Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB3/423-555/14-2/KS
z 20 stycznia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z 17 października 2014 r. (data wpływu 20 października 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wydatki inwestycyjne poniesione w okresie po dniu uzyskania przez Spółkę zezwolenia do ostatniego dnia jego obowiązywania przewyższające kwotę minimalną inwestycji określoną w zezwoleniu (tj. 40.000.000,00 PLN) będą uprawniały do powiększenia kwoty zwolnienia w podatku dochodowym od osób prawnych, tj. ustalenia wartości zwolnienia w oparciu o kwotę faktycznie poniesionych wydatków kwalifikowanych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wydatki inwestycyjne poniesione w okresie po dniu uzyskania przez Spółkę zezwolenia do ostatniego dnia jego obowiązywania przewyższające kwotę minimalną inwestycji określoną w zezwoleniu (tj. 40.000.000,00 PLN) będą uprawniały do powiększenia kwoty zwolnienia w podatku dochodowym od osób prawnych, tj. ustalenia wartości zwolnienia w oparciu o kwotę faktycznie poniesionych wydatków kwalifikowanych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

Spółka na podstawie przepisów ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. Nr 123, poz. 600 z późn. zm.) uzyskała w latach 2005-2010 trzy zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na obszarze Specjalnej Strefy Ekonomicznej.

Pierwsze zezwolenie z dnia 7 grudnia 2005 r. (dalej jako: „zezwolenie I”) obowiązuje do 15 listopada 2017 r. Zezwolenie I uzyskane zostało na podstawie m.in. przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w sprawie Specjalnej Strefy Ekonomicznej. W zezwoleniu I określono minimalną kwotę nakładów inwestycyjnych, jakie zobowiązała się ponieść Spółka na EUR 40.000.000,00. Minimalne nakłady Spółka miała ponieść do 31 grudnia 2008 r.

Zezwolenie I nie określa terminu zakończenia inwestycji. Intensywność pomocy publicznej związana z tym zezwoleniem wynosi 9%. Na podstawie zezwolenia I Spółka wykorzystała w latach 2006-2008 ulgę podatkową w kwocie PLN 13.424.419,84.

Drugie zezwolenie z dnia 20 kwietnia 2007 r. (dalej jako: „zezwolenie II”) obowiązuje do 15 listopada 2017 r. W zezwoleniu II określono minimalną kwotę nakładów inwestycyjnych, jakie zobowiązała się ponieść Spółka na EUR 9.500.000,00. Nakłady te Spółka zobowiązała się ponieść do 30 czerwca 2008 r.

W zezwoleniu II określono termin zakończenia inwestycji na 30 czerwca 2008 r. Intensywność pomocy publicznej związana z tym zezwoleniem wynosi 40%. Na podstawie tego zezwolenia Spółka wykorzystała w latach 2007-2008 ulgę podatkową w kwocie PLN 13.099.815,45.

Zarówno w zezwoleniu I, jak i zezwoleniu II nie określono maksymalnej kwoty nakładów inwestycyjnych.

W zezwoleniu II określono natomiast termin zakończenia inwestycji na 30 czerwca 2008 r.

Trzecie zezwolenie z dnia 6 sierpnia 2010 r. (dalej jako: „zezwolenie III”) obowiązuje do 31 grudnia 2026 r. W zezwoleniu tym określono minimalną kwotę nakładów inwestycyjnych jakie zobowiązała się ponieść Spółka na PLN 171.912.000,00 a maksymalną kwotę nakładów inwestycyjnych na PLN 180.000.000,00. Intensywność pomocy związana z zezwoleniem III wynosi 40%. Na podstawie zezwolenia III Spółka wykorzystała w latach 2010-2014 ulgę podatkową w kwocie PLN 63.169.694,76.

Zarówno zezwolenie I, jak i II dotyczyło zakładu Spółki położonego w A. Zakresy przedmiotowe wszystkich posiadanych zezwoleń są tożsame.

Nakłady inwestycyjne, jakie poniosła Spółka w okresie od uzyskania zezwoleń do chwili obecnej na ten zakład znacznie przewyższają minimalne kwoty określone w zezwoleniach.

Spółka wykorzystała w odniesieniu do zezwolenia I za okres od rozpoczęcia inwestycji do dnia 31 grudnia 2008 r. ulgę podatkową w kwocie PLN 13.424.419,84. Przy czym do pomocy udzielonej na podstawie zezwolenia I stosowała współczynnik intensywności 9%.

Według kalkulacji na dzień 26 września 2014 r. nakłady inwestycyjne w zakładzie w A. związane z zezwoleniem I wyniosły w okresie od 1 stycznia 2009 r. do 31 sierpnia 2014 r. łącznie około PLN 136.000.000,00.

