2014.08.14 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-476/14/WN
z 14 sierpnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 15 maja 2014r. (data wpływu 19 maja 2014r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku korekty odliczonej kwoty podatku VAT, na podstawie art. 89b ustawy o VAT, w przypadku gdy dojdzie do połączenia Spółek – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 maja 2014r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku korekty odliczonej kwoty podatku VAT, na podstawie art. 89b ustawy o VAT, w przypadku gdy dojdzie do połączenia Spółek.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej również Spółka) w związku z rozwojem swojej działalności gospodarczej, planuje zostać wspólnikiem w osobowej spółce prawa handlowego z siedzibą w Polsce (dalej: „SPV").

W przyszłości Spółka planuje nabyć od SPV znak towarowy w rozumieniu art. 120 ust. 1 ustawy prawo własności przemysłowej (dalej: „Znak towarowy"). W momencie zakupu Znaku towarowego nie będzie on zarejestrowany w Urzędzie Patentowym Rzeczpospolitej Polskiej ani w Urzędzie ds. Harmonizacji Rynku Wewnętrznego. Wobec Znaku towarowego nie będzie także prowadzony proces rejestracji.

Znak towarowy zostanie zakupiony z uwzględnieniem jego aktualnej wartości rynkowej, w oparciu o wycenę dokonaną przez rzeczoznawcę majątkowego. SPV wystawi z tytułu sprzedaży na rzecz Spółki fakturę VAT. SPV odprowadzi należny podatek VAT do urzędu skarbowego. Spółka odliczy naliczony z tej faktury podatek VAT.

Spółka zamierza nabyty Znak towarowy wprowadzić do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki na podstawie art. I6b ust. 1 pkt 4 Ustawy CIT jako autorskie prawo majątkowe w miesiącu, w którym Znak towarowy zostanie zakupiony.

Po wprowadzeniu Znaku towarowego będącego autorskim prawem majątkowym do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki, jego wartość początkowa zostanie ustalona w oparciu o cenę nabycia z faktury VAT wystawionej przez SPV.

Spółka zamierza rozpoznawać jako koszty uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od Znaku towarowego będącego autorskim prawem majątkowym począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym Znak towarowy zostanie wprowadzony do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

Możliwe jest, że po transakcji sprzedaży Znaku towarowego, a przed dokonaniem zapłaty przez Spółkę na rzecz SPV za nabyte aktywo, dojdzie do połączenia Spółki oraz SPV - która zostanie wcześniej przekształcona w kapitałową spółkę prawa handlowego z siedzibą w Polsce (dalej: „Przekształcona SPV"). Nastąpi to w drodze przejęcia całości majątku Przekształconej SPV przez Spółkę, która będzie spółką przejmującą, czyli spółką, która będzie kontynuować działalność. W tej sytuacji dojdzie między innymi do wygaśnięcia zobowiązania Spółki tytułu transakcji nabycia Znaku towarowego na skutek tzw. „konfuzji" tj. połączenia w ramach tej samej osoby (Spółki) prawa (wierzytelności Przekształconej SPV wobec Spółki) i korelatywnie sprzężonego z nim obowiązku (zobowiązania Spółki wobec Przekształconej SPV).

Połączenie Wnioskodawcy z Przekształconą SPV nastąpi przed terminem wskazanym w treści art. 15b ust. 2 Ustawy CIT.

Jednocześnie połączenie Spółki z Przekształconą SPV nastąpi przed upływem terminu do dokonania korekty, o którym mowa w art. 89b ust. 1 Ustawy VAT tj. 150 dni od dnia upływu terminu płatności określonego na fakturze dokumentującej transakcję sprzedaży Znaku towarowego.

