Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP2/443-229/14-2/PR
z 20 maja 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia – 19 marca 2014 r. (data wpływu 21 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki 0% dla usług pośrednictwa dotyczących transportu międzynarodowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki 0% dla usług pośrednictwa dotyczących transportu międzynarodowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka (dalej zwana: Spółką) w ramach swojej działalności gospodarczej zawiera umowy z przewoźnikami lotniczymi na wykonanie usług transportu lotniczego międzynarodowego oraz z innymi touroperatorami, od których również nabywa usługi transportu lotniczego międzynarodowego w postaci rezerwacji tychże usług, zwanej w praktyce tzw. blokami miejsc.

Równocześnie Spółka zawiera umowy sprzedaży bloków miejsc lotniczych w samolotach obsługiwanych przez przewoźników. Umowy sprzedaży bloków miejsc lotniczych zawierane są z podmiotami trzecimi, w szczególności z biurami podróży. Umowy zakupowe i sprzedażowe z niektórymi kontrahentami zostały już zawarte, bądź są w trakcie negocjacji. Natomiast nie doszło jeszcze do realizacji tych umów - rozpoczęcie ich realizacji nastąpi pod koniec kwietnia. Na podstawie ww. umów Spółka będzie zobowiązana do zapewnienia transportu lotniczego międzynarodowego dla klientów biur podróży z wykorzystaniem wcześniej uzgodnionej ilości bloków miejsc lotniczych, a biura podróży zobowiązane będą do zapłaty ceny. Ponadto, biura podróży będą zobowiązane do przesyłania Spółce imiennej listy pasażerów na każdy przelot. Bilety czarterowe wystawiane będą bezpośrednio przez biura podróży na drukach czarterowych zaakceptowanych uprzednio przez przewoźników.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w zaistniałym stanie faktycznym, Spółka będzie mogła zakwalifikować świadczone przez siebie usługi, jako usługi transportu międzynarodowego objęte 0% stawką podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 UoVAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z kolei, zgodnie z art. 8 ust. 1 UoVAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 UoVAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 UoVAT.

W przypadku świadczenia usług bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b UoVAT, w przypadku świadczenia usług na rzecz podatników miejscem ich świadczenia, o ile przepisy szczególne nie stanowią inaczej, jest kraj, w którym nabywca usług posiada siedzibę. Z kolei na mocy art. 28c ust. 1 UoVAT, w przypadku świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności – miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem art. 28d, art. 28e, art. 28f ust. 1, 2 i 3, art. 28g ust. 21 art. 28h - 28o.

Odstępstwa od ogólnej zasady określania miejsca świadczenia usług przewidziane zostały w art. 28e - 28n UoVAT. Stosownie do art. 28f ust. 2 UoVAT, w przypadku świadczenia usług transportowych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami - miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych odległości, z zastrzeżeniem ust. 3. W przypadku usług transportowych, jako zasadę przyjęto zatem, że niezależnie od miejsca siedziby podatnika świadczącego usługę (firmy transportowej), jego usługa opodatkowana jest w kraju, w którym odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych odległości.

Jednakże zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2013 r., poz. 1656), w przypadku świadczenia, środkami transportu morskiego lub lotniczego, usług międzynarodowego transportu osób - miejscem świadczenia tych usług jest terytorium kraju. Tym samym w przypadku świadczenia przez Wnioskodawcę opisywanych w stanie faktycznym usług miejscem ich opodatkowania będzie Polska. Na miejsce opodatkowania tychże usług nie będzie miała wpływu osoba nabywcy usługi.

W celu określenia sposobu opodatkowania przedmiotowych usług konieczne jest ustalenie właściwej stawki podatku od towarów i usług. W tym miejscu trzeba jednocześnie zauważyć, że zgodnie z art. 41 ust. 1 UoVAT podstawowa stawka podatku wynosi 22% (w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r. podstawowa stawka podatku VAT zgodnie z art. 146a pkt 1 UoVAT wynosi 23%) z zastrzeżeniem ust. 2 -12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 1221 art. 129 ust. 1.

Jednakże dla niektórych czynności, w tym świadczenia usług transportu międzynarodowego, ustawodawca przewidział obniżone stawki bądź zwolnienie z podatku. Bowiem na mocy art. 83 ust. 1 pkt 23 UoVAT, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług transportu międzynarodowego.

Definicja legalna transportu międzynarodowego została zawarta w art. 83 ust. 3 UoVAT. Zgodnie z ww. przepisem przez usługi transportu międzynarodowego rozumie się m.in. przewóz lub inny sposób przemieszczania osób środkami transportu morskiego, lotniczego i kolejowego:

1. z miejsca wyjazdu na terytorium kraju do miejsca przyjazdu poza terytorium kraju,
2. z miejsca wyjazdu poza terytorium kraju do miejsca przyjazdu na terytorium kraju,
3. z miejsca wyjazdu poza terytorium kraju do miejsca przyjazdu poza terytorium kraju, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju (tranzyt).
   
   

Jednocześnie, zgodnie z art. 83 ust. 3 pkt 3 UoVAT za usługi transportu międzynarodowego uważa się również usługi pośrednictwa i spedycji międzynarodowej, związane z ww. usługami.

Zgodnie zaś z art. 83 ust. 5 pkt 4 UoVAT dokumentami stanowiącymi dowód świadczenia usług, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 23 UoVAT, są w przypadku transportu osób - międzynarodowy bilet lotniczy, promowy, okrętowy lub kolejowy, wystawiony przez przewoźnika na określoną trasę przewozu dla konkretnego pasażera.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że transport pasażerski wykonywany przez przewoźników lotniczych będzie odbywał się na trasach międzynarodowych i będzie obejmować przewóz osób do lub z terytorium Polski. Ponadto przewoźnicy lotniczy będą zobowiązani nie tylko do udostępnienia Spółce samolotów, lecz także do zapewnienia kompleksowej usługi polegającej na transporcie pasażerów. W związku z powyższym, nabywane przez Spółkę usługi nie będą dotyczyły jedynie wynajmu/czarteru samego środka lotniczego, lecz będą polegały na wykorzystaniu tego środka transportu przez przewoźników lotniczych w celu wykonania za jego pomocą przewozu lotniczego w określonej dacie i na określonej trasie.

W związku z powyższym, w ocenie Spółki, usługi świadczone przez przewoźników lotniczych stanowią usługi transportu międzynarodowego, objęte regulacją art. 83 ust. 1 pkt 23 UoVAT.

Stawkę podatku VAT w wysokości 0% stosuje się do usług pośrednictwa i spedycji międzynarodowej związanych z usługami transportu międzynarodowego, które na mocy art. 83 ust. 3 pkt 3 UoVAT uznaje się za usługi transportu międzynarodowego.

W świetle powyższego, należy stwierdzić, że usługi pośrednictwa, które dotyczą usług transportu międzynarodowego, traktowane są przez ustawodawcę tak samo jak usługi transportu międzynarodowego.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji pośrednictwa w świadczeniu usług, w związku z tym należy w tej mierze sięgnąć do znaczenia językowego powyższego słowa. Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN (http://sjp.pwn.pl) przez pośrednictwo należy rozumieć: ,,(...) 1. działalność osoby trzeciej mającą na celu porozumienie się między stronami lub załatwienie jakichś spraw dotyczących obu stron. 2. kojarzenie kontrahentów w transakcjach handlowych oraz umożliwianie kontaktu uczestnikom rynku pracy. (...)”. Z kolei zgodnie z Wielkim Słownikiem Języka Polskiego (http://www.wsjp.pl) pośrednictwo to: „(...) działalność polegająca na kojarzeniu strony sprzedającej lub oferującej coś ze stroną kupującą lub korzystającą z danej oferty (...).”

W tym miejscu należy zaznaczyć, że Spółka będzie dokonywać sprzedaży kompleksowo pojętej usługi transportu lotniczego, której elementami składowymi będzie zapewnienie i zorganizowanie wszelkich środków koniecznych do przemieszczenia drogą lotniczą uzgodnionej ilości osób w określonej dacie i na określonej trasie. Spółka przez sprzedaż na rzecz biur podróży bloków miejsc lotniczych będzie umożliwiać biurom podróży transport ich klientów na trasach międzynarodowych obsługiwanych przez przewoźników lotniczych.

Stanowisko, zgodnie z którym zapewnienie przez podatnika transportu lotniczego dla klienta stanowi usługę pośrednictwa w transporcie międzynarodowym opodatkowaną stawką podatku VAT 0% znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach prawa podatkowego.

Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z dnia 4 stycznia 2007 r., nr PP/443-103/06 Minister Finansów stwierdził, że: „(...) usługi pośredników dokonujących sprzedaży biletów lotniczych na przejazdy w międzynarodowym transporcie osób, o którym mowa w art. 83 ust. 3 pkt 2 ustawy są opodatkowane 0% stawką podatku VAT na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 23 w związku z ust. 3 pkt 3 ustawy.(...)”. W interpretacji indywidualnej z dnia 31 października 2011 r., nr IPTPP2/443-429/11-2/PM, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi wskazał, że: „(...) usługi pośrednictwa, które dotyczą usługi transportu międzynarodowego, traktowane są przez ustawodawcę tak samo jak usługi transportu międzynarodowego. Dla usług transportu międzynarodowego osób ustawodawca przewidział możliwość zastosowania 0% stawki, przy spełnieniu warunku posiadania przez podatnika dokumentów stanowiących dowód świadczenia tych usług, wymienionych w art. 83 ust. 4 pkt 4 ustawy. (...)”

Podobnie, w interpretacji z dnia 14 lutego 2012 r., nr IPTPP2/443-763/11-2/JN, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi wskazał, że: „(...) prowadzona przez Wnioskodawcę działalność w zakresie sprzedaży bloków miejsc lotniczych stanowi usługę pośrednictwa transporcie międzynarodowym. I jeżeli posiadane przez Wnioskodawcę dokumenty (w tym imienne listy pasażerów sporządzone przez biura podróży na konkretne trasy przelotów) stanowią dowód zawarcia umowy przewozu, to Zainteresowany jest uprawniony do zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% dla przedmiotowej usługi (...).”

W świetle powyższego, w ocenie Spółki, działalność jaką zamierza prowadzić Spółka w zakresie sprzedaży bloków miejsc lotniczych stanowi usługę pośrednictwa w transporcie międzynarodowym i jako taka powinna być opodatkowana stawką VAT w wysokości 0%.

Jednakże, aby podatnik był uprawniony do zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0%, musi posiadać dowód świadczenia usług transportu międzynarodowego.

Jak już zostało to wskazane powyżej, zgodnie z art. 83 ust. 5 pkt 4 UoVAT dowodem świadczenia usług transportu międzynarodowego jest międzynarodowy bilet lotniczy wystawiony przez przewoźnika na określoną trasę przewozu dla określonego pasażera.

Wskazać należy, że ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji „biletu”. Wielki Słownik Języka Polskiego (http://www.wsjp.pl) definiuje bilet jako: „(...) poświadczenie uiszczenia opłaty, zwykle w postaci papierowego kwitu, pozwalającego na korzystanie z usług komunikacyjnych lub na wstęp do miejsc, do których jest on płatny. (...)”.

Z kolei w art. 16 ust. 1 - 4 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. Prawo przewozowe (Dz. U. z 2000 r., Nr 50 poz. 601 ze zm.) zapisano, iż umowę przewozu zawiera się przez nabycie biletu na przejazd przed rozpoczęciem podróży lub spełnienie innych określonych przez przewoźnika lub organizatora publicznego transportu zbiorowego warunków dostępu do środka transportowego, a w razie ich nieustalenia - przez samo zajęcie miejsca w środku transportowym.

Na bilecie, o którym mowa w ust. 1, umieszcza się:

1. nazwę przewoźnika lub organizatora publicznego transportu zbiorowego,
2. relację lub strefę przejazdu,
3. wysokość należności za przejazd,
4. zakres uprawnień pasażera do ulgowego przejazdu.
   
   

Na bilecie mogą być umieszczane inne informacje, w tym dane osobowe pasażera, jeżeli jest to niezbędne dla przewoźnika lub organizatora w regularnym przewozie osób. Dane i informacje, o których mowa w ust. 2 i 3, zapisywane są w pamięci elektronicznej biletu, jeżeli bilet ma formę elektroniczną.

Jednocześnie, należy podkreślić, że ustawodawca nie określa w ustawie o podatku od towarów i usług formy biletu. Co więcej, ustawodawca nie wskazuje w żaden sposób na podmiot zobligowany do wystawienia biletu oraz momentu, w którym bilet powinien być wystawiony. Zatem, z powyższego wynika, że dopuszczalne jest posiadanie dokumentów potwierdzających usługę międzynarodowego transportu osób w dowolnej formie, o ile tylko spełnione zostaną przesłanki zawarte w ww. przepisie tj. wskazanie określonej trasy przewozu oraz konkretnego pasażera.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w wyroku z dnia 22 czerwca 2011 r. (sygn. I SA/Bd 266/11) stwierdził, że bilet, o którym mowa w art. 83 ust. 5 pkt 4 UoVAT, powinien być rozumiany w szeroki sposób. W uzasadnieniu wspomnianego wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny stwierdził w szczególności, że „(...) bilet należy rozumieć szeroko pod względem formy nawet do tego stopnia, że istnieje on jedynie wirtualnie, zatem na potrzeby niniejszej sprawy należy uznać, ze bilet to dowód na to, że zawarto umowę przewozu. Po jednej jej stronie stoi klient skarżącego, po drugiej przewoźnik, a skarżący jest pośrednikiem, którego czynności uznane są jako opodatkowane stawką 0%.(...).”

Podobne stawisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 27 września 2011 r., nr ITPP2/443-1078b/10/11-S/RS „(...) Ustawodawca dla usług transportu międzynarodowego osób przewidział możliwość zastosowania 0% stawki, przy spełnieniu warunku, o którym mowa w art. 83 ust. 5 pkt 4 ustawy, tj. istnienia międzynarodowego biletu lotniczego. Ponadto należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług, a w szczególności ww. przepis oraz rozporządzenie wykonawcze do ww. ustawy, nie precyzują jaką formę powinien mieć bilet. Zatem dokument uprawniający do zastosowania 0% stawki podatku, może mieć formę zarówno papierową jak i elektroniczną. (...).”

Również M. Pogoński (LexPolonica: 2623521) wskazuje, że: „(...) Przepis art. 83 ust. 5 pkt 4 ustawy o VAT nie precyzuje, w jakiej formie bilet powinien być wystawiony, aby mógł być uznany za dokument stanowiący dowód odbycia podróży. W związku z powyższym uznać należy, że posiadanie biletu wystawionego w jakiejkolwiek formie (czy to papierowej czy elektronicznej) jest wystarczające dla uznania danej transakcji jako podlegającej opodatkowaniu 0% stawką podatkową. (...).”

W tym miejscu, podkreślenia wymaga, że specyfika działalności gospodarczej, którą prowadzić będzie Spółka, polegającej na pośrednictwie w świadczeniu usług międzynarodowego transportu lotniczego pomiędzy przewoźnikami lotniczymi a biurami podróży sprawia, że Spółka nie będzie dysponować papierową formą biletu lotniczego. Jednakże, Spółka będzie posiadać sporządzane przez biura podróży imienne listy pasażerów na konkretne trasy przelotów, które są przesyłane z określonym wyprzedzeniem celem ich potwierdzenia z przewoźnikami lotniczymi. Imienne, papierowe bilety lotnicze wystawiane będą natomiast bezpośrednio przez biura podróży. Bilety te będą zawierać dane pasażera, trasę i datę przelotu, jak również wskazanie nazwy przewoźnika. Imienne, papierowe bilety lotnicze będą wystawiane na formularzu uprzednio zatwierdzonym przez przewoźnika.

W przypadku transportu lotniczego odbywającego się lotami czarterowymi, jak ma to miejsce w opisanym stanie faktycznym, powszechną praktyką jest właśnie stosowanie imiennych list pasażerów, zawierających dane będące podstawą do dokonania przewozu określonej osoby na konkretnej trasie. Listy takie, przypisane do odpowiednich lotów, będą znajdować się w posiadaniu Spółki.

Reasumując, w ocenie Spółki usługi polegające na pośrednictwie w transporcie międzynarodowym osób, które zamierza świadczyć Spółka, spełniają wszystkie przesłanki do objęcia ich dyspozycją art. 83 ust. 1 pkt 23 UoVAT i jako takie powinny być objęte 0% stawką podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Dla określenia stawki podatku obowiązującej do świadczonych usług, niezbędne jest ustalenie miejsca ich świadczenia, bowiem od niego uzależnione jest miejsce ich opodatkowania.

Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania ww. rozdziału:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Jednakże w odniesieniu do pewnych kategorii usług przepisy ustawy wprowadzają szczególne regulacje dotyczące miejsca świadczenia. Jedną z takich kategorii są usługi transportu pasażerów, dla których miejscem świadczenia - zgodnie z art. 28f ust. 1 ustawy - jest miejsce, gdzie odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych odległości.

Ponadto zgodnie z przepisem § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2013 r., poz. 1656), w przypadku świadczenia, środkami transportu morskiego lub lotniczego, usług międzynarodowego transportu osób – miejscem świadczenia tych usług jest terytorium kraju.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki.

W myśl art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług transportu międzynarodowego.

Przy czym na mocy art. 83 ust. 3 pkt 2 ustawy, przez usługi transportu międzynarodowego, o których mowa w ust. 1 pkt 23, rozumie się przewóz lub inny sposób przemieszczania osób środkami transportu morskiego, lotniczego i kolejowego:

1. z miejsca wyjazdu na terytorium kraju do miejsca przyjazdu poza terytorium kraju,
2. z miejsca wyjazdu poza terytorium kraju do miejsca przyjazdu na terytorium kraju,
3. z miejsca wyjazdu poza terytorium kraju do miejsca przyjazdu poza terytorium kraju, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju (tranzyt).
   
   

Przez usługi transportu międzynarodowego, o których mowa w ust. 1 pkt 23, rozumie się usługi pośrednictwa i spedycji międzynarodowej, związane z usługami, o których mowa w pkt 1 i 2 (art. 83 ust. 3 pkt 3 ustawy).

Natomiast stosownie do art. 83 ust. 5 pkt 4 ustawy, dokumentami stanowiącymi dowód świadczenia usług, o których mowa w ust. 1 pkt 23, są w przypadku transportu osób – międzynarodowy bilet lotniczy, promowy, okrętowy lub kolejowy, wystawiony przez przewoźnika na określoną trasę przewozu dla konkretnego pasażera.

Analiza powołanych przepisów prowadzi do wniosku, że usługi pośrednictwa, które dotyczą usługi transportu międzynarodowego, traktowane są przez ustawodawcę tak samo jak usługi transportu międzynarodowego. Dla usług transportu międzynarodowego osób ustawodawca przewidział możliwość zastosowania 0% stawki, przy spełnieniu warunku posiadania przez podatnika dokumentów stanowiących dowód świadczenia tych usług, wymienionych w art. 83 ust. 5 pkt 4 ustawy.

Wskazać należy, iż ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji „biletu”. Mały słownik języka polskiego, PWN 1993 r., podaje, że „bilet” jest to „karteczka, kartonik będący dokumentem uprawniającym do czegoś jej posiadacza”. W art. 16 ust. 1 - 4 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. Prawo przewozowe (Dz. U. z 2012 r., poz. 1173, z późn. zm.) zapisano, iż umowę przewozu zawiera się przez nabycie biletu na przejazd przed rozpoczęciem podróży lub spełnienie innych określonych przez przewoźnika lub organizatora publicznego transportu zbiorowego warunków dostępu do środka transportowego, a w razie ich nieustalenia - przez samo zajęcie miejsca w środku transportowym.

Na bilecie, o którym mowa w ust. 1, umieszcza się:

1. nazwę przewoźnika lub organizatora publicznego transportu zbiorowego,
2. relację lub strefę przejazdu,
3. wysokość należności za przejazd,
4. zakres uprawnień pasażera do ulgowego przejazdu.
   
   

Na bilecie mogą być umieszczane inne informacje, w tym dane osobowe pasażera, jeżeli jest to niezbędne dla przewoźnika lub organizatora w regularnym przewozie osób. Dane i informacje, o których mowa w ust. 2 i 3, zapisywane są w pamięci elektronicznej biletu, jeżeli bilet ma formę elektroniczną.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż Spółka w ramach swojej działalności gospodarczej zawiera umowy z przewoźnikami lotniczymi na wykonanie usług transportu lotniczego międzynarodowego oraz z innymi touroperatorami, od których również nabywa usługi transportu lotniczego międzynarodowego w postaci rezerwacji tychże usług, zwanej w praktyce tzw. blokami miejsc. Równocześnie Spółka zawiera umowy sprzedaży bloków miejsc lotniczych w samolotach obsługiwanych przez przewoźników. Umowy sprzedaży bloków miejsc lotniczych zawierane są z podmiotami trzecimi, w szczególności z biurami podróży. Umowy zakupowe i sprzedażowe z niektórymi kontrahentami zostały już zawarte, bądź są w trakcie negocjacji. Natomiast nie doszło jeszcze do realizacji tych umów - rozpoczęcie ich realizacji nastąpi pod koniec kwietnia. Na podstawie ww. umów Spółka będzie zobowiązana do zapewnienia transportu lotniczego międzynarodowego dla klientów biur podróży z wykorzystaniem wcześniej uzgodnionej ilości bloków miejsc lotniczych, a biura podróży zobowiązane będą do zapłaty ceny. Ponadto, biura podróży będą zobowiązane do przesyłania Spółce imiennej listy pasażerów na każdy przelot. Bilety czarterowe wystawiane będą bezpośrednio przez biura podróży na drukach czarterowych zaakceptowanych uprzednio przez przewoźników.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, iż prowadzona przez Wnioskodawcę działalność w zakresie sprzedaży bloków miejsc lotniczych na trasach międzynarodowych będzie stanowić usługę pośrednictwa w transporcie międzynarodowym. Jak wskazano powyżej usługi pośrednictwa, które dotyczą usług transportu międzynarodowego, traktowane są przez ustawodawcę tak samo jak usługi transportu międzynarodowego i w związku z tym, po spełnieniu warunków, o których mowa w art. 83 ust. 3 pkt 2 ustawy, są opodatkowane stawką VAT w wysokości 0%. Posiadane przez Wnioskodawcę dokumenty - imienne listy pasażerów sporządzone przez biura podróży na konkretne trasy przelotów – będą stanowić dowód zawarcia umowy przewozu, w związku z czym Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% dla przedmiotowej usługi.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.