Interpretacja Ministra Finansów
PT8/033/111/671/WCH/14/RD87392
z 26 września 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) Minister Finansów, wobec stwierdzenia nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 4 marca 2010 r. nr ILPP2/443-1721/09-4/ISN wydanej, w imieniu Ministra Finansów, przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu dla Firmy, na wniosek z dnia 14 grudnia 2009 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu - 17 grudnia 2009 r., data wpływu do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie - 18 grudnia 2009 r.), uzupełniony pismem z dnia 12 stycznia 2010 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia używanego środka transportu, zmienia ww. interpretację z urzędu stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w ww. wniosku jest:

• prawidłowe – w zakresie uznania iż podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia używanego samochodu osobowego jest cena jego nabycia wynikająca z faktury wystawionej przez dostawcę powiększona o opłatę administracyjną uiszczoną w niemieckim urzędzie za tymczasowe nabycie tablic rejestracyjnych oraz o ubezpieczenie samochodu w drodze pobrane przez dostawcę od podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia,
• prawidłowe – w zakresie niewliczania do podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia używanego samochodu osobowego opłaty administracyjnej za wydanie tablic rejestracyjnych tymczasowych i stałych uiszczonej na terenie Polski oraz wydatku za tłumaczenie dokumentów z języka niemieckiego dla celów podatkowych,
• nieprawidłowe – w zakresie niewliczania do podstawy wewnątrzwspólnotowego nabycia używanego samochodu osobowego podatku akcyzowego oraz opłaty środowiskowej.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 17 grudnia 2009 r. do Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu wpłynął wniosek Firmy (…) spółka jawna z dnia 14 grudnia 2009 r. (w dniu 18 grudnia 2009 r. ww. wniosek wpłynął do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie), uzupełniony pismem z dnia 12 stycznia 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącego podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia używanego środka transportu.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów nabył z Niemiec samochód osobowy, który nie spełnia definicji nowego środka transportu. Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem do wewnątrzunijnych transakcji.

W uzupełnieniu do wniosku doprecyzowano, iż Wnioskodawca w dniu 3 grudnia 2009 r. nabył z Niemiec samochód osobowy, w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia środków transportu. Dostawcą towaru był kontrahent niemiecki zidentyfikowany jako czynny podatnik podatku od wartości dodanej, który na dokumencie dostawy (rachunku) podał swój numer identyfikacji podatkowej, aktywny w informacji VIES. Kontrahent transakcję udokumentował fakturą, którą w całości Wnioskodawca zapłacił. Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT UE i podał ten numer do rozliczenia transakcji. Podmiot niemiecki wystawił wartość faktury bez podatku VAT (MSTW) niemieckiego. Samochód nie spełnia definicji nowego środka transportu.

W związku z nabyciem samochodu Wnioskodawca poniósł następujące wydatki:

1. na terenie Niemiec:
   • zapłata za fakturę wystawioną na zakup samochodu (wartość w Euro),
   • opłata administracyjna w niemieckim urzędzie za nabycie tymczasowych tablic rejestracyjnych, które umożliwiły przemieszczenie środka transportu z Niemiec do Polski, bez konieczności transportu zewnętrznego (wartość w Euro),
   • ubezpieczenie samochodu w drodze (Euro).
2. na terenie Polski:
   • podatek akcyzowy (PLN),
   • opłata środowiskowa (PLN),
   • opłata administracyjna za nabycie tablic rejestracyjnych tymczasowych i stałych (PLN),
   • tłumaczenie dokumentów z języka niemieckiego dla celów podatkowych (PLN).
   
   

Jako podstawę opodatkowania WNT Wnioskodawca przyjął wartość zakupionego samochodu wynikającą z wystawionej faktury w przeliczeniu na walutę polską po średnim kursie ogłaszanym przez NBP z dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktury, czyli z dnia 2 grudnia 2009 r. Tak ustaloną kwotę podatku Wnioskodawca wpłacił na rachunek urzędu skarbowego w ciągu 14 dni od daty zakupu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Jaka jest podstawa opodatkowania przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu używanego środka transportu?
2. Jakie podatki, cła i opłaty i inne należności o podobnym charakterze należy dodać do podstawy opodatkowania w myśl art. 31.2.1?
   
   

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 12 stycznia 2010 r. anulowano pytanie nr 2, a zadano dodatkowe pytanie:

Czy podatek akcyzowy, opłatę środowiskową, tłumaczenie dokumentów na język polski, opłatę administracyjną za wydanie dowodu rejestracyjnego, czyli opłaty poniesione na terytorium Polski należy dodać do podstawy opodatkowania?

