Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB4/415-427/14-4/JK
z 8 września 2014 r.

Zmieniona przez interpretację nr DD3/033/372/KDJ/14 w trakcie porządkowania

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 20 maja 2014 r. (data wpływu 27 maja 2014 r.) uzupełnione pismem z dnia 21 lipca 2014 r. (data nadania 21 lipca 2014 r., data wpływu 23 lipca 2014 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie z dnia 9 lipca 2014 r. Nr IPPB4/415-427/14-2/JK (data nadania 10 lipca 2014 r., data doręczenia 14 lipca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, jest:

• prawidłowe – w części dotyczącej skutków podatkowych wypłacania diet gościom krajowym do wysokości limitu, a także diet i kieszonkowego wypłacanych gościom zagranicznym oraz skutków podatkowych zwrotu kosztów podróży wypłacanych gościom krajowym i zagranicznym w odniesieniu do kosztów dojazdów do wysokości udokumentowanej biletami lub fakturami wraz z opłatami dodatkowymi, kosztów dojazdów lokalnych, kosztów zakwaterowania wypłacanego na podstawie przedłożonych rachunków oraz kosztów wyżywienia do wysokości diety, a także braku obowiązku wystawienia informacji PIT-8C od ww. świadczeń,
• prawidłowe – w części dotyczącej skutków podatkowych wypłacania diet gościom krajowym ponad limit oraz obowiązku wystawienia informacji PIT-8C od ww. świadczeń,
• nieprawidłowe – w części dotyczącej skutków podatkowych wypłacania gościom krajowym kieszonkowego, zwrotu kosztów podróży wypłacanych gościom krajowym i zagranicznym odnoszącym się do kosztów wyżywienia ponad limit oraz dodatkowych kosztów pobytowych (koszty kart telefonicznych, dostępu do bezprzewodowego internetu, bilety wstępu, wynajęcie przewodnika do miejsc związanych z celem programu oraz koszty akredytacji prasowych), a także braku obowiązku wystawienia informacji PIT-8C od ww. świadczeń.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 27 maja 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłacania gościom krajowym i zagranicznym diet i kieszonkowego oraz zwrot kosztów podróży.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 9 lipca 2014 r. Nr IPPB4/415-427/14-2/JK (data nadania 10 lipca 2014 r., data doręczenia 14 lipca 2014 r.) tut. Organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez doprecyzowanie zdarzenia przyszłego.

Pismem z dnia 21 lipca 2014 r. (data nadania 21 lipca 2014 r., data wpływu 23 lipca 2014 r.), Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Fundacja w ramach swojej działalności realizuje zadania określone w statucie, które są finansowane ze środków programu polskiej współpracy rozwojowej Ministerstwa Spraw Zagranicznych RP oraz innych środków MSZ, a także z dotacji i subwencji od instytucji rządowych, międzyrządowych i innych instytucji międzynarodowych (miedzy innymi z krajów: USA, Kanady, Szwecji). Zadaniem Fundacji jest wypełnianie ściśle zadań zleconych przez Grantodawców zgodnie z zawartymi umowami. W ramach realizacji tych celów Fundacja organizuje konferencje, spotkania, szkolenia, seminaria, współpracując z organami administracji rządowej, organami jednostek samorządu terytorialnego, szkołami, uczelniami wyższymi, organizacjami pozarządowymi oraz osobami fizycznymi np. działaczami społecznymi. Udzielane granty przewidują finansowanie spotkań, na które Fundacja planuje zapraszać gości z kraju i zza granicy. W bieżącym roku planowane są wizyty studyjne dla gości z Rosji, Ukrainy, Białorusi, Tunezji oraz innych państw korzystających z pomocy polskiej współpracy rozwojowej. Zaproszeni goście nie będą otrzymywać wynagrodzenia, ani też nie będą związani z Fundacją żadną umową cywilnoprawną lub umową o pracę. Fundacja zamierza natomiast pokryć ze środków z dotacji koszty związane z przyjazdem gości, tj. koszty dojazdów, zakwaterowania, wyżywienia oraz dodatkowych kosztów pobytowych. Koszty te będą pokrywane bezpośrednio lub refundowane na podstawie przedkładanych przez gości oryginalnych dowodów zakupu. Ponieważ spotkania te mogą być organizowane w różnych miejscach, zatem Fundacja w związku z możliwym przemieszczaniem się gości, zamierza przekazać zarówno gościom krajowym jak i zagranicznym kwoty diet, za dni w których nie będzie zapewnione wyżywienie, oraz dodatkowo kieszonkowego na drobne wydatki w czasie pobytu.

W uzupełnieniu z dnia 21 lipca 2014 r. (data nadania 21 lipca 2014 r., data wpływu 23 lipca 2014 r.) Wnioskodawca poinformował, że Fundacja zamierza, w ramach realizacji projektów finansowanych ze środków programu polskiej współpracy rozwojowej Ministerstwa Spraw Zagranicznych RP oraz innych dotacji od instytucji rządowych, międzyrządowych i innych instytucji międzynarodowych zapraszać gości z kraju i z zagranicy. Zapraszani uczestnicy programów, którym Fundacja zamierza wypłacać kwoty diet i kieszonkowego, to osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, zatem wydatki jakie poniosą na koszty podróży i pobytu w ramach realizacji projektu nie będą zaliczane przez te osoby do kosztów uzyskania przychodów. W przypadku wizyt przedstawicieli administracji państwowej lub samorządowej ponoszone przez nich wydatki nie będą refundowane z innych źródeł. Fundacja każdorazowo wymaga pisemnego oświadczenia osoby rozliczającej wydatki, że ponoszone przez nią koszty nie były refundowane z innych źródeł.

Ze względu na różny charakter spotkań, Fundacja chciałaby zapewnić gościom możliwość swobodnego poruszania się oraz sprawnej obsługi zadań programowych. W związku z tym możliwość wypłaty diet i kieszonkowego znacznie usprawniłaby realizację zadań. Tym bardziej, że osoby zapraszane pochodzą z krajów o znacznie niższych dochodach niż w UE i pokrycie tych wydatków z własnych środków stanowiłoby dla nich poważne obciążenie finansowe. Ponoszone wydatki będą jedynie kosztami niezbędnymi do prawidłowej realizacji zadań programu. W ramach wypłaconych kwot, w zależności od charakteru spotkań, goście będą mogli wykorzystać je na koszty związane z pobytem i swobodnym poruszaniem się w czasie podróży. Kosztami takimi będą np. koszty kart telefonicznych, dostępu do bezprzewodowego internetu, bilety wstępu i ewentualne wynajęcie przewodnika do miejsc związanych z celem programu oraz w przypadku dziennikarzy, koszty akredytacji prasowych, a także koszty przejazdów lokalnych, jeśli w ramach spotkania nie będą zapewnione przejazdy. Kwoty wypłacanych diet i kieszonkowego będą ustalone przez Zarząd w zależności od rodzaju i charakteru spotkań.

Wypłacane dla gości zagranicznych kwoty diet i kieszonkowego nie będą stanowiły dla nich ekwiwalentu za wyżywienie. Jeśli w trakcie spotkań nie będzie zapewnione wyżywienie, może zostać wypłacona jedynie dieta zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) do wysokości limitów określonych w Rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy wypłacone kwoty diet i zwrot kosztów podróży dla gości krajowych korzystają ze zwolnienia z podatku dochodowego zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych... Przy czym, kieszonkowe i dieta wypłacona ponad obowiązujące w kraju limity (30 zł) gościom krajowym stanowi dla nich przychód podlegający opodatkowaniu, w stosunku do którego Fundacja zobowiąże się przekazać na koniec roku informację na druku PIT-8C, gdyż płatnikiem podatku nie będzie Fundacja tylko osoba otrzymująca dietę.
2. Czy pokrycie kosztów podróży gości zagranicznych korzysta ze zwolnienia z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b), a wypłacone kwoty diet i kieszonkowego (bez ustalonego przez ustawodawcę limitu) dla gości zagranicznych korzystają ze zwolnienia z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 76 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych... Przy czym, jeśli wypłacone kwoty korzystać będą ze zwolnienia z podatku na podstawie ww. artykułów Fundacja nie będzie zobowiązana do przekazania gościom informacji PIT-8C.
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, te wypłacone kwoty diet i zwrot kosztów podróży dla gości krajowych korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy czym, kieszonkowe i dieta wypłacona ponad obowiązujące w kraju limity (30 zł) gościom krajowym, stanowi dla nich przychód podlegający opodatkowaniu, w stosunku do którego Fundacja zobowiąże się przekazać na koniec roku informację na druku PIT-8C, gdyż płatnikiem podatku nie będzie Fundacja tylko osoba otrzymująca dietę.

Natomiast pokrycie kosztów podróży gości zagranicznych korzysta ze zwolnienia z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b), a wypłacone kwoty diet i kieszonkowego (bez ustalonego przez ustawodawcę limitu) dla gości zagranicznych korzysta ze zwolnienia z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 76 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy czym, Fundacja nie będzie zobowiązana do przekazania gościom informacji PIT-8C w stosunku do wypłacanych kwot korzystających ze zwolnienia z podatku dochodowego na podstawie ww. artykułów.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzono, co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Z kolei zgodnie z art. 3 ust. 2a ww. ustawy, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 2b tej ustawy, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1. pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia,
2. działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia,
3. działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
4. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości, w tym ze sprzedaży takiej nieruchomości.
   
   

Zgodnie z art. 4a ww. ustawy, przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy zostały określone źródła przychodów, gdzie między innymi wymienia się: inne źródła.

W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujace pokrycia w ujawnionych źródłach.

Stosownie do treści art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Podkreślić jednakże należy, że z powyższego przepisu wynika, że w informacji PIT-8C nie ujmuje się m.in. tych dochodów, które są zwolnione z opodatkowania na podstawie art. 21 powyższej ustawy.

Z treści przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Fundacja w ramach swojej działalności realizuje zadania określone w statucie, które są finansowane ze środków programu polskiej współpracy rozwojowej Ministerstwa Spraw Zagranicznych RP oraz innych środków MSZ, a także z dotacji i subwencji od instytucji rządowych, międzyrządowych i innych instytucji międzynarodowych (miedzy innymi z krajów: USA, Kanady, Szwecji). W ramach realizacji tych celów Fundacja organizuje konferencje, spotkania, szkolenia, seminaria, współpracując z organami administracji rządowej, organami jednostek samorządu terytorialnego, szkołami, uczelniami wyższymi, organizacjami pozarządowymi oraz osobami fizycznymi np. działaczami społecznymi. Udzielane granty przewidują finansowanie spotkań, na które Fundacja planuje zapraszać gości z kraju i zza granicy. W bieżącym roku planowane są wizyty studyjne dla gości z Rosji, Ukrainy, Białorusi, Tunezji oraz innych państw korzystających z pomocy polskiej współpracy rozwojowej. Zaproszeni goście nie będą otrzymywać wynagrodzenia, ani też nie będą związani z Fundacją żadną umową cywilnoprawną lub umową o pracę. Fundacja zamierza natomiast pokryć ze środków z dotacji koszty związane z przyjazdem gości, tj. koszty dojazdów, zakwaterowania, wyżywienia oraz dodatkowych kosztów pobytowych. Zapraszani uczestnicy programów, którym Fundacja zamierza wypłacać kwoty diet i kieszonkowego, to osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, zatem wydatki jakie poniosą na koszty podróży i pobytu w ramach realizacji projektu nie będą zaliczane przez te osoby do kosztów uzyskania przychodów. Ponoszone wydatki będą jedynie kosztami niezbędnymi do prawidłowej realizacji zadań programu. W ramach wypłaconych kwot, w zależności od charakteru spotkań, goście będą mogli wykorzystać je na koszty związane z pobytem i swobodnym poruszaniem się w czasie podróży. Kosztami takimi będą np. koszty kart telefonicznych, dostępu do bezprzewodowego internetu, bilety wstępu i ewentualne wynajęcie przewodnika do miejsc związanych z celem programu oraz w przypadku dziennikarzy, koszty akredytacji prasowych, a także koszty przejazdów lokalnych, jeśli w ramach spotkania nie będą zapewnione przejazdy. Koszty te będą pokrywane bezpośrednio lub refundowane na podstawie przedkładanych przez gości oryginalnych dowodów zakupu.

Na gruncie prawa podatkowego przychodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest każda forma przysporzenia majątkowego, tzn. zarówno pieniężna jak i niepieniężna.

Świadczenia ponoszone za osoby biorące udział w konferencjach, spotkaniach, szkoleniach, seminariach odbywających się na terytorium Polski, niewątpliwie należą do nieodpłatnych świadczeń, jakie osoby te otrzymują od Fundacji.

Wobec niezdefiniowania w ustawie podatkowej pojęcia „nieodpłatnego świadczenia” należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121). Zgodnie z art. 353 § 2 ww. Kodeksu, świadczenie może polegać na działaniu albo na zaniechaniu. Dla celów podatkowych pojęcie „nieodpłatnego świadczenia” ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje nie tylko działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby, ale również wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest nie związane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że sfinansowanie przez Fundację kosztów podróży dla gości krajowych i zagranicznych związanych z udziałem w konferencjach, spotkaniach, szkoleniach, seminariach – na które składają się: koszty dojazdów, zakwaterowania, wyżywienia oraz dodatkowych kosztów pobytowych, tj. koszty kart telefonicznych, dostępu do bezprzewodowego internetu, bilety wstępu i ewentualne wynajęcie przewodnika do miejsc związanych z celem programnu oraz w przypadku dziennikarzy koszty akredytacji prasowych, a także koszty przejazdów lokalnych – będą stanowić dla gości krajowych i zagranicznych nieodpłatne świadczenia.

Wartość tego świadczenia należy ustalać kierując się treścią art. 11 ust. 2a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się, jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu. Z tej też przyczyny wartość tychże świadczeń należy zakwalifikować do przychodów, o których mowa w powołanym powyżej art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. do przychodów z innych źródeł.

Przy czym, wartość świadczeń przekazywanych gościom krajowym i zagranicznym może być jednak zwolniona z opodatkowania w oparciu o przepis art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy, wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas:

1. podróży służbowej pracownika,
2. podróży osoby niebędącej pracownikiem
   - do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.
   
   

Odrębnymi przepisami, o których mowa w cytowanych artykule, jest rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz. U. z 2013 r., poz. 167).

Aby jednak przedmiotowe świadczenia, do wysokości określonej w ww. rozporządzeniu, korzystały ze zwolnienia, muszą być spełnione warunki, wynikające z art. 21 ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z jego treścią zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ww. ustawy, stosuje się, jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione:

1. w celu osiągnięcia przychodów lub
2. w celu realizacji zadań organizacji i jednostek organizacyjnych działających na podstawie przepisów odrębnych ustaw, lub
3. przez organy (urzędy) władzy lub administracji państwowej albo samorządowej oraz jednostki organizacyjne im podległe lub przez nie nadzorowane, lub
4. przez osoby pełniące funkcje obywatelskie, o których mowa w art. 13 pkt 5, w związku z wykonywaniem tych funkcji.
   
   

Należy zauważyć, że w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy, posłużono się terminem „podróż” bez określenia „służbowa”, tym samym zakres tego zwolnienia jest znacznie szerszy, gdyż nie ogranicza się ono jedynie do podróży służbowych, ale do wszelkich podróży osób niebędących pracownikami. W konsekwencji dojazd na konferencje, spotkania, szkolenia, seminaria będzie mieścił się w określeniu „podróż” zawartym w ww. przepisie.

Przyjeżdżający goście na konferencje, seminaria, szkolenia, spotkania nie są pracownikami Wnioskodawcy, tym samym w stosunku do nich będzie miało zastosowanie zwolnienie określone w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto, wydatki, o których mowa powyżej nie będą przez gości zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z treścią § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej, z tytułu podróży krajowej oraz podróży zagranicznej, odbywanej w terminie i miejscu określonym przez pracodawcę, pracownikowi przysługują:

1. diety;
2. zwrot kosztów:
   1. przejazdów,
   2. dojazdów środkami komunikacji miejscowej,
   3. noclegów,
   4. innych niezbędnych udokumentowanych wydatków, określonych lub uznanych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb.
   
   

Pracownikowi przysługuje zwrot kosztów przejazdu w wysokości udokumentowanej biletami lub fakturami obejmującymi cenę biletu środka transportu, wraz ze związanymi z nimi opłatami dodatkowymi, w tym miejscówkami, z uwzględnieniem posiadanej przez pracownika ulgi na dany środek transportu, bez względu na to, z jakiego tytułu ulga przysługuje (ust. 2 § 3 ww. rozporządzenia). Zgodnie z treścią § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej, z tytułu podróży krajowej oraz podróży zagranicznej, odbywanej w terminie i miejscu określonym przez pracodawcę, pracownikowi przysługują:

Jak stanowi § 4 ust. 1 cytowanego rozporządzenia, pracownikowi, który w czasie podróży krajowej lub podróży zagranicznej poniósł inne niezbędne wydatki związane z tą podróżą, określone lub uznane przez pracodawcę, zwraca się je w udokumentowanej wysokości.

Na podstawie § 4 ust. 2 rozporządzenia, wydatki, o których mowa w ust. 1, obejmują opłaty za bagaż, przejazd drogami płatnymi i autostradami, postój w strefie płatnego parkowania, miejsca parkingowe oraz inne niezbędne wydatki wiążące się bezpośrednio z odbywaniem podróży krajowej lub podróży zagranicznej.

W myśl § 7 ust. 1 rozporządzenia, dieta w czasie podróży krajowej jest przeznaczona na pokrycie zwiększonych kosztów wyżywienia i wynosi 30 zł za dobę podróży.

Stosownie do § 7 ust. 3 rozporządzenia, dieta nie przysługuje:

• za czas delegowania do miejscowości pobytu stałego lub czasowego pracownika oraz w przypadkach, o których mowa w § 10;
• jeżeli pracownikowi zapewniono bezpłatne całodzienne wyżywienie.
  
  

Zgodnie z § 7 ust. 4 ww. rozporządzenia, kwotę diety, o której mowa w ust. 1, zmniejsza się o koszt zapewnionego bezpłatnego wyżywienia, przyjmując, że każdy posiłek stanowi odpowiednio:

• śniadanie – 25% diety;
• obiad – 50% diety;
• kolacja – 25% diety.
  
  

W przypadku korzystania przez pracownika z usługi hotelarskiej, w ramach której zapewniono wyżywienie, przepisy ust. 4 stosuje się odpowiednio (§ 7 ust. 5 ww. rozporządzenia).

W myśl § 8 ust. 1 ww. rozporządzenia, za nocleg podczas podróży krajowej w obiekcie świadczącym usługi hotelarskie pracownikowi przysługuje zwrot kosztów w wysokości stwierdzonej rachunkiem, jednak nie wyższej za jedną dobę hotelową niż dwudziestokrotność stawki diety. W uzasadnionych przypadkach pracodawca może wyrazić zgodę na zwrot kosztów noclegu stwierdzonych rachunkiem w wysokości przekraczającej limit, o którym mowa w ust. 1 (ust. 2 § 8 ww. rozporządzenia).

Zgodnie z § 8 ust. 3 rozporządzenia, pracownikowi, któremu nie zapewniono bezpłatnego noclegu, i który nie przedłożył rachunku, o którym mowa w ust. 1, przysługuje ryczałt za każdy nocleg w wysokości 150% diety.

Stosownie do § 9 ust. 1 cytowanego rozporządzenia, za każdą rozpoczętą dobę pobytu w podróży krajowej pracownikowi przysługuje ryczałt na pokrycie kosztów dojazdów środkami komunikacji miejscowej w wysokości 20% diety.

Ryczałt, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, jeżeli pracownik nie ponosi kosztów dojazdów (§ 9 ust. 2 rozporządzenia).

Wobec powołanych przepisów, odnośnie zwracanych przez Fundację kosztów dojazdów, organ podatkowy stwierdza, że koszty te będą korzystały ze zwolnienia z podatku dochodowego do wysokości, jaka wynika z treści zacytowanego powyżej § 3 ust. 2 rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej, tj. do wysokości udokumentowanej biletami lub fakturami obejmującymi cenę biletu środka transportu wraz ze związanymi z nimi opłatami dodatkowymi.

Mając na uwadze powyższe uregulowania prawne oraz opisane zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że pokrywane przez Fundację koszty, tj. koszty dojazdów do wysokości udokumentowanej biletami lub fakturami obejmującymi cenę biletu środka transportu wraz ze związanymi z nimi opłatami dodatkowymi oraz koszty zakwaterowania/noclegu stwierdzone rachunkiem w wysokości przekraczającej limit określony w cytowanym rozporządzeniu, uznając taki przypadek jako uzasadniony, za uprzednio wyrażoną zgodą, uzyskany przez Gościa przychód korzystać będzie ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W zakresie kosztów zakwaterowania/noclegu zwracanych gościom krajowym i zagranicznym organ podatkowy stwierdza, że za nocleg podczas podróży w obiekcie świadczącym usługi hotelarskie osobom tym przysługuje zwrot kosztów w wysokości stwierdzonej rachunkiem, jednak nie wyższej za jedną dobę hotelową niż dwudziestokrotność stawki diety. W uzasadnionych przypadkach Fundacja może wyrazić zgodę na zwrot kosztów noclegu stwierdzonych rachunkiem w wysokości przekraczającej limit, o którym mowa w ust. 1 (§ 8 ust. 1-2 ww. rozporządzenia),

W sytuacji, gdy Fundacja pokryje koszty noclegu w wysokości przekraczającej limity określone w cytowanym rozporządzeniu, uznając taki przypadek jako uzasadniony za uprzednio wyrażoną przez siebie zgodą, wówczas pokryte koszty w wysokości stwierdzonej rachunkiem w odniesieniu do Gościa krajowego/zagranicznego uczestniczącego w konferencji, seminarium, będą wolne od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ustosunkowując się do zwolnienia z opodatkowania ponoszonych przez Spółkę kosztów wyżywienia, należy wskazać, że ze zwolnienia od podatku korzysta tylko ta część otrzymanego świadczenia związanego z wyżywieniem, która nie przekracza wysokości diety określonej w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej.

Z powyższego wynika, że ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ww. ustawy, korzysta tylko ta część pokrytego przez Fundację świadczenia związanego z wyżywieniem Gościa, która nie przekroczy wysokości diety z tytułu podróży osoby niebędącej pracownikiem, czyli w przypadku podróży krajowej 30 zł za dobę podróży, określonej w ww. rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej. Nadwyżka ponoszonych kosztów wyżywienia, ponad kwotę diet określonych w tym rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej stanowi podlegający opodatkowaniu przychód Gościa z tytułu nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa w ww. art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W kwestii dotyczącej pokrywanych przez Fundację kosztów przejazdów lokalnych, za każdą rozpoczętą dobę pobytu w podróży pracownikowi przysługuje ryczałt na pokrycie kosztów dojazdów środkami komunikacji miejscowej w wysokości 20% diety, jednakże jeżeli na wniosek Gościa Fundacja wyrazi zgodę na pokrycie udokumentowanych kosztów dojazdów środkami komunikacji miejscowej – ryczałt w wysokości 20% diety nie przysługuje (§ 9 ust. 1-3 rozporządzenia).

Natomiast z uwagi na fakt, że w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ww. ustawy, dotyczącym podróży osoby niebędącej pracownikiem mowa jest wyłącznie o podróży w rozumieniu potocznym, przez „inne niezbędne wydatki”, o których mowa w § 2 pkt 2 lit. d) cyt. rozporządzenia, należy rozumieć wyłącznie wydatki związane bezpośrednio z odbywaniem podróży, a nie wydatki związane z realizacją celu podróży (np. udział w konferencji, kongresie, itd.). Dlatego też dodatkowe koszty pobytowe, tj. koszty kart telefonicznych, dostępu do bezprzewodowego internetu, bilety wstępu i ewentualne wynajęcie przewodnika do miejsc związanych z celem programu oraz w przypadku dziennikarzy, koszty akredytacji prasowych, a także kieszonkowego dla gości krajowych nie stanowią przewidzianych w powołanym rozporządzeniu „innych niezbędnych udokumentowanych wydatków, określonych lub uznanych przez Fundację odpowiednio do uzasadnionych potrzeb”. Do takich wydatków można zaliczyć wyłącznie wydatki związane stricte z podróżowaniem (przemieszczaniem się). Zatem pokrywanie przez Fundację ww. kosztów będzie skutkować powstaniem po stronie gościa przychodu z nieodpłatnych świadczeń, który należy zakwalifikować do przychodów z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który nie podlega zwolnieniu określonemu w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) cytowanej ustawy.

Odnośnie diet i kieszonkowego dla Gości zagranicznych, należy wyjaśnić, co następuje:

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 76 powołanej ustawy, wolne od podatku dochodowego są kwoty diet i kieszonkowego dla gości zagranicznych przybywających do Polski w ramach programów i umów oraz wartość wyżywienia dla tłumaczy (pilotów) towarzyszących tym gościom, z wyjątkiem ekwiwalentów za to wyżywienie.

W związku z powyższym, wypłacane osobom zagranicznym przybywającym do Polski kwoty diet ponad limit wynikający z rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej oraz kieszonkowe, które nie stanowią ekwiwalentu za wyżywienie, będą podlegały zwolnieniu, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 76 ustawy.

Na Fundacji ciążyć będą obowiązki wynikające z treści zacytowanego powyżej art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, polegające na sporządzeniu informacji według ustalonego wzoru (PIT-8C) o wysokości przychodów w części dotyczącej przychodów do których nie ma zastosowania zwolnienie wynikające z treści art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) i pkt 76 ustawy o podatku dochodowym od oób fizycznych. Ciążące na Fundacji obowiązki dotyczyć będą nadwyżki świadczenia związanego z wyżywieniem Gości w wysokości przekraczającej wysokość diet z tytułu podróży osoby niebędącej pracownikiem, określonej w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej, przychodu z tytułu dodatkowych kosztów pobytowych ( koszty kart telefonicznych, dostępu do bezprzewodowego internetu, bilety wstępu i ewentualne wynajęcie przewodnika do miejsc związanych z celem programu oraz w przypadku dziennikarzy, koszty akredytacji prasowych) i kieszonkowego przeznaczonego dla gości krajowych.

Reasumując, mając na uwadze ww. przepisy należy stwierdzić, że zwrot kosztów podróży odnośnie kosztów dojazdów do wysokości udokumentowanej biletami lub fakturami obejmującymi cenę biletu środka transportu wraz ze związanymi z nimi opłatami dodatkowymi oraz koszty zakwaterowania/noclegi stwierdzone rachunkiem w wysokości przekraczającej limit określony w cytowanym rozporządzeniu, koszty wyżywienia gościa do wysokości diety z tytułu podróży osoby niebędącej pracownikiem oraz kosztów dojazdów lokalnych, stanowią dla gości krajowych i zagranicznych przychód podlegający zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast zwrot kosztów podróży odnośnie kosztów wyżywienia stanowiących nadwyżkę ponad kwotę diet określonych w ww. rozporządzeniu oraz ww. dodatkowych kosztów pobytowych stanowią dla gości krajowych i zagranicznych przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia nie podlegający zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy. Wypłata diet ponad limit wynikający z rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej i kieszonkowego, które nie stanowią ekwiwalentu za wyżywienie – dla gości zagranicznych podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym na mocy art. 21 ust. 1 pkt 76 ww. ustawy, natomiast kieszonkowe wypłacane gościom krajowym stanowi przychód tych osób podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W przypadku przychodów nie podlegających zwolnieniu odpowiednio na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) oraz art. 21 ust. 1 pkt 76 ww. ustawy, Wnioskodawca obowiązany jest sporządzić dla osób krajowych i zagranicznych informację o wypłaconym stypendium, o przychodach z innych źródeł oraz o niektórych dochodach z kapitałów pieniężnych (PIT-8C). Natomiast w przypadku pozostałych świadczeń, o których mowa powyżej, tj. zwrotu kosztów podróży odnośnie kosztów dojazdów do wysokości udokumentowanej biletami lub fakturami obejmującymi cenę biletu środka transportu wraz ze związanymi z nimi opłatami dodatkowymi, koszty zakwaterowania/noclegi stwierdzone rachunkiem w wysokości przekraczającej limit określony w cytowanym rozporządzeniu, koszty wyżywienia gościa do wysokości diety z tytułu podróży osoby niebędącej pracownikiem oraz kosztów dojazdów lokalnych, a także kieszonkowego wypłacanego gościom krajowym, nie wystąpi obowiązek wystawienia ww. informacji (PIT-8C), zgodnie bowiem z treścią ww. art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w informacji tej nie zamieszcza się dochodów zwolnionych z opodatkowania.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012, poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.