Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/4510-70/15/JD
z 28 kwietnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z 15 stycznia 2015 r. (wpływ do tut. BKIP 20 stycznia 2015 r.), uzupełnionym 14 i 17 kwietnia 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wartość kapitału zakładowego opłaconego w drodze potrąceń wzajemnych wierzytelności będzie w pełni uwzględniana przy wyliczeniu poziomu zadłużenia Wnioskodawcy wobec wspólników, od którego płacone odsetki stanowić będą koszty uzyskania przychodów w dacie ich zapłaty, uwzględniając właściwe przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych? (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 grudnia 2014 r. do tut. Biura wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wartość kapitału zakładowego opłaconego w drodze potrąceń wzajemnych wierzytelności będzie w pełni uwzględniana przy wyliczeniu poziomu zadłużenia Wnioskodawcy wobec wspólników, od którego płacone odsetki stanowić będą koszty uzyskania przychodów w dacie ich zapłaty, uwzględniając właściwe przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 1 kwietnia 2015 r. Znak: IBPBI/2/4510-69/15/JD, IBPBI/2/4510-70/15/JD, IBPBI/2/4510-71/15/JD, IBPBI/2/4510-72/15/JD, IBPBI/2/ 4510-73/15/JD, IBPBI/2/4510-74/15/ JD, IBPBI/2/4510-75/15/JD, IBPBI/2/4510-76/15/JD, IBPBI/2/4510-77/15/JD, IBPBI/2/4510-78/15/JD, IBPBII/1/4515-21/15/MZ wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 14 i 17 kwietnia 2015 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej także „Spółka”) jest spółką kapitałową z siedzibą w Polsce. Kapitał zakładowy Wnioskodawcy wynosi 6.600.000 PLN. Wnioskodawca zgodnie z przyjętą strategią Grupy zajmuje się rozwijaniem projektów deweloperskich w spółkach celowych, które bezpośrednio zajmują się realizacją projektów budowlanych, w tym w zakresie budowy elektrowni wiatrowych. W takiej sytuacji Spółka zaciąga pożyczki u portugalskich podmiotów powiązanych, celem wykorzystania ich w bieżącej działalności oraz celem finansowania projektów w poszczególnych spółkach celowych.

Dlatego też Wnioskodawca jest zadłużony u swojego jedynego akcjonariusza (dalej jako „Akcjonariusz”) z tytułu udzielonych pożyczek (na zadłużenie składa się kwota kapitału pożyczek oraz odsetek od nich). Kwota powyższego zadłużenia wynosi ok. 50 mln. PLN. Pożyczki są wyrażone w walucie EUR. W związku ze wskazanymi wyżej pożyczkami są naliczane odsetki, jednakże ze względu na specyfikę działalności Wnioskodawcy nie są one spłacane, ani kapitalizowane. Akcjonariusz to spółka kapitałowa prawa portugalskiego, która podlega w Portugalii nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych ze względu na swoją siedzibę i położenie głównego ośrodka zarządzania w tym państwie. Akcjonariusz nie posiada w Polsce zagranicznego zakładu w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych lub zakładu w rozumieniu art. 5 konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Portugalską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu z dnia 9 maja 1995 r.

Akcjonariusz posiada wszystkie akcje Wnioskodawcy od momentu jego powstania, tj. od 2005 r. Akcjonariusz jest opodatkowany od całych swoich dochodów w Portugalii i nie korzysta w Portugalii ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów. Wierzytelność Akcjonariusza z tytułu spłaty pożyczki nie daje mu prawa do udziału w zyskach Wnioskodawcy, ani też Akcjonariusz nie posiada prawa do zamiany jego prawa do odsetek na prawo do udziału w zyskach Wnioskodawcy.

Obecnie planowane jest podwyższenie kapitału zakładowego Wnioskodawcy w drodze zmiany statutu i emisji nowych akcji, które zostaną objęte przez Akcjonariusza.

Zgodnie z planowaną uchwałą Walnego Zgromadzenia, akcje zostaną objęte w zamian za wkład pieniężny. W takiej sytuacji Wnioskodawca planuje, podwyższenie kapitału zakładowego o kwotę ok. 6.000.000 PLN. Podwyższenie kapitału zakładowego zostanie dokonane poprzez emisję akcji na okaziciela o wartości nominalnej 1 PLN, podczas gdy cena emisyjna akcji będzie taka sama jak ich wartość nominalna. Tym samym akcje będą obejmowane za cenę równą wartości nominalnej. Jednocześnie Wnioskodawca zakłada, że będzie w stanie - w momencie podejmowania uchwał o podwyższeniu kapitału - dokonać spłaty pożyczek o wartości ok. 6 mln. PLN. Przy czym, w tym samym dniu lub w najbliższym czasie od dnia dokonania spłaty pożyczek w tej kwocie, Akcjonariusz dokona wpłaty 6.000.000 PLN do Wnioskodawcy tytułem podwyższenia kapitału zakładowego.

Wnioskodawca oraz Akcjonariusz rozważają w takiej sytuacji celem uproszczenia rozliczeń wynikających z planowanego podwyższenia kapitału zakładowego Wnioskodawcy oraz zadłużenia Wnioskodawcy wobec Akcjonariusza dokonanie umownego potrącenia (kompensaty) wzajemnych wierzytelności (dalej: „umowa kompensacyjna”). Przedmiotem umowy kompensacyjnej będzie wierzytelność Wnioskodawcy przysługująca mu względem Akcjonariusza z tytułu wkładu pieniężnego za akcje wyemitowane wskutek podwyższenia kapitału zakładowego oraz wierzytelność Akcjonariusza przysługująca mu względem Wnioskodawcy z tytułu udzielonych pożyczek i odsetek od nich. Umowa kompensacyjna będzie potrąceniem umownym dopuszczalnym z punktu widzenia art. 14 § 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych.

Po dokonaniu powyższego podwyższenia kapitału w dalszej kolejności Wnioskodawca rozważa dokonać w przyszłości podwyższenia kapitału zakładowego - w drodze zmiany statutu i emisji nowych akcji - z przeznaczeniem na ten cel kwoty ok. 40 mln. PLN.

To podwyższenie kapitału może być podyktowane koniecznością poprawy sytuacji finansowej Spółki, co ma znaczenie w kontekście realizacji przez Spółkę projektów o charakterze inwestycyjnym. Podwyższenie kapitału zakładowego zostanie dokonane poprzez emisję akcji na okaziciela o wartości nominalnej 1 PLN, podczas gdy cena emisyjna akcji będzie znaczenie wyższa niż wskazana wyżej wartość nominalna.

Tym samym akcje będą obejmowane za cenę powyżej wartości nominalnej. Nadwyżka osiągnięta przy emisji akcji zostanie przelana na kapitał zapasowy Wnioskodawcy.

Wnioskodawca oraz Akcjonariusz rozważają w takiej sytuacji dokonanie umownego potrącenia (kompensaty) wzajemnych wierzytelności poprzez zawarcie umowy kompensacyjnej. Przedmiotem umowy kompensacyjnej będzie wierzytelność Wnioskodawcy przysługująca jej względem Akcjonariusza z tytułu wkładu pieniężnego za akcje wyemitowane wskutek podwyższenia kapitału zakładowego oraz wierzytelność Akcjonariusza przysługująca mu względem Wnioskodawcy z tytułu udzielonej pożyczki i odsetek od niej.

Wnioskodawca oraz Akcjonariusz rozważają także - przed podjęciem wskazanych wyżej działań - zawarcie porozumienia, na podstawie którego doszłoby do przewalutowania zaciągniętych pożyczek wraz z naliczonymi w związku z nimi odsetkami z waluty EUR na PLN. Kurs jaki byłby zastosowany dla celów przewalutowania zobowiązań z tytułu spłaty pożyczki na PLN z EUR będzie kursem realnym, czyli uzasadnionym ekonomicznie i nieodbiegającym od warunków rynkowych jakie ustaliłyby w takiej sytuacji podmioty działające w warunkach pełnej konkurencji.

Rozważane przez Wnioskodawcę i Akcjonariusza są następujące kursy do zastosowania w porozumieniu o przewalutowaniu:

• średni kurs Narodowego Banku Polskiego,
• średni kurs Europejskiego Banku Centralnego,
• kurs historyczny, tj. kurs po jakim Wnioskodawca zaewidencjonował otrzymany kapitał pożyczki oraz po jakim zaewidencjonował naliczone odsetki należne Akcjonariuszowi.
  
  

Tym samym zmiana warunków spłaty pożyczek będzie nieistotna i ograniczać się będzie jedynie do zmiany waluty w jakiej wyrażane będą pożyczki oraz odsetki od niej.

Następnie przewalutowane pożyczki wraz z odsetkami byłyby potrącane z wierzytelnością Akcjonariusza do wniesienia wkładu celem pokrycia wartości emisyjnej akcji.

Naturalnie jeżeli decyzja o przewalutowaniu nie zostanie podjęta to wówczas dojdzie do potrącenia wierzytelności Akcjonariusza wyrażonych w EUR z wierzytelnościami Wnioskodawcy wyrażonymi w PLN (wierzytelność o wniesienie wkładu celem pokrycia wartości emisyjnej akcji). Wskazane wyżej operacje dotyczyć będą jedynie pożyczek, w przypadku których kwota pożyczki została faktycznie przekazana Wnioskodawcy przed dniem 1 stycznia 2015 r.

Wnioskodawca stosuje podatkową metodę ustalania różnic kursowych.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy wartość kapitału zakładowego opłaconego w drodze potrąceń wzajemnych wierzytelności będzie w pełni uwzględniana przy wyliczeniu poziomu zadłużenia Wnioskodawcy wobec wspólników, od którego płacone odsetki stanowić będą koszty uzyskania przychodów w dacie ich zapłaty, uwzględniając właściwe przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych? (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

Zdaniem Spółki, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym przy ustalaniu wysokości kapitału zakładowego Wnioskodawcy, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm. dalej: „ustawa o CIT”), należy uwzględnić całość kapitału zakładowego, odpowiadającą wartości nominalnej akcji, a więc także tę część kapitału zakładowego Wnioskodawcy, która zostanie pokryta wkładem pieniężnym rozliczonym w drodze kompensaty wzajemnych wierzytelności Wnioskodawcy oraz jego Akcjonariusza.

Zdaniem Wnioskodawcy, kwota kapitału zakładowego pokryta wkładem pieniężnym poprzez kompensatę wzajemnych wierzytelności nie powinna zostać uznana za „pokrytą wierzytelnościami z tytułu pożyczek (kredytów) oraz z tytułu odsetek od tych pożyczek (kredytów)”.

Zgodnie z art. 16 ust. 7 ustawy o CIT, wartość, o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61, funduszu udziałowego w spółdzielni lub kapitału zakładowego spółki określa się bez uwzględnienia tej części tego funduszu lub kapitału, jaka nie została na ten fundusz lub kapitał faktycznie przekazana lub jaka została pokryta wierzytelnościami z tytułu pożyczek (kredytów) oraz z tytułu odsetek od tych pożyczek (kredytów), przysługującymi członkom wobec tej spółdzielni lub wspólnikom wobec tej spółki, a także wartościami niematerialnymi lub prawnymi, od których nie dokonuje się odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16a-16m.

Regulacja art. 16 ust. 7 ustawy o CIT obowiązuje jedynie do dnia 31 grudnia 2014 r. i nie przewiduje się w jej przypadku, że - w przeciwieństwie do regulacji art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 oraz ust. 6 ustawy o CIT - będzie ona nadal obowiązywać w przypadku odsetek od pożyczek, w przypadku których kwota udzielonej podatnikowi pożyczki została podatnikowi faktycznie przekazana przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw. Zgodnie bowiem z art. 7 tej ustawy, do odsetek od pożyczek, w przypadku których kwota udzielonej podatnikowi pożyczki została podatnikowi faktycznie przekazana przed dniem wejścia w życie tej ustawy (ustawa ta wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2015 r.), stosuje się przepisy art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 oraz ust. 6 ustawy o CIT, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2015 r.

Z dniem 1 stycznia 2015 r. regulacja art. 16 ust. 7 ustawy o CIT zostanie uchylona. Można jednocześnie uznać, że zastąpi ją nowy art. 16 ust. 7h ustawy o CIT, zgodnie z którym wartość kapitału własnego, o której mowa w ust. 1 pkt 60 i 61, określa się na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego miesiąc zapłaty odsetek od pożyczek, o których mowa w tych przepisach, bez uwzględnienia kapitałów z aktualizacji wyceny oraz części kapitału własnego pochodzącego z otrzymanych pożyczek podporządkowanych. Wartość tę pomniejsza się o wartość kapitału zakładowego spółki lub funduszu udziałowego w spółdzielni, jaka nie została na ten kapitał lub fundusz faktycznie przekazana lub jaka została pokryta wierzytelnościami z tytułu pożyczek oraz z tytułu odsetek od tych pożyczek, przysługującymi wspólnikom wobec tej spółki lub członkom wobec tej spółdzielni, a także wartościami niematerialnymi lub prawnymi, od których nie dokonuje się odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16a-16m.

W takiej sytuacji, w przypadku odsetek od pożyczek faktycznie otrzymanych przed dniem 1 stycznia 2015 r., do których nadal zastosowanie będą miały regulacje art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 oraz ust. 6 w brzmieniu sprzed 1 stycznia 2015 r. dla celów określenia wartości kapitału zakładowego zastosowanie znajdzie regulacja dotycząca tego kapitału z art. 16 ust. 7h ustawy o CIT, zgodnie z którą do wartości kapitału zakładowego nie będzie się wliczać wartości kapitału zakładowego spółki, jaka nie została na ten kapitał faktycznie przekazana lub jaka została pokryta wierzytelnościami z tytułu pożyczek oraz z tytułu odsetek od tych pożyczek, przysługującymi wspólnikom wobec tej spółki, a także wartościami niematerialnymi lub prawnymi, od których nie dokonuje się odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16a-16m.

W omawianym zakresie regulacja ta jest zatem zbieżna z regulacją z art. 16 ust. 7 ustawy o CIT w brzmieniu sprzed 1 stycznia 2015 r.

Tym samym, dla określenia wartości kapitału zakładowego uwzględnianego dla potrzeb zastosowania regulacji art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 w brzmieniu sprzed 1 stycznia 2015 r., zachowa aktualność orzecznictwo wydane na gruncie przepisów w brzmieniu obowiązującym przed tym dniem (oparte głównie na brzmieniu art. 16 ust. 7 ustawy o CIT). Zgodnie z regulacją zawartą w art. 14 § 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (dalej jako „KSH”), akcjonariusz nie może potrącać swoich wierzytelności wobec spółki kapitałowej z wierzytelnością spółki względem wspólnika z tytułu należnej wpłaty na poczet akcji. Nie wyłącza to potrącenia umownego. Tym samym KSH dopuszcza umowne potrącenie wierzytelności akcjonariusza wobec spółki akcyjnej z wierzytelnością tej spółki względem akcjonariusza z tytułu należnej wpłaty na poczet akcji.

Powołany przepis wprowadza zatem zasadę, że zakazane jest dokonywanie jednostronnych potrąceń przez wspólników w trybie art. 498 Kodeksu cywilnego, przy jednoczesnej dopuszczalności potrącenia umownego. Literalna wykładnia przywołanego przepisu prowadzi do wniosku, że gdy Spółce przysługuje wierzytelność wobec wspólnika z tytułu należnej wpłaty na poczet akcji (a więc wierzytelność pieniężna o dokonanie wpłat na akcje), to może być ona potrącona z wzajemną wierzytelnością wspólnika wobec Spółki, pod warunkiem, że jest taka możliwość oraz potrącenie następuje w drodze umowy zawartej pomiędzy Spółką a wspólnikiem.

W ocenie Wnioskodawcy, taką formę pokrycia należnej wpłaty na akcje uznaje się za wniesienie wkładu pieniężnego, w takiej sytuacji podwyższenie kapitału ma charakter gotówkowy.

Instytucja potrącenia umownego stanowi jedną z form wykonania zobowiązania i zaliczana jest do kategorii zdarzeń powodujących wygaśnięcie zobowiązania. Forma ta w sensie ekonomicznym niczym nie różni się od fizycznej wpłaty gotówki, a jedyną różnicą pomiędzy tymi dwoma sposobami wykonania zobowiązania jest uproszczenie zaistniałej sytuacji poprzez ograniczenie zbędnych przepływów środków pieniężnych.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym wskazano także, że Wnioskodawca będzie mógł spłacić pożyczki o wartości 6 mln. PLN na konto Akcjonariusza (pożyczkodawcy), z kolei ten może w tym samym lub w najbliższych dniach dokonać wpłaty kapitału na konto Wnioskodawcy. W takiej jednak sytuacji Strony mogą uprościć sposób rozliczenia, gdyż niepotrzebny obrót znaczną kwotą środków pieniężnych spowoduje jedynie niepotrzebne koszty związane z operacjami bankowymi. Zatem działanie, w postaci umownego potrącenia wzajemnych wierzytelność jest ekonomicznie uzasadnione i nie powinno także z tego powodu rodzić negatywnych skutków podatkowych po stronie Wnioskodawcy. Podwyższenie kapitału dokonane w drodze potrącenia wzajemnych wierzytelności Wnioskodawcy i Akcjonariusza, stanowi podwyższenie gotówkowe i tym samym nie może być uznane za aport wierzytelności, który obejmuje wniesienie wkładu niepieniężnego. Podział bowiem na wkłady pieniężne i niepieniężne ma charakter dychotomiczny, a zatem ze swej istoty jest podziałem zupełnym i wyczerpującym.

W ocenie Wnioskodawcy, podwyższony kapitał zakładowy nie byłby uznawany za wskazany w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o CIT, w sytuacji w jakiej dochodziłoby do wniesienia wierzytelności w drodze wkładu niepieniężnego (aportu) do Spółki. Wynika to z wykładni językowej tego przepisu, który jednoznacznie odnosi się do „pokrycia kapitału zakładowego wierzytelnościami (...)” zaś w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, taka sytuacja nie będzie miała miejsca. Czym innym jest bowiem aport wierzytelności do spółki, polegający na wniesieniu wkładu niepieniężnego w postaci wierzytelności przysługującej wspólnikowi wobec spółki. Jednocześnie o tym, czy konwersja wierzytelności przysługującej wspólnikowi wobec spółki przybierze postać wkładu pieniężnego lub wkładu niepieniężnego rozstrzyga treść uchwały o podwyższeniu kapitału zakładowego. W tym miejscu Wnioskodawca powołuje stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażone w wyroku z 14 grudnia 2004 r. sygn. FSK 2055/04. W sytuacji, gdy z treści uchwały o podwyższeniu kapitału zakładowego wynika, że akcje mają być objęte za wkład pieniężny (wówczas tylko spółce przysługuje wierzytelność wobec wspólnika o dokonanie wpłat na poczet udziału), a wspólnikowi przysługuje wobec spółki wierzytelność pieniężna i na podstawie umowy spółka i wspólnik dokonują potrącenia wzajemnych wierzytelności, którego skutkiem jest ich wygaśnięcie - akcje są objęte w zamian za wkład pieniężny, a wpłaty następują przez potrącenie, a nie bezpośrednio na rachunek lub do kasy spółki. W takiej sytuacji, wierzytelność wspólnika wobec spółki nie jest przedmiotem aportu, lecz służy jedynie do realizacji wierzytelności spółki wobec wspólnika o dokonanie należnych wpłat na poczet udziałów - bez rozliczania wierzytelności jako wkładu. Ponadto podwyższony kapitał zakładowy nie byłby uznawany za wskazany w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o CIT, gdyby dana część kapitału zakładowego nie została do Wnioskodawcy faktycznie przekazana, tj. kapitał nie zostałby pokryty lub zostałby pokryty wierzytelnościami niemającymi żadnej wartości lub o wartości niższej od wartości nominalnej akcji. Wniesienie wierzytelności w drodze aportu do Spółki oraz potrącenie należności na wpłaty na kapitał zakładowy z wierzytelnością przysługującą akcjonariuszowi względem Spółki stanowią dwie odrębne niezależne od siebie kategorie. Bowiem w drodze czynności przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego dojdzie do wniesienia wkładu pieniężnego, co wynikać będzie z planowanej treści uchwały walnego zgromadzenia Spółki.

Tym samym, świadczenie Akcjonariusza (wkład) pozostanie - co do zasady - wkładem pieniężnym, zaś jedynie jego realizacja (wpłata) będzie miała postać potrącenia umownego. Zdaniem Wnioskodawcy, regulacja art. 16 ust. 7 ustawy o CIT, nie znalazłaby - w opisanym zakresie - zastosowania. Tak samo nie znajdzie w tym przypadku zastosowania regulacja z art. 16 ust. 7h ustawy o CIT.

Takie stanowisko potwierdzają także interpretacje podatkowe wydane na gruncie art. 16 ust. 7 ustawy o CIT (por.: interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 1 października 2013 r., Znak: IPTPB3/423-260/13-3/MF, interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 13 maja 2013 r., Znak: IBPBI/2/423-201/13/SD).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1, 2 oraz 4-11 wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.