INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 28 grudnia 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 23 stycznia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania za wartość niematerialną i prawną podlegającą amortyzacji prawa ochronnego do wspólnotowego znaku towarowego, wchodzącego w skład wkładu niepieniężnego stanowiącego zorganizowaną część przedsiębiorstwa, w przypadku niezakończenia procedury rejestracji przed dniem dokonania aportu /pytanie oznaczone we wniosku nr 1/ - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 stycznia 2012 r. do tut. Biura wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania za wartość niematerialną i prawną podlegającą amortyzacji prawa ochronnego do wspólnotowego znaku towarowego, wchodzącego w skład wkładu niepieniężnego stanowiącego zorganizowaną część przedsiębiorstwa, w przypadku niezakończenia procedury rejestracji przed dniem dokonania aportu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (określany dalej jako „Spółka”) został zawiązany jako spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w dniu 29 listopada 2010 r. (akt notarialny), a następnie został wpisany do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego w dniu 20 grudnia 2010 r. Pierwszy rok podatkowy w Spółce trwał od dnia rozpoczęcia działalności do dnia 31 grudnia 2011 r. i nie pokrywał się z rokiem kalendarzowym. Z uwagi na powyższe w pierwszym roku podatkowym Spółka stosowała przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r., na podstawie przepisu przejściowego ustawy z dnia 25 listopada 2010 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2010 r., Nr 226, poz. 1478).

Prawdopodobnym jest, iż w okresie do dnia 31 grudnia 2011 r., tj. w pierwszym roku podatkowym Spółka nabędzie (w drodze aportu) przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa osoby trzeciej (dalej „Osoba Trzecia”) w rozumieniu art. 4a pkt 3 updop, w związku z art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r., Nr 16, poz. 93 z późn. zm., dalej „kodeks cywilny”), w tym m.in. prawa na dobrach niematerialnych, obejmujące prawo do znaku towarowego zgłoszonego w Urzędzie Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (Office for Harmonizatjon in the Internal Market, dalej jako „OHIM”)/autorskie prawo majątkowe. Podkreślić należy, że ww. znak towarowy został zgłoszony do rejestracji w OHIM, jednakże na dzień sporządzenia niniejszego wniosku nie został jeszcze zarejestrowany (przysługuje do niego prawo ze zgłoszenia). Dodatkowo w dniu aportu pomiędzy wnoszącym aport (Osobą Trzecią) a jego Nabywcą (Spółką) zostanie zawarta w przewidzianej przez prawo formie umowa przeniesienia własności przedmiotu aportu, tj. ww. praw. Wniesienie aportu będzie wiązało się z podwyższeniem kapitału zakładowego w Spółce. Zaznaczenia wymaga, że z posiadanych przez Wnioskodawcę informacji wynika, iż składnik wkładu niepieniężnego (aportu) nie jest ujawniony w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podmiotu wnoszącego wkład niepieniężny (aport) w postaci przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Jak wynika z analiz, wniesienie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa tytułem wkładu niepieniężnego do Spółki wiązać się będzie z powstaniem dodatniej wartości firmy w rozumieniu art. 16g ust. 2 updop.

Spółka rozważa wprowadzenie wchodzącego w skład aportu (wkładu niepieniężnego) znaku towarowego zgłoszonego do OHIM (lecz jeszcze niezarejestrowanego) do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych Spółki jako prawa własności przemysłowej lub jako autorskiego prawa majątkowego. Wartość początkowa tego znaku będzie równa jego wartości rynkowej wskazanej w akcie notarialnym dotyczącym podwyższenia kapitału zakładowego. Prawo z rejestracji tego znaku (w razie wprowadzenia go do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych Spółki jako prawo własności przemysłowej) będzie amortyzowane od miesiąca następującego po miesiącu, w którym prawo do znaku towarowego zostanie zarejestrowane w OHIM.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania:

Czy w uwarunkowaniach przedstawionego zdarzenia przyszłego prawo z rejestracji wspólnotowego znaku towarowego w OHIM stanowi podlegającą amortyzacji wartość niematerialną i prawną w rozumieniu art. 16b ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (w razie spełnienia pozostałych przesłanek wskazanych w tym przepisie)... /pytanie oznaczone we wniosku nr 1/

Czy Spółka będzie uprawniona do wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prawa ze zgłoszenia w OHIM wspólnotowego znaku towarowego (jako prawo własności przemysłowej) w dacie jego nabycia według wartości rynkowej stosując art. 16g ust. 10a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r.) i do rozpoczęcia dokonywania odpisów amortyzacyjnych od daty zarejestrowania go w OHIM... /pytanie oznaczone we wniosku nr 3/

Ad.1.

Zdaniem Spółki, prawo z rejestracji wspólnotowego znaku towarowego w OHIM stanowi podlegającą amortyzacji wartość niematerialną i prawną, w rozumieniu art. 16b ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, z pózn. zm., dalej „updop”) (po spełnieniu pozostałych przesłanek wskazanych w tym przepisie). Zgodnie bowiem z art. 16b ust. 1 pkt 6 updop, amortyzacji podlegają nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117, ze zm., dalej: „ustawa PWP”) o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi. Jeżeli zatem nabyte przedmiotowe prawo do znaku towarowego spełni pozostałe wymogi do uznania go za wartość niematerialną i prawną w rozumieniu przepisów updop (wykorzystywanie w prowadzonej działalności, okres użytkowania minimum rok) wówczas będzie ono podlegało amortyzacji według zasad określonych w przepisach ww. ustawy. Nie ma przy tym znaczenia, iż planowana rejestracja znaku ma nastąpić przed Urzędem Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (OHIM). Należy bowiem wskazać, iż ochrona wynikająca z uzyskania prawa do wspólnotowego znaku towarowego jest niemal identyczna jak ta wynikająca z rejestracji znaku towarowego w Urzędzie Patentowym RP.

Zgodnie z art. 153 ust. 1 ustawy PWP, przez uzyskanie prawa ochronnego nabywa się prawo wyłącznego używania znaku towarowego w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej. W przypadku wspólnotowego znaku towarowego jedyna zasadnicza różnica polega na tym, że zasięg terytorialny ochrony obejmuje wszystkie kraje członkowskie Unii Europejskiej (zob. art. 1 ust 2 i art. 9 Rozporządzenia Rady (WE) nr 207/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego, dalej „Rozporządzenie”). O tożsamości praw wyłącznych wynikających z rejestracji krajowej oraz wspólnotowej świadczy chociażby porównanie przepisów przewidujących możliwość zakazania osobie trzeciej używania zarejestrowanego znaku towarowego (art. 296 ustawy PWP oraz art. 9 Rozporządzenia), czy też ograniczeń prawa wyłącznego (art. 155-160 ustawy PWP oraz art. 12-13 Rozporządzenia). Należy również nadmienić, że zgodnie z art. 101 i nast. Rozporządzenia, dochodzenie roszczeń wynikających z naruszenia wspólnotowego znaku towarowego odbywa się na analogicznych zasadach jak w przypadku znaku krajowego. O tożsamości porównywanych praw wyłącznych może świadczyć również takt, że zgodnie z przepisami ustawy PWP rejestracja wspólnotowego znaku towarowego stanowi przesłankę odmowy udzielenia innemu podmiotowi prawa ochronnego na znak towarowy przez Urząd Patentowy (art. 132 ust. 2 ustawy PWP), jak również możliwość przekształcenia zgłoszenia wspólnotowego na zgłoszenie krajowego znaku towarowego (art. 108 Rozporządzenia). Jeżeli nie mielibyśmy do czynienia z tożsamym prawem, wspomniane przekształcenie zgłoszenia byłoby niemożliwe.

Podsumowując należy stwierdzić, że zarówno rejestracja znaku towarowego w Urzędzie Patentowym RP, jak też rejestracja wspólnotowego znaku towarowego w OHIM, prowadzi do uzyskania przez zgłaszającego tożsamego prawa podmiotowego, którego istotą jest uprawnienie do wyłącznego posługiwania się oznaczeniem w działalności zarobkowej lub zawodowej.

W związku z powyższym należy uznać, iż prawo do znaku towarowego uzyskane w wyniku rejestracji wspólnotowego znaku towarowego w OHIM stanowi wartość niematerialną i prawną na gruncie art. 16b ust. 1 pkt 6 updop. Tożsame stanowisko zaprezentował Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 22 lipca 2011 r. znak: IBPBI/2/423-475/11/JD.

