Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP4/4512-106/15-4/BM
z 8 maja 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 12 lutego 2015 r. (data wpływu 17 lutego 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 kwietnia 2015 r. (data wpływu 23 kwietnia 2015 r. ) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT z tytułu dostawy działki niezabudowanej stanowiącej współwłasność małżeńską i stawki podatku dla ww. transakcji oraz podstawy opodatkowania – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT z tytułu dostawy działki niezabudowanej stanowiącej współwłasność małżeńską, stawki podatku lub zastosowania zwolnienia dla ww. transakcji oraz podstawy opodatkowania.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 21 kwietnia 2015 r. (data wpływu 23 kwietnia 2015 r.) w zakresie liczby zdarzeń oraz o opłatę.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest niezarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług zwolnionym z opodatkowania na podstawie art. 113 ust 1 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej ustawy o VAT). Posiada numer identyfikacji podatkowej (NIP) …, PESEL:….. Nie prowadzi on działalności w zakresie obrotu nieruchomościami. Współpracuje z małżonką, w rozumieniu przepisów ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych (ZUS), przy prowadzeniu przez nią działalności gospodarczej w zakresie wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi, określonej w Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD-2007) w grupowaniu 63.20.Z, polegającej na wynajmie mieszkań i lokali użytkowych w budynkach mieszkalnych i niemieszkalnych.

W dniu 28 czerwca 1999 r. małżonkowie P. i B. nabyli od Gminy Miejskiej …. do majątku osobistego na prawach wspólności ustawowej nieruchomość niezabudowaną położoną w X, przy ul. …. składającą się z działki ziemi nr … o powierzchni 1255 m², obrębu ….. Transakcja nabycia działki udokumentowana została aktem notarialnym Repertorium A Nr …. z dnia 28.06.1999 r. Transakcja zakupu nie była obciążona podatkiem VAT. Małżonkowie nabyli działkę nie w zamiarze jej odsprzedaży.

Według posiadanego zaświadczenia z dnia 16 kwietnia 2014 r. wydanego przez Prezydenta Miasta ….. (znak: ….) dla nieruchomości położonej w …., przy ul. ….działka …. w obrębie …. nie ma obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Z wypisu z rejestru gruntów o numerze kancelaryjnym ….., wydanego w dniu 16 maja 2014 r. przez …. Ośrodek Geodezyjny w X wynika, że jednostce rejestrowej gruntu ….. przyporządkowanej działce o numerze …. w …. , przy ul. … przypisano oznaczenie klasy gruntu symbol „Bp” – co oznacza: zurbanizowane tereny niezabudowane.

Od 2003 r. Wnioskodawca razem z małżonką są stroną umowy najmu wskazanej we wniosku nieruchomości.

Przedmiotowa niezabudowana działka gruntu została wynajęta przez małżonków osobie fizycznej na prowadzenie usług parkingowych.

Z tytułu świadczonych usług najmu małżonka Wnioskodawcy opodatkowuje podatkiem od towarów i usług (VAT) 50% kwoty należności, w pozostałej części Wnioskodawca korzystający ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT na należną mu kwotę wystawiał rachunek w rozumieniu art. 87 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa (j.t. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.), a od 2014 r. fakturę, na której podawał podstawę prawną zwolnienia z podatku VAT.

Wnioskodawca wraz z małżonką planują w 2015 r. sprzedać przedmiotową działkę gruntu, nabywcy, będącemu osobą fizyczną. Potencjalny, przyszły nabywca wystąpił w dniu 28.07.2014 r. do Urzędu Miasta X z wnioskiem w sprawie ustalenia warunków zabudowy dla planowanej przez siebie inwestycji wybudowania na działce wielorodzinnego budynku mieszkalnego.

W następstwie złożonego wniosku, decyzją nr ….. z dnia 14 października Prezydent Miasta ….., ustalił warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na zabudowie mieszkaniowej wielorodzinnej z usługami (w tym handel o powierzchni sprzedaży do 150m2) przeznaczonej do realizacji w X, przy ul. …… – działce o numerze ewidencyjnym …..

Działka gruntu stanowiąca przedmiot planowanej sprzedaży objęta jest ustawową wspólnością małżeńską, która pod względem cywilistycznym stanowi współwłasność przysługującą niepodzielnie obydwu małżonkom.

Według orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości (TSUE) dokonującego wykładni prawa UE, w celu zapewnienia jego stosowanie w taki sam sposób we wszystkich państwach UE dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę, objętą zasadniczo podatkiem od wartości dodanej na podstawie prawa krajowego państwa członkowskiego, niezależnie od częstotliwości takich transakcji oraz od kwestii, czy sprzedawca prowadzi działalność producenta, handlowca lub usługodawcy, nie można uznać za transakcję objętą podatkiem od wartości dodanej, jeśli stanowi ona jedynie czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności, t.j. gdy sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby w sytuacji gdy podmiot ów nabył grunt objęty zwolnieniem z VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy dla transakcji dostawy ww. niezabudowanej działki gruntu Wnioskodawca występować będzie w charakterze podatnika VAT, czy też czynność ta nie będzie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług?
2. Jeśli założyć, że przedmiotowa dostawa ww. niezabudowanej działki gruntu podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT, to czy czynność będzie opodatkowana stawką 23%, czy też będzie korzystać ze zwolnienia z podatku?
3. Jeśli założyć, że czynność z punktu 2 będzie opodatkowana stawką podatku wynoszącą 23% podstawy to, czy Wnioskodawca, jako podatnik VAT korzystający ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT winien uwzględnić całą wartość sprzedaży przedmiotowej działki, czy jedynie w części stanowiącej 50% jej wartości z uwzględnieniem limitu zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o. VAT?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1). Małżonkowie P. i B. nabyli w 1999 r. niezabudowaną działkę gruntu do majątku osobistego bez zamiaru jej odsprzedaży. W celu dokonania planowanej sprzedaży Wnioskodawca i jego małżonka nie podejmują aktywnego działania w zakresie obrotu nieruchomościami, t.j. nie angażują środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28.11.2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej zmienionej dyrektywą 2006/138.

Jednakże, jak podano wyżej Wnioskodawca razem z małżonką od 2003 r. są stroną umowy najmu wskazanej we wniosku nieruchomości i w sposób ciągły oraz nieprzerwany czerpią pożytki z wynajęcia jej osobie fizycznej z przeznaczeniem na cele parkingowe.

Umowa najmu - w polskim prawie cywilnym (art. 659 Kodeksu cywilnego i następne) jest umową, w której wynajmujący zobowiązuję się oddać przedmiot najmu do używania najemcy, na czas oznaczony lub nieoznaczony, w zamian za wynagrodzenie w postaci czynszu płaconego przez najemcę. Przedmiotem najmu mogą być rzeczy ruchome, jak również nieruchomości, a także części rzeczy jako całości lub nawet jej części składowe.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm. - zwanej dalej ustawą o VAT) przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. W konsekwencji najem nieruchomości stanowi odpłatne świadczenie usług i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

W myśl zarówno polskiej ustawy o VAT (art. 15 ust. 2 zdanie drugie), jak i z orzecznictwa Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (TSUE) wynika, że czerpanie dochodów ze składników majątku, nawet na podstawie umowy zawartej z jednym podmiotem wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów podatku od towarów i usług. Polska ustawa o VAT zgodnie z art. 15 ust. 2 określa, że działalność gospodarcza obejmuje czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z uwagi na to, że małżonkowie dokonywali czynności podlegających opodatkowaniu wspólnie (byli stronami czynności prawnej), to każdy z nich z osobna na gruncie przepisów dotyczących podatku od towarów i usług w zakresie usługi najmu ww. działki jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wątpliwości jednak budzi fakt, czy w ramach planowanej transakcji zbycia przedmiotowej działki gruntu w okolicznościach nakreślonych powyżej Wnioskodawca oraz jego małżonka będą występować jako podatnicy VAT.

Z orzecznictwa TSUE wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Istotne wskazówki interpretacyjne można wysnuć z wyroku TSUE z dnia 15 września 2011 r., który został wydany, w dwóch polskich sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10. Trybunał zaznaczył, że sama liczba i zakres transakcji sprzedaży dokonanych w analizowanej sprawie nie ma charakteru decydującego, gdyż z orzecznictwa jego wynika, że zakres transakcji sprzedaży nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. W przeszłości już bowiem Trybunał stwierdził, że tzw. „dużych transakcji sprzedaży” można dokonywać również jako czynności osobistych.

Pomiędzy stanem faktycznym Wnioskodawcy a okolicznościami sprawy analizowanymi przez Trybunał istnieje duża analogia. TSUE wyraził pogląd, że osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym w ramach transakcji objętej zwolnieniem z VAT i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika VAT w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy VAT, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby. Osobę taką jednakże należałoby uznać za podmiot prowadzący „działalność gospodarczą” w rozumieniu tego przepisu, jeżeli osoba ta w celu dokonania wspomnianej sprzedaży podejmuje aktywne; działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy 2006/112, zmienionej dyrektywą 2006/138. Zdaniem TSUE okoliczność, iż osoba ta jest „rolnikiem ryczałtowym” w rozumieniu art. 295 ust. 1 pkt 3 dyrektywy 2006/112 - tzn. podmiotem wykonującym działalność gospodarczą, dokonującego dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczącego usługi rolnicze, korzystającego ze zwolnienia od podatku VAT (niebędącego podatnikiem czynnym VAT), jest w tym zakresie bez znaczenia.

Stanowisko organów podatkowych w indywidualnych interpretacjach w sprawach z wniosków o stanach faktycznych analogicznych do przedstawionego w niniejszym wniosku jest zgoła odmienne. Według organów podatkowych transakcja sprzedaży przez podmiot niezabudowanej działki udostępnionej w drodze czynności odpłatnej osobie trzeciej (czynności związanej z wykorzystaniem towarów w celach zarobkowych), ma związek z działalnością gospodarczą. W tej sytuacji podmiot sprzedając omawiany grunt, nie będzie zbywać majątku osobistego, ale majątek wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy i z tego tytułu podmiot ów będzie występował w charakterze podatnika podatku do towarów i usług. Zaprezentowane tu stanowisko zgodne jest z interpretacją indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 15.10.2008 r. nr ILPP2/443-661/08-2/MN, czy też Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 12 sierpnia 2014 r. nr IPTPP2/443-442/14-4/PR.

W konsekwencji akceptując stanowisko organów podatkowych zawarte w cyt. wyżej Interpretacjach indywidualnych, planowana przez Wnioskodawcę dostawa niezabudowanej działki gruntu o numerze 174 będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ad 2) Zasady i zakres zwolnienia od podatku VAT dostawy towarów lub świadczenia usług określa między innymi art. 43, a definicję terenów budowlanych art. 2 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług. Na mocy przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT ze zwolnienia od podatku korzysta dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Natomiast zgodnie art. 2 pkt 33 ustawy przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Dla działki mającej być przedmiotem sprzedaży, zgodnie z posiadanym zaświadczeniem z dnia 16 kwietnia 2014 r. wydanego przez Prezydenta Miasta X (znak: …..) nie ma obecnie obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego. Pozostaje ona niezabudowana, a zgodnie z posiadanym wypisem z rejestru gruntów, zakwalifikowana jest do grupy o oznaczeniu: "Bp" - tj. zurbanizowane tereny niezabudowane. Dla działki tej jednak Prezydent Miasta decyzją nr ….. z dnia 14 października 2014 r. ustalił warunki zabudowy. Tym samym przedmiotowa niezabudowana działka gruntu spełnia definicję gruntu budowlanego, o którym mowa w art. 2 pkt 33 ustawy o VAT i nie może korzystać ze zwolnienia, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy albowiem zwolnienie wynikające z cytowanego wyżej przepisu przysługuje wyłącznie względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane, czy też pod zabudowę.

Dostawa przedmiotowej działki, opodatkowana będzie stawką podstawową wynoszącą 23% na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy, który ustala w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. l46f, że stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Ad 3) Rozważając kwestię proporcji wartości sprzedaży przedmiotowej działki, jaką winien uwzględnić Wnioskodawca w podstawie zamierzonej dostawy należy zauważyć, że ustawa o VAT nie reguluje stosunków własnościowych dotyczących ustawowego ustroju majątkowego małżeństwa. Dlatego uzasadnione i pomocne będzie wspomożenie się regulacjami innych ustaw. Dla przykładu; na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U.2012.361.j.t.) przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) [...].

Na podstawie ust. 3. cyt. artykułu zasady, o których mowa wyżej, mają również zastosowanie do małżonków, między którymi istnieje wspólność majątkowa, osiągających ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 przychody ze wspólnej własności, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy [...].

Nadto należy zaznaczyć, iż zgodnie z art. 196 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.

W przypadku małżeństwa stosunki własnościowe dotyczące ustawowego ustroju majątkowego regulują przepisy art. 31-46 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.). W myśl art. 35 tego Kodeksu, w czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może on również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

Przedmiotowa działka gruntu o numerze 174 objęta jest ustawową wspólnością małżeńską Wnioskodawcy i jego małżonki, oznacza to, że pod względem cywilistycznym grunt ten stanowi współwłasność przysługującą niepodzielnie obydwu małżonkom. W konsekwencji, w przypadku sprzedaży gruntu stanowiącego wspólność ustawową, stronami takiej transakcji - jako równouprawnieni współwłaściciele - będzie Wnioskodawca oraz jego małżonka.

Mając na uwadze fakt, że powołane przepisy prawa cywilnego określają równe prawa dla małżonków, należy stwierdzić, iż Wnioskodawca winien uwzględnić sprzedaż przedmiotowej działki, w części stanowiącej 50% jej wartości.

Wnioskodawca, jak wspomniano wyżej, z tytułu świadczonych usług najmu korzystał ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT . Art. 113 ust. 5 ustawy o VAT stanowi, że jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Jednakże do sytuacji Wnioskodawcy ma zastosowanie art. 113 ust. 13 ustawy, który stanowi, że zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników dokonujących dostaw terenów budowlanych (art 113 ust. 13 pkt 1 lit. d). Tak więc cała część wartości sprzedaży działki przypadająca na Wnioskodawcę będzie opodatkowana podatkiem VAT.

Reasumując sprzedaż przez Wnioskodawcę przedmiotowej niezabudowanej działki o numerze … będzie dokonywana w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT i z tego tytułu Wnioskodawca będzie występował w charakterze podatnika podatku do towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. W konsekwencji, planowana dostawa ww. działki będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki podatku wynoszącego 23% podstawy.

W zakresie opodatkowania podatkiem VAT Wnioskodawca winien uwzględnić sprzedaż przedmiotowej działki, w części stanowiącej 50% jej wartości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, iż stosownie do art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych na wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną), a zatem niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie skutków prawnopodatkowych dla Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…)

Zgodnie z zapisem art. 659 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Tak więc najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną. Odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy polegające na płaceniu umówionego czynszu.

W konsekwencji najem nieruchomości stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Art. 15 ust. 1 ustawy, stanowi, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jednocześnie wskazać należy, iż nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą i jest wykorzystywany na potrzeby osobiste. Sprzedaż majątku prywatnego oznacza, że majątek ten nabywany był na własne potrzeby, a nie z przeznaczeniem do działalności gospodarczej, a zatem jego zbycie zarówno w całości, jak i w częściach, jednemu lub wielu nabywcom, z zyskiem lub bez, nie może być uznane za działalność gospodarczą ze skutkiem uznania tej osoby za podatnika.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że świadczenie usług najmu wypełnia, określoną w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, definicję działalności gospodarczej, jeżeli jest wykonywana w sposób ciągły do celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe).

Zgodnie z przepisem art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5 art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Zgodnie z postanowieniami art. 113 ust. 1, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1 – art. 113 ust. 9 ustawy.

Z kolei zgodnie z postanowieniami art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d) ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników dokonujących dostaw terenów budowlanych.

W tym miejscu wskazać należy, że ustawa o podatku od towarów i usług nie wymienia małżonków jako odrębnej kategorii podatników. Powyższe stwarza dla małżonków prowadzących działalność gospodarczą szczególną sytuację prawną. Należy zauważyć, że żaden z przepisów ustawy nie zabrania małżonkom prowadzenia działalności gospodarczej jako odrębnym podatnikom. Nie ma przy tym przeszkód, aby pomiędzy małżonkami prowadzącymi odrębne działalności istniała ustawowa wspólność majątkowa.

W myśl art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2012 r., poz. 788, z późn. zm.), z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

Zgodnie z brzmieniem art. 36 § 1 oraz § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Oboje małżonkowie maja równe udziały w majątku wspólnym (art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

Należy zaznaczyć, iż autonomiczność prawa podatkowego wyklucza możliwość interpretacji przepisów, która zakładałaby, że stosunki majątkowe między małżonkami, regulowane przepisami Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, mogą kształtować zakres praw i obowiązków podatników podatku od towarów i usług.

W konsekwencji ww. przepisów, podatnikiem podatku od towarów i usług jest ten z małżonków, który dokonał czynności podlegającej opodatkowaniu.

Wobec powyższego podmiot świadczący usługę najmu będzie podatnikiem podatku od towarów i usług wówczas, gdy najem ten będzie wykonywał w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Jeżeli przedmiotem najmu jest rzecz stanowiąca majątek wspólny małżonków, to podatnikiem podatku od towarów i usług, w okolicznościach wskazanych w art. 15 ustawy, będzie ten małżonek, który dokonał czynności podlegającej opodatkowaniu, czyli ten, który dokonuje wynajmu we własnym imieniu (jest stroną czynności prawnej). Natomiast jeżeli małżonkowie dokonali czynności wspólnie, to każdy z nich z osobna jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy - stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie - na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku VAT dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z kolei, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Definicja terenów budowlanych zawarta została w art. 2 pkt 33 ustawy. Zgodnie z tym przepisem przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest niezarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług zwolnionym z opodatkowania na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej ustawy o VAT). Wnioskodawca nie prowadzi działalności w zakresie obrotu nieruchomościami. Wnioskodawca współpracuje z małżonką, w rozumieniu przepisów ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych (ZUS), przy prowadzeniu przez nią działalności gospodarczej w zakresie wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi, polegającej na wynajmie mieszkań i lokali użytkowych w budynkach mieszkalnych i niemieszkalnych.

W dniu 28 czerwca 1999 r. małżonkowie P. i B. nabyli od Gminy Miejskiej X do majątku osobistego na prawach wspólności ustawowej nieruchomość niezabudowaną położoną w X, przy ul. ….. składającą się z działki ziemi nr ….. Transakcja zakupu nie była obciążona podatkiem VAT.

Według posiadanego zaświadczenia z dnia 16 kwietnia 2014 r. wydanego przez Prezydenta Miasta X dla nieruchomości położonej w X, przy ul. …. działka … nie ma obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Od 2003 r. Wnioskodawca razem z małżonką są stroną umowy najmu wskazanej we wniosku nieruchomości. Przedmiotowa niezabudowana działka gruntu została wynajęta przez małżonków osobie fizycznej na prowadzenie usług parkingowych. Z tytułu świadczonych usług najmu małżonka Wnioskodawcy opodatkowuje podatkiem od towarów i usług (VAT) 50% kwoty należności, w pozostałej części Wnioskodawca korzystający ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT na należną mu kwotę wystawiał rachunek w rozumieniu art. 87 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, a od 2014 r. fakturę, na której podawał podstawę prawną zwolnienia z podatku VAT.

Wnioskodawca wraz z małżonką planują w 2015 r. sprzedać przedmiotową działkę gruntu, nabywcy, będącemu osobą fizyczną. Potencjalny, przyszły nabywca wystąpił w dniu 28.07.2014 r. do Urzędu Miasta X z wnioskiem w sprawie ustalenia warunków zabudowy dla planowanej przez siebie inwestycji wybudowania na działce wielorodzinnego budynku mieszkalnego. W następstwie złożonego wniosku, decyzją z dnia 14 października Prezydent Miasta X, ustalił warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na zabudowie mieszkaniowej wielorodzinnej z usługami (w tym handel o powierzchni sprzedaży do 150m²) przeznaczonej do realizacji w X, przy ul. …. – działce o numerze ewidencyjnym …..

Działka gruntu stanowiąca przedmiot planowanej sprzedaży objęta jest ustawową wspólnością małżeńską, która pod względem cywilistycznym stanowi współwłasność przysługującą niepodzielnie obydwu małżonkom.

Mając na uwadze przedstawiony opis zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, iż – jak wynika z okoliczności sprawy – Wnioskodawca jest razem z małżonką stroną umowy najmu przedmiotowej niezabudowanej działki. A zatem na gruncie przepisów dotyczących podatku od towarów i usług w zakresie usługi najmu ww. działki Wnioskodawca będzie działał w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Wobec powyższego planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż przedmiotowej niezabudowanej działki o numerze … stanowiącej współwłasność małżeńską będzie dokonywana w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy i z tego tytułu Wnioskodawca będzie występował w charakterze podatnika podatku do towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. W konsekwencji, planowana dostawa ww. działki będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednocześnie, z uwagi na fakt, iż dla przedmiotowej działki nie ma obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, jednakże wydano dla tej działki decyzję o warunkach zabudowy, zatem dostawa ww. działki - będącej terenem budowlanym - nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Ponieważ w przedmiotowej sprawie nie zaistniały przesłanki umożliwiające zastosowanie zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, należy rozpatrzeć warunki do zastosowania zwolnienia dla dostawy nieruchomości wynikające z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Jak wskazano w opisie sprawy, Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia ww. działki. Jednak przedmiotowa działka nie była wykorzystywana wyłącznie na cele działalności zwolnionej. Zatem dostawa tej działki nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Dokonując sprzedaży ww. niezabudowanej działki stanowiącej współwłasność małżeńską – stosownie do art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d ustawy - Wnioskodawca nie będzie także mógł korzystać ze zwolnienia z art. 113 ust. 1 ustawy.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy oraz przedstawione zdarzenie przyszłe, należy stwierdzić, iż planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż ww. działki stanowiącej współwłasność małżeńską, będącej terenem budowlanym, nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 i pkt 9 oraz art. 113 ust. 1 ustawy, lecz będzie podlegała opodatkowaniu przy zastosowaniu podstawowej stawki podatku w wysokości 23%.

Przy czym mając na uwadze, że przedmiotowa działka objęta jest ustawową wspólnością małżeńską, a każdy z małżonków ma równy udział w majątku wspólnym, zatem Wnioskodawca winien opodatkować sprzedaż 50% wartości działki. Jednocześnie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegała cała część (50%) wartości działki, bez uwzględniania limitu zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych na wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem powyższa interpretacja indywidualna dotyczy Wnioskodawcy i nie wywiera skutku prawnego dla małżonki Wnioskodawcy.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.