Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/423-441/14-2/MK
z 10 lipca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 14 maja 2014 r. (data wpływu 19 maja 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na nabycie usług gastronomicznych podczas organizowanych przez Wnioskodawcę spotkań promocyjnych, spotkań biznesowych z kontrahentami, inwestorami, wykonawcami oraz spotkań z pracownikami – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 maja 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na nabycie usług gastronomicznych podczas organizowanych przez Wnioskodawcę spotkań promocyjnych, spotkań biznesowych z kontrahentami, inwestorami, wykonawcami oraz spotkań z pracownikami.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Przedsiębiorstwo Farmaceutyczne Sp. z o.o. (L.) jest producentem oraz dystrybutorem środków farmaceutycznych. L. w ramach działalności promocyjnej, organizuje m.in. spotkania promocyjne z personelem podmiotów prowadzących działalność w zakresie obrotu produktami leczniczymi (hurtownie farmaceutyczne, apteki) oraz z lekarzami. Celem spotkań promocyjnych jest informowanie lub zachęcanie do stosowania produktów leczniczych L. a w konsekwencji zwiększenie ich sprzedaży.

W trakcie spotkań promocyjnych lub po spotkaniach organizowany jest skromny poczęstunek. Poczęstunkiem tym jest zakup usługi gastronomicznej lub cateringowej albo zakup artykułów spożywczych (żywność, słodycze, napoje) w celu przygotowania poczęstunku.

Spotkania promocyjne odbywają się m.in.w placówkach NZOZ, w hotelach, restauracjach, obiektach kulturalnych i rekreacyjnych. W spotkaniu bierze udział pracownik (lub grupa pracowników) L. i przedstawiciel (lub grupa przedstawicieli) podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie obrotu środkami leczniczymi bądź lekarz (lub grupa lekarzy). Wydatki poniesione na organizację spotkania, jak: usługi gastronomiczne, artykuły spożywcze, upominki, wynajem sali, wynajem sprzętu audiowizualnego itp. udokumentowane są fakturami VAT, na których jest zamieszczony dokładny opis, a w szczególności rodzaj wydatku, miejsce spotkania, nazwa promowanego leku, dane dotyczące pracownika, akceptacja przełożonych. Ponadto do faktury dołączony jest konspekt prezentacji medycznej oraz krótki opis spotkania promocyjnego (data i miejsce spotkania, ilość osób w nim uczestniczących, nazwa leku, imię i nazwisko osoby prowadzącej prezentację).

Poza spotkaniami promocyjnymi L. ponosi także wydatki na usługi gastronomiczne w restauracjach, hotelach, obiektach kulturalnych i rekreacyjnych związane:

• z poczęstunkami podczas spotkań biznesowych z kontrahentami, inwestorami, wykonawcami itp.,
  
• z cyklicznymi kilkudniowymi szkoleniami pracowników w zakresie technik promocyjno-sprzedażowych, informacji o produktach, prawa farmaceutycznego itp.,
  
• ze szkoleniami nowozatrudnionych pracowników w zakresie BHP, wewnętrznych procedur i programów komputerowych obowiązujących w L.,
  
• ze spotkaniami wewnętrznymi, w których uczestniczy grupa pracowników i ich przełożony w celu omówienia bieżących spraw, w szczególności w zakresie uzyskanych wyników sprzedażowych oraz planów na kolejne okresy rozliczeniowe.
  
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wydatki poniesione na usługi gastronomiczne podczas wyżej opisanych spotkań promocyjnych, spotkań związanych z prowadzeniem rozmów biznesowych, podczas szkoleń pracowników oraz spotkań pracowników z przełożonymi mogą zostać zaliczone przez L. do kosztów uzyskania przychodów na gruncie Ustawy o CIT?

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki poniesione na zakup usług gastronomicznych lub cateringowych bądź artykułów spożywczych w celu przygotowania poczęstunku podczas spotkań promocyjnych, spotkań związanych z prowadzeniem rozmów biznesowych, podczas szkoleń pracowników oraz spotkań pracowników z przełożonymi stanowią dla L. koszt uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 Ustawy CIT.

Zamknięty katalog wydatków wyłączonych przez ustawodawcę z kosztów uzyskania przychodów zawiera art. 16 ust. 1 Ustawy CIT. Analiza przywołanego przepisu wskazuje, że jeżeli dany wydatek nie został ustawowo wyłączony z kosztów - poprzez wymienienie go w katalogu wydatków niestanowiących uzyskania przychodów - a podatnik udokumentuje, że jego poniesienie miało na celu osiągnięcie lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, to stanowi on koszt, któremu można przypisać miano kosztu uzyskania przychodów.

Organizacja spotkań promocyjnych skierowanych do osób upoważnionych do wystawiania recept lub osób prowadzących obrót produktami leczniczymi jest, w rozumieniu Prawa farmaceutycznego, reklamą środków farmaceutycznych. Z tego względu wydatki w zakresie organizacji spotkań promocyjnych jak: usługi gastronomiczne, wynajem sali i sprzętu audiowizualnego, mających na celu zwiększenie sprzedaży środków farmaceutycznych, jako wydatki poniesione na reklamę, a w konsekwencji na potencjalne zwiększenie sprzedaży (czyli przychodu) mają niewątpliwie związek z osiągniętymi przychodami.

Wydatki na organizację spotkań promocyjnych, w tym usługi gastronomiczne przekładają się zatem w sposób pośredni na uzyskanie przez Spółkę przychodów, zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów i dlatego też należy uznać, że stanowią one wydatek podlegający uwzględnieniu w kosztach uzyskania przychodów. Należy w tym miejscu podkreślić, że zgodnie z utrwaloną linią orzeczniczą, która od 1 stycznia 2007 r. znalazła swoje odzwierciedlenie również w brzmieniu art. 15 ust. 1 Ustawy CIT, kosztem uzyskania przychodów są nie tylko wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów ale również i takie, których co prawda nie można przypisać do określonych przychodów, ale są one racjonalnie uzasadnione i związane z prowadzoną działalnością służąc zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodu jako takiego. W ocenie podatnika, wydatki poniesione na organizację poczęstunku dla osób uczestniczących w spotkaniu promocyjnym stanowią koszt uzyskania przychodu, gdyż są bezpośrednio związane z samym spotkaniem promocyjnym.

Zdaniem Wnioskodawcy również wydatki ponoszone podczas spotkań biznesowych z kontrahentami, inwestorami, wykonawcami, etc. stanowią koszty uzyskania przychodów, gdyż nie mają charakteru reprezentacyjnego.

Sądy administracyjne w swoich orzeczeniach wielokrotnie wyrażały pogląd, że skoro ustawodawca nie zdefiniował w sposób jednoznaczny pojęcia reprezentacji, należy posiłkować się definicją słownikową, iż reprezentacja to „okazałość”, „wystawność”, „wytworność” (wyrok z dnia dnia 25 maja 2012 r., sygn. akt II FSK 2200/10, wyrok z dnia 27 czerwca 2012 r,, sygn. akt II FSK 2571/10 i II FSK 2572/10).

Podobne stanowisko reprezentowała Izba Skarbowa w Warszawie (interpretacja z dnia 27 sierpnia 2009 r. IPPB5/4240-24/09-2/AM), zgodnie z którą osoba zapraszająca kontrahenta do restauracji w celu omówienia transakcji może związane z tym wydatki zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Organ podatkowy podkreślił, iż poniesione wydatki nie są kosztami uzyskania przychodów jedynie wtedy, gdy mają charakter reprezentacyjny. Decydujące znaczenie ma charakter spotkania. Jeśli spotkanie ma na celu przeprowadzenie rozmów biznesowych a nie okazanie „przepychu” czy „wystawności”, zaproszenie kontrahenta na kawę czy obiad w restauracji nie jest działaniem o charakterze nadzwyczajnym, ale powszechnie przyjętą praktyką. W związku z powyższym, w ocenie Izby Skarbowej w Warszawie nie ma podstaw do kwalifikowania tych wydatków do kosztów o charakterze reprezentacyjnym, zatem spółka może zaliczyć je do kosztów podatkowych.

Stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 8 stycznia 2014 r., nr IBPBI/1/415-1032/13/ESZ również wskazuje na to, że wydatki na posiłki podawane podczas rozmów z kontrahentami, inwestorami, wykonawcami, dotyczące prowadzonej działalności gospodarczej mogą stanowić koszt uzyskania przychodów.

W celu zapewnienia jednolitego stosowania przepisów prawa podatkowego, Minister Finansów wydał w dniu 25.11.2013 r. interpretację ogólną (sygn. DD6/033/127/SOH/2013/RD-120521), w której wyraził pogląd, że za wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych, wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 należy uznać jedynie te, których wyłącznym bądź dominującym celem jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy czy działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z uczestnikami takich spotkań. Natomiast nie podlegają wykluczeniu z kosztów uzyskania przychodów wydatki ponoszone przez podatników na drobne poczęstunki, napoje, posiłki (obiady, lunche) niezależnie od miejsca ich podawania (w siedzibie podatnika czy poza nią), podawane podczas rozmów z kontrahentami, inwestorami, wykonawcami etc. dotyczące zakresu prowadzonej przez podatników działalności gospodarczej. Dla oceny takich wydatków nie są także istotne takie cechy, jak wystawność, wytworność, okazałość poczęstunków. Nie ma bowiem możliwości skonstruowania miernika poziomu wystawności, wytworności, okazałości czy przepychu jednakowego dla wszystkich podmiotów gospodarczych.

Interpretacja ogólna Ministra Finansów utwierdza podatnika w przekonaniu, że jego stanowisko w przedmiotowej sprawie jest prawidłowe, tzn. wydatki na zakup usług gastronomicznych nie zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów a jedynie wtedy gdy mają one charakter reprezentacyjny.

Podsumowując, wydatki L. poniesione na zakup usług gastronomicznych lub cateringowych bądź artykułów spożywczych w celu przygotowania poczęstunku podczas spotkań promocyjnych, spotkań związanych z prowadzeniem rozmów biznesowych, podczas szkoleń pracowników oraz spotkań pracowników z przełożonymi, stanowią dla L. koszty uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zasady kwalifikowania wydatków jako kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r., Nr 74, poz. 397, z późn. zm., dalej jako: „updop”).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem a powstaniem przychodu lub zabezpieczeniem źródła uzyskiwania przychodów. Kosztem uzyskania przychodów będą przy tym zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia.

A zatem, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów, jest by wydatek łącznie spełniał następujące przesłanki:

1. został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
   
2. jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
   
3. pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
   
4. poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
   
5. został właściwie udokumentowany,
   
6. nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
   
   

W związku z powyższym należy stwierdzić, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, które nie są wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy podatkowej. Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku musi mieć wpływ na powstanie, zwiększenie lub zabezpieczenie tego przychodu.

W tym miejscu należy podkreślić, że to obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewentualną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu a zyskaniem przychodu (w tym zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów), zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 updop.

W myśl art. 9 ust. 1 updop, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. Z tak udokumentowanych wydatków winno ponadto wynikać, że mają związek z prowadzoną działalnością gospodarczą i bezpośrednio lub pośrednio wpływają na wielkość osiąganych przez podatnika przychodów.

Jak wskazano powyżej, ocena prawna danego wydatku wymaga uwzględnienia unormowań art. 16 ust. 1 updop. Stosownie do regulacji zawartej w art. 16 ust. 1 pkt 28 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera legalnej definicji terminu reprezentacja. Próbę zdefiniowania tego pojęcia podejmowały wielokrotnie sądy administracyjne, w tym Naczelny Sąd Administracyjny m.in. w wyroku z dnia 17 czerwca 2013 r. sygn. akt II FSK 702/11. Sąd ten stwierdził, że celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności etc., wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami (klientami). Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy patrzeć właśnie przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest wykreowanie takiego obrazu podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny. Wymienienie jako przykładowych kosztów reprezentacyjnych wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, że wydatki te zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Nie są one kosztami jedynie wówczas, gdy mają charakter reprezentacyjny.

Ponadto NSA uznał za zasadne odwołanie się do etymologii terminu reprezentacja. Wyraz „reprezentacja” pochodzi od łacińskiego „repraesentatio” oznaczającego wizerunek. Upływ czasu nie zmienił jego znaczenia i formy. Oznacza to, że ,,reprezentacja” w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 updop stanowi działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów. W podanym znaczeniu reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika dla potrzeb ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. W takiej sytuacji wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności, profesjonalizmu. Przy tak zdefiniowanym terminie „reprezentacji” kwestia wystawności, okazałości czy też ponadprzeciętności nie ma żadnego znaczenia.

Dokonując oceny kwalifikacji wydatków w okolicznościach konkretnej sprawy należy posłużyć się również dynamiczną wykładnią funkcjonalną, spowodowaną zmieniającą się rzeczywistością gospodarczą. To co dawniej mogło zostać uznane za reprezentację do takiej kategorii nie zostanie zaliczone obecnie ze względu na zmieniające się realia prowadzenia działalności gospodarczej, przyjęte w tym zakresie dobre praktyki i obyczaje. Dotyczy to akceptowanych i stosowanych powszechnie zachowań, bez których nie jest możliwe prowadzenie działalności gospodarczej. Każdy wydatek musi być poniesiony w celu uzyskania przychodu lub jego zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. W innej sytuacji zbędne stają się rozważania dotyczące dalszej kwalifikacji konkretnego wydatku ze względu na dodatkowe kryteria wprowadzone w art. 16 ust. 1 updop (w tym wypadku wynikające z omawianego pkt 28).

Z powyższym stanowiskiem NSA koreluje treść interpretacji ogólnej Ministra Finansów z dnia 25 listopada 2013 r., nr DD6/033/127/SOH/2013/RD-120521, w której wskazano m.in., że: „wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych, wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 updop i art. 23 ust. 1 pkt 23 updof należy uznać te, których wyłącznym bądź dominującym celem jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, czy działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z uczestnikami takich spotkań. (…) Poniesione wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych powinny spełniać wymogi przepisów art. 15 ust. 1 updop lub art. 22 ust. 1 updof, czyli być poniesionymi w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów”.

Z uwagi na powyższe każda sprawa powinna być przedmiotem odrębnej oceny pod kątem kwalifikacji konkretnych wydatków jako kosztów reprezentacji, wymienionych w art. 16 ust. 1 pkt 28 updop.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest producentem oraz dystrybutorem środków farmaceutycznych. W ramach działalności promocyjnej, organizuje m.in. spotkania promocyjne z personelem podmiotów prowadzących działalność w zakresie obrotu produktami leczniczymi (hurtownie farmaceutyczne, apteki) oraz z lekarzami. Celem spotkań promocyjnych jest informowanie lub zachęcanie do stosowania produktów leczniczych Wnioskodawcy a w konsekwencji zwiększenie ich sprzedaży.

W trakcie spotkań promocyjnych lub po spotkaniach organizowany jest skromny poczęstunek. Poczęstunkiem tym jest zakup usługi gastronomicznej lub cateringowej albo zakup artykułów spożywczych (żywność, słodycze, napoje) w celu przygotowania poczęstunku.

Ponadto, Wnioskodawca ponosi także wydatki na usługi gastronomiczne w lokalach, podczas spotkań biznesowych z kontrahentami, inwestorami, wykonawcami itp., podczas szkoleń pracowników oraz podczas wewnętrznych spotkań, na których omawiane są bieżące sprawy Spółki, w szczególności w zakresie uzyskanych wyników sprzedażowych oraz planów na kolejne okresy rozliczeniowe.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na usługi gastronomiczne podczas organizowanych spotkań promocyjnych dla lekarzy oraz podmiotów prowadzących działalność w zakresie obrotu produktami leczniczymi nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W ocenie Organu Należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że podstawowym celem ww. spotkań jest promowanie środków farmaceutycznych wśród potencjalnych klientów (placówek medycznych, w których zatrudnieni są lekarze), a nie stworzenie dobrego wizerunku firmy Wnioskodawcy czy też wykreowanie pozytywnych relacji z lekarzami oraz podmiotami prowadzącymi działalność w zakresie obrotu produktami leczniczymi.

Również wydatki ponoszone na usługi gastronomiczne nabywane podczas spotkań z kontrahentami, inwestorami, wykonawcami nie stanowią kosztów reprezentacji o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 updop, ponieważ spotkania te mają charakter biznesowy i są związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą.

Ponadto wydatki ponoszone na zakup usług gastronomicznych, związane ze szkoleniami oraz wewnętrznymi spotkaniami z pracownikami, o których mowa powyżej, nie mieszczą się w negatywnym katalogu wydatków nieuznawanych przez ustawodawcę za koszty uzyskania przychodów i jako takie spełniają przesłanki zakwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ww. ustawy, jako pośrednie koszty uzyskania przychodów.

Jednakże pamiętać należy, że z faktu niezaliczenia danej kategorii wydatku do wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów na podstawie wyłączenia zawartego w art. 16 updop, nie wynika automatyczny wniosek, że wydatek ten może stanowić koszt uzyskania przychodów. Wydatek ten musi bowiem spełniać przesłanki zawarte w ogólnej zasadzie zawartej w art. 15 ust. 1 tej ustawy, tj. być poniesionym w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Tym samym, jeśli spotkanie pracowników nie służy np. omówieniu spraw związanych z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą, celom szkoleniowym, konsultacyjnym, integracyjnym, motywacyjnym, a jedynie np. wspólnej konsumpcji nabywanych posiłków, to również tego typu wydatki nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, bowiem wydatki takie nie mają związku z uzyskiwanymi przychodami.

Podsumowując, należy uznać za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy, że wydatki poniesione na zakup usług gastronomicznych lub cateringowych bądź artykułów spożywczych w celu przygotowania poczęstunku podczas spotkań promocyjnych, spotkań związanych z prowadzeniem rozmów biznesowych, podczas szkoleń pracowników oraz spotkań pracowników z przełożonymi stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ponieważ zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.