2014.04.24 - Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP2/443-26/14-7/KW
z 24 kwietnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 9 stycznia 2014 r. (data wpływu 13 stycznia 2014 r.), uzupełnionym pismami z dnia 24 marca 2014 r. (data wpływu 27 marca 2014 r.) oraz z dnia 9 kwietnia 2014 r. (data wpływu 14 kwietnia 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie realizacji projektu „…” na terenie Wnioskodawcy odnośnie:

uznania za świadczenie usług oraz opodatkowania czynności montażu instalacji solarnych na rzecz Właścicieli nieruchomości,

momentu powstania obowiązku podatkowego oraz

zastosowania stawki podatku VAT

–jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za świadczenie usług oraz opodatkowania czynności montażu instalacji solarnych na rzecz Właścicieli nieruchomości, momentu powstania obowiązku podatkowego, zastosowania stawki podatku VAT, obowiązku ewidencjonowania wpłat mieszkańców uczestniczących w projekcie za pomocą kas rejestrujących oraz prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami montażu instalacji solarnych wykonanych na terenie Lidera i terenach Gmin Partnerskich na budynkach jednorodzinnych, budynkach plebanii, budynku klasztoru, szkołach oraz z przebudową kotłowni.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismami z dnia 24 marca 2014 r. i 9 kwietnia 2014 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy, o kwestie związane z reprezentacją oraz o brakującą opłatę.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Miasto X (dalej: Miasto, Wnioskodawca) w partnerstwie z 7 Gminami (dalej: Partner) przystąpiło do realizacji wspólnego projektu pod nazwą „…” w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013, Oś Priorytetowa VI: Środowisko i czysta energia, Działanie 6.2. Energia przyjazna środowisku (dalej: projekt). W dniu 27 listopada 2013 r. pomiędzy Miastem a Urzędem Marszałkowskim w … zawarto umowę o dofinansowanie przedmiotowego projektu.

Zasadniczym celem projektu jest poprawa stanu środowiska naturalnego i ograniczenie zagrożeń ekologicznych poprzez wykorzystanie energii ze źródeł odnawialnych. Projekt jest realizowany w 78,38% ze środków finansowych pochodzących z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego.

Miasto przystępując do realizacji projektu wypełnia swoje ustawowe zadania. W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r., poz. 594, z późn. zm.), gminy wykonują zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność, natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gmin należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy sprawy ochrony środowiska i przyrody należą do zadań własnych gmin. Natomiast zgodnie z art. 403 ust. 2, w związku z art. 400a ust. 1 pkt 21 i pkt 22 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U z 2013 r., poz. 1232 j.t.), finansowanie ochrony środowiska w zakresie przedsięwzięć związanych z ochroną powietrza i wspomagania wykorzystania lokalnych źródeł energii odnawialnej oraz wprowadzania bardziej przyjaznych dla środowiska nośników energii określony jest jako zadanie własne gmin. Z kolei, zgodnie z treścią art. 216 ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 885 j.t., ze zm.), wydatki budżetów gmin mogą być przeznaczone na realizację programów finansowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, tj. środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej.

Wnioskodawca z każdym z Partnerów zawarł umowę o realizacji wspólnego projektu. W myśl tych umów, Miasto jest Liderem projektu, jego zadaniem jest reprezentowanie wszystkich Partnerów w zakresie przygotowania i realizacji projektu. Lider projektu jest podmiotem wszelkich praw i obowiązków wobec Instytucji Zarządzającej Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa i Urzędu Marszałkowskiego Województwa związanych z jego przygotowaniem i wdrożeniem. Lider zabezpiecza w swoim budżecie środki finansowe na realizację projektu. Miasto jest również zobowiązane do przedłożenia Instytucji Zarządzającej Regionalnego Programu Operacyjnego dowodów poniesionych wydatków i rozliczenia projektu. Partner zobowiązany jest do wpłacenia na rachunek wskazany przez Lidera przypadającego na niego udziału w realizacji projektu oraz do przekazania na ten rachunek zebranych od Właścicieli nieruchomości (budynków jednorodzinnych, plebanii, klasztoru) będących mieszkańcami danej gminy, wpłat w wysokości 20,62% wartości montażu instalacji solarnych. Wpłaty te Właściciele nieruchomości przekazują Miastu i danej Gminie na podstawie umów zawartych odpowiednio z Miastem lub Gminą. Na mocy umowy wpłaty Właścicieli nieruchomości położonych na terenie partnerskiej Gminy – dokonane na rachunek bankowy danej Gminy w wysokości 20,62% wartości montażu instalacji solarnej – są przekazywane przez Partnerów Liderowi w celu zabezpieczenia środków na wynagrodzenia dla wykonawców usług i dostawców materiałów związanych z realizacją projektu. Po realizacji i rozliczeniu projektu, każdy Partner otrzyma refundację proporcjonalnie do poniesionych kosztów na zrealizowaną na terenie swojej gminy w ramach projektu infrastrukturę ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Planowane zakończenie projektu to rok 2015. Projekt obejmuje montaż 1.000 kompletów zestawów solarnych w celu przygotowania w okresie całorocznym ciepłej wody użytkowej w indywidualnych budynkach jednorodzinnych (986 instalacji), w budynkach plebanii (6 instalacji), w budynku klasztornym (1 instalacja) oraz w budynkach użyteczności publicznej typu szkoła podstawowa, gimnazjum, liceum (7 instalacji), oraz przebudowę istniejącej w szkole kotłowni, w której energia będzie wytwarzana poprzez spalanie biomasy. Wszystkie szkoły objęte projektem są szkołami publicznymi, dla których jednostki samorządu terytorialnego są organami założycielskimi i prowadzącymi. Szkoły te nie posiadają osobowości prawnej i nie są Właścicielami nieruchomości, z którymi Lider lub Partner podpisuje umowy o uczestnictwie w projekcie.

Na terenie Miasta zostaną zamontowane instalacje solarne na 150 budynkach jednorodzinnych oraz na jednym budynku plebanii. Zestawy solarne mają być zamontowane na dachu bądź elewacji budynków. Zestaw instalacji solarnej składał się będzie z: kolektor słoneczny płaski z absorberem wysokoselektywnym, zasobnik ciepła – podgrzewacz c.w.u. dwuwężownicowy + wejście na grzałkę, zestaw do podłączenia kolektorów płaskich typu harfowego, płyn do kolektorów, grupa solarna 1-6 l/min., zestaw do podłączenia podwójnej grupy solarnej ze zbiornikiem do instalacji, naczynie wzbiorcze do obiegu glikolowego, regulator solarny z zabezpieczeniem antyprzepięciowym i kompletem czujników, otuliny, uchwyt dachowy, zawór mieszający na wyjściu c.w.u., zestaw podłączeniowy do pieca c.o. – rury, kształtki, zawory, pompa.

Na etapie przygotowawczym zebrano od mieszkańców zainteresowanych uczestnictwem w projekcie „Deklaracje dotyczące udziału w projekcie zakupu i instalacji kolektorów słonecznych”. Udział mieszkańca ma wyrażać się poprzez udostępnienie nieruchomości celem wykonania montażu instalacji solarnej oraz poprzez współfinansowanie całkowitego kosztu instalacji wraz z kosztem nadzoru inwestorskiego i inwentaryzacji powykonawczej.

Podpisując Umowę z Właścicielem, Właściciel nieruchomości zobowiązał się do wpłaty w terminie do dnia 31 marca 2014 r. na rzecz Miasta (Partnera) kwoty równoważnej 20,62% wartości usługi montażu instalacji solarnej, która to wartość zostanie dokładnie określona po przeprowadzeniu postępowań o udzielenie zamówień publicznych. O wartości usługi montażu Miasto (Partner) powiadomi Właściciela nieruchomości pisemnie. W przedmiotowym piśmie zostanie wskazany rachunek bankowy Miasta (odpowiednio – Partnera), na który należy dokonać wpłat. Wpłaty dokonywane mają być za pośrednictwem banku, poczty lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej. Mieszkańcy zostaną poinformowani o konieczności dokładnego opisywania dowodu wpłaty. W przypadku braku zapłaty 20,62% wartości montażu instalacji solarnej, Wnioskodawca ma prawo rozwiązać umowę ze skutkiem natychmiastowym, co oznacza w szczególności brak prawa udziału Właściciela nieruchomości w projekcie.

Na podstawie pełnomocnictw udzielonych przez wszystkich Partnerów uczestniczących w projekcie, Miasto przeprowadzi postępowania przetargowe i w imieniu własnym i wszystkich Gmin Partnerskich podpisze umowy z wykonawcami kontraktów. Na rzecz Wnioskodawcy zostaną przesłane przez wykonawców faktury dokumentujące dokonane wydatki związane z realizacją projektu.

Na mocy Umowy z Właścicielem wartość usługi montażu instalacji solarnej uwzględnia: dokumentację projektową; urządzenia i materiały użyte do montażu instalacji solarnej do podgrzewania wody użytkowej oraz wykonania usługi, a także roboty adaptacyjne i budowlane; instrukcję eksploatacji i obsługi urządzeń; szkolenie w zakresie eksploatacji i obsługi; gwarancję jakości i rękojmi za wady; serwisowanie instalacji w okresie gwarancji i rękojmi za wady; prace przygotowawcze w zakresie projektu; zarządzanie projektem. Również w przypadku zmniejszenia wysokości dofinansowania projektu przez Instytucję Zarządzającą, a także wystąpienia kosztów niekwalifikowalnych, Właściciel nieruchomości jest zobowiązany do dokonania odpowiedniej dopłaty w terminie 30 dni od otrzymania stosownego powiadomienia od Miasta (Partnera).

W pismach, stanowiących uzupełnienie wniosku, Zainteresowany wskazał, że:

realizacja przedmiotowej inwestycji na budynkach Właścicieli jest uzależniona od wpłat dokonywanych przez poszczególnych Właścicieli nieruchomości. Wynika to wprost z umów zawartych z Właścicielami nieruchomości przez Lidera projektu i poszczególne Gminy Partnerskie;
zadane w poz. 69 wniosku ORD-IN pytanie oznaczone jako pytanie nr 4 dotyczy indywidualnych budynków jednorodzinnych;
klasyfikacja indywidualnych budynków jednorodzinnych według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB), wprowadzonej Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r., jest następująca: sekcja 1, dział 11, grupa 111, klasa 1110 – budynki mieszkalne jednorodzinne;
przedmiotowe budynki jednorodzinne, na których zostaną zamontowane instalacje solarne, będą zaliczane do budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa nie przekracza 300 m²;
zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych (PKOB) plebania zaliczana jest do sekcji 1, dział 11, grupy 111, klasy 1130 – budynki zbiorowego zamieszkania;
co najmniej połowa powierzchni użytkowej budynku plebanii jest wykorzystywana do celów mieszkalnych;
montaż przedmiotowych instalacji solarnych będzie wykonywany w ramach termomodernizacji budynków jednorodzinnych i budynku plebanii;
mieszkańcy uczestniczący w projekcie, którzy będą dokonywali wpłat tytułem montażu instalacji solarnych, są osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej i rolnikami ryczałtowymi. Przedmiotowy projekt jest skierowany do osób fizycznych a nie przedsiębiorców, natomiast montaż instalacji solarnych ma być dokonany na ich domach mieszkalnych;
z prowadzonej ewidencji i dowodów dokumentujących dokonywane wpłaty będzie jednoznacznie wynikać, jakiej konkretnie czynności dotyczy wpłata. W tytule wpłaty dokonanej przez uczestnika projektu (nie dotyczy plebanii) ma widnieć zapis: „usługa montażu instalacji solarnej”;
efekty powstałe w wyniku realizacji przedmiotowego projektu nie pozostaną własnością Wnioskodawcy – Lidera:
1. efekty powstałe w wyniku realizacji projektu zostaną przekazane innym podmiotom, tj. Właścicielom nieruchomości (po 5 latach od daty zakończenia i rozliczenia projektu);
2. wszystkie efekty (całość zamontowanej instalacji solarnej), powstałe w wyniku realizacji projektu, zostaną przekazane innym podmiotom, tj. Właścicielom nieruchomości;
3. Właściciel zobowiązany jest do wpłaty w wysokości 20,62% wartości montażu instalacji, tytułem zwrotu części kosztów za wykonanie na jego rzecz usługi montażu instalacji solarnej. Przekazanie efektów poza powyższym kosztem, określonym przez Właściciela nieruchomości, nie będzie wiązało się z dodatkowymi opłatami. Zawarcie umowy pomiędzy Właścicielem nieruchomości a Miastem, na mocy której nastąpi przeniesienie tytułu władania przedmiotową instalacją, należy traktować jako kolejny etap założeń projektu;
wszystkie faktury dokumentujące nabycie towarów i usług związanych z realizacją przedmiotowego projektu w partnerstwie przez Lidera i wszystkich Partnerów będą wystawiane na Lidera (Wnioskodawcę), gdyż Lider został upoważniony przez Partnerów do zawierania umów z wykonawcą usługi montażu instalacji solarnej;
wszystkie wydatki ponoszone w trakcie realizacji projektu w partnerstwie będą wykorzystywane w odniesieniu do:
1. instalacji solarów na poszczególnych nieruchomościach, tj. na:
  - udynkach jednorodzinnych – będą wykorzystywane wyłącznie do czynności opodatkowanych,
  - budynku plebanii – będą wykorzystywane wyłącznie do czynności opodatkowanych,
  - budynku klasztornego – będą wykorzystywane wyłącznie do czynności opodatkowanych,
  - budynkach użyteczności publicznej (szkoły) – będą wykorzystywane wyłącznie do czynności niepodlegających opodatkowaniu;
2. przebudowy kotłowni w szkole – będą wykorzystywane wyłącznie do czynności niepodlegających opodatkowaniu;
w przypadku, gdy poniesione wydatki będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych i zwolnionych bądź czynności niepodlegających opodatkowaniu, Wnioskodawca będzie miał obiektywną, rzeczywistą możliwość odrębnego przyporządkowania kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami opodatkowanymi, zwolnionymi lub niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca w ten sposób skonstruował postępowania w przedmiocie udzielenia zamówienia publicznego na wykonanie usług montażu instalacji solarnych, że będzie miał możliwość przyporządkowania poszczególnych wydatków do poszczególnych kategorii czynności, w szczególności przebudowa kotłowni w szkole będzie zrealizowana na podstawie postępowania odrębnego od innych realizowanych w ramach przedmiotowego projektu. Wyodrębnienie koszów związanych z tą inwestycją nie będzie przysparzało trudności;
Wnioskodawca zamierza refakturować koszt usługi montażu instalacji solarnych wykonywanych na terenach Gmin Partnerskich na poszczególne Gminy Partnerskie.

