Interpretacja Ministra Finansów
DD10/033/185/ZDA/14/RD-21135
z 23 listopada 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Na podstawie art. 14e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.; dalej: Ordynacja podatkowa) Minister Finansów zmienia z urzędu, jako nieprawidłową, interpretację indywidualną wydaną w dniu 07 sierpnia 2012 r. znak: IBPBI/2/423-501/12/AK przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, w ten sposób, iż stwierdza, że stanowisko X. S.A. przedstawione we wniosku z dnia 25 kwietnia 2012 r. o wydanie interpretacji indywidualnej z zakresu podatku dochodowego od osób prawnych dotyczące możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup artykułów spożywczych przekazywanych na poczęstunek dla kontrahentów Spółki i uczestników szkoleń – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Zgodnie ze stanem faktycznym przedstawionym we wniosku z dnia 25 kwietnia 2012 r. przez X. S.A. (dalej: Wnioskodawca lub Spółka), przedmiotem działalności Spółki jest organizacja targów, wystaw, konferencji, specjalistycznych kursów, seminariów, przewozy koleją linową. Spółka świadczy również usługi noclegowe, informatyczne oraz wynajmu pomieszczeń na biura i magazyny, dzierżawy parkingów.

W ramach prowadzonej działalności Spółka dokonuje zakupu art. spożywczych typu: kawa, herbata, cukier, mleko do kawy, woda mineralna, napoje kolorowe, słodycze. Zakupione towary są przekazywane do sekretariatu w celu zapewnienia poczęstunku kontrahentom w czasie wizyt na terenie Spółki (współpracujących bądź zamierzających współpracować ze Spółka). W trakcie tych spotkań prowadzone są rozmowy biznesowe, w których oprócz Zarządu Spółki biorą również udział oddelegowani pracownicy. Zdarza się że kawa czy herbata jest wydawana uczestnikom organizowanych przez Spółkę kursów specjalistycznych; wówczas napoje przygotowywane są przez pracowników Działu Szkolenia i wydawane w czasie tzw. „przerwy kawowej”. Od zakupów przeznaczonych do sekretariatu Spółka odlicza podatek VAT. Od zakupów przeznaczonych do uczestników szkoleń podatku VAT Spółka nie odlicza. Spółka jest w stanie określić jaka część zakupów art. spożywczych przypada na sekretariat a jaka na Dział Szkolenia (odrębne faktury zakupowe).

W związku z tym zadano pytanie:

Czy wydatki związane z zakupem art. spożywczych przekazane na poczęstunek dla kontrahentów Spółki oraz uczestników szkoleń będą stanowiły koszt uzyskania przychodów.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną art. 15 ust 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm.; dalej: updop), poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Wyłączenie ustanowione w art. 16 ust. 1 pkt 28 updop dotyczy kosztów reprezentacji; jednak pojęcie „reprezentacji” nie zostało zdefiniowane w ustawie podatkowej.

W praktyce jak i w orzecznictwie przyjął się pogląd, że do określenia pojęcia „reprezentacji” wykorzystuje się definicję słownikową. Wg niej „reprezentacja” to „okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem, pozycją społeczną” (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2007). Na podstawie takiej definicji można uznać za reprezentacyjne wszelkie te czynności, które właśnie poprzez swoją okazałość, wystawność i służące im działania mają tworzyć wizerunek podatnika. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 8 września 2011 r., Znak IBPBI/2/423-659/11/PC stwierdził, że: „(...) reprezentacja to każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika ułatwiającego zawarcie umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. Wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenia swojej zasobności, profesjonalizmu. Wydatki te jednocześnie w sposób pośredni promują firmę. Pojęcie reprezentacji dotyczy kontaktów podatnika w stosunkach z innymi podmiotami i pozostaje w związku z zakresem prowadzonej przez podatnika działalności”. W podobnym tonie wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 10 lutego 2010 r., Znak IPPB5/423-771/09-4/JC: „(...) reprezentacja to występowanie w imieniu firmy, wiążące się z okazałością w celu wywołania dobrego wrażenia. Obejmuje ona swym pojęciem działania polegające na kontaktach oficjalnych i handlowych pomiędzy podmiotami gospodarczymi. W określeniu »reprezentacja« mieści się więc takie działanie podatnika, które ma na celu stworzenie (utrwalenie) właściwego wizerunku firmy”.

