INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 3 lutego 2012r. (data wpływu 9 lutego 2012r.), uzupełnione pismem z dnia 27 marca 2012r. (data wpływu 30 marca 2012r.) oraz pismem z dnia 23 maja 2012r. (data wpływu 28 maja 2012r.) w odpowiedzi na wezwanie nr IPPP2/443-149/12-2/MM z dnia 16 marca 2012r. oraz na wezwanie nr IPPP2/443-149/12-5/MM z dnia 14 maja 2012r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania towarów niestanowiących drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych oraz prezentów o małej wartości do dnia 31 marca 2011r. – jest nieprawidłowe;

• braku opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne oraz prezentów o małej wartości do dnia 31 marca 2011r. – jest prawidłowe;

• prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego od nabytych towarów do dnia 31 marca 2011r. w sytuacji, gdy towary te służyły czynnościom opodatkowanym – jest prawidłowe;

• prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego od nabytych towarów do dnia 31 marca 2011r. w sytuacji, gdy towary te służyły czynnościom zwolnionym – jest nieprawidłowe;

• prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego od nabytych towarów do dnia 31 marca 2011r. w sytuacji, gdy towary te służyły zarówno czynnościom zwolnionym i opodatkowanym – jest nieprawidłowe;

• odliczenia podatku naliczonego od towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne oraz prezentów o małej wartości przekazywanych nieodpłatnie na potrzeby reprezentacji i reklamy do dnia 31 marca 2011r. – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 9 lutego 2012r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnych wydań towarów przeznaczonych na cele reprezentacji i reklamy, prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu ich nabycia oraz zachowania mocy wiążącej wskazanego we wniosku postanowienia (pyt. nr 1-2). Przedmiotowy wniosek zawierał braki formalne oraz braki w przedstawionym stanie faktycznym. W związku z czym tut. Organ podatkowy pismem z dnia 16 marca 2012r. znak IPPP2/443-149/12-2/MM oraz pismem z dnia 14 maja 2012r. znak IPPP2/443-149/12-5/MM wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku o powyższe braki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Stan faktyczny dotyczy okresu od 2009r. T Sp. z o.o. (dalej: „Spółka”) prowadzi działalność w zakresie gier liczbowych i zakładów wzajemnych opodatkowaną podatkiem od gier, która jest obecnie (tj. od 2009 r.) zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 15 ustawy VAT, a do 31.12.2008r. nie podlegała temu podatkowi na mocy art. 6 pkt 3 ustawy VAT

Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, gdyż wykonuje także szereg czynności podlegających podatkowi VAT, m.in. dostawa towarów, świadczenie usług, import towarów i usług, etc. Spółka przekazuje bez wynagrodzenia na rzecz swoich kontrahentów i potencjalnych klientów, różnego rodzaju prezenty, upominki i gadżety o różnej wartości takie jak kalendarze, notesy, krawaty, koszulki etc. — zawierające logo firmy. Przekazywane bezpłatnie towary noszą niejednokrotnie cechy drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych oraz prezentów o małej wartości. Celem wskazanych działań jest promocja marki firmy, zachęcenie potencjalnych kontrahentów do nawiązania współpracy z nią, nabywania kuponów itp., a w konsekwencji zwiększenie uzyskiwanych przychodów.

Spółka przyjęła za zasadę odliczanie podatku VAT naliczonego zawartego w cenie towarów przeznaczonych do nieodpłatnego przekazania i opodatkowywanie podatkiem VAT ich przekazania (z wyjątkami opisanymi w art. 7 ust. 3 ustawy VAT) na rzecz kontrahentów. Spółka przyjmuje więc, że co do zasady samo przekazanie nieodpłatne towaru jest opodatkowane, stąd też przysługuje jej prawo do odliczenia w tym zakresie. Spółka nie prowadzi ewidencji, o której jest mowa w art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy VAT, tj. ewidencji pozwalającej na ustalenie tożsamości osób otrzymujących nieodpłatnie towary o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym 100 zł. Jednostkowa cena nabycia / wytworzenia przekazywanych nieodpłatnie towarów nie przekracza zazwyczaj kwoty 10 zł, chociaż zdarzają się przypadki, że ich wartość jest wyższa od tej kwoty. Spółka nie przekazuje próbek w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy VAT.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, co następuje:

