Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP2/443-712/14-4/JS
z 17 grudnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 15 września 2014 r. (data wpływu 19 września 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 listopada 2014 r. (data wpływu 28 listopada 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• pytania oznaczonego we wniosku jako nr 1 – jest prawidłowe,

• pytania oznaczonego we wniosku jako nr 2 – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 19 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niezastosowania art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 7 ust. 1 oraz art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług w sytuacji przejęcia nieruchomości Spółki przez Miasto za odszkodowaniem, którego Wnioskodawca się zrzeka.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 25 listopada 2014 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz wskazanie przepisów prawa podatkowego, będących przedmiotem interpretacji indywidualnej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

… S.A. (dalej Wnioskodawca, Spółka) jest czynnym podatnikiem VAT w Polsce prowadzącym działalność w zakresie produkcji i sprzedaży mebli w tym poprzez własne pawilony handlowe zlokalizowane w całej Polsce. Aktem notarialnym z dnia 12 sierpnia 2014 roku, zawartym przed notariuszem w … Repetytorium nr …, Wnioskodawca zawarł wielostronną „Umowę dotyczącą ustalenia szczegółowych warunków budowy węzła komunikacyjnego, stanowiącego ulicę … w celu polepszenia obsługi komunikacyjnej nieruchomości sąsiednich”.

Wybudowanie węzła komunikacyjnego leży w interesie Wnioskodawcy, ponieważ zapewnia dostęp nieograniczonej liczbie klientów do wybudowanego w latach ubiegłych wielkopowierzchniowego pawilonu handlowo-usługowego stanowiącego źródło przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej.

W wyniku zawartej umowy Spółka zobowiązała się między innymi do wybudowania drogi wraz z odwodnieniem, infrastrukturą, zielenią oraz wprowadzenia organizacji ruchu zgodnie ze sztuką budowlaną, prawem budowlanym, wydanymi decyzjami przez Miasto … na podstawie przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 roku o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (tekst jednolity Dz. U. z 2003 r. nr 687 z późn. zm. dalej zwana „Specustawa”).

Miasto … (dalej Miasto), będące stroną przedmiotowej umowy, zobowiązało się między innymi do:

• przejęcia na swój majątek oraz do eksploatacji wybudowanej drogi (węzła komunikacyjnego) oraz wszystkich elementów związanych z funkcjonowaniem tej drogi,
  

• nadania tej drodze statusu drogi publicznej i umożliwienia przez to jej eksploatacji nieograniczonej liczbie użytkowników.
  
  

W wyniku przejęcia na majątek Miasta przedmiotowej drogi Spółka utraci własność części nieruchomości zajętej przez tę drogę. Z tego tytułu Miasto zobowiązuje się do wszczęcia postępowania zgodnie z art. 12 ust. 4a w zw. z ust. 4F Specustawy, mającego na celu ustalenie wysokości odszkodowania za utraconą własność części nieruchomości. Jednocześnie w przypadku wydania przez Miasto Decyzji ustalającej wysokość odszkodowania, Spółka zobowiązała się do zrzeczenia się należnego jej odszkodowania wynikającego z utraty prawa własności części nieruchomości i zobowiązała się nie dochodzić należnego odszkodowania z tego tytułu, a także zawnioskować o umorzenie postępowania w sprawie wydania decyzji ustalającej wysokość odszkodowania.

W rezultacie, pomimo że nieruchomości Spółki podlegają przejęciu przez Miasto, to Spółka faktycznie nie otrzymuje żadnego odszkodowania z tego tytułu. W zamian za zrzeczenie się odszkodowania za zajęcie nieruchomości poza wyżej wymienionymi zobowiązaniami do przejęcia wybudowanej drogi i nadania jej statusu drogi publicznej, Miasto nie zobowiązało się do żadnych świadczeń wzajemnych na rzecz Spółki.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

1. Numery geodezyjne działek, na których Wnioskodawca w ramach zawartej z Miastem umowy wybuduje drogę wraz z odwodnieniem, infrastrukturą, zielenią, o których mowa we wniosku są następujące:
   1. działka … obrębu … o powierzchni 404 m kwadratowych, dla której to nieruchomości Sąd Rejonowy … Wydział Ksiąg Wieczystych, prowadzi księgę wieczystą Kw. nr …, której … (Wnioskodawca) jest współwłaścicielem w udziale 5644/14923, a C. jest współwłaścicielem w udziale 9279/14923;
   2. działka … o powierzchni 13 m kw. oraz część działki … o pow. 499 m kw. z obrębu …, dla której to nieruchomości Sąd Rejonowy … Wydział Ksiąg Wieczystych, prowadzi księgę wieczystą Kw. Nr …, której … (Wnioskodawca) jest współwłaścicielem w udziale 71695/149230, a C. jest współwłaścicielem w udziale 77535/8939;
   3. część działki … z obrębu … o pow. 244 m kw., dla której to nieruchomości Sąd Rejonowy … Wydział Ksiąg Wieczystych, prowadzi księgę wieczystą Kw. nr …, której … (Wnioskodawca) jest współwłaścicielem w udziale 6256/8939, a C. jest współwłaścicielem w udziale 2683/149230;
   4. część działki nr … z obrębu … o powierzchni ok. 239 m kwadratowych, dla której to nieruchomości Sąd Rejonowy … Wydział Ksiąg Wieczystych, prowadzi księgę wieczystą Kw. nr …, należącej do B.;
   5. część działki nr … z obrębu … o powierzchni ok. 361 m kw., dla której to nieruchomości Sąd Rejonowy … Wydział Ksiąg Wieczystych, prowadzi księgę wieczystą Kw. nr … oraz działek ew. nr … o obszarze 10 m kwadratowych oraz część działki nr … o obszarze 219 m kw., dla których Sąd Rejonowy … Wydział Ksiąg Wieczystych, prowadzi księgę wieczystą Kw. nr …, należących do A.;
   6. część działki nr … z obrębu … o powierzchni 347 m kw., dla której Sąd Rejonowy … Wydział Ksiąg Wieczystych, prowadzi księgę wieczystą Kw. nr …, należącej do R.;
   7. nr … z obrębu …, dla której Sąd Rejonowy … Wydział Ksiąg Wieczystych, prowadzi księgę wieczystą Kw. nr …, należącej do A.;
   8. część działki nr … z obrębu … o powierzchni 388 m kw., która stanowi własność Miasta, dla której Sąd Rejonowy … Wydział Ksiąg Wieczystych, prowadzi księgę wieczystą Kw. Nr ….
2. Działki, na których Wnioskodawca w ramach zawartej z Miastem umowy wybuduje drogę wraz z odwodnieniem, infrastrukturą, zielenią, stanowią własność podmiotów zgodnie z opisem w poprzednim pkt 1, ale w dniu zawarcia umowy pozostają do dyspozycji Miasta i zostaną przekazane na podstawie ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 roku o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (tekst jednolity Dz. U. z 2013 r. nr 687 z późn. zmianami) na majątek Miasta wraz z wybudowaną drogą i towarzyszącą infrastrukturą.
3. Wnioskodawca jest współwłaścicielem działek wymienionych w pkt 1) litery a, b i c, tj.: …; …; … oraz …, wszystkie z obrębu … i zostaną one w wymienionym w tym punkcie zakresie przejęte przez Miasto.
4. Przejęciu podlega zarówno droga z infrastrukturą, jak i działki.
5. Wnioskodawcy będzie przysługiwało w całości prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia lub wytworzenia towarów lub ich części składowych, będących przedmiotem przejęcia przez Miasto.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Spółka wnioskuje o potwierdzenie, iż:

1. Do przejęcia nieruchomości Spółki przez Miasto – w przedmiotowym stanie faktycznym zastosowania nie znajdą art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (z późniejszymi zmianami)?
2. Do przejęcia nieruchomości Spółki przez Miasto za odszkodowaniem, którego formalnie Spółka się zrzeka, nie stosuje się art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (z późniejszymi zmianami)?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1)

Do przejęcia nieruchomości Spółki przez Miasto i za odszkodowaniem, którego formalnie Spółka się zrzeka, nie znajdą zastosowania przepisy art. 5 ust. 1 pkt 1 oraz art. 7 ust. 1 ustawy o VAT. Jak stanowi art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jednocześnie, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania danym towarem jak właściciel.

Z zestawienia powyższych przepisów wynika, że aby dana czynność podlegała opodatkowaniu VAT, jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju, to muszą zostać łącznie spełnione dwa warunki:

1. przedmiotem czynności musi być towar,
2. czynność musi zostać dokonana za odpłatnością.
   
   

Warunek (a)

Nie ulega wątpliwości, że nieruchomość stanowi towar w rozumieniu przepisów w zakresie VAT (potwierdza to zresztą treść art. 2 pkt 6 ustawy o VAT), z tego też względu art. 5 ust. 1 pkt 1 oraz art. 7 ust. 1 ustawy o VAT mają zastosowanie do przedmiotowych nieruchomości. W efekcie, z uwagi na fakt, że przejęcie przez Miasto dotyczy nieruchomości posiadanych przez Spółkę, to do czynności tej mogłyby znaleźć zastosowanie art. 5 ust. 1 pkt 1 oraz art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Warunek (b)

W przedmiotowej sytuacji, Spółka zrzeka się jedynej i wyłącznej odpłatności, jaka jest jej należna w związku z przejęciem jej nieruchomości przez Miasto. W efekcie, Spółka nie otrzyma żadnej płatności za utratę przedmiotowej nieruchomości. W tym kontekście nie można więc mówić, iż przejęcie nieruchomości następuje za jakąkolwiek odpłatnością. W rezultacie, warunek (b) nie jest spełniony w przedmiotowym przypadku.

Mając na uwadze powyższe, z uwagi na brak odpłatności (brak spełnienia się warunku odpłatności (b) (wskazanego powyżej) nie można uznać, iż do przejęcia nieruchomości Spółki przez Miasto zastosowanie znajdą art. 5 ust. 1 pkt 1 oraz art. 7 ust. 1 ustawy o VAT. Zapłata za dostawę towarów jest bowiem podstawą do uznania tej dostawy za czynność podlegającą opodatkowaniu VAT. W rezultacie Spółka nie powinna traktować przedmiotowej czynności, jako skutkującej konsekwencjami w zakresie VAT na gruncie art. 5 ust. 1 pkt 1 oraz art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Powyższe stanowisko Spółki o braku zastosowania art. 5 ust. 1 pkt 1 oraz art. 7 ust. 1 ustawy o VAT do czynności przejęcia nieruchomości, w ramach której właściciel zrzeka się odszkodowania (odpłatności), znajduje potwierdzenie w praktyce organów podatkowych. Podobne stanowisko przedstawił bowiem Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 23 lipca 2013 roku, sygn. IPPP2/443-373/12-4/AK.

Ad. 2)

Dla określenia zakresu opodatkowania VAT nieodpłatnych przekazań towarów zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT niezbędne jest określenie co należy rozumieć pod pojęciem „przekazania”. Ustawa ta nie definiuje tego pojęcia. W praktyce, w takiej sytuacji uzasadnione jest odwołanie się do definicji przewidzianych w innych gałęziach prawa, w szczególności w ustawie Kodeks Cywilny (ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny, Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93, ze zm.; zwany dalej: KC).

Zdaniem Spółki art. 7 ust. 2 ustawy o VAT nie obejmuje swoim zakresem czynności, w wyniku których dochodzi do utraty prawa własności (przeniesienia prawa własności) przez podatnika na podstawie decyzji administracyjnych organów państwa. Zdaniem Spółki definicja wywłaszczenia nieruchomości zawarta w ustawie o gospodarce nieruchomościami potwierdza, iż przejęcie nieruchomości przez organ administracyjny jest czynnością władczą, w której jeden podmiot umocowany prawnie „zabiera” majątek drugiego podmiotu na podstawie odpowiedniej decyzji administracyjnej. Taka sytuacja objęta jest regulacjami prawa administracyjnego, do których ustawa o VAT odnosi się w innych przepisach niż art. 7 ust. 2 (przykładowo w art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT).

W ocenie Spółki na prawidłowość takiej konkluzji wskazuje również cel wprowadzenia regulacji art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, który jest odzwierciedleniem regulacji zawartych w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347) (dalej: Dyrektywa 2006/112/WE) oraz orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE). Cel ten jednoznacznie wskazuje, że do przejęcia nieruchomości Spółki przez organ administracyjny za odszkodowaniem, którego normalnie Spółka się zrzeka, nie można stosować przedmiotowego przepisu. Przepis ten należy interpretować biorąc pod uwagę podstawowe zasady opodatkowania podatkiem VAT, w szczególności zasadę opodatkowania wyłącznie konsumpcji. Podatek VAT jest bowiem podatkiem nakładanym na konsumpcję prywatną, powinien natomiast być neutralny dla podatników tego podatku. W przypadku braku konsumenta danego towaru nie może zatem dochodzić do opodatkowania jego wydania podatkiem VAT. Zdaniem Spółki nie sposób uznać, aby Miasto, które obejmuje nieruchomość od Spółki w drodze decyzji administracyjnej mogło zostać uznane za konsumenta. Miasto nie zaspokaja bowiem w ten sposób własnych potrzeb konsumpcyjnych, ale wykonuje obowiązek nałożony na niego przez przepisy prawa. Mając na uwadze, że węzeł komunikacyjny (droga) jaki powstanie na przejmowanym przez Miasto gruncie będzie drogą publiczną, do której dostęp będą mieli wszyscy obywatele, nie możliwe jest określenie ostatecznych konsumentów. Stąd w tego typu sytuacjach, nie istnieje obowiązek samonaliczenia podatku VAT przewidziany w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT. W zaistniałym stanie faktycznym, brak jest ostatecznego konsumenta przekazywanej przez Spółkę nieruchomości, stąd nie można mówić o konsumpcji w rozumieniu przepisów Dyrektywy VAT.

Zdaniem Spółki w przedmiotowej sytuacji nie znajduje zastosowania art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, ponieważ zgodnie z przepisami KC tylko dobrowolny stosunek umowny może zostać uznany za darowiznę. W przedmiotowej sytuacji natomiast nie dochodzi do darowizny nieruchomości przez Spółkę, lecz do przejęcia nieruchomości Spółki przez Miasto z mocy prawa. Mając na względzie brak dobrowolności w czynności przejęcia nieruchomości w trybie decyzji administracyjnej nie można uznać tej czynności za darowiznę w rozumieniu prawa cywilnego, a w konsekwencji także prawa podatkowego. Dlatego też zdaniem Spółki wywłaszczenie nieruchomości Spółki przez Zarządcę Drogi nie będzie stanowić darowizny w rozumieniu przepisów prawa podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

• pytania oznaczonego we wniosku jako nr 1 – jest prawidłowe,

• pytania oznaczonego we wniosku jako nr 2 – jest nieprawidłowe.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późń. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Ustawodawca przez towary rozumie rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ustawy.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Z cytowanego wyżej art. 7 ust. 1 ustawy wynika, iż istotą dostawy towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W treści tego przepisu ustawy mowa jest bowiem o tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nią jak właściciel. Należy przy tym uznać, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności. Zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawa własności” lecz jako własność ekonomiczną.

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Zgodnie z brzmieniem powyższego przepisu, wszelkie nieodpłatne przekazania przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa bez wynagrodzenia podlegają opodatkowaniu, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych towarów w całości lub w części.

Zatem dla uznania nieodpłatnej dostawy za odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, muszą być spełnione łącznie dwie przesłanki:

• podatnik przekazuje lub zużywa nieodpłatnie towary należące do jego przedsiębiorstwa oraz
  

• podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów.
  
  

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT w Polsce prowadzącym działalność w zakresie produkcji i sprzedaży mebli w tym poprzez własne pawilony handlowe zlokalizowane w całej Polsce. Aktem notarialnym z dnia 12 sierpnia 2014 roku, zawartym przed notariuszem w … Repetytorium nr …, Wnioskodawca zawarł wielostronną „Umowę dotyczącą ustalenia szczegółowych warunków budowy węzła komunikacyjnego, stanowiącego ulicę … w celu polepszenia obsługi komunikacyjnej nieruchomości sąsiednich”. Wybudowanie węzła komunikacyjnego leży w interesie Wnioskodawcy, ponieważ zapewnia dostęp nieograniczonej liczbie klientów do wybudowanego w latach ubiegłych wielkopowierzchniowego pawilonu handlowo-usługowego stanowiącego źródło przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej. W wyniku zawartej umowy Spółka zobowiązała się między innymi do wybudowania drogi wraz z odwodnieniem, infrastrukturą, zielenią oraz wprowadzenia organizacji ruchu zgodnie ze sztuką budowlaną, prawem budowlanym, wydanymi decyzjami przez Miasto na podstawie przepisów ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych.

Miasto, będące stroną przedmiotowej umowy, zobowiązało się między innymi do: przejęcia na swój majątek oraz do eksploatacji wybudowanej drogi (węzła komunikacyjnego) oraz wszystkich elementów związanych z funkcjonowaniem tej drogi, nadania tej drodze statusu drogi publicznej i umożliwienia przez to jej eksploatacji nieograniczonej liczbie użytkowników. W wyniku przejęcia na majątek Miasta przedmiotowej drogi Spółka utraci własność części nieruchomości zajętej przez tę drogę. Z tego tytułu Miasto zobowiązuje się do wszczęcia postępowania zgodnie z art. 12 ust. 4a w zw. z ust. 4F ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, mającego na celu ustalenie wysokości odszkodowania za utraconą własność części nieruchomości. Jednocześnie w przypadku wydania przez Miasto Decyzji ustalającej wysokość odszkodowania, Spółka zobowiązała się do zrzeczenia się należnego jej odszkodowania wynikającego z utraty prawa własności części nieruchomości i zobowiązała się nie dochodzić należnego odszkodowania z tego tytułu, a także zawnioskować o umorzenie postępowania w sprawie wydania decyzji ustalającej wysokość odszkodowania. W rezultacie, pomimo że nieruchomości Spółki podlegają przejęciu przez Miasto, to Spółka faktycznie nie otrzymuje żadnego odszkodowania z tego tytułu. W zamian za zrzeczenie się odszkodowania za zajęcie nieruchomości poza wyżej wymienionymi zobowiązaniami do przejęcia wybudowanej drogi i nadania jej statusu drogi publicznej. Miasto nie zobowiązało się do żadnych świadczeń wzajemnych na rzecz Spółki.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że numery geodezyjne działek, na których Wnioskodawca w ramach zawartej z Miastem umowy wybuduje drogę wraz z odwodnieniem, infrastrukturą, zielenią, o których mowa we wniosku są następujące:

1. działka … obrębu … o powierzchni 404 m kwadratowych, dla której to nieruchomości Sąd Rejonowy … Wydział Ksiąg Wieczystych, prowadzi księgę wieczystą Kw. nr …, której … (Wnioskodawca) jest współwłaścicielem w udziale 5644/14923, a C. jest współwłaścicielem w udziale 9279/14923;
2. działka … o powierzchni 13 m kw. oraz część działki … o pow. 499 m kw. z obrębu …, dla której to nieruchomości Sąd Rejonowy … Wydział Ksiąg Wieczystych, prowadzi księgę wieczystą Kw. Nr …, której … (Wnioskodawca) jest współwłaścicielem w udziale 71695/149230, a C. jest współwłaścicielem w udziale 77535/8939;
3. część działki … z obrębu … o pow. 244 m kw., dla której to nieruchomości Sąd Rejonowy … Wydział Ksiąg Wieczystych, prowadzi księgę wieczystą Kw. nr …, której … (Wnioskodawca) jest współwłaścicielem w udziale 6256/8939, a C. jest współwłaścicielem w udziale 2683/149230;
4. część działki nr … z obrębu … o powierzchni ok. 239 m kwadratowych, dla której to nieruchomości Sąd Rejonowy … Wydział Ksiąg Wieczystych, prowadzi księgę wieczystą Kw. nr …, należącej do B.;
5. część działki nr … z obrębu … o powierzchni ok. 361 m kw., dla której to nieruchomości Sąd Rejonowy … Wydział Ksiąg Wieczystych, prowadzi księgę wieczystą Kw. nr … oraz działek ew. nr … o obszarze 10 m kwadratowych oraz część działki nr … o obszarze 219 m kw., dla których Sąd Rejonowy … Wydział Ksiąg Wieczystych, prowadzi księgę wieczystą Kw. nr …, należących do A.;
6. część działki nr … z obrębu … o powierzchni 347 m kw., dla której Sąd Rejonowy … Wydział Ksiąg Wieczystych, prowadzi księgę wieczystą Kw. nr …, należącej do R.;
7. nr … z obrębu …, dla której Sąd Rejonowy … Wydział Ksiąg Wieczystych, prowadzi księgę wieczystą Kw. nr …, należącej do A.;
8. część działki nr … z obrębu … o powierzchni 388 m kw., która stanowi własność Miasta, dla której Sąd Rejonowy … Wydział Ksiąg Wieczystych, prowadzi księgę wieczystą Kw. Nr ….
   
   

Działki, na których Wnioskodawca w ramach zawartej z Miastem umowy wybuduje drogę wraz z odwodnieniem, infrastrukturą, zielenią, stanowią własność podmiotów zgodnie z ww. opisem, ale w dniu zawarcia umowy pozostają do dyspozycji Miasta i zostaną przekazane na podstawie ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych na majątek Miasta wraz z wybudowaną drogą i towarzyszącą infrastrukturą.

Wnioskodawca jest współwłaścicielem działek ww. wymienionych – litery a, b i c, tj.: …; …; … oraz …, wszystkie z obrębu … i zostaną one w wymienionym w tym punkcie zakresie przejęte przez Miasto. Przejęciu podlega zarówno droga z infrastrukturą, jak i działki. Wnioskodawcy będzie przysługiwało w całości prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia lub wytworzenia towarów lub ich części składowych, będących przedmiotem przejęcia przez Miasto.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy w oparciu o tak przedstawiony opis sprawy zauważyć należy, iż w świetle art. 7 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega również stanowiące dostawę towarów przeniesienie własności nieruchomości w zamian za wynagrodzenie przyjmujące formę odszkodowania. W sytuacji zatem przeniesienia prawa własności ww. nieruchomości Spółki na rzecz Miasta, w zamian za odszkodowanie, które należy traktować jak wynagrodzenie (za przeniesienie własności towarów), wówczas ma miejsce dostawa towarów. Jednakże z okoliczności sprawy wynika, iż Spółka zrzeknie się przysługującego jej odszkodowania, nie otrzymując w zamian od Miasta – żadnego świadczenia.

W związku z powyższym w przedmiotowej sprawie nie wystąpi odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, podlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT na mocy tego przepisu. Przekazanie bowiem ww. nieruchomości Spółki na rzecz Miasta nastąpi nieodpłatnie, gdyż - jak wskazał Wnioskodawca - zrzeknie się on wynagrodzenia w postaci odszkodowania.

Zatem do czynności przejęcia ww. nieruchomości Spółki przez Miasto nie będą miały zastosowania przepisy art. 5 ust. 1 pkt 1 oraz art. 7 ust. 1 ustawy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku jako nr 1, należało uznać za prawidłowe.

Udzielając z kolei odpowiedzi na pytanie nr 2 wskazać należy, iż czynność przeniesienia na rzecz Miasta nieruchomości Spółki może stanowić nieodpłatną dostawę towarów na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy. Jakkolwiek w uzasadnieniu swojego stanowiska Spółka wskazuje, iż tylko dobrowolny stosunek umowny może zostać uznany za darowiznę, co Jej zdaniem nie zachodzi w niniejszej sytuacji, gdyż przejęcie nieruchomości następuje z mocy prawa a nie z woli przekazującego. Jednak zaznaczyć w tym miejscu należy, iż - wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy - z art. 7 ust. 2 ustawy nie wynika aby przekazanie towarów należących do przedsiębiorcy musiało wiązać się z jego samodzielną wolą na przekazanie danego towaru.

Podkreślić ponadto należy, iż art. 7 ust. 2 ustawy wymienia „w szczególności” przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników (…) oraz wszelkie inne darowizny, co nie oznacza, iż przepisem tym objęte są tylko i wyłącznie powyższe czynności. Szerokie znaczenie powyższego przepisu oznacza również, że opodatkowaniu podlegać będzie także nieodpłatne przekazanie z mocy prawa własności nieruchomości wydzielonej np. pod drogę publiczną.

Zdaniem tut. Organu, wyżej cytowany art. 7 ust. 2 ustawy jednoznacznie wskazuje, że opodatkowaniu podlegają wszelkie nieodpłatne przekazania przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa bez wynagrodzenia jeżeli przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych towarów w całości lub w części.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa w konfrontacji z przedstawionym opisem sprawy należy wskazać, że odszkodowanie jakie Wnioskodawca mógłby otrzymać od Miasta z tytułu przejęcia przedmiotowej nieruchomości pełni rolę wynagrodzenia, jednakże skoro Spółka zrzeknie się tego wynagrodzenia, to w okolicznościach niniejszej sprawy będziemy mieć do czynienia z przekazaniem towarów bez wynagrodzenia, o którym mowa w art. 7 ust. 2 ustawy.

W świetle powyższego, skoro – jak wskazał Wnioskodawca - będzie Spółce przysługiwało w całości prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia lub wytworzenia towarów lub ich części składowych, będących przedmiotem przejęcia przez Miasto, to nieodpłatne przekazanie z mocy prawa przedmiotowej nieruchomości Spółki będzie dostawą towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy.

Tym samym oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku jako nr 2, należało uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.