Zdaniem Spółki, zakup art. spożywczych typu kawa, herbata, cukier, mleko do kawy, woda mineralna, napoje kolorowe, słodycze nie nosi znamion reprezentacji. Poczęstowanie w siedzibie firmy klienta kawą herbatą itd. należy do powszechnie przyjętego kanonu kultury. W obecnych czasach jest to standard i czyn ten nie może być traktowany jako wystawny, raczej traktowany jako zachowanie dobrych standardów biznesowych. Taki poczęstunek nie wpływa na budowę prestiżowego wizerunku firmy a raczej na sprawne prowadzenie spotkań, utrzymania percepcji i dobrej kondycji wszystkich uczestników takiego spotkania. Tym samym Spółka uważa, iż brak jest podstaw aby uznać, iż ponoszone przez Spółkę wydatki związane z drobnym poczęstunkiem kontrahentów spełniały przesłanki wymienione w art. 16 ust 1 pkt 28 updop, wyłączające je z kosztów uzyskania przychodów. Wydatki te stanowią koszt uzyskania przychodów.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając z upoważnienia Ministra Finansów (na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego; Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), wydał w dniu 07 sierpnia 2012 r. interpretację indywidualną nr IBPBI/2/423-501/12/AK, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe w zakresie wydatków związanych z zakupem artykułów spożywczych przekazywanych na poczęstunek dla kontrahentów Spółki, a za prawidłowe - w pozostałym zakresie.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy, Minister Finansów zważa, co następuje.

Na podstawie art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, Minister Finansów może z urzędu zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Minister Finansów może z urzędu zmienić ją w dowolnym czasie.

W ocenie Ministra Finansów stanowiska wyrażonego w interpretacji indywidualnej wydanej w dniu 07 sierpnia 2012 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (Nr IBPBI/2/423-501/12/AK),w części dotyczącej wydatków związanych z zakupem artykułów spożywczych przekazywanych na poczęstunek dla kontrahentów Spółki, nie można uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem za koszty uzyskania przychodu, uważa się takie wydatki, których poniesienie przez podatnika jest spowodowane racjonalnym dążeniem i obiektywną możliwością osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia tego źródła i które nie są wymienione w art. 16 ust. 1 updop.

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem, a przychodem musi istnieć związek przyczynowo – skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu lub na jego zachowanie oraz zabezpieczenie. Stosownie do treści art. 16 ust. 1 pkt 28 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Analiza orzecznictwa wskazuje na występowanie poważnych wątpliwości, co do wykładni normy wynikającej z wyżej wymienionych przepisów updop. Sądy administracyjne w swoich orzeczeniach wyrażały pogląd, że skoro ustawodawca nie zdefiniował w sposób jednoznaczny pojęcia reprezentacji, należy posiłkować się definicją słownikową, iż reprezentacja to „okazałość”, „wystawność”, „wytworność” (por. wyroki z dnia 25 maja 2012 r., sygn. akt II FSK 2200/10 i z dnia 27 września 2012 r., sygn. akt II FSK392/11).

W innych orzeczeniach sądy administracyjne uznawały, że termin „reprezentacja” oznacza „przedstawicielstwo”, a nie „wystawność”, „okazałość”, „wytworność” (por. wyrok z dnia 25 stycznia 2012 r. sygn. akt II FSK 1445/10 i z dnia 29 czerwca 2012 r. , sygn. akt II FSK 2571/10 i II FSK 2572/10). Powołane rozbieżności w orzeczeniach sądów administracyjnych w zakresie kosztów reprezentacji wykluczonych z kosztów uzyskania przychodów znalazły swoje podsumowanie w wydanym, w składzie siedmiu sędziów wyroku NSA z dnia 17 czerwca 2013 r., sygn. akt II FSK 702/11.

W wyroku tym Sąd podkreślił potrzebę indywidualnej oceny stanu faktycznego konkretnej sprawy dotyczącej kwalifikowania kosztów (wydatków) jako kosztów reprezentacji, wskazując, że wymienienie w przepisach podatkowych jako przykładowych kosztów reprezentacji wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności, napojów, w tym alkoholowych nie przesądza ich o wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów. Kwalifikacja każdego przypadku powinna być odrębna, pod kątem warunków i okoliczności uzasadniających ich poniesienie.

Dla kwalifikacji danych wydatków jako wydatków na reprezentację wykluczonych z kosztów uzyskania przychodów nie jest istotne miejsce podawania poczęstunków, świadczenia usług gastronomicznych tzn. nie bierze się pod uwagę tego, czy poczęstunki odbywają się w siedzibie firmy czy też poza nią. Dla oceny takich wydatków nie są także istotne takie cechy jak wystawność, wytworność, okazałość poczęstunków. Nie ma bowiem możliwości skonstruowania miernika dla określenia poziomu wystawności, wytworności itp. jednakowego dla wszystkich podmiotów gospodarczych.

Sąd wskazał ponadto, że za wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych, wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 updop należy uznać te, których wyłącznym lub dominującym celem jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, czy działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z uczestnikami takich spotkań.

Biorąc powyższe pod uwagę – w świetle przedstawionego stanu faktycznego, z którego wynika, że Wnioskodawca ponosi wydatki na zakup art. spożywczych przekazywanych na poczęstunek dla kontrahentów Spółki (podawany w trakcie spotkań, na których omawiane są sprawy biznesowe) oraz uczestników szkoleń – stwierdzić należy, że wydatki takie nie powinny być wyłączone z kosztów uzyskania przychodów i zaliczane do kosztów reprezentacji. W konsekwencji, stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą zmianę interpretacji przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał zmianę interpretacji indywidualnej w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi; Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy).

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.