Spółka ponosi i będzie nadal ponosić, aż do wygaśnięcia zezwolenia I, tj. do dnia 15 listopada 2017 r. wydatki inwestycyjne (wydatki kwalifikowane w rozumieniu przepisów o specjalnych strefach ekonomicznych) dotyczące tego zezwolenia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w świetle przepisu art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, przepisów art. 16 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych oraz przepisu § 5 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w sprawie Specjalnej Strefy Ekonomicznej wydatki inwestycyjne poniesione w okresie po dniu uzyskania przez Spółkę zezwolenia do ostatniego dnia jego obowiązywania przewyższające kwotę minimalną inwestycji określoną w zezwoleniu (tj. 40.000.000,00 PLN) będą uprawniały do powiększenia kwoty zwolnienia w podatku dochodowym od osób prawnych, tj. ustalenia wartości zwolnienia w oparciu o kwotę faktycznie poniesionych wydatków kwalifikowanych?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 j.t. z późn. zm., dalej jako: „ustawa o CIT”), wolne od podatku są dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

W myśl art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 j.t. z późn. zm. dalej jako: „ustawa o SSE”), podstawą do korzystania z pomocy publicznej jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej.

Zgodnie natomiast z art. 16 ust. 2 ustawy o SSE, w brzmieniu obowiązującym w momencie otrzymania przez Spółkę zezwolenia I, tj. w dniu 7 grudnia 2005 r. zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności:

• dokonania przez przedsiębiorcę inwestycji na terenie strefy o wartości przewyższającej określoną kwotę;
• zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy przez określony czas określonej liczby pracowników.
  
  

Z dniem 4 sierpnia 2008 r., na podstawie ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. z 2008 r. Nr 118, poz. 746, dalej jako: „ustawa nowelizująca”), w treści zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej wymagane stało się również:

• wskazanie terminu zakończenia inwestycji;
• wskazanie maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych inwestycji i dwuletnich kosztów kwalifikowanych pracy.
  
  

Jednakże, zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy nowelizującej, zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej wydane przed dniem wejścia w życie ustawy nowelizującej zachowują moc. W świetle powyższego, należy uznać, że warunki określone w zezwoleniu wydanym zgodnie z brzmieniem art. 16 ust. 2 ustawy o SSE sprzed 4 sierpnia 2008 r., w szczególności w zakresie braku określenia maksymalnej wysokości wydatków kwalifikowanych inwestycji, są nadal wiążące.

W oparciu o ustawę nowelizującą wydane zostały również nowe przepisy wykonawcze regulujące zasady prowadzenia działalności w specjalnej strefie ekonomicznej, tj. rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz.U. z 2008 r. Nr 232, poz. 1548, dalej jako: „Rozporządzenie w sprawie pomocy publicznej”).

W myśl § 8 rozporządzenia w sprawie pomocy publicznej, do przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie rozporządzenia w sprawie pomocy publicznej, stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej. A zatem w zakresie uzyskanego przez Spółkę zezwolenia I zastosowanie mają przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w sprawie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (Dz.U. z dnia 13 października 2004 r., dalej jako: „Rozporządzenie w sprawie SSE”).

Zgodnie z § 5 ust. 1 rozporządzenia w sprawie SSE, zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej, pod warunkiem że:

1. nie przeniesie w jakiejkolwiek formie własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne – przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym;
2. będzie prowadził działalność gospodarczą przez okres nie krótszy niż 5 lat.
   
   

W związku z powyższym, w ocenie Spółki, zwolnienie podatkowe przysługuje Spółce, po spełnieniu pozostałych warunków określonych w przepisach rozporządzenia w sprawie SSE, na podstawie uzyskanego zezwolenia, w którym określono jedynie minimalny limit wydatków, które zobowiązana jest ponieść Spółka. W ocenie Spółki, wykładnia literalna zwrotu „co najmniej” wskazuje, że jest ona zobowiązana do dokonania inwestycji w kwocie nie mniejszej niż określony w zezwoleniu pułap minimalnych wydatków inwestycyjnych, tj. w kwocie 40.000.000,00 PLN. A zatem kwota ta stanowi dolny limit, w związku z którym Spółka jest uprawniona do korzystania z pomocy publicznej, co oznacza, że rzeczywiste nakłady inwestycyjne nie mogą być niższe niż określone w zezwoleniu.

Spółka jest zdania, że wydatki inwestycyjne związane z realizacją inwestycji na terenie specjalnej strefy ekonomicznej poniesione w okresie po dniu uzyskania zezwolenia do ostatniego dnia jego obowiązywania przewyższające kwotę minimalną inwestycji określoną w zezwoleniu będą uprawniały do powiększenia kwoty zwolnienia w podatku dochodowym od osób prawnych do kwoty dopuszczalnej pomocy regionalnej przy uwzględnieniu przewidzianej w zezwoleniu I intensywności pomocy wynoszącej 9%.

Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe, np.:

• interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 21 marca 2014 r. znak: ITPB3/423-629/14/MK;
• interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 6 września 2013 r. znak: IBPBI/21423-763/13/CzP;
• interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 5 września 2013 r. znak: ILPB1/415-708/13-2/AG;
• interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 27 listopada 2012 r. znak: IPTPB3/423-312/12-2/KJ;
• interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 14 maja 2012 r. znak: ILPB3/423-47/12-3/MM.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Specjalne strefy ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U z 2007 r. Nr 42, poz. 274 ze zm.).

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm.), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 ze zm.), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Równocześnie art. 17 ust. 4 ww. ustawy stanowi, że powyższe zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Z treści cytowanych wyżej przepisów art. 17 ust. 1 pkt 34 i art. 17 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że zwolnieniem z opodatkowania tym podatkiem podlega dochód z działalności gospodarczej, przy czym działalność gospodarcza ma być prowadzona na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Zatem, ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych przewiduje dla przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, po spełnieniu określonych warunków, ulgę w tymże podatku polegającą na zwolnieniu z opodatkowania dochodu z tej działalności.

Jednym z warunków korzystania z ww. zwolnienia jest uzyskanie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych.

Zgodnie z treścią ww. przepisu, podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej, zwane dalej „zezwoleniem”.

Zezwolenie poza przedmiotem działalności gospodarczej określa m.in. warunki dotyczące dokonania przez przedsiębiorcę inwestycji na terenie strefy o wartości przewyższającej określoną kwotę (art. 16 ust. 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).

Ustawa o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych z dnia 30 maja 2008 r. (Dz.U. Nr 118, poz. 746), która weszła w życie w dniu 4 sierpnia 2008 r. wprowadziła zmiany m.in. do art. 16 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych.

Zgodnie z art. 1 pkt 8 ww. ustawy zmieniającej, art. 16 ust. 2 otrzymał następujące brzmienie: zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności:

1. zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy przez określony czas określonej liczby pracowników;
2. dokonania przez przedsiębiorcę na terenie strefy inwestycji o wartości przewyższającej określoną kwotę;
3. terminu zakończenia inwestycji;
4. maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych inwestycji i dwuletnich kosztów kwalifikowanych pracy;
5. wymagań, o których mowa w art. 5 ust. 3 i 4 – w przypadku, gdy inwestycja będzie realizowana na gruntach stanowiących własność lub użytkowanie wieczyste podmiotów innych niż wymienione w art. 5 ust. 1.
   
   

Z kolei z art. 4 ust. 1 i ust. 2 ustawy zmieniającej wynika, że zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie stref wydane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy zachowują moc. Do zezwoleń, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy art. 19 ust. 4 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym.

W myśl art. 5 tej ustawy, dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 4 ust. 1, art. 5a ust. 1, art. 9 ust. 1 i art. 20 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 1, zachowują moc do czasu wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 4 ust. 1 i 4, art. 9 oraz art. 20 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie m.in. zezwolenia z dnia 7 grudnia 2005 r. obowiązującego do dnia 15 listopada 2017 r.

W zezwoleniu określono minimalną kwotę nakładów inwestycyjnych, jakie zobowiązała się ponieść Spółka na EUR 40.000.000,00. Minimalne nakłady Spółka miała ponieść do 31 grudnia 2008 r. Zezwolenie I nie określa terminu zakończenia inwestycji.

Zatem w sprawie, z uwagi na fakt, że Spółka uzyskała zezwolenie w dniu 7 grudnia 2005 r. będzie miał zastosowanie art. 16 ust. 2 w brzmieniu obowiązującym przed nowelizacją, który stanowi, że zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności:

1. zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy przez określony czas określonej liczby pracowników,
2. dokonania przez przedsiębiorcę inwestycji na terenie strefy o wartości przewyższającej określoną kwotę.
   
   

Wobec powyższego, zezwolenie uzyskane przez Spółkę w dniu 7 grudnia 2005 r. nie zawiera warunku dotyczącego maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych inwestycji w strefie oraz terminu zakończenia inwestycji.

W konsekwencji, w przypadku Spółki, do objęcia pomocą publiczną kwalifikują się poniesione przez Spółkę wydatki inwestycyjne, także ta ich część, która przewyższa kwotę wydatków inwestycyjnych określoną w zezwoleniu. Tym samym, wydatki poniesione po dniu 31 grudnia 2008 r. mogą być zaliczone do kosztów kwalifikowanych pod warunkiem, że dotyczą one realizacji projektu inwestycyjnego, na który udzielone zostało zezwolenie i związane są z zakresem działalności wymienionym w tym zezwoleniu.

Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych. Rodzaj tych wydatków został określony przez Radę Ministrów w rozporządzeniach ustanawiających poszczególne strefy ekonomiczne.v

W tym miejscu należy wskazać, że z dniem 30 grudnia 2008 r. weszło w życie:

• rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 2008 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz.U. z 2008 r. Nr 232, poz. 1551) oraz
• rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz.U. Nr 232, poz. 1548 ze zm.).
  
  

Jednakże w myśl § 8 ww. rozporządzenia z dnia 10 grudnia 2008 r., do przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej.

Uwzględniając powyższe, z uwagi na termin otrzymania przez Spółkę zezwolenia, tj. 7 grudnia 2005 r., w sprawie zastosowanie znajdą przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz.U. Nr 222, poz. 2252), tj. obowiązujące na dzień wydania zezwolenia.

W myśl § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia, pomoc regionalna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, z późn. zm.) albo na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.) stanowi pomoc regionalną z tytułu:

1. kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych odpowiednio w § 6-8, lub
2. tworzenia nowych miejsc pracy, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o obowiązkowe płatności związane z ich zatrudnieniem, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników.
   
   

Odnosząc się do definicji „kosztów nowej inwestycji” należy wskazać, że zgodnie z § 6 ww. rozporządzenia, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione w trakcie obowiązywania zezwolenia w związku z realizacją inwestycji na terenie strefy na:

1. zakup albo wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub ich spłatę określoną w umowie leasingu lub innej umowie o podobnym charakterze, z wyłączeniem środków transportu nabywanych przez przedsiębiorcę prowadzącego działalność gospodarczą w sektorze transportu, pod warunkiem zaliczenia ich - zgodnie z odrębnymi przepisami - do składników majątku podatnika,
2. rozbudowę lub modernizację istniejących środków trwałych

– zaliczone do wartości początkowej tych środków trwałych zgodnie z przepisami o podatku dochodowym.

Przytoczone powyżej przepisy określają zatem warunki, aby dany wydatek zakwalifikować do objęcia pomocą:

1. musi to być koszt inwestycji,
2. musi być faktycznie poniesiony w trakcie obowiązywania zezwolenia strefowego,
3. musi być poniesiony w związku z realizacją inwestycji na terenie strefy,
4. musi być przeznaczony na cele określone w § 6 ust. 1 rozporządzenia,
5. wydatki muszą być zaliczone do wartości początkowej środków trwałych zgodnie z przepisami o podatku dochodowym.
   
   

Jeżeli więc poniesione przez Spółkę nakłady inwestycyjne spełniają wskazane warunki, stanowią one tym samym wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną.

W tym miejscu należy wskazać, że zwolnienie wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest odstępstwem od reguły powszechności i sprawiedliwości opodatkowania, w związku z tym przepisy dotyczące zwolnień powinny być interpretowane ściśle, zgodnie z wykładnią językową.

W związku z powyższym, minimalną kwotę wydatków inwestycyjnych koniecznych do poniesienia przez Spółkę w związku z działalnością na terenie specjalnej strefy ekonomicznej określa zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. W przedmiotowej sprawie – zezwolenie wydane w dniu 7 grudnia 2005 r.

Kwota wskazana w zezwoleniu stanowi dolny limit, w związku z którym, Spółka jest uprawniona do korzystania z pomocy publicznej, co oznacza, że rzeczywiste nakłady inwestycyjne nie mogą być niższe niż określone w zezwoleniu. W sytuacji więc, gdy Wnioskodawca przekroczy kwotę wydatków inwestycyjnych określoną w zezwoleniu, fakt ten nie wykluczy dalszego uzyskiwania pomocy regionalnej i zwolnienia z opodatkowania dochodem na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (przy spełnieniu pozostałych warunków określonych w przepisach rozporządzenia).

Podsumowując, w świetle przepisu art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przepisów art. 16 ust. 1 i 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych oraz przepisu § 5 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w sprawie Specjalnej Strefy Ekonomicznej wydatki inwestycyjne poniesione w okresie po dniu uzyskania przez Spółkę zezwolenia do ostatniego dnia jego obowiązywania przewyższające kwotę minimalną inwestycji określoną w zezwoleniu (tj. 40.000.000,00 PLN) będą uprawniały do powiększenia kwoty zwolnienia w podatku dochodowym od osób prawnych, tj. ustalenia wartości zwolnienia w oparciu o kwotę faktycznie poniesionych wydatków kwalifikowanych. Przy czym muszą one dotyczyć realizacji projektu inwestycyjnego, na który udzielone zostało zezwolenie i związane są z zakresem działalności wymienionym w tym zezwoleniu.

Jednocześnie należy podkreślić, że wartość pomocy publicznej udzielonej przedsiębiorcy na działalność w specjalnej strefie ekonomicznej nie może przekroczyć wartości dopuszczalnej regionalnej pomocy publicznej w związku z realizacją danej inwestycji.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym,
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.