Ponadto Wnioskodawca doprecyzował, że zakres zadanych pytań nr 1, 2, 3 i 4 wniosku ORD-IN, w których mowa o Właścicielach nieruchomości, dotyczy wyłącznie nieruchomości położonych na terenie Wnioskodawcy. Pytania nr 1, 2, 3 i 4 wniosku ORD-IN dotyczą budynków jednorodzinnych (150 szt.) i budynku plebanii (1 szt.). Efekty powstałe w wyniku realizacji przedmiotowego projektu w partnerstwie w części dotyczącej terenu Gmin Partnerskich nie będą własnością Wnioskodawcy – Lidera. Zgodnie z § 5 Umowy partnerskiej „Własność majątku uzyskanego w ramach projektu”, infrastruktura powstała w wyniku realizacji projektu stanowić będzie własność Partnerów odpowiednio do lokalizacji. Wszystkie efekty powstałe w wyniku realizacji projektu na mocy umowy partnerskiej zostaną przekazane poszczególnym Partnerom (staną się ich własnością) w momencie ich wytworzenia na mocy umowy partnerskiej. Każdy Partner współfinansuje realizację projektu poprzez wpłacenie na rachunek wskazany przez Lidera przypadającego na danego Partnera udziału, przekazuje ponadto wpłaty zebrane od swoich Właścicieli nieruchomości uczestniczących w projekcie. Na ten sam rachunek będzie przekazane dofinansowanie unijne, które w części pokryje koszt realizacji projektu na terenie wszystkich Gmin i Lidera. Uzyskanie przez Partnerów efektów poza powyższymi wpłatami, nie będzie wiązało się z dodatkowymi opłatami. Wnioskodawca dodał, że każdy z Partnerów, który zostanie właścicielem infrastruktury powstałej w wyniku realizacji projektu, będzie zobowiązany do zapewnienia ciągłości jej utrzymania przez okres co najmniej 5 lat od daty zakończenia realizacji projektu. Każdy z Partnerów, po upływie 5 letniego okresu trwałości projektu, przekaże instalacje solarne zamontowane na jej terenie na rzecz Właścicieli nieruchomości, na zasadach określonych w umowie z Właścicielem.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy świadczenie Miasta na rzecz Właścicieli nieruchomości w postaci montażu instalacji solarnej w okresie trwałości Projektu, tj. przez okres 5 lat, w czasie których instalacja stanowić będzie własność Miasta – jest odpłatnym świadczeniem usług przez Wnioskodawcę w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054)? (oznaczone jako pytanie nr 1 wniosku ORD-IN)
Czy momentem powstania obowiązku podatkowego Miasta z tytułu świadczenia montażu instalacji solarnej na nieruchomościach Właścicieli w świetle podanego stanu faktycznego jest moment otrzymania wpłaty Właściciela nieruchomości mającej charakter zaliczkowy? (oznaczone jako pytanie nr 2 wniosku ORD-IN)
Czy świadczenie Wnioskodawcy na rzecz Właścicieli nieruchomości w postaci montażu instalacji solarnej w momencie przekazania Właścicielom nieruchomości na własność zamontowanych na budynkach mieszkańców instalacji solarnych będzie stanowiło odrębną czynność podlegającą opodatkowaniu? (oznaczone jako pytanie nr 3 wniosku ORD-IN) W razie uznania, że świadczenie Wnioskodawcy na rzecz Właścicieli nieruchomości w postaci montażu instalacji solarnej stanowi odpłatne świadczenie usług, a przekazanie Właścicielom nieruchomości na własność zamontowanych na budynkach mieszkańców instalacji solarnych nie jest odrębną czynnością podlegającą opodatkowaniu:
Czy usługa montażu instalacji solarnej, z tytułu której Właściciel nieruchomości zobowiązany będzie do wpłaty w wysokości 20,62% wartości usługi montażu – podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w wysokości 8% przy założeniu, że powierzchnia użytkowa budynków, na których montowane będą kolektory nie przekracza 300 m²? (oznaczone jako pytanie nr 4 wniosku ORD-IN)
Czy w odniesieniu do usługi montażu solarów na budynku plebanii, usługa montażu instalacji solarnej w ramach projektu na rzecz Właściciela nieruchomości podlega również opodatkowaniu stawką 8% przy złożeniu, że co najmniej połowa powierzchni użytkowej wykorzystywana jest do celów mieszkalnych? (oznaczone jako pytanie nr 5 wniosku ORD-IN)

