INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 5 czerwca 2012r. (data wpływu 18 czerwca 2012r.), uzupełnione pismem z dnia 11 lipca 2012r. (data wpływu 16 lipca 2012r.) w odpowiedzi na wezwanie nr IPPP2/443-567/12-2/MM z dnia 27 czerwca 2012r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia właściwej podstawy opodatkowania z tytułu świadczenia usług za pomocą automatów o niskich wygranych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 czerwca 2012r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia właściwej podstawy opodatkowania z tytułu świadczenia usług za pomocą automatów o niskich wygranych. Przedmiotowy wniosek zawierał braki formalne. W związku z czym tut. Organ podatkowy pismem z dnia 27 czerwca 2012r. znak IPPP2/443-567/12-2/MM wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku o powyższe braki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest działalność w zakresie gier na automatach o niskich wygranych w rozumieniu Ustawy hazardowej. Spółka prowadzi działalność na podstawie wydanych zezwoleń Ministra Finansów na terenie Polski. Zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów art. 43 ust. 1 pkt 15, zgodnie z którym: „Zwalnia się od podatku działalność w zakresie gier losowych, zakładów wzajemnych, gier na automatach i gier na automatach o niskich wygranych, podlegających opodatkowaniu podatkiem od gier na zasadach określonych w odrębnej ustawie”.

W związku z przepisami ustawy o VAT, od 1 stycznia 2009 roku, Spółka zobowiązana jest do wykazywania podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług działalności w zakresie gier losowych i gier na automatach o niskich wygranych. Wpłaty do automatów dokonywane przez klientów oraz wypłaty (wygrane gracza) są rejestrowane za pomocą systemu urządzeń technicznych (liczników) stanowiących element automatów, pozwala na ustalenie rzeczywistego przebiegu transakcji. System ten zainstalowany w automatach zawiera w pamięci dane dotyczące ogólnej sumy wpłaconych stawek i wypłaconych kwot tytułem wygranej. Na podstawie odczytu liczników, na poszczególnych automatach, Spółka sporządza miesięczne zestawienia wpływów i wypływów gotówki w poszczególnych punktach gier. Automaty do gier eksploatowane przez Spółkę spełniają warunki techniczne pozwalające na kontrolę przeprowadzonych w nich gier, zgodnie z pozytywną opinią techniczną jednostki badającej dopuszczającą automaty do eksploatacji.

Oprócz działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych, Spółka prowadzi w nieznacznym zakresie działalność opodatkowaną podatkiem VAT. Ustalenie wysokości obrotu ma wpływ na ustalenie proporcji mającej zastosowanie w odliczaniu częściowym VAT, do którego Spółka jest uprawniona na zasadach wskaźnika proporcji VAT. Wyliczenie wskaźnika następuje przy uwzględnieniu udziału obrotu ze sprzedaży opodatkowanej w obrocie ogółem (z uwzględnieniem sprzedaży zwolnionej,), istotnym pozostaje ustalenie w jaki sposób obliczyć obrót uzyskany przez Spółkę z tytułu świadczonych usług za pomocą automatów o niskich wygranych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Co, w przypadku działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych, stanowi podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług...
2. Czy przez obrót danego miesiąca należy rozumieć sumę wpłat dokonywanych przez gracza do automatów, czy też obrotem jest różnica pomiędzy wpłatami dokonywanymi przez graczy, a wypłatami wygranych oraz pomniejszone o kwotę należnego podatku od gier...
   
   

Zdaniem Spółki, podstawę opodatkowania podatkiem VAT w przypadku gier na automatach określa się jako kwoty uiszczone przez klientów pomniejszone o kwoty wypłacone wygranym oraz pomniejszone o kwotę należnego podatku od gier. Zgodnie z art. 29 ustawy o VAT podstawą jest obrót. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczonych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. Powyższa definicja obrotu nie reguluje wszystkich aspektów podstawy opodatkowania transakcji związanych z wykonywaniem działalności na automatach do gier, należy sięgnąć do przepisów unijnych jak również orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Definicja wynikająca z art. 11 (A) ust. 1 pkt a Szóstej Dyrektywy Rady (77/388/EWG) z dnia 17 maja 1977r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych — wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. U. UE L 77.145,1 ze zm.), określa, iż podstawę opodatkowania stanowi w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług — wszystko, co stanowi wynagrodzenie, które dostawca otrzymał lub ma otrzymać od nabywcy, klienta lub osoby trzeciej z tytułu tych czynności, włączając subwencje bezpośrednio związane z ich ceną.