W stanie prawnym obowiązującym do dnia 31.03.2011r. Spółka przekazywała bez wynagrodzenia na rzecz swoich kontrahentów i potencjalnych klientów różnego rodzaju prezenty, upominki i gadżety o różnej wartości, których przykłady zostały wymienione we wniosku. W zależności od sytuacji, przekazane towary były związane:

• z działalnością zwolnioną, albo
• z działalnością opodatkowaną albo
• zarówno z działalnością opodatkowaną i zwolnioną przy czym Spółka w takim wypadku nie jest w stanie wyodrębnić całości kwot podatku naliczonego, które są związane z konkretnymi zakupami towarów i przypisać je tylko do działalności zwolnionej lub opodatkowanej.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy jest prawidłowa stosowana przez Spółkę zasada polegająca na:

• opodatkowaniu podatkiem VAT należnym nieodpłatnie przekazywanych towarów na potrzeby reprezentacji i reklamy (zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy VAT), za wyjątkiem drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych oraz prezentów o małej wartości (art. 7 ust. 3 ustawy VAT);
• odliczaniu podatku VAT naliczonego od towarów przekazywanych nieodpłatnie na potrzeby reprezentacji i reklamy (art. 86 ust. 1, art. 86 ust. 8 pkt 2 ustawy VAT)...
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy może on stosować następujące zasady opodatkowania i odliczenia w zakresie podatku VAT:

• opodatkowywać podatkiem VAT nieodpłatne przekazania towarów na cele reprezentacji i reklamy (niezależnie od celu takiego przekazania) i jednocześnie odliczać podatek VAT naliczony występujący przy ich nabyciu;
• nie opodatkowywać nieodpłatnego przekazania drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości (w przypadku prezentów o małej wartości muszą one spełniać kryteria przewidziane w art. 7 ust. 4 ustawy VAT) i jednocześnie odliczać podatek VAT naliczony występujący przy ich nabyciu na mocy art. 86 ust. 8 pkt 2 ustawy VAT.
  
  

Powyższe ma umocowanie w treści przywołanych przepisów ustawy VAT, które wprowadzają następujące zasady. Na mocy art. 7 ust. 2 ustawy VAT podatnik ma obowiązek opodatkować nieodpłatne przekazanie towarów (z wyjątkami enumeratywnie opisanymi w art. 7 ust. 3 ustawy VAT), jeżeli przysługiwało mu uprawnienie do odliczenia podatku VAT naliczonego przy ich nabyciu. Spółka stosuje zasadę, że opodatkowuje (z wyjątkami opisanymi w art. 7 ust. 3 ustawy VAT) nieodpłatne przekazanie towarów i jednocześnie odlicza na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy VAT podatek VAT naliczony zawarty w cenie ich nabycia. Zasada ta dotyczy wszystkich towarów przekazywanych przez Spółkę na cele reprezentacji i reklamy, które nie mieszczą się w zbiorze towarów opisanych w art. 7 ust. 3 ustawy VAT, a więc towarów, które nie mogą być zaliczone do grona drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości.

W przypadku grupy towarów opisanych w art. 7 ust. 3 ustawy VAT, przepis expressis verbis wykluczył ich nieodpłatne przekazanie ze zbioru czynności zrównanych z odpłatną dostawą towarów opodatkowaną podatkiem VAT. Dlatego też Spółka nie opodatkowuje nieodpłatnego przekazania drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości. W realiach Spółki przekazanie prezentów o małej wartości ogranicza się do towarów, których jednostkowa cena nabycia/wytworzenia nie przekracza zazwyczaj kwoty 10 zł —

art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy VAT. Ze względu na fakt że Spółka nie prowadzi ewidencji wskazanej w art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy VAT, nieodpłatne przekazanie towarów wymienionych w tym przepisie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na ogólnych zasadach. Jednocześnie mając na uwadze brzmienie art. 86 ust. 8 pkt 2 ustawy VAT, Spółce przysługuje uprawnienie do odliczenia podatku VAT naliczonego, który jest zawarty w cenie drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych oraz prezentów o małej wartości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się w odniesieniu do

• opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania towarów niestanowiących drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych oraz prezentów o małej wartości do dnia 31 marca 2011r. – za nieprawidłowe;

• braku opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne oraz prezentów o małej wartości do dnia 31 marca 2011r. – za prawidłowe;

• prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego od nabytych towarów do dnia 31 marca 2011r. w sytuacji, gdy towary te służyły czynnościom opodatkowanym – za prawidłowe;

• prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego od nabytych towarów do dnia 31 marca 2011r. w sytuacji, gdy towary te służyły czynnościom zwolnionym – za nieprawidłowe;

• prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego od nabytych towarów do dnia 31 marca 2011r. w sytuacji, gdy towary te służyły zarówno czynnościom zwolnionym i opodatkowanym – za nieprawidłowe;

• odliczenia podatku naliczonego od towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne oraz prezentów o małej wartości przekazywanych nieodpłatnie na potrzeby reprezentacji i reklamy do dnia 31 marca 2011r. – za prawidłowe.
  
  

Na wstępie tut. Organ podatkowy pragnie wskazać, iż niniejsza interpretacja została oparta na przepisach ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT” obowiązujących przed dniem 1 kwietnia 2011r., bowiem Wnioskodawca w treści wniosku wskazał, że stan faktyczny dotyczy okresu od roku 2009.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny
3. jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.
   
   

Stosownie do art. 7 ust. 3 ustawy o VAT przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

W myśl art. 7 ust. 4 ustawy o VAT przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1. o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.
   
   

Zgodnie z art. 7 ust. 7 ustawy o VAT przez próbkę, o której mowa w ust. 3, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy.

Z powyższego wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług do dnia 31 marca 2011r. podlegało nieodpłatne przekazanie towarów na cele niezwiązane z prowadzonym przedsiębiorstwem, niestanowiących jednak próbek, prezentów o małej wartości, czy też drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych. Dla opodatkowania danej czynności nieodpłatnego przekazania istotne było także to, czy podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności w całości lub w części.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie gier liczbowych i zakładów wzajemnych opodatkowaną podatkiem od gier, która jest obecnie zwolniona z podatku VAT. Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, gdyż wykonuje także szereg czynności podlegających podatkowi VAT, m.in. dostawa towarów, świadczenie usług, import towarów i usług, etc. Spółka przekazuje bez wynagrodzenia na rzecz swoich kontrahentów i potencjalnych klientów, różnego rodzaju prezenty, upominki i gadżety o różnej wartości takie jak kalendarze, notesy, krawaty, koszulki etc. — zawierające logo firmy. Przekazywane bezpłatnie towary noszą niejednokrotnie cechy drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych oraz prezentów o małej wartości. Celem wskazanych działań jest promocja marki firmy, zachęcenie potencjalnych kontrahentów do nawiązania współpracy z nią, nabywania kuponów itp., a w konsekwencji zwiększenie uzyskiwanych przychodów.

Spółka przyjęła za zasadę odliczanie podatku VAT naliczonego zawartego w cenie towarów przeznaczonych do nieodpłatnego przekazania i opodatkowywanie podatkiem VAT ich przekazania (z wyjątkami opisanymi w art. 7 ust. 3 ustawy VAT) na rzecz kontrahentów. Spółka przyjmuje więc, że co do zasady samo przekazanie nieodpłatne towaru jest opodatkowane, stąd też przysługuje jej prawo do odliczenia w tym zakresie. Spółka nie prowadzi ewidencji, o której jest mowa w art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy VAT, tj. ewidencji pozwalającej na ustalenie tożsamości osób otrzymujących nieodpłatnie towary o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym 100 zł. Jednostkowa cena nabycia / wytworzenia przekazywanych nieodpłatnie towarów nie przekracza zazwyczaj kwoty 10 zł, chociaż zdarzają się przypadki, że ich wartość jest wyższa od tej kwoty. Spółka nie przekazuje próbek w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy VAT.

Analiza stanu faktycznego na tle powołanych przepisów prowadzi do wniosku, iż Wnioskodawca przekazując nieodpłatnie towary opisane we wniosku do dnia 31 marca 2011r. nie był zobowiązany do odprowadzenia podatku należnego z tytułu tego przekazania, bowiem z treści ówczesnego art. 7 ust. 2 ustawy o VAT wynikało, że podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT jedynie nieodpłatnie przekazane towary należące do przedsiębiorstwa podatnika na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem. Zatem Wnioskodawca przekazując w okresie od 2009 roku do 31 marca 2011 roku nieodpłatnie kontrahentom i potencjalnym klientom różnego rodzaju prezenty, upominki i gadżety o różnej wartości takie jak kalendarze, notesy, krawaty, koszulki etc. — zawierające logo firmy, które nie są drukowanymi materiałami reklamowymi i informacyjnymi bądź prezentami o małej wartości ani próbkami, Spółka nie była zobowiązana do naliczenia podatku z tytułu przekazania przedmiotowych towarów, na mocy art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, bowiem towary te były przekazywane na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem.

Ponadto z treści wniosku wynika, że niejednokrotnie przekazywane nieodpłatnie przez Wnioskodawcę towary nosiły cechy drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych oraz prezentów o małej wartości. Przy czym Wnioskodawca wskazał, że nie prowadził ewidencji, o której jest mowa w art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy VAT, tj. ewidencji pozwalającej na ustalenie tożsamości osób otrzymujących nieodpłatnie towary o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym 100 zł. Jednostkowa cena nabycia / wytworzenia przekazywanych nieodpłatnie towarów nie przekracza zazwyczaj kwoty 10 zł, chociaż zdarzały się przypadki, że ich wartość była wyższa od tej kwoty. Spółka nie przekazywała próbek w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy VAT.

Biorąc pod uwagę powyższe spostrzeżenia tut. Organ podatkowy zgadza się z twierdzeniem Wnioskodawcy, że zgodnie z art. 7 ust. 3 w związku z art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT czynność nieodpłatnego przekazania na rzecz kontrahentów / klientów prezentów o małej wartości, których jednostkowa cena nabycia/wytworzenia nie przekracza kwoty 10 zł nie podlegała do dnia 31 marca 2011r. opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast w stosunku do towarów, które przekraczały wartość 10 zł nieodpłatne ich przekazanie do dnia 31 marca 2011r. również nie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, bowiem przekazanie te (jak wskazał Wnioskodawca) było związane z prowadzonym przedsiębiorstwem – brak jest zatem wypełnienia przesłanki z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT. Bez znaczenia w tym momencie jest fakt, że Spółka nie prowadziła ewidencji pozwalającej na ustalenie tożsamości osób, którym nieodpłatnie towary przekazała.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem ust. 3-7, stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług,

Zgodnie z art. 86 ust. 8 pkt 2 ustawy o VAT podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą czynności, o których mowa w art. 7 ust. 3-7.

Zatem w odniesieniu do zakupów związanych z przekazywanymi towarami należy wskazać, że z powołanych przepisów wynika, iż prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z zakupionymi przez Wnioskodawcę towarami, uzależnione jest od powiązania tych zakupów z działalnością opodatkowaną podatkiem VAT.

Z cyt. wyżej przepisu art. 86 ustawy o VAT wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zatem warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Jednocześnie przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Analizując powyższe należy stwierdzić, że podatnik w momencie nabycia towarów oraz usług określa, czy nabywane przez niego towary i usługi będą wykorzystywane w prowadzonej przez niego działalności opodatkowanej. W konsekwencji należy stwierdzić, iż podatnik może obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w sytuacji, gdy występuje związek pomiędzy poniesionymi wydatkami, a wykonywanymi z tytułu prowadzonej działalności czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca stworzył więc podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, jak i niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Należy zauważyć, że dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług, a prowadzoną działalnością. Przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością Spółki może mieć charakter pośredni lub bezpośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością Podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży - towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy; bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością Spółki można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa; mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym osiąganymi przez podatnika obrotami. Aby jednak można było wskazać, iż określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością Spółki, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu.

O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez Spółkę obrotów. Najczęściej do wydatków mających pośredni wpływ na wykonywanie czynności opodatkowanych zalicza się koszty reklamy, wydatki związane z udziałem w targach, konferencjach, koszty doradztwa podatkowego, obsługi prawnej.

Biorąc pod uwagę opis stanu faktycznego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego tut. Organ podatkowy stoi na stanowisku, że w sytuacji, gdy nabyte towary były bezpośrednio wykorzystane do wykonania czynności polegającej na ich nieodpłatnym przekazaniu, które to czynności były (jak wskazano powyżej) nieopodatkowane ewentualne prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługiwało na zasadach ogólnych zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, z uwzględnieniem przepisu art. 90 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy o VAT w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Stosownie do art. 90 ust. 2 ustawy o VAT jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

W myśl art. 90 ust. 3 ustawy o VAT proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Z uzupełnienia do wniosku wynika, że w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31.03.2011r. Spółka przekazywała bez wynagrodzenia na rzecz swoich kontrahentów i potencjalnych klientów różnego rodzaju prezenty, upominki i gadżety o różnej wartości, których przykłady zostały wymienione we wniosku. W zależności od sytuacji, przekazane towary były związane z działalnością zwolnioną, albo z działalnością opodatkowaną albo zarówno z działalnością opodatkowaną i zwolnioną, przy czym Spółka w takim wypadku nie jest w stanie wyodrębnić całości kwot podatku naliczonego, które są związane z konkretnymi zakupami towarów i przypisać je tylko do działalności zwolnionej lub opodatkowanej.

Biorąc pod uwagę powyższe spostrzeżenia oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego tut. Organ podatkowy stoi na stanowisku, że w sytuacji, gdy przekazywane nieodpłatnie towary, o których mowa we wniosku były związane z działalnością opodatkowaną, wówczas Spółce na mocy art. 86 ust. 1 ustawy o VAT przysługiwało pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia tych towarów, bowiem została spełniona podstawowa przesłanka prawa do odliczenia – wykorzystywania nabytych towarów do czynności opodatkowanych. Rozumując a contrario, w sytuacji, gdy nabyte towary służyły działalności zwolnionej z opodatkowania podatkiem VAT Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu ich nabycia.

Natomiast w sytuacji, gdy nabyte towary były związane zarówno z czynnościami opodatkowanymi i zwolnionymi, a także ze względu na fakt, że Spółka nie była w stanie wyodrębnić całości kwot podatku naliczonego, które były związane z konkretnymi zakupami towarów i przypisać je tylko do działalności zwolnionej lub opodatkowanej, zastosowanie w stosunku do niej w stanie prawnym do dnia 31 marca 2011r. znalazł art. 90 ust. 2 ustawy o VAT. Przepis ten stanowił, że jeżeli podatnik nie jest w stanie wyodrębnić całości kwot podatku naliczonego, które można przypisać albo działalności opodatkowanej albo zwolnionej, wówczas podatnik ma obowiązek zastosować proporcjonalne odliczenie podatku naliczonego w takim stopniu, w jakim nabyte towary służyły czynnościom opodatkowanym. Dlatego też błędne jest stwierdzenie Wnioskodawcy, że przysługiwało prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego w sytuacji, gdy nabyte towary służyły zarówno działalności opodatkowanej jak i zwolnionej.

Natomiast w sytuacji, gdy nabyte towary spełniały warunki z art. 7 ust. 3 ustawy o VAT (były drukowanymi materiałami reklamowymi i informacyjnymi, prezentami o małej wartości) Spółce przysługiwało do dnia 31 marca 2011r. pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia tych towarów na podstawie przepisu szczególnego uregulowanego w art. 86 ust. 8 pkt 2 ustawy o VAT. Bez znaczenia w tym momencie jest fakt, czy nabyte towary służyły do czynności opodatkowanych, zwolnionych albo jednych i drugich.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.