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Wnioskodawca uważa, że świadczenie Miasta na rzecz Właścicieli nieruchomości położonych na terenie Miasta w postaci montażu instalacji solarnej – w tym również w okresie trwałości projektu, tj. przez okres 5 lat, w czasie których instalacja stanowić będzie własność Miasta – jest odpłatnym świadczeniem usług przez Zainteresowanego w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Według art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z utrwalonym stanowiskiem organów stosujących prawo, usługą będzie takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument (odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym). Aby zatem mówić o czynności opodatkowanej, konieczne jest zaistnienie świadczenia (usługi) podatnika na rzecz innej osoby, a świadczenie to następuje w wyniku istniejącej umowy zobowiązaniowej.

W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z konkretnym świadczeniem – montaż instalacji solarnej, które zostanie wykonane w ramach umowy zobowiązaniowej między dwoma określonymi stronami transakcji: Wnioskodawcą i Właścicielem nieruchomości. Miasto jest podatnikiem podatku VAT na mocy art. 15 ust. 6 ustawy o VAT. Natomiast Właściciel nieruchomości objętej projektem w wyniku spełnienia świadczenia (usługi) odniesie korzyść o charakterze majątkowym. Kwota, którą Właściciel nieruchomości ma wpłacić na rzecz Miasta, jest wyrazem współfinansowania kosztów związanych z realizacją usługi montażu solarów. Każdy właściciel nieruchomości, który zgłosił chęć uczestnictwa w projekcie i podpisze umowę z Miastem zobowiąże się do wpłacenia kwoty równoważnej 20,62% wartości usługi montażu instalacji solarnej. Z powyższego wynika, że zachodzi bezpośredni związek pomiędzy dokonaną wpłatą a świadczeniem polegającym na montażu instalacji solarnej. Pomimo, że przez okres trwałości projektu, instalacja pozostanie własnością Wnioskodawcy, Miasto zobowiązane będzie do przeniesienia własności instalacji na Właściciela nieruchomości, co oznacza, że Właściciel będzie miał roszczenie wobec Miasta o przeniesienie własności (tj. będzie mógł dochodzić sądownie owego przeniesienia, jeśli Miasto uchylałoby się od spełnienia swego obowiązku). Warunkiem wszakże posiadania owego roszczenia jest uprzednia wpłata przez Właściciela 20,62% wartości usługi montażu instalacji solarnej na rzecz Zainteresowanego w określonym w umowie z Właścicielem terminie.

Oznacza to, że wpłata stanowi częściowy ekwiwalent (wynagrodzenie) od Właściciela na rzecz Miasta w zamian za świadczenie w postaci usługi montażu instalacji. Innymi słowy, Wnioskodawca nie świadczy usługi nieodpłatnie, lecz odpłatnie, gdyż Właściciel częściowo partycypuje w kosztach usługi. Dla kwalifikacji usługi świadczonej przez Miasto nie ma znaczenia odroczenie w czasie skutku w postaci przeniesienia własności.

Zatem Wnioskodawca uznaje, że wpłata w wysokości 20,62% jest wynagrodzeniem na rzecz Miasta z tytułu montażu na jego nieruchomości instalacji solarnej, a sam montaż stanowi odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Ad. 2

Według Wnioskodawcy obowiązek podatkowy Miasta z tytułu świadczenia montażu instalacji solarnej powstaje w momencie otrzymania od Właściciela nieruchomości wpłaty tytułem częściowego wynagrodzenia za usługę montażu, przed wykonaniem tego montażu, tj. wpłaty mającej charakter zaliczkowy w rozumieniu art. 19a ust. 8 ustawy o VAT. Zgodnie z podpisaną z Miastem umową z Właścicielem, Właściciel nieruchomości jest zobowiązany dokonać przedmiotowej wpłaty w terminie do dnia 31 marca 2014 r. Natomiast w razie braku zapłaty kwoty stanowiącej 20,62% wartości usługi montażu instalacji solarnej, Miasto ma prawo rozwiązać umowę ze skutkiem natychmiastowym, co oznacza w szczególności brak prawa udziału Właściciela nieruchomości w projekcie. Zgodnie ze wstępnym harmonogramem prac na terenie Miasta, montaż instalacji solarnej na nieruchomościach nastąpi w terminie do końca 2014 r. Z powyższego wynika więc, że kwoty uiszczane przez Właścicieli nieruchomości na poczet wykonania przez Miasto usługi montażu instalacji solarnej stanowią zaliczki, w związku z otrzymaniem których po stronie Wnioskodawcy powstaje obowiązek podatkowy.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. Jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4 (art. 19a ust. 8 ustawy o VAT).

W związku z powyższym w przedmiotowej sprawie z tytułu otrzymywanych wpłat dokonywanych przez Właścicieli nieruchomości na poczet wykonania przez Wnioskodawcę usługi montażu instalacji solarnych obowiązek podatkowy powstanie z chwilą otrzymania wpłaty (zaliczki).

Stosownie do art. 29a ust. 1 i 2 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Uwzględniając zatem w rozpatrywanej sprawie powyżej cytowany art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, Zainteresowany stwierdził, że podstawą opodatkowania z tytułu świadczonej przez Wnioskodawcę usługi montażu instalacji solarnej będzie kwota należna, w postaci wpłaty (zaliczki), którą uiszcza Właściciel nieruchomości biorący udział w projekcie zgodnie z zawartą umową. Po wykonaniu usługi Właściciel nieruchomości nie jest już zobowiązany do dokonywania dodatkowych opłat z tytułu wykonanej na jego rzecz usługi.

Ad. 3

Zdaniem Wnioskodawcy, czynność polegająca na bezpłatnym przeniesieniu własności instalacji solarnej nie stanowi odrębnej czynności, która podlegałaby opodatkowaniu podatkiem VAT. Zawarcie umowy pomiędzy Właścicielem nieruchomości a Miastem, na mocy której nastąpi przeniesienie tytułu władania przedmiotową instalacją, należy traktować jako kolejny etap realizacji założeń projektu. Wszelkie czynności podejmowane przez Miasto w ramach projektu stanowią jedną całość. Ponadto podkreślenia wymaga, że Właściciel otrzyma korzyść majątkową w postaci możliwości korzystania z instalacji solarnej już w momencie jej zamontowania na jego budynku, tj. korzyść polegającą na uzyskiwaniu ciepłej wody użytkowej bez dodatkowych kosztów, a wpłata mieszkańca uiszczana jest z tytułu całokształtu usługi świadczonej przez Miasto na jego rzecz, w tym przeniesienia na jego rzecz własności instalacji po okresie 5 lat (w umowie z Właścicielem określono w składzie wartości usługi m.in. urządzenia i materiały użyte do montażu instalacji solarnej do podgrzewania wody użytkowej). Zatem wpłata w wysokości 20,62% jest wynagrodzeniem na rzecz Miasta z tytułu montażu na jego nieruchomości instalacji solarnej, a sam montaż stanowi odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Ad. 4

W ocenie Zainteresowanego, usługa montażu instalacji solarnej, z tytułu której Właściciel nieruchomości zobowiązany będzie do wpłaty w wysokości 20,62% wartości usługi montażu – podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w wysokości 8% przy założeniu, że powierzchnia użytkowa budynków, na których montowane będą kolektory nie przekracza 300 m2.

Na mocy art. 5a ustawy o VAT, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Stosownie do przepisu art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. W przepisach ustawy, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku w stosunku do niektórych czynności. Na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W rozumieniu art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym – zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy – rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Według art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11. Przepis art. 41 ust. 12b ustawy stanowi, iż do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), w części „Objaśnienia wstępne” pkt 2 „Pojęcia podstawowe” stanowi m.in., iż:

budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Przystosowane są do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów;

budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem;

budynki mieszkalne jednorodzinne – 111;

budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe – 112, w tym: budynki o trzech i więcej mieszkaniach (PKOB 1122);

budynki zbiorowego zamieszkania – 113.

Mając na uwadze ww. przepisy Wnioskodawca stwierdził, iż od dnia 1 stycznia 2011 r. zastosowanie stawki preferencyjnej (8%) możliwe jest m.in. dla czynności stanowiących usługi budowy, remontu, modernizacji i termomodernizacji oraz przebudowy – budynków lub ich części, zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej, 8% stawki podatku.

Wnioskodawca będzie realizował projekt polegający na wykonaniu na rzecz wyłonionych w odrębnym trybie mieszkańców Miasta X usługi montażu instalacji solarnej w budownictwie objętym społecznym programem mieszkaniowym. Usługa montażu solarów jest zamawiana w firmie zewnętrznej. Wykonywane przez Wnioskodawcę usługi montażu instalacji solarnej traktowane są przez niego jako modernizacja i termomodernizacja. Wnioskodawca zamierza stosować w przypadku wykonywania tych usług w obiektach budowlanych lub ich częściach zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 8%. Montaż solarów dokonywany będzie w budynkach sklasyfikowanych w PKOB 111 i 113.

Zainteresowany zauważył, iż przy ustaleniu właściwej stawki podatku VAT decydujące znaczenie ma ustalenie, czy czynność wykonywana przez podatnika mieści się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy (dostawa, budowa, remont, modernizacja, przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym).

W związku z tym, że przepisy dotyczące podatku od towarów i usług nie definiują pojęć „budowa”, „remont”, „modernizacja”, „przebudowa”, „roboty budowlane”, należy dokonać ich wykładni w oparciu o przepisy z innych dziedzin. W myśl art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o:

budowie – należy przez to rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego (pkt 6);

robotach budowlanych – należy przez to rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego (pkt 7);

przebudowie – należy przez to rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; (...) (pkt 7a);

remoncie – należy przez to rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych, polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym (pkt 8).

W znaczeniu słownikowym („Współczesny słownik języka polskiego”, red. Bogusław Dunaj, wyd. Langenscheidt Polska Sp. z o.o.), „remont” oznacza zespół czynności, w których wyniku przywraca się sprawność, wartość użytkową jakiegoś obiektu, urządzenia, natomiast „montaż” to składanie, łączenie, ustawianie z poszczególnych części maszyn, urządzeń, budowli; zakładanie instalacji. Z kolei „instalować” oznacza zakładać, montować jakieś urządzenia techniczne. Pojęcie „modernizacja” – według słownika języka polskiego (Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005, str. 474, kol. 2) – oznacza unowocześnienie i usprawnienie czegoś.

Zgodnie z art. 2 pkt 2 lit. d ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz. U. Nr 223, poz. 1459 z późn. zm.) przedsięwzięciem termomodernizacyjnym jest całkowita lub częściowa zamiana źródeł energii na źródła odnawialne lub zastosowanie wysokosprawnej kogeneracji. Wykonanie instalacji solarnych jest zamianą dotychczasowego konwencjonalnego źródła energii cieplnej na źródło odnawialne – energię słoneczną.

Mając na uwadze powyższe, czynności Wnioskodawcy polegające na montażu instalacji solarnej w obiektach budowlanych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, wykonywane w ramach usług wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, podlegają opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 8%.

Ad. 5

W ocenie Wnioskodawcy, także w odniesieniu do usługi montażu solarów na budynku plebanii na rzecz Właściciela nieruchomości w ramach projektu podlega opodatkowaniu VAT według stawki 8%.

Plebanię można zaliczyć jako budynki mieszkalne sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Zgodnie z cyt. rozporządzeniem dział PKOB 11 obejmuje:

budynki mieszkalne jednorodzinne – 111,

budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe – 112, w tym: budynki o trzech i więcej mieszkaniach (PKOB 1122),

budynki zbiorowego zamieszkania – 113.

Natomiast Klasa 113 (budynki zbiorowego zamieszkania) obejmuje m.in.: budynki zbiorowego zamieszkania, w tym domy mieszkalne dla ludzi starszych, studentów, dzieci i innych grup społecznych, np.: domy opieki społecznej, hotele robotnicze, internaty, bursy szkolne, domy studenckie, domy dziecka, domy dla bezdomnych itp.

Ponadto, w myśl ww. rozporządzenia, budynki mieszkalne – są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem. Budynki niemieszkalne – to obiekty budowlane wykorzystywane głównie dla potrzeb niemieszkalnych. W przypadku, gdy co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest do celów mieszkalnych, budynek klasyfikowany jest jako budynek mieszkalny. W interpretacji z dnia 07.07.2010 r. znak: ILPP1/443-444/10-2/AK Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, plebanię sklasyfikowano jako budynek mieszkalny. Parafia płaci podatek od nieruchomości, gdzie przedmiot opodatkowania stanowi budynek mieszkalny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne (art. 5a ustawy).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zgodnie z art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć również należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powyższego wynika, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Jak wynika z powyższego wyłączenie organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy z kategorii podatników ma charakter wyłączenia podmiotowo - przedmiotowego.

Aby to wyłączenie miało miejsce, muszą zostać spełnione dwa warunki:

dotyczy wyłącznie organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy,
odnosi się tylko do tych czynności, które związane są z realizacją zadań nałożonych na te podmioty przepisami prawa i do realizacji których zostały one powołane.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r., poz. 594, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. W szczególności zadania własne obejmują sprawy ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej (art. 7 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym).

Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r. art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

W myśl art. 19a ust. 8 ustawy, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.

Stosownie do obowiązującego od dnia 1 stycznia 2014 r. art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Podstawowa stawka podatku od towarów i usług, stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz zwolnienie od podatku.

I tak, zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. Stosownie jednak do treści art. 146a pkt 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W oparciu o art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Na podstawie art. 41 ust. 12a ustawy, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Na podstawie art. 2 pkt 12 ustawy, obiekty budownictwa mieszkaniowego to budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów podatku od towarów i usług stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z ww. rozporządzeniem, w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje grupy budynków: 111 – mieszkalnych jednorodzinnych, 112 – o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, 113 – zbiorowego zamieszkania.

Z powyższego wynika, że prawo do zastosowania 8% stawki podatku wystąpi wówczas, gdy inwestycja będzie dotyczyła obiektów budowlanych zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych i usługa będzie wykonywana w ramach czynności określonych w art. 41 ust. 12 ustawy.

Z uregulowań zawartych w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r., poz. 1409, z późn. zm.), wynika, że pod pojęciem obiektu budowlanego rozumie się budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi. Budynkiem zaś jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach (art. 3 pkt 1 lit. a i pkt 2).

Stwierdzić należy, że w powyższej definicji budynku nie mieszczą się elementy infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu. Oznacza to, że stawka preferencyjna, przewidziana ww. przepisami art. 41 ust. 12 w związku z art. 41 ust. 2 i art. 146a pkt 2 ustawy, dotyczy czynności tam wymienionych wykonywanych wyłącznie w budynkach, rozumianych jako obiekty budowlane wraz z wbudowanymi w bryle budynku instalacjami i urządzeniami technicznymi. Stawki tej ustawodawca nie przewidział dla ww. czynności wykonywanych poza tymi obiektami, w tym również dotyczących elementów infrastruktury budowlanej.

Ponadto przez roboty budowlane, w myśl art. 3 pkt 7 powołanej powyżej ustawy Prawo budowlane, należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego. Natomiast przez przebudowę rozumie się wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; w przypadku dróg są dopuszczalne zmiany charakterystycznych parametrów w zakresie niewymagającym zmiany granic pasa drogowego (art. 3 pkt 7a ustawy Prawo budowlane). Remont to wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym (art. 3 pkt 8 ustawy Prawo budowlane).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, będący czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, w partnerstwie z 7 Gminami przystąpił do realizacji wspólnego projektu pod nazwą „…” w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013, Oś Priorytetowa VI: Środowisko i czysta energia, Działanie 6.2. Energia przyjazna środowisku (dalej: projekt). W dniu 27 listopada 2013 r. pomiędzy Miastem a Urzędem Marszałkowskim zawarto umowę o dofinansowanie przedmiotowego projektu. Zasadniczym celem projektu jest poprawa stanu środowiska naturalnego i ograniczenie zagrożeń ekologicznych poprzez wykorzystanie energii ze źródeł odnawialnych. Projekt jest realizowany w 78,38% ze środków finansowych pochodzących z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego.

Miasto przystępując do realizacji projektu wypełnia swoje ustawowe zadania, wynikające z ustawy o samorządzie gminnym (art. 7 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy). Wnioskodawca z każdym z Partnerów zawarł umowę o realizacji wspólnego projektu. W myśl tych umów, Miasto jest Liderem projektu, jego zadaniem jest reprezentowanie wszystkich Partnerów w zakresie przygotowania i realizacji projektu. Lider projektu jest podmiotem wszelkich praw i obowiązków wobec Instytucji Zarządzającej Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa i Urzędu Marszałkowskiego Województwa związanych z jego przygotowaniem i wdrożeniem. Lider zabezpiecza w swoim budżecie środki finansowe na realizację projektu. Miasto jest również zobowiązane do przedłożenia Instytucji Zarządzającej Regionalnego Programu Operacyjnego dowodów poniesionych wydatków i rozliczenia projektu. Partner zobowiązany jest do wpłacenia na rachunek wskazany przez Lidera przypadającego na niego udziału w realizacji projektu oraz do przekazania na ten rachunek zebranych od Właścicieli nieruchomości (budynków jednorodzinnych, plebanii, klasztoru) będących mieszkańcami danej Gminy, wpłat w wysokości 20,62% wartości montażu instalacji solarnych. Wpłaty te Właściciele nieruchomości przekazują Miastu i danej Gminie na podstawie umów zawartych odpowiednio z Miastem lub Gminą. Na mocy umowy wpłaty Właścicieli nieruchomości położonych na terenie partnerskiej Gminy – dokonane na rachunek bankowy danej Gminy w wysokości 20,62% wartości montażu instalacji solarnej – są przekazywane przez Partnerów Liderowi w celu zabezpieczenia środków na wynagrodzenia dla wykonawców usług i dostawców materiałów związanych z realizacją projektu. Po realizacji i rozliczeniu projektu, każdy Partner otrzyma refundację proporcjonalnie do poniesionych kosztów na zrealizowaną na terenie swojej Gminy w ramach projektu infrastrukturę ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Planowane zakończenie projektu to rok 2015. Projekt obejmuje montaż 1.000 kompletów zestawów solarnych w celu przygotowania w okresie całorocznym ciepłej wody użytkowej w indywidualnych budynkach jednorodzinnych (986 instalacji), w budynkach plebanii (6 instalacji), w budynku klasztornym (1 instalacja) oraz w budynkach użyteczności publicznej typu szkoła podstawowa, gimnazjum, liceum (7 instalacji), oraz przebudowę istniejącej w szkole kotłowni, w której energia będzie wytwarzana poprzez spalanie biomasy. Wszystkie szkoły objęte projektem są szkołami publicznymi, dla których jednostki samorządu terytorialnego są organami założycielskimi i prowadzącymi. Szkoły te nie posiadają osobowości prawnej i nie są Właścicielami nieruchomości, z którymi Lider lub Partner podpisuje umowy o uczestnictwie w projekcie.

