2014.08.14 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/423-507/14-2/AS
z 14 sierpnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 30 maja 2014 r. (data wpływu 2 czerwca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków Spółki poniesionych na obsługę firmy doradczej w zakresie sporządzania wniosków o płatność, doradztwo w zakresie realizowanego Projektu oraz opracowania działania, które nie stanowią podstawy do wnioskowania o refundację wydatków w ramach Działania 1.4 „Wsparcie na prace badawcze i rozwojowe oraz wdrożenie wyników tych prac” (pytanie nr 1) – jest prawidłowe,
możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków sfinansowanych środkami własnymi Spółki, w części 65% netto ogólnego wydatku, stanowią koszty uzyskania przychodów na zasadach ogólnych określonych art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (pytanie nr 3) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 czerwca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka została wpisana do Krajowego Rejestru Sądowego z dniem 19 lipca 2013 r. i z tym dniem rozpoczęła swoją działalność w zakresie świadczenia usług firm centralnych (head office s) i holdingów oraz działalność związana z oprogramowaniem i doradztwem w zakresie informatyki, jak również działalność powiązana wraz z działalnością usługową w zakresie informacji. Wnioskodawca jest także czynnym podatnikiem podatku VAT.

W ramach Działania 1.4 „Wsparcie na prace badawcze i rozwojowe oraz wdrożenie wyników tych prac”, powstają projekty badawcze i rozwojowe, realizuje się wsparcie projektów obejmujących przedsięwzięcia techniczne, technologiczne lub organizacyjne (badania przemysłowe i prace rozwojowe) prowadzone przez przedsiębiorców (samodzielnie lub we współpracy z jednostkami naukowymi), do momentu stworzenia prototypu. Warunkiem koniecznym otrzymania dofinansowania jest zobowiązanie Wnioskodawcy do wdrożenia wyników prac B+R powstałych w trakcie realizacji projektu celowego.

Wdrożenie wyników tych prac może przybrać jedną z dwóch form, tj. wprowadzenie wyników prac B+R do własnej działalności gospodarczej Wnioskodawcy lub wprowadzenie wyników tych prac do działalności gospodarczej innego przedsiębiorcy dzięki nabyciu ich od Wnioskodawcy po zakończeniu realizacji Projektu z działania 1.4 PO IG.

Napisanie wniosku z elementami biznesplanu, budżetu oraz przeprowadzenie procesu pozyskiwania środków zlecono firmie zewnętrznej, która za odpłatnością przeprowadziła kompleksowo cały proces, który zakończył się podpisaniem umowy o dofinansowanie.

Koszty obsługi wniosku, takie jak kontakt z instytucją pośredniczącą, konsultacje w zakresie prawidłowego prowadzenia dokumentacji Projektu, nie kwalifikują się do refundacji w składanych wnioskach o płatność i są pokrywane ze środków własnych Spółki.

W konsekwencji zaliczono wydatki na obsługę firmy doradczej w koszty uzyskania przychodu oraz odliczono podatek VAT naliczony w fakturach otrzymywanych od firmy doradczej, która jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Wydatki stanowiące 65% wkład własny zaliczono do kosztów uzyskania przychodów Spółki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy wydatki poniesione na obsługę firmy doradczej w zakresie sporządzania wniosków o płatność, doradztwo w zakresie realizowanego Projektu oraz opracowania działania, które nie stanowią podstawy do wnioskowania o refundację wydatków w ramach Działania 1.4, Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów?
Czy przy założeniu, że Wnioskodawca świadczy jedynie usługi opodatkowane podatkiem VAT, wszelkie koszty poniesione na rzecz firm doradczych oraz realizację projektu (zarówno wydatki sfinansowane dotacją jak i wkładem własnym) i potwierdzone otrzymaną fakturą VAT stanowią podstawę do obniżenia podatku należnego Spółki o podatek naliczony na zasadach ogólnych określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT?
Czy wydatki sfinansowane środkami własnymi Spółki, w części 65% netto ogólnego wydatku, stanowią koszty uzyskania przychodów na zasadach ogólnych określonych art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Niniejsza interpretacja dotyczy zagadnienia w podatku dochodowym o osób prawnych w zakresie pytań nr 1 i 3.

