2015.10.05 - Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP3/4512-283/15-4/JM
z 5 października 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 13 lipca 2015 r. (data wpływu 16 lipca 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 września 2015 r. (data wpływu 18 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

obowiązku rejestracji sprzedaży biletów w imieniu i na rzecz zleceniodawcy przy zastosowaniu własnej kasy rejestrującej;

umieszczania właściwych danych na fakturze;

obowiązku przekazania faktury klientowi i zleceniodawcy oraz obowiązku przechowywania przez Wnioskodawcę faktury wraz z dopiętym paragonem fiskalnym;

obowiązku wykazywania sprzedaży biletów w imieniu i na rzecz zleceniodawcy we własnych rejestrach sprzedaży i deklaracjach VAT

-jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 lipca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

obowiązku rejestracji sprzedaży biletów w imieniu i na rzecz zleceniodawcy przy zastosowaniu własnej kasy rejestrującej;

umieszczania właściwych danych na fakturze;

obowiązku przekazania faktury klientowi i zleceniodawcy oraz obowiązku przechowywania przez Wnioskodawcę faktury wraz z dopiętym paragonem fiskalnym;

obowiązku wykazywania sprzedaży biletów w imieniu i na rzecz zleceniodawcy we własnych rejestrach sprzedaży i deklaracjach VAT.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 15 września 2015 r. (data wpływu 18 września 2015 r.) w zakresie doprecyzowania opisu zdarzenia przyszłego, przeformułowania pytań, przedstawienia stanowiska Wnioskodawcy oraz o dodatkową opłatę od wniosku o wydanie interpretacji.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku).

Teatr jest samorządową jednostką kultury. Działalność Teatru prowadzona jest w oparciu o ustawę z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (tj Dz. U. z 2012 r. poz. 406).

Teatr ma zamiar podpisać umowę z Agencją organizującą imprezy artystyczne/spektakle, której teatr wynajmuje pomieszczenia sceny i widowni, na sprzedaż biletów wstępu na te imprezy.

Teatr może rozpocząć sprzedaż biletów obcych na trzy miesiące przed wyznaczonym terminem imprezy obcej.

Teatr za wynajem wystawi fakturę, na kwotę określoną w odrębnej umowie obciążoną stawką 23%.

Za sprzedane w danym miesiącu bilety Teatr wystawi fakturę na prowizję ze stawką 23% oraz wykaże w deklaracji VAT 7 kwotę vat-u należnego za ten miesiąc. Wartość prowizji (%) zostanie określona w umowie.

W tym celu:

Agencja dostarczy Teatrowi określoną ilość biletów wstępu na określony spektakl, w określonym terminie, po określonej cenie, na określone miejsca potwierdzoną protokołem.

Teatr dokonując sprzedaży biletów dokona rejestracji na własnej kasie fiskalnej (stawka 8%).

Teatr sporządzi ostatniego dnia każdego miesiąca (Agencja – dokonuje rozliczeń Vat miesięcznie) raport sprzedaży biletów na imprezę organizowaną przez Agencję oraz dołączy ksero raportu miesięcznego z kasy fiskalnej.

Teatr przekaże Agencji raporty wraz z gotówką lub przelewem środków pieniężnych za bilety do 5- go dnia kolejnego miesiąca.

Za sprzedane w danym miesiącu bilety Teatr wystawi fakturę na prowizję zgodnie z umową oraz wykaże w deklaracji VAT 7 obrót z tytułu prowizji i kwotę vat-u należnego za ten miesiąc.

W przypadku konieczności wystawienia faktury potwierdzającej sprzedaż biletów za gotówkę lub przy użyciu karty płatniczej, Teatr wystawi klientowi fakturę, w której określony będzie wystawca faktury – Teatr; sprzedawca – Agencja. Faktury będą w teatrze ewidencjonowane pod oddzielną numeracją. Teatr przekaże klientowi oryginał faktury, pierwszą kopię przekaże Agencji do 5-go dnia kolejnego miesiąca, drugą kopię wraz z dopiętym paragonem fiskalnym pozostawi w Teatrze.

Faktury przelewowe wystawiane będą przez Agencję.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Bilety będą sprzedawane na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych.

Bilety będą sprzedawane na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą.

W przypadku sprzedaży biletów na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą taka sprzedaż będzie dokumentowana fakturami wystawionymi na rzecz ww. podmiotów.

W odpowiedzi na pytanie tut. Organu postawione w wezwaniu „Na podstawie jakiej umowy Wnioskodawca zamierza sprzedawać bilety (agencyjnej; zlecenia; pośrednictwa; innej o podobnym charakterze (należy podać jakiej umowy)?” Wnioskodawca wskazał, że umowy na wykonanie usługi sprzedaży biletów.

