Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB3/423-351/14-4/PM
z 26 stycznia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w X działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 9 października 2014 r. (data wpływu 15 października 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 stycznia 2015 r. (data wpływu 23 stycznia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od pożyczek zgodnie z brzmieniem z art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 tej ustawy obowiązującym do dnia 31 grudnia 2014 r. (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 października 2014 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych.

Z uwagi na braki wniosku, Dyrektor Izby Skarbowej w X działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), pismem z dnia 12 stycznia 2015 r., doręczonym w dniu 15 stycznia 2015 r.) wezwał Wnioskodawcę do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

W odpowiedzi na ww. wezwanie dnia 23 stycznia 2015 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 22 stycznia 2015 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

… SA (dalej „X” lub „Spółka”) należy do Grupy X w Polsce, a ta do międzynarodowej Grupy XX. Większościowym właścicielem Spółki jest spółka X (spółka-matka), której z kolei większościowym właścicielem jest francuska spółka X. W ramach dalszych powiązań kapitałowych pośrednim właścicielem X jest francuska spółka X. Do Grupy X należy również francuska spółka X (dalej: XX), która zajmuje się udzielaniem pożyczek dla spółek z Grupy X, w tym X. Bezpośrednim akcjonariuszem XX jest X.

X prowadzi działalność gospodarczą polegającą na produkcji ciepła, produkcji energii elektrycznej, produkcji ciepła i energii elektrycznej w skojarzeniu oraz przesyłu i dystrybucji ciepła przez własną sieć ciepłowniczą. Prowadzenie tego typu działalności gospodarczej wiąże się z ponoszeniem znacznych nakładów inwestycyjnych o charakterze modernizacyjnym. W celu sfinansowania tych nakładów Spółka zaciągnęła pożyczki u podmiotów z Grupy kapitałowej, do której należy.

Spółka zaciągnęła pożyczki bezpośrednio u właściciela – czyli spółki-matki. Równocześnie Spółka zaciągnęła także pożyczkę u podmiotu powiązanego z Grupy kapitałowej X, spółki XX, która jak wskazano powyżej nie jest bezpośrednim akcjonariuszem Spółki.

Zadłużenie Spółki z tytułu pożyczki wobec spółki-matki nie przekracza limitów, o których mowa w art. 16 ust. 1 punkt 60 CIT w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2014 r., a zatem nie przekracza trzykrotności kapitału zakładowego. Równocześnie zadłużenie wobec XX, zgodnie z zapisami art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2014 r. nie podlega ograniczeniom niedostatecznej kapitalizacji.

Dodatkowo Spółka może posiadać okresowo zadłużenie wobec spółki-matki i spółek-sióstr z tytułu niezapłaconych faktur za świadczone usługi, jednakże po uwzględnieniu zadłużenia z tytułu pożyczek od spółki-matki łączna kwota zadłużenia nie spowoduje przekroczenia limitu trzykrotności kapitału zakładowego.

Łączne zadłużenie Spółki wobec podmiotów powiązanych będzie przekraczało limity, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2015 r., a zatem będzie przekraczało wartość kapitału własnego Spółki. Spółka planuje zaciągnięcie kolejnej pożyczki od spółki-matki w drugiej połowie 2015 r.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca poinformował, że:

1. Rok podatkowy Wnioskodawcy pokrywa się z rokiem kalendarzowym. A zatem rok 2015 jako rok podatkowy będzie obejmował okres od dnia 1 stycznia 2015 r. do dnia 31 grudnia 2015 r.
2. Wszystkie dotychczasowe pożyczki zaciągnięte przez Spółkę zostały zawarte przed dniem 31 grudnia 2014 r. Ponadto, jak wskazano we wniosku, Spółka planuje zaciągnięcie pożyczki od spółki-matki w drugiej połowie 2015 r. (ze względu na fakt, że jest to zdarzenie przyszłe nie jest obecnie znana konkretna data zawarcia tej pożyczki).
3. W odniesieniu do bieżących (tj. ostatnio zawartych) pożyczek wszystkie one zostały przekazane na rachunek bankowy Wnioskodawcy przed dniem 31 grudnia 2014 r.W odniesieniu do środków z przyszłej, planowanej pożyczki, która zostanie zawarta w drugiej połowie 205 r., zostaną one faktycznie przekazane Wnioskodawcy w drugiej połowie 2015 r.
   
4. Na dzień spłaty odsetek Spółka może posiadać, poza zadłużeniem pożyczkowym, zobowiązania wobec podmiotów powiązanych, tj. spółki-matki i spółki-sióstr, z tytułu niezapłaconych faktur za świadczone usługi/dostawy towarów. Co w sprawie istotne, po uwzględnieniu zadłużenia z tytułu pożyczek wobec podmiotów kwalifikowanych oraz zadłużenia z innych tytułów wobec podmiotów kwalifikowanych łączna kwota zadłużenia nie spowoduje przekroczenia limitów, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2014 r. A zatem nie będzie przekraczała trzykrotności kapitału zakładowego Wnioskodawcy.Jednakże, łączne zadłużenie Spółki wobec podmiotów powiązanych będzie przekraczało limity, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2015 r. W rezultacie stwierdzić należy, że owo zadłużenie będzie przekraczało wartość kapitału własnego Spółki.
   
   

Dodatkowo Wnioskodawca wskazał, że z dniem 5 stycznia 2015 r. nastąpiła zmiana nazwy Spółki X SA na XXX SA.

W związku z powyższym i mając na uwadze wejście w życie od dnia 1 stycznia 2015 r. zmian w zakresie niedostatecznej kapitalizacji i zaliczania odsetek od pożyczek do kosztów uzyskania przychodów, Spółka wnosi o udzielenie odpowiedzi na następujące pytania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy po 1 stycznia 2015 r., w odniesieniu do pożyczek otrzymanych do 31 grudnia 2014 r., Spółka będzie miała prawo do zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wszystkich zapłaconych odsetek od tych pożyczek zgodnie z brzmieniem art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 obowiązującym do 31 grudnia 2014 r.?
2. W jaki sposób powinien być kalkulowany w 2015 r. limit wynikający z zapisów art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 i jak powinny być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów roku 2015 odsetki od pożyczek zaciągniętych do 31 grudnia 2014 r. i zaciągniętych od 1 stycznia 2015 r.?
3. Czy począwszy od 1 stycznia 2015 r. Spółka będzie miała prawo do skorzystania z alternatywnej metody zaliczania odsetek do kosztów uzyskania przychodu opisanej w art. 15c CIT w odniesieniu do wszystkich pożyczek od podmiotów powiązanych zaciągniętych do 31 grudnia 2014 r., zarówno tych, które w tym stanie prawnym nie były objęte rygorem wynikającym z art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 CIT, jak i tych, które temu rygorowi podlegały?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 1, natomiast w pozostałym zakresie zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z brzmieniem art. 7 ust. 1 ustawy zmieniającej „do odsetek od pożyczek (kredytów), w przypadku których kwota udzielonej podatnikowi pożyczki (kredytu) została temu podatnikowi faktycznie przekazana przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 oraz ust. 6 ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2015 r.”

Biorąc pod uwagę przywołaną normę prawną, w kontekście faktu, że wszystkie pożyczki od spółki matki oraz XXX, zostały Spółce udzielone oraz faktycznie przekazane przed dniem wejścia w życie ustawy zmieniającej, Spółce przysługuje prawo do kwalifikowania w podatkowe koszty uzyskania przychodu odsetek od tych pożyczek na zasadach określonych w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2014 r.

Zatem w przypadku, gdy:

1. kwota zadłużenia Spółki z tytułu pożyczki zaciągniętej od spółki-matki nie przekracza trzykrotności kapitału zakładowego Spółki,
2. pożyczka zaciągnięta od XXX nie podlega ograniczeniom, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 w brzmieniu obowiązującym w roku 2014,
3. okresowe zadłużenie wobec spółki-matki i spółek-sióstr z tytułu niezapłaconych faktur za świadczone usługi łącznie z zadłużeniem z tytułu pożyczek nie spowoduje przekroczenia limitu trzykrotności kapitału zakładowego,

Spółce będzie przysługiwało prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszystkich zapłaconych odsetek od tych pożyczek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z przepisu tego wynika zatem, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowym z przychodami (tzn. wydatki takie są uzasadnione z ekonomicznego punktu widzenia, ponieważ w rezultacie ich poniesienia podatnik może oczekiwać zwiększenia swoich przychodów), w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Co istotne również, muszą być to wydatki, dzięki którym podatnik może osiągnąć przychód podlegający opodatkowaniu.

Koszty pożyczki, tj. naliczone odsetki od pożyczki, mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w momencie ustalonym zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a lub art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 11 tej ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

Zgodnie natomiast z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 2014 r o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U., poz. 1328) do odsetek od pożyczek (kredytów), w przypadku których kwota udzielonej podatnikowi pożyczki (kredytu) została temu podatnikowi faktycznie przekazana przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o podatku dochodowy od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2015 r.

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2004 r., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych spółce przez jej udziałowca (akcjonariusza) posiadającego nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki albo udziałowców (akcjonariuszy) posiadających łącznie nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki, jeżeli wartość zadłużenia spółki wobec udziałowców (akcjonariuszy) tej spółki posiadających co najmniej 25% udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale takiego udziałowca (akcjonariusza) osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki – w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu udziałowego takiej spółdzielni.

Natomiast pkt 61 tegoż art. w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2014 r. stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych przez spółkę innej spółce, jeżeli w obu tych podmiotach ten sam udziałowiec (akcjonariusz) posiada nie mniej niż po 25% udziałów (akcji), a wartość zadłużenia spółki otrzymującej pożyczkę (kredyt) wobec udziałowców (akcjonariuszy) tej spółki posiadających co najmniej 25% jej udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale tych udziałowców (akcjonariuszy) oraz wobec spółki udzielającej pożyczki (kredytu) osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki – w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu udziałowego takiej spółdzielni.

Zgodnie z art. 16 ust. 6 cyt. ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2014 r. wskaźnik procentowy, o którym mowa w ust. 1 pkt 60 i 61, posiadanych udziałów (akcji) w spółce określa się na podstawie liczby praw głosu, jakie w związku z posiadanymi udziałami (akcjami) przysługują danemu podmiotowi. W przypadku wspólnika spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, niebędącego akcjonariuszem, przyjmuje się, że warunek odnoszący się do wskaźnika procentowego, o którym mowa w ust. 1 pkt 60 i 61, jest spełniony bez względu na wielkość jego udziału w tej spółce.

W myśl art. 16 ust. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób prawych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2014 r., przez pożyczkę, o której mowa w ust. 1 pkt 60 i 61 oraz ust. 7 rozumie się każdą umowę, w której dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy; przez pożyczkę tę rozumie się także emisję papierów wartościowych o charakterze dłużnym, depozyt nieprawidłowy lub lokatę.

Z brzmienia art. 16 ust. 1 pkt 60 i pkt 61 ustawy wynika, że przepis ograniczający niedostateczną kapitalizację znajduje zastosowanie do odsetek od pożyczek (kredytów), udzielonych spółce przez określonych pożyczkodawców („pożyczkodawcy kwalifikowani”), jeżeli wartość zadłużenia spółki wobec grona „znaczących udziałowców”, osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego (akcyjnego) spółki – pożyczkobiorcy.

Przy czym „kwalifikowani pożyczkodawcy” zostali w ustawie zdefiniowani jako udziałowiec (akcjonariusz) spółki pożyczkobiorcy, posiadający co najmniej 25% udziałów (akcji) tej spółki. Może to być zarówno osoba fizyczna, jak i osoba prawna oraz co najmniej dwaj udziałowcy (akcjonariusze), posiadający łącznie nie mniej niż 25% udziałów (akcji) w spółce pożyczkobiorcy.

Podsumowując w odniesieniu do pożyczek faktycznie otrzymanych do końca 2014 r., Spółka będzie miała prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszystkich zapłaconych odsetek od tych od pożyczek na zasadach wynikających z art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2015 r.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w X.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.