Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/423-1062/14-2/IŚ
z 29 stycznia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. . z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 31 października 2014 r. (data wpływu 4 listopada 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku różnic kursowych z tytułu przewalutowania z EURO na PLN Zobowiązań (na moment przewalutowania i na moment spłaty przez rumuńską spółkę należności wynikających ze Zobowiązań po ich przewalutowaniu) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 listopada 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku różnic kursowych z tytułu przewalutowania z EURO na PLN Zobowiązań (na moment przewalutowania i na moment spłaty przez rumuńską spółkę należności wynikających ze Zobowiązań po ich przewalutowaniu).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka - Wnioskodawca (dalej: Spółka) oraz rumuńska spółka RG (dalej: RG) są spółkami należącymi do grupy kapitałowej C. W latach ubiegłych Spółka udzieliła na rzecz RG pożyczek wyrażonych w EUR. Pożyczki do tej pory nie zostały w całości spłaone i z tytułu tych pożyczek Spółka nalicza odsetki, których skumulowana wartość cały czas ulega zwiększeniu.

W latach ubiegłych Spółka dokonała również na rzecz RG wpłaty zaliczki na poczet dostaw sody do Spółki w kolejnych okresach. Zaliczka była wpłacona w EURO.

RG nie zrealizowała jednak wymaganej ilości dostaw sody. W konsekwencji, tylko określona część wpłaconej zaliczki została rozliczona z dostawami sody do Spółki. Jednocześnie, RG nie zwróciła części zaliczki, która pozostała nierozliczona z dostawami sody.

Spółka i RG ustaliły, że z tytułu niezwróconej zaliczki (w części nie pokrytej dostawami), na rzecz Spółki będą naliczane odsetki. Nierozliczona wartość zaliczki wraz z naliczonymi odsetkami nie została do dnia dzisiejszego zwrócona przez RG

W latach ubieglych RG posiadała niespłacone zobowiązania wobec kontrahentów spoza Grupy C. Na mocy porozumienia pomiędzy Spółką i jednym z wierzycieli RG, wierzyciel dokonal na rzecz Spółki cesji wierzytelności przyslugującej mu wobec RG. W związku z dokonaniem cesji Spółka dokonala zapłaty ceny za wierzytelność wobec dotychczasowego wierzyciela. Tym samym, Spółka stała się wierzycielem RG z tytułu nabytej wierzytelności. Spółka oraz RG zawarły porozumienie określające terminy spłaty tej wierzytelności. Wierzytelność jest wyrażona w EUR i nie została do tej pory całkowicie spłacona przez RG.

W świetle powyższego, w danej chwili, pomiędzy Spółką i RG występują m.in. następujące nierozliczone zobowiązania/wierzytelności wyrażone w EUR:

1. obowiązek spłaty przez RG na rzecz Spółki kwot pożyczek otrzymanych od Spółki w EURO wraz z naliczonymi odsetkami;
   
2. obowiązek zwrotu zaliczki wpłaconej przez Spółkę na rzecz RG, w części która nie została rozliczona z dokonanymi dostawami sody do Spółki wraz z naliczonymi odsetkami (dalej: nierozliczona zaliczka);
   
3. obowiązek spłaty wierzytelności przez RG na rzecz Spółki w związku z dokonaną wcześniej cesją wierzytelności

- dalej łącznie określane jako: Zobowiązania.

Spółka i G planują dokonać przewalutowania wyżej wymienionych Zobowiązań.

Przewatutowanie polegać będzie na zmianie waluty EUR, w której wyrażone zostały kwoty Zobowiązań, na PLN po ustalonym przez strony kursie wymiany.

Przewalutowanie ma się odbyć poprzez zawarcie odpowiednich umów lub aneksów do istniejących umów.

W momencie przewalutowania nie dojdzie do spłaty należności wynikających z omawianych Zobowiązań. Spłata należności może natomiast nastąpić w krótkim okresie po dokonaniu przewalutowania.

Spółka oraz RG planują, że po dokonaniu przewalutowania RG będzie dokonywala spłaty przedmiotowych zobowiązań. W tym zakresie możliwe są następujące scenariusze:

• RG jednorazowo spłaci należności z tytułu wszystkich Zobowiązań,
• RG dokona spłaty należności wynikających z omawianych Zobowiązań w kilku transzach, gdzie jedna spłata może obejmować:
  
  • całą kwotę lub określoną część nierozliczonej zaliczki łącznie lub bez naliczonych odsetek do dnia przewalutowania lub
  • całą kwotę lub określoną część naliczonych odsetek od nierozliczonej zaliczki (bez spłaty kwoty zaliczki), lub
  • całą kwotę lub określoną część przejętej od kontrahenta G wierzytelności, lub
  • część kwoty głównej pożyczki lub pożyczek wraz z przypadającą na nią lub na nie wartością naliczonych odsetek do dnia przewalutowania, lub
  • całość lub określoną część naliczonych odsetek od pożyczki lub pożyczek do dnia przewalutowania (bez spłaty kwoty głównej), lub
    
  • całość lub określoną część kwoty głównej pożyczki lub pożyczek (bez naliczonych odsetek).
  
  
  
  

Z technicznego punktu widzenia, spłata powyższych Zobowiązań może być dokonana na dwa sposoby:

• RG zapłaci na rzecz Spółki należną kwotę w walucie PLN,
  

• RG prześle na rzecz Spółki kwotę w walucie RON (waluta obowiązująca w Rumunii), z tym że kwota ta wpłynie ostatecznie na rachunek złotówkowy w Spółce i w momencie wpływu będzie już kwotą w PLN.
  
  
  

W drugim z opisanych przypadków, tj. w przypadku wysłania przez RG należnej kwoty w RON, środki finansowe będą wpływały na rachunek złotówkowy Spółki w PLN. Zostaną one bowiem podczas ich transferu przewalutowane na PLN przez bank, w którym Spółka posiada rachunek złotówkowy i bank przekaże na rachunek Spółki kwotę w walucie PLN.

W wyniku dokonanego przewalutowania, zgodnie z zasadą walutowości, wartość Zobowiązań pozostałych do spłaty będzie obliczana według wartości w PLN. W konsekwencji, spłaty RG będą uznawane według ilości PLN, które wpłynęły na rachunek złotówkowy Spółki.

W celu wyeliminowania ryzyka, że kwota wysłana przez RG w RON po przewalutowaniu jej przez bank nie będzie odpowiadala należnej kwocie zobowiązania wyrażonego w PLN, Spółka planuje zawrzeć z bankiem odpowiedni kontrakt walutowy, na podstawie którego ustalony zostanie kurs, po jakim bank będzie dokonywał przewalutowania RON wysłanych przez RG na PLN. Ustalenie takiego kursu wymiany umożliwi RG skalkulowanie dokładnej kwoty w RON do wysłania, ktora po przewalutowaniu przez bank będzie odpowiadala dokładnie ustalonej kwocie spłaty wyrażonej w PLN. W konsekwencji, na konto złotówkowe Spółki wpłynie prawidłowa kwota należnych PLN.

W świetle powyższego, fakt czy RG wyśle ze swojego rachunku należną kwotę do spłaty w RON, czy w PLN, pozostanie bez wpływu na wysokość spłaty zobowiązania ze względu na fakt, że na rachunek Spółki zawsze będzie wpływała kwota w PLN i wyłącznie ta wartość będzie brana pod uwagę przy ustalaniu salda zadłużenia RG wobec Spółki.

Spółka ustala różnice kursowe w oparciu o art. 15a ustawy zdnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851, z późn. zm.; dalej: ustawa o CIT).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w momencie przewalutowania Zobowiązań, o których mowa w stanie faktycznym z waluty EUR na PLN powstaną po stronie Spółki na gruncie przepisów ustawy o CIT różnice kursowe?
   
2. Czy w momencie spłaty przez RG Zobowiązań, o których mowa w stanie faktycznym, po wcześniejszym ich przewalutowaniu z EUR na PLN, powstaną po stronie Spółki na gruncie przepisów ustawy o CIT różnice kursowe ?
   
   

Stanowisko Spółki:

Ad. 1)

Spółka stoi na stanowisku, że w momencie przewalutowania Zobowiązań, o których mowa w stanie faktycznym z waluty EUR na PLN nie powstaną po stronie Spółki na gruncie przepisów ustawy o CIT różnice kursowe.

Zgodnie z art. 15a ust. 1 ustawy o CIT różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

Zgodnie z ust. 2 i ust 3 art. 15 ustawy o CIT, ujemne albo dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

1. przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest inna od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia (art. 15a ust. 2 pkt 1 i ust. 3 pkt 1);
   
2. poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest inna od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia (art. 15a ust. 2 pkt 2 i ust. 3 pkt 2);
   
3. otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest inna od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5 (art. 15a ust. 2 pkt 3 i ust. 3 pkt 3);
   
4. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia (otrzymania) jest inna od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu (spłaty), przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni (art. 15a ust. 2 pkt 4 i 5 oraz ust. 3 pkt 4 i 5).
   
   

Ponadto, zgodnie z art. 15a ust. 7 ustawy o CIT, za dzień zapłaty uznaje się dzień uregulowania zobowiązań w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia wierzytelności.

Należy wskazać, iż katalog przypadków, w których powstają różnice kursowe, zawarty w art. 15a ustawy o CIT jest katalogiem zamkniętym. W konsekwencji, różnice kursowe na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych mogą powstać wyłącznie w sytuacjach wymienionych w art. 15a ust. 2 i 3 ustawy o CIT.

Jak wynika z treści art. 15a ust. 2 i 3 ustawy o CIT podstawowym warunkiem dla rozpoznania podatkowych różnic kursowych jest dokonanie płatności danej należności/zobowiązania lub zwrotu kwoty głównej pożyczki, które zostało wyrażone w walucje obcej. W szczególności należy zwrócić uwagę, iż dla powstania różnic kursowych w zakresie:

• przychodów podatkowych - niezbędne jest otrzymanie (płatność) tego przychodu (art. 15a ust. 2 pkt 1 i ust. 3 pkt 1),
  

• kosztów podatkowych - niezbędna jest zapłata tego kosztu (art. 15a ust. 2 pkt 2 i ust. 3 pkt 2),
  

• tzw. środków własnych - niezbędne jest dokonanie płatności lub inna forma wypływu środków lub wartości pieniężnych (art. 15a ust. 2 pkt 3 i ust. 3 pkt 3),
  

• kwoty kredytu lub pożyczki - niezbędne jest dokonanie spłaty tego kredytu lub pożyczki lub jego części (art. 15a ust. 2 pkt 4 i 5 oraz ust. 3 pkt 4 i 5).
  

Należy tutaj wskazać, iż planowana operacja przewalutowania powyższych Zobowiązań z EUR na PLN nie stanowi spłaty dotychczasowego zobowiązania walutowego w EUR i zaciągnięcia nowego zobowiązania w PLN. Przewalutowanie polega bowiem jedynie na przeliczeniu wartości zobowiązania wyrażonego w walucie na inną walutę po ustalonym kursie przy pełnym zachowaniu tożsamości tego zobowiązania. Po przewalutowaniu podmiot, na którym ciąży zobowiązanie nadal jest zobowiązany do zapłaty należności, a wierzyciel nadal może się domagać tej płatności.

Tym samym, w wyniku przewalutowania nie dojdzie do spłaty żadnej z wymaganych kwot wynikających ze Zobowiązań, które istnieją po stronie RG wobec Spółki i RG będzie nadal zobowiązana do zapłaty (zwrotu):

• otrzymanych od Spółki kwot pożyczek wraz z naliczonymi odsetkami;
  

• nierozliczonej zaliczki wpłaconej przez Spółkę na rzecz RG wraz z naliczonymi odsetkami;
  

• wierzytelności przysługującej Spółce w związku z dokonaną w ubiegłych latach jej cesji.
  
  
  

Skoro zatem w zdarzeniu przyszłym będącym przedmiotem niniejszego wniosku w wyniku przewalutowania przedmiotowych pożyczek z EUR na PLN nie dojdzie do spłaty żadnej należności wynikającej z omawianych Zobowiązań, to przepisy art. 15a ustawy o CIT nie mogą znaleźć zastosowania i tym samym czynność przewalutowania nie będzie prowadzić do powstania różnic kursowych dla celów podatku dochodowego od osób prawnych.

Wniosek:

W momencie przewalutowania omawianych Zobowiązań pomiędzy RG a Spółką nie powstaną po stronie Spółki na gruncie przepisów ustawy o CIT różnice kursowe.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w utrwalonej linii orzeczniczej sądów administracyjnych, np. w:

wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 listopada 2012 r. (sygn. akt II FSK 629/11),

wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 28 października 2010 r. (sygn. akt I SA/Sz 412/10).

Stanowisko Spółki znajduje również odzwierciedlenie w utrwalonej jednolitej linii interpretacyjnej organów podatkowych. Przykładem tutaj mogą być następujące interpretacje prawa podatkowego:

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej wWarszawie zdnia 24 lipca 2013 r. (sygn. IPPB5/423-390/13-2/IŚ),
  

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 11 lipca 2013 r. (sygn. IPPB5/423-313/13-2/IŚ),
  

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej wWarszawie zdnia 7 listopada 2012 r. (sygn. IPPB5/423-714/12-3/IŚ),
  

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 1 sierpnia 2012 r. (sygn. IPPB5/423-416/12-2/IŚ),
  

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 13 czerwca 2012 r. (sygn. IPPB5/423-303/12-2/RS),
  

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej wWarszawie z dnia 4 lipca 2011 r. (sygn. IPPB5/423-408/11-2/IŚ),
  

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 16 września 2011 r. (sygn. ILPB4/423-206/11-2/ŁM).
  
  
  

Ponadto, Spółka pragnie wskazać, iż posiada już jedną interpretację, wydaną na jej wniosek przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 5 grudnia 2013 r. (sygn. IPPB5/423-855/13-2/IŚ), w której organ, w analogicznej sprawie, potwierdził, iż w wyniku przewalutowania zobowiązań nie powstają różnice kursowe w podatku dochodowym od osób prawnych.

Ad. 2)

Spółka stoi na stanowisku, że w momencie spłaty przez RG Zobowiązań, o których mowa w stanie faktycznym, po wcześniejszym ich przewalutowaniu z EUR na PLN, nie powstaną po stronie Spółki na gruncie przepisów ustawy o CIT różnice kursowe.

Jak zostało wskazane w uzasadnieniu do pytania nr 1, przepisy ustawy o CIT enumeratywnie wymieniają sytuacje, w których mogą powstać różnice kursowe w podatku dochodowym od osób prawnych. Z przepisu art. 15a ust. 2 oraz art. 15a ust. 3 ustawy o CIT wynika, iż różnice kursowe powstają wyłącznie w przypadku wystąpienia różnic pomiędzy:

• wartością przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej, a jego wartością w dniu otrzymania,
  

• wartością poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej, a jego wartością w dniu jego zapłaty,
  

• wartością otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu a ich wartością w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych,
  

• wartością kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu udzielenia a jego wartością w dniu spłaty

- przeliczoną według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.

W świetle powyższego, aby doszło do powstania podatkowych różnic kursowych na gruncie art. 15a ustawy o CIT muszą być spełnione następujące warunki:

1. wartość zobowiązania/należności musi być wyrażona w walucie obcej - świadczy o tym sformułowanie „w walucie obcej” występujące we wszystkich przypadkach powstawania różnic kursowych wymienionych w art. 15 ust. 2 oraz 3 ustawy o CIT,
   
2. otrzymana spłata zobowiązania musi być zrealizowana w walucie obcej - świadczy o tym sformułowanie mówiące o „przeliczeniu według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni” odnoszące się do wszystkich przypadków powstawania różnic kursowych wymienionych w art. 15 ust. 2 oraz 3 ustawy o CIT.
   
   

W zdarzeniu przyszłym będącym przedmiotem niniejszego wniosku przewalutowane Zobowiązania stracą charakter zobowiązań walutowych w momencie ich przewalutowania z EUR na PLN. Od tego momenta Zobowiązania wyrażone będą wyłącznie w PLN i w takiej też walucie nastąpi ich późniejsza spłata. Spłaty RG dokonywane na rzecz Spółki będą uznawane według ilości PLN, które wpłynęły na rachunek złotówkowy Spółki. Tym samym, do spłaty poszczególnych należności wynikających ze Zobowiązań nie będzie miał zastosowania żaden kurs walutowy.

W konsekwencji powyższego, nie zostanie spełniony drugi wskazany powyżej warunek dla rozpoznania podatkowych różnic kursowych na gruncie art. 15a ust. 2 i 3 ustawy o CIT, tj. w momencie spłaty Zobowiązań nie będą już one posiadały charakteru walutowego i nie dojdzie do spłaty zobowiązania w walucie obcej. Wszystkie spłaty w zakresie omawianych Zobowiązań po dokonaniu przewalutowania będą dokonywane w PLN.

Na powyższe stanowisko nie będzie miał wpływu fakt, iż w ramach dokonywanej spłaty Zobowiązań RG wyśle na rzecz Spółki kwotę w RON. Jak zostało bowiem wskazane, w takim przypadku środki finansowe wysłane przez RG w RON i tak będą wpływały na rachunek złotówkowy Spółki w PLN. Zostaną one bowiem przewalutowane na PLN (podczas ich transferu) przez bank, w którym Spółka posiada rachunek złotówkowy. Następnie bank przekaże na rachunek Spółki kwotę w walucie PLN. W konsekwencji, w każdym przypadku realizacji spłaty Zobowiązań przez RG na rzecz Spółki, Spółka otrzyma na konto złotówkowe określoną kwotę należnych środków w PLN.

Wniosek:

W momencie spłaty przez RG należności wynikających ze Zobowiązań w PLN, po wcześniejszym ich przewalutowaniu z EUR na PLN, nie powstaną po stronie Spółki na gruncie przepisów ustawy o CIT różnice kursowe.

Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w wydawanych przez organy podatkowe interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego, np.:

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej wWarszawie z dnia 7 listopada 2012 r. (sygn. IPPB5/423-714/12-3/IŚ),
  

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej wWarszawie z dnia 1 sierpnia 2012 r. (sygn. IPPB5/423-416/12-2/1Ś),
  

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 13 czerwca 2012 r. (sygn. IPPB5/423-303/12-2/RS),
  

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej wWarszawie z dnia 4 lipca 2011 r. (sygn. IPPB5/423-408/11-2/IŚ),
  

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 16 września 2011 r. (sygn. ILPB4/423-206/11-2/LM).
  
  
  

Ponadto, Spółka wskazuje, iż na jej wniosek Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wydał już w dniu 5 grudnia 2013 r. pozytywną interpretację w analogicznej sprawie (sygn. IPPB5/423-855/13-2/IŚ). W stanie faktycznym, do którego odnosi się ta interpretacja, podmiot spłacający zobowiązanie (po jego przewalutowaniu na PLN), rónież miał możliwość przesłania środków finansowych w walucie obcej (EUR), które w trakcie transferu podlegały przewalutowaniu na PLN przez bank, w którym Spółka posiadała rachunek złotówkowy. W konsekwencji, w wyniku zrealizowanej spłaty zobowiązania, Spółka otrzymywała na swój rachunek złotówkowy kwotę w PLN.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.