Na terenie Miasta zostaną zamontowane instalacje solarne na 150 budynkach jednorodzinnych oraz na jednym budynku plebanii. Zestawy solarne mają być zamontowane na dachu bądź elewacji budynków. Na etapie przygotowawczym zebrano od mieszkańców zainteresowanych uczestnictwem w projekcie „Deklaracje dotyczące udziału w projekcie zakupu i instalacji kolektorów słonecznych”. Udział mieszkańca ma wyrażać się poprzez udostępnienie nieruchomości celem wykonania montażu instalacji solarnej oraz poprzez współfinansowanie całkowitego kosztu instalacji wraz z kosztem nadzoru inwestorskiego i inwentaryzacji powykonawczej.

Miasto lub Partner w celu realizacji projektu podpiszą z Właścicielami nieruchomości (zgodnie z właściwością miejscową) umowy określające uprawnienia i obowiązki stron. Na mocy przedmiotowych Umów z Właścicielem, Właściciele nieruchomości udzielą Miastu (Partnerowi) i wykonawcy, który ma być wyłoniony w wyniku przeprowadzonego postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, prawa dysponowania nieruchomością, w tym budynkiem, na cele budowlane w zakresie wykonania instalacji solarnej w ramach projektu. Instalacja solarna pozostanie własnością Miasta (Partnera) przez okres trwałości projektu, tj. 5 lat licząc od dnia rzeczowego i finansowego zakończenia projektu. Po upływie tego okresu, własność instalacji solarnej zostanie przeniesiona na rzecz Właściciela nieruchomości, na której urządzenie zostało zamontowane. Przeniesienie tytułu prawnego zostanie dokonane na podstawie odrębnej umowy zawartej między Miastem (Partnerem) a Właścicielem nieruchomości uczestniczącym w projekcie. Podpisując Umowę z Właścicielem, Właściciel nieruchomości zobowiązał się do wpłaty w terminie do dnia 31 marca 2014 r. na rzecz Miasta (Partnera) kwoty równoważnej 20,62% wartości usługi montażu instalacji solarnej, która to wartość zostanie dokładnie określona po przeprowadzeniu postępowań o udzielenie zamówień publicznych. O wartości usługi montażu Miasto (Partner) powiadomi Właściciela nieruchomości pisemnie. W przedmiotowym piśmie zostanie wskazany rachunek bankowy Miasta (odpowiednio – Partnera), na który należy dokonać wpłat. Wpłaty dokonywane mają być za pośrednictwem banku, poczty lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej. Mieszkańcy zostaną poinformowani o konieczności dokładnego opisywania dowodu wpłaty. W przypadku braku zapłaty 20,62% wartości montażu instalacji solarnej, Wnioskodawca ma prawo rozwiązać umowę ze skutkiem natychmiastowym, co oznacza w szczególności brak prawa udziału Właściciela nieruchomości w projekcie.

Na mocy Umowy z Właścicielem wartość usługi montażu instalacji solarnej uwzględnia: dokumentację projektową; urządzenia i materiały użyte do montażu instalacji solarnej do podgrzewania wody użytkowej oraz wykonania usługi, a także roboty adaptacyjne i budowlane; instrukcję eksploatacji i obsługi urządzeń; szkolenie w zakresie eksploatacji i obsługi; gwarancję jakości i rękojmi za wady; serwisowanie instalacji w okresie gwarancji i rękojmi za wady; prace przygotowawcze w zakresie projektu; zarządzanie projektem. Również w przypadku zmniejszenia wysokości dofinansowania projektu przez Instytucję Zarządzającą, a także wystąpienia kosztów niekwalifikowalnych, właściciel nieruchomości jest zobowiązany do dokonania odpowiedniej dopłaty w terminie 30 dni od otrzymania stosownego powiadomienia od Miasta (Partnera).

Z czynnością montażu instalacji kolektorów słonecznych, a później przekazaniem prawa własności, nie będzie wiązał się obowiązek uiszczania dodatkowych płatności na rzecz Miasta. Realizacja przedmiotowej inwestycji na budynkach Właścicieli jest uzależniona od wpłat dokonywanych przez poszczególnych Właścicieli nieruchomości. Wynika to wprost z umów zawartych z Właścicielami nieruchomości przez Lidera projektu i poszczególne Gminy Partnerskie.

Klasyfikacja indywidualnych budynków jednorodzinnych według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) jest następująca: sekcja 1, dział 11, grupa 111, klasa 1110 – budynki mieszkalne jednorodzinne. Przedmiotowe budynki jednorodzinne, na których zostaną zamontowane instalacje solarne, będą zaliczane do budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa nie przekracza 300 m2. Zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych (PKOB) plebania zaliczana jest do sekcji 1, dział 11, grupy 111, klasy 1130 – budynki zbiorowego zamieszkania. Co najmniej połowa powierzchni użytkowej budynku plebanii jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. Montaż przedmiotowych instalacji solarnych będzie wykonywany w ramach termomodernizacji budynków jednorodzinnych i budynku plebanii.

Mieszkańcy uczestniczący w projekcie, którzy będą dokonywali wpłat tytułem montażu instalacji solarnych, są osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej i rolnikami ryczałtowymi. Przedmiotowy projekt jest skierowany do osób fizycznych a nie przedsiębiorców, natomiast montaż instalacji solarnych ma być dokonany na ich domach mieszkalnych. Z prowadzonej ewidencji i dowodów dokumentujących dokonywane wpłaty będzie jednoznacznie wynikać, jakiej konkretnie czynności dotyczy wpłata.

Odnosząc się do powyższego, w pierwszej kolejności należy wskazać, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega konkretna czynność (dostawa towaru lub usługa), a nie zapłata. Wyjątkiem jest uiszczenie zaliczki na poczet przyszłej dostawy towarów czy świadczenia usług.

W przedmiotowej sprawie czynnością, jakiej Miasto dokonuje na rzecz Właściciela nieruchomości, biorącego udział w projekcie, jest wykonanie usługi polegającej na montażu zestawów instalacji solarnych na budynkach mieszkalnych i budynku plebanii, na poczet wykonania której Wnioskodawca pobiera określoną wpłatę, zgodnie z zawartą z Właścicielem nieruchomości umową. Wykonanie przez Miasto usługi nastąpi po upływie okresu trwałości projektu, tj. 5 lat od daty zakończenia inwestycji, kiedy to instalacje solarne zostaną przekazane Właścicielom na własność, na podstawie odrębnej umowy.

Nie można zatem uznać, że wpłaty wnoszone przez Właścicieli nieruchomości deklarujących uczestnictwo w projekcie pozostają „w oderwaniu” od czynności, które zostaną wykonane przez Miasto – zachodzi bowiem związek pomiędzy dokonywanymi wpłatami a zobowiązaniem się Wnioskodawcy do wykonania określonych czynności. Należy zauważyć, że we wskazanej sytuacji istnieje bezpośredni związek pomiędzy dokonywanymi wpłatami a zindywidualizowanym świadczeniem na rzecz uczestnika projektu, które ma zostać wykonane przez Wnioskodawcę. Należy również zauważyć, że stosownie do art. 8 ust. 2a ustawy, Miasto zawierając umowę z wykonawcami na montaż instalacji solarnych oraz umowy z Właścicielami nieruchomości znajdujących się na jego terenie, wchodzi w rolę świadczącego usługę. Tym samym wpłaty, które Zainteresowany otrzymuje od Właścicieli nieruchomości, stanowią wynagrodzenie z tytułu świadczonych przez Miasto usług na rzecz tychże Właścicieli nieruchomości. Oznacza to, że dokonane wpłaty, o których mowa we wniosku, stanowią zaliczki na poczet przyszłej usługi, której zakończenie nastąpi po upływie 5-ciu lat od zamontowania zestawów instalacji solarnych.

W związku z powyższym, dokonywane przez Właścicieli nieruchomości wpłaty z tytułu uczestnictwa w projekcie dotyczą świadczenia usługi montażu zestawów solarnych na budynkach Właścicieli nieruchomości na terenie Wnioskodawcy, co wskazuje, że świadczenia, co do których Miasto zobowiązało się w ramach podpisanych z tymi Właścicielami umów, stanowią odpłatne świadczenie usług w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, które zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy odnośnie pytania oznaczonego jako pytanie nr 1 wniosku ORD-IN uznaje się za prawidłowe.

W tym miejscu wskazać należy, że z uwagi na zadane pytanie nr 2 wniosku ORD-IN w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu usługi montażu instalacji solarnych na nieruchomościach Właścicieli, zasadnym jest w pierwszej kolejności odniesienie się do kwestii nieuznania za odrębną czynność przekazania Właścicielom nieruchomości na własność zamontowanych na ich budynkach instalacji solarnych, poruszonej w pytaniu nr 3 wniosku ORD-IN.

Do zagadnienia opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności wykonywanych na rzecz Właścicieli nieruchomości przez Miasto w ramach projektu należy odnieść się w sposób całościowy. Działania Wnioskodawcy wykonywane po 5 latach nie będą stanowiły odrębnej czynności. W konsekwencji stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie czynnością podlegającą opodatkowaniu nie jest samo przekazanie przez Miasto po 5 latach od zakończenia projektu prawa własności instalacji solarnych lecz świadczenie przez Wnioskodawcę usługi montażu tych zestawów solarnych, której zakończenie nastąpi – jak wyżej wskazano – po upływie tego okresu.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Miasta w zakresie pytania oznaczonego jako pytanie nr 3 wniosku ORD-IN należało uznać za prawidłowe.

W konsekwencji, odnośnie pytania nr 2 wniosku ORD-IN należy wskazać, że skoro – jak wynika z treści wniosku – Właściciele nieruchomości, znajdujących się na terenie Wnioskodawcy, dokonają wpłat z tytułu świadczenia usług montażu instalacji solarnych przed wykonaniem tychże usług montażu, to obowiązek podatkowy powstanie w momencie otrzymania wpłaty (zaliczki), zgodnie z art. 19a ust. 8 ustawy.

Zatem stanowisko Miasta odnośnie pytania nr 2 wniosku ORD-IN należało uznać za prawidłowe.

W kwestii zastosowania prawidłowej stawki podatku VAT wskazać należy, że skoro – jak wskazał Wnioskodawca – montaż przedmiotowych zestawów instalacji solarnych będzie wykonywany na dachach bądź elewacji indywidualnych budynków jednorodzinnych w ramach termomodernizacji tych budynków, tj. czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, a budynki te stanowią obiekty budowlane zaliczone do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 41 ust. 12a ustawy, to usługi montażu ww. instalacji solarnych będą opodatkowane 8% stawką podatku, zgodnie z art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy.

Podobnie w przypadku budynku plebanii należy wskazać, że w sytuacji, gdy montaż solarów będzie wykonany na dachu bądź elewacji tego budynku w ramach jego termomodernizacji, tj. czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, a przedmiotowy budynek plebanii stanowi obiekt budowlany zaliczony do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 41 ust. 12a ustawy, to usługa montażu ww. instalacji solarnej będzie opodatkowana 8% stawką podatku, stosownie do art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy.

Wobec powyższego, stanowisko w zakresie pytania nr 4 i 5 wniosku ORD-IN uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie zauważa się, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja nie wywiera zatem skutków prawnych dla pozostałych Gmin Partnerskich.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w zakresie realizacji projektu „…” na terenie Wnioskodawcy odnośnie uznania za świadczenie usług oraz opodatkowania czynności montażu instalacji solarnych na rzecz Właścicieli nieruchomości, momentu powstania obowiązku podatkowego, zastosowania stawki podatku VAT. Natomiast wniosek w zakresie:

obowiązku ewidencjonowania wpłat mieszkańców uczestniczących w projekcie za pomocą kas rejestrujących został załatwiony interpretacją indywidualną nr IPTPP2/443-26/14-8/KW oraz

prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami montażu instalacji solarnych wykonanych na terenie Lidera i terenach Gmin Partnerskich na budynkach jednorodzinnych, budynkach plebanii, budynku klasztoru, szkołach oraz z przebudową kotłowni został załatwiony interpretacją indywidualną nr IPTPP2/443-26/14-9/KW.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin