Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/423-1622/13/PC
z 21 marca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 3 lipca 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z 2 grudnia 2013 r. (data wpływu do tut. BKIP 6 grudnia 2013 r.), uzupełnionym w dniach 7 i 14 marca 2013 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku powstania przychodu z tytułu poboru opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi (pytanie oznaczone we wniosku numerem 2) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 grudnia 2013 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku powstania przychodu z tytułu poboru opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 25 lutego 2014 r. Znak: IBPBI/2/423-1622/13/PC, IBPP1/443-1180/13/MS wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 7 i 14 marca 2014 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zawarł z Gminą umowę o zarządzanie nieruchomościami komunalnymi. Jednym z obowiązków nałożonych na Wnioskodawcę ww. umową jest pobór opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi od najemców lokali użytkowych, będących własnością Gminy. Umowy najmu lokali użytkowych zawarte są z najemcami przez Gminę. Najemcy dokonują zapłaty czynszu najmu bezpośrednio do Gminy. Wnioskodawca dokonuje poboru od najemców opłat za media dostarczane do lokali użytkowych oraz będzie pobierał opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi. Wnioskodawca nie ma zawartej z najemcami lokali użytkowych żadnej umowy, a pobór ww. opłat przez Wnioskodawcę odbywa się i będzie odbywał się na podstawie postanowień umowy najmu zawartej przez Gminę z najemcą.

W uzupełnieniu wniosku Spółka wskazała ponadto, że:

1. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT od 1 listopada 2002 r.
   
2. Wnioskodawca dokonując poboru opłat z tytułu gospodarowania odpadami komunalnymi wykonuje te czynności na podstawie zawartej z Gminą Miejską umowy o zarządzanie nieruchomościami komunalnymi, jako zarządca tych nieruchomości. Umowa ta przewiduje, że w zakresie obowiązków Spółki mieści się pobór opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi. Pobrane opłaty przekazywane są do Gminy Miejskiej.
   
3. Opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi w świetle ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, zobowiązany jest ponosić właściciel lokalu, którym jest Gmina Miejska. Opłatami tymi na podstawie umowy najmu zawartej z Gminą Miejską obciążani są najemcy lokali, jako wytwórcy odpadów.
   
4. Deklarację o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi zobowiązany jest złożyć właściciel lokalu, którym jest Gmina Miejska. Deklaracje te składa Spółka jako zarządca nieruchomości.
   
5. Najemcy lokali nie są podmiotami, o których mowa w art. 6h ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, gdyż przepis ten nakłada obowiązek ponoszenia opłat na właścicieli nieruchomości. Najemcy jako faktyczni wytwórcy odpadów ponoszą opłatę na rzecz Wynajmującego na podstawie zawartej z nimi umowy najmu.
   
6. Najemcy nie są podmiotami, o których mowa w art. 6m ust. 1 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, gdyż przepis ten nakłada obowiązek składania deklaracji na właścicieli nieruchomości. Najemcy jako faktyczni wytwórcy odpadów na podstawie zawartej umowy najmu składają oświadczenie o ilości odpadów, które stanowi podstawę do złożenia deklaracji przez spółkę jako zarządcę.
   
7. Decyzja określająca wysokość opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi zostałaby wydana dla właściciela nieruchomości (Gminy Miejskiej) ewentualnie dla Spółki jako zarządcy.
   
8. Faktury VAT za czynsz najmu wystawia Gmina Miejska i Gmina wykazuje obrót z tego tytułu.
   
9. Umowę na dostawę wody i odprowadzanie ścieków zawarła spółka, która jest nabywcą przedmiotowych usług i na Spółkę wystawiane są faktury VAT.
   
10. Spółka nie zawierała z najemcami żadnych umów na dostawę wody i odprowadzanie ścieków. Spółka zapewnia dostawę wody do lokali użytkowych i odprowadzanie z nich ścieków na podstawie umowy o zarządzanie nieruchomościami komunalnymi zawartej z Gminą Miejską.
    
11. Z umów najmu zawartych przez Gminę wynika, że opłaty za dostawę wody i odprowadzanie ścieków wnoszone będą na rzecz Spółki.
    
12. Faktury za dostawę wody i odprowadzanie ścieków wystawia spółka, która w swojej deklaracji wykazuje podatek VAT.
    
13. Symbol PKWiU dla usługi dostawy wody i odprowadzania ścieków:
    
    • dostawa wody - 36.00.20.0
      
    • odprowadzanie ścieków - 37.00.11.0.
    
    
    

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, które będą pobierane przez Wnioskodawcę będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych i czy będą przychodem (pytanie oznaczone we wniosku numerem 2)?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

W ocenie Wnioskodawcy pobieranie od najemców opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi nie stanowi przychodu dla Wnioskodawcy, albowiem opłaty te stanowią należności publiczne, zaś Wnioskodawca jest upoważniony jedynie do ich poboru i odprowadzenia na rachunek Gminy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Przepis art. 12 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej „updop”), regulujący kwestię przychodów, nie wymienia źródeł przychodu lecz określa zdarzenia, których wystąpienie powoduje powstanie obowiązku podatkowego. Przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe – art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy. Stosownie do art. 12 ust. 3 ustawy, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Objęte powyższą regulacją przychody muszą być zatem następstwem prowadzonej działalności gospodarczej, stąd też między przychodem a działalnością gospodarczą musi istnieć związek skutkujący powstaniem przychodu. Określenie „związane z działalnością gospodarczą” pojmuje się dość szeroko uznając tym samym, że przychodami z tego źródła są nie tylko przychody będące bezpośrednim wynikiem tej działalności, ale także przychody z każdej innej działalności z nią związanej, w tym w szczególności z tytułu niektórych operacji finansowych.

Przychody należne to wszelkiego rodzaju przychody, co do których przysługuje podatnikowi uprawnienie do ich dochodzenia, czyli takie, które wynikają z konkretnego stosunku prawnego. „Należność” wynika z treści stosunku prawnego, a odnosi się zarówno do możliwości dochodzenia konkretnego świadczenia oraz do powinności jego spełnienia. Oznacza to, że powstanie przychodów należnych związane jest z powstaniem wierzytelności. Ponieważ wierzytelność to termin wywodzący się z prawa cywilnego, to przychodami należnymi są przychody wymagalne w rozumieniu prawa cywilnego, t.j. możliwe do prawnie skutecznego ich dochodzenia.

Ustawodawca nie wymaga, aby przychodem były tylko wymienione w art. 12 ustawy pożytki, które są wprost wynikiem realizacji celu działalności gospodarczej osoby prawnej. Wszelkie wpłaty pieniężne, o ile spełniają inne wymagania podane w rozdziale 2 ustawy, mogą być uznane za przychód osoby prawnej, zwłaszcza że listę pożytków – stanowiącą katalog zamknięty – które nie mogą być zaliczone do przychodów zawarto w ust. 4 cytowanego przepisu.

W niniejszej sprawie należy przede wszystkim mieć na uwadze, że Wnioskodawca nie ma zawartej żadnej umowy z najemcami lokali użytkowych, a pobór od najemców opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi odbywa się i będzie odbywał się na podstawie postanowień umowy najmu zawartej przez Gminę z najemcą. Zatem Wnioskodawca jedynie pośredniczy w przekazywaniu ww. opłat Gminie.

Zważywszy na powyższe unormowania prawnopodatkowe, w przedstawionej sytuacji pobranie od najemców lokali środków pieniężnych będących należnościami z tyt. opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi (należnymi Gminie Miejskiej), nie jest zdarzeniem skutkującym obowiązkiem rozpoznania przychodu podatkowego po stronie Wnioskodawcy, Wnioskodawca nie uzyskuje bowiem z tego tytułu żadnego przysporzenia (nie zwiększa się majątek Wnioskodawcy).

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie braku powstania przychodu z tytułu poboru opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Nadmienić należy, iż w sprawie będącej przedmiotem pytania oznaczonego we wniosku numerem 1 i 3 wdano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.