Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB3/423-1020/13-2/MS
z 21 lutego 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko — przedstawione we wniosku z 10 grudnia 2013r. (data wpływu do Biura KIP w Płocku -16 grudnia 2013r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia momentu powstania przychodów z tytułu kwot należnych Spółce na podstawie zawartych ugód — jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 grudnia 2013r. do Biura KIP w Płocku wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia momentu powstania przychodów z tytułu kwot należnych Spółce na podstawie zawartych ugód.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Z. sp. o.o. w G. M (zwana dalej: Z. lub Spółką) prowadzi działalność w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzenia ścieków. Powyższe czynności Spółka wykonuje, co do zasady, na podstawie pisemnej umowy, zawartej z odbiorcą. Zdarzają się jednak przypadki, iż pobór wody oraz odprowadzanie ścieków odbywa się bez wiedzy Z. , a co za tym idzie, bez zawarcia stosownej umowy. W takiej sytuacji, po powzięciu stosownej informacji odnośnie bezumownego i nieodpłatnego poboru wody oraz odprowadzania ścieków, niezależnie od zawarcia w przyszłości stosownej umowy na powyższe czynności, Spółka dąży do odzyskania należnej jej kwoty za bezumowne i nieodpłatne korzystanie z jej usług. W tym celu, Z. zawiera ugody, w których uzgodnione kwoty stanowią ekwiwalent zużytej wody i równoważnej ilości odprowadzonych ścieków.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy należne Spółce kwoty, z tytułu zawierania ugód, podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT?
2. W którym momencie Spółka powinna rozpoznać przychód z tytułu kwot należnych jej na podstawie zawieranych ugód?
   
   

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź na pytanie nr 2. W przedmiocie pytania nr 1 wydana zostanie odrębna interpretacja indywidualna.

Zdaniem Wnioskodawcy, kwoty należne Spółce na podstawie zawieranych ugód będą rozpoznane przez Spółkę, jako przychód, w dacie ich faktycznego otrzymania, tj. kasowo.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 Ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.; dalej - updop), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Przepis ten wskazuje, że przychód podatkowy u podatnika rozpoznawany jest według zasady kasowej.

Wyjątek od tej zasady wprowadza art. 12 ust. 3 powołanej ustawy, który stanowi, że za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Aby dany przychód można było przyporządkować do źródła przychodów, jakim jest działalność gospodarcza, musi być on związany z taką działalnością. Chodzi tu o wszystkie te przychody, które nie powstałyby, gdyby podatnik nie prowadził działalności gospodarczej (a więc również odszkodowania, uzyskane wskutek jej prowadzenia). Ustawodawca wyraźnie bowiem wskazał w art. 12 ust. 3 ustawy, że dla zakwalifikowania danych przychodów do źródła przychodów, jakim jest działalność gospodarcza, wystarczy, że będą one związane z taką działalnością, a więc pomiędzy jej wykonywaniem a powstaniem takiego przychodu powinien istnieć związek przyczynowo-skutkowy, tzn. wszelkie przychody, których przyczyną powstania jest prowadzenie przez podatnika działalności gospodarczej są przychodami związanymi z działalnością gospodarczą.

Przychody z działalności gospodarczej powstają, zgodnie z art. 12 ust. 3-3e updop zawierającym zasady określające moment powstania tych przychodów, na zasadzie kasowej albo memoriałowej.

Z treści art. 12 ust. 3a powołanej ustawy wynika z kolei, że za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności.
   
   

Tak więc, regułą jest, że przychód powstaje w dacie następujących zdarzeń: wydanie rzeczy, zbycie prawa majątkowego lub wykonanie usługi albo częściowe wykonanie usługi, nie później niż w dniu wystawienia faktury albo uregulowania należności (art. 12 ust. 3a updop). A zatem zasadą jest, że opodatkowany jest przychód należny co oznacza, że należy zadeklarować przychód dla celów podatkowych niezależnie od faktycznego otrzymania środków pieniężnych.

Zgodnie jednak z art. 12 ust. 3e updop, są jednak sytuacje szczególne, w których dopiero otrzymanie środków pieniężnych rodzi obowiązek zadeklarowania przychodu podatkowego z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. Powołany przepis stanowi, że w przypadku otrzymania przychodu, o którym mowa w ust. 3, do którego nie stosuje się ust. 3a, 3c i 3d, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

Odnosząc powyższe do sytuacji Spółki uznać należy, że uprawnione jest zastosowanie do momentu powstania przychodu z tytułu otrzymania przez Spółkę rekompensaty za nielegalny pobór wody i nielegalne odprowadzanie ścieków, przepisu art. 12 ust. 3e updop.