W związku z powyższym w zakresie podatku od towarów i usług zadano następujące pytanie (oznaczone we wniosku nr 3):

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym, w przypadku połączenia Wnioskodawcy z Przekształconą SPV przed dokonaniem zapłaty za Znak towarowy, w związku z którym dojdzie do wygaśnięcia zobowiązania z tytułu transakcji poprzez konfuzję, regulacje dotyczące korekty podatku VAT naliczonego, wynikające z art. 89b Ustawy VAT nie będą miały zastosowania?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku nabycia Znaku towarowego w drodze umowy sprzedaży, gdy przed zapłatą dojdzie do połączenia Spółki z Przekształconą SPV i wygaśnięcia zobowiązania z tytułu tej transakcji na skutek tzw. konfuzji w stosunku do Spółki nie znajdzie zastosowania obowiązek korekty odliczonej kwoty podatku VAT wynikającej z faktury dokumentującej nabycie Znaku towarowego, na podstawie art. 89b Ustawy VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

Spółka nabędzie Znak towarowy w wyniku umowy sprzedaży. Możliwe jest, że przed dokonaniem płatności, dojdzie do połączenia Spółki z Przekształconą SPV. W wyniku połączenia na Spółkę przejdzie cały majątek Przekształconej SPV (spółki przejmowanej).

Połączenie Wnioskodawcy z Przekształconą SPV nastąpi przed upływem terminu do dokonania korekty, o którym mowa w art. 89b ust. 1 Ustawy VAT tj. 150 dni od dnia upływu terminu płatności określonego na fakturze dokumentującej transakcję sprzedaży Znaku towarowego.

Zgodnie z art. 494 § 1 KSH oraz art. 93 § 2 pkt 2 Ordynacji podatkowej Spółka stanie się sukcesorem praw i obowiązków Przekształconej SPV zarówno na gruncie prawa handlowego, jak i prawa podatkowego.

Ze względu na powyższe, może się zdarzyć, że uregulowanie (całości lub części) należności za nabyły Znak towarowy nie nastąpi w formie pieniężnej, lecz w formie połączenia w ramach lego samego podmiotu (Spółki) prawa (Wierzytelności Przekształconej SPV wobec Spółki) i korelatywnie sprzężonego z nim obowiązku (zobowiązania Spółki wobec Przekształconej SPV).

W doktrynie prawa, skumulowanie się praw wierzyciela i dłużnika w jednym podmiocie określa się pojęciem konfuzji.

KC nie zawiera definicji konfuzji ani konkretnego przepisu regulującego następstwa prawne połączenia długu i wierzytelności w jednej osobie. Niemniej jednak, skutek ten można wyinterpretować z ogólnych zasad prawa zobowiązań. Zgodnie, bowiem z art. 353 § 1 KC zobowiązanie jest stosunkiem prawnym, w którym jedna osoba (wierzyciel) może żądać od drugiej (dłużnik) świadczenia, a ta ostatnia powinna to świadczenie spełnić.

Jak słusznie podkreśla Tomasz Henclewski w artykule „Instytucja konfuzji w polskim prawie cywilnym" opublikowanego w „Przeglądzie Prawa Handlowego - numer 4/2011:

„Na treść każdego stosunku zobowiązaniowego składa się istnienie uprawnienia po stronie wierzyciela i skorelowanego z nim obowiązku oznaczonego działania lub zaniechania po stronie dłużnika. Nie może, więc zasadniczo istnieć ani wierzytelność bez odpowiadającego jej długu, ani też dług bez wierzytelności, gdyż nikt nie może być swoim własnym dłużnikiem i wierzycielem. Warunkiem koniecznym trwania zobowiązania jest istnienie dwóch stron - wierzyciela i dłużnika, a w przypadku zaniku jednej z nich, zobowiązanie wygasa. Nikt bowiem nie może sam od siebie żądać spełnienia świadczenia, a także go egzekwować. Zobowiązanie takie nie miałoby sensu, a ponadto, nie byłoby już przeciwstawności stron w takim stosunku, z których każda reprezentowałaby inne interesy. Tym samym zobowiązanie wygasa na skutek zaniku istotnych elementów stosunku zobowiązaniowego, a w konsekwencji - przestaje istnieć więź o charakterze prawnym (vinculum iuris). Warto dodać, że do wystąpienia konfuzji wystarczający jest już sam fakt połączenia długu z wierzytelnością, bez względu na czas trwania tego stanu."

Trafnie również zauważa prof. Szumański w komentarzu do KSH, w którym stwierdza, że istnieją sytuacje, w których w przypadku łączenia spółek i ogólnej zasady sukcesji uniwersalnej, prawo lub zobowiązanie wygasają z mocy prawa. Jedną z takich sytuacji, jest właśnie kontuzja, którą prof. Szumański tłumaczy w ten sposób: „przypadek pierwszy (konfuzja - przyp. Spółki) dotyczy np. sytuacji, w której spółka przejmująca była wierzycielem spółki przejmowanej. W wyniku połączenia się spółek dług spółki przejmowanej przeszedł na spółkę przejmującą, wskutek czego spółka przejmująca, jako wierzyciel stalą się jednocześnie z tego samego stosunku prawnego swym dłużnikiem. Przypadek len może obejmować też sytuację odwrotną, w której spółka przejmująca była dłużnikiem, spółka przejmowana zaś jej wierzycielem."

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że kontuzja jest jednym z rodzajów wygasania zobowiązań. Zobowiązanie takie wygasa z mocy samego prawa, w związku z utratą cech stosunku zobowiązaniowego. Dłuższe jego istnienie jest, z punktu widzenia zasad logiki, bezcelowe.

Mając powyższe na względzie połączenie Spółki z Przekształconą SPV doprowadzi do wygaśnięcia zobowiązania Spółki wobec Przekształconej SPV i wierzytelności Przekształconej SPV wobec Spółki wskutek skumulowania w ramach jednego podmiotu praw przysługujących wierzycielowi i zobowiązań dłużnika.

Należy podkreślić, że na gruncie Ustawy VAT ustawodawca nie odnosi się do kwestii kontuzji.

Stosownie do art. 89b ust. 1 Ustawy VAT w przypadku nieuregulowania należności wynikającej z faktury dokumentującej dostawę towarów lub świadczenie usług na terytorium kraju w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, dłużnik jest obowiązany do korekty odliczonej kwoty podatku wynikającej z tej faktury, w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 150 dzień od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze.

W ocenie Spółki w przypadku połączenia Spółki i Przekształconej SPV przepis art. 89b Ustawy VAT nie będzie miał zastosowania.

Nie znajduje on bowiem zastosowania w przypadku, gdy dochodzi do uregulowania należności. Przepis ten nie wymienia form wygaśnięcia zobowiązania stanowiących jednocześnie formę uregulowania należności, zatem należy uznać, że każde uregulowanie, w tym również bezgotówkowe, tj. potrącenie czy konfuzja powoduje wyłączenie zastosowania powyższej regulacji.

Tym samym, ze względu na fakt, że w żadnym z przepisów Ustawy VAT nie zawarto zastrzeżeń w zakresie uregulowania należności w formie konfuzji, w ocenie Spółki, uregulowanie należności, do jakiego odwołuje się art. 89b Ustawy VAT oznacza również wygaśnięcie zobowiązania wskutek konfuzji zobowiązania Spółki wobec Przekształconej SPV oraz wierzytelności Przekształconej SPV wobec Spółki wynikającej z połączenia tych dwóch podmiotów. Takie podejście wpisuje się w koncepcję neutralności podatkowej łączenia spółek.

Powyższe stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w wydanej interpretacji indywidualnej z dnia 25 marca 2013 r., o sygn. 1PTPP1/443-32/13-2/MW, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi potwierdził, że wygaśnięcia wzajemnych zobowiązań i wierzytelności w wyniku połączenia dwóch podmiotów stanowi uregulowanie należności, a w rezultacie wobec podatnika nie znajdzie zastosowania regulacja art. 89b Ustawy VAT. Podobne stanowisko w tej sprawie zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 8 października 2013 r., o sygn. IBPP2/443-609/13/BW.

Podsumowując, mając na względzie powyższe, w opinii Spółki, spowodowane połączeniem się Spółki i Przekształconej SPV wygaśnięcie wzajemnych zobowiązania i wierzytelności Spółki i Przekształconej SPV z tytułu sprzedaży i nabycia Znaku towarowego w wyniku umowy sprzedaży oznaczać będzie uregulowanie należności. W rezultacie, w powyższej sytuacji art. 89b Ustawy VAT nie znajdzie zastosowania, a Spółka nie będzie zobowiązana do dokonywania korekty podatku VAT naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w kwestiach objętych pytaniem nr 3, uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 491 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1030 ze zm.), spółki kapitałowe mogą się łączyć między sobą oraz ze spółkami osobowymi; spółka osobowa nie może jednakże być spółką przejmującą albo spółką nowo zawiązaną.

W myśl art. 492 § 1 ww. ustawy, połączenie może być dokonane:

przez przeniesienie całego majątku spółki (przejmowanej) na inną spółkę (przejmującą) za udziały lub akcje, które spółka przejmująca wydaje wspólnikom spółki przejmowanej (łączenie się przez przejęcie),
przez zawiązanie spółki kapitałowej, na którą przechodzi majątek wszystkich łączących się spółek za udziały lub akcje nowej spółki (łączenie się przez zawiązanie nowej spółki).

Spółka przejmowana albo spółki łączące się przez zawiązanie nowej spółki zostają rozwiązane, bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego, w dniu wykreślenia z rejestru (art. 493 § 1 Kodeksu).

Połączenie – w myśl § 2 tego przepisu – następuje z dniem wpisania połączenia do rejestru właściwego według siedziby, odpowiednio spółki przejmującej albo spółki nowo zawiązanej (dzień połączenia). Wpis ten wywołuje skutek wykreślenia spółki przejmowanej albo spółek łączących się przez zawiązanie nowej spółki, z uwzględnieniem art. 507.

Ponadto stosownie do art. 494 § 1 ww. ustawy, spółka przejmująca albo spółka nowo zawiązana wstępuje z dniem połączenia we wszystkie prawa i obowiązki spółki przejmowanej albo spółek łączących się przez zawiązanie nowej spółki.

Należy wskazać, że następstwo prawne, polega na przejściu z jednego podmiotu na drugi określonych praw i obowiązków. W przypadku prawa podatkowego mamy do czynienia z pochodnym nabyciem praw, kiedy to następca prawny nabywa prawa i obowiązki przysługujące jego poprzednikowi prawnemu. Jest to nabycie translatywne, gdyż dotyczy praw poprzednio już istniejących. W prawie podatkowym z reguły ma miejsce następstwo prawne pod tytułem ogólnym (sukcesja uniwersalna), kiedy to mocą jednego zdarzenia prawnego dochodzi do nabycia całego lub części majątku, a nabywca wchodzi zarówno w prawa, jak i w obowiązki swego poprzednika prawnego.

Zagadnienie sukcesji podatkowej w polskim prawie regulują przepisy zawarte w rozdziale 14 działu III ww. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.). W przepisach tych ustawodawca przedstawił katalog sytuacji, w których zachodzi sukcesja podatkowa, tj. sukcesja praw i obowiązków następców prawnych oraz podmiotów przekształcanych.

Zgodnie z art. 93 § 1 ww. ustawy, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się:

osób prawnych,
osobowych spółek handlowych,
osobowych i kapitałowych spółek handlowych

-wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek.

W myśl art. 93 § 2 cyt. ustawy, przepis § 1 stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie:

innej osoby prawnej (osób prawnych);
osobowej spółki handlowej (osobowych spółek handlowych).

Z opisu sprawy wynika, że Spółka planuje nabyć od SPV znak towarowy w rozumieniu art. 120 ust. 1 ustawy prawo własności przemysłowej. W momencie zakupu Znaku towarowego nie będzie on zarejestrowany w Urzędzie Patentowym Rzeczpospolitej Polskiej ani w Urzędzie ds. Harmonizacji Rynku Wewnętrznego. Wobec Znaku towarowego nie będzie także prowadzony proces rejestracji.

Możliwe jest, że po transakcji sprzedaży Znaku towarowego, a przed dokonaniem zapłaty przez Spółkę na rzecz SPV za nabyte aktywo, dojdzie do połączenia Spółki oraz SPV- która zostanie wcześniej przekształcona w kapitałową spółkę prawa handlowego z siedzibą w Polsce (dalej: „Przekształcona SPV"). Nastąpi to w drodze przejęcia całości majątku Przekształconej SPV przez Spółkę, która będzie spółką przejmującą, czyli spółką, która będzie kontynuować działalność. W tej sytuacji dojdzie między innymi do wygaśnięcia zobowiązania Spółki z tytułu transakcji nabycia Znaku towarowego na skutek tzw. „konfuzji" tj. połączenia w ramach tej samej osoby (Spółki) prawa (wierzytelności Przekształconej SPV wobec Spółki) i korelatywnie sprzężonego z nim obowiązku (zobowiązania Spółki wobec Przekształconej SPV).

Połączenie Spółki z Przekształconą SPV nastąpi przed upływem terminu do dokonania korekty, o którym mowa w art. 89b ust. 1 Ustawy VAT tj. 150 dni od dnia upływu terminu płatności określonego na fakturze dokumentującej transakcję sprzedaży Znaku towarowego.

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy w przypadku połączenia Wnioskodawcy z Przekształconą SPV przed dokonaniem zapłaty za Znak towarowy, w związku z którym dojdzie do wygaśnięcia zobowiązania z tytułu transakcji poprzez konfuzję, regulacje dotyczące korekty podatku VAT naliczonego, wynikające z art. 89b Ustawy VAT nie będą miały zastosowania.

W odniesieniu do powyższej kwestii należy wskazać, że zgodnie z art. 89b ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, w przypadku nieuregulowania należności wynikającej z faktury dokumentującej dostawę towarów lub świadczenie usług na terytorium kraju w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, dłużnik jest obowiązany do korekty odliczonej kwoty podatku wynikającej z tej faktury, w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 150 dzień od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Natomiast w oparciu o art. 89b ust. 1a ww. ustawy, przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli dłużnik uregulował należność najpóźniej w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego, w którym upłynął 150 dzień od dnia upływu terminu płatności tej należności.

W przypadku częściowego uregulowania należności w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, korekta dotyczy podatku naliczonego przypadającego na nieuregulowaną część należności. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio (art. 89b ust. 2 ustawy o VAT).

W świetle art. 89b ust. 4 ustawy o VAT, w przypadku uregulowania należności po dokonaniu korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik ma prawo do zwiększenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym należność uregulowano, o kwotę podatku, o której mowa w ust. 1. W przypadku częściowego uregulowania należności podatek naliczony może zostać zwiększony w odniesieniu do tej części.

Należy wskazać, że w niniejszej sprawie w sytuacji przejęcia przez Wnioskodawcę Spółki przejmowanej będziemy mieć do czynienia z konfuzją zobowiązań Wnioskodawcy wobec Spółki Przejmowanej i zobowiązań Spółki Przejmowanej wobec Wnioskodawcy. Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie odnoszą się wprost instytucji konfuzji.

Należy zwrócić uwagę, że zobowiązanie jest rodzajem stosunku cywilnoprawnego, zatem wszelkie rozważania na temat stosunków cywilnoprawnych odnoszą się też do stosunków zobowiązaniowych. Zgodnie z art. 353 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2014 r., poz. 121), zobowiązanie jest stosunkiem prawnym, w którym jedna osoba (wierzyciel) może żądać od drugiej (dłużnik) świadczenia, a ta ostatnia powinna to świadczenie spełnić. Na treść każdego stosunku zobowiązaniowego składa się istnienie uprawnienia po stronie wierzyciela i skorelowanego z nim obowiązku oznaczonego działania lub zaniechania po stronie dłużnika. Nie może więc zasadniczo istnieć ani wierzytelność bez odpowiadającego jej długu, ani też dług bez wierzytelności, gdyż nikt nie może być swoim własnym dłużnikiem i wierzycielem. Warunkiem koniecznym trwania zobowiązania jest istnienie dwóch stron – wierzyciela i dłużnika, a w przypadku zaniku jednej z nich, zobowiązanie wygasa. Nikt bowiem nie może sam od siebie żądać spełnienia świadczenia, a także go egzekwować.

W przypadku konfuzji wierzytelności i zobowiązania nie mamy do czynienia z jakąkolwiek formą uregulowania zobowiązania przez dłużnika. Należy podkreślić, że w takim przypadku wygaśnięcie stosunku prawnego (powodujące jednoczesne ustanie wierzytelności i zobowiązania) nie jest następstwem zapłaty lub innego rodzaju uregulowania zobowiązania, lecz specyficznej sytuacji prawnej powodującej, że na skutek połączenia wierzytelności i zobowiązania w jednym podmiocie stosunek prawny nie może dalej istnieć (z uwagi na brak drugiej strony tego stosunku jest on bowiem bezprzedmiotowy).

Należy wskazać, że zjawisko konfuzji nie mieści się w pojęciu „zapłaty” oraz „uregulowania”. Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje co należy rozumieć pod wyżej wskazanymi pojęciami. Według Słownika Języka Polskiego PWN, zapłata jest uiszczeniem należności „za coś lub odpłacenie komuś za coś”. Natomiast pojęcie „uregulować” znaczy m.in. „uiścić jakąś należność”. Z kolei, „uiścić – uiszczać” oznacza „uregulować należność za coś”. Natomiast „uiszczać się” zgodnie z powyższym słownikiem, oznacza „wywiązać się jakiegoś zobowiązania finansowego”. W konsekwencji, należy uznać, że „uregulować”, zgodnie z literalną wykładnią oznacza spełnienie świadczenia skutkujące wywiązaniem się z zobowiązania finansowego, a w konsekwencji – wygaśnięcie zobowiązania.

Wobec powyższego, w przypadku konfuzji, której zasadniczą cechą jest brak zaspokojenia interesu wierzyciela, nie dochodzi do uregulowania zobowiązań w jakiejkolwiek formie. „Uregulowanie” obejmuje co prawda niepieniężne formy rozliczenia, w tym w formie potrącenia. Niemniej jednak, aby doszło do uregulowania zobowiązań, konieczne jest spełnienie świadczenia zaspokajającego interes wierzyciela. Natomiast jak zostało wyżej wyjaśnione, w momencie przejęcia Spółki przejmowanej przez Wnioskodawcę, zobowiązanie wygaśnie z mocy prawa, na skutek połączenia wierzytelności i odpowiadającego jej długu w jednym podmiocie. Nie może być więc mowy o jakimkolwiek uregulowaniu należności lub spełnieniu świadczenia przez dłużnika.

W niniejszym przypadku art. 89b ustawy nie będzie miał zastosowania. Powołany przepis nakłada obowiązek skorygowania podatku naliczonego w przypadku nieuregulowania należności przez dłużnika w określonej sytuacji. W przedmiotowym przypadku taka sytuacja nie wystąpi, ponieważ, jak wskazano wyżej, w związku z połączeniem spółek dojdzie do wygaśnięcia wzajemnych zobowiązań, zatem po stronie Wnioskodawcy nie powstanie obowiązek dokonywania korekty podatku naliczonego.

Zatem w przedstawionych okolicznościach sprawy brak będzie obowiązku dokonania korekty odliczonej kwoty podatku naliczonego z faktur wystawionych przez SPV na Wnioskodawcę w wypadku nieuregulowania zobowiązań należnych Spółce przejmowanej (przekształconej z SPV) od Wnioskodawcy powstałych przed dniem połączenia, w sytuacji gdy termin do dokonania korekty upłynąłby po dniu połączenia i zobowiązanie ulegnie konfuzji.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w kwestiach objętych pytaniem nr 3 należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja rozstrzyga w zakresie podatku od towarów i usług, natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin