Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/423-359/14/AP
z 3 kwietnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 20 grudnia 2013 r. (data wpływu do tut. BKIP 31 grudnia 2013 r.), uzupełnionym 21 i 25 marca 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia momentu dokonania korekty kosztów uzyskania przychodów w przypadku nieuregulowania kwoty należnej kontrahentowi w terminie 30 dni od daty upływu terminu płatności, krótszego niż 60 dni (pytanie oznaczone we wniosku nr 7) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 grudnia 2013 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia momentu dokonania korekty kosztów uzyskania przychodów w przypadku nieuregulowania kwoty należnej kontrahentowi w terminie 30 dni od daty upływu terminu płatności, krótszego niż 60 dni. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 11 marca 2014 r. Znak IBPBI/2/423-1752/13/AP wezwano Wnioskodawcę do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 21 i 25 marca 2014 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całych swoich dochodów na terytorium Polski. Rok podatkowy Wnioskodawcy jest zgodny z rokiem kalendarzowym.

W 2013 r. Wnioskodawca ponosić będzie koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm., dalej jako „ustawa o CIT”), bezpośrednio związane z przychodami (dalej: koszty bezpośrednie). Koszty te będą miały postać wydatków na nabycie towarów handlowych.

Koszt uzyskania przychodów w postaci ww. wydatków potrącany będzie dopiero w momencie uzyskania przychodu z tytułu zbycia przedmiotowych towarów handlowych, co może nastąpić w roku 2013 lub w latach następnych.

Rozważane są następujące sposoby rozliczeń z kontrahentami z tytułu nabywania od nich towarów handlowych:

1. ustalenie przez Wnioskodawcę i kontrahentów jednorazowej płatności z terminem płatności krótszym niż 60 dni,
2. ustalenie przez Wnioskodawcę i kontrahentów jednorazowej płatności z terminem płatności dłuższym niż 90 dni,
3. ustalenie przez Wnioskodawcę i kontrahentów płatności w ratach, przy czym termin płatności przedmiotowych rat może być krótszy niż 60 dni lub dłuższy niż 90 dni.
   
   

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w sytuacji ustalenia przez Wnioskodawcę i kontrahenta jednorazowej płatności z tytułu nabycia towarów handlowych, z terminem płatności krótszym niż 60 dni i nieuregulowania kwoty należnej kontrahentowi w terminie 30 dni od daty upływu ustalonego terminu płatności, Wnioskodawca obowiązany będzie do zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów w miesiącu, w którym upłynął termin 30 dniowy liczony od daty upływu terminu płatności tylko w przypadku, gdy przed upływem tego terminu koszt z tytułu nabycia towarów handlowych zostanie potrącony, zgodnie z art. 15 ust. 4, 4b, 4c ustawy o CIT? (pytanie oznaczone we wniosku nr 7)

Zdaniem Spółki, w przypadku ustalenia przez Wnioskodawcę i kontrahenta jednorazowej płatności z tytułu nabycia towarów handlowych z terminem płatności krótszym niż 60 dni i nieuregulowania kwoty należnej kontrahentowi w terminie 30 dni od daty upływu ustalonego terminu płatności, Wnioskodawca obowiązany będzie do zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów w miesiącu, w którym upłynął 30 dniowy termin liczony od daty upływu terminu płatności, tylko w przypadku gdy przed upływem tego terminu koszt z tytułu nabycia towarów handlowych zostanie potrącony, zgodnie z art. 15 ust. 4, 4b oraz 4c ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 15b ust. 1 ustawy o CIT, w przypadku zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwoty wynikającej z faktury (rachunku), a jeżeli nie istniał obowiązek wystawienia faktury (rachunku) - kwoty wynikającej z umowy albo innego dokumentu, i nieuregulowania tej kwoty w terminie 30 dni od daty upływu terminu płatności, podatnik jest obowiązany do zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów o kwotę wynikającą z tych dokumentów. W ust. 2 wskazano, że w przypadku, gdy termin płatności jest dłuższy niż 60 dni, zmniejszenia kosztów uzyskania przychodowo kwotę wynikającą z dokumentów, o których mowa w ust. 1, dokonuje się z upływem 90 dni od daty zaliczenia tej kwoty do kosztów uzyskania przychodów, o ile nie została ona uregulowana w tym terminie. Zgodnie natomiast z art. 15b. ust. 3 ustawy o CIT, zmniejszenia, o którym mowa w ust. 1 (…) dokonuje się w miesiącu, w którym upływa termin określony w tych przepisach.

Zatem, w przypadku gdy termin płatności ustalony pomiędzy podatnikiem a kontrahentem nie jest dłuższy niż 60 dni (art. 15b ust. 1 ustawy o CIT), podatnik ma obowiązek zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów w przypadku, gdy spełnione są łącznie następujące warunki:

1. podatnik zaliczył do kosztów uzyskania przychodów kwotę wynikającą z faktury (lub innego dokumentu),
2. podatnik nie uregulował tej kwoty w terminie 30 dni od daty upływu terminu płatności.
   
   

Biorąc pod uwagę literalne brzmienie przepisu art. 15b ust. 1 ustawy o CIT, obowiązek zmniejszenia kosztów aktualizuje się jedynie w przypadku „zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów” kwoty wynikającej z faktury lub innego dokumentu. Brak zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów uwalnia podatnika od obowiązku stosowania ww. przepisu.

Jak już Wnioskodawca wykazał w uzasadnieniu do stanowiska odnoszącego się do pytania oznaczonego we wniosku o wydanie interpretacji numerem 5, przez zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów rozumieć należy potrącenie tego kosztu zgodnie z art. 15 ust. 4, ust. 4b oraz 4c ustawy o CIT.

Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego, w 2013 r. Wnioskodawca będzie ponosić koszty bezpośrednio związane z przychodami. Koszty te będą miały postać wydatków na nabycie towarów handlowych. Koszt uzyskania przychodów w postaci ww. wydatków potrącany będzie dopiero w momencie uzyskania przychodu z tytułu zbycia przedmiotowych towarów handlowych, co może nastąpić w roku 2013 lub w latach następnych.

W przypadku nieuregulowania przez Wnioskodawcę kwot wynikających z faktur lub innych dokumentów dokumentujących poniesienie ww. kosztów, Wnioskodawca z upływem 30 dni od dnia upływu terminu płatności obowiązany będzie więc do zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów o kwotę, która do tego czasu została potrącona jako koszt uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 4, ust. 4b oraz ust. 4c ustawy o CIT. Wnioskodawca jednocześnie nie będzie obowiązany do zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów o część kwot wynikających z faktur lub innych dokumentów potwierdzających poniesienie wydatków stanowiących koszty bezpośrednio związane z przychodami, które do tego momentu nie zostały zaliczone przez Wnioskodawcę do kosztów uzyskania przychodów.

Pomimo faktu, że brzmienie przepisu art. 15b ust. 1 ustawy o CIT, zgodnie z którym podatnik jest obowiązany do zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów „o kwotę wynikającą z tych dokumentów”, tj. z dokumentów potwierdzających poniesienie kosztów sugeruje, że podatnik obowiązany jest do zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów o całą kwotę wskazaną na dokumencie potwierdzającym poniesienie kosztu, to w pełni uzasadnionym jest w ocenie Wnioskodawcy zmniejszenie kosztów uzyskania przychodów, jedynie o część kwoty wynikającej z dokumentu potwierdzającego poniesienie kosztu, który został przez podatnika potrącony jako koszt uzyskania przychodów do 30 dnia od dnia upływu terminu płatności.

Odmienna interpretacja godziłaby w podstawowe zasady podatku dochodowego od osób prawnych i mogłaby skutkować niedopuszczalną sytuacją, gdy pomimo braku zaliczenia danej części kwoty do kosztów uzyskania przychodów - braku uwzględnienia tej części wydatku w podstawie opodatkowania - podatnik obowiązany by był do zmniejszenia kosztów lub też nawet zwiększenia przychodów o tą kwotę (art. 15b ust. 5 ustawy o CIT).

Należy zwrócić również uwagę, że w uzasadnieniu do projektu ustawy deregulacyjnej wskazano, że „zakłada się, iż projektowane przepisy będą miały zastosowanie nie tylko wtedy, gdy nie zostanie zapłacona cała kwota, ale także wówczas, gdy dojdzie do częściowego nieuregulowania zobowiązania. Podatnicy będą wówczas zobowiązani do proporcjonalnego wyłączenia z kosztów podatkowych odpowiedniej kwoty. Analogicznie podatnicy będą zobowiązani postąpić w przypadku „korekty” kosztów i następnie częściowego uregulowania należności wierzyciela. Podobna sytuacja będzie miała miejsce w przypadku niezaliczenia kwot wynikających z faktury (innego dokumentu) do kosztów podatkowych (zarówno bezpośrednio, jak i przez odpisy amortyzacyjne)”.

Z cytowanego powyżej fragmentu wynika, że celem ustawodawcy było dopuszczenie proporcjonalnego zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów, w przypadku gdy kwota wynikająca z faktury lub innego dokumentu nie została w całości zaliczona do kosztów uzyskania przychodów. Za stanowiskiem Wnioskodawcy przemawia więc również ratio legis ustawy deregulacyjnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, iż w sprawach będących przedmiotem pytań oznaczonych we wniosku Nr 1 do 6 oraz 8 do 9 wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – j.t. Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.