Co zaś się tyczy zdolności amortyzacyjnej takiego prawa, to w konsekwencji przedstawionych powyżej argumentów, w ocenie Spółki, nie ma przeciwwskazań by prawo do wspólnotowego znaku towarowego w OHIM, nabytego przez Spółkę w drodze aportu przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa Osoby Trzeciej, podlegało amortyzacji podatkowej po jego rejestracji w ww. Urzędzie. W świetle powyższych argumentów Spółka zaznacza, że:

• ustawa PWP nie wskazuje by wspólnotowe znaki towarowe powinny być traktowane odmiennie na gruncie ustawy PWP od znaków towarowych zarejestrowanych w kraju członkowskim,
• Rozporządzenie wprost stanowi, że wspólnotowy znak towarowy traktowany jest w całości i na całym terytorium Wspólnoty tak jak krajowy znak towarowy.
  
  

Mając na uwadze treść ustawy PWP, Rozporządzenia oraz przedstawione powyżej argumenty, zdaniem Spółki, na gruncie ustawy PWP prawo z rejestracji wspólnotowego znaku towarowego, powinno być traktowane analogicznie do prawa ochronnego do znaku towarowego w rozumieniu tej ustawy. W konsekwencji Spółka nie widzi przeszkód, przy spełnieniu pozostałych przesłanek pozwalających na dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych na gruncie updop, aby prawo z rejestracji wspólnotowego znaku ochronnego w OHIM podlegało amortyzacji zgodnie z art. 16b ust. 1 pkt 6 updop. W ocenie Spółki, odmienne traktowanie wspólnotowego znaku towarowego stałoby w sprzeczności z ideą stworzenia jednolitego systemu jednej rejestracji znaku, chroniącej prawo podmiotów gospodarczych we wszystkich państwach Wspólnoty Europejskiej, bez potrzeby rejestracji krajowej. Stanowisko zgodne ze stanowiskiem Wnioskodawcy w zakresie możliwości amortyzacji wspólnotowego znaku towarowego na zasadach analogicznych do amortyzacji znaku towarowego zarejestrowanego w Urzędzie Patentowym znalazło poparcie w ocenie Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, w interpretacji indywidualnej z dnia 2 lutego 2011 r., nr IPPB3/423-781/10-2/MS.

Ad.3.

Zdaniem Spółki, będzie ona uprawniona do wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prawa ze zgłoszenia w OHIM wspólnotowego znaku towarowego (jako prawo własności przemysłowej) w dacie jego nabycia, według wartości rynkowej stosując art. 16g ust. l0a updop (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r.) i do rozpoczęcia dokonywania odpisów amortyzacyjnych od daty zarejestrowania go w OHIM. Zgodnie z art. 15 ust. 6 updop, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16 updop. W myśl natomiast art. 16b ust. 1 pkt 6 updop, amortyzacji podlegają nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117, ze zm.) o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzaną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Jak już zostało to wskazane w uzasadnieniu pytania 1, w ocenie Spółki prawo z rejestracji wspólnotowego znaku towarowego w OHIM stanowi podlegającą amortyzacji wartość niematerialną i prawną w rozumieniu art. 16b ust. 1 pkt 6 updop. Zakładając zaś pozytywną odpowiedź na pytanie przedstawione w pkt 1, należy zważyć co następuje.

Zgodnie z wyżej powoływanym przepisem, podatnik może dokonywać odpisów amortyzacyjnych od praw określonych w ustawie PWP (w tym od prawa z rejestracji w OHIM wspólnotowego znaku towarowego), zaliczonych do wartości niematerialnych i prawnych, gdy spełnione są następujące warunki:

• prawo do znaku towarowego zostanie nabyte przez podatnika,
• prawo do znaku towarowego nadaje się do gospodarczego wykorzystania,
• przewidywany okres ekonomicznej użyteczność) prawa do znaku towarowego wynosi co najmniej rok,
• prawo do znaku towarowego jest przeznaczone do używania na potrzeby podatnika.
  
  

W odniesieniu do praw ze zgłoszeń znaków towarowych (w tym zgłoszenia wspólnotowego znaku towarowego w OHIM) Spółka stoi na stanowisku, że w przypadku niezakończenla procedury rejestracji znaku towarowego przed dniem dokonania aportu przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa do Spółki, Spółka będzie uprawniona do rozpoznawania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej prawa do wspólnotowego znaku towarowego (który w majątku wnoszącego aport nie stanowił środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej wprowadzonych do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych i tym samym nie był amortyzowany przez podmiot wnoszący aport) jako kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych, dopiero począwszy od miesiąca, w którym nastąpi jego rejestracja w OHIM.

Zgodnie z art. 16h ust. 1 pkt 1 updop, odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych dokonuje się, co do zasady, od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym wartości te wprowadzono do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór.

Jednocześnie zgodnie z art. 16d ust. 2 updop, wartości niematerialne i prawne wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego łub wartości niematerialnej i prawnej.

Skuteczność przeniesienia na rzecz Spółki posiadanego przez Osobę Trzecią prawa do danego znaku towarowego, wymaga - w myśl art. 162 ust. 1 w zw. z art. 67 ust. 2 ustawy PWP - jedynie zawarcia odpowiedniej umowy z zachowaniem formy pisemnej pod rygorem nieważności. Zdaniem Spółki, w omawianym zdarzeniu przyszłym, wymóg ten zostanie spełniany poprzez złożenie oświadczenia wspólnika wnoszącego wkład oraz dokonanie odpowiednich zmian w umowie spółki. Dodatkowo pomiędzy wnoszącym aport (Osobą Trzecią) a jego Nabywcą (Spółką) zostanie zawarta w przewidzianej przez prawo formie umowa przeniesienia własności aportu. Jak podkreślił Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w wyroku z dnia 5 grudnia 2011 r. (sygn. akt: I SA/Rz 649/11 ) „za prawidłowe należy uznać stanowisko Spółki, że możliwe jest amortyzowanie praw ochronnych na znaki towarowe wniesione aportem jako prawa z rejestracji znaków towarowych w sytuacji, gdy prawa ochronne zostały przyznane po wniesieniu aportu".

Pogląd ten znajduje odzwierciedlenie również w interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe, z których wymienić tu można:

• interpretację indywidualną wydaną w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 20 maja 2009 r. (znak IPPB5/423-129/09-2/PS), w której organ podatkowy potwierdził stanowisko wnioskującej spółki, zgodnie z którym: „Dla skutecznego przeniesienia prawa ochronnego oraz prawa do zgłoszonego znaku towarowego w myśl Prawa własności przemysłowej konieczna jest forma pisemna zastrzeżona pod rygorem nieważności (odpowiednio art. 162 w związku z art. 67 oraz art. 127 Prawa własności przemysłowej). Dla skuteczności przejścia praw do znaków towarowych bez znaczenia jest natomiast kwestia ich rejestracji w Urzędzie Patentowym. W konsekwencji Spółka Komandytowa nabędzie prawa do znaku towarowego z chwilą podpisania umowy spółki dokumentującej aport i z tą datą będzie uprawniona do wprowadzenia tych praw do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych";
• postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego Poznań - Grunwald z dnia 12 marca 2007 r. (sygn. AD-IB/423/4/2006), w którym organ uznał, że: „ Art. 16b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uzależnia dokonania odpisów amortyzacyjnych od wpisu praw do znaku w urzędowych rejestrach znaków towarowych, lecz od spełnienia warunków określonych w tym przepisie. Jednym z elementów przesądzających o legalności amortyzacji podatkowej prawa do znaku towarowego jest jego nabycie. Spółka nabyta prawo do znaku towarowego z chwilą podpisania aktu notarialnego w dniu 19.09.2006 r., tj. w dniu podwyższenia kapitału zakładowego poprzez wniesienie aportu w postaci znaku towarowego i z tą datą ma prawo wprowadzić znak towarowy do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych".
  
  

Do ustalenia wartości początkowej wnoszonego znaku towarowego należy przyjąć regulacje zawarte w przepisach art. 16g ust. 10 w związku z art. 16g ust. l0a zdanie drugie updop, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r. (na podstawie przepisu przejściowego art. 12 ustawy z dnia 25 listopada 2010 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne - Dz. U Nr 226, poz. 1478). Przypomnieć bowiem należy, że Spółka jest spółką kapitałową, której pierwszy rok podatkowy rozpoczął się przed dniem 1 stycznia 2011 r., i trwa do dnia 31 grudnia 2011 r. Zgodnie z art. 16g ust. 10 updop, w razie nabycia w drodze kupna lub przyjęcia do odpłatnego korzystania przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, łączną wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi:

• suma ich wartości rynkowej - w przypadku wystąpienia dodatniej wartości firmy, ustalonej zgodnie z ust. 2,
• różnica między ceną nabycia przedsiębiorstwa lub Jego zorganizowanej części, ustaloną zgodnie z ust. 3 i 5, a wartością składników majątkowych niebędących Środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi - w przypadku niewystąpienia dodatniej wartości firmy.
  
  

Przepis art. 16g ust. 9 updop stosuje się odpowiednio w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze wkładu niepieniężnego. Jeżeli składniki majątku wchodzące w skład wkładu niepieniężnego nie były wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez podmiot wnoszący wkład niepieniężny (co zgodnie z założeniami będzie miało miejsce w planowanym zdarzeniu przyszłym), stosuje się odpowiednio wskazany wyżej art. 16g ust. 10 updop (art. 16g ust. l0a updop).W przypadku otrzymania w drodze wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa/zorganizowanej części przedsiębiorstwa, składników rzeczowych majątku czy praw majątkowych, które nie zostały wprowadzone przez spółkę wnoszącą aport (tu: Osobę Trzecią) do jej ewidencji środków trwałych 1 wartości niematerialnych i prawnych, a po stronie otrzymującego aport spełnia wszelkie przesłanki wyrażone w art. 16a oraz 16b updop, by uznać je za środki trwale bądź wartości niematerialne i prawne, to ich wartość początkowa powinna być ustalona zgodnie z art. 16g ust. l0a w powiązaniu z ust 10 updop jako suma ich wartości określonej przez udziałowców Spółki, nie wyższa jednak od ich wartości rynkowej, ale wyłącznie w przypadku wystąpienia dodatniej wartości firmy. Zgodnie bowiem z art. 16g ust l0a updop jeżeli składniki majątku wchodzące w skład wkładu niepieniężnego nie były wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez podmiot wnoszący wkład niepieniężny, stosuje się odpowiednio ust. 10. Z kolei art. 16g ust. 10 updop stanowi, że w przypadku nabycia w drodze kupna lub przyjęcia do odpłatnego korzystania przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, łączną wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości ich wartości rynkowej, w przypadku wystąpienia dodatniej wartości firmy.

Oznacza to, iż w związku z tym, że składniki majątkowe przedsiębiorstwa/zorganizowanej części przedsiębiorstwa będące przedmiotem wkładu niepieniężnego nie były wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych prowadzonej przez podmiot wnoszący wkład niepieniężny i jednocześnie niektóre z tych składników mogą spełniać w Spółce warunki do uznania ich za środki trwale lub wartości niematerialne i prawne, ich wartość początkowa powinna być ustalona przez Spółkę zgodnie z art. 16g ust. l0a updop w powiązaniu z ust. 10 updop, tj. jako suma ich wartości rynkowej, ale wyłącznie w przypadku wystąpienia dodatniej wartości firmy.

Z uwagi na powyższe Spółka stoi na stanowisku, iż jest uprawniona do wprowadzenia zgłoszonego znaku towarowego do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w dacie nabycia według jego wartości rynkowej, natomiast rozpoczęcie amortyzacji możliwe będzie od dnia uzyskania rejestracji ww. prawa w OHIM.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Na wstępie tut. Organ zaznacza, iż z dniem 1 stycznia 2011 r. ustawą z dnia 25 listopada 2010 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 226, poz. 1478), dokonano zmian w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie jednak z art. 12 ww. ustawy nowelizującej, podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych, u których rok podatkowy jest inny niż rok kalendarzowy i rozpoczął się przed dniem 1 stycznia 2011 r., stosują do końca przyjętego przez siebie roku podatkowego przepisy ustawy wymienionej w art. 2, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r. z tym, że:

• art. 19a ustawy wymienionej w art. 2, w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 kwietnia 2011 r. stosuje się do tego dnia;
• art. 6 ust. 1 pkt 10a i 11a ustawy wymienionej w art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się od dnia 1 stycznia 2011 r.
  
  

W związku z powyższym, w przedmiotowej sprawie, zastosowanie znajdą przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r. (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm. dalej „updop”).

Ustawa ta zawiera zamknięty katalog wartości niematerialnych i prawnych (dalej – „WNiP”). Zgodnie z art. 16b ust. 1 updop, amortyzacji podlegają z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

1. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
2. spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
3. prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
4. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
5. licencje,
6. prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U z 2003 Nr119 poz. 1117 z późn. zm.),
7. wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej handlowej naukowej lub organizacyjnej (know how)
   
   

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Aby więc prawo ochronne na znak towarowy mogło zostać uznane za WNiP w rozumieniu art. 16b ust. 1 pkt 6 updop musi spełniać następujące warunki:

• prawo ochronne na znak towarowy musi zostać nabyte przez podatnika,
• musi się nadawać do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania,
• prawo ochronne na znak towarowy musi być wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1,

-przewidywany okres jego wykorzystywania winien wynosić dłużej niż rok.

W zakresie praw ochronnych na znaki towarowe podkreślić należy, że zgodnie z art. 6 ust. 1 w związku z art. 162 ustawy Prawo własności przemysłowej, prawem zbywalnym są patenty oraz dodatkowe prawa ochronne na wynalazki, prawa ochronne na wzory użytkowe i znaki towarowe, a także prawa z rejestracji na wzory przemysłowe, topografie układów scalonych oraz oznaczenia geograficzne.

Jak stanowi art. 120 ustawy Prawo własności przemysłowej, znakiem towarowym może być każde oznaczenie, które można przedstawić w sposób graficzny, jeżeli oznaczenie takie nadaje się do odróżnienia towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa. Znakiem towarowym może być w szczególności wyraz, rysunek, ornament, kompozycja kolorystyczna, forma przestrzenna, w tym forma towaru lub opakowania, a także melodia lub inny sygnał dźwiękowy. W celu uzyskania pełnej ochrony prawnej w odniesieniu do przedmiotów własności przemysłowej dla większości z nich wymagane jest:

• dokonanie ich zgłoszenia do Urzędu Patentowego RP,
• wydanie przez ten organ decyzji w sprawie udzielenia patentu, praw ochronnych lub praw z rejestracji.
  
  

Jak już wskazano, w przeciwieństwie do środków trwałych, updop przewiduje zamknięty katalog wartości niematerialnych i prawnych, na nabycie których wydatki rozpoznawane powinny być jako koszt podatkowy w formie odpisów amortyzacyjnych. Oznacza to, iż prawa, które w dacie nabycia nie spełniają warunków określonych w art. 16b ust. 1 updop nie mogą zostać uznane za wartości niematerialne i prawne. Tym samym nie podlegają amortyzacji dla celów podatkowych.

Wskazać przy tym należy, iż skoro prawo ochronne na znak towarowy powstaje wskutek prawokształtującej decyzji Urzędu Patentowego, to nie istnieje przed wydaniem takiej decyzji. Jakkolwiek ustawa Prawo własności przemysłowej wprost wskazuje na możliwość przeniesienia prawa ze zgłoszenia, na które nie zostało jeszcze udzielone prawo ochronne, niemniej przedmiotem takiego przeniesienia nie jest prawo ochronne na znak towarowy, ale ekspektatywa takiego prawa. Art. 16b ust. 1 pkt 6 updop nie przewiduje możliwości amortyzowania takiej swoistej ekspektatywy. Amortyzowaniu podlega tylko prawo do znaku towarowego i to pod warunkiem jego nabycia, użyteczności do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania w przewidywalnym okresie dłuższym niż rok oraz wykorzystywania na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Nie ma więc podstaw do przypisywania użytemu w art. 16b ust. 1 pkt 6 updop praw określonych w ustawie Prawo własności przemysłowej innego zakresu znaczeniowego niż stanowi ta ustawa (tj. prawa ochronnego na znak towarowy).

W świetle powyższego ponownie podkreślić należy, że elementarnym warunkiem uznania za WNiP praw ochronnych na znak towarowy jest jego zarejestrowanie przez podmiot wnoszący aport przed ich nabyciem przez Spółkę a nie uzyskanie przez Nią stosownej decyzji z Urzędu Patentowego, po nabyciu w drodze aportu prawa ze zgłoszenia znaku towarowego jak będzie to miało miejsce w przedmiotowej sprawie. Brak jest zatem podstaw do uznania, że prawa ochronne na znak towarowy, które Wnioskodawca uzyska w przyszłości będą podlegać amortyzacji podatkowej, ponieważ nie stanowią one wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 6 updop. Zatem, Spółka nie ma podstaw prawnych do uznania za składniki majątku trwałego, a tym samym do ustalania ich wartości początkowej i dokonywania odpisów amortyzacyjnych dla celów podatkowych.

Wskazać przy tym należy również na pogląd wyrażony przez NSA w wyroku z dnia 28 kwietnia 2009 r. sygn. akt II FSK 23/08, w którym Sąd wskazał, że „z faktu, iż w pewnych sytuacjach udzielana jest ochrona prawna także w przypadku ekspektatywy praw ochronnych, nie wynika, że ochrona taka, realizowana na płaszczyźnie cywilnoprawnej, musi mieć także konsekwencje prawnopodatkowe, a w szczególności odnoszące się do amortyzowania wartości niematerialnych i prawnych w rachunku podatkowym. Niewątpliwie znak towarowy istnieje niezależnie od stopnia jego ochrony i ma określoną wartość ekonomiczną, ale nie można stawiać znaku równości między tak rozumianym znakiem towarowym, a prawem ochronnym na znak towarowy, jako szczególnym prawem podmiotowym, z nabyciem którego wiązać się mogą określone przez prawo skutki podatkowe. Czym innym jest żądanie zaprzestania używania przez inne podmioty znaku, co do którego określony podmiot wszczął procedurę zmierzającą do uzyskania na ten znak prawa ochronnego, a czym innym domaganie się prawa do amortyzowania prawa, które wobec niewydania stosownej decyzji przez uprawniony organ jeszcze prawem do znaku towarowego nie jest, ale może nim w przyszłości zostać. Czym innym jest zbycie praw ze zgłoszenia dokonanego w Urzędzie Patentowym i tym samym upoważnienie nabywcy do korzystania ze zgłoszonego znaku, a czym innym podatkowe, kosztowe rozliczanie nabytego w ten sposób uprawnienia. Automatyzm polegający na upatrywaniu podstaw do wywodzenia skutków prawnopodatkowych z faktu uzyskania określonego zakresu ochrony cywilnoprawnej nie jest zatem uzasadniony, ponieważ skutki podatkowe w postaci możliwości amortyzowania nabytych wartości niematerialnych i prawnych powstają tylko wtedy, jeżeli ustawa podatkowa tak stanowi i nie stanowią ani swoistego dopełnienia, ani rezultatu uzyskania ochrony o charakterze cywilnoprawnym”.

Mając na uwadze treść art. 16 ust. 1 rozporządzenia Rady Wspólnot Europejskich z dnia 26 lutego 2009r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (Dz.Urz.UE L 2009 Nr 78, str. 1), który stanowi, iż jeżeli art. 17 – 24 nie stanowią inaczej, wspólnotowy znak towarowy jako przedmiot własności traktowany jest w całości i na całym terytorium Wspólnoty tak jak krajowy znak towarowy zarejestrowany w państwie członkowskim, w którym według rejestru wspólnotowych znaków towarowych:

1. właściciel ma swoją siedzibę lub swoje miejsce zamieszkania w dacie dokonywania oceny,
2. b jeżeli lit. a) nie stosuje się, właściciel znaku ma przedsiębiorstwo w dacie dokonywania oceny

powyższe uwagi dot. praw ochronnych na znaki towarowe zarejestrowane na zasadach określonych w ustawie Prawo własności przemysłowej mają odniesienie do praw ochronnych na wspólnotowe znaki towarowe.

Biorąc pod uwagę powyższe, stanowisko Spółki należało uznać za nieprawidłowe.

Ze względu na fakt, iż tut. Organ uznał stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 za nieprawidłowe, odpowiedź na pytanie oznaczone we wniosku nr 3 dot. sposobu amortyzowania stała się bezprzedmiotowa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego do końca 2010 roku.

Nadmienia się, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku numerami 2 i 4 wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – j.t. Dz. U. z dnia 14 marca 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.