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z zapisem art. 31.1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest kwota, jaką nabywca jest zobowiązany zapłacić, czyli kwota należności z wystawionego przez sprzedawcę dokumentu (faktura niemiecka), przeliczona na walutę polską, zgodnie ze średnim kursem NBP z dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktury.

Do podstawy opodatkowania należy dodać wszystkie obciążenia budżetowe zapłacone na terenie Niemiec, tj. podatek od wartości dodanej, cło, akcyzę i tym podobne, oraz dodatkowe wydatki takie jak prowizje, koszty opakowań, transportu oraz ubezpieczenia pobierane przez dostawcę od podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia.

Ponadto, nie należy przyjmować do podstawy opodatkowania podatków i opłat ponoszonych na terytorium Polski, tj.: podatku akcyzowego, opłaty recyklingowej, opłaty za wydanie dowodu rejestracyjnego oraz tłumaczenia dokumentów, ponieważ płacenie podatku VAT od podatku akcyzowego byłoby naruszeniem konstytucyjnego zakazu poboru podatku od podatku. Natomiast opłata recyklingowa nie ma bezpośredniego związku z nabyciem wewnątrzwspólnotowym i dodatkowo została zakwestionowana przez Komisję Europejską jako niezgodna z prawem wspólnotowym.

Według stanowiska Wnioskodawcy, opłaty, cła i podatki wymienione w art. 31.2.1 dotyczą dodatkowych wydatków ponoszonych poza terytorium kraju i podwyższają podstawę opodatkowania polskim podatkiem VAT.

W dniu 4 marca 2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając, na podstawie przepisów § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), w imieniu Ministra Finansów – wydał interpretację indywidualną, nr ILPP2/443-1721/09-4/ISN, w której uznał, iż w świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w wydanej interpretacji indywidualnej przywołał przepisy: art. 5 ust. 1, art. 9 ust. 1 i ust. 2, art. 29 ust. 1, art. 31 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) oraz art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji (Dz. U. Nr 25, poz. 202, z poźn. zm.), których treść odniósł do stanu faktycznego, pytania i stanowiska przedstawionego przez Wnioskodawcę we wniosku o wydanie interpretacji.

Analizując treść wniosku oraz przytoczone powyżej przepisy Dyrektor ww. Izby Skarbowej stwierdził, że podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia używanego samochodu z terytorium Niemiec, jest kwota jaką Wnioskodawca jest obowiązany zapłacić - cena nabycia samochodu wynikająca z wystawionej przez dostawcę faktury, którą w analizowanym przypadku należy zwiększyć o:

• opłatę administracyjną poniesioną w niemieckim urzędzie za nabycie tymczasowych tablic rejestracyjnych, które umożliwiły przemieszczenie środka transportu z Niemiec do Polski, bez konieczności transportu zewnętrznego,
• ubezpieczenie samochodu w drodze,
• podatek akcyzowy,
• opłatę środowiskową,
• opłatę administracyjną za nabycie tablic rejestracyjnych tymczasowych i stałych.
  
  

Dyrektor ww. Izby Skarbowej stwierdził, że jedynym wydatkiem, o który Wnioskodawca nie powinien zwiększyć podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodu używanego jest usługa tłumaczenia dokumentów z języka niemieckiego dla celów podatkowych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie Dyrektor ww. Izby Skarbowej uznał za nieprawidłowe.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy, Minister Finansów stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 14e § 1 ustawy Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.

W wyniku przeprowadzonej analizy przedmiotowej sprawy stwierdzono, że interpretacja indywidualna z dnia 4 marca 2010 r. nr ILPP2/443-1721/09-4/ISN wydana w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu jest nieprawidłowa. Zdaniem Ministra Finansów stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w ww. wniosku jest:

• prawidłowe – w zakresie uznania iż podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia używanego samochodu osobowego jest cena jego nabycia wynikająca z faktury wystawionej przez dostawcę powiększona o opłatę administracyjną uiszczoną w niemieckim urzędzie za tymczasowe nabycie tablic rejestracyjnych oraz o ubezpieczenie samochodu w drodze pobrane przez dostawcę od podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia,
• prawidłowe – w zakresie niewliczania do podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia używanego samochodu osobowego opłaty administracyjnej za wydanie tablic rejestracyjnych tymczasowych i stałych uiszczonej na terenie Polski oraz wydatku za tłumaczenie dokumentów z języka niemieckiego dla celów podatkowych,
• nieprawidłowe – w zakresie niewliczania do podstawy wewnątrzwspólnotowego nabycia używanego samochodu osobowego podatku akcyzowego oraz opłaty środowiskowej.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju.

Ustawodawca, stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o VAT, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, rozumie nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Natomiast w myśl art. 9 ust. 2 ustawy o VAT wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów ma miejsce pod warunkiem, że:

1. nabywcą towarów jest:
   1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
   2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a
   - z zastrzeżeniem art. 10;
2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.
   
   

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Natomiast w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów podstawą opodatkowania jest kwota, jaką nabywający jest obowiązany zapłacić (art. 31 ust. 1 ustawy o VAT).

Podstawa opodatkowania, o której mowa w ust. 1, obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze związane z nabyciem towarów, z wyjątkiem podatku;
2. wydatki dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu oraz ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę od podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia (art. 31 ust. 2 ustawy o VAT).
   
   

Przedmiotem opodatkowania podatkiem akcyzowym stosownie do art. 8 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2009 r., Nr 3, poz. 11, z późn. zm.) jest nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego. Przez nabycie wewnątrzwspólnotowe ustawodawca rozumie przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju (art. 2 pkt 9 ww. ustawy).

Ustawa z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji (Dz. U. Nr 25, poz. 202 z późn. zm.), zwana dalej ustawą o recyklingu, określa zasady postępowania z pojazdami wycofanymi z eksploatacji w sposób zapewniający ochronę życia i zdrowia ludzi oraz ochronę środowiska zgodnie z zasadą zrównoważonego rozwoju (art. 1 ust. 1 ustawy). Przepisy ustawy o recyklingu stosuje się m.in. do pojazdów wprowadzonych na terytorium kraju w drodze wewnątrzwspólnotowego nabycia, które zdefiniowane zostało jako przywóz pojazdu z terytorium innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej w celu wprowadzenia na terytorium kraju. (art. 2 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 3 pkt 13 ww. ustawy o recyklingu). Wprowadzenie pojazdu na terytorium kraju następuje z dniem wystawienia faktury potwierdzającej wewnątrzwspólnotowe nabycie (art. 4 pkt 3 ustawy o recyklingu). Wprowadzającym pojazd jest natomiast podmiot – przedsiębiorca będący producentem pojazdu lub przedsiębiorca dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia pojazdu (art. 3 pkt 14 ustawy o recyklingu).

Przepis art. 12 ust. 1 ustawy o recyklingu stanowi, iż wprowadzający pojazd, który wprowadza na terytorium kraju nie więcej niż 1 000 pojazdów w roku kalendarzowym, może nie zapewniać sieci. Natomiast w myśl ust. 2 ww. artykułu wprowadzający pojazd, o którym mowa w ust. 1, który nie zapewnia sieci, oraz podmiot niebędący przedsiębiorcą, który dokonuje wewnątrzwspólnotowego nabycia lub importu pojazdu, są obowiązani do wniesienia, na odrębny rachunek bankowy Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, opłaty w wysokości 500 zł od każdego pojazdu wprowadzonego na terytorium kraju. Dowód wpłaty powinien zawierać określenie cech identyfikacyjnych pojazdu, o których mowa w art. 66 ust. 3a pkt 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym.

Ustawa Prawo o ruchu drogowym z dnia 20 czerwca 1997 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908, z późn. zm.) określa m.in. warunki dopuszczenia pojazdu do ruchu.

Stosownie do art. 71 ust. 1 ww. ustawy dokumentem stwierdzającym dopuszczenie do ruchu pojazdu samochodowego, ciągnika rolniczego, pojazdu wolnobieżnego wchodzącego w skład kolejki turystycznej, motoroweru lub przyczepy jest dowód rejestracyjny albo pozwolenie czasowe. (…).

W myśl art. 71 ust. 2 ww. ustawy pojazdy określone w ust. 1 są dopuszczone do ruchu, jeżeli odpowiadają warunkom określonym w art. 66 oraz są zarejestrowane i zaopatrzone w zalegalizowane tablice (tablicę) rejestracyjne, a w przypadku pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli, w nalepkę kontrolną.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca będący zarejestrowanym podatatnikiem VAT UE nabył w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów samochód osobowy niespełniający definicji nowego środka transportu. Kontrahentem Wnioskodawcy był czynny podatnik podatku od wartości dodanej, który na dokumencie dostawy (rachunku) podał swój numer identyfikacji podatkowej, aktywny w informacji VIES. Kontrahent transakcję udokumentował fakturą bez podatku VAT (MSTW) niemieckiego, którą w całości Wnioskodawca zapłacił.

W związku z nabyciem samochodu Wnioskodawca poniósł następujące wydatki:

1. na terenie Niemiec:
   • zapłata za fakturę wystawioną na zakup samochodu (wartość w Euro),
   • opłata administracyjna w niemieckim urzędzie za nabycie tymczasowych tablic rejestracyjnych, które umożliwiły przemieszczenie środka transportu z Niemiec do Polski, bez konieczności transportu zewnętrznego (wartość w Euro),
   • ubezpieczenie samochodu w drodze (Euro).
2. na terenie Polski:
   • podatek akcyzowy (PLN),
   • opłata środowiskowa (PLN),
   • opłata administracyjna za nabycie tablic rejestracyjnych tymczasowych i stałych (PLN),
   • tłumaczenie dokumentów z języka niemieckiego dla celów podatkowych (PLN).
   
   

Kwestią do rozstrzygnięcia w przedstawionym we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej zagadnienia jest ustalenie jakie elementy należy uwzględniać przy określaniu podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodu osobowego niebędącego nowym środkiem transportu.

Mając na uwadze wyżej powołane przepisy prawa należy wskazać, że w przedstawionym stanie faktycznym podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia używanego samochodu osobowego jest cena, jaką Wnioskodawca jest zobowiązany zapłacić (wartość zakupionego samochodu), wynikająca z faktury wystawionej przez dostawcę towaru.

Jednakże z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca w wyniku realizacji przedmiotowej transakcji ponosi różnego rodzaju dodatkowe wydatki, niezbędnym jest dokonanie ich analizy i ustalanie czy wpływają one na zwiększenie podstawy opodatkowania (cena nabycia) czy też nie.

Ustawodawca dokonał podziału wydatków zwiększających podstawę opodatkowania na dwie grupy. W pierwszej grupie wydatków (z art. 31 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT) zwiększających podstawę opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów są podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze związane z nabyciem towarów, z wyjątkiem podatku.

Wymienione przepisem rodzaje wydatków nie stanowią katalogu zamkniętego, są tylko pewną wskazówką, o jakie rodzaje wydatków chodzi. Oznacza to, że podstawę opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zwiększają wydatki – podatki, cła, opłaty i inne należności np. o charakterze administracyjnym, których nałożenie pozostaje w bezpośrednim związku z tym nabyciem, z wyjątkiem podatku od towarów i usług nakładanego mocą ustawy o VAT. Drugą grupę wydatków (z art. 31 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT) zwiększających podstawę opodatkowania z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów stanowią wydatki pobierane przez dostawcę od podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia, a więc wydatki ponoszone przez podmiot dokonujący wewnątrzwspólnotowej dostawy towaru w związku z realizacją umowy kupna-sprzedaży, które ostatecznie „przerzucane” są na nabywcę.

Wnioskodawca w związku z wewnątrzwspólnotowym nabyciem używanego samochodu osobowego na terytorium Niemiec ponosi oprócz zapłaty ceny wynikającej z wystawionej faktury wydatki takie jak opłata administracyjna w niemieckim urzędzie za nabycie tymczasowych tablic rejestracyjnych, które umożliwiają przemieszczenie środka transportu z Niemiec do Polski, bez konieczności transportu zewnętrznego oraz wydatek na ubezpieczenie samochodu w drodze. Uiszczenie opłaty administracyjnej w niemieckim urzędzie za tymczasowe tablice rejestracyjne jest konieczne celem legalnego (zgodnego z prawem) przemieszczenia środka transportu z jednego państwa do drugiego. Gdyby nie transakcja kupna-sprzedaży która realizowana jest w przedstawionym stanie faktycznym w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, Wnioskodawca nie byłby zobowiązany do jej uiszczenia. Innymi słowy opłata ta w sposób bezpośredni związana jest z wewnątrzwspólnotowym nabyciem używanego samochodu osobowego, co skutkuje zaliczeniem jej jako elementu zwiększającego podstawę opodatkowania.

Drugim wydatkiem ponoszonym przez Wnioskodawcę na terytorium Niemiec jest wydatek na ubezpieczenie samochodu. Przedmiotowy wydatek, zgodnie z art. 31 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT podwyższa podstawę opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia używanego samochodu osobowego, o ile ubezpieczenie pobierane jest przez dostawcę od podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia (kontrahenta z Niemiec).

Podsumowując powyższe należy uznać, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie uznania, że podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodu osobowego jest cena nabycia z faktury, powiększona o wydatki poniesione na terytorium Niemiec, tj. o opłatę administracyjną uiszczoną w niemieckim urzędzie za nabycie tymczasowych tablic rejestracyjnych, które umożliwiają przemieszczenie środka transportu z Niemiec do Polski, bez konieczności transportu zewnętrznego oraz o wydatek na ubezpieczenie samochodu w drodze pobrane przez dostawcę od podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia, jest prawidłowe.

Kolejną grupą wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę w związku z wewnątrzwspólnotowym nabyciem używanego samochodu osobowego stanowią wydatki poniesione na terytorium kraju.

Na terytorium Polski Wnioskodawca uiszcza podatek akcyzowy. Mając na uwadze wyżej powołane przepisy dotyczące omawianego zagadnienia należy wskazać, że wydatek ten pozostaje w ścisłym (bezpośrednim) związku z wewnątrzwpólnotowym nabyciem i dlatego też stosownie do art. 31 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT należy go doliczyć do podstawy opodatkowania.

W powyższym zakresie zatem stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

W odniesieniu natomiast do kwestii wliczania do podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodu, poniesionej na terytorium kraju opłaty recyklingowej wskazać należy, że uiszczenie tej opłaty jest obowiązkiem nałożonym na podmiot wprowadzający dany pojazd na terytorium kraju.

Obowiązek uiszczenia ww. opłaty wiąże się z wprowadzeniem pojazdu, jego wewnątrzwspólnotowym nabyciem lub importem pojazdu. W związku z powyższym, uiszczenie opłaty recyklingu jest obowiązkiem nałożonym na wprowadzającego pojazd, a zatem zwiększa ona podstawę opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru. Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że podstawę opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia danego pojazdu samochodowego, Wnioskodawca winien zwiększyć o poniesioną w Polsce opłatę środowiskową (recyklingową).

W tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Odnosząc się do kolejnej kategorii wydatku ponoszonego na terytorium kraju w związku z wewnątrzwspólnotowym nabyciem używanego samochodu osobowego - opłaty administracyjnej za nabycie tablic rejestracyjnych należy wskazać, że nabycie tablic rejestracyjnych jest jednym z warunków dopuszczenia pojazdu do ruchu i jest związane z rejestracją pojazdu, w wyniku której istnieje możliwość używania pojazdu na drogach. Przedmiotowa opłata nie jest więc bezpośrednio związana z przemieszczeniem towarów z innego kraju unijnego do Polski w wyniku dokonanej dostawy, tym samym nie powinna być ujmowana w podstawie opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Wnioskodawca nie powinien zatem zwiększać postawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia danego pojazdu samochodowego o poniesioną na terytorium kraju opłatę administracyjną za wydanie tablic rejestracyjnych.

W powyższym zakresie stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Wnioskodawca w związku z wewnątrzwspólnotowym nabyciem używanego samochodu osobowego na terytorium kraju ponosi wydatek za tłumaczenie dokumentów z języka niemieckiego na język polski dla celów podatkowych.

Powyższy wydatek z uwagi na fakt, iż nie jest bezpośrednio związany z wewnątrzwspólnotowym nabyciem przedmiotowego auta oraz nie jest on pobierany przez dostawcę od Wnioskodawcy, nie podlega włączeniu do podstawy opodatkowania tytułem wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

W powyższym zakresie stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Reasumując Minister Finansów stwierdza, że w analizowanym stanie faktycznym podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia używanego samochodu z terytorium Niemiec, jest kwota jaką Wnioskodawca jest obowiązany zapłacić - cena nabycia samochodu wynikająca z wystawionej przez dostawcę faktury (art. 31 ust. 1 ustawy o VAT), którą stosownie do art. 31 ust. 2 ustawy o VAT, należy zwiększyć o:

• opłatę administracyjną poniesioną w niemieckim urzędzie za nabycie tymczasowych tablic rejestracyjnych, które umożliwiły przemieszczenie środka transportu z Niemiec do Polski, bez konieczności transportu zewnętrznego,
• ubezpieczenie samochodu w drodze pobrane przez dostawcę od podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia,
• podatek akcyzowy,
• opłatę środowiskową.
  
  

Wydatkami, które nie zwiększają podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia używanego samochodu osobowego są:

• opłata administracyjna za nabycie tablic rejestracyjnych tymczasowych i stałych poniesiona na terytorium Polski,
• usługa tłumaczenia dokumentów z języka niemieckiego dla celów podatkowych.
  
  

W świetle powyższego należało z urzędu zmienić interpretację indywidualną z dnia 4 marca 2010 r. nr ILPP2/443-1721/09-4/ISN, wydaną w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

Wnioskodawcy przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację zmieniającą interpretację indywidualną. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów - w terminie czternastu dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania o usunięcie naruszenia prawa (art. 47 i 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Minister Finansów, ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.