Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB3/423-147/14-2/IR
z 28 lipca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 5 maja 2014 r. (data wpływu 6 maja 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na poczęstunek podczas spotkań biznesowych z kontrahentami – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 maja 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na poczęstunek podczas spotkań biznesowych z kontrahentami.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność w zakresie produkcji i handlu materiałami elektrotechnicznymi. W celu prezentacji swojej oferty handlowej i jednocześnie przeprowadzenia rozmów biznesowych, mających na celu wzrost sprzedaży, Spółka bierze udział w krajowych i zagranicznych targach oraz spotkaniach w formie mini targów, drzwi otwartych, konferencji itp. w siedzibach dystrybutorów produktów Spółki skierowanych do profesjonalistów z branży, na których na własnym stoisku firmowym prezentuje swoją ofertę obecnym i potencjalnym kontrahentom. Targi są okazją do bezpośredniego spotkania z obecnymi oraz potencjalnymi kontrahentami i przeprowadzenia bardzo konkretnych rozmów handlowych zarówno dotyczących różnych aspektów bieżącej współpracy, jak i nowych jej obszarów. Tak więc równolegle z prezentowaną na stoisku targowym ekspozycją, z wybranymi kontrahentami prowadzone są bardzo intensywnie rozmowy handlowe dotyczące zakresu prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej. Podczas spotkania serwowany jest drobny poczęstunek w postaci słodyczy, paluszków, napojów bezalkoholowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy ponoszone przez Spółkę wydatki na poczęstunek serwowany podczas spotkań biznesowych z kontrahentami odbywających się podczas targów stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 i jednocześnie nie spełniają przesłanki negatywnej wskazanej w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851)?

Zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone wydatki na poczęstunek serwowany podczas spotkań biznesowych z kontrahentami odbywających się podczas targów stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 i jednocześnie nie spełniają przesłanki negatywnej wskazanej w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dalej: „u.p.d.o.p.”.

Przedmiotowe wydatki spełniają wszelkie przesłanki niezbędne w celu uznania ich za koszty uzyskania przychodów. Są faktycznie ponoszone, mają charakter definitywny, pozostają w związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą, jak również są ponoszone w celu uzyskania przychodów oraz zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, a także są właściwie udokumentowane.

Zdaniem Spółki, przedmiotowe wydatki nie zostały wskazane w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p., stanowiącym katalog wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, w szczególności nie stanowią one wydatków na cele reprezentacji, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p. Wymienienie jako przykładowych wydatków na zakup żywności i napojów nie oznacza, że wydatki te nigdy nie będą kosztami. Nie są one kosztami jedynie wówczas, gdy mają charakter reprezentacyjny. Dla prawidłowej kwalifikacji przedmiotowych wydatków, jako wydatków na reprezentację niestanowiących kosztów uzyskania przychodów albo jako kosztów uzyskania przychodów, decydujące znaczenie ma ich charakter. Istotne jest ustalenie celu poniesienia tych wydatków oraz wynikających z tego ewentualnych korzyści. Celem wydatków na „reprezentację” jest stworzenie wizerunku firmy, działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych wydatków byłoby wykreowanie wizerunku podatnika, to koszty te miałyby charakter reprezentacyjny.

Organizowane przez Spółkę w trakcie targów spotkania z kontrahentami opisane w stanie faktycznym służą natomiast nawiązaniu bądź realizacji współpracy pomiędzy stronami i za każdym razem posiadają walor wyłącznie biznesowy. Ich celem jest zatem kształtowanie popytu na produkty Spółki poprzez wymianę informacji technicznych i handlowych, a nie jest tworzenie i utrwalanie pozytywnego wizerunku (wyraz „reprezentacja” pochodzi od łacińskiego słowa „repraesentatio” oznaczającego właśnie wizerunek).

Tak więc, poniesienie przez Spółkę opisanych wydatków na artykuły spożywcze (typu napoje bezalkoholowe, słodycze czy inny drobny poczęstunek) w trakcie spotkania z wybranymi kontrahentami lub potencjalnymi kontrahentami należy rozpatrywać właśnie w kontekście celu spotkania, jakim w opisanym stanie faktycznym jest pozyskanie nowych kontrahentów oraz utrzymanie i rozwój współpracy z dotychczasowymi, a nie miejsca czy okoliczności w jakich się to spotkanie odbywa. Podczas takiego spotkania mogą zostać ustalone zasady dalszej współpracy z kontrahentami lub zawarte nowe kontrakty, generujące dla Spółki zyski.

Trudno również uznać serwowanie drobnego poczęstunku podczas spotkań biznesowych podczas targów za coś nadzwyczajnego, za kreowanie pozytywnego wizerunku. „Do powszechnie przyjętych standardów postępowania należy podjęcie gościa kawą, herbatą. Trudno w takich sytuacjach jest twierdzić, że standardowe działania wykraczają poza powszechnie przyjęty sposób postępowania. Podobnie rzecz przedstawia się, gdy podatnik zaopatrzył stoisko na targach w drobne artykuły spożywcze i częstuje nimi swoich gości czy też potencjalnych klientów” (red. W. Nykiel, A. Mariański, Komentarz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ODDK 2013). W dzisiejszych realiach biznesowych działania takie są standardem uznawanym powszechnie za obowiązujący i odbieranym neutralnie. Brak takiego poczęstunku mógłby zostać źle odebrany i kreować negatywny obraz Spółki.

Stanowisko Spółki jest zgodne interpretacją ogólną Ministra Finansów z dnia 25 listopada 2013 r., sygn. …. i wyrokiem 7 sędziów NSA z dnia 17 czerwca 2013 r., sygn. II FSK 702/11.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Spółki.

Należy również poinformować, że w obwieszczeniu Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 30 maja 2014 r. opublikowanym w Dzienniku Ustaw z dnia 27 czerwca 2014 r., poz. 851 ogłoszony został jednolity tekst ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.