Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/423-795/14/KP
z 2 października 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 2 lipca 2014 r. (data wpływu do tut. Biura 4 lipca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatku na kurs pilotażu, dla członka zarządu (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lipca 2014 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatku na kurs pilotażu, dla członka zarządu.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie usług transportowych, spedycyjnych i logistycznych, usług obsługi celnej, produkcji, magazynowania i sprzedaży towarów. Dotychczasowi jego kontrahenci znajdują się w różnych częściach kraju i poza jego granicami. W celu pozyskania nowych klientów (znajdujących się w różnych częściach kraju oraz poza jego granicami), a także w związku z potrzebą bezpośredniego i szybkiego kontaktu z dotychczasowymi i nowymi kontrahentami, maksymalnego skrócenia czasu podróży służbowych („cele Spółki”), Wnioskodawca wykorzystując umiejętności i uprawnienia jednego z członków zarządu do pilotażu małych samolotów pasażerskich, zamierza posługiwać się dwusilnikowym samolotem. Samolot ten znajduje się obecnie w posiadaniu Spółki (jako składnik przedsiębiorstwa). Dla zrealizowania wyżej wymienionych celów, skierowanych na uzyskanie przychodów. Spółka zamierza pokryć (bezpośrednio lub na zasadzie refundacji) koszt stosownego szkolenia i egzaminu (dalej: „koszt szkolenia”) dla jednego z członków zarządu. Zamierzający odbyć takie szkolenie członek zarządu przystąpi do niego, aby wykorzystać posiadany przez Wnioskodawcę samolot dla realizacji celów Spółki. Wspomniany członek zarządu świadczy na rzecz Wnioskodawcy usługi, na podstawie kontraktu menadżerskiego (umowy o zarządzanie). Przedmiotem tejże umowy jest stałe wykonywanie czynności zarządzania przedsiębiorstwem Spółki za wynagrodzeniem. Bezpośrednio z umowy o zarządzanie wynika również ponoszenie przez Spółkę wydatków na szkolenia menadżera związane z zakresem wykonywanych na rzecz Spółki czynności tj. prowadzenia spraw Spółki, jej reprezentacji, zarządzania przedsiębiorstwem.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy poniesiony przez Spółkę koszt szkolenia członka zarządu w zakresie uzyskania uprawnień do pilotowania samolotów dwusilnikowych stanowić będzie koszt uzyskania przychodu w Spółce? (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, poniesiony przez niego koszt szkolenia członka zarządu w zakresie uzyskania uprawnień do pilotowania samolotów dwusilnikowych stanowić będzie koszt uzyskania przychodu w Spółce.

Po pierwsze, należy wskazać, że wydatki na opłatę kursów specjalistycznych, w tym uzyskania uprawnień do pilotowania samolotów dwusilnikowych nie zostały wymienione w katalogu zawartym w art. 16 updop, a koszt ten poniesiony zostanie na rzecz Wnioskodawcy. Po drugie, mając na uwadze cele Spółki (opisane we wniosku), środkiem realizacji których będzie poniesienie przez Spółkę kosztu szkolenia członka zarządu. Koszt ten będzie pozostawał w związku przyczynowo - skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i zostanie poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu. Koszt szkolenia stanowi racjonalnie uzasadniony wydatek związany z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą, który ma pośredni związek z uzyskanym przychodem. Wydatek ten ma bowiem za przedmiot osiągnięcie dalszego skutku w postaci uzyskiwania przychodu przy wykorzystaniu posiadanego samolotu. Po trzecie, koszt ten będzie właściwie udokumentowany fakturą.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie wydatki poniesione w celu uzyskania uprawnień do pilotowania samolotów dwusilnikowych przez członka zarządu Spółki zaliczyć można do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy, jednakże pod warunkiem ich prawidłowego udokumentowania. Podobne stanowisko zajął Minister Finansów działający przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej IPPB1/415-757/10-4/RS w której stwierdził, że: „jeżeli ponoszone wydatki na uzyskanie licencji pilota, będą miały związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a w konsekwencji wpływ na zachowanie lub zwiększenie, obecnie lub w przyszłości przychodu, to wydatki na ten cel mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, choć trudno je przypisać konkretnym przychodom. Wydatki te, jako przydatne do wykonywania działalności gospodarczej, faktycznie poniesione i właściwie udokumentowane mogą stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej”.

Wnioskodawca zgadza się z przytoczoną powyżej interpretacją przepisów prawa podatkowego i takie stanowisko w sprawie oceny prawnej zawartego w niniejszym wniosku zdarzenia przyszłego przyjmuje za własne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 dalej: „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 updop.

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem a przychodem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła. Są to więc wszelkie koszty, których poniesienie jest niezbędne, aby określone źródło przychodów przyniosło konkretne przychody. Aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów nie jest konieczne w każdym przypadku wykazanie między nim a przychodem bezpośredniego związku. Należy zaznaczyć, że kosztami uzyskania przychodów są wszystkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. Wobec powyższego, kosztami będą również koszty pośrednie związane z uzyskiwanymi przychodami, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Z przepisu art. 15 ust. 1 ustawy wynika zatem, że aby wydatki poczynione przez podatnika można uznać za koszt uzyskania przychodu, muszą być poniesione w sposób celowy. Podatnik więc podejmując decyzję o dokonaniu wydatku, musi być przeświadczony o racjonalności, z punktu widzenia prowadzonej przez niego działalności, wydatkowania środków finansowych.

Jednocześnie zauważyć należy, że obowiązkiem podatników, jako odnoszących ewentualną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu (w tym zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów), zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 updop.

W większości przypadków związek z przychodem nie nasuwa żadnych wątpliwości. Są jednak sytuacje, w których ów związek przyczynowy nie jest tak jednoznaczny. Wszystkie te sytuacje należy zatem rozwiązywać według zasad racjonalnego rozumowania, odrębnie w odniesieniu do każdego przypadku. Należy w tym miejscu podkreślić, że koszt uzyskania przychodów jest kosztem działalności gospodarczej, która ze swej istoty zmierza do osiągnięcia przychodów.

Podatnik oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą winien zakładać, że dany koszt może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodu. Ponadto, należy mieć na względzie, że podatnik uznając wydatek za koszt uzyskania przychodu odnosi ewidentne korzyści, albowiem o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Na nim więc spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodu.

Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Zatem to podatnik zobowiązany jest wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność. Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów, nie można uznać za koszt wydatków, których charakter budzi wątpliwości.

Zatem, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów, jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

• wydatek musi zostać poniesiony przez podatnika,
• musi być definitywny, a więc bezzwrotny,
• musi pozostawać w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• musi zostać poniesiony w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
• musi zostać właściwie udokumentowany,
• nie może być kosztem wymienionym w art. 16 ust. 1 updop.
  
  

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest podmiotem który prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie usług transportowych, spedycyjnych i logistycznych, usług obsługi celnej, produkcji, magazynowania i sprzedaży towarów. Dotychczasowi jego kontrahenci znajdują się w różnych częściach kraju i poza jego granicami.

W celu pozyskania nowych klientów (znajdujących się w różnych częściach kraju oraz poza jego granicami), a także w związku z potrzebą bezpośredniego i szybkiego kontaktu z dotychczasowymi i nowymi kontrahentami, maksymalnego skrócenia czasu podróży służbowych, Spółka posiada samolot. W tym celu Wnioskodawca zamierza pokryć koszt szkolenia i egzaminu dla pilotów dla jednego z członków zarządu, który przystąpi do niego, aby wykorzystać posiadany przez Wnioskodawcę samolot. Wspomniany członek zarządu świadczy na rzecz Wnioskodawcy usługi na podstawie kontraktu menadżerskiego. Z umowy o zarządzanie wynika obowiązek ponoszenia przez Spółkę wydatków na indywidualne szkolenia menadżera związane z zakresem wykonywanych na rzecz Wnioskodawcy czynności.

Reasumując, mając na uwadze powołane przepisy prawa podatkowego i przedstawione zdarzenia przyszłe, należy stwierdzić, że jeżeli ponoszone wydatki na uzyskanie licencji pilota, będą miały związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a w konsekwencji wpływ na zachowanie lub zwiększenie, obecnie lub w przyszłości przychodu, to wydatki na ten cel mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Wydatki te, jako przydatne do wykonywania działalności gospodarczej, faktycznie poniesione i właściwie udokumentowane mogą stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 2, należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Dokonując interpretacji indywidualnej organ podatkowy działający z upoważnienia Ministra Finansów przedstawia jedynie swój pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji). Organ nie rozstrzyga o zindywidualizowanych obowiązkach podatkowych strony, gdyż może to nastąpić w ramach przeprowadzonego postępowania podatkowego lub kontrolnego, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy Ordynacja podatkowa. Końcowo odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę rozstrzygnięcia stwierdzić należy, że zostało ono wydane w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.

Nadmienia się, że w zakresie pytania oznaczonych we wniosku Nr 1 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 14 marca 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.