Wnioskodawca będzie zobowiązany przez Agencję do prowadzenia ewidencji na rzecz lub w imieniu Agencji przy zastosowaniu własnej kasy rejestrującej.

Wnioskodawca oprócz sprzedaży zleconej biletów, będzie prowadził sprzedaż własną na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych.

W odpowiedzi na pytanie „W jakim terminie od dnia zgłoszenia żądania wystawienia faktury od nabywcy biletu będącego osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej lub rolnikiem ryczałtowym Wnioskodawca wystawi fakturę?” Wnioskodawca wskazał, że natychmiast po zgłoszeniu, jednak nie później niż do 15-tego dnia następnego miesiąca po miesiącu, w którym nastąpiła zapłata za bilet.

W odpowiedzi na pytanie „W jakim terminie od dnia sprzedaży biletów podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą Wnioskodawca wystawi faktury?” Wnioskodawca wskazał, że natychmiast po zgłoszeniu, jednak nie później niż do 15-tego dnia następnego miesiąca po miesiącu, w którym nastąpiła zapłata za bilety.

Wnioskodawca będzie sporządzał raporty fiskalne dobowe po zakończeniu sprzedaży za dany dzień, nie później niż przed dokonaniem pierwszej sprzedaży w dniu następnym.

Każdy raport fiskalny dobowy będzie zawierał wszystkie elementy, o których mowa w § 11 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2014 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U., poz. 363).

Wnioskodawca będzie sporządzał raporty fiskalne okresowe (miesięczne) po zakończeniu sprzedaży za dany miesiąc, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po danym miesiącu.

Wnioskodawca będzie dokonywał wydruku wszystkich dokumentów emitowanych przez kasę rejestrującą.

Wnioskodawca będzie dokonywał wydruku wszystkich dokumentów emitowanych przez kasę rejestrującą, i w przypadku kasy innej niż z elektronicznym zapisem kopii, Wnioskodawca będzie dokonywał wydruku kopii tych dokumentów na taśmie papierowej.

Wnioskodawca będzie przechowywał wszystkie dokumenty związane z rozliczeniem podatku od towarów i usług oraz faktury i wszystkie dokumenty emitowane przez kasę rejestrującą do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Wnioskodawca będzie przechowywał faktury w podziale na okresy rozliczeniowe, w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia lub otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie postawione w uzupełnieniu wniosku).

Czy Teatr ma obowiązek dokonania ewidencji sprzedaży biletów w imieniu i na rzecz Agencji na własnej kasie fiskalnej, gdy obowiązek rozliczenia podatku Vat należnego z tytułu sprzedaży tych biletów, zgodnie z umową, leży po stronie Agencji?
Czy gdy wystąpi konieczność wystawienia faktury potwierdzającej sprzedaż biletów za gotówkę lub przy użyciu karty płatniczej, Teatr wystawiając klientowi fakturę, powinien określić jako wystawcę faktury – Teatr, a jako sprzedawcę – Agencję?
Czy Teatr powinien przekazać klientowi oryginał faktury, pierwszą kopię Agencji, a drugą kopię wraz z dopiętym paragonem fiskalnym pozostawić w Teatrze do upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego?
Czy Teatr nie ma obowiązku wykazywania wyżej opisanej sprzedaży na rzecz i w imieniu Agencji we własnych rejestrach sprzedaży i deklaracjach VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie przedstawionym w uzupełnieniu wniosku)

Na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.; dalej „ustawa o VAT”) podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5.Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. W zgodzie z art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT podstawę opodatkowania czynności maklerskich, czynności wynikających z zarządzania funduszami inwestycyjnymi, czynności wynikających z umowy agencyjnej lub zlecenia, pośrednictwa, umowy komisu lub innych usług o podobnym charakterze stanowi dla: prowadzącego przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzającego funduszami inwestycyjnymi, agenta, zleceniobiorcy lub innej osoby świadczącej usługi o podobnym charakterze – kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzeń za wykonanie usługi, pomniejszona o kwotę podatku z zastrzeżeniem ust. 3.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy o VAT płatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są zobligowani realizować sprzedaż przez kasy, czy drukarki fiskalne.

Zasady użytkowania kas fiskalnych zostały określone w art. 111 ust. 3a ustawy o VAT, zgodnie z którym podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przez kasy fiskalne są obowiązani m.in. używać kasy fiskalne jedynie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży z zastrzeżeniem ust. 3b (pkt 7 cyt. przepisu).
Wyjątek od reguły ewidencjonowania wyłącznie własnej sprzedaży poprzez kasy fiskalne został wskazany w art. 111 ust. 3b ustawy o VAT. Z podanego przepisu wynika, że podatnicy prowadzący rejestrację poprzez kasy fiskalne, u których podstawą opodatkowania jest kwota prowizji od sprzedanych biletów obcych, rejestrują przez kasy fiskalne, zarówno sprzedaż własną towarów i usług jak również sprzedaż dokonaną w imieniu i na rzecz innych podatników. W umowie będzie uregulowane, iż rejestracja sprzedaży biletów obcych odbywać się będzie na kasie fiskalnej Teatru. Teatr w kasie biletowej równocześnie będzie prowadził sprzedaż biletów własnych na własne spektakle, w stosunku do których ma obowiązek ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej. W konsekwencji w stosunku do Teatru znajdzie zastosowanie przepis art. 111 ust. 3b ustawy o VAT w związku z wyłączeniem pkt 7 z art. 111 ust. 3a ustawy o VAT.
Wg Teatru sprzedaż realizowana przez niego na rzecz i w imieniu Agencji powinna być rejestrowana przez kasę fiskalną Teatru. Równocześnie na Agencji nie będzie ciążył obowiązek rejestracji sprzedaży za pośrednictwem własnej kasy fiskalnej.
W przypadku konieczności wystawienia faktury do sprzedanych za gotówkę lub płatnych kartą biletów obcych, Teatr wystawi fakturę VAT w trzech egzemplarzach w imieniu i na rzecz Agencji, gdzie wystawcą będzie Teatr, a sprzedającym – Agencja. W treści faktury będzie zapisane: w imieniu i na rzecz Agencji za bilety na spektakl/imprezę artystyczną w dniu … . Fakturze zostanie nadany odrębny numer wskazujący na sprzedaż w imieniu i na rzecz Agencji.
Oryginał faktury otrzyma kupujący, pierwszą kopię Agencja, druga kopia wraz z paragonem fiskalnym pozostanie w Teatrze. Faktura ta będzie wykazana przez Agencję w jej ewidencji VAT i deklaracjach VAT 7 składanych do organów podatkowych. Teatr ma obowiązek przechowywania kopii wystawionych faktur w imieniu i na rzecz Agencji do upływu przedawnienia zobowiązania podatkowego, zgodnie z art. 111 ust. 3a pkt 6 ustawy o VAT.
Agencja na zakończenie każdego miesiąca, w terminie do dnia 5-go kolejnego miesiąca uzyska raport miesięczny ze sprzedaży swoich biletów z wyróżnieniem wartości netto, vat, brutto za sprzedane bilety. Agencja w sporządzonej przez siebie deklaracji VAT 7 wykaże obrót ze sprzedaży, przez Teatr własnych biletów i VAT należny od tej sprzedaży, zatem Teatr nie ma obowiązku uwzględnienia sprzedaży biletów dokonanej w imieniu i na rzecz Agencji we własnej ewidencji sprzedaży (prowadzonej dla celów podatku VAT) oraz własnej deklaracji VAT-7.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

obowiązku rejestracji sprzedaży biletów w imieniu i na rzecz zleceniodawcy przy zastosowaniu własnej kasy rejestrującej;

umieszczania właściwych danych na fakturze;

obowiązku przekazania faktury klientowi i zleceniodawcy oraz obowiązku przechowywania przez Wnioskodawcę faktury wraz z dopiętym paragonem fiskalnym;

obowiązku wykazywania sprzedaży biletów w imieniu i na rzecz zleceniodawcy we własnych rejestrach sprzedaży i deklaracjach VAT

-jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z zasadą swobody umów wyrażoną w art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.) strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny wedle własnego uznania byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Strony umowy są zarówno w aspekcie prawnym, jak i finansowym odrębnymi podmiotami. Wnioskodawca działający w imieniu i na rzecz zleceniodawcy jest w świetle ustawy podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Stosownie do zapisu art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Jak wynika z zapisu 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem
ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Zgodnie z zapisem art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 (art. 106b ust. 2 ustawy).

Kwestie dotyczące wystawiania faktur regulują przepisy Działu XI Rozdziału 1 ustawy.

Zgodnie z treścią art. 106h ust. 1 ustawy, w przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż.

Przepis ust. 1 nie dotyczy sprzedaży dokumentowanej fakturą emitowaną przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w przypadkach gdy wartość sprzedaży i kwota podatku są zarejestrowane w raporcie fiskalnym dobowym kasy (art. 106h ust. 2 ustawy).

Należy wskazać, iż na podstawie art. 109 ust. 3 ustawy, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, art. 130d, art. 134 oraz art. 138 – dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Stosownie do art. 111 ust. 3a ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani:

dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy (pkt 1);

przechowywać kopie dokumentów kasowych przez okres wymagany w art. 112, zgodnie z warunkami określonymi w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2009 r. nr 152, poz. 1223, z późn. zm.) (pkt 6);

stosować kasy rejestrujące wyłącznie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, z zastrzeżeniem ust. 3b (pkt 7);

dokonywać wydruku emitowanych przez kasę rejestrującą dokumentów i ich kopii (pkt 8).

Z kolei jak wynika z zapisu art. 111 ust. 3b ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących, u których podstawą opodatkowania jest kwota prowizji lub inna postać wynagrodzenia za wykonywane usługi w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze albo marża, ewidencjonują na potrzeby obliczenia osiąganego przez nich obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej oraz prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.

Ponadto, zgodnie z art. 111 ust. 6a ustawy, kasa rejestrująca służąca do prowadzenia ewidencji, o której mowa w ust. 1, musi zapewniać prawidłowe zaewidencjonowanie podstawowych danych dotyczących zawieranych transakcji, w tym wysokości uzyskiwanego przez podatnika obrotu i kwot podatku należnego, oraz musi przechowywać te dane lub też zapewniać bezpieczny ich przekaz na zewnętrzne nośniki danych. Pamięć fiskalna kasy rejestrującej powinna posiadać numer unikatowy, nadawany w ramach czynności materialno-technicznych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

Kwestie dotyczące prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej, regulują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U., poz. 363).

Stosownie do § 2 ww. rozporządzenia, ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

dokumencie fiskalnym – rozumie się przez to paragon fiskalny, fakturę i raport fiskalny (pkt 1);

innym podmiocie – rozumie się przez to agenta, zleceniobiorcę, pośrednika lub inną osobę, która na podstawie umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innej umowy o podobnym charakterze dokonuje sprzedaży w imieniu lub na rzecz podatnika zobowiązanego do prowadzenia ewidencji (pkt 3);

kasie własnej – rozumie się przez to kasę podatnika obowiązanego do jej stosowania w zakresie prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży albo prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży i ewidencji prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników (pkt 6);

paragonie fiskalnym – rozumie się przez to wydrukowany przez kasę dla nabywcy w momencie sprzedaży dokument potwierdzający dokonaną transakcję sprzedaży (pkt 12);

raporcie fiskalnym (dobowym, okresowym, w tym miesięcznym, oraz rozliczeniowym) – rozumie się przez to dokument fiskalny zawierający dane sumaryczne o obrocie i kwotach podatku za daną dobę lub za wybrany okres w ujęciu według poszczególnych stawek podatku oraz sprzedaży zwolnionej od podatku (pkt 19).

Zgodnie z zapisem § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, podatnik, który ma obowiązek prowadzenia ewidencji, zlecając wykonywanie sprzedaży innemu podmiotowi, przekazuje kasę powierzoną lub zobowiązuje go do prowadzenia ewidencji na swoją rzecz lub w swoim imieniu przy zastosowaniu kasy własnej tego podmiotu.

W przypadku gdy inny podmiot obowiązany jest również do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, ewidencjonuje na potrzeby obliczenia osiąganego przez siebie obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej i prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników (§ 5 ust. 2 ww. rozporządzenia).

Przekazanie innemu podmiotowi kasy powierzonej w celu prowadzenia ewidencji lub zobowiązanie innego podmiotu do prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kasy własnej, następuje na podstawie umowy zawartej w formie pisemnej (§ 5 ust. 3 tego rozporządzenia).

Na podstawie § 6 ust. 1 powołanego rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, podatnicy, prowadząc ewidencję m.in.:

wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny (pkt 1);

sporządzają raport fiskalny dobowy po zakończeniu sprzedaży za dany dzień, nie później jednak niż przed dokonaniem pierwszej sprzedaży w dniu następnym (pkt 3);

dokonują wydruku wszystkich emitowanych przez kasę dokumentów i w przypadku kas innych niż z elektronicznym zapisem kopii, kopii tych dokumentów na taśmie papierowej (pkt 7);

przechowują kopie dokumentów fiskalnych przez okres wymagany w ustawie oraz w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) zgodnie z warunkami określonymi w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r. poz. 330) (pkt 8).

