Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/423-741/14/AK
z 4 września 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 16 czerwca 2014 r. (data wpływu do tut. BKIP 23 czerwca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy zapłacony przez Spółkę podatek u źródła za „prawo odwoływania się do Informacji”, zgodnie z zawartą Umową z Konsorcjum, może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 czerwca 2014 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy zapłacony przez Spółkę podatek u źródła za „prawo odwoływania się do Informacji”, zgodnie z zawartą Umową z Konsorcjum, może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Z dniem 1 czerwca 2007 r. weszło w życie Rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady Europejskiej z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów R. i utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów (zwane „rozporządzeniem R.”). Powyższe przepisy nałożyły na Spółkę konieczność rejestracji w Europejskiej Agencji Chemikaliów substancji chemicznych produkowanych i importowanych na terenie Unii Europejskiej oraz informacji na temat sposobu ich używania i przerobu. Spółka jako producent substancji objętych rozporządzeniem o R. zobowiązana jest do wypełniania obowiązków rejestracyjnych.

Brak rejestracji skutkuje niemożnością obrotu substancją na terenie Wspólnoty. Czynności rejestracyjne odbywają się w dwóch etapach:

1. rejestracji wstępnej,
2. rejestracji właściwej (pełnej) której termin uzależniony jest od tonażu oraz od niebezpiecznych właściwości danej substancji.
   
   

Rejestracja wstępna jest procesem krótkim, niekosztownym i mało sformalizowanym.

Rejestracja właściwa (pełna) wymaga przeprowadzenia na substancji szeregu kosztownych i czasochłonnych badań i testów określonych w rozporządzeniu R.. Efektem końcowym tych badań jest dokumentacja rejestracyjna składana w Europejskiej Agencji Chemikaliów (ECHA). Dokumentacja zawiera odpowiednie informacje dotyczące substancji wprowadzanych do obrotu w ilości od tony wzwyż oraz dodatkowo Raport Bezpieczeństwa Chemicznego (CSR) dla substancji w ilości od 10 ton wzwyż.

W celu zredukowania kosztów związanych z pełną rejestracją podmioty z terytorium Wspólnoty (producenci i importerzy tej samej substancji) zawiązują Konsorcja lub przystępują do już istniejących Konsorcjów. Wymóg wspólnego działania wielu rejestrujących tę samą substancję wynika z art. 11 i art. 9 rozporządzenia R.. Członkami Konsorcjum są podmioty gospodarcze objęte obowiązkiem rejestracyjnym w zakresie jednej i tej samej grupy substancji mające siedzibę w różnych krajach Unii Europejskiej. Podstawę i zakres działania Konsorcjów regulują umowy cywilno-prawne zwane umowami Konsorcjum. Są to jednostki non-profit. Celem Konsorcjów jest współpraca i dzielenie się zasobami ludzkimi, naukowymi i finansowymi ukierunkowanymi na spełnienie wymagań rozporządzenia R.. Umowy Konsorcjum stanowią wygodne narzędzie do realizacji obowiązków nałożonych rozporządzeniem R., zmniejszają intensywność pracy członków, kontrolują i minimalizują koszty, zapewniają dostęp do najlepszych jakościowo badań i gwarantują ochronę informacji poufnych. Umowa Konsorcjum nie wiąże członków wspólną osobowością prawną. Umowa ta dopuszcza możliwość udostępnienia prawa do powoływania się na badania/wyniki powstałe w ramach Konsorcjum innym podmiotom rejestrującym nie należącym do Konsorcjum, po uiszczeniu przez te podmioty stosownych opłat.

Spółka w celu realizacji obowiązków nałożonych przez rozporządzenie R. w zakresie rejestracji substancji chemicznej zawarła umowę z Konsorcjum powołanym wcześniej w celu wspólnego wypełnienia obowiązków dotyczących rejestracji zgodnie z rozporządzeniem R. wyżej wymienionej substancji chemicznej. W ramach zawartej z tym Konsorcjum umowy Spółka otrzymała ograniczone i nie podlegające przekazaniu prawo do odwoływania się do „Informacji” (w tym do danych, badań, podsumowań, argumentacji na poparcie odstępstw, uzasadnień propozycji przeprowadzenia badań i ocen oraz dostępu do Raportu Bezpieczeństwa Chemicznego (CSR) zawartych w D. rejestracyjnym będącym własnością Konsorcjum) niezbędnych do rejestracji przez Spółkę w Europejskiej Agencji Chemikaliów (ECHA) substancji chemicznej.

Otrzymane przez Spółkę prawo do odwoływania się do „Informacji” (w tym do CSR) jest ograniczone wyłącznie do celów rejestracji R. i nie może zostać przekazane jakiemukolwiek podmiotowi lub osobie. Jedynym celem zawartej Umowy z Konsorcjum jest umożliwienie Spółce dopełnienia obowiązków związanych z rejestracją ww. substancji chemicznej zgodnie z rozporządzeniem R. poprzez zezwolenie na odwoływanie się do „Informacji” zawartych w D. Spółka nie ma bezpośredniego dostępu do tych danych.

Za prawo do odwoływania się do „Informacji” Spółka 15 maja 2013 r. zapłaciła na rzecz Konsorcjum 180.000,00 EUR (745.506,00 PLN). Zgodnie z zawartą Umową z Konsorcjum kwota ta nie podlega zwrotowi i jest wolna od jakichkolwiek opłat bankowych, potrąceń, rabatów itp.

W maju 2013 r. od zapłaconego zobowiązania Spółka nie potrąciła „podatku u źródła” z uwagi na:

1. zapisy umowy (...) zapłata zostanie dokonana na następujący rachunek bankowy Konsorcjum i będzie wolna od jakichkolwiek opłat bankowych, potrąceń, rabatów itp. (...)
2. brak informacji o możliwości zastosowania zapisów umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku zawartej między Rzeczypospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec - wysłano prośbę o certyfikat rezydencji do Konsorcjum.
   
   

W miesiącu czerwcu 2013 r. po otrzymaniu informacji o przesłaniu przez Konsorcjum certyfikatu rezydencji, Spółka stosując zapisy umowy między Rzeczypospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2003 r., zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych odprowadziła do Urzędu Skarbowego 5% zryczałtowany podatek dochodowy, traktując zapłaconą na rzecz Konsorcjum opłatę jako należność licencyjną. Jednocześnie Spółka zwróciła się do Konsorcjum o zwrot zapłaconego w jego imieniu przez Spółkę podatku na wskazany rachunek bankowy.

W odpowiedzi otrzymanej w dniu 21 stycznia 2014 r. Doradca Podatkowy Konsorcjum powołał się na zapisy Umowy zawartej z Konsorcjum, że zapłacona kwota jest wolna od jakichkolwiek opłat bankowych, potrąceń, rabatów itp. i tym samym kwota 180.000,00 EUR, którą zapłaciła Spółka zgodnie z zawartą umową jest wartością, z której nie można dokonywać żadnych potrąceń.

W związku z brakiem możliwości odzyskania od Konsorcjum kwoty zapłaconego podatku u źródła - Uchwałą Zarządu Spółki zapłacony podatek zaliczono w pozostałe koszty operacyjne Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zapłacony przez Spółkę podatek u źródła za „prawo odwoływania się do Informacji”, zgodnie z zawartą Umową z Konsorcjum (należność licencyjna), może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów?

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku dochodowego oraz wpłat z zysku określonych w odrębnych przepisach. Zdaniem Spółki, zakres tego przepisu odnosi się do podatku dochodowego płaconego przez podatnika.

W przedstawionym stanie faktycznym Spółka jest płatnikiem zryczałtowanego podatku dochodowego, a nie podatnikiem. Jako płatnik wypełnia obowiązki nałożone przez ustawę o podatku dochodowym od osób prawnych, dlatego kwota zapłaconego przez Spółkę zryczałtowanego podatku dochodowego (podatku u źródła) może zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r. Nr 851 ze zm., dalej „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu (ewentualnie zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów), przy czym każdy wydatek poza wyraźnie wskazanym w ustawie wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania dla osiągnięcia przychodu. Przy kwalifikowaniu poniesionych wydatków trzeba brać pod uwagę ich celowość oraz potencjalną możliwość przyczynienia się wydatku do osiągnięcia przychodu, a także racjonalność wydatków, to znaczy ich adekwatność do rzeczywistych potrzeb i zakresu prowadzonej działalności oraz konieczność ich poniesienia dla osiągnięcia przychodu.

Zatem aby zaliczyć wydatek do kosztów uzyskania przychodów muszą być spełnione następujące warunki:

1. został poniesiony w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
2. poniesiony został w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
3. ma charakter definitywny (bezzwrotny),
4. został właściwie udokumentowany,
5. nie znajduje się w katalogu kosztów zawartym w art. 16 ust. 1 updop.
   
   

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Spółka w celu realizacji obowiązków nałożonych przez rozporządzenie R. w zakresie rejestracji syntetycznej substancji chemicznej zawarła umowę z Konsorcjum w celu wypełnienia obowiązków dotyczących rejestracji zgodnie z rozporządzeniem R.. W ramach zawartej z tym Konsorcjum umowy Spółka otrzymała ograniczone i nie podlegające przekazaniu prawo do odwoływania się do „Informacji” (w tym do danych, badań, podsumowań, argumentacji na poparcie odstępstw, uzasadnień propozycji przeprowadzenia badań i ocen oraz dostępu do Raportu Bezpieczeństwa Chemicznego (CSR) zawartych w D. rejestracyjnym będącym własnością Konsorcjum) niezbędnych do rejestracji przez Spółkę w Europejskiej Agencji Chemikaliów (ECHA) tej substancji. Otrzymane przez Spółkę prawo do odwoływania się do „Informacji” (w tym do CSR) jest ograniczone wyłącznie do celów rejestracji R. i nie może zostać przekazane jakiemukolwiek podmiotowi lub osobie. Jedynym celem zawartej Umowy z Konsorcjum jest umożliwienie Spółce dopełnienia obowiązków związanych z rejestracją ww. substancji chemicznej zgodnie z rozporządzeniem R. poprzez zezwolenie na odwoływanie się do „Informacji” zawartych w D. Spółka nie ma bezpośredniego dostępu do tych danych. Za prawo do odwoływania się do „Informacji” Spółka, 15 maja 2013 r., zapłaciła na rzecz Konsorcjum 180.000,00 EUR (745.506,00 PLN).

Zgodnie z zawartą Umową z Konsorcjum kwota ta nie podlega zwrotowi i jest wolna od jakichkolwiek opłat bankowych, potrąceń, rabatów itp. W miesiącu maju 2013 r. od zapłaconego zobowiązania Spółka nie potrąciła „podatku u źródła” z uwagi na:

• zapisy umowy (...) zapłata zostanie dokonana na następujący rachunek bankowy Konsorcjum i będzie wolna od jakichkolwiek opłat bankowych, potrąceń, rabatów itp. (...)
• brak informacji o możliwości zastosowania zapisów umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku zawartej między Rzeczypospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec - wysłano prośbę o certyfikat rezydencji do Konsorcjum.
  
  

W miesiącu czerwcu 2013 r. po otrzymaniu informacji o przesłaniu przez Konsorcjum certyfikatu rezydencji, Spółka stosując zapisy umowy między Rzeczypospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2003 r., zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, odprowadziła do Urzędu Skarbowego 5% zryczałtowany podatek dochodowy, traktując zapłaconą na rzecz Konsorcjum opłatę jako należność licencyjną. Jednocześnie Spółka zwróciła się do Konsorcjum o zwrot zapłaconego w jego imieniu przez Spółkę podatku na wskazany rachunek bankowy. W odpowiedzi otrzymanej 21 stycznia 2014 r. Doradca Podatkowy Konsorcjum powołał się na zapisy Umowy zawartej z Konsorcjum, że zapłacona kwota jest wolna od jakichkolwiek opłat bankowych, potrąceń, rabatów itp. i tym samym kwota 180.000,00 EUR, którą zapłaciła Spółka zgodnie z zawartą umową jest wartością, z której nie można dokonywać żadnych potrąceń. W związku z brakiem możliwości odzyskania od Konsorcjum kwoty zapłaconego podatku u źródła przez Spółkę, zapłacony podatek zaliczono w pozostałe koszty operacyjne Spółki.

W przedstawionym stanie faktycznym, w związku z postanowieniami zawartej umowy, podatek u źródła zapłacony przez Spółkę (jako płatnika) jest w istocie elementem wynagrodzenia za „prawo odwoływania się do Informacji”, kwota tego podatku stanowi zatem dodatkowy element kosztowy, jako część należnego wynagrodzenia. Kwota należna kontrahentowi obejmuje zatem kwotę rzeczywistą wypłaconą kontrahentowi powiększoną o koszty wszelkich obciążeń, które Spółka musi ponieść w celu należytego wykonania umowy.

Jednocześnie wskazać należy, że w przedstawionym stanie faktycznym nie znajduje zastosowania żaden z przepisów art. 16 ust. 1 updop, a w szczególności art. 16 ust. 1 pkt 15 updop, który stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku dochodowego oraz wpłat z zysku określonych w odrębnych przepisach. Zakres tego przepisu dotyczy wyłącznie tego podatku dochodowego, który jest uiszczany przez podatnika. W przedstawionym stanie faktycznym Spółka jest natomiast płatnikiem, a nie podatnikiem zryczałtowanego podatku dochodowego; wypełnia obowiązki płatnika nałożone przez przepisy updop.

Zaznaczyć należy również, że przedmiotem niniejszej interpretacji nie była zasadność i wysokość poboru podatku u źródła, dlatego też wydając niniejszą interpretację tut. Organ przyjął założenie, że w opisanym stanie faktycznym pobór podatku był uzasadniony w świetle przepisów umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania i przepisów updop.

Mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy, że zapłacony przez Spółkę podatek u źródła za „prawo odwoływania się do Informacji”, zgodnie z zawartą Umową z Konsorcjum, może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, w myśl art. 15 ust. 1 updop.

Stanowisko Spółki jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.