Odpowiednikiem art. 29 ustawy o VAT, w prawie wspólnotowym pozostaje art. 73 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 roku w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L. 06.347.1), który stanowi, że podstawę opodatkowania, co do zasady, stanowi wszystko, co stanowi wartość otrzymanego wynagrodzenia rozumianego jako zapłata, którego dostawca lub świadczący usługę otrzymuje lub powinien otrzymać od nabywcy, klienta lub osoby trzeciej, z tytułu takich dostaw, łącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takich dostaw.

W związku z powyższym, w ocenie Spółki podstawą opodatkowania podatkiem VAT w zakresie działalności dotyczącej automatów do gier o niskich wygranych, stanowić powinna różnica między kwotami wpłaconymi do automatów przez graczy a kwotami wypłaconymi wygrywającym stanowiącą postać innego wynagrodzenia za wykonanie usług pomniejszona o należny zryczałtowany podatek od gier urządzanych na każdym z automatów oraz pomniejszone o kwotę należnego podatku VAT.

Znany jest Spółce wyrok sądu administracyjnego oraz interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej, które potwierdzają stanowisko Spółki.

Potwierdzenie powyższego stanowiska można znaleźć w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 30 kwietnia 2012 r. nr IPTPP3/443A-21/12-5/KK, a także w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 czerwca 2010 r., sygn. akt III SA/Wa 257/10.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”, opodatkowaniu podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 ustawy o VAT. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Treść art. 8 ust. 1 ustawy o VAT wskazuje, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Natomiast art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT wskazuje, iż podstawę opodatkowania czynności maklerskich, czynności wynikających z zarządzania funduszami inwestycyjnymi, czynności wynikających z umowy agencyjnej lub zlecenia, pośrednictwa, umowy komisu lub innych usług o podobnym charakterze stanowi dla prowadzącego przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzającego funduszami inwestycyjnymi, agenta, zleceniobiorcy lub innej osoby świadczącej usługi o podobnym charakterze - kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzeń za wykonanie usługi, pomniejszona o kwotę podatku (…).

Odpowiednikiem art. 29 ustawy o VAT w prawie wspólnotowym pozostaje art. 73 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L. 06.347.1), zwany dalej Dyrektywą 112.

Powołany wyżej przepis Dyrektywy 112 stanowi, że podstawę opodatkowania, co do zasady, stanowi wszystko, co stanowi wartość otrzymanego wynagrodzenia rozumianego jako zapłata, które dostawca lub świadczący usługi otrzymuje lub powinien otrzymać od nabywcy, klienta lub osoby trzeciej, z tytułu takich dostaw, łącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takich dostaw. Przyjąć zatem należy, iż w przypadku transakcji dokonywanych przez podatnika podstawą opodatkowania będzie zatem zapłata – wynagrodzenie ustalone przez strony transakcji.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie gier na automatach o niskich wygranych w rozumieniu ustawy hazardowej. Spółka prowadzi działalność na podstawie wydanych zezwoleń Ministra Finansów na terenie Polski. W związku z przepisami ustawy o VAT, od 1 stycznia 2009 roku, Spółka zobowiązana jest do wykazywania podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług działalności w zakresie gier losowych i gier na automatach o niskich wygranych. Wpłaty do automatów dokonywane przez klientów oraz wypłaty (wygrane gracza) są rejestrowane za pomocą systemu urządzeń technicznych (liczników) stanowiących element automatów, pozwala na ustalenie rzeczywistego przebiegu transakcji. System ten zainstalowany w automatach zawiera w pamięci dane dotyczące ogólnej sumy wpłaconych stawek i wypłaconych kwot tytułem wygranej. Na podstawie odczytu liczników, na poszczególnych automatach, Spółka sporządza miesięczne zestawienia wpływów i wypływów gotówki w poszczególnych punktach gier. Automaty do gier eksploatowane przez Spółkę spełniają warunki techniczne pozwalające na kontrolę przeprowadzonych w nich gier, zgodnie z pozytywną opinią techniczną jednostki badającej dopuszczającą automaty do eksploatacji.

Wyżej wskazane przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, a także przepisy wspólnotowe nie określają jednoznacznie podstawy opodatkowania przy usługach w zakresie gier losowych, zakładów wzajemnych, gier na automatach i gier na automatach o niskich wygranych. W związku z powyższym w odniesieniu do transakcji zawieranych w związku z wykonywaniem działalności przy użyciu automatów o niskich wygranych, ze względu na brak uregulowań związanych z wszystkimi aspektami dotyczącymi określenia podstawy opodatkowania przy tych transakcjach, zasadnym jest posłużenie się wykładnią przedstawioną przez Europejski Trybunał Sprawiedliwości (ETS). W jednym z orzeczeń (sprawa C-38/93 pomiędzy Hi. Glawe Spiel- und Unterhaltungsgerate Ausfsettungsgesellschaft mbH St KG a Finanzamt Hamburg - Barbek- Uhlenhorst) ETS uznał, że postawę opodatkowania w przypadku świadczenia usług w rozumieniu artykułu 11(A) (1) (a) VI Dyrektywy stanowi zapłata faktycznie otrzymana w zamian za wyświadczoną usługę. W przypadku automatów do gry dających możliwość uzyskania wygranej, które zgodnie z bezwzględnie obowiązującymi przepisami ustawowymi wypłacają wygrane, zapłata faktycznie otrzymana przez usługodawcę w zamian za udostępnienie automatów stanowi wyłącznie część stawki, którą może zatrzymać dla siebie. Przepis ten należy zatem interpretować w taki sposób, aby podstawa opodatkowania czynności związanych z takimi automatami nie obejmowała określonej w regulaminie części całkowitej stawki odpowiadającej wygranej wypłaconej graczom.

W kwestii ustalenia podstawy opodatkowania w przypadku usług w zakresie gier losowych, zakładów wzajemnych, gier na automatach i gier na automatach o niskich wygranych, podstawę opodatkowania w przypadku świadczenia usług w rozumieniu art. 73 Dyrektywy 112, stanowi zapłata faktycznie otrzymana w zamian za wyświadczoną usługę. W przypadku automatów do gry dających możliwość uzyskania wygranej, które zgodnie z bezwzględnie obowiązującymi przepisami ustawowymi wypłacają wygrane, zapłata faktycznie otrzymana przez usługodawcę w zamian za udostępnienie automatów stanowi wyłącznie część stawki, którą może zatrzymać dla siebie. Przepis ten należy zatem interpretować w taki sposób, aby podstawa opodatkowania czynności związanych z takimi automatami nie obejmowała określonej w regulaminie części całkowitej stawki odpowiadającej wygranej wypłaconej graczom.

Ustalenie wynagrodzenia sprowadza się zatem do tego, co Wnioskodawca otrzymuje z tytułu transakcji zawieranych w związku z wykonywaniem działalności przy użyciu automatów o niskich wygranych, to znaczy co jest faktycznym wynagrodzeniem za świadczenie usług związanych z udostępnianiem graczom automatów o niskich wygranych. Co istotne w przedmiotowej sprawie to fakt, iż system urządzeń technicznych stanowiący element automatów pozwala na ustalenie rzeczywistego przebiegu transakcji, rejestruje poszczególne wpłaty oraz wypłacone wygrane. System ten zainstalowany w automatach zawiera w pamięci dane dotyczące ogólnej sumy wpłaconych stawek i wypłaconych kwot tytułem wygranej, a więc rejestracji podlega wartość wpłat do automatu i wypłat z tytułu wygranych z automatu, od pierwszego uruchomienia do chwili obecnej. Ponadto automaty eksploatowane przez Wnioskodawcę spełniają warunki techniczne pozwalające na kontrolę przeprowadzonych w nich gier, zgodnie z pozytywną opinią techniczną jednostki badającej dopuszczającą ww. automaty do eksploatacji.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz opis przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, że w przypadku, gdy Wnioskodawca udostępni graczom automaty o niskich wygranych, to obrót z tytułu czynności polegającej na udostępnieniu graczom automatów będzie stanowił kwoty wpłacone przez nabywców usług pomniejszone o wypłacone wygrane oraz o zryczałtowany podatek od gier.

Kluczową rolę w rozwiązaniu wskazanego we wniosku problemu odgrywa art. 29 ust. 1 w związku z art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT. Zgodnie z tymi przepisami podstawą opodatkowania jest obrót. Podstawę opodatkowania czynności maklerskich, czynności wynikających z zarządzania funduszami powierniczymi, czynności wynikających z umowy agencyjnej lub zlecenia, pośrednictwa, umowy komisu lub innych usług o podobnym charakterze stanowi dla prowadzącego przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzającego funduszami inwestycyjnymi, agenta, zleceniobiorcy lub innej osoby świadczącej usługi o podobnym charakterze - kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzeń za wykonanie usługi, pomniejszona o kwotę podatku.

Reasumując podstawą opodatkowania podatkiem VAT w przypadku działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych będzie różnica między wpłatami, a wypłatami z urządzenia (automatu o niskich wygranych), stanowiąca postać innego wynagrodzenia za wykonanie usługi pomniejszona o należny zryczałtowany podatek od gier urządzanych na każdym z automatów oraz pomniejszona o kwotę należnego podatku VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tak przedstawionym stanie faktycznym należało uznać za prawidłowe.

Końcowo tut. Organ podatkowy informuje, że w zakresie pytania nr 3 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.