Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-867/13/BM
z 17 grudnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 września 2013 r. (data wpływu 19 września 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia wartości obrotu podlegającego opodatkowaniu podatkiem VAT w sytuacji gdy uczestnik programu lojalnościowego kupuje nagrodę za cenę promocyjną w wys. 1 zł brutto oraz udokumentowania tej transakcji na paragonie fiskalnym - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 września 2013 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia wartości obrotu podlegającego opodatkowaniu podatkiem VAT w sytuacji gdy uczestnik programu lojalnościowego kupuje nagrodę za cenę promocyjną w wys. 1 zł brutto oraz udokumentowania tej transakcji na paragonie fiskalnym.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka w ramach swojej działalności zajmuje się sprzedażą detaliczną odzieży, obuwia i akcesoriów sportowych. W najbliższym czasie oferta skierowana do klientów detalicznych zostanie wzbogacona o sklepy gdzie poza sprzedażą towarów będą oferowane również usługi obejmujące m.in. serwis rowerowy, serwis narciarski, porady dietetyka. Mając na celu zwiększenie sprzedaży Spółka rozważa uatrakcyjnienie swojej oferty poprzez wprowadzenie programu lojalnościowego, w ramach którego klienci będą otrzymywali punkty, zapisywane na indywidualnych kontach uczestnika programu. Uczestnik programu lojalnościowego będzie mógł otrzymać nagrodę po uzbieraniu odpowiedniej liczny punktów oraz zapłacie symbolicznej kwoty 1,00 zł brutto.

Punkty będą przyznawane klientom za:

1. zakup towarów,
2. zakup usług, np. w serwisie rowerowym, serwisie narciarskim, porad dietetycznych,
3. pobór materiałów reklamowych z aplikacji zamieszczonej w sklepie - będą to materiały przygotowywane przez Spółkę i zamieszczane w sklepie na stole multimedialnym; ich pobranie przez klienta do swojego profilu internetowego wiązać się będzie ze zdobyciem punktów, chociaż pobór tych materiałów będzie bezpłatny; aby te punkty miały swoją ważność regulamin programu lojalnościowego będzie zakładał powiązanie ich z aktywnością zakupową klienta; w ten sposób Spółka uniknie sytuacji, iż klient za punkty zebrane w programie bez dokonywania zakupów towarów i usług nabędzie prawo do nagrody,
4. aktywność sportową - np. spalone kalorie - przelicznik punktów będzie zintegrowany z aplikacją internetową rejestrującą aktywność sportową klienta; aby te punkty miały swoją ważność regulamin programu lojalnościowego będzie zakładał powiązanie ich z aktywnością zakupową klienta; w ten sposób Spółka uniknie sytuacji, iż klient za punkty zebrane w programie bez dokonywania zakupów towarów i usług nabędzie prawo do nagrody.
   
   

Jako nagrody Spółka przewiduje towary i usługi o różnej wartości.

Zgodnie z przyjętym regulaminem Spółka rozważa możliwość: sprzedaży Klientowi towarów lub usług stanowiących nagrodę w programie lojalnościowym za promocyjną cenę w wysokości 1,00 zł brutto po spełnieniu warunków przewidzianych w regulaminie, które sprowadzają się do uzbierania określonej liczny punktów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. W jaki sposób należy ustalić wartość obrotu podlegającego opodatkowaniu w przypadku gdy uczestnik programu kupuje przewidzianą regulaminem nagrodę za promocyjną cenę w wysokości 1,00 zł brutto?
2. Jaka kwota powinna być wykazana na paragonie fiskalnym w przypadku sprzedaży towaru za cenę 1,00 zł brutto?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Pytanie 1.

