania z Inwestycji (Stadionu i Terenu Przyległego), np. organizacje realizujące funkcje społeczne i charytatywne, domy dziecka, jednostki oświatowe takie jak szkoły podstawowe lub licea (udostępnianie własnych obiektów sportowych i rekreacyjnych dla potrzeb kultury, sportu i turystyki należy do zakresu działalności Wnioskodawcy określonego jego statutem). Czynności te również nie podlegają opodatkowaniu i wpływają na prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Zatem wpływ na prawo do odliczenia podatku naliczonego od Inwestycji w świetle art. 86 ust. 7b ustawy mają wykonywane przez Wnioskodawcę czynności realizowane w ramach zadań własnych Gminy, jak i czynności nieodpłatne.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że przedmiotowa Inwestycja niewątpliwie jest/będzie wykorzystywana przez Wnioskodawcę do dwóch kategorii czynności, tj. do czynności podlegających opodatkowaniu (odpłatnego udostępniania) oraz czynności niepodlegających opodatkowaniu.

Tym samym wydatki, które Wnioskodawca poniósł na ulepszenie Inwestycji służyć będą również ww. dwóm rodzajom czynności, tj. opodatkowanym i niepodlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT.

W odniesieniu do powyższego, powtórzyć należy, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zatem MOSIR powinien określić, w jakim stopniu Inwestycja jest/będzie wykorzystywane na potrzeby prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, w rozumieniu powołanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy, jako podatnika i na podstawie tego udziału ma prawo do odliczenia części podatku naliczonego od wydatków dotyczących Inwestycji polegającej na remoncie, przebudowie i rozbudowie Stadionu.

Biorąc pod uwagę opisane okoliczności, na tle powołanych przepisów należy stwierdzić, że od dnia 1 stycznia 2011 r. w przypadku zakupów towarów i usług dotyczących przedmiotowej Inwestycji, związanych z czynnościami opodatkowanymi oraz niepodlegającymi podatkowi VAT, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego tylko w takiej części, w jakiej nabycie to wiąże się z czynnościami opodatkowanymi (art. 86 ust. 1 ustawy) z uwzględnieniem normy zawartej w art. 86 ust. 7b ustawy, czyli według udziału procentowego w jakim przedmiotowe nieruchomości są wykorzystywane do działalności gospodarczej.

Zatem Wnioskodawca powinien określić, w jakim stopniu Stadion i Tereny Przyległe będące przedmiotem Inwestycji są/będą wykorzystywany na potrzeby prowadzonej przez MOSIR działalności gospodarczej, w rozumieniu powołanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy, jako podatnika i na podstawie tego udziału ma prawo do odliczenia części podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych dotyczących remontu, przebudowy i rozbudowy Stadionu.

Nadmienić jednocześnie należy, że w myśl art. 90a ust. 1 ustawy, w przypadku gdy w ciągu 120 miesięcy, licząc od miesiąca, w którym nieruchomość stanowiąca część przedsiębiorstwa podatnika została przez niego oddana w użytkowanie, nastąpi zmiana w stopniu wykorzystania tej nieruchomości do celów działalności gospodarczej, dokonuje się korekty podatku naliczonego odliczonego przy jej nabyciu lub wytworzeniu. Korekty, o której mowa w zdaniu pierwszym, dokonuje się w deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła ta zmiana, w kwocie proporcjonalnej do pozostałego okresu korekty. Jeżeli podatnik wykorzystuje tę nieruchomość w działalności gospodarczej również do czynności zwolnionych od podatku bez prawa do odliczeń, korekta powinna uwzględniać proporcję określoną w art. 90 ust. 3-10, zastosowaną przy odliczeniu. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, przepisu art. 8 ust. 2 nie stosuje się – art. 90a ust. 2 ustawy.

Biorąc pod uwagę treść powołanych przepisów w kontekście przedstawionego opisu sprawy należy stwierdzić, że w odniesieniu do wydatków inwestycyjnych opisanych we wniosku w ramach których dojdzie do nabycia lub wytworzenia nieruchomości w rozumieniu art. 2 pkt 14a ustawy, Wnioskodawcy przysługuje/będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony nie od całości poniesionych wydatków, ale tylko według udziału procentowego zgodnie z art. 86 ust. 7b ustawy. Zatem MOSIR na podstawie tych przepisów musi ustalić udział procentowy, w jakim dana nieruchomość jest wykorzystywana do działalności gospodarczej.

Przy czym należy wskazać, że sposób wyodrębnienia kwot podatku naliczonego związanego ze sprzedażą opodatkowaną winien mieć charakter obiektywny, determinowany okolicznościami sprawy. Wybór metody wyodrębnienia kwot podatku naliczonego należy wyłącznie do obowiązków Wnioskodawcy. Ważne jest jedynie, by przyjęta metoda stanowiła właściwe odzwierciedlenie odliczenia podatku naliczonego związanego z czynnościami opodatkowanymi.

Reasumując, Wnioskodawcy przysługuje częściowe prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego - w oparciu o udział procentowy, o którym mowa w art. 86 ust. 7b ustawy - z faktur dokumentujących wydatki z tytułu Inwestycji, jeżeli spełniają one definicję wytworzenia nieruchomości, o której mowa w art. 2 pkt 14a ustawy.

Jednocześnie należy zauważyć, że Zainteresowany powinien określić część podatku naliczonego podlegającego odliczeniu, przy czym sposób wyodrębnienia kwot podatku naliczonego związanego ze sprzedażą opodatkowaną winien mieć charakter obiektywny, determinowany okolicznościami sprawy. Wybór metody wyodrębnienia kwot podatku naliczonego należy wyłącznie do obowiązków Wnioskodawcy.

Odnosząc się natomiast do terminu odliczenie i ewentualnej korekty wskazać należy na przepis art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613), jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

W art. 81b § 1 ww. ustawy wskazano, że uprawnienie do skorygowania deklaracji:

ulega zawieszeniu na czas trwania postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej w zakresie objętym tym postępowaniem lub kontrolą;
przysługuje nadal po zakończeniu:
1. kontroli podatkowej,
2. postępowania podatkowego – w zakresie nieobjętym decyzją określającą wysokość zobowiązania podatkowego.

W świetle § 2 cyt. wyżej artykułu, korekta złożona w przypadku, o którym mowa w § 1 pkt 1, nie wywołuje skutków prawnych.

Korekta deklaracji (zeznań) ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy jej sporządzeniu. Może on dotyczyć określenia wysokości zobowiązania podatkowego, wysokości nadpłaty lub zwrotu podatku oraz innych danych zawartych w treści deklaracji. Skorygowanie deklaracji polega na ponownym, poprawnym już wypełnieniu deklaracji z dołączonym pisemnym uzasadnieniem wyjaśniającym przyczynę korekty.

Należy podkreślić, że skoro Wnioskodawca nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od ww. wydatków w rozliczeniu za okres, w którym wystąpiło prawo do odliczenia podatku naliczonego lub w jednym z dwóch następnych okresów rozliczeniowych, to ma prawo dokonać korekt deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług w zakresie nieodliczonej części podatku naliczonego za odpowiednie miesiące przy uwzględnieniu regulacji zawartych w przepisach art. 86 ust. 10 i ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca jest uprawniony do dokonania korekt deklaracji podatkowych jedynie za okres, w którym powstało prawo do odliczenia podatku naliczonego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym prawo to wystąpiło.

Zatem uwzględniając powyższe rozstrzygnięcie, iż w zakresie Inwestycji prawo do odliczenia podatku naliczonego będzie przysługiwało na podstawie art. 86 ust. 7b ustawy wskazać należy, że:

Ad. 1

W związku z zakładanym sposobem wykorzystania Inwestycji (przedstawionym w opisie sprawy), Wnioskodawcy przysługuje bieżące prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług dotyczących Inwestycji, lecz z uwzględnieniem regulacji wynikających z przepisu art. 86 ust. 7b ustawy.

Ad. 2

Wobec zakładanego sposobu wykorzystania Inwestycji (po jej zrealizowaniu), o ile Wnioskodawca nie odliczył na bieżąco podatku naliczonego, Zainteresowanemu będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług dotyczących Inwestycji, jednak w takiej części, w jakiej nabycie to wiąże się z czynnościami opodatkowanymi, z uwzględnieniem normy zawartej w art. 86 ust. 7b ustawy.

Ad. 3

W przypadku uprzedniego nierozliczenia podatku naliczonego związanego z Inwestycją, Wnioskodawca może dokonać odliczenia podatku naliczonego w trybie art. 86 ust. 13 ustawy i będzie uprawniony do dokonania korekt deklaracji podatkowych jedynie za okres, w którym powstało prawo do odliczenia podatku naliczonego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym prawo to wystąpiło.

Ad. 4

Wnioskodawcy przysługuje częściowe prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego - w oparciu o udział procentowy, o którym mowa w art. 86 ust. 7b ustawy - z faktur dokumentujących wydatki z tytułu Inwestycji, jeżeli spełniają one definicję wytworzenia nieruchomości, o której mowa w art. 2 pkt 14a ustawy. Przy czym, wpływ na prawo do odliczenia podatku naliczonego od Inwestycji w świetle art. 86 ust. 7b ustawy mają wykonywane przez Wnioskodawcę czynności realizowane w ramach zadań własnych Gminy, jak i czynności nieodpłatne.

Mając powyższe na uwadze, należało uznać stanowisko Wnioskodawcy całościowo za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy:

zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia;
zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W pozostałym zakresie dotyczącym podatku od towarów i usług – 29 maja 2015 r. wydana została odrębna interpretacja indywidualna nr ILPP2/4512-1-152/15-5/MR.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin