Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/4510-80/15/IZ
z 15 kwietnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 8 stycznia 2015 r. (data wpływu do tut. BKIP 21 stycznia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia wartości początkowej wytworzonego środka trwałego z uwzględnieniem możliwości zaliczenia odpisów amortyzacyjnych od wyżej ustalonej wartości początkowej nowego środka trwałego do kosztów uzyskania przychodów (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 stycznia 2015 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia wartości początkowej wytworzonego środka trwałego z uwzględnieniem możliwości zaliczenia odpisów amortyzacyjnych od wyżej ustalonej wartości początkowej nowego środka trwałego do kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka w ramach swojej działalności gospodarczej kupiła stację paliw. W trakcie jej eksploatacji, po dokonaniu szczegółowej analizy funkcjonalnej i technicznej oraz po rozważeniu koncepcji remontu/przebudowy parkingu, Spółka podjęła decyzję o wyburzeniu dotychczasowego parkingu i wybudowaniu nowego. Podstawowym argumentem za taką koncepcją był fakt, że:

• dotychczasowa organizacja ruchu na terenie parkingu nie była ergonomiczna i nie spełniała standardów Spółki, w jakich prowadzone są stacje paliw w sieci,
• stan techniczny parkingu był zły, w trakcie jego eksploatacji stwierdzono, że parking został wykonany niezgodnie ze sztuką budowlaną. Również analiza ekonomiczna uwzględniająca stopień zużycia technicznego parkingu wskazała, iż dokonanie remontu generalnego byłoby całkowicie nieopłacalne.
  
  

Zatem Spółka dokonała wyburzenia dotychczasowego parkingu i wybudowała nowy, wg nowego planu przestrzennego, z odmienną organizacją ruchu oraz z większą powierzchnią utwardzoną. W ramach prac budowlanych na terenie parkingu:

• zlikwidowano dotychczasową nawierzchnię asfaltową wraz ze szczątkowo (miejscowo) wykonaną podbudową,
• powiększono obszar przeznaczony na plac parkingowy,
• zlikwidowano tereny zielone na obszarze parkingu,
• położono konstrukcyjnie zaprojektowaną nową, kompletną podbudowę pod nawierzchnię,
• położono nowe profile, wykonano spadki pod odprowadzenie wód opadowych,
• położono obrzeża i krawężniki wg nowych, odmiennych tras,
• wytyczono nowe trasy kabli elektrycznych, zlikwidowano latarnie żelbetowe z 2 punktami świetlnymi i posadowiono w ich miejsce latarnie stalowe z czterema punktami świetlnymi wyposażonymi w lampy sodowe,
• położono kostkę brukową,
• wykonano wysepki wytyczające obszar parkingu dla samochodów osobowych oraz dla autobusów,
  
  

W momencie wyburzenia starego parkingu w księgach Spółki na karcie środka trwałego pozostawała niezamortyzowana wartość parkingu w kwocie X. Po nabyciu parkingu, Spółka nie dokonywała w nim żadnych ulepszeń. Spółka jest podatnikiem czynnym VAT.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest naliczanie odpisów amortyzacyjnych od wartości nowo wybudowanego parkingu powiększonej o kwotę kosztów wyburzenia netto starego parkingu i zaliczanie odpisów amortyzacyjnych od tak ustalonej wartości początkowej nowo wybudowanego parkingu do podatkowych kosztów uzyskania przychodu? (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do przepisu art. 16g ust. 1 PDOP, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, uważa się:

1.(...) w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia;

la.w razie częściowo odpłatnego nabycia, cenę ich nabycia powiększoną o wartość przychodu określonego w art. 12 ust. 5a;

2.w razie wytworzenia we własnym zakresie koszt wytworzenia; (…)

Jednocześnie art. 16g ust. 4 ww. ustawy stanowi, że za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Kwestia ustalenia wartości początkowej środka trwałego była przedmiotem szeregu interpretacji i wyroków. Problem taki był przedmiotem wyroku NSA z 1 lutego 2011 r., sygn. akt II FSK 1603/09. NSA w cyt. orzeczeniu określił zakres „innych kosztów dających się zaliczyć do wartości początkowej środka trwałego”, które zwiększają podstawę amortyzacji inwestycji budowlanej. Według NSA zalicza się do nich m.in. wydatki na wyburzenie starego budynku w celu przygotowania miejsca pod nową inwestycję. Zdaniem NSA, użyty w art. 16g ust. 4 PDOP zwrot „koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych” oznacza wszelkie wydatki, co do których nie ma wątpliwości, że nie wystąpiłyby, gdyby podatnik nie wytwarzał we własnym zakresie środka trwałego. Wydatki na wyburzenie starego środka trwałego dotyczą prac wstępnych przygotowujących miejsce pod nową inwestycję, a zatem pozostają w bezpośrednim związku z prowadzeniem inwestycji zmierzającej do powstania nowego środka trwałego.

Zdaniem Wnioskodawcy, na gruncie wyżej opisanego stanu faktycznego i biorąc pod uwagę przywołane orzeczenie NSA poprawne będzie zwiększenie przez Spółkę wartości nowo wybudowanego parkingu o wartość kosztów wyburzenia netto starego parkingu oraz zaliczanie odpisów amortyzacyjnych od tak ustalonej wartości początkowej nowego środka trwałego do podatkowych kosztów uzyskania przychodu.

Podsumowując, Spółka stoi na stanowisku, że (…) stosownie do art. 16g ust. 4 PDOP prawidłowym będzie naliczanie odpisów amortyzacyjnych od wartości nowo wybudowanego parkingu powiększonej o kwotę kosztów wyburzenia netto starego parkingu i zaliczanie odpisów amortyzacyjnych od tak ustalonej wartości początkowej środka trwałego do podatkowych kosztów uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Spółka w ramach swojej działalności gospodarczej kupiła stację paliw. W trakcie jej eksploatacji, po dokonaniu szczegółowej analizy funkcjonalnej i technicznej oraz po rozważeniu koncepcji remontu/przebudowy parkingu, Spółka podjęła decyzje o wyburzeniu dotychczasowego parkingu i wybudowaniu nowego. Spółka dokonała wyburzenia dotychczasowego parkingu i wybudowała nowy, wg nowego planu przestrzennego, z odmienną organizacją ruchu oraz z większą powierzchnią utwardzoną.

W ramach prac budowlanych na terenie parkingu:

• zlikwidowano dotychczasową nawierzchnię asfaltową wraz ze szczątkowo (miejscowo) wykonaną podbudową,
• powiększono obszar przeznaczony na plac parkingowy,
• zlikwidowano tereny zielone na obszarze parkingu,
• położono konstrukcyjnie zaprojektowaną nową, kompletną podbudowę pod nawierzchnię,
• położono nowe profile, wykonano spadki pod odprowadzenie wód opadowych,
• położono obrzeża i krawężniki wg nowych, odmiennych tras,
• wytyczono nowe trasy kabli elektrycznych, zlikwidowano latarnie żelbetowe

z 2 punktami świetlnymi i posadowiono w ich miejsce latarnie stalowe z czterema punktami świetlnymi wyposażonymi w lampy sodowe,

• położono kostkę brukową,
• wykonano wysepki wytyczające obszar parkingu dla samochodów osobowych oraz dla autobusów.
  
  

W momencie wyburzenia starego parkingu w księgach Spółki na karcie środka trwałego pozostawała niezamortyzowana wartość parkingu w kwocie X.

Przedmiotem wątpliwości Spółki jest kwestia ustalenia wartości początkowej wytworzonego środka trwałego (parkingu) oraz możliwości dokonania odpisów amortyzacyjnych od wartości nowo wybudowanego parkingu i zaliczenie ich do kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 updop.

W myśl tego przepisu, podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod tym jednak warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

1. został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
2. jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
3. pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
4. poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
5. został właściwie udokumentowany,
6. nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 updop nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
   
   

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Należy jednak mieć na uwadze zamknięty katalog wydatków, które nie podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, pomimo, że pozostają w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością i zostały przez niego poniesione w celu uzyskania przychodu.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 updop, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Art. 16a ust. 1 pkt 1 updop stanowi, że amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością – o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą (…).

Podstawę, naliczenia odpisów amortyzacyjnych stanowi wartość początkowa składników majątku trwałego. Sposób jej ustalenia jest zróżnicowany i uzależniony jest w szczególności od sposobu ich nabycia (wytworzenia). Zasady ustalania wartości początkowej środków trwałych dla celów amortyzacji wskazane zostały w art. 16g updop. I tak, na mocy art. 16g ust. 1 pkt 2 updop, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2 – 14, w razie wytworzenia we własnym zakresie uważa się koszt wytworzenia. Z kolei, zgodnie z art. 16g ust. 4 updop, za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Mając na uwadze przywołane uregulowania prawne oraz stan faktyczny przedstawiony we wniosku, należy stwierdzić, że Spółka jest uprawniona do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej (uwzględniającej m.in. koszt wyburzenia starego parkingu - netto) nowo wybudowanego parkingu, wykorzystywanego na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Stosownie do art. 15 ust. 6 z uwzględnieniem art. 16 updop, odpisy te można zaliczyć w ciężar kosztów uzyskania przychodów działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę.

Zatem stanowisko Spółki w zakresie ustalenia wartości początkowej wytworzonego środka trwałego z uwzględnieniem możliwości zaliczenia odpisów amortyzacyjnych od wyżej ustalonej wartości początkowej nowego środka trwałego do kosztów uzyskania przychodów jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 1 wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.