Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/2/415-692/14/JG
z 23 października 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z Nr 112, poz. 770 ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 28 lipca 2014 r. (data otrzymania 31 lipca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z uczestnictwem kluczowych pracowników w programie motywacyjnym opartym na pochodnych instrumentach finansowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 lipca 2014 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z uczestnictwem kluczowych pracowników w programie motywacyjnym opartym na pochodnych instrumentach finansowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Jest polskim rezydentem podatkowym podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości osiąganych dochodów. Głównym elementem działalności Spółki są zakupy, inwestycje i komercyjny wynajmem nieruchomości przede wszystkim na cele handlowe.

Wnioskodawca, dążąc do zwiększenia efektywności kluczowych pracowników oraz motywowania ich do osiągania lepszych wyników, ustanawia program motywacyjny („Program”). Zasady Programu określa „Regulamin programu motywacyjnego opartego na instrumentach pochodnych” („Regulamin”) oraz „Umowa o przyznanie instrumentu pochodnego” („Umowa”), zawierana z każdym z uczestników Programu („Uprawnionym”) w momencie jego przystąpienia do Programu.

Uczestnikiem Programu (Uprawnionym) może zostać każdy pracownik Spółki piastujący jedno ze stanowisk wymienionych w Regulaminie, który otrzyma zgodę Spółki na uczestnictwo w Programie. Przystąpienie do Programu jest możliwe przed rozpoczęciem każdego kwartału roku kalendarzowego i następuje w drodze zawarcia Umowy.

Celem Programu jest zapewnienie możliwości uzyskania przez Uprawnionych świadczenia pieniężnego, którego wysokość jest powiązana z osiągnięciem przez Spółkę określonych wskaźników. Poprzez realizację Programu Spółka zmierza do motywowania Uprawnionych do jak najlepszej pracy.

Uprawnionym na mocy Umowy może zostać przyznawane warunkowe prawo lub prawa („Prawo”) do otrzymania od Spółki w przyszłości rozliczenia pieniężnego uzależnionego od wartości określonego wskaźnika lub kombinacji wskaźników („Rozliczenie Pieniężne”).

Wskaźniki i kombinacje wskaźników, od których uzależniona jest wartość Rozliczenia Pieniężnego opierają się o:

• zysk brutto firmy,
• przychody z wynajmu,
• marżę na wynajmie brutto,
• ilość wynajętych nieruchomości,
• średnią stawkę wynajmu za 1 m².
  
  

Prawo do otrzymania Rozliczenia Pieniężnego jest przyznawane kwartalnie. Prawo do otrzymania Rozliczenia Pieniężnego za dany kwartał jest przyznawane Uprawnionemu z chwilą rozpoczęcia danego kwartału. W przypadku zawarcia Umowy w trakcie trwania kwartału Prawo do otrzymania Rozliczenia Pieniężnego za pierwszy kwartał trwania Umowy jest przyznawane z dniem zawarcia Umowy. Uprawniony nie otrzymuje jednak Prawa do otrzymania Rozliczenia Pieniężnego za dany kwartał, jeżeli w momencie jego rozpoczęcia nie pozostaje on już pracownikiem Spółki lub znajduje się w trakcie okresu wypowiedzenia. Prawo do otrzymania Rozliczenia Pieniężnego jest przyznawane Uprawnionemu nieodpłatnie.

Realizacja Prawa może nastąpić dopiero po zakończeniu kwartału, którego Prawo dotyczy i po spełnieniu określonych w Umowie warunków. Prawo do Rozliczenia Pieniężnego ma zatem charakter warunkowy.

Ustalenie wysokości przysługującego Uczestnikowi Programu Rozliczenia Pieniężnego za dany kwartał następuje na podstawie porównania wysokości wskaźnika osiągniętej w danym kwartale z wysokościami progowymi dla danego kwartału wskazanymi w Umowie. Rozliczenie Pieniężne za dany kwartał ma miejsce wyłącznie w przypadku, jeżeli wysokość wskaźnika przekroczy najniższą wartość progową wskazaną w Umowie, a odnoszącą się do danego kwartału.

Progowe wysokości wskaźnika dla danego kwartału mogą być określone jako wartości stałe jak i też w oparciu o określoną formułę zakładającą aktualizację ich wartości. Nadto Strony mogą w drodze aneksu do Umowy zmienić wartości progowe wskaźników w odniesieniu do jeszcze nie rozpoczętych kwartałów.

Wysokość poszczególnych wskaźników osiągnięta w danym kwartale ustalana jest w oparciu o dane wynikające z kwartalnego rachunku zysków i strat oraz bilansu, a jeżeli dane zawarte w tych dokumentach nie pozwalają na ustalenie wysokości danego wskaźnika – na podstawie danych z ewidencji finansowo-księgowej, a także sprawozdań i raportów wewnętrznych.

W każdym kwartale, za który przysługuje Rozliczenie Pieniężne, realizacja Prawa przez Uprawnionego dokonuje się poprzez wypłatę Uprawnionemu kwoty Rozliczenia Pieniężnego.

Wysokość kwoty Rozliczenia Pieniężnego dla określonego poziomu Wskaźnika określa Umowa, przy czym wysokość ta może być wyrażona jako wartość stała jak i też w oparciu o określoną formułę zakładającą aktualizację wysokości Rozliczenia Pieniężnego. Formuła aktualizacyjna umożliwia ustalenie wysokości Rozliczenia Pieniężnego za dany kwartał przed jego rozpoczęciem.

Wypłata kwoty Rozliczenia Pieniężnego za dany kwartał następuje każdorazowo po zakończeniu tego kwartału, sporządzeniu kwartalnego rachunku zysków i strat oraz bilansu i ustaleniu wysokości wskaźników finansowych, od których uzależniona jest wypłata. Wypłata następuje do końca pierwszego miesiąca kwartału następującego po kwartale, za który przysługuje rozliczenie.

Przeniesienie na osobę trzecią wierzytelności lub uprawnień przysługujących w ramach Programu jest możliwe jedynie w odniesieniu do tych wierzytelności, które dotyczą kwartałów, za które została już ustalona wysokość ostatecznie przysługującego Uprawnionemu Rozliczenia Pieniężnego. Przeniesienie wierzytelności lub uprawnień przysługujących w ramach Programu wymaga nadto wyraźnej zgody Spółki wskazującej osobę cesjonariusza, wyrażonej w formie pisemnej pod rygorem nieważności.

Umowa ulega rozwiązaniu w przypadku rozwiązania stosunku pracy pomiędzy Spółką a Uprawnionym. Nadto Umowa może przewidywać prawo jej wypowiedzenia przez Strony. W przypadku wypowiedzenia Umowy ulega ona rozwiązaniu z upływem terminu wskazanego w Umowie. Od momentu rozwiązania Umowy Uprawnionemu nie są przyznawane jakiekolwiek dalsze Prawa, a w konsekwencji w kolejnych kwartałach nie następują dalsze Rozliczenia Pieniężne. Jeżeli rozwiązanie Umowy ma miejsce w trakcie kwartału, za który przyznano już Prawo, kwotę Rozliczenia Pieniężnego za ten kwartał ustala się proporcjonalnie do długości obowiązywania Umowy w danym kwartale.

W związku z powyższym zdarzeniem zadano następujące pytania.

1. Czy ewentualne przysporzenie majątkowe po stronie Uprawnionych z tytułu przyznania i realizacji Prawa powinno, na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, być traktowane jako przychód z kapitałów pieniężnych, który powinien podlegać opodatkowaniu dopiero w momencie realizacji Prawa, tj. wypłaty Uprawnionemu Rozliczenia Pieniężnego?
2. Czy w związku z przyznaniem i realizacją Prawa na Spółce ciążą jakiekolwiek obowiązki płatnika w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Ewentualne przysporzenie majątkowe po stronie Uprawnionych z tytułu przyznania i realizacji Prawa powinno, na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, być traktowane jako przychód z kapitałów pieniężnych, który powinien podlegać opodatkowaniu dopiero w momencie realizacji Prawa, tj. wypłaty Uprawnionemu Rozliczenia Pieniężnego.

Uzasadniając powyższą argumentacje Wnioskodawca wskazał, że przyznanie Uprawnionemu Prawa nie będzie prowadziło do powstania przychodu na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 tej ustawy – przychodami z zastrzeżeniem art. 14-15 oraz art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W świetle przywołanego przepisu, przychód po stronie Uprawnionych nie powstanie w momencie przyznania Prawa, gdyż na tym etapie nie otrzymują oni jeszcze środków pieniężnych ani jakichkolwiek nieodpłatnych świadczeń. Przyznanie Prawa stanowi jedynie zobowiązanie Spółki do wypłaty określonego świadczenia pieniężnego w przyszłości, wyłącznie po zaistnieniu określonych warunków. Inaczej mówiąc Prawo ma charakter warunkowy, a Rozliczenie Pieniężne wynikające z jego przyznania pozostaje wyłącznie potencjalne.

W szczególności, otrzymane Prawo nie stanowi nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest bowiem związane z jakimkolwiek przysporzeniem w majątku osoby otrzymującej Prawo. W momencie przyznania Prawa nie można stwierdzić czy jego realizacja przyniesie Uprawnionemu wymierne korzyści ekonomiczne, a tym bardziej oszacować wartości tej korzyści. Nabycie Prawa przez Uprawnionego stanowi jedynie uzyskanie uprawnienia do otrzymania potencjalnej wypłaty w formie Rozliczenia Pieniężnego w przyszłości i to tylko po spełnieniu określonych warunków.

Na moment przyznania Prawa nie jest możliwe także ustalenie konkretnej wielkości przysporzenia. Wysokość przysługujących Uprawnionemu w ramach Rozliczenia Pieniężnego środków będzie znana dopiero w momencie realizacji Prawa. W szczególności, jeżeli nie zostanie osiągnięty zakładany poziom progowy wskaźnika nie dojdzie w ogóle do Rozliczenia Pieniężnego (Uprawniony nie otrzyma żadnego przysporzenia).

Wnioskodawca dodatkowo podkreślił, że możliwość dysponowania Prawem przez Uprawnionego jest ograniczona. Do zakończenia kwartału, którego dotyczy Prawo oraz ustalenia wysokości Rozliczenia Pieniężnego Uprawniony nie może przenieść na osobę trzecią wierzytelności lub uprawnień przysługujących w związku z uczestnictwem w Programie.

Ze względu na powyższe okoliczności, na moment nabycia Prawa, uprawnienie do otrzymania w przyszłości Rozliczenia Pieniężnego ma charakter wyłącznie potencjalny. W ocenie Wnioskodawcy brak jest zatem podstaw do rozpoznania w momencie nabycia Prawa przychodu po stronie Uprawnionego.

Wobec powyższych okoliczności przyznanie Prawa na mocy „Umowy o przyznanie instrumentu pochodnego” nie będzie skutkowało powstaniem przychodu podatkowego po stronie Uprawnionego.

Wnioskodawca podkreślił że stanowisko w tym zakresie znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach organów podatkowych, w tym m.in. w interpretacjach Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 24 marca 2014 r. Znak: ILPB2/415-14/14-2/JK i z 20 czerwca 2013 r. Znak: ILPB2/415-274/13-2/TR oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 20 marca 2014 r. Znak: IPPB2/415-892/13-4/MK, które zostały wydane w analogicznym do niniejszego stanie faktycznym.

W odniesieniu do praw o charakterze zbliżonym do Prawa analogiczne stanowisko zostało zajęte również m.in. przez: Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacjach z 23 kwietnia 2014 r. Znak: IPPB2/415-88/14-2/MG, z 20 marca 2014 r. Znak: IPPB2/415-883/13-4/MK, z 19 kwietnia 2012 r. Znak: IPPB2/415-87/12-2/MK, z 23 listopada 2011 r. Znak: IPPB2/415-698/11-7/MG i z 19 kwietnia 2011 r. Znak: IPPB1/415-223/11-4/EC oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z 16 października 2013 r. Znak: IBPBII/2/415-768/13/HS.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód po stronie Uprawnionego powstanie dopiero w momencie realizacji Prawa.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – źródłem przychodów są m.in. kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż: nieruchomości lub ich części oraz udział w nieruchomości, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego lub użytkowego, oraz prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, a także prawo wieczystego użytkowania gruntów.

Z kolei według art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – będącego przepisem szczególnym w odniesieniu do przywołanego art. 10 – przychodami z kapitałów pieniężnych są m.in. przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających.

Pochodne instrumenty finansowe zostały zdefiniowane w art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z jego treścią – pochodnymi instrumentami finansowymi są instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2005 r. Nr 183, poz. 1538 ze zm.). Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi –instrumentami finansowymi są niebędące papierami wartościowymi:

• tytuły uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania,
• instrumenty rynku pieniężnego,
• opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową, inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest papier wartościowy, waluta, stopa procentowa, wskaźnik rentowności lub inny instrument pochodny, indeks finansowy lub wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez dostawę lub rozliczenie pieniężne,
• opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne lub mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron,
• opcje, kontrakty terminowe, swapy oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które są wykonywane przez dostawę, pod warunkiem, że są dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym lub w alternatywnym systemie obrotu,
• niedopuszczone do obrotu na rynku regulowanym ani w alternatywnym systemie obrotu opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar, które mogą być wykonane przez dostawę, które nie są przeznaczone do celów handlowych i wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych,
• instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego,
• kontrakty na różnicę,
• opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward dotyczące stóp procentowych oraz inne instrumenty pochodne odnoszące się do zmian klimatycznych, stawek frachtowych, uprawnień do emisji oraz stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne albo mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron, a także wszelkiego rodzaju inne instrumenty pochodne odnoszące się do aktywów, praw, zobowiązań, indeksów oraz innych wskaźników, które wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych.
  
  

Zgodnie natomiast z § 3 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 grudnia 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad uznawania, metod wyceny, zakresu ujawniania i sposobu prezentacji instrumentów finansowych (Dz. U. z 2001 r. Nr 149, poz. 1674) – instrument pochodny to taki instrument finansowy, którego:

• wartość jest zależna od zmiany wartości instrumentu bazowego, to jest określonej stopy procentowej, ceny papieru wartościowego lub towaru, kursu wymiany walut, indeksu cen lub stóp, oceny wiarygodności kredytowej lub indeksu kredytowego albo innej podobnej wielkości i
• nabycie nie powoduje poniesienia żadnych wydatków początkowych albo wartość netto tych wydatków jest niska w porównaniu do wartości innych rodzajów kontraktów, których cena podobnie zależy od zmiany warunków rynkowych, i
• rozliczenie nastąpi w przyszłości.
  
  

Dodatkowo – zgodnie z art. 3 pkt 28a ustawy o obrocie instrumentami finansowymi – przez instrumenty pochodne należy rozumieć opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od ceny lub wartości instrumentów finansowych, walut stóp procentowych, rentowności, indeksów finansowych, wskaźników finansowych, towarów, zmian klimatycznych, stawek frachtowych, poziomów emisji, stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, a także innych aktywów, praw, zobowiązań, indeksów lub wskaźników (instrumentów bazowych) oraz instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego.

Z przywołanych powyżej przepisów wynika, że instrumentem bazowym dla instrumentów pochodnych mogą być w szczególności: wskaźniki finansowe i wskaźniki rentowności. W tym kontekście należy zwrócić uwagę, że za wskaźniki finansowe przyjmuje się powszechnie współczynniki tworzone na podstawie informacji zawartych w sprawozdaniach finansowych lub możliwe do ustalenia na podstawie danych z ewidencji finansowo-księgowej, a także sprawozdań i raportów opartych o dane finansowo-księgowe. Wskaźniki rentowności to tymczasem wszystkie parametry odzwierciedlające efektywność działania przedsiębiorstwa.

W świetle przytoczonych definicji, w ocenie Wnioskodawcy, instrumentami bazowymi mogą być wszystkie ze wskaźników stosowanych w Programie, które zostały wymienione w przedstawionym przez Spółkę opisie zdarzenia przyszłego.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, uwzględniając, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym:

• wysokość ewentualnego Rozliczenia Pieniężnego należnego na skutek przyznania Prawa jest kalkulowana w oparciu o instrument bazowy wymieniony w ustawie o obrocie instrumentami finansowymi;
• Prawo jest przyznane Uprawnionym nieodpłatnie, a wartość wynikającego z niego Rozliczenia Pieniężnego zależy bezpośrednio od warunków rynkowych, których wpływ jest bezpośrednio uwzględniony w zmiennych będących podstawą do ustalenia wartości Rozliczenia Pieniężnego;
• Realizacja uprawnień wynikających z Prawa następuje po jego przyznaniu i przyjmuje formę pieniężną,
  
  

Prawo stanowi instrument pochodny w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 jak i art. 3 pkt 28a ustawy o obrocie instrumentami finansowymi.

W konsekwencji, jak wskazano powyżej – na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – przychód z realizacji Prawa, jako przychód z realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, będzie stanowił przychód z kapitałów pieniężnych.

W tym kontekście Wnioskodawca zwraca uwagę, że podstawą i powodem potencjalnego przysporzenia dla Uprawnionych jest realizacja uprawnień wynikających z Prawa. Wysokość Rozliczenia Pieniężnego jest ściśle zależna od wysokości wskaźników osiąganych przez Spółkę. Jednocześnie umowy o pracę z Uprawnionymi jasno określają zakres ich obowiązków, za które są wynagradzani na podstawie takiej umowy. Tymczasem na wysokość instrumentu bazowego wpływ mają zmienne warunki rynkowe i ogólna kondycja ekonomiczna Spółki jako całości. Oznacza to, że czynności wykonywane przez Uprawnionych razem z innymi czynnikami i działaniami podejmowanymi przez inne osoby zatrudnione w Spółce mają pośredni wpływ na sytuację finansową Spółki i osiągane przez nią wyniki finansowe. Osiągnięcie wskaźników finansowych jest więc wypadkową wielu czynników, a nie wynikiem jednostkowego działania konkretnego Uprawnionego.

Nie ma zatem możliwości zaliczenia przysporzenia z tytułu Prawa do innych (niż kapitały pieniężne) źródeł przychodów, w szczególności do takich, które bezpośrednio wynikają z relacji Uprawnionych ze Spółką.

Stosownie natomiast do art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przyznanie Uprawnionym Prawa skutkuje powstaniem po ich stronie przychodu podlegającego opodatkowaniu dopiero w momencie realizacji Prawa, tj. wypłaty Uprawnionemu Rozliczenia Pieniężnego. Środki otrzymane w wyniku Rozliczenia Pieniężnego stanowić będą dla Uprawnionych przychód z realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tj. przychód z kapitałów pieniężnych, podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatku – zgodnie z art. 30b ust. 1 tej ustawy.

Ad. 2

W związku z przyznaniem i realizacją Prawa na Spółce nie ciążą jakiekolwiek obowiązki płatnika w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Kwalifikacja przychodu z tytułu realizacji uprawnień wynikających z Prawa do źródła przychodów jakim są kapitały pieniężne oznacza, że na Spółce nie będą ciążyły jakiekolwiek obowiązki płatnika w zakresie deklarowania oraz rozliczania dla potrzeb podatku dochodowego od osób fizycznych dochodów wynikających z przyznania i realizacji Prawa, tj. z Rozliczenia Pieniężnego.

Wnioskodawca wskazał, że na moment przyznania Prawa po stronie Uprawnionego nie powstaje przysporzenie. W związku z tym samo przyznanie Prawa jest zdarzeniem neutralnym podatkowo, a co za tym idzie na Wnioskodawcy nie ciążą żadne obowiązki podatkowe.

Natomiast na moment realizacji Prawa, dochód z realizacji Prawa będzie podlegał rozliczeniu przez samego Uprawnionego. Powyższe wynika z faktu, że zgodnie z treścią art. 30b ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – podatnik obowiązany jest wykazać uzyskane w roku podatkowym dochody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz realizacji praw z nich wynikających w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. la pkt 1 ww. ustawy i obliczyć należny podatek dochodowy. Obowiązek ten powstaje po zakończeniu roku podatkowego, tj. do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, w którym powstał przychód podatkowy.

Zgodnie jednak z art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej są obowiązane, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych – imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych sporządzone według ustalonego wzoru (informacje PIT-8C). Obowiązek sporządzenia ww. informacji spoczywa na podmiotach, które dokonują wypłaty świadczeń stanowiących dla podatnika dochody kapitałowe lub podmiotów, za pośrednictwem których podatnik uzyskuje omawiane dochody. W rezultacie, z tytułu przyznania i realizacji Prawa, Wnioskodawca zobowiązany będzie jedynie do sporządzenia i przesłania informacji PIT-8C Uprawnionym i właściwym urzędom skarbowym.

Podsumowując, Spółka stoi na stanowisku, że nie będą ciążyły na niej obowiązki płatnika w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, natomiast będzie na niej ciążył obowiązek wystawienia informacji o wysokości dochodu z kapitałów pieniężnych (PIT-8C).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej – odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W tym miejscu wyjaśnić jedynie należy, że obwieszczeniem Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 6 grudnia 2013 r. został ogłoszony jednolity tekst ustawy o obrocie instrumentami finansowymi (Dz.U. z 2014 r. poz. 94), przy czym brzmienie przywołanych przez Wnioskodawcę we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów art. 2 ust. 1 pkt 2 i art. 3 pkt 28a ustawy o obrocie instrumentami finansowymi na skutek nowelizacji ustawy nie uległo zmianie.

Odnosząc się natomiast do przywołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych wskazać należy, że orzeczenia te dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników w określonym stanie faktycznym czy zdarzeniu przyszłym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią one materialnego prawa podatkowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie – w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.