Zdaniem Spółki przepisy ustawy o VAT nie ograniczają podatnikowi swobody w zakresie ustalania cen sprzedaży towarów/usług (z wyjątkiem transakcji pomiędzy podmiotami powiązanymi). To podatnik sam decyduje, czy sprzeda towar po cenie wyższej lub niższej od kosztu jego nabycia. Dla celów podatku od towarów i usług w przypadku sprzedaży towaru po cenie promocyjnej, podstawą opodatkowania VAT będzie tu obrót, czyli kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku.. Podobne stanowisko zajmują także organy podatkowe, np. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, który w interpretacji indywidualnej z 8 stycznia 2013 r., nr IPPP1/443-1044/12-2/AP stwierdził: „(...) sprzedaż towaru po tzw. cenie promocyjnej następuje po spełnieniu przez kontrahenta określonych warunków promocji, a zatem nie jest wynikiem przypadku, lecz wynika z relacji istniejących pomiędzy kontrahentami. (...) określając podstawę opodatkowania, Spółka powinna jako obrót przyjąć rzeczywistą kwotę należną z tytułu tej sprzedaży. Tym samym, w przedmiotowej sprawie podstawą opodatkowania (obrotem) dla Spółki (...) będzie kwota faktycznie należna od nabywcy - tj. cena promocyjna - pomniejszona o należny podatek. (...)” W związku z powyższym podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług w tym przypadku będzie stanowiła kwota otrzymana od klienta, czyli 1,00 zł brutto pomniejszona o podatek od towarów i usług.

Pytanie 2.

Zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących paragon fiskalny musi zawierać cenę jednostkową towaru lub usługi. W związku z powyższym, jeśli określona w regulaminie programu lojalnościowego cena za jaką uczestnik ma prawo nabyć towar wynosi 1,00 zł, to ta wartość stanowi cenę jaką należy wykazać na paragonie fiskalnym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że z uwagi na ścisłe powiązanie tematyki zawartej we wniosku, tut. Organ udzielił odpowiedzi na zadane przez Wnioskodawcę pytania w jednej interpretacji.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez świadczenie usług stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Jak stanowi art. 29 ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zgodnie z art. 29 ust. 4 ww. ustawy, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Jednocześnie, zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (t.j. Dz. U. 2013r. poz. 385), ceną jest wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę; w cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług oraz podatkiem akcyzowym.

Ceny towarów i usług, jak stanowi art. 2 ust. 1 ww. ustawy, uzgadniają strony zawierające umowę (…).

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Oznacza to, że strony są wolne w kształtowaniu treści umowy. Wskazana zasada ma również zastosowanie na gruncie prawa podatkowego.

W związku z tym, organy podatkowe nie mają prawa ingerować w treść zawieranych umów i przyjęty w nich sposób rozliczeń pomiędzy stronami, chyba że postanowienia umów naruszają przepisy prawa podatkowego, a to może być stwierdzone jedynie w drodze postępowania podatkowego.

Stąd też przy zachowaniu zasad wolnego rynku i wolnej konkurencji sprzedawca może dowolnie kształtować ceny, po których sprzedawany jest towar, w tym w ramach czasowych akcji promocyjnych mających na celu „przyciągnięcie” klienta.

Zagadnienie podstawy opodatkowania zostało uregulowane także w art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, s. 1 ze zm.). Zgodnie z ww. przepisem w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Z powyższego wynika, że przepisy ustawy nie ograniczają podatnika w swobodzie ustalania ceny, czyli możliwa jest sprzedaż po cenie niższej niż rzeczywista wartość tych towarów i usług. Taka sytuacja nie różni się niczym od normalnej sprzedaży towaru z zyskiem. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży i nie ma znaczenia, że podatnik w danej chwili sprzedaje ten towar bądź usługę za cenę znacznie niższą.

Wyjątek od powyższych zasad ogólnych zachodzi w sytuacjach wskazanych w art. 32 ustawy o VAT.

Przepis art. 32 ust. 1 i 2 ustawy o VAT wymienia przypadki, kiedy to organ podatkowy może określić wysokość obrotu na podstawie wartości rynkowej pomniejszonej o kwotę podatku, wskutek zaistnienia między nabywcą a dokonującym dostawy towarów lub usługodawcą związku wynikającego z powiązań o charakterze rodzinnym lub z tytułu przysposobienia, kapitałowym lub wynikającym ze stosunku pracy, jeżeli okaże się, że związek ten miał wpływ na ustalenie wynagrodzenia z tytułu dostawy towaru lub świadczenia usług.

I tak, zgodnie z art. 32 ust. 1 ww. ustawy, w przypadku gdy między nabywcą a dokonującym dostawy towarów lub usługodawcą istnieje związek, o którym mowa w ust. 2, oraz w przypadku gdy wynagrodzenie jest:

1. niższe od wartości rynkowej, a nabywca towarów lub usług nie ma zgodnie z art. 86, 88 i 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego;
2. niższe od wartości rynkowej, a dokonujący dostawy towarów lub usługodawca nie ma zgodnie z art. 86, 88 i 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a dostawa towarów lub świadczenie usług są zwolnione od podatku;
3. wyższe od wartości rynkowej, a dokonujący dostawy towarów lub usługodawca nie ma zgodnie z art. 86, 88 i 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego

-organ podatkowy określa wysokość obrotu na podstawie wartości rynkowej pomniejszonej o kwotę podatku, jeżeli okaże się, że związek ten miał wpływ na ustalenie wynagrodzenia z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług.

W myśl art. 32 ust. 2 ww. ustawy, związek, o którym mowa w ust. 1, istnieje, gdy między kontrahentami lub osobami pełniącymi u kontrahentów funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne zachodzą powiązania o charakterze rodzinnym lub z tytułu przysposobienia, kapitałowym, majątkowym lub wynikające ze stosunku pracy. Związek ten istnieje także, gdy którakolwiek z wymienionych osób łączy funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne u kontrahentów.

Jak stanowi art. 32 ust. 3 ww. ustawy, przez powiązania rodzinne, o których mowa w ust. 2, rozumie się małżeństwo oraz pokrewieństwo lub powinowactwo do drugiego stopnia.

Zgodnie z art. 32 ust. 4 ww. ustawy, przez powiązania kapitałowe, o których mowa w ust. 2, rozumie się sytuację, w której jedna z osób lub jeden z kontrahentów posiada prawo głosu wynoszące co najmniej 5% wszystkich praw głosu lub dysponuje bezpośrednio lub pośrednio takim prawem.

Przepisy ust. 1-4 nie mają zastosowania w przypadku transakcji zawieranych pomiędzy podmiotami powiązanymi, w odniesieniu do których właściwy organ podatkowy, na podstawie ustawy - Ordynacja podatkowa, wydał decyzję o uznaniu prawidłowości wyboru i stosowania metody ustalania ceny transakcyjnej między podmiotami powiązanymi (art. 32 ust. 5 ww. ustawy).

Jak stanowi art. 2 pkt 27b ustawy o VAT, przez wartość rynkową rozumie się całkowitą kwotę, jaką, w celu uzyskania w danym momencie danych towarów lub usług, nabywca lub usługobiorca na takim samym etapie sprzedaży jak ten, na którym dokonywana jest dostawa towarów lub świadczenie usług, musiałby, w warunkach uczciwej konkurencji, zapłacić niezależnemu dostawcy lub usługodawcy na terytorium kraju; w przypadku gdy nie można ustalić porównywalnej dostawy towarów lub świadczenia usług, przez wartość rynkową rozumie się:

1. w odniesieniu do towarów - kwotę nie mniejszą niż cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a w przypadku braku ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy,
2. w odniesieniu do usług - kwotę nie mniejszą niż całkowity koszt poniesiony przez podatnika na wykonanie tych usług.
   
   

Z powołanych przepisów wynika, iż udzielenie rabatu, o ile nie sprzeciwiają się temu inne niż podatkowe przepisy prawa, a ponadto jest ściśle skorelowane z konkretną transakcją, w związku z którą zostało zastosowane i powoduje obniżenie ceny dostarczanych towarów lub świadczonych usług, wpływa na zmniejszenie obrotu, a tym samym podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Jednocześnie, należy zauważyć, że sprzedaż towaru po tzw. cenie promocyjnej następuje po spełnieniu przez kontrahenta określonych warunków promocji a zatem nie jest wynikiem przypadku lecz wynika z relacji istniejących pomiędzy kontrahentami.

Rabaty funkcjonujące w obrocie gospodarczym można podzielić na dwa rodzaje – te przyznane przed ustaleniem ceny i te, które zostały przyznane po ustaleniu ceny, a wynikające zarówno z działania (zachowania) sprzedawcy, jak i zachowań nabywcy.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca mając na celu zwiększenie sprzedaży rozważa wprowadzenie programu lojalnościowego, w ramach którego klienci będą otrzymywali punkty, zapisywane na indywidualnych kontach uczestnika programu. Uczestnik programu lojalnościowego będzie mógł otrzymać nagrodę po uzbieraniu odpowiedniej liczny punktów oraz zapłacie symbolicznej kwoty 1,00 zł brutto. Punkty będą przyznawane klientom za zakup towarów, zakup usług, np. w serwisie rowerowym, serwisie narciarskim, porad dietetycznych, pobór materiałów reklamowych z aplikacji zamieszczonej w sklepie, aktywność sportową - np. spalone kalorie - przelicznik punktów będzie zintegrowany z aplikacją internetową rejestrującą aktywność sportową klienta.

Jako nagrody Spółka przewiduje towary i usługi o różnej wartości.

Zgodnie z przyjętym regulaminem Wnioskodawca rozważa możliwość sprzedaży Klientowi towarów lub usług stanowiących nagrodę w programie lojalnościowym za promocyjną cenę w wysokości 1,00 zł brutto po spełnieniu warunków przewidzianych w regulaminie, które sprowadzają się do uzbierania określonej liczny punktów.

Należy zauważyć, że z przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego nie wynika, żeby Wnioskodawca prowadził sprzedaż towarów i usług dla klientów, którzy są powiązani z Wnioskodawcą w sposób określony w art. 32 ustawy o VAT.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego wynika, że rabat w formie promocyjnej ceny sprzedawanych towarów i usług znany będzie nabywcom wcześniej. Klient po spełnieniu warunków przewidzianych w regulaminie (uzbieraniu określonej liczny punktów) może nabyć określony towar lub usługę za promocyjną cenę w wysokości 1 zł.

Klienci dokonując zakupu określonego produktu, będą wiedzieli, jakie warunki należy spełnić, aby zakupić ten produkt po „cenie promocyjnej” i jaka jest wysokość takiej „ceny promocyjnej”.

Są to więc rabaty udzielone przed ustaleniem ceny – a zatem nie mają one wpływu na podstawę opodatkowania w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, ponieważ kwotą należną z tytułu sprzedaży jest kwota żądana od nabywcy, a więc w takim przypadku kwota uwzględniająca już przyznany rabat.

Ponadto należy zauważyć, że podatnik ma prawo swobodnie układać swoje interesy tak, by działalność gospodarcza była dla niego opłacalna pod względem ekonomicznym, w tym stosując znaczne upusty cenowe jeśli jest to w jego uznaniu zasadne dla osiągnięcia tego celu. Jednakże stosując upusty cenowe i mając na uwadze obowiązek dokumentowania zdarzeń gospodarczych zgodnie ze stanem faktycznym, podatnik powinien ten fakt udokumentować odpowiednimi dowodami, z których jednoznacznie wynikać będzie jakim odbiorcom towarów i w jakich okolicznościach oraz w jakim zakresie upust przysługuje.

Należy przy tym wyraźnie zaznaczyć, że stosowanie znacznych rabatów jest niedopuszczalne w zakresie jakim ma ono służyć tzw. obejściu przepisów prawa i uniknięciu opodatkowania tej czynności. Tak więc każdy zastosowany upust winien być uzasadniony ekonomicznie i prowadzić w końcowym efekcie do osiągnięcia celu jaki został wytyczony dla działalności gospodarczej tj. zarobku.

Biorąc pod uwagę przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa stwierdzić należy, że jeżeli pomiędzy Wnioskodawcą a nabywcą towaru lub usługi (nagrody) za promocyjną cenę 1 zł, nie zachodzą powiązania, o których mowa w art. 32 ustawy o podatku od towarów i usług, w tej sytuacji określając podstawę opodatkowania Wnioskodawca powinien jako obrót przyjąć kwotę faktycznie należną z tytułu sprzedaży towaru lub usługi (tj. cenę 1 zł) pomniejszoną o kwotę należnego podatku.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług w tym przypadku będzie stanowiła kwota otrzymana od klienta, czyli 1 zł brutto pomniejszona o podatek od towarów i usług należało uznać za prawidłowe, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek określonych w art. 32 ustawy o VAT oraz o ile kwota 1 zł będzie rzeczywiście jedyną kwotą należną od klienta.

Odnośnie zapytania Wnioskodawcy jaka kwota powinna być wykazana na paragonie fiskalnym w przypadku sprzedaży towaru za cenę 1 zł brutto należy zauważyć, że zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Stosownie do treści art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy o VAT, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy.

