Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/415-691/14/MP
z 5 września 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 20 czerwca 2014 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 czerwca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej. Do celów podatkowych prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Wnioskodawca dotychczas nie osiągał w żadnym z wcześniejszych lat podatkowych przychodów w wysokości co najmniej równowartości kwoty określonej w euro w przepisach ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości.

Wnioskodawca w 2014 r. dokonał odpłatnego zbycia składników majątku, tj. środków trwałych które były związane z działalnością gospodarczą - gruntu wraz ze znajdującą się na nim halą. Wnioskodawca uzyskał znaczny przychód z tytułu tej transakcji i jest prawdopodobne, że łączna wartość sprzedaży, w tym ze sprzedaży środka trwałego oraz sprzedaży towarów i usług spowoduje osiągnięcie przychodu za 2014 r. w kwocie przekraczającej próg z ustawy o rachunkowości 1 200 000,00 euro.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wartość przychodu z tytułu sprzedaży składnika majątku trwałego ma wpływ na wartość przychodu liczonego do obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych, tzn. czy począwszy od 2015 r., Wnioskodawca będzie miał obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych?

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 2 ust 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości, obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych dotyczy osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych, spółek partnerskich oraz spółdzielni socjalnych, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 1 200 000 euro. Natomiast

art. 24a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nakłada obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych na osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, jeżeli ich przychody, w rozumieniu art. 14, za poprzedni rok podatkowy wyniosły w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty określonej w euro w przepisach ustawy o rachunkowości.

Art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

1. środkami trwałymi,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi

• ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Ponieważ hala nie jest odrębną nieruchomością - jest trwale związana z gruntem stanowi nieruchomość gruntową zabudowaną. Przychód ze sprzedaży takiej nieruchomości gruntowej, w sytuacji gdy obrót nieruchomościami nie stanowi przedmiotu prowadzonej działalności gospodarczej nie powinien być doliczany do limitu obrotu, który powoduje konieczność prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych w oparciu o przepisy ustawy o rachunkowości, zgodnie z art. 2 ust 1 pkt 2 spoczywa na osobach fizycznych, spółkach cywilnych osób fizycznych, spółkach jawnych osób fizycznych, spółkach partnerskich oraz spółdzielniach socjalnych, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 1 200 000 euro. Sprzedaż gruntu zabudowanego halą, niebędąca przedmiotem zwykłej działalności przedsiębiorcy nie stanowi sprzedaży towarów ani produktów, a tym bardziej operacji finansowej w rozumieniu ustawy o rachunkowości gdyż zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 31 do pozostałych przychodów operacyjnych zalicza się przychody związane pośrednio z działalnością operacyjną jednostki, w szczególności wymienia się przychody związane ze zbyciem środków trwałych.

Jednocześnie, katalog podmiotów zobowiązanych do prowadzenia ksiąg rachunkowych w sposób obligatoryjny jest katalogiem zamkniętym nieobejmującym przedsiębiorcy, który prowadząc działalność gospodarczą jako osoba fizyczna nie osiągnął przychodu netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy w wysokości co najmniej równowartość w walucie polskiej 1 200 000 euro. Przepis art. 2 ust 2 ustawy o rachunkowości dopuszcza fakultatywne prowadzenie ksiąg rachunkowych przez osoby nie osiągające przychodów netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy w wysokości stanowiącej co najmniej równowartość w walucie polskiej 1 200 000 euro, jednak użycie czasownika „mogą" wskazuje na dobrowolność.

Zatem zdaniem Wnioskodawcy osiągnięcie przychodu ze sprzedaży składników majątku trwałego w postaci nieruchomości powinno zostać opodatkowane, zgodnie z dyspozycją
art. 14 ust 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako przychód z działalności gospodarczej, ale nie obliguje podatnika do prowadzenia ksiąg rachunkowych począwszy od 2015 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 24a ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361), obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych dotyczy osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody, w rozumieniu art. 14, za poprzedni rok podatkowy wyniosły w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty określonej w EURO w przepisach o rachunkowości.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U.
z 2013 r. poz. 330) przepisy ustawy o rachunkowości stosuje się, z zastrzeżeniem ust.3, do mających siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych, spółek partnerskich oraz spółdzielni socjalnych, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 1.200.000 euro.

Należy dodać, że na podstawie art. 24a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wyrażone w EURO wielkości, o których mowa w ust. 4 i 5, przelicza się na walutę polską według średniego kursu ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, obowiązującego w dniu 30 września roku poprzedzającego rok podatkowy.

Przychody w myśl definicji zawartej w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mają szerszy zakres od sumy przychodów netto, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości. Ustawa o rachunkowości wymienia jedynie przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy. Nie bierze się pod uwagę m.in. zysków nadzwyczajnych czy też nieodpłatnych świadczeń.

W rozumieniu art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Z kolei w myśl art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

1. środkami trwałymi,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500zł
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi

• ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Stosownie do art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Z powyższych przepisów wynika, że przychód ze sprzedaży środków trwałych (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych) jest przychodem z działalności gospodarczej. Każdy zaś przychód z działalności gospodarczej w ramach art. 14 winien być uwzględniony przy obliczaniu limitu przychodu decydującego o obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych. Zatem w przypadku, gdy podatnik w 2014 r. osiągnie przychód, w rozumieniu art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowiący co najmniej równowartość 1 200 000,00 EURO będzie miał obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych począwszy od 1 stycznia 2015 r.

Wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy, przepisy ustawy o podatku dochodowym nie określają jako przychodów uwzględnianych do limitu wyłącznie przychodów ze sprzedaży nieruchomości dokonanej w ramach działalności, której przedmiotem jest obrót nieruchomościami.

Podkreślić należy, że osoby prowadzące podatkową księgę przychodów i rozchodów obowiązane są stosować przepisy zawarte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepisy ustawy o rachunkowości stosuje się tylko, jak wskazuje art. 24a ww. ustawy do określenia limitu.

Reasumując, w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym w świetle wyżej przytoczonych przepisów przychód ze sprzedaży gruntu wraz ze znajdującą się na nim halą, stanowiących w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej środki trwałe, stanowi przychód z działalności gospodarczej brany pod uwagę przy ustalaniu limitu 1 200 000,00 EURO. Zatem Wnioskodawca w przypadku przekroczenia w 2014 r. tego limitu wskutek sprzedaży środków trwałych będzie zobligowany do prowadzenia w 2015 r. ksiąg rachunkowych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.