Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP4/443-218/14/PK
z 8 sierpnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z 20 maja 2014 r. (data wpływu 22 maja 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej opłaty paliwowej, w przedmiocie objęcia opłata paliwową sprzedaży olejów napędowych nie przeznaczonych do napędu silników spalinowych – jest:

• nieprawidłowe w zakresie nie objęcia opłatą paliwową sprzedaży olejów napędowych,
• prawidłowe w zakresie braku obowiązku zapłaty opłaty paliwowej z tytułu sprzedaży olejów napędowych korzystających ze zwolnienia z podatku akcyzowego.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 4 marca 2014r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej opłaty paliwowej, w przedmiocie objęcia opłata paliwową sprzedaży olejów napędowych nie przeznaczonych do napędu silników spalinowych.

We przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Spółka) prowadzi działalność gospodarczą, której zasadniczym przedmiotem jest produkcja m.in. olejów smarowych, środków antyadhezyjnych i olejów konserwujących, które objęte są kodami CN 2710 1991-99.

Produkcja ww. wyrobów odbywa się w ramach prowadzonego składu podatkowego z wykorzystaniem m.in. olejów napędowych, które objęte są kodem CN 2710 1941 (od 1 stycznia 2012 r. kod CN 2710 1943, dalej: „oleje napędowe”). Oleje napędowe nabywane są przez Wnioskodawcę w ramach transakcji wewnątrzwspólnotowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy.

Aktualnie Spółka zamierza rozszerzyć prowadzoną działalność gospodarczą poprzez dokonywanie sprzedaży olejów napędowych na rzecz kontrahentów z siedzibą w Polsce. W wyniku planowanej sprzedaży, oleje napędowe będą wyprowadzane ze składu podatkowego, a z dniem ich wyprowadzenia procedura zawieszenia poboru akcyzy zostanie zakończona. Sprzedaż tych olejów będzie jednak objęta zwolnieniem od akcyzy ze względu na przeznaczenie, o którym mowa w § 6 pkt 3 Rozporządzenia. Nabywcy olejów, jako podmioty zużywające, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a) UPA, zamierzają zużywać ww. oleje na cele olejów procesowych - technologicznych. Oleje napędowe nie będą zużywane przez wymienionych kontrahentów jako napęd do silników spalinowych. Dla przykładu Wnioskodawca wskazuje, że nabywane przez kontrahentów oleje napędowe zużywane będą m.in. w produkcji preparatów przeznaczonych do badania szczelności cystern, zbiorników podziemnych i naziemnych metodą ciśnieniową, jako środek czyszczący i konserwujący zbiorniki i rurociągi paliwowe, oraz jako środek zabezpieczający drewno, formy i szalunki w budownictwie i drogownictwie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy sprzedaż przez Spółkę olejów napędowych na rzecz kontrahentów z siedzibą w Polsce, którzy wykorzystują te oleje do celów innych niż jako napęd silników spalinowych, podlega opłacie paliwowej stosownie do art. 37h ust. 1 ustawy o autostradach?
2. Jeśli stanowisko Spółki w stosunku do pytania nr 1 okaże się nieprawidłowe, to czy sprzedaż przez Spółkę olejów napędowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na przeznaczenie na rzecz kontrahentów z siedzibą w Polsce rodzi obowiązek zapłaty opłaty paliwowej zgodnie z art. 37k ust. 1 w związku z art. 37l ust. 1 ustawy o autostradach?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1)

Sprzedaż przez Wnioskodawcę olejów napędowych na rzecz kontrahentów z siedzibą w Polsce, którzy wykorzystują te oleje do celów innych niż jako napęd silników spalinowych, nie podlega opłacie paliwowej stosownie do art. 37h ust. 1 ustawy o autostradach. Spółka poniżej przedstawia uzasadnienie prawne swojego stanowiska w sprawie.

Zgodnie z art. 37h ust. 1 ustawy o autostradach, wprowadzanie na rynek krajowy paliw silnikowych oraz gazu, wykorzystywanych do napędu silników spalinowych, podlega opłacie paliwowej. Stosownie natomiast do art. 37h ust. 2 tej ustawy, przez wprowadzenie na rynek krajowy paliw silnikowych oraz gazu rozumie się czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, których przedmiotem są te paliwa silnikowe oraz gaz. Z kolei w myśl art. 37h ust. 4 pkt 2 ustawy o autostradach, paliwami silnikowymi są m.in. oleje napędowe o kodzie CN 2710 1941. Spółka wskazuje, że z brzmienia zacytowanych przepisów wynika, iż o podleganiu opłacie paliwowej decyduje łączna realizacja dwóch przesłanek, tj.:

i.wprowadzenie na rynek krajowy paliw silnikowych (m.in. olejów napędowych o kodzie CN 2710 1941), oraz

ii.wykorzystywanie tych paliw do napędu silników spalinowych.

Co do przesłanki wymienionej w punkcie (i) Wnioskodawca wskazuje, że skoro przez wprowadzanie na rynek krajowy paliw silnikowych rozumie się czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, w celu identyfikacji tych czynności należy odwołać się do art. 8 UPA. Jak wynika z art. 8 ust. 1 pkt 2 UPA, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego. W związku z tym, że nabywane przez Spółkę oleje napędowe wprowadzane są do składu podatkowego (w procedurze zawieszenia poboru akcyzy), należy stwierdzić, że przesłanka podlegania opłacie paliwowej wskazana w punkcie (i) powinna zostać uznana za spełnioną.

Co do drugiej przesłanki (punkt (ii) powyżej), to zdaniem Spółki jej rozumienie powinno być wyjaśnione w oparciu o reguły wykładni językowej, czyli wykładni dominującej w zakresie interpretacji przepisów prawa podatkowego. W związku z tym Wnioskodawca wskazuje, że w świetle drugiej przesłanki należy skoncentrować się na rozumieniu słowa „wykorzystywać”.

W języku polskim słowo „wykorzystywać” oznacza „użyć czegoś dla osiągnięcia jakiegoś celu, zysku” (Słownik Języka Polskiego PWN SA, wydanie internetowe). Wobec tego, zdaniem Spółki, pojęcie paliw silnikowych, o których mowa w art. 37h ust. 1 ustawy o autostradach łączy się z użyciem do napędu silników spalinowych. Paliwa silnikowe, które nie są użyte do napędu silników spalinowych nie mieszczą się zatem w zakresie omawianego pojęcia. Wnioskodawca wskazuje, że potencjalna zdatność do użycia jako paliwo silnikowe, jako pojęcie szersze od znaczenia „wykorzystywania” paliw, nie odpowiada literalnemu brzmieniu omawianego przepisu. Zdaniem Spółki, gdyby ustawodawca chciał jedynie wskazać, że chodzi o rodzaj paliw silnikowych, które nadają się użycia jako napęd silników spalinowych to użyłby określenia „paliwa silnikowe, które nadają się do wykorzystania jako napęd silników spalinowych”. Ewentualnie ustawodawca użyłby innego zwrotu o podobnym znaczeniu. Niemniej ustawodawca tego nie uczynił.

Powyższe prowadzi do wniosku, że obowiązkiem zapłaty opłaty paliwowej obciążona jest czynność wprowadzenia na rynek krajowy paliw silnikowych, które w przyszłości (po wprowadzeniu na rynek krajowy) zostaną faktycznie użyte (wykorzystane) jako napęd silników spalinowych. Spółka stoi na stanowisku, że sprzedaż oleju napędowego na rzecz kontrahentów z siedzibą w Polsce, którzy przedmiotowe oleje wykorzystują do celów innych niż jako napęd silników spalinowych, nie będzie podlegała obowiązkowi uiszczenia opłaty paliwowej. Taka czynność i przeznaczenie olejów napędowych nie wypełni bowiem hipotezy art. 37h ust. 1 ustawy o autostradach.

Ad 2)

Spółka wskazuje, że nawet jeśli stanowisko na pytanie nr 1 okaże się nieprawidłowe, to zdaniem Wnioskodawcy w analizowanej sytuacji nie powstanie obowiązek zapłaty opłaty paliwowej z uwagi na skorzystanie przez Spółkę ze zwolnienia z akcyzy dla sprzedawanych olejów napędowych ze względu na przeznaczenie. Spółka poniżej przedstawia uzasadnienie prawne swojego stanowiska w sprawie.

Stosownie do art. 37k ust. 1 ustawy o autostradach, obowiązek zapłaty opłaty paliwowej powstaje z dniem powstania zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym od paliw silnikowych. Jak wynika z tego przepisu to moment powstania zobowiązania podatkowego w myśl przepisów UPA jest decydującym warunkiem powstania obowiązku uiszczenia opłaty paliwowej. W świetle tego przepisu należy więc rozważyć nie tyle sam moment powstania zobowiązania podatkowego w akcyzie, ale przede wszystkim, czy zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym w przedstawionym zdarzeniu przyszłym w ogóle powstaje.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Spółka nabywa oleje napędowe w ramach transakcji wewnątrzwspólnotowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy. Procedurą tą ww. oleje objęte są również w trakcie ich przechowywania w składzie podatkowym, aż do momentu ich wyprowadzenia z tego składu.

W świetle powyższego Spółka wskazuje, że istota procedury zawieszenia poboru akcyzy została wskazana w art. 2 ust. 1 pkt 12 UPA. Zgodnie z tym przepisem, przez procedurę zawieszenia poboru akcyzy rozumie się procedurę stosowaną podczas produkcji, magazynowania, przeładowywania i przemieszczania wyrobów akcyzowych, w trakcie której, gdy są spełnione warunki określone w przepisach niniejszej ustawy i aktów wykonawczych wydanych na jej podstawie, z obowiązku podatkowego nie powstaje zobowiązanie podatkowe. W związku z tym należy stwierdzić, że dopóki trwa procedura zawieszenia poboru akcyzy, to zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym jest „zawieszone”, tj. nie powstaje, a tym samym nie powstaje obowiązek uiszczenia opłaty paliwowej.

Kwestię zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy i jej skutków reguluje m.in. art. 42 UPA oraz art. 45 UPA. W związku z tym, że Spółka zamierza wyprowadzać oleje napędowe ze składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, w jej sytuacji znajdzie zastosowanie art. 42 ust. 1 pkt 1 UPA. Zgodnie z tym przepisem, zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy następuje z dniem wyprowadzenia wyrobów akcyzowych ze składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy. Ponadto, stosownie do art. 45 ust. 1 UPA, w przypadku zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem zakończenia tej procedury, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej. W świetle powyższego należy stwierdzić, że dzień wyprowadzenia olejów napędowych ze składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy jest dniem zakończenia tej procedury. Zakończenie wskazanej procedury skutkuje co do zasady powstaniem zobowiązania podatkowego. Niemniej UPA dopuszcza odmienny skutek, tj. brak powstania zobowiązania podatkowego.

W świetle powyższego należy rozważyć, czy planowane przez Spółkę objęcie olejów napędowych zwolnieniem od akcyzy ze względu na przeznaczenie, o którym mowa w § 6 pkt 3 Rozporządzenia po zakończeniu procedury zawieszenia poboru akcyzy rodzi zobowiązanie podatkowe w myśl UPA.

W tym świetle Spółka w pierwszej kolejności wskazuje, że pojęcie zobowiązania podatkowego zostało zdefiniowane w art. 5 Ordynacji podatkowej. Zgodnie z tym przepisem, zobowiązaniem podatkowym jest wynikające z obowiązku podatkowego zobowiązanie podatnika do zapłacenia na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu albo gminy podatku w wysokości, w terminie oraz w miejscu określonych w przepisach prawa podatkowego.

Tym samym zobowiązanie podatkowe to wyraz konkretyzacji uprawnień i obowiązków wynikających z przepisów prawa podatkowego, wskazujący na ich wymagalność, tj. obowiązek spełnienia świadczenia, wykonania ciążącego zobowiązania w postaci uiszczenia podatku. Powyższe potwierdzono m.in. w komentarzach do Ordynacji podatkowej. I tak, zdaniem Stefana Babiarza i innych (Ordynacja podatkowa, komentarz, wyd. 6, LexisNexis, Warszawa 2010, s. 66-67) „w art. 5 Ordynacji podatkowej przesądzono o tym, że z zobowiązaniem podatkowym mamy do czynienia wtedy, gdy na podstawie regulacji zawartej w ustawach podatkowych dokonuje się konkretyzacja powinności danego podatnika do zapłacenia podatku na rzecz m.in. Skarbu Państwa, co do trzech następujących elementów: wysokości świadczenia, terminu płatności i miejsca spełnienie świadczenia”. Innymi słowy zobowiązanie podatkowe to zobowiązanie do zapłaty podatku. Zdaniem Spółki w przypadku zastosowania zwolnienia od akcyzy ze względu na przeznaczenie nie następuje konkretyzacja obowiązków zawartych w UPA prowadząca do powstania tego zobowiązania, tj. prowadząca do konieczności zapłaty podatku akcyzowego. Biorąc powyższe pod uwagę zdaniem Spółki wyprowadzenie olejów napędowych ze składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy objętych wskazanym zwolnieniem od akcyzy nie rodzi zobowiązania do zapłacenia na rzecz Skarbu Państwa podatku w określonej wysokości i w określonym terminie. Tym samym, objęcie olejów napędowych zwolnieniem od akcyzy ze względu na przeznaczenie po zakończeniu procedury zawieszenia poboru akcyzy realizuje odmienną od powstania zobowiązania podatkowego dyspozycję art. 45 ust. 1 UPA. Spółka wskazuje, że powyższy wniosek potwierdza również sama konstrukcja podatku akcyzowego.

Zgodnie z art. 21 ust. 2 UPA, w przypadku zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego składać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego deklaracje podatkowe, według ustalonego wzoru, obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwej izby celnej za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy skutkujące powstaniem zobowiązania podatkowego. Stosownie natomiast do art. 21 ust. 3 pkt 3 UPA, przepis ust. 2 nie ma zastosowania do podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie wyrobów akcyzowych objętych zerową stawką akcyzy lub objętych zwolnieniem od akcyzy, z wyjątkiem zwolnień częściowych lub zwolnień realizowanych przez zwrot akcyzy, lub zwolnień ubytków wyrobów akcyzowych lub całkowitego zniszczenia wyrobów akcyzowych.

Spółka wskazuje, że w sytuacji stosowania zwolnienia od akcyzy ze względu na przeznaczenie nie jest zobowiązana do obliczania i wpłacania podatku akcyzowego. Co także istotne Wnioskodawca nie jest zobowiązany do deklarowania kwoty zwolnienia od akcyzy ze względu na przeznaczenie. Tym samym, skoro powyższe przepisy mają zastosowanie jedynie do sytuacji zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy, które skutkuje powstaniem zobowiązania podatkowego, to zdaniem Spółki prowadzi to do wniosku, że zobowiązanie podatkowe nie powstaje w sytuacji zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy odnośnie do olejów napędowych objętych zwolnieniem z akcyzy ze względu na przeznaczenie.

Zdaniem Wnioskodawcy wniosek o braku zobowiązania podatkowego w akcyzie w opisanym zdarzeniu przyszłym potwierdza również brzmienie art. 23 ust. 1 UPA. Zgodnie z tym przepisem, podmioty prowadzące składy podatkowe oraz podatnicy są obowiązani, bez wezwania organu podatkowego, do obliczenia i zapłaty akcyzy wstępnie za okresy dzienne, na rachunek właściwej izby celnej. Natomiast w myśl ust. 2 tego przepisu, wstępnych wpłat akcyzy za okresy dzienne (tzw. wpłaty dzienne) dokonuje się w przypadku podmiotu prowadzącego skład podatkowy, po dniu, w którym nastąpiło zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy i powstało zobowiązanie podatkowe. W oparciu o te przepisy należy stwierdzić, że podmiot prowadzący skład podatkowy z dniem wyprowadzenia wyrobów akcyzowych poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy zostaje zobowiązany do uiszczenia wpłaty dziennej jeszcze przed dniem złożenia deklaracji podatkowej i uiszczenia kwoty podatku akcyzowego. Natomiast w sytuacji, gdy stosuje się przepisy o zwolnieniu od akcyzy ze względu na przeznaczenia powyższy obowiązek nie powstaje. Tym samym, Spółka ponownie stwierdza, że powyższe przepisy potwierdzają, iż w opisywanym zdarzeniu przyszłym nie powstaje zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym.

Reasumując rozważania w zakresie zobowiązania podatkowego w akcyzie, należy stwierdzić, że w opisywanym zdarzeniu przyszłym z uwagi na zastosowanie przez Spółkę odnośnie do olejów napędowych zwolnienia z akcyzy ze względu na przeznaczenie, zobowiązanie to nie powstanie. W rezultacie nie powstanie też obowiązek uiszczenia przez Wnioskodawcę opłaty paliwowej.

Przedstawioną powyżej argumentację o braku obowiązku uiszczania opłaty paliwowej w sytuacji sprzedaży olejów napędowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na przeznaczenie potwierdza również brzmienie art. 37l ust. 1 ustawy o autostradach. Przepis ten wskazuje bowiem, że podstawą obliczenia wysokości opłaty paliwowej jest ilość paliw silnikowych, od jakich wymienione podmioty są obowiązane zapłacić podatek akcyzowy. Przepis ten wprost odwołuje się do ilości paliw silnikowych (m.in. olejów napędowych o kodzie CN 2710 1941), od jakich należy zapłacić podatek akcyzowy. W sytuacji przedstawionej przez Spółkę w zdarzeniu przyszłym, tj. w sytuacji objęcia olejów napędowych zwolnieniem z akcyzy ze względu na przeznaczenie, ilość paliw silnikowych, od jakich Wnioskodawcy obowiązany jest zapłacić podatek akcyzowy wynosi 0 (zero) litrów. Tym samym, podstawa obliczenia wysokości opłaty paliwowej wyniesie również 0. W rezultacie, wysokość opłaty paliwowej, do której uiszczenia zobowiązany byłby Wnioskodawca również wynosi 0 zł. Powyższe koresponduje więc z argumentacją przedstawioną odnośnie do zobowiązania podatkowego w akcyzie i z wnioskiem z niej płynącym, tj. zastosowanie zwolnienia z akcyzy ze względu na przeznaczenie skutkuje brakiem powstania zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym, a w związku z tym nie rodzi obowiązku uiszczenia opłaty paliwowej.

Reasumując przedstawioną argumentację, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż nie jest zobowiązany do uiszczania opłaty paliwowej w sytuacji sprzedaży olejów napędowych, które objęte są zwolnieniem od akcyzy ze względu na przeznaczenie, z uwagi na fakt, że w takiej sytuacji nie powstaje zobowiązanie do zapłaty podatku akcyzowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

• nieprawidłowe w zakresie nie objęcia opłatą paliwową sprzedaży olejów napędowych,
• prawidłowe w zakresie braku obowiązku zapłaty opłaty paliwowej z tytułu sprzedaży olejów napędowych korzystających ze zwolnienia z podatku akcyzowego.
  
  

Zgodnie z art. 37h ust. 1, 2 i 4 pkt 2 ustawy z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym (Dz. U. z 2012 r., poz. 931, z późn. zm.), zwana dalej „ustawą o autostradach”, wprowadzanie na rynek krajowy paliw silnikowych oraz gazu, wykorzystywanych do napędu silników spalinowych, podlega opłacie, zwanej dalej „opłatą paliwową”. Przez wprowadzenie na rynek krajowy paliw silnikowych oraz gazu, o których mowa w ust. 1, rozumie się czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, których przedmiotem są te paliwa silnikowe oraz gaz.

Paliwami silnikowymi, o których mowa w ust. 1, są m.in. oleje napędowe o kodzie CN 2710 19 41 oraz wyroby powstałe ze zmieszania tych olejów z biokomponentami, spełniające wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach.

Ww. przepisy wprowadzają opłatę paliwową od wprowadzenia na rynek krajowy między innymi wyrobów o kodzie CN 2710 19 41, przy czym „wprowadzenie na rynek” jest tożsame z czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, których przedmiotem są paliwa silnikowe.

Zgodnie z art. 37j ust. 1 ww. ustawy obowiązek zapłaty opłaty paliwowej od paliw silnikowych oraz gazu, o których mowa w art. 37h, ciąży na:

1. producencie paliw silnikowych lub gazu albo
2. importerze paliw silnikowych lub gazu, albo
3. podmiocie dokonującym nabycia wewnątrzwspólnotowego w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym paliw silnikowych lub gazu, albo
4. innym podmiocie podlegającym na podstawie przepisów o podatku akcyzowym obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku akcyzowego od paliw silnikowych lub gazu.
   
   

Art. 37k ust. 1 i 2 ustawy o autostradach stanowi, że obowiązek zapłaty opłaty paliwowej powstaje z dniem powstania zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym od paliw silnikowych oraz gazu, o których mowa w art. 37h. W przypadku poddania danej ilości paliwa silnikowego, od której zapłacono opłatę paliwową, dalszym procesom, w wyniku których nastąpiło zwiększenie ilości tego paliwa, opłacie paliwowej podlega uzyskana nadwyżka tego paliwa.

Stosownie do art. 37l ust. 1 ustawy o autostradach podstawą obliczenia wysokości opłaty paliwowej jest ilość paliw silnikowych lub gazu, o których mowa w art. 37h, od jakich podmioty, o których mowa w art. 37j ust. 1, są obowiązane zapłacić podatek akcyzowy.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 ze zm.), dalej zwanej ustawą, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. produkcja wyrobów akcyzowych;
2. wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;
3. import wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem importu wyrobów akcyzowych wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów;
4. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego;
5. wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3;
6. wysłanie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów.
   
   

W myśl art. 86 ust. 1 i 2 ustawy do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się m.in. wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715. Paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że olej napędowy o kodzie CN 2710 jest wyrobem akcyzowym, a wyprowadzenie tego wyrobu ze składu podatkowe jest czynnością podlegającą podatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Przepis art. 37h ust. 2 ustawy o autostradach wyraźnie definiuje, co ustawodawca rozumie przez wprowadzenie na rynek krajowy paliw silnikowych oraz gazu: „czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, których przedmiotem są te paliwa oraz gaz”. Oznacza to, że przesłanką do nałożenia opłaty paliwowej nie jest faktyczne wykorzystanie paliw silnikowych oraz gazu w krajowym ruchu drogowym. Przesłanką tą jest „czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem akcyzowym”. Tym samym mechanizm funkcjonowania opłaty paliwowej nie uwzględnia w ogóle faktycznego wykorzystania paliw objętych opłatą na terytorium kraju. Istotne jest natomiast aby wyrób wprowadzany na rynek był paliwem silnikowym w rozumieniu ustawy o autostradach a jak wynika z art. 37h ust. 4 pkt 2 olej napędowy takim paliwem właśnie jest.

Na podstawie przytoczonych przepisów należy stwierdzić, że o powstaniu obowiązku uiszczenia opłaty paliwowej nie decyduje faktyczne wykorzystanie paliw silnikowych do napędu pojazdów ani też zadeklarowany przez podatnika zamiar ich wykorzystania w takim celu, ponieważ obowiązek uiszczenia opłaty paliwowej towarzyszy wszystkim czynnościom podlegającym opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, których przedmiotem są paliwa silnikowe.

Na mocy art. 45 ust. 1 i 2 ustawy o podatku akcyzowym w przypadku zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem zakończenia tej procedury, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej. W przypadku zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, do obliczenia wysokości zobowiązania podatkowego stosuje się stawkę akcyzy obowiązującą w dniu zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy.

Jak wynika z wniosku Wnioskodawca zamierza dokonywać sprzedaży krajowej uprzednio wewnątrzwspólnotowo nabytego przez niego oleju napędowego. W wyniku planowanej sprzedaży, oleje napędowe będą wyprowadzane ze składu podatkowego, a z dniem ich wyprowadzenia procedura zawieszenia poboru akcyzy zostanie zakończona.

Nie ulega wątpliwości, że Wnioskodawca wyprowadzając ze składu podatkowego poza procedurą zawieszenia akcyzy wyrób akcyzowy – olej napędowy, dokonuje czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem akcyzowym na terytorium kraju. Z przepisu wynika, że w związku z wyprowadzeniem oleju napędowego ze składu podatkowego spod procedury zawieszenia poboru akcyzy powstaje zobowiązanie podatkowe, którego wysokość jest obliczana na podstawie ilości wyprowadzonego oleju napędowego. Więc spełniony zostaje warunek do uiszczenia przez Wnioskodawcę opłaty paliwowej.

W myśl art. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.), obowiązkiem podatkowym jest wynikająca z ustaw podatkowych nieskonkretyzowana powinność przymusowego świadczenia pieniężnego w związku z zaistnieniem zdarzenia określonego w tych ustawach.

Zobowiązaniem podatkowym jest wynikające z obowiązku podatkowego zobowiązanie podatnika do zapłacenia na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu albo gminy podatku w wysokości, w terminie oraz w miejscu określonych w przepisach prawa podatkowego (art. 5 ustawy Ordynacja podatkowa).

Należy zauważyć, że art. 37k ust. 1 ustawy o autostradach uzależnia obowiązek zapłaty opłaty paliwowej od powstania zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym.

Jak wynika z wniosku Wnioskodawca przy sprzedaży oleju napędowego będzie korzystał ze zwolnienia na podstawie § 6 pkt 3 Rozporządzenie Ministra Finansów w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego z dnia 8 lutego 2013 r. (Dz.U. z 2013 r. poz. 212). Zgodnie z tym przepisem zwalnia się od akcyzy oleje napędowe oznaczone kodem CN 2710 19 41, wykorzystywane na cele olejów elektroizolacyjnych - transformatorowych oraz olejów procesowych - technologicznych, w przypadkach, o których mowa w art. 32 ust. 3 pkt 1-3, 8 i 9 ustawy - jeżeli spełnione są warunki, o których mowa w art. 32 ust. 5-13 ustawy.

W sytuacji dokonywania sprzedaży oleju napędowego zwolnionego ze względu na przeznaczenia zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym (rozumiane jako zobowiązanie do zapłaty podatku w określonej wysokości) nie wystąpi (olej ten będzie bowiem zwolniony z tego podatku). Zatem Wnioskodawca w przypadku sprzedaży oleju napędowego zwolnionego od akcyzy ze względu na przeznaczenie, nie będzie obowiązany do zapłaty opłaty paliwowej.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za:

• nieprawidłowe w zakresie nie objęcia opłatą paliwową sprzedaży olejów napędowych,
• prawidłowe w zakresie braku obowiązku zapłaty opłaty paliwowej z tytułu sprzedaży olejów napędowych korzystających ze zwolnienia z podatku akcyzowego.
  
  

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Informuje się, że przedmiotem interpretacji nie była ocena możliwości zastosowania zwolnienia z podatku akcyzowego sprzedaży olejów napędowych, przyjmując przedmiotową okoliczność jako elementy opisanego zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.