Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB3/423-215/14-4/KJ
z 2 października 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 18 czerwca 2014 r. (data wpływu 26 czerwca 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 września 2014 r. (data wpływu 23 września 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia kursu waluty, który należy przyjąć do przeliczenia kosztów poniesionych w walucie obcej (pytanie nr 1 w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 czerwca 2014 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych.

Z uwagi na braki wniosku, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), pismem z dnia 12 września 2014 r., nr IPTPB3/423-215/14-2/KJ (doręczonym w dniu 15 września 2014 r.), wezwał Wnioskodawcę do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

W odpowiedzi na ww. wezwanie w dniu 23 września 2014 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 19 września 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych oraz zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r., poz. 330) prowadzi księgi rachunkowe. W swojej działalności nabywa towary i usługi od kontrahentów zarówno zagranicznych, jak i polskich, za które rozliczenie następuje w walucie obcej. W wyniku tych transakcji Spółka otrzymuje faktury zakupowe wyrażone w walucie obcej, w tym także faktury od firm zarejestrowanych na potrzeby rozliczenia z tytułu podatku VAT w Polsce, na których wartość podatku VAT jest przeliczona na PLN. Spółka do przeliczania kosztów wyrażonych w walucie obcej na złote polskie stosuje kurs średni ogłaszany przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury przez kontrahenta. Usługi kupowane od polskich dostawców (w tym także wystawione w walucie obcej) najczęściej podlegają opodatkowaniu 23% stawką VAT. Faktury te, wystawione zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług, zawierają kwotę podatku VAT wyrażoną w polskich złotych, gdzie kwota VAT naliczonego jest przeliczona na PLN według kursu określonego zgodnie z art. 31a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), tj. według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego zgodnie z art. 19a ww. ustawy.

Kwota podatku VAT w polskich złotych przeliczona według średniego kursu NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia faktury różni się od kwoty podatku VAT w polskich złotych zawartego w fakturze od kontrahenta. W księgach rachunkowych Spółki powstaje zobowiązanie w kwocie brutto, przeliczone według średniego kursu danej waluty ogłoszonego przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury, i odpowiednio koszt przeliczony według tego samego kursu. Spółka reguluje swoje zobowiązanie w kwocie brutto w walucie obcej podanej na fakturze. W konsekwencji powstaje różnica pomiędzy wartością podatku VAT wynikająca z zastosowania dwóch różnych kursów: dla celów ujęcia kosztu (zobowiązania) w księgach rachunkowych oraz dla celów ujęcia faktury w rejestrze podatku VAT.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazuje, że Spółka ustala różnice kursowe zgodnie z metodą wskazaną w art. 9b ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. na podstawie przepisów o rachunkowości, a wybór tej metody został potwierdzony złożeniem odpowiedniego zawiadomienia do Naczelnika Łódzkiego Urzędu Skarbowego.

Dodatkowo, Spółka wskazuje, że prowadzi księgi rachunkowe i sporządza sprawozdanie finansowe zgodnie z ustawą o rachunkowości.

Ponadto Spółka wskazuje, że w przypadku wystąpienia wskazanych w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego różnic ujemnych Spółka dla celów rachunkowych ujmuje te różnice na koncie kosztów rodzajowych, w sekcji kosztów z tytułu podatków i opłat, gdzie ujmowany jest też np. podatek VAT niepodlegający odliczeniu zgodnie z przepisami ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, natomiast w przypadku wystąpienia wskazanych w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego różnic dodatnich, dla celów rachunkowych są one odnoszone na pozostałe przychody operacyjne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Spółka postępuje prawidłowo używając do przeliczania kosztów poniesionych w walucie obcej na PLN średniego kursu ogłoszonego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia faktury przez kontrahenta?
2. Czy różnica pomiędzy kwotą podatku VAT przeliczoną na PLN według średniego kursu NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia faktury a kwotą podatku VAT naliczonego przeliczonego przez kontrahenta na fakturze zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług, tj. według średniego kursu NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień powstania obowiązku podatkowego stanowić będzie koszt uzyskania przychodów w przypadku różnicy ujemnej lub przychód podatkowy w przypadku różnicy dodatniej?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 1 (w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym).

W zakresie pytania nr 2 wniosek Spółki zostanie rozpatrzony odrębnie.

Zdaniem Wnioskodawcy, dla celów przeliczenia kosztów w walucie obcej Spółka powinna stosować średni kurs ogłoszony dla danej waluty przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury przez kontrahenta.

Ustawową definicję kosztów uzyskania przychodów zawiera art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. , poz. 851, z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Jednocześnie, zdanie drugie ww. art. 15 ust. 1 wskazuje, że koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote polskie według kursu średniego ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu. Pojęcie „dnia poniesienia kosztu” zostało natomiast zdefiniowane w art. 15 ust. 4e ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym: „Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów”.

Liczne interpretacje podatkowe w tym zakresie wskazują, że średni kurs NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia faktury jest prawidłowy:

1. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, który w uzasadnieniu do interpretacji indywidualnej wydanej dnia 25 października 2010 r. nr IPPB5/423-481/10-3/IŚ, argumentował m.in.: „Zanim koszt zostanie odpowiednio zaliczony w czasie do rachunku podatkowego (potrącony wg obowiązujących w updop zasad, a w przypadku kosztów bezpośrednich przyporządkowany do odpowiadających mu przychodów), musi być on w pierwszej kolejności poniesiony i to poniesiony w konkretnej dacie. Jeżeli koszt dokumentowany jest fakturą, to data faktury jest właśnie datą poniesienia kosztu, do której należy odnosić się przy przeliczaniu na złote kosztów poniesionych w walucie obcej. (...) stwierdza się w podsumowaniu, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w kwestii przeliczania kosztów uzyskania przychodów wyrażonych w walucie obcej należy rozumieć jednoznacznie. Ponieważ w opisanej sytuacji poniesione przez Spółkę koszty są/będą dokumentowane fakturą – to w świetle wyżej zaprezentowanych rozwiązań prawnych właściwym kursem do przeliczenia kosztów dla celów podatku dochodowego od osób prawnych będzie kurs średni ogłaszany przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia faktury przez dostawcę”.
2. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, który w interpretacji indywidualnej z dnia 31 maja 2010 r. nr IBPBI/2/423-300/10/BG, stwierdził m.in.: „Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż koszty w walutach obcych Spółka zamierza przeliczyć według kursu średniego NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia faktury, rachunku, bez względu na okres w jakim ujęto koszt w księgach rachunkowych, a zatem stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe”.
   
   

Tożsame z zaprezentowanym w powyższym uzasadnieniu stanowisko zajął również Departament Podatków Dochodowych Ministerstwa Finansów w opublikowanym w 2007 r. Biuletynie Skarbowym nr 5/2007 (str. 12), w świetle którego: „Do ustalenia różnic kursowych przyjmuje się bowiem koszt poniesiony, o którym mowa w przepisie art. 15a ust. 7 updop, który stanowi, iż za koszt poniesiony uważa się koszt wynikający z faktury (rachunku) lub innego dowodu, a zatem przy przeliczeniu waluty obcej na złote należy przyjmować kurs średni NBP z dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktury, a nie dzień otrzymania faktury lub ujęcia (zaksięgowania) kosztu. Mając na celu ujednolicenie rozliczeń podatkowych z ewidencją rachunkową związaną z transakcjami walutowymi z tytułu zobowiązań, uzasadnione jest zatem, aby przy przeliczeniu kosztu poniesionego zastosować jednolity kurs średni NBP z dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktury”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w zakresie pytania nr 1 – jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.