Z art. 111 ust. 6a ustawy wynika, że kasa rejestrująca służąca do prowadzenia ewidencji, o której mowa w ust. 1, musi zapewniać prawidłowe zaewidencjonowanie podstawowych danych dotyczących zawieranych transakcji, w tym wysokości uzyskiwanego przez podatnika obrotu i kwot podatku należnego, oraz musi przechowywać te dane lub też zapewniać bezpieczny ich przekaz na zewnętrzne nośniki danych. Pamięć fiskalna kasy rejestrującej powinna posiadać numer unikatowy, nadawany w ramach czynności materialno-technicznych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

Stosownie do § 2 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz.U. z 2013 r., poz. 363), przez paragon fiskalny rozumie się wydrukowany przez kasę dla nabywcy w momencie sprzedaży dokument potwierdzający dokonaną transakcję sprzedaży.

Jak wynika z § 8 ust. 1 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, paragon fiskalny zawiera co najmniej:

1. imię i nazwisko lub nazwę podatnika, adres punktu sprzedaży, a dla sprzedaży prowadzonej w miejscach niestałych – adres siedziby lub miejsca zamieszkania podatnika;
   
2. numer identyfikacji podatkowej podatnika (NIP);
   
3. numer kolejny wydruku;
   
4. datę oraz godzinę i minutę sprzedaży;
   
5. oznaczenie „PARAGON FISKALNY”;
   
6. nazwę towaru lub usługi pozwalającą na jednoznaczną ich identyfikację;
   
7. cenę jednostkową towaru lub usługi;
   
8. ilość i wartość sumaryczną sprzedaży danego towaru lub usługi z oznaczeniem literowym przypisanej stawki podatku;
   
9. wartość rabatów lub narzutów, o ile występują;
   
10. wartość sprzedaży brutto i kwoty podatku według poszczególnych stawek podatku po uwzględnieniu rabatów lub narzutów;
    
11. wartość sprzedaży zwolnionej od podatku;
    
12. łączną kwotę podatku;
    
13. łączną kwotę sprzedaży brutto;
    
14. oznaczenie waluty, w której rejestrowana jest sprzedaż, przynajmniej przy łącznej kwocie sprzedaży brutto;
    
15. kolejny numer paragonu fiskalnego;
    
16. numer kasy i oznaczenie kasjera – przy więcej niż jednym stanowisku kasowym;
    
17. numer identyfikacji podatkowej nabywcy (NIP nabywcy) – na żądanie nabywcy;
    
18. logo fiskalne i numer unikatowy kasy.
    
    

W świetle powyższego, paragon fiskalny musi odzwierciedlać wartość sprzedaży i potwierdzać faktyczny przebieg operacji gospodarczych. Jeśli w momencie sprzedaży strony transakcji znają cenę sprzedaży, to cena ta powinna znaleźć odzwierciedlenie w dokumencie potwierdzającym dokonanie transakcji sprzedaży.

Na podstawie § 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r., poz. 363) podatnicy, prowadząc ewidencję wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny.

Wskazać należy, iż każda sprzedaż na rzecz osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych podlega obowiązkowi ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących przez podatnika, który ma obowiązek stosowania w prowadzonej sprzedaży kas rejestrujących.

Tak więc Wnioskodawca w przypadku sprzedaży klientom uczestniczącym w programie lojalnościowym towarów za 1 zł, będzie zobowiązany dokonywać ich ewidencji na kasie rejestrującej w wysokości ceny sprzedaży tj. w wysokości 1 zł.

Zatem jeśli kwotą należną (ceną sprzedaży) z tytułu przedmiotowej sprzedaży towarów (nagród) klientom uczestniczącym w programie lojalnościowym będzie kwota w wysokości 1 zł brutto, Wnioskodawca (o ile będzie podmiotem zobowiązanym do ewidencjonowania sprzedaży z zastosowaniem tych kas) będzie miał obowiązek dokonywać ewidencji sprzedaży ww. towarów w ramach programu lojalnościowego na kasie rejestrującej w wysokości kwoty pobieranej od klienta, czyli 1 zł i taka też wartość winna być wykazana na paragonie fiskalnym.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.