2013.04.26 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-12/13/AL
z 26 kwietnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 7 stycznia 2013r. (data wpływu 10 stycznia 2013r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 kwietnia 2013r. (data wpływu 15 kwietnia 2013r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania czasopisma - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 stycznia 2013r. do tut. organu, wpłynął wniosek z dnia 7 stycznia 2013r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania czasopisma.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 9 kwietnia 2013r. (data wpływu 15 kwietnia -2013r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 26 marca 2013r. znak: IBPP1/443-12/13/AL.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wydaje regularnie czasopismo przeznaczone nieodpłatnie dla członków Wnioskodawcy (stowarzyszenie). Czasopismo posiada numer ISSN i jest wytwarzane metodami poligraficznymi.

W czasopiśmie oprócz treści o tematyce szeroko pojętych zagadnień odnoszących się do działalności kulturalnej lub twórczej, edukacyjnej, naukowej lub popularnonaukowej, społecznej, zawodowej i metodycznej, regionalnej lub lokalnej są publikowane: zaproszenia na odpłatne sesje testowe, zjazdy, informacje o sprzedaży gadżetów oraz artykuły sponsorowane. Wymienione zawartości są czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Nie w każdym numerze wszystkie, ale w każdym numerze co najmniej jedna z wymienionej zawartości.

Koszt wytworzenia jednego czasopisma jest niższy niż określony w ustawie limit dla przekazywanego prezentu o małej wartości nie ujętego w ewidencji pozwalającej na ustalenie tożsamości osoby otrzymującej. Jako jednostkowy koszt wytworzenia Wnioskodawca rozumie przede wszystkim koszty redakcji, składu, łamania tekstu, papieru, druku bez kosztów dystrybucji (m.in. wysyłka, koperta lub inne opakowanie) podzielone przez wielkość nakładu.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 9 kwietnia 2013r. Wnioskodawca wskazał, iż zgodnie z interpretacją indywidualną z 22 listopada 2012 roku nr IBPP3/443-889/12/EJ Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem w związku z testowymi badaniami inteligencji. Ponadto Wnioskodawca organizuje zjazdy, sprzedaje gadżety oraz umieszcza w czasopiśmie artykuły sponsorowane.

W związku z wytworzeniem czasopisma Wnioskodawca ponosi koszty redakcji, składu, łamania tekstu, papieru oraz druku, które mają związek z wykonywaną przez Wnioskodawcę działalnością organizowania odpłatnych sesji testowych, zjazdów, sprzedaży gadżetów oraz artykułów sponsorowanych (w tym barter).

Statut Wnioskodawcy uchwalany przez walne zebranie członków wymaga, aby Wnioskodawca wydawał czasopismo.

W momencie wytworzenia czasopisma Wnioskodawca wie, że przekazane zostanie ono później nieodpłatnie członkom Wnioskodawcy tj. czasopismo to jest przeznaczone wyłącznie dla członków. Czasopismo nie jest przeznaczone do sprzedaży.

Wnioskodawca ma na celu propagowanie metod wpierania rozwoju inteligencji wśród swoich członków. Bieżące informacje dotyczące akcji Wnioskodawcy - zarówno wewnętrznych jak i zewnętrznych - znajdują swoje miejsce w czasopiśmie.

Czasopismo zawiera treści o tematyce szeroko pojętych zagadnień odnoszących się do działalności kulturalnej lub twórczej, edukacyjnej, naukowej lub popularnonaukowej, społecznej, zawodowej i metodycznej, regionalnej lub lokalnej, a więc nie jest próbką, drukowanym materiałem reklamowym ani informacyjnym. Koszt wytworzenia jednego czasopisma jest niższy niż określony w ustawie limit dla przekazywanego prezentu o małej wartości, więc Wnioskodawca uważa je za prezent małej wartości.

Jednostkowa cena wytworzenia czasopisma pojmowana jako suma wszystkich kosztów podzielona przez wielkość nakładu nie przekracza 10 zł netto.

Łączna wartość czasopism przekazywana jednej osobie nie przekracza w roku kalendarzowym 100 zł.

Wnioskodawca na potrzeby każdego wydania czasopisma sporządza listę wysyłkową pozwalającą ustalić tożsamość osób, którym przekazuje towary.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy nieodpłatne przekazanie egzemplarzy czasopisma jest uważane za dostawę towarów?

Zdaniem Wnioskodawcy, nieodpłatne przekazanie towarów (w tym także egzemplarzy czasopism) jest zrównane z dostawą towarów, co wynika z art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Ale warunkiem koniecznym, aby nieodpłatne przekazanie towaru było opodatkowane podatkiem VAT, jest prawo „do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów”. W literaturze i orzecznictwie można spotkać poglądy, że skoro nieodpłatne przekazanie jest opodatkowane, to podatnik uzyskuje prawo do odliczenia.

Zdaniem Wnioskodawcy prawidłowa interpretacja przepisu zakłada, że nieodpłatne przekazanie musi mieć związek ze sprzedażą opodatkowaną VAT lub ją wspierać. Klasycznym przykładem jest tu gazeta reklamowa wydawana przez supermarket. Jest rozdawana bezpłatnie, ale służy zwiększeniu lub podtrzymaniu sprzedaży opodatkowanych towarów w sklepie. Innym przykładem może być czasopismo z dużą ilością reklam. Rozdawane jest czytelnikom za darmo, ale zarabia pieniądze od reklamodawców. Nie musi to być działalność zyskowna. W tym kontekście publikowanie w czasopiśmie wydawanym przez Wnioskodawcę płatnej reklamy artykułu sponsorowanego lub informacji o odpłatnej działalności organizowanej przez Wnioskodawcę tworzy związek pomiędzy rozdawaniem biuletynu, a sprzedażą opodatkowaną VAT. W związku z tym Wnioskodawca uważa, że przysługuje mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z wytworzeniem czasopisma.

Art. 7 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług wprowadza pojęcie prezentów o małej wartości, do których zalicza nieodpłatnie przekazywane towary o jednostkowej wartości nieprzekraczającej 10,00 zł netto. Pojedynczy egzemplarz czasopisma jest tańszy. Tworzy to sytuację, w której można go przekazać nieodpłatnie członkom Wnioskodawcy (stowarzyszenie) nie wywoła to skutku w podatku VAT, bo nie będzie uznane za dostawę towarów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że ponieważ we wniosku z dnia 7 stycznia 2013r. Wnioskodawca wskazał, że wniosek dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, zatem przedmiotowa interpretacja została wydana w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 marca 2013r. i nie obejmuje zmian przepisów obowiązujących od dnia 1 kwietnia 2013r.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z treści art. 7 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast art. 7 ust. 2 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2013r. stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny

-jeżeli podatnikowi przysługiwało w całości lub w części, prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Zgodnie natomiast z art. 7 ust. 3 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2013r., przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Z analizy cytowanych wyżej przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa podatnika, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne bądź spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki.

Stosownie do przepisu art. 7 ust. 4 ustawy o VAT, przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie podlega zatem przekazanie towarów, których cena nabycia (bez podatku) lub jednostkowy koszt wytworzenia przekazywanego towaru nie przekracza 10 zł. Nie jest również opodatkowane przekazanie prezentów, których łączna wartość mieści się w przedziale od 10,01 zł do 100 zł, jednak pod warunkiem prowadzenia dodatkowej ewidencji osób obdarowanych.

Z przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w związku z testowymi badaniami inteligencji. Wnioskodawca wydaje regularnie czasopismo przeznaczone nieodpłatnie dla członków Wnioskodawcy (stowarzyszenie). Czasopismo posiada numer ISSN i jest wytwarzane metodami poligraficznymi.

Ponadto Wnioskodawca organizuje zjazdy, sprzedaje gadżety oraz umieszcza w czasopiśmie artykuły sponsorowane.

Koszty redakcji, składu, łamania tekstu, papieru oraz druku, mają związek z wykonywaną przez Wnioskodawcę działalnością organizowania odpłatnych sesji testowych, zjazdów, sprzedaży gadżetów oraz artykułów sponsorowanych (w tym barter).

Statut Wnioskodawcy uchwalany przez walne zebranie członków wymaga, aby Wnioskodawca wydawał czasopismo.

Koszt wytworzenia jednego czasopisma jest niższy niż określony w ustawie limit dla przekazywanego prezentu o małej wartości, więc Wnioskodawca uważa je za prezent małej wartości. Jako jednostkowy koszt wytworzenia Wnioskodawca rozumie przede wszystkim koszty redakcji, składu, łamania tekstu, papieru, druku bez kosztów dystrybucji (m.in. wysyłka, koperta lub inne opakowanie) podzielone przez wielkość nakładu.

Jednostkowa cena wytworzenia czasopisma pojmowana jako suma wszystkich kosztów podzielona przez wielkość nakładu nie przekracza 10 zł netto.

Łączna wartość czasopism przekazywana jednej osobie nie przekracza w roku kalendarzowym 100 zł.

Wnioskodawca na potrzeby każdego wydania czasopisma sporządza listę wysyłkową pozwalającą ustalić tożsamość osób, którym przekazuje towary.

Mając na uwadze treść przytoczonych wyżej przepisów, należy wskazać, że nieodpłatne przekazanie wytwarzanego przez Wnioskodawcę czasopisma podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług pod warunkiem, że podatnik miał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu towarów potrzebnych do jego wytworzenia.

Wyjątek stanowią wydane nieodpłatnie towary, o których mowa w art. 7 ust. 3 ustawy o VAT tj. drukowane materiały reklamowe i informacyjne, prezenty o małej wartości i próbki.

Biorąc zatem pod uwagę przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny stwierdzić należy, iż nieodpłatne przekazanie przez Wnioskodawcę towarów w postaci czasopisma, które spełnia definicję prezentów o małej wartości, gdyż jednostkowa cena wytworzenia przekazywanego czasopisma nie przekracza 10 zł netto, a ponadto łączna wartość czasopism przekazywana jednej osobie nie przekracza w roku kalendarzowym 100 zł i Wnioskodawca na potrzeby każdego wydania czasopisma sporządza listę wysyłkową pozwalającą ustalić tożsamość osób, którym przekazuje towary - zgodnie z art. 7 ust. 3 ustawy o VAT w związku z art. 7 ust. 4 tej ustawy - nie podlega opodatkowaniu podatkiem do towarów i usług.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy, iż nieodpłatne przekazanie czasopism członkom stowarzyszenia nie stanowi dostawy towarów i nie wywoła skutku w podatku VAT, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

W pozostałym zakresie objętym wnioskiem tj. prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług w związku z wytworzeniem czasopisma wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin