INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 3 lutego 2012r. (data wpływu 9 lutego 2012r.), uzupełnione pismem z dnia 27 marca 2012r. (data wpływu 30 marca 2012r.) w odpowiedzi na wezwanie nr IPPP2/443-149/12-2/MM z dnia 16 marca 2012r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania towarów niestanowiących drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych oraz prezentów o małej wartości od dnia 1 kwietnia 2011r., braku opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne oraz prezentów o małej wartości oraz odliczenia podatku naliczonego od towarów i usług przekazywanych nieodpłatnie na potrzeby reprezentacji i reklamy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 lutego 2012r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnych wydań towarów przeznaczonych na cele reprezentacji i reklamy, prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu ich nabycia oraz zachowania mocy wiążącej wskazanego we wniosku postanowienia (pyt. nr 1-2). Przedmiotowy wniosek zawierał braki formalne. W związku z czym tut. Organ podatkowy pismem z dnia 16 marca 2012r. znak IPPP2/443-149/12-2/MM wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku o powyższe braki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Stan faktyczny dotyczy okresu od 2009r. T Sp. z o.o. (dalej: „Spółka”) prowadzi działalność w zakresie gier liczbowych i zakładów wzajemnych opodatkowaną podatkiem od gier, która jest obecnie (tj. od 2009 r.) zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 15 ustawy VAT, a do 31.12.2008r. niepodlegała temu podatkowi na mocy art. 6 pkt 3 ustawy VAT. Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, gdyż wykonuje także szereg czynności podlegających podatkowi VAT, m.in. dostawa towarów, świadczenie usług, import towarów i usług, etc. Spółka przekazuje bez wynagrodzenia na rzecz swoich kontrahentów i potencjalnych klientów, różnego rodzaju prezenty, upominki i gadżety o różnej wartości takie jak kalendarze, notesy, krawaty, koszulki etc. — zawierające logo firmy. Przekazywane bezpłatnie towary noszą niejednokrotnie cechy drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych oraz prezentów o małej wartości. Celem wskazanych działań jest promocja marki firmy, zachęcenie potencjalnych kontrahentów do nawiązania współpracy z nią, nabywania kuponów itp., a w konsekwencji zwiększenie uzyskiwanych przychodów.

Spółka przyjęła za zasadę odliczanie podatku VAT naliczonego zawartego w cenie towarów przeznaczonych do nieodpłatnego przekazania i opodatkowywanie podatkiem VAT ich przekazania (z wyjątkami opisanymi w art. 7 ust. 3 ustawy VAT) na rzecz kontrahentów. Spółka przyjmuje więc, że co do zasady samo przekazanie nieodpłatne towaru jest opodatkowane, stąd też przysługuje jej prawo do odliczenia w tym zakresie. Spółka nie prowadzi ewidencji, o której jest mowa w art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy VAT, tj. ewidencji pozwalającej na ustalenie tożsamości osób otrzymujących nieodpłatnie towary o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym 100 zł. Jednostkowa cena nabycia / wytworzenia przekazywanych nieodpłatnie towarów nie przekracza zazwyczaj kwoty 10 zł, chociaż zdarzają się przypadki, że ich wartość jest wyższa od tej kwoty. Spółka nie przekazuje próbek w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy jest prawidłowa stosowana przez Spółkę zasada polegająca na:

• opodatkowaniu podatkiem VAT należnym nieodpłatnie przekazywanych towarów na potrzeby reprezentacji i reklamy (zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy VAT), za wyjątkiem drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych oraz prezentów o małej wartości (art. 7 ust. 3 ustawy VAT);
• odliczaniu podatku VAT naliczonego od towarów przekazywanych nieodpłatnie na potrzeby reprezentacji i reklamy (art. 86 ust. 1, art. 86 ust. 8 pkt 2 ustawy VAT)...
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy może on stosować następujące zasady opodatkowania i odliczenia w zakresie podatku VAT:

• opodatkowywać podatkiem VAT nieodpłatne przekazania towarów na cele reprezentacji i reklamy (niezależnie od celu takiego przekazania) i jednocześnie odliczać podatek VAT naliczony występujący przy ich nabyciu;
• nie opodatkowywać nieodpłatnego przekazania drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości (w przypadku prezentów o małej wartości muszą one spełniać kryteria przewidziane w art. 7 ust. 4 ustawy VAT) i jednocześnie odliczać podatek VAT naliczony występujący przy ich nabyciu na mocy art. 86 ust. 8 pkt 2 ustawy VAT.
  
  

Powyższe ma umocowanie w treści przywołanych przepisów ustawy VAT, które wprowadzają następujące zasady. Na mocy art. 7 ust. 2 ustawy VAT podatnik ma obowiązek opodatkować nieodpłatne przekazanie towarów (z wyjątkami enumeratywnie opisanymi w art. 7 ust. 3 ustawy VAT), jeżeli przysługiwało mu uprawnienie do odliczenia podatku VAT naliczonego przy ich nabyciu. Spółka stosuje zasadę, że opodatkowuje (z wyjątkami opisanymi w art. 7 ust. 3 ustawy VAT) nieodpłatne przekazanie towarów i jednocześnie odlicza na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy VAT podatek VAT naliczony zawarty w cenie ich nabycia. Zasada ta dotyczy wszystkich towarów przekazywanych przez Spółkę na cele reprezentacji i reklamy, które nie mieszczą się w zbiorze towarów opisanych w art. 7 ust. 3 ustawy VAT, a więc towarów, które nie mogą być zaliczone do grona drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości.

W przypadku grupy towarów opisanych w art. 7 ust. 3 ustawy VAT, przepis expressis verbis wykluczył ich nieodpłatne przekazanie ze zbioru czynności zrównanych z odpłatną dostawą towarów opodatkowaną podatkiem VAT. Dlatego też Spółka nie opodatkowuje nieodpłatnego przekazania drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości. W realiach Spółki przekazanie prezentów o małej wartości ogranicza się do towarów, których jednostkowa cena nabycia/wytworzenia nie przekracza zazwyczaj kwoty 10 zł — art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy VAT. Ze względu na fakt, że Spółka nie prowadzi ewidencji wskazanej w art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy VAT, nieodpłatne przekazanie towarów wymienionych w tym przepisie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na ogólnych zasadach. Jednocześnie mając na uwadze brzmienie art. 86 ust. 8 pkt 2 ustawy VAT, Spółce przysługuje uprawnienie do odliczenia podatku VAT naliczonego, który jest zawarty w cenie drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych oraz prezentów o małej wartości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011r. przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny
   - jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.
   
   

Stosownie do art. 7 ust. 3 ustawy o VAT przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

W myśl art. 7 ust. 4 ustawy o VAT przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1. o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.
   
   

Zgodnie z art. 7 ust. 7 ustawy o VAT przez próbkę, o której mowa w ust. 3, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy.

Z powyższego wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nie tylko nieodpłatne przekazanie towarów na cele niezwiązane z prowadzonym przedsiębiorstwem, ale także nieodpłatne przekazanie wszelkich towarów związanych z prowadzonym przedsiębiorstwem, niestanowiących jednak próbek, prezentów o małej wartości, czy też drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych. Dla opodatkowania danej czynności nieodpłatnego przekazania istotne jest także to, czy podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności w całości lub w części.

Przez odpłatną dostawę towarów należy więc rozumieć także przekazanie towarów bez wynagrodzenia, jeżeli przekazania dokonano na cele związane z przedsiębiorstwem, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu towarów – za wyjątkiem druków reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości oraz próbek. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

W celu dokonania prawidłowej analizy treści normy prawnej wynikającej z przepisu art. 7 ust. 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011r., zasadnym jest dokonanie wykładni systemowej wewnętrznej, z uwzględnieniem brzmienia ust. 3 tego artykułu, będącego przepisem szczególnym w stosunku do uregulowania art. 7 ust. 2 tej ustawy. Przede wszystkim zauważyć należy, że określone w ust. 3 wyłączenia od zakresu zastosowania przepisu ust. 2, dotyczą towarów, których zbycie co do zasady jest związane z prowadzonym przedsiębiorstwem. Jeśli zatem na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy o VAT przekazanie towarów określonych w tym przepisie, których wydanie niewątpliwie jest związane z prowadzonym przedsiębiorstwem – podlega wyłączeniu od opodatkowania podatkiem od towarów i usług, to w konsekwencji należy wnioskować, że art. 7 ust. 2 ustawy o VAT stanowi podstawę do opodatkowania również nieodpłatnego przekazania towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem. Odmienna interpretacja podważałaby racjonalność ustawodawcy. Gdyby przyjąć bowiem, iż opodatkowaniu na mocy ust. 2 podlegają wyłącznie czynności w ogóle nie związane z przedsiębiorstwem, zbędne byłoby wyłączanie z opodatkowania czynności, które i tak nie podlegałyby opodatkowaniu jako związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie gier liczbowych i zakładów wzajemnych opodatkowaną podatkiem od gier, która jest obecnie zwolniona z podatku VAT. Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, gdyż wykonuje także szereg czynności podlegających podatkowi VAT, m.in. dostawa towarów, świadczenie usług, import towarów i usług, etc. Spółka przekazuje bez wynagrodzenia na rzecz swoich kontrahentów i potencjalnych klientów, różnego rodzaju prezenty, upominki i gadżety o różnej wartości takie jak kalendarze, notesy, krawaty, koszulki etc. — zawierające logo firmy. Przekazywane bezpłatnie towary noszą niejednokrotnie cechy drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych oraz prezentów o małej wartości. Celem wskazanych działań jest promocja marki firmy, zachęcenie potencjalnych kontrahentów do nawiązania współpracy z nią, nabywania kuponów itp., a w konsekwencji zwiększenie uzyskiwanych przychodów.

Spółka przyjęła za zasadę odliczanie podatku VAT naliczonego zawartego w cenie towarów przeznaczonych do nieodpłatnego przekazania i opodatkowywanie podatkiem VAT ich przekazania (z wyjątkami opisanymi w art. 7 ust. 3 ustawy VAT) na rzecz kontrahentów. Spółka przyjmuje więc, że co do zasady samo przekazanie nieodpłatne towaru jest opodatkowane, stąd też przysługuje jej prawo do odliczenia w tym zakresie. Spółka nie prowadzi ewidencji, o której jest mowa w art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy VAT, tj. ewidencji pozwalającej na ustalenie tożsamości osób otrzymujących nieodpłatnie towary o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym 100 zł. Jednostkowa cena nabycia / wytworzenia przekazywanych nieodpłatnie towarów nie przekracza zazwyczaj kwoty 10 zł, chociaż zdarzają się przypadki, że ich wartość jest wyższa od tej kwoty. Spółka nie przekazuje próbek w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy VAT.

Analiza stanu faktycznego na tle powołanych przepisów prowadzi do wniosku, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towarów, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów (z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne bądź spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości). W takim przypadku na Wnioskodawcy ciąży obowiązek naliczenia podatku VAT należnego. Przekazując więc nieodpłatnie kontrahentom i potencjalnym klientom różnego rodzaju prezenty, upominki i gadżety o różnej wartości takie jak kalendarze, notesy, krawaty, koszulki etc. — zawierające logo firmy, które nie są drukowanymi materiałami reklamowymi i informacyjnymi bądź prezentami o małej wartości ani próbkami, Spółka zobowiązana jest do naliczenia podatku z tytułu przekazania przedmiotowych towarów, na mocy art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.

Ponadto z treści wniosku wynika, że niejednokrotnie przekazywane nieodpłatnie przez Wnioskodawcę towary noszą cechy drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych oraz prezentów o małej wartości. Przy czym Wnioskodawca wskazał, że nie prowadzi ewidencji, o której jest mowa w art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy VAT, tj. ewidencji pozwalającej na ustalenie tożsamości osób otrzymujących nieodpłatnie towary o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym 100 zł. Jednostkowa cena nabycia / wytworzenia przekazywanych nieodpłatnie towarów nie przekracza zazwyczaj kwoty 10 zł, chociaż zdarzają się przypadki, że ich wartość jest wyższa od tej kwoty. Spółka nie przekazuje próbek w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy VAT.

Biorąc pod uwagę powyższe spostrzeżenia tut. Organ podatkowy zgadza się z twierdzeniem Wnioskodawcy, że zgodnie z art. 7 ust. 3 w związku z art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT czynność nieodpłatnego przekazania na rzecz kontrahentów / klientów prezentów o małej wartości, których jednostkowa cena nabycia/wytworzenia nie przekracza kwoty 10 zł nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Ponadto, ze względu na fakt, że Spółka nie prowadzi ewidencji pozwalającej na ustalenie tożsamości klientów nieodpłatne przekazanie towarów wymienionych w przepisie art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na ogólnych zasadach.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług,

Zgodnie z art. 86 ust. 8 pkt 2 ustawy o VAT podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą czynności, o których mowa w art. 7 ust. 3-7.

Zatem w odniesieniu do zakupów związanych z przekazywanymi towarami należy wskazać, że z powołanych przepisów wynika, iż prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z zakupionymi przez Wnioskodawcę towarami, uzależnione jest od powiązania tych zakupów z działalnością opodatkowaną podatkiem VAT.

Z cyt. wyżej przepisu art. 86 ustawy o VAT wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zatem warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Jednocześnie przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Analizując powyższe należy stwierdzić, że podatnik w momencie nabycia towarów oraz usług określa, czy nabywane przez niego towary i usługi będą wykorzystywane w prowadzonej przez niego działalności opodatkowanej. W konsekwencji należy stwierdzić, iż podatnik może obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w sytuacji, gdy występuje związek pomiędzy poniesionymi wydatkami, a wykonywanymi z tytułu prowadzonej działalności czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca stworzył więc podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, jak i niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Należy zauważyć, że dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług, a prowadzoną działalnością. Przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością Spółki może mieć charakter pośredni lub bezpośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością Podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży - towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy; bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością Spółki można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa; mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym osiąganymi przez podatnika obrotami. Aby jednak można było wskazać, iż określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością Spółki, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu.

O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez Spółkę obrotów. Najczęściej do wydatków mających pośredni wpływ na wykonywanie czynności opodatkowanych zalicza się koszty reklamy, wydatki związane z udziałem w targach, konferencjach, koszty doradztwa podatkowego, obsługi prawnej.

Biorąc pod uwagę opis stanu faktycznego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego tut. Organ podatkowy stoi na stanowisku, że w sytuacji, gdy nabyte towary są bezpośrednio wykorzystane do wykonania czynności polegającej na ich nieodpłatnym przekazaniu, która to czynność jest opodatkowana, prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje na zasadach ogólnych (zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, o ile żaden przepis szczególny nie pozbawia podatnika prawa do odliczenia).

Natomiast w sytuacji, gdy nabyte towary są bezpośrednio wykorzystane do wykonania czynności polegających na ich nieodpłatnym przekazaniu, które to czynności nie są opodatkowane na podstawie wskazanego powyżej art. 7 ust. 3 ustawy o VAT, prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje na podstawie przepisu szczególnego uregulowanego w art. 86 ust. 8 pkt 2 ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tak przedstawionym stanie faktycznym należało uznać za prawidłowe.

Końcowo tut. Organ podatkowy informuje, że w zakresie stanu prawnego obowiązującego do dnia 31 marca 2011r. w zakresie opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania towarów stanowiących (lub niestanowiących) drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych oraz prezentów o małej wartości oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego od nabycia tych towarów zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.