INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 09.12.2011 r. (data wpływu 09.12.2011 r.) - uzupełnionym pismem z dnia 12.09.2011 r. (data wpływu 14.12.2011 r. - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie sprecyzowania kursu waluty obowiązującego do przeliczania na złote kosztów poniesionych w walucie obcej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 09.11.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie sprecyzowania kursu waluty obowiązującego do przeliczania na złote kosztów poniesionych w walucie obcej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Spółka – Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonuje transakcji zakupu towarów i usług, gdzie cena wyrażona jest w walucie obcej. Płatność również następuje w tejże walucie obcej. Różnice kursowe dla celów podatkowych Spółka rozlicza z zgodnie z art. 9b ust. 1 pkt 1 UPDOP. Oznacza to, iż przychody i koszty podatkowe z tytułu różnic kursowych Spółka ustała odpowiednio przy zastosowaniu zasad wskazanych w art. 15a UPDOP.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym stanie faktycznym na potrzeby ustalania wysokości kosztu wyrażonego w walucie obcej (zgodnie z art. 15a ust. 1 UPDOP) oraz różnic kursowych powstających w sposób, o którym mowa w art. 15a ust. 2 pkt 2 i ust. 3 pkt 2 UPDOP, Spółka powinna za wartość poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej przyjmować wartość przeliczoną na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski (dalej: NBP) z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego datę faktury (rachunku) albo innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku)...

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest wykładnia przepisów w zakresie stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę.Wniosek odnośnie zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Spółkę został rozpatrzony odrębną interpretacją.

Stanowisko Spółki:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.; dalej: UPDOP), koszt uzyskania przychodów poniesiony w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Aby zatem prawidłowo wykazać wysokość poniesionych kosztów uzyskania przychodów, należy ustalić dzień poniesienia kosztu, a następnie zastosować właściwy średni kurs ogłaszany przez NBP. Dodatkowo, ponieważ dzień faktycznej zapłaty nierzadko różni się od dnia poniesienia kosztu mogą powstawać dodatnie bądź ujemne różnice kursowe.

W myśl art. 9b ust. 1 UPDOP podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie albo art. l5a UPDOP, albo przepisów o rachunkowości, pod warunkiem że sporządzane przez nich sprawozdania finansowe podlegają badaniu przez podmioty uprawnione do ich badania.

Jak wspomniano powyżej, Spółka stosuje pierwszą ze wskazanych możliwości, to znaczy ustala różnice kursowe na podstawie art. 15a UPDOP.

Jak wynika z art. 15a ust. 1 UPDOP, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi między innymi w art. 15a ust. 2 pkt 2 i w art. 15a ust. 3 pkt 2 UPDOP.

Zgodnie z pierwszym z tych przepisów dodatnie różnice kursowe powstają, jeśli wartość poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez NBP jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia.

Wedle zaś drugiego z tych przepisów, ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez NBP jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia.

Przy czym zgodnie z art. 15a ust. 6 UPDOP przez średni kurs ogłaszany przez NBP, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 i ust. 3 pkt 2 tego artykułu rozumie się kurs z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu. Zaś za koszt poniesiony, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 i ust. 3 pkt 2 artykułu 15a UPDOP, uważa się w myśl art. 15a ust. 7 UPDOP koszt wynikający z otrzymanej faktury (rachunku) albo innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku).

Mając zatem na względzie przytoczone powyżej przepisy, Spółka stoi na stanowisku, iż w opisanym stanie faktycznym powinna ona za wartość poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej przyjmować wartość przeliczoną na złote według kursu średniego ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego datę faktury (rachunku) albo innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku).

Warto dodać, iż analogiczne stanowisko w podobnych sprawach prezentowane było wielokrotnie w wydawanych w imieniu Ministra Finansów indywidualnych interpretacjach. Przykładowo w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach nr IBPBI/2/423-300/10/BG z dnia 31 maja 2010 r. czytamy:„W odniesieniu do różnic kursowych przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowią, że jeżeli wartość poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez NBP będzie wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia - to powstają dodatnie różnice kursowe, a w sytuacji odwrotnej ujemne różnice kursowe (art. 15a ust. 2 pkt 2 i ust. 3 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Z kolei w art. 15a ust. 7 tej ustawy jest wyjaśnione co należy rozumieć pod pojęciem koszt poniesiony. Otóż za koszt poniesiony uważa się koszt wynikający z otrzymanej faktury (rachunku) lub innego dowodu w przypadku braku faktury. Zatem do przeliczenia wartości kosztu poniesionego w walucie obcej udokumentowanego fakturą (rachunkiem) należy przyjąć datę poprzedzającą datę faktury (rachunku). Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż koszty w walutach obcych Spółka zamierza przeliczyć według kursu średniego NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia faktury, rachunku, bez względu na okres w jakim ujęto koszt w księgach rachunkowych, a zatem stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe”.

Podobny pogląd wyraża Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, który w interpretacji nr ILPB4/423-197/11-4/DS z dnia 11 sierpnia 2011 r. stwierdził, iż „uregulowanie zobowiązania z tytułu zakupu towarów handlowych wyrażonego w EUR i USD poprzez jego potrącenie z wierzytelnością pożyczkową wyrażoną w PLN, która została przeliczona na EUR i USD spowodowało powstanie podatkowych różnic kursowych w wysokości różnicy pomiędzy wartością kosztu poniesionego przeliczonego na złote po kursie Narodowego Banku Polskiego z dnia poprzedzającego datę wystawienia faktury, a wartością tego kosztu w dniu potrącenia przeliczoną wg kursu umowy potrącenia”.

Także Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stoi na podobnym stanowisku - w interpretacji nr IPPB5/423-304/10-4/IŚ z dnia 19 sierpnia 2010 r. poparł on pogląd, iż „kierując się brzmieniem art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP, a także art. 15a ust. 2 pkt 2 i ust. 3 pkt 2 w związku z art. 15a ust. 6 i ust. 7 tej ustawy należy przyjąć, ze kurs waluty z dnia poniesienia kosztu odpowiada średniemu kursowi waluty ogłaszanemu przez NBP w ostatnim dniu roboczym poprzedzającym dzień wystawienia faktury przez zagranicznego kontrahenta”.

Dodać należy, iż przedstawione wyżej stanowiska Dyrektorów Izb Skarbowych zgodne są z wytycznymi Departamentu Podatków Dochodowych Ministerstwa Finansów zawartymi w Biuletynie Skarbowym nr 5/2007, w świetle których: „do ustalenia różnic kursowych przyjmuje się koszt poniesiony, o którym mowa w przepisie art. 15a ust. 7 updop, który stanowi, iż za koszt poniesiony uważa się koszt wynikający z faktury (rachunku) lub innego dowodu, a zatem przy przeliczeniu waluty obcej na złote należy przyjmować kurs średni NBP z dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktury, a nie dzień otrzymania faktury lub ujęcia (zaksięgowania) kosztu. Mając na celu ujednolicenie rozliczeń podatkowych z ewidencją rachunkową związaną z transakcjami walutowymi z tytułu zobowiązań, uzasadnione jest zatem, aby przy przeliczeniu kosztu poniesionego zastosować jednolity kurs średni NBP z dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktury”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Spółki.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.