Niewątpliwie przychody związane z otrzymaniem odszkodowania za poniesione straty oraz utracone korzyści związane są z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą. Odszkodowania te nie są jednak następstwem zdarzeń gospodarczych wymienionych w art. 12 ust. 3a, 3c i 3d powołanej ustawy.

W przypadku odszkodowań (kar pieniężnych) trudno jednak uznać, że mamy do czynienia z wydaniem towaru lub świadczeniem usługi. Podmiot, któremu przysługuje takie świadczenie, niewątpliwie nie dokonuje bowiem z tego tytułu żadnego świadczenia na rzecz dłużnika. Oznacza to, że przychody z tego tytułu należy zakwalifikować jako pozostałe świadczenia, o których mowa w art. 12 ust. 3e updop.

W świetle powyższego, zdaniem Spółki, otrzymywane przez nią kwoty na podstawie zawieranych ugód, stanowią przychód podatkowy powstający, zgodnie z art. 12 ust. 3e updop, tj. z chwilą faktycznego wpływu środków pieniężnych na rachunek bankowy lub w momencie wpłaty gotówki do kasy.

Spółka zwraca uwagę, iż organy podatkowe w swych interpretacjach, jak również sądy administracyjne w swoich rozstrzygnięciach, traktują odszkodowania, jako przychody niezwiązane bezpośrednio z prowadzoną działalnością gospodarczą i nakazują rozpoznawać przychód z tego tytułu dopiero w momencie faktycznego otrzymania kwot takich odszkodowań, a więc kasowo.

I tak, np. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 10 czerwca 2008 r. (sygn. ILPD3/423-169/08-2/MM) stwierdził, że: „Przychód z tytułu opłat (odszkodowań) należnych Spółce z tytułu nielegalnego poboru energii elektrycznej powinien być rozpoznany na zasadzie przewidzianej w art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. z chwilą faktycznego otrzymania przez Spółkę tych opłat”.

Z kolei Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w postanowieniu z dnia 5 lutego 2001 r. (sygn. 1471/DPD1/423/150/06/MK), stwierdził, że: „Otrzymane odszkodowanie nie stanowi zatem przedmiotu działalności gospodarczej Spółki a jedynie sposób zabezpieczenia jej interesów, w przypadku niewykonania lub nienależytego wykonania umowy przez kontrahenta. W związku z powyższym odszkodowanie należne Stronie nie spełnia wymogów określonych w art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyż nie jest związane z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Spółkę jak również nie spełnia wymogów określonych w art. 12 ust. 3a tej ustawy bowiem nie jest świadczeniem otrzymanym w zamian za wydanie rzeczy, zbycie praw majątkowych czy wykonanie usługi. Mając więc na uwadze powyższe należy stwierdzić, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku jest nieprawidłowe co do wskazanej przez Stronę podstawy prawnej. W ocenie organu podatkowego, przychód z tytułu uzyskanego odszkodowania powinien być rozpoznany metodą kasową, tj. z chwilą faktycznego otrzymania odszkodowania na zasadzie, przewidzianej w przepisie art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a nie jak uważa Strona w myśl art. 1 2 ust. 3a pkt 3 ww. ustawy”.

Natomiast Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 30 maja 2006 r. (sygn. akt IIFSK 699/2005) orzekł, że: „Za zdarzenia gospodarcze związane z prowadzeniem działalności nie można uznać tych zdarzeń, które występują bez aktywności danego przedsiębiorcy, będąc swego rodzaju efektem ubocznym wykonywanych przez niego czynności. Tymczasem uzyskanie odszkodowania z tytułu wypowiedzenia umowy leasingu nie stanowi normalnego następstwa prowadzonej działalności gospodarczej, a tym samym przychody z tego tytułu, mimo że występują w kontekście działalności gospodarczej, powinny być uznawane za przychody w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tzn. na zasadzie kasowej, a nie na zasadzie art. 12 ust. 3c tej ustawy”.

Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Spółki, zasadne jest uznanie, iż otrzymywane na podstawie zawieranych ugód odszkodowania, powinny być traktowane jako niezwiązane z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą, gdyż causa ich otrzymania jest od takiej działalności niezależna. Zatem, moment powstania przychodu z tytułu ich otrzymania, Spółka rozpozna w sposób „kasowy”, tj. w dacie ich otrzymania.

W świetle stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr z 2012 poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.