Jak wynika z § 8 ust. 1 ww. rozporządzenia, paragon fiskalny zawiera co najmniej:

imię i nazwisko lub nazwę podatnika, adres punktu sprzedaży, a dla sprzedaży prowadzonej w miejscach niestałych – adres siedziby lub miejsca zamieszkania podatnika;
numer identyfikacji podatkowej podatnika (NIP);
numer kolejny wydruku;
datę oraz godzinę i minutę sprzedaży;
oznaczenie „PARAGON FISKALNY”;
nazwę towaru lub usługi pozwalającą na jednoznaczną ich identyfikację;
cenę jednostkową towaru lub usługi;
ilość i wartość sumaryczną sprzedaży danego towaru lub usługi z oznaczeniem literowym przypisanej stawki podatku;
wartość rabatów lub narzutów, o ile występują;
wartość sprzedaży brutto i kwoty podatku według poszczególnych stawek podatku po uwzględnieniu rabatów lub narzutów;
wartość sprzedaży zwolnionej od podatku;
łączną kwotę podatku;
łączną kwotę sprzedaży brutto;
oznaczenie waluty, w której rejestrowana jest sprzedaż, przynajmniej przy łącznej kwocie sprzedaży brutto;
kolejny numer paragonu fiskalnego;
numer kasy i oznaczenie kasjera – przy więcej niż jednym stanowisku kasowym;
numer identyfikacji podatkowej nabywcy (NIP nabywcy) – na żądanie nabywcy;
logo fiskalne i numer unikatowy kasy.

Jak wynika z zapisu art. 112 ustawy, podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty, w szczególności faktury, związane z tym rozliczaniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, z zastrzeżeniem art. 130d ust. 3 i art. 134 ust. 3.

W myśl art. 112a ust. 1 ustawy, podatnicy przechowują:

wystawione przez siebie lub w swoim imieniu faktury, w tym faktury wystawione ponownie,
otrzymane faktury, w tym faktury wystawione ponownie

-w podziale na okresy rozliczeniowe, w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia lub otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca ma zamiar podpisać umowę z Agencją organizującą imprezy artystyczne/spektakle, której wynajmuje pomieszczenia sceny i widowni, na sprzedaż biletów wstępu na te imprezy. Wnioskodawca może rozpocząć sprzedaż biletów obcych na trzy miesiące przed wyznaczonym terminem imprezy obcej. Wnioskodawca za wynajem wystawi fakturę, na kwotę określoną w odrębnej umowie obciążoną stawką 23%. Za sprzedane w danym miesiącu bilety Wnioskodawca wystawi fakturę na prowizję ze stawką 23% oraz wykaże w deklaracji VAT 7 kwotę vat-u należnego za ten miesiąc. Wartość prowizji (%) zostanie określona w umowie.

W tym celu:

Agencja dostarczy Wnioskodawcy określoną ilość biletów wstępu na określony spektakl, w określonym terminie, po określonej cenie, na określone miejsca potwierdzoną protokołem.

Wnioskodawca dokonując sprzedaży biletów dokona rejestracji na własnej kasie fiskalnej (stawka 8%).

Wnioskodawca sporządzi ostatniego dnia każdego miesiąca (Agencja – dokonuje rozliczeń Vat miesięcznie) raport sprzedaży biletów na imprezę organizowaną przez Agencję oraz dołączy ksero raportu miesięcznego z kasy fiskalnej.

Wnioskodawca przekaże Agencji raporty wraz z gotówką lub przelewem środków pieniężnych za bilety do 5- go dnia kolejnego miesiąca.

Za sprzedane w danym miesiącu bilety Wnioskodawca wystawi fakturę na prowizję zgodnie z umowa oraz wykaże w deklaracji VAT 7 obrót z tytułu prowizji i kwotę vat-u należnego za ten miesiąc.

W przypadku konieczności wystawienia faktury potwierdzającej sprzedaż biletów za gotówkę lub przy użyciu karty płatniczej, Wnioskodawca wystawi klientowi fakturę, w której określony będzie wystawca faktury – Wnioskodawca; sprzedawca – Agencja. Faktury będą w teatrze ewidencjonowane pod oddzielną numeracją. Wnioskodawca przekaże klientowi oryginał faktury, pierwszą kopię przekaże Agencji do 5-go dnia kolejnego miesiąca, drugą kopię wraz z dopiętym paragonem fiskalnym pozostawi w Teatrze.

Faktury przelewowe wystawiane będą przez Agencję.

Wnioskodawca wskazał, że zamierza sprzedawać bilety na podstawie umowy na wykonanie usługi sprzedaży biletów. Bilety będą sprzedawane na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych. Wnioskodawca będzie zobowiązany przez Agencję do prowadzenia ewidencji na rzecz lub w imieniu Agencji przy zastosowaniu własnej kasy rejestrującej. Wnioskodawca oprócz sprzedaży zleconej biletów, będzie prowadził sprzedaż własną na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych.

Analizując powołane przepisy, a zwłaszcza regulacje wynikające z zapisu art. 111 ust. 3b ustawy należy zauważyć, iż ustanawia on wyjątek od zasady, iż podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących obowiązani są stosować kasy wyłącznie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, nakazując również ewidencjonowanie sprzedaży prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników. Wyjątek ten dotyczy ewidencjonowania za pomocą własnej kasy obrotu innego podmiotu bez prawa do używania przez podatnika kas należących do innego podmiotu. Zatem zleceniobiorca, który obok sprzedaży usług zleceniodawcy dokonuje sprzedaży własnej, w sytuacji gdy ciąży na nim obowiązek prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy użyciu kasy rejestrującej, ma również obowiązek ewidencjonowania na tej kasie obrotu z tytułu sprzedaży usług zleceniodawcy. Należy więc odróżnić obowiązek ewidencjonowania, który ciąży na pośredniku, od obowiązku ewidencjonowania spoczywającego na zleceniodawcy.

Mając na względzie przedstawiony w złożonym wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa, w odniesieniu do pytania 1 należy stwierdzić, iż skoro Wnioskodawca (zleceniobiorca) dokonuje, obok sprzedaży usług zleceniodawcy także sprzedaży własnej to sprzedaż realizowana przez Wnioskodawcę w imieniu zleceniodawcy, powinna być wówczas ewidencjonowana przez Wnioskodawcę, stosownie do art. 111 ust. 3b ustawy.

W rozpatrywanej sytuacji, zleceniobiorca, będzie miał obowiązek ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej obrotów z tytułu sprzedaży, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, zarówno własnej, jak i prowadzonej na rzecz lub w imieniu zleceniodawcy.

Zatem Wnioskodawca będzie miał obowiązek ewidencjonowania sprzedaży na rzecz i w imieniu Agencji na własnej kasie rejestrującej, ponieważ Wnioskodawca wskazał, że będzie zobowiązany przez Agencję do prowadzenia ewidencji na rzecz lub w imieniu Agencji przy zastosowaniu własnej kasy rejestrującej.

W konsekwencji, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać je za prawidłowe.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż w przypadku konieczności wystawienia faktury potwierdzającej sprzedaż biletów za gotówkę lub przy użyciu karty płatniczej, Wnioskodawca wystawi klientowi fakturę, w której określony będzie wystawca faktury – Wnioskodawca; sprzedawca – Agencja. Faktury będą w teatrze ewidencjonowane pod oddzielną numeracją. Wnioskodawca przekaże klientowi oryginał faktury, pierwszą kopię przekaże Agencji do 5-go dnia kolejnego miesiąca, drugą kopię wraz z dopiętym paragonem fiskalnym pozostawi w Teatrze.

W przedmiotowej sprawie zachodzi specyficzna sytuacja, w której Wnioskodawca, działający w charakterze zleceniobiorcy, jest obowiązany do ewidencjonowania przy zastosowaniu własnej kasy rejestrującej dokonywanych w imieniu i na rzecz zleceniodawcy transakcji, które są dokumentowane jednocześnie fakturami, opatrzonymi danymi zleceniodawcy. Należy zauważyć, iż jednym z podstawowych obowiązków podatników podatku od towarów i usług jest prawidłowe, rzetelne i terminowe prowadzenie urządzeń księgowych, tak by odzwierciedlały faktyczny przebieg dokonywanych operacji. Zatem prowadzona przez Wnioskodawcę dokumentacja musi umożliwiać zidentyfikowanie dokonanych transakcji i przypisanie im konkretnych dokumentów, tak by nie doprowadzić do błędnego, np. podwójnego opodatkowania tej samej transakcji na podstawie dwóch dowodów sprzedaży – faktury i paragonu. Powyższe ma istotne znaczenie zwłaszcza w sytuacji, gdy takie same usługi będą przedmiotem transakcji sprzedaży prowadzonej przez Wnioskodawcę we własnym imieniu, jak i dokonywanych na podstawie zawartej umowy transakcji sprzedaży w imieniu i na rzecz zleceniodawcy.

Należy w tym miejscu zauważyć, że zgodnie z art. 106g ust. 1 ustawy, faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.

Na podstawie art. 106e ust. 1 ustawy, faktura powinna zawierać:

datę wystawienia;
kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
stawkę podatku;
sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
kwotę należności ogółem;
w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, w odniesieniu do których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 1 lub art. 21 ust. 1 – wyrazy „metoda kasowa”;
w przypadku faktur, o których mowa w art. 106d ust. 1 – wyraz „samofakturowanie”;
w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi – wyrazy „odwrotne obciążenie”;
w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 albo przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 – wskazanie

przepisu ustawy albo aktu wydanego na podstawie ustawy, na podstawie którego podatnik stosuje zwolnienie od podatku,
przepisu dyrektywy 2006/112/WE, który zwalnia od podatku taką dostawę towarów lub takie świadczenie usług, lub
innej podstawy prawnej wskazującej na to, że dostawa towarów lub świadczenie usług korzysta ze zwolnienia;

w przypadku, o którym mowa w art. 106c – nazwę i adres organu egzekucyjnego lub imię i nazwisko komornika sądowego oraz jego adres, a w miejscu określonym dla podatnika – imię i nazwisko lub nazwę dłużnika oraz jego adres;
w przypadku faktur wystawianych w imieniu i na rzecz podatnika przez jego przedstawiciela podatkowego – nazwę lub imię i nazwisko przedstawiciela podatkowego, jego adres oraz numer, za pomocą którego jest on zidentyfikowany na potrzeby podatku;
w przypadku gdy przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy są nowe środki transportu – datę dopuszczenia nowego środka transportu do użytku oraz

przebieg pojazdu – w przypadku pojazdów lądowych, o których mowa w art. 2 pkt 10 lit. a,
liczbę godzin roboczych używania nowego środka transportu – w przypadku jednostek pływających, o których mowa w art. 2 pkt 10 lit. b, oraz statków powietrznych, o których mowa w art. 2 pkt 10 lit. c;

w przypadku faktur wystawianych przez drugiego w kolejności podatnika, o którym mowa w art. 135 ust. 1 pkt 4 lit. b i c, w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej (procedurze uproszczonej) – dane określone w art. 136;
w przypadkach, o których mowa w art. 97 ust. 10 pkt 2 i 3:
1. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, poprzedzony kodem PL,
2. numer, za pomocą którego nabywca towaru lub usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej w danym państwie członkowskim, zawierający dwuliterowy kod stosowany na potrzeby podatku od wartości dodanej właściwy dla tego państwa członkowskiego.

Ww. przepis określa niezbędne minimum elementów, które powinna zawierać faktura. Brak jest zatem przeszkód, aby faktura dokumentująca określoną transakcję, zawierała inne, dodatkowe elementy, które nie zostały wskazane w ww. katalogu. Zgodnie z brzmieniem powołanych przepisów, konieczne jest zatem, aby faktury, jako dokumenty potwierdzające rzeczywiste transakcje gospodarcze, zawierały nazwy określające strony transakcji, ich adresy, a także numery identyfikacji podatkowej.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że, w przypadku dokumentowania fakturami sprzedaży dokonywanej przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz zleceniodawcy to ww. faktury winny być opatrzone danymi zleceniodawcy jako sprzedawcy. Przy czym nie ma przeszkód, aby oprócz danych zleceniodawcy (sprzedawcy) jako wystawcy faktury wpisane były dane Wnioskodawcy. Powołane wyżej przepisy wskazują bowiem jedynie otwarty katalog niezbędnych elementów, jakie powinny znajdować się na prawidłowo wystawionej fakturze, a zatem umieszczenie na fakturze dodatkowych informacji nie narusza przepisów dotyczących wystawiania faktur VAT, a jednocześnie pozwala potwierdzić rzeczywisty przebieg transakcji gospodarczych.

Odnosząc się do kwestii przekazania faktury klientowi i zleceniodawcy, należy mieć na uwadze uregulowania zawarte w art. 106g ust. 1 ustawy. Na podstawie ww. przepisu ustawy, faktury winny być wystawione w co najmniej dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.

Wobec powyższego w przypadku gdy nastąpi konieczność udokumentowania fakturą sprzedaży dokonanej w imieniu i na rzecz zleceniodawcy, Wnioskodawca winien wystawić fakturę i jeden jej egzemplarz zachować w swojej dokumentacji oraz przekazać drugi egzemplarz faktury nabywcy biletu a trzeci egzemplarz faktury zleceniodawcy.

Ustosunkowując się do poruszonej w pytaniu nr 3 kwestii obowiązku przechowywania przez Wnioskodawcę faktury wraz z dopiętym paragonem fiskalnym, należy stwierdzić, iż w myśl powołanych art. 111 ust. 3a pkt 6 ustawy oraz § 6 ust. 1 pkt 8 powołanego rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r., podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej są obowiązani przechowywać kopie dokumentów kasowych zgodnie z wymogami zawartymi w tych przepisach. W świetle powyższego, skoro na Wnioskodawcy ciąży obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej, to należy stwierdzić, że to Wnioskodawca będzie zobowiązany do przechowywania emitowanych przez posiadaną kasę rejestrującą kopii dokumentów kasowych.

W konsekwencji, należy stwierdzić, iż Wnioskodawca jako obowiązany do przechowywania kopii dokumentów kasowych, jest również obowiązany do przechowywania paragonów fiskalnych wystawionych w związku ze sprzedażą dokonaną w imieniu i na rzecz zleceniodawcy.

Wyjątkiem od tej zasady będzie sytuacja, gdy na żądanie osoby, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, wystawiana jest faktura VAT. Wówczas, stosownie do zapisu art. 106h ust. 1 ustawy, podatnik ma obowiązek przechowywania również oryginału paragonu fiskalnego wraz z kopią wystawionej faktury.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż bilety będą sprzedawane na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych. Bilety będą sprzedawane na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą. W przypadku sprzedaży biletów na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą taka sprzedaż będzie dokumentowana fakturami wystawionymi na rzecz ww. podmiotów. W przypadku zgłoszenia żądania wystawienia faktury od nabywcy biletu będącego osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej lub rolnikiem ryczałtowym Wnioskodawca wystawi fakturę natychmiast po zgłoszeniu, jednak nie później niż do 15-tego dnia następnego miesiąca po miesiącu, w którym nastąpiła zapłata za bilet. W przypadku sprzedaży biletów podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą Wnioskodawca wystawi faktury natychmiast po zgłoszeniu, jednak nie później niż do 15-tego dnia następującego po miesiącu, w którym nastąpiła zapłata za bilety.

W świetle powyższego, należy stwierdzić, iż w przypadku gdy Wnioskodawca, działający w charakterze zleceniobiorcy, jest obowiązany do ewidencjonowania przy zastosowaniu własnej kasy rejestrującej dokonywanych w imieniu i na rzecz zleceniodawcy transakcji, które są dokumentowane jednocześnie fakturami, opatrzonymi danymi zleceniodawcy, to dla uniknięcia podwójnego opodatkowania tej samej sprzedaży, Wnioskodawca będzie zobowiązany do dołączania oryginałów paragonów do jednego z egzemplarzy faktury, który zachowa we własnej dokumentacji, stosownie do zapisu powołanego wcześniej art. 106h ust. 1 ustawy.

Odnosząc się do kwestii obowiązku wykazywania sprzedaży biletów w imieniu i na rzecz zleceniodawcy we własnych rejestrach sprzedaży i deklaracjach VAT, należy zauważyć, że ewidencja prowadzona w kasie rejestrującej jest niezależna od ewidencji, której prowadzenia wymagają inne przepisy, w szczególności art. 109 ust. 3 ustawy. Ewidencja prowadzona na podstawie art. 111 ustawy dotyczy bowiem części sprzedaży podatnika na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Ewidencja sprzedaży prowadzona przy zastosowaniu kasy rejestrującej spełnia wymogi zawarte w art. 109 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług wyłącznie w przypadku, gdy zawiera dane niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, tj. dane odzwierciedlające rzeczywisty przebieg transakcji.

Należy stwierdzić, że zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W myśl art. 29a ust. 1 pkt 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca w związku z ramach umowy dokonuje sprzedaży biletów w imieniu i na rzecz Agencji w zamian za określone w umowie wynagrodzenie w postaci prowizji.

Skoro sprzedaż biletów jest dokonywana przez Wnioskodawcę na rzecz i w imieniu Agencji to u Wnioskodawcy nie wystąpi obowiązek podatkowy, o którym mowa w art. 19a ust. 1 ustawy. Wnioskodawca dokonując sprzedaży biletów imieniu i na rzecz Agencji nie ma obowiązku rozpoznawania podatku należnego z tytułu sprzedaży biletów dokonywanej w imieniu i na rzecz Agencji.

W świetle powyższego, Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku uwzględniania sprzedaży biletów dokonanej w imieniu i na rzecz zleceniodawcy we własnej ewidencji sprzedaży (prowadzonej dla celów podatku od towarów i usług) oraz we własnej deklaracji VAT-7.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytań) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniami wskazanymi we wniosku nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin