INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony - przedstawione we wniosku z dnia 4 listopada 2013 r. (data wpływu 7 listopada 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży kart podarunkowych oraz obowiązku rejestracji tej sprzedaży na kasie fiskalnej (Pyt.2) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 listopada 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży kart podarunkowych oraz obowiązku rejestracji tej sprzedaży na kasie fiskalnej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

D. Sp. z o. o, zwana dalej „Wnioskodawcą” lub „Spółką” prowadzi działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży zegarków za pośrednictwem sklepu internetowego. Sprzedawane zegarki są produktem oryginalnym i niepowtarzalnym, gdyż sprzedawane są w modułach, które klient sam może dobierać (kształt i kolor koperty, paska, kolor tarczy), a do posiadanych już zegarków można dokupować kolejne elementy. W ten sposób klient może komponować własny zegarek, praktycznie na każdą okazję, pasujący do każdego stroju i jego potrzeb w danych okolicznościach. Sprzedaż prowadzona jest przez Internet, ale firma umożliwia również odbiór zamówionych zegarków osobiście, w siedzibie Spółki.

W celu zachęcenia klientów do dokonywania zakupów Wnioskodawca prowadzi dwa rodzaje promocji. Pierwszy z nich polega na przyznawaniu klientom, którzy dokonali zakupu, rabatu na następne zakupy. Rabat jest określony kwotowo, klient otrzymuje go w formie elektronicznej (kod składający się z unikalnej kombinacji znaków), jako załącznik do listu e-mail na skrzynkę mailową. Podczas dokonywania kolejnych zakupów na stronie internetowej sklepu, przed ich akceptacją, wpisuje numer rabatu i w ten sposób cena za produkty zostaje obniżona o przyznaną kwotę rabatu.

Drugi rodzaj promocji to sprzedaż kart podarunkowych - są to druki posiadające unikalne niepowtarzalne numery, z określoną wartością nominalną. Klienci mogą zakupić kartę podarunkową i dokonać za jej pomocą zapłaty za zakupy w sklepie internetowym lub podarować kartę w prezencie innej osobie (karty są anonimowe). Wszystkie karty mają określony termin ważności, po upływie którego nie będą akceptowane jako środek płatniczy. Karty podarunkowe nie podlegają wymianie na gotówkę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (oznaczone we wniosku nr 2):

Czy sprzedaż kart podarunkowych jest dostawą towaru lub świadczeniem usług w rozumieniu ustawy o VAT... Czy transakcja sprzedaży podlega obowiązkowi rejestracji na kasie fiskalnej...

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, wydanie kart podarunkowych nie stanowi czynności objętej zakresem opodatkowania podatkiem VAT. tj. nie spełnia ani definicji dostawy towarów, ani świadczenia usług, a więc nie podlega w ogóle opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jednocześnie zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż karty podarunkowej nie powinna być dokumentowana fakturą VAT i nie podlega ewidencji na kasie fiskalnej.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Natomiast towarami według tej ustawy są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Natomiast świadczeniem usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Karty podarunkowe wystawiane przez Spółkę mają charakter bonów towarowych, gdyż uprawniają ich posiadaczy do nabycia dowolnych towarów w sklepie internetowym Spółki (do wysokości wartości nominalnej karty). Pojęcie bonu towarowego nie jest zdefiniowane w przepisach ustawy o VAT. Natomiast Internetowy Słownik Języka Polskiego (http://sjp.pwn.pl) definiuje „bon” jako dowód uprawniający do otrzymania w oznaczonym terminie pewnych towarów, sumy pieniędzy lub usług.

W praktyce bony towarowe uznaje się za znaki legitymacyjne, uprawniające do skorzystania z określonych świadczeń w przyszłości - w tym przypadku uprawnienie to polega na możliwości zrealizowania bonu przy zakupie towarów w sklepie Spółki. Karty podarunkowe (bony) należy zatem uznać za znaki legitymacyjne uprawniające do ich wykorzystania przez klienta w momencie zakupu towarów jako substytutu pieniądza. Karty podarunkowe samew sobie nie zaspokajają żadnych potrzeb - nie stanowią autonomicznego świadczenia. Bony nie mieszczą się więc w definicji towaru, określonego w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT. W konsekwencji, ich wydanie nie może stanowić dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT.

Karty podarunkowe (bony), jako znaki legitymacyjne, nie reprezentują uprawnienia do skonkretyzowanego świadczenia - posiadacz karty może ją zrealizować przy zakupie dowolnych towarów oferowanych w sklepie Spółki, może również z tego uprawnienia w ogóle nie skorzystać (karty mają określony termin ważności). Natomiast zgodnie z przepisami ustawy o VAT, opodatkowaniu podlega dostawa towarów dokonywana na rzecz klienta w momencie realizacji karty podarunkowej. Z powyższego wynika, że w momencie wydania kart przez Spółkę nie dochodzi do żadnego świadczenia ze strony Spółki na rzecz jej odbiorcy. Nie można uznać wydania kart podarunkowych za świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ustawy o VAT, gdyż z wydaniem bonu nie wiąże się żadne świadczenie Spółki.

Spółka pragnie także podkreślić, iż karta podarunkowa (bon towarowy) nie jest papierem wartościowym, bowiem żadna ustawa nie nadaje mu cech papieru wartościowego - zasada numerus clausus papierów wartościowych. Jak podkreśla się w komentarzach do Kodeksu cywilnego: „Zgodnie z zasadą numerus clausus papiery wartościowe mogą być wystawiane (emitowano) tylko wtedy, gdy przepisy prawa możliwość taką dopuszczają. Ustawodawca powinien przy tym zaliczyć określony dokument do kategorii papierów wartościowych bądź to wprost (jak to uczynił w odniesieniu do obligacji, listów zastawnych, bankowych papierów wartościowych, papierów wartościowych NBP, czy certyfikatów inwestycyjnych), bądź też przez określenie szczególnych jego cech i funkcji (jak np. w przypadku weksla, czeku, konosamentu, dowodu składowego)”. (Z. Gawlik, A. Janiak, A Kidyba, K. Kopaczyńska-Pieczniak, G. Kozieł, E. Niezbecka, T. Sokołowski, Kodeks cywilny. Komentarz. Tom III. Zobowiązania - część szczególna, LEX, 2010).

W momencie wydania przez Spółkę kart podarunkowych, jako znaków legitymacyjnych upoważniających do odbioru świadczenia w przyszłości, nie można zatem mówić o wystąpieniu jakiegokolwiek świadczenia, które mogłoby konstytuować czynność podlegającą opodatkowaniu VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, tj. odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W konsekwencji, czynność przekazania kart podarunkowych przez Spółkę nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Stanowisko powyższe w sposób jednolity potwierdzają organy podatkowe w wydanych interpretacjach, przykładowo: interpretacja indywidualna Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie z dn. 25.05.2012 r., sygn. IPPP1/443-246/12-2/AP, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dn. 25/10/2011 r., sygn. IPPP3/443-1043/11-2/JK; interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dn. 20 stycznia 2011 r., sygn. IBPP1/443-1001/10/AL.

Ustawa o VAT nakłada na podatników obowiązki związane z dokumentowaniem obrotu podlegającego opodatkowaniu podatkiem VAT, m.in. w zakresie wystawiania faktur oraz ewidencji sprzedaży na kasach fiskalnych. Na podstawie art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy. Dodatkowo, zgodnie z normą prawa wyrażoną w art. 111 ust. 1 ustawy o VAT, zobowiązani są do ewidencji na kasach fiskalnych sprzedaży dokonywanej na rzecz osób fizycznych.

Jednak zadaniem Wnioskodawcy, powyższe obowiązki nie będę miały zastosowania do sprzedaży kart podarunkowych. Jak wykazano powyżej, czynność sprzedaży kart podarunkowych nie mieści się ani w pojęciu odpłatnej dostawy towarów, ani odpłatnego świadczenia usług, nie jest sprzedażą w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy o VAT. Spółka nie ma obowiązku dokumentowania transakcji sprzedaży kart podarunkowych fakturą VAT, ani rejestracji jej na kasie fiskalnej. Takie stanowisko potwierdza m.in. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 5 września 2008 r., sygn. ILPP1/443-561/08-2/MT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie pyt. nr 2 jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towar, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Natomiast przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (art. 8 ust. 1 ustawy).

Zgodnie z wyżej wskazanymi regulacjami, przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie stanowi dostawy w rozumieniu art. 7 ustawy. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni jego odbiorca odnoszący korzyść związaną z tym świadczeniem.

Tak więc czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter na tyle wyraźny, aby można było powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży zegarków za pośrednictwem sklepu internetowego. Sprzedawane zegarki są produktem oryginalnym i niepowtarzalnym, gdyż sprzedawane są w modułach, które klient sam może dobierać (kształt i kolor koperty, paska, kolor tarczy), a do posiadanych już zegarków można dokupować kolejne elementy. W celu zachęcenia klientów do dokonywania zakupów Wnioskodawca dokonuje sprzedaży kart podarunkowych, które są drukami posiadającymi unikalne niepowtarzalne numery, z określoną wartością nominalną. Klienci mogą zakupić kartę podarunkową i dokonać za jej pomocą zapłaty za zakupy w sklepie internetowym lub podarować kartę w prezencie innej osobie (karty są anonimowe). Wszystkie karty mają określony termin ważności, po upływie którego nie będą akceptowane jako środek płatniczy. Karty podarunkowe niepodlegają wymianie na gotówkę. Karty podarunkowe wystawiane przez Wnioskodawcę mają charakter bonów towarowych, gdyż uprawniają ich posiadaczy do nabycia dowolnych towarów w sklepie internetowym Spółki (do wysokości wartości nominalnej karty).

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest to, czy wydanie za odpłatnością karty podarunkowej stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i czy należy tę czynność ewidencjonować na kasie fiskalnej.

Zauważyć należy, że przepisy w zakresie podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia bonu towarowego. Natomiast Słownik Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN) definiuje „bon” jako „dowód uprawniający do otrzymania w oznaczonym terminie pewnych towarów, sumy pieniędzy lub usług”.

W świetle powyższych regulacji, a także przywołanego wcześniej przepisu art. 2 pkt 6 ustawy, bon towarowy, nazwany w przedmiotowej sprawie przez Wnioskodawcę „kartą podarunkową”, nie mieści się w definicji towaru w rozumieniu ww. przepisu ustawy, gdyż nie jest towarem, lecz jedynie dokumentem uprawniającym do odbioru towarów. Zastępuje on środki pieniężne, za które zwyczajowo nabywa się towary, natomiast wydanie tego bonu (karty) następujew zamian za dokonanie wpłaty środków pieniężnych przez klienta na rzecz Wnioskodawcy.

Karta podarunkowa stanowi rodzaj znaku legitymacyjnego, upoważniającego do odbioru świadczenia, a więc do otrzymania w oznaczonym terminie określonych towarów. Czynność przekazania kart nie stanowi więc dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy.

Dokonania wpłaty środków pieniężnych przez klienta na rzecz Wnioskodawcy,a w konsekwencji wydania karty podarunkowej nie można również uznać za świadczenie usług za odpłatnością. Z wniosku wynika, że Wnioskodawca nie stawia żadnych ograniczeń lub warunków, jakie klient musiałby spełnić, aby nabyć kartę podarunkową. Karty same w sobie nie zaspokajają żadnych potrzeb - nie stanowią więc autonomicznego świadczenia, a świadczenie jest elementem konstytutywnym usługi.

A zatem, czynność odpłatnego przekazania karty podarunkowej nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż nie mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem, wymienionych w art. 5 ust. 1 ustawy, tj. nie stanowi ani dostawy towarów, ani świadczenia usług.

Na podstawie art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. Natomiast zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Jak wykazano powyżej, czynność sprzedaży kart podarunkowych nie mieści się ani w pojęciu odpłatnej dostawy towarów, ani odpłatnego świadczenia usług, nie jest także sprzedaż w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy, a zatem obowiązki wynikające z powołanych wyżej art. 106 ust. 1 i art. 111 ust.1 ustawy nie będę miały zastosowania do sprzedaży kart podarunkowych.

Tak więc zgadzając się z Wnioskodawcą stwierdzić należy, że nie ma On obowiązku dokumentowania transakcji sprzedaży kart podarunkowych ani fakturą VAT, ani rejestracji tej sprzedaży na kasie fiskalnej.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie Pyt. nr 2 należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Końcowo zauważyć należy, że powołany w interpretacji art. 106 w brzmieniu przytoczonym przez Organ obowiązywał do dnia 31 grudnia 2013 r., natomiast z dniem 1 stycznia 2014 r. przepis ten został uchylony i zastąpiony przez art. 106 a-q ustawy o podatku od towarów i usług, które obecnie regulują zasady dokumentowania transakcji fakturami.

Informuje się także, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży kart podarunkowych oraz obowiązku rejestracji tej sprzedaży na kasie fiskalnej. Natomiast kwestia dotycząca stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie określenia podstawy opodatkowania w przypadku udzielania rabatów, została rozstrzygnięta w odrębnej interpretacji Nr IPPP2/443-1197/13-2/KOM. Ponadto w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, którego dotyczy pyt. nr 3, zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie Nr IPPB5/423-896/13-2/MK.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.