Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB2/4515-15/15-4/KK
z 23 czerwca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 3 marca 2015 r. (data wpływu 13 marca 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 czerwca 2015 r. (data wpływu 17 czerwca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania darowizny pieniędzy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 marca 2015 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania darowizny pieniędzy.

Wniosek nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613), w związku z czym pismem z dnia 2 czerwca 2015 r., Nr IPTPB2/4515-15/15-2/KK, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 2 czerwca 2015 r. (data doręczenia 9 czerwca 2015 r. Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 12 czerwca 2015 r. (data wpływu 17 czerwca 2015 r.), nadanym za pośrednictwem Poczty Polskiej dnia 15 czerwca 2015 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca i Jego żona pozostają w ustroju małżeńskiej wspólności majątkowej. Żona chciałaby przenieść z majątku osobistego do majątku wspólnego środki pieniężne w kwocie 100 000 zł, zgromadzone na osobistym rachunku bankowym, w ten sposób, że zawrze z Wnioskodawcą na piśmie umowę darowizny przekazania środków pieniężnych z majątku osobistego do majątku wspólnego i środki te przekaże na rachunek osobisty Wnioskodawcy. Małżonkowie nie mają wspólnego rachunku bankowego.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że umowa zostanie zawarta w zwykłej formie pisemnej. Na rachunku bankowym Wnioskodawcy, obok darowanych środków, znajdują się także inne środki objęte majątkiem wspólnym, np. pobrane przez Wnioskodawcę wynagrodzenie za pracę. Żona nie ma dostępu do konta. Środki należące do majątku wspólnego nie należą w częściach ułamkowych do małżonków, ale stanowią tzw. „wspólność niepodzielnej ręki”. Po podziale majątku wspólnego, Wnioskodawca będzie uprawniony do 1/2 części tych środków.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy przelew pieniędzy pochodzących z majątku osobistego żony na konto osobiste Wnioskodawcy, jeśli wolą stron było dokonanie darowizny do majątku wspólnego, powoduje powstanie zobowiązania podatkowego, a jeśli tak, to czy Obdarowany może w takim wypadku skorzystać ze zwolnienia generalnego, o którym mowa w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn?
2. Czy okoliczność, że małżonkowie nie mają wspólnego rachunku bankowego stoi na przeszkodzie, aby w sytuacji opisanej powyżej Wnioskodawca skorzystał ze zwolnienia generalnego, o którym mowa w art. 4a ustawy o podatku od spadku i darowizn, w ten sposób, że udokumentuje darowiznę potwierdzeniem przelewu środków pieniężnych na jego osobiste konto bankowe?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1 Majątek wspólny stanowi własność Wnioskodawcy i Jego żony, stąd też przeniesienie środków pieniężnych z majątku osobistego żony do majątku wspólnego, powoduje nabycie przez Wnioskodawcę w drodze darowizny (tytuł nabycia skutkujący powstaniem zobowiązania podatkowego) udziału we wspólności łącznej tychże środków. Możliwa jest wszakże inna interpretacja, zgodnie z którą środki pieniężne nie stanowią w takim wypadku darowizny na rzecz Wnioskodawcy, lecz są nakładem z majątku osobistego żony Wnioskodawcy na majątek wspólny, stąd też nie powstaje z tego tytułu zobowiązanie podatkowe i nie ma obowiązku zawiadamiania o tym fakcie urzędu skarbowego (por. interpretacja indywidualna IBPBII/1/436-170/11/AŻ).

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawiony stan faktyczny aktualizuje obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn, co oznacza, że Wnioskodawca powinien uiścić podatek od ½ części wartości darowanych środków tak jak dla osób z I grupy podatkowej, chyba że dokona zgłoszenia o jakim mowa w art. 4a ust. 1 ustawy. Zdaniem Wnioskodawcy, w zgłoszeniu należy wskazać nabycie 1/2 części środków darowanych z majątku osobistego żony Wnioskodawcy do majątku wspólnego i darowiznę tą udokumentować dołączoną do zgłoszenia umową oraz potwierdzeniem przelewu z konta żony na konto Wnioskodawcy.

Ad. 2 W omówionym stanie faktycznym skorzystaniu ze zwolnienia generalnego, o którym mowa w art. 4a ustawy o podatku od spadku i darowizn, nie stoi na przeszkodzie to, że małżonkowie nie mają wspólnego konta, na które mogłaby wpłynąć darowizna. Jeśli bowiem doszło do skutecznego darowania środków pieniężnych i znalazły się one w majątku wspólnym małżonków, to przechowywanie ich na koncie osobistym jednego lub też drugiego małżonka stanowi element zarządu majątkiem wspólnym, do czego uprawnieni są oboje małżonkowie (por. także wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 6 maja 2010 r., sygn. akt I SA/Kr 355/10, LEX nr 660499: „W przypadku kiedy skarżąca nie posiada odrębnego konia bankowego, a przedkłada potwierdzenie przekazania środków pieniężnych na konto swojego męża, z którym pozostaje w związku małżeńskim, objętym wspólnością majątkową - trzeba przyjąć, że został zrealizowany wymóg, o którym mowa w art. 4a ust. 1 pkt 2 u.p.s.d”).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2015 r., poz. 86), podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. darowizny.

Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie definiuje pojęcia „darowizna” i w tym zakresie znajdują zastosowanie przepisy Kodeksy cywilnego.

Stosownie do treści art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę.

Do zawarcia umowy darowizny, podobnie jak każdej innej umowy, niezbędne jest zgodne oświadczenie woli złożone przez obie strony umowy. Umowa darowizny dochodzi do skutku dopiero z chwilą złożenia oświadczenia woli przez obdarowanego o przyjęciu darowizny.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca i Jego żona pozostają w ustroju małżeńskiej wspólności majątkowej. Żona chciałaby przenieść z majątku osobistego do majątku wspólnego środki pieniężne w kwocie 100 000 zł, zgromadzone na osobistym rachunku bankowym w ten sposób, że zawrze z Wnioskodawcą na piśmie umowę darowizny przekazania środków pieniężnych z majątku osobistego do majątku wspólnego i środki te przekaże na rachunek osobisty Wnioskodawcy. Małżonkowie nie mają wspólnego rachunku bankowego. Umowa zostanie zawarta w zwykłej formie pisemnej. Na rachunku bankowym Wnioskodawcy, obok darowanych środków, znajdują się także inne środki objęte majątkiem wspólnym, np. pobrane przez Wnioskodawcę wynagrodzenie za pracę. Żona nie ma dostępu do konta. Środki należące do majątku wspólnego nie należą w częściach ułamkowych do małżonków, ale stanowią tzw. „wspólność niepodzielnej ręki”. Po podziale majątku wspólnego, Wnioskodawca będzie uprawniony do 1/2 części tych środków.

Podnieść należy, że organ interpretacyjny udziela interpretacji tylko co do zakresu sposobu zastosowania ustaw podatkowych, wydanych na ich podstawie aktów wykonawczych oraz ratyfikowanych umów międzynarodowych, związanych z materią podatkową. Zatem, organ interpretacyjny uprawniony jest jedynie do dokonywania prawnopodatkowej kwalifikacji zdarzeń. W związku z tym, tutejszy Organ może wskazać jakie przepisy oraz skutki podatkowe związane są z dokonaniem konkretnej czynności, jeśli czynność ta jest jednoznacznie określona i nazwana w przepisach prawa cywilnego. W przedstawionym stanie faktycznym, tutejszy Organ nie ma prawa rozstrzygać, czy miała miejsce darowizna. Organ dokonywałby wówczas kwalifikacji cywilnoprawnej zdarzenia, określonych w Kodeksie cywilnym, do czego nie jest, mocą art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613), uprawniony.

Przyjmując za Wnioskodawcą, że nabycie pieniędzy nastąpi tytułem umowy darowizny, czynność ta, jako wymieniona w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. We wniosku o wydanie interpretacji indywidulanej Wnioskodawca wskazał, że przedmiotem darowizny będzie jedynie 1/2 część kwoty 100 000 zł, którą otrzyma od żony.

Zgodnie z art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

1. zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-8 i ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4, oraz
2. w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne, a wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, przekracza kwotę określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 - udokumentują ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek płatniczy nabywcy, na jego rachunek, inny niż płatniczy, w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub przekazem pocztowym.
   
   

Jak wynika z powyższych przepisów art. 4a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, jeżeli przedmiotem darowizny są środki pieniężne, dodatkowym warunkiem zwolnienia od podatku, poza zgłoszeniem nabytych środków pieniężnych naczelnikowi urzędu skarbowego, jest udokumentowanie ich otrzymania dowodem przekazania na rachunek płatniczy nabywcy, na jego rachunek, inny niż płatniczy, w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub przekazem pocztowym.

Wykładnia językowa art. 4a ust. 1 pkt 1 i pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, nie może sprowadzać się do szukania sensu poszczególnych wyrazów, lecz powinna być połączona z analizą celu regulacji prawnej. Celem przedmiotowego zwolnienia jest zapewnienie ochrony interesów majątkowych członków najbliższej rodziny. Powołany przepis nie określa, kiedy pieniądze będące przedmiotem darowizny powinny wpłynąć na rachunek obdarowanego.

W związku z tym, jeśli pieniądze zostaną przekazane na rachunek bankowy Wnioskodawcy i okoliczność ta jest udokumentowana, spełniony jest warunek określony w art. 4a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

W konsekwencji, opisana we wniosku darowizna środków pieniężnych może skorzystać ze zwolnienia określonego w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn, jeśli Wnioskodawca spełni wszystkie przesłanki warunkujące skorzystanie z tej ulgi, a więc również zgłoszenie ww. nabycia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego nastąpi w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego.

W tych okolicznościach, mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan oraz obowiązujące przepisy prawa, należało uznać stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem, wniosek o wydanie interpretacji może być złożony tylko w indywidualnej sprawie zainteresowanego. Z tych też względów - z uwagi na indywidualny charakter interpretacji przepisów prawa podatkowego - zaznacza się, że niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy jedynie Wnioskodawcy, nie zaś pozostałych stron umowy darowizny.

Podkreślić należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.