Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/4512-126/15/BM
z 30 kwietnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 lutego 2015 r. (data wpływu 12 lutego 2015 r.), uzupełnionym pismem z 15 kwietnia 2015 r. (data wpływu 20 kwietnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków w podatku VAT wycofania ze środków trwałych przedsiębiorstwa nieruchomości oznaczonej jako „Budynek – skrzydło – hala” do majątku osobistego i wykorzystania jej na wynajem poza działalnością gospodarczą – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 lutego 2015 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek, uzupełniony pismem z 15 kwietnia 2015 r. (data wpływu 20 kwietnia 2015 r.) dotyczącym wniesienia opłaty, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków w podatku VAT wycofania ze środków trwałych przedsiębiorstwa nieruchomości oznaczonej jako „Budynek – skrzydło – hala” do majątku osobistego i wykorzystania jej na wynajem poza działalnością gospodarczą.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi przedsiębiorstwo w formie jednoosobowej działalności gospodarczej na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej od dnia 1 stycznia1982 r.

Głównym przedmiotem działania jest zgodnie z rejestrem CEIDG Sprzedaż hurtowa niewyspecjalizowana (PKD 46.90.Z), a ponadto produkcja opakowań z tworzyw sztucznych (PKD 22.22.Z) oraz pozostała sprzedaż detaliczna prowadzona poza siecią sklepową, straganową i targowiskową (PKD 47.99.Z). Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej jako VAT) i wykonuje czynności opodatkowane tym podatkiem.

Z działalności gospodarczej Wnioskodawcy zostały wyłączone dwie nieruchomości do jego majątku osobistego. Po wyłączeniu nieruchomości działalność Wnioskodawcy będzie przekształcana w spółkę z o.o. zgodnie z przepisami rozdziału art. 584 (1) i nast. Kodeksu spółek handlowych. Nieruchomości po wyłączeniu będą początkowo wykorzystywane w działalności a następnie wynajmowane na rzecz przekształconej spółki z o.o. Czynności związane z najmem Wnioskodawca zamierza wykonywać jako osoba fizyczna w sposób ciągły i we własnym imieniu. Nieruchomość ma charakter komercyjny, w konsekwencji będzie wynajmowana wyłącznie w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Nieruchomości, które zostały wyłączone, określone są w ewidencji środków trwałych jako „Budynek – skrzydło – hala” (nr inwentarzowy 091) oraz „Budynek” (nr inwentarzowy 067). Nieruchomość „Budynek – skrzydło – hala” wybudowana została 1 czerwca 1998 r. Następnie poniesiono nakłady na jej ulepszenie w kwocie przekraczającej 30% jej wartości początkowej. W stosunku do nieruchomości „Budynek – skrzydło – hala” odliczono podatek VAT od nakładów w kwocie 20.481,66 zł w latach 1995-1997. Z kolei w stosunku do „Budynku” nie odliczano podatku VAT zarówno przy zakupie jak i nie ponoszono trwałych nakładów podczas jego użytkowania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy na moment wyłączenia w stosunku do nieruchomości oznaczonej jako „Budynek – skrzydło – hala” wystąpią po stronie Wnioskodawcy jakiekolwiek konsekwencje na gruncie ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, wycofanie nieruchomości do majątku osobistego i wykorzystanie jej następnie w ramach czynności opodatkowanych podatkiem VAT dokonywanych jako osoba fizyczna nie powoduje powstania żadnych konsekwencji w tym podatku.

Wnioskodawca wskazuje, iż wycofanie z działalności przedmiotowej nieruchomości i przekazanie jej do majątku osobistego Wnioskodawcy nie doprowadzi do powstania obowiązku podatkowego na gruncie ustawy o VAT, bowiem towar zostanie wyłączony z majątku przedsiębiorstwa w celu dalszego wykorzystania do wykonywania do czynności opodatkowanych.

Na potrzeby regulacji podatku VAT ustawodawca przyjął w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT definicję legalną działalności gospodarczej, w myśl której jest to wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Tym samym należy uznać, że najem wycofanej do majątku osobistego nieruchomości komercyjnej, świadczony w sposób ciągły i dla celów zarobkowych wypełni przesłanki działalności gospodarczej. Zawierane umowy najmu będą miały bowiem długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu będą w zasadzie stałe. Wycofanie nieruchomości do majątku osobistego Wnioskodawcy, planowane przed przekształceniem jednoosobowej działalności gospodarczej w spółkę z o.o., ma bowiem na celu świadczenie usług najmu przez Wnioskodawcę na rzecz przekształconej spółki z o.o. Przedmiotowy najem będzie zatem nosił znamiona działalności gospodarczej, niezależnie od tego, czy będzie świadczony przez osobę fizyczną jako przedsiębiorcę w rozumieniu przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej czy osobę fizyczną (konsumenta). W obu bowiem wypadkach świadczenie usług najmu będzie spełniało przesłanki definicji działalności gospodarczej zawarte w przepisach ustawy o podatku VAT. Definicja ta jest autonomiczna na potrzeby tej ustawy i nie ma ona związku z pojęciem przedsiębiorcy określonym innymi przepisami.

W związku z powyższym dalsze wykorzystanie nieruchomości do wykonywania czynności opodatkowanych VAT nie spowoduje żadnych konsekwencji w podatku od towarów i usług, bowiem nie dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania, zmiany przeznaczenia towaru, jak również w szczególności utraty statusu podatnika VAT. Powyższe stanowisko prezentowały wielokrotnie organy podatkowe, jak chociażby Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacjach z 22 lipca 2014 r. (nr IPTPP1/443-317/14-5/RG) oraz z 30 września 2013 r. (nr IPTPP4/443-528/13-2/UNR), który stwierdził, iż czynność polegająca na wycofaniu nieruchomości z ewidencji środków trwałych – w sytuacji gdy będzie ona w dalszym ciągu wykorzystywana do działalności gospodarczej – nie będzie skutkowała opodatkowaniem podatkiem VAT przedmiotowej transakcji. Skonstatował także, że podatnik nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku VAT z tytułu wyprowadzenia z ewidencji środków trwałych nieruchomości, wykorzystywanej w działalności gospodarczej, a następnie przeniesionej do majątku prywatnego celem przeznaczenia na wynajem w ramach tzw. najmu prywatnego. Z kolei Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacjach z 10 stycznia 2013 r. (nr ILPP1/443-966/12-2/KG) oraz z 8 kwietnia 2010 r. (nr ILPP1/443-105/10-4/BD) potwierdza, że w przypadku wycofania nieruchomości z ewidencji środków trwałych firmy i przeznaczenia jej do wynajmu poza zakresem działalności gospodarczej nie znajdzie zastosowania art. 7 ust. 2 ustawy. W innym miejscu wskazuje, że lokale użytkowe po wycofaniu ze środków trwałych w firmie w dalszym ciągu będą wynajmowane i czynność ta będzie opodatkowana podatkiem VAT, dlatego też nie będzie miał zastosowania art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ostatecznie potwierdzenie stanowiska Wnioskodawcy stanowi wypowiedź Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z 14 października 2010 r. (nr ITPP2/443-569/10/AD), w szczególności w słowach: „(...) czynność polegająca na wycofaniu nieruchomości z ewidencji środków trwałych – w sytuacji gdy będzie ona w dalszym ciągu wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych – nie będzie rodziła żadnych konsekwencji w podatku od towarów i usług.”

Reasumując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż najem prywatny lokali niemieszkalnych świadczony na rzecz przekształconej spółki z o.o. w sposób ciągły i dla celów zarobkowych wypełnia definicję działalności gospodarczej z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Nie ma przy tym znaczenia, czy usługi będą świadczone w ramach prowadzonej dotychczas działalności gospodarczej, czy w ramach odrębnego źródła przychodu. Kwalifikacja uzyskiwanego przychodu na potrzeby podatku dochodowego nie zmienia skutków podejmowanych czynności w podatku VAT. Tym samym przekazanie do majątku prywatnego nieruchomości w celu wykorzystania jej do czynności opodatkowanych VAT nie powoduje utraty statusu podatnika VAT, zmiany przeznaczenia towaru ani przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, zatem czynność wycofania nieruchomości oznaczona jako „Budynek – skrzydło – hala” (nr inwentarzowy 091) z działalności gospodarczej do majątku prywatnego nie będzie rodziło żadnych konsekwencji na gruncie ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatne z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

-jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, iż definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług, jest znacznie szersza niż definicja działalności gospodarczej uregulowana w ustawie z 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U z 2013 r., poz. 672 z późn. zm.), czy też w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.). W konsekwencji ocena określonych stanów na gruncie powołanych aktów prawnych może być odmienna.

Zgodnie z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks Cywilny (t.j. Dz. U. z 2014 r., poz. 121) przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Tak więc najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Zatem, biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych, bez względu na to, czy najem będzie prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji najem stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ww. ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i ust. 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynność stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Wobec powyższego, usługi w zakresie najmu nieruchomości o charakterze niemieszkalnym opodatkowane są stawką podatku w wysokości 23%.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi przedsiębiorstwo w formie jednoosobowej działalności gospodarczej. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i wykonuje czynności opodatkowane tym podatkiem.

Z działalności gospodarczej Wnioskodawcy zostały wyłączone dwie nieruchomości do jego majątku osobistego. Po wyłączeniu nieruchomości działalność Wnioskodawcy będzie przekształcana w spółkę z o.o. Nieruchomości po wyłączeniu będą początkowo wykorzystywane w działalności a następnie wynajmowane na rzecz przekształconej spółki z o.o. Czynności związane z najmem Wnioskodawca zamierza wykonywać jako osoba fizyczna w sposób ciągły i we własnym imieniu. Nieruchomość ma charakter komercyjny, w konsekwencji będzie wynajmowana wyłącznie w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Na wyłączoną nieruchomość, określoną w ewidencji środków trwałych jako „Budynek – skrzydło – hala”, Wnioskodawca poniósł nakłady na jej ulepszenie W stosunku do nieruchomości „Budynek – skrzydło – hala” odliczono podatek VAT od nakładów w latach 1995-1997.

Mając na względzie powołane przepisy prawa wskazać należy, iż w rozpoznawanej sprawie w odniesieniu do wycofanej z przedsiębiorstwa Wnioskodawcy nieruchomości niemieszkalnej „Budynek – skrzydło – hala”, przekazanej Wnioskodawcy, którą Wnioskodawca jako osoba fizyczna ma zamiar wynajmować nowopowstałej spółce z o.o., nie będzie miał zastosowania art. 7 ust. 2 ustawy. Przedmiotowa nieruchomość – jak wynika z opisu sprawy - nie będzie przekazana do majątku osobistego Wnioskodawcy i nie będzie wykorzystana na cele prywatne, bowiem będzie wynajmowana spółce z o.o. a więc będzie nadal wykorzystywana przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

Wnioskodawca oddając w najem ww. nieruchomość tj. „Budynek – skrzydło – hala” - po wycofaniu z prowadzonej działalności gospodarczej (wykreśleniu z ewidencji środków trwałych) nie utraci statusu podatnika podatku VAT w tym zakresie. Oddanie bowiem przedmiotowej nieruchomości w najem poza dotychczasową działalnością gospodarczą – na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług – de facto skutkować będzie wykonywaniem działalności gospodarczej (polegającej na wynajmie nieruchomości), zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT oraz dokonywaniem czynności opodatkowanych określonych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy. Jak wskazano wyżej świadczenie usług najmu stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

W konsekwencji Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku VAT z tytułu wycofania z ewidencji środków trwałych przedmiotowej nieruchomości, wykorzystywanej w działalności gospodarczej, a następnie przekazanej do majątku prywatnego Wnioskodawcy celem przeznaczenia na wynajem w ramach tzw. najmu prywatnego.

W konsekwencji wycofanie ww. nieruchomości tj. „Budynek – skrzydło – hala” z ewidencji środków trwałych przedsiębiorstwa a następnie przekazanie do majątku prywatnego Wnioskodawcy w celu wykorzystywana do działalności opodatkowanej podatkiem VAT z tytułu najmu – nie będzie skutkowało opodatkowaniem podatkiem VAT przedmiotowej czynności.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do ich dokonania zostały określone w art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy o VAT, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się to prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Mając na uwadze powyższe, jeżeli ww. nieruchomości tj. „Budynek – skrzydło – hala” był przez Wnioskodawcę wykorzystywany w działalności gospodarczej wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług i po wycofaniu z ewidencji środków trwałych będzie on dalej w całości wykorzystywany wyłącznie do czynności opodatkowanych, wówczas obowiązek korekty w zakresie podatku naliczonego nie wystąpi.

Zatem wycofanie ww. nieruchomości tj. „Budynek – skrzydło – hala” z ewidencji środków trwałych przedsiębiorstwa a następnie przekazanie do majątku prywatnego Wnioskodawcy w celu wykorzystywana do działalności opodatkowanej podatkiem VAT z tytułu najmu – nie rodzi żadnych konsekwencji w podatku VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że wycofanie nieruchomości do majątku osobistego i wykorzystanie jej następnie w ramach czynności opodatkowanych podatkiem VAT dokonywanych jako osoba fizyczna nie powoduje powstania żadnych konsekwencji w tym podatku – należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.