Odnośnie zagadnienia w podatku od towarów i usług dotyczącego pytania nr 2 tut. Organ wyda odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad pyt. 1.

Faktura za usługi doradcze oraz na sporządzenie wniosków aplikacyjnych jako spełniająca przesłanki wymienione w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, zdaniem Podatnika, koszt uzyskania przychodów.

W momencie poniesienia kosztu Spółka nie dysponowała wiedzą, czy dofinansowanie zostanie wypłacone, czy nie, natomiast usługa wykonana przez firmę doradczą na bieżąco wspomogła działania na rzecz zwiększenia konkurencyjności i rozwijania działalności Spółki.

W związku z powyższym wskazać należy, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 i wydatki na obsługę firm doradczych stanowią koszty uzyskania przychodów.

W podobnym tonie wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w swej interpretacji indywidualnej z dnia 26 listopada 2010 r. Nr ITPB3/423-490/10/PS.

Zauważył on, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami (tzn. wydatki takie są uzasadnione z ekonomicznego punktu widzenia, ponieważ w rezultacie ich poniesienia podatnik może oczekiwać zwiększenia swoich przychodów), w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Co istotne również, muszą być to wydatki, dzięki którym podatnik może osiągnąć przychód podlegający opodatkowaniu.

Obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 ustawy podatkowej.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione nakłady i wydatki związane bezpośrednio lub pośrednio z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest poprawienie wyniku finansowego oraz osiągnięcie przychodu – z wyjątkiem wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przepisy ww. ustawy podatkowej dokonują podziału kosztów na koszty bezpośrednio związane z przychodami i koszty pośrednie (inne niż bezpośrednio związane z przychodami). Jako koszty pośrednie przyjmowane są przede wszystkim koszty funkcjonowania podatnika, których ponoszenie jest związane z całokształtem prowadzonej działalności.

Biorąc zatem pod uwagę przytoczony stan faktyczny wskazać należy, iż brak jest możliwości powiązania ww. wydatków związanych z pozyskaniem dofinansowania poprzez skorzystanie z usług firmy doradczej w zakresie opracowania wniosku z elementami biznesplanu, z konkretnym przychodem podatnika. Koszty te niewątpliwie związane są z przedmiotem działalności Wnioskodawcy, bowiem służą uzyskaniu dofinansowania w ramach tej działalności. Zatem są to koszty związane z funkcjonowaniem Spółki i jako takie stanowią pośrednie koszty uzyskania przychodów.

W związku z powyższym, skoro przedmiotowe wydatki stanowią koszty inne niż bezpośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, stosownie do art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, powinny być potrącalne w dacie ich poniesienia.

Zgodnie bowiem z art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

W myśl art. 15 ust. 4e ww. ustawy, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji, gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Bezsprzecznym jest natomiast fakt, że bez wsparcia firm zewnętrznych, Wnioskodawca w ogóle nie byłby w stanie sporządzić wniosku o dotację oraz prowadzić proces rozliczania programu samodzielnie.

Reasumując, w myśl przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wydatki jakie Spółka poniosła na usługi doradcze świadczone przez wyspecjalizowaną firmę w celu uzyskania dofinansowania, zdaniem Wnioskodawcy, może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów jako koszty pośrednie w dacie ich poniesienia.

Ad pyt. 3.

Poniesiony ze środków własnych wkład w realizację Projektu stanowi podatkowy koszt uzyskania przychodów. Jest to zgodnie z normą art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wnioskodawca dokonuje wydatków na realizację własnego Projektu, który w przyszłości po jego zrealizowaniu, jak i w trakcie jego trwania ma przynieść korzyści w postaci zwiększenia przychodów ze sprzedaży.

Innymi słowy – Wnioskodawca, by uzyskać dofinansowanie musi przedstawić wartość własnego zaangażowania w dopełnienie 100% wartości projektu badawczego.

Wkład własny to kwoty dotyczące bieżącego funkcjonowania przedsiębiorstwa, poprawienia efektywności prowadzonej działalności gospodarczej. Są to więc wydatki poniesione w celu uzyskania przychodu z działalności gospodarczej. Ponieważ nie są one finansowane z uzyskanej dotacji, lecz pochodzą ze środków własnych, stanowią one dla Spółki podatkowy koszt uzyskania przychodu.

W podobnym tonie wypowiedział się Dyrektor izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji podatkowej z dnia 16 stycznia 2009 r. Nr IPPB5/423-125/08-2/IŚ.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków Spółki poniesionych na obsługę firmy doradczej w zakresie sporządzania wniosków o płatność, doradztwo w zakresie realizowanego Projektu oraz opracowania działania, które nie stanowią podstawy do wnioskowania o refundację wydatków w ramach Działania 1.4 „Wsparcie na prace badawcze i rozwojowe oraz wdrożenie wyników tych prac” (pytanie nr 1) – jest prawidłowe,
możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków sfinansowanych środkami własnymi Spółki, w części 65% netto ogólnego wydatku, stanowią koszty uzyskania przychodów na zasadach ogólnych określonych art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (pytanie nr 3) – jest prawidłowe.

Tytułem wstępu należy wskazać, że Program Operacyjny „Innowacyjna Gospodarka”, zgodnie ze wstępnym projektem Narodowych Strategicznych Ram Odniesienia (NSRO), przyjętym w dniu 14 lutego 2006 r. przez Radę Ministrów, stanowi jeden z programów operacyjnych będących podstawowym narzędziem do osiągnięcia założonych w niej celów przy wykorzystaniu środków Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego.

W ramach Osi priorytetowej 1. „Badania i rozwój nowoczesnych technologii”, której celem jest zwiększenie znaczenia sektora nauki w gospodarce poprzez realizację prac badawczo-rozwojowych (dalej: „B+R”) w kierunkach uznanych za priorytetowe dla rozwoju społeczno-gospodarczego kraju, realizowane jest m.in. Działanie 1.4 - „Wsparcie na prace badawcze i rozwojowe oraz wdrożenie wyników tych prac”. Obejmuje ono projekty badawcze i rozwojowe, wsparcie projektów obejmujących przedsięwzięcia techniczne, technologiczne lub organizacyjne (badania przemysłowe i prace rozwojowe) prowadzone przez przedsiębiorców (samodzielnie lub we współpracy z jednostkami naukowymi), do momentu stworzenia prototypu.

Podkreślenia przy tym wymaga fakt, że czym innym jest kwalifikacja wydatków pod względem podatkowym, a czym innym na potrzeby Projektu, w którym uczestniczy Wnioskodawca.

Ogólnie rzecz biorąc „Projekt” to przedsięwzięcie, które ma swój określony cel, budżet i ramy czasowe, realizowane przez daną grupę osób.

O projekcie europejskim mówimy wtedy, gdy przy jego realizacji zaangażowane są środki z Unii Europejskiej bądź - jak ma to miejsce w rozpatrywanej sprawie – środki pomocowe z Funduszu Spójności Unii Europejskiej w formie bezzwrotnej dotacji z Programu Operacyjnego „Innowacyjna Gospodarka” i kiedy poprzez swoje cele czy rezultaty nabiera on także wymiaru europejskiego.

Budżet projektu europejskiego budowany jest w podziale na koszty kwalifikowane (tj. kwalifikujące się do refundacji) i niekwalifikowane oraz szczegółowe podkategorie, zgodnie z kryteriami określonymi w konkretnym programie, w ramach którego jest on finansowany.

Ustalenie, jakie wydatki i na jakich warunkach można uznać za kwalifikujące się do refundacji jest jednym z podstawowych aspektów ubiegania się o fundusze europejskie.

Nie wszystkie wydatki mogą być objęte wsparciem. Ich zakres zależy od programu, z którego beneficjent chce skorzystać i od konkretnego działania.

Kwalifikowalność wydatków oznacza, że dany wydatek jest niezbędny do wykonania projektu i bezpośrednio jest z nim związany. Kategorie wydatków kwalifikowanych muszą być ściśle powiązane z projektami, które kwalifikują się do objęcia wsparciem w ramach danego działania stanowiącego element programu operacyjnego. Należy to rozumieć w ten sposób, że kwalifikowalność wydatków ściśle wiąże się z kwalifikowalnością projektów, tzn. wydatek jest kwalifikowalny, jeśli został poniesiony w ramach projektu kwalifikującego się do wsparcia. Są to tylko ogólne reguły dotyczące kwalifikowalności wydatków. Obok nich istnieje szereg zasad szczególnych, które określone są w wytycznych dotyczących kwalifikowania wydatków w ramach danego Programu Operacyjnego.

Na gruncie podatkowym, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać celowość wydatku, tj. istnienie związku przyczynowego pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Nie ma przy tym znaczenia, czy dany wydatek przyniósł oczekiwany skutek w postaci osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenie ich źródła. Istotne jest, czy w momencie jego ponoszenia podatnik mógł obiektywnie oceniając – oczekiwać takiego efektu.

Kosztem uzyskania przychodów będzie zatem taki koszt, który spełnia łącznie następujące warunki:

został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
został właściwie udokumentowany,
nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Ustawodawca wyróżnia koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód) oraz inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawierają przy tym kryteriów, jakimi należy kierować się przy zaliczaniu konkretnych wydatków do kosztów bezpośrednio związanych z przychodami albo do kosztów innych niż bezpośrednio związanych z przychodami.

W praktyce przyjmuje się, że na gruncie podatkowym kosztami bezpośrednio związanymi z przychodami są te, których poniesienie służy uzyskaniu określonego, konkretnego przychodu i przyczynia się wprost do osiągnięcia konkretnych przychodów składających się na całość przychodów osiąganych przez podatnika w roku podatkowym. Zatem do kosztów bezpośrednio związanych z przychodami należą koszty określonego rodzaju w ramach prowadzonej przez podatnika działalności, także koszty związane z konkretnymi transakcjami składającymi się na tę działalność.

Pozostałe koszty, o ile służą prowadzonej działalności i nie są enumeratywnie wymienione w katalogu art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, uznaje się za koszty inne niż bezpośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami (tzw. „koszty pośrednie”), rozpoznawane – co do zasady – zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w dacie poniesienia, a w przypadku kosztu przekraczającego rok podatkowy – z uwzględnieniem długości okresu, którego dotyczą. Jako koszty pośrednie przyjmowane są przede wszystkim koszty funkcjonowania podatnika, a których ponoszenie jest związane z prowadzeniem działalności.

Zaznaczyć należy, że podatkowa klasyfikacja kosztów do wyżej wymienionych rodzajów kosztów uzyskania przychodu powinna odbywać się za każdym razem w oparciu o indywidualne cechy działalności podatnika, w ramach której poszczególne wydatki są ponoszone.

Kosztami będą zarówno koszty uzyskania przychodów pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami (pozostające w związku pośrednim) – jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Warunkiem formalnoprawnym zakwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów jest właściwe udokumentowanie faktu poniesienia danego wydatku. Należy ponadto wskazać, że wykazanie związku poniesionych kosztów z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiąganych przychodów, obciąża Podatnika.

Dany podmiot gospodarczy ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesionych wydatków po wyłączeniu tych, których możliwość odliczenia jest wprost ograniczona w ustawie – zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami – pod warunkiem, że ich poniesienie ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, lub wiąże się z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów.

Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów każdy wydatek – poza wyraźnie wskazanymi w art. 16 ust. 1 ustawy – wymaga indywidualnej oceny pod kątem bezpośredniego lub pośredniego związku z przychodem i racjonalnością działania dla osiągnięcia tego przychodu. Kosztami uzyskania przychodów będą zatem wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, jeżeli są one racjonalnie uzasadnione, a każdy wydatek powinien być oceniany przede wszystkim z tego punktu widzenia. Wszystkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione koszty pozwalają na normalne funkcjonowanie przedsiębiorstwa, a w sensie podatkowym zabezpieczają źródło przychodów.

Należy przy tym podkreślić, że ocena racjonalności poniesienia konkretnych wydatków jako kosztów uzyskania przychodu musi być dokonana w kontekście specyfiki (zakresu) prowadzonej działalności gospodarczej z uwzględnieniem istniejących czynników ekonomicznych, prawnych i innych mogących mieć wpływ na przedmiot działalności gospodarczej podatnika, przy uwzględnieniu płynności zmieniających się czynników wpływających na sytuację ekonomiczną przedsiębiorcy.

Kosztami uzyskania przychodów będą zatem wydatki w kontekście specyfiki (zakresu) prowadzonej działalności gospodarczej, jeżeli są one racjonalnie uzasadnione, mają związek z prowadzoną działalnością i przekładają się na uzyskanie bądź zabezpieczenie źródła przychodu przedsiębiorcy.

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (nie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Zgodnie z opisanym we wniosku stanem faktycznym Spółka prowadzi działalność w zakresie świadczenia usług firm centralnych (head office s) i holdingów oraz działalność związana z oprogramowaniem i doradztwem w zakresie informatyki, jak również działalność powiązana wraz z działalnością usługową w zakresie informacji. Wnioskodawca jest także czynnym podatnikiem podatku VAT.

Podatnik złożył wniosek o przyznanie dotacji w ramach Działania 1.4 „Wsparcie na prace badawcze i rozwojowe oraz wdrożenie wyników tych prac”, które jest finansowane w 35% przez UE i w 65% wkładem własnym ze środków obrotowych Spółki. W ramach Działania 1.4 „Wsparcie na prace badawcze i rozwojowe oraz wdrożenie wyników tych prac”, powstają projekty badawcze i rozwojowe, realizuje się wsparcie projektów obejmujących przedsięwzięcia techniczne, technologiczne lub organizacyjne (badania przemysłowe i prace rozwojowe) prowadzone przez przedsiębiorców (samodzielnie lub we współpracy z jednostkami naukowymi), do momentu stworzenia prototypu. Warunkiem koniecznym otrzymania dofinansowania jest zobowiązanie Wnioskodawcy do wdrożenia wyników prac B+R powstałych w trakcie realizacji projektu celowego. Wdrożenie wyników tych prac może przybrać jedną z dwóch form, tj. wprowadzenie wyników prac B+R do własnej działalności gospodarczej Wnioskodawcy lub wprowadzenie wyników tych prac do działalności gospodarczej innego przedsiębiorcy dzięki nabyciu ich od Wnioskodawcy po zakończeniu realizacji Projektu z działania 1.4 PO IG.

Koszty obsługi wniosku, takie jak kontakt z instytucją pośredniczącą, konsultacje w zakresie prawidłowego prowadzenia dokumentacji projektu, nie kwalifikują się do refundacji w składanych wnioskach o płatność i są pokrywane ze środków własnych Spółki.

Ad. pytanie nr 1.

W tym miejscu należy wskazać na art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 14a, 23, 24, 42, 47, 48, 52 i 53, lub ze środków, o których mowa w art. 33 ust. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.

Zawarte w powołanym przepisie sformułowanie „bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów)” dotyczy także wydatków, które zostały najpierw poniesione, a dopiero później zrefundowane.

Konsekwencją zwolnienia od podatku środków otrzymywanych przez Wnioskodawcę tytułem przyznanej dotacji na realizację projektu w ramach Działania 1.4 „Wsparcie na prace badawcze i rozwojowe oraz wdrożenie wyników tych prac” jest brak możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych wydatków sfinansowanych z tych środków pomocowych. Tym samym nie ma możliwości, by wydatki kwalifikowane Projektu mogły zostać zaliczone do podatkowych kosztów uzyskania przychodów.

Jednakże w części, w jakiej Spółka z własnych środków finansuje realizowane przedsięwzięcie – po spełnieniu ogólnych przesłanek wynikających z zapisu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i odpowiednim udokumentowaniu wydatku – Wnioskodawca może ponoszone wydatki niekwalifikowane nie podlegające refundacji, zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Wszelkie wydatki ponoszone w celu uzyskania środków pomocowych ponoszonych ze środków własnych Spółki na obsługę firmy doradczej w zakresie sporządzania wniosków o płatność, doradztwo w zakresie realizowanego Projektu oraz opracowania działania, które nie stanowią podstawy do wnioskowania o refundację wydatków w ramach Działania 1.4 „Wsparcie na prace badawcze i rozwojowe oraz wdrożenie wyników tych prac”, Spółka – po spełnieniu przesłanek z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Opisane we wniosku wydatki na obsługę firmy doradczej jako koszty inne niż bezpośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami (tzw. „koszty pośrednie”), rozpoznawane są zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w dacie poniesienia.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków Spółki poniesionych na obsługę firmy doradczej w zakresie sporządzania wniosków o płatność, doradztwo w zakresie realizowanego Projektu oraz opracowania działania, które nie stanowią podstawy do wnioskowania o refundację wydatków w ramach Działania 1.4 „Wsparcie na prace badawcze i rozwojowe oraz wdrożenie wyników tych prac” (pytanie nr 1), należało uznać za prawidłowe.

Zauważyć przy tym należy, że wskazana przez Wnioskodawcę „faktura” stanowi sposób udokumentowania poniesionego wydatku („dowód księgowy”), który jako wiarygodny dokument jest dopiero podstawą do zaliczenia do podatkowych kosztów uzyskania przychodów. Powyższe sformułowanie, że „faktura stanowi koszt” uznać należy jednak za kolokwializm, nie wpływający na ocenę stanowiska Wnioskodawcy, która na gruncie przepisów prawa podatkowego jest zbieżna ze stanowiskiem tut. organu.

Ad. pytanie nr 3.

Z uwagi na 55% wkład własny ze środków obrotowych Spółki w realizowanym Projekcie należy wskazać, że Wnioskodawca – po spełnieniu przesłanek z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – może wydatki sfinansowane środkami własnymi Spółki, w części 65% netto ogólnego wydatku do kosztów uzyskania przychodów na zasadach ogólnych.

Jak wskazał sam Wnioskodawca – wkład własny to kwoty dotyczące bieżącego funkcjonowania przedsiębiorstwa, poprawienia efektywności prowadzonej działalności gospodarczej. Są to więc wydatki poniesione w celu uzyskania przychodu z działalności gospodarczej. Ponieważ nie są one finansowane z uzyskanej dotacji, lecz pochodzą ze środków własnych, stanowią one dla Spółki podatkowy koszt uzyskania przychodu.

Zatem wydatki sfinansowane środkami własnymi Spółki, stanowiące wkład własny do Projektu z Działania 1.4 w ramach programu PO Innowacyjna Gospodarka jako wydatki niekwalifikowane, które nie będą finansowane ze środków pomocowych, będzie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów na zasadach ogólnych, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków sfinansowanych środkami własnymi Spółki, w części 65% netto ogólnego wydatku, stanowią koszty uzyskania przychodów na zasadach ogólnych określonych art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (pytanie nr 3), należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie na uwagę zasługuje okoliczność, że weryfikacja zaliczenia poszczególnych wydatków Wnioskodawcy do kosztów uzyskania przychodów może być dokonana jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy Ordynacja podatkowa.

Dokonując interpretacji indywidualnej Organ podatkowy działający z upoważnienia Ministra Finansów przedstawia jedynie swój pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji). Organ nie rozstrzyga o zindywidualizowanych obowiązkach podatkowych strony, gdyż może to nastąpić w ramach przeprowadzonego postępowania podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin