Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/423-896/13-2/MK
z 21 stycznia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 4 listopada 2013 r. (data wpływu 7 listopada 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu powstania przychodu podatkowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 listopada 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu powstania przychodu podatkowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka Sp. z o.o. zwana dalej („Wnioskodawcą lub Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży zegarków za pośrednictwem sklepu internetowego. Sprzedawane zegarki są produktem oryginalnym i niepowtarzalnym, gdyż sprzedawane są w modułach, które klient sam może dobierać (kształt i kolor koperty, paska, kolor tarczy), a do posiadanych już zegarków można dokupować kolejne elementy. W ten sposób klient może komponować własny zegarek, praktycznie na każdą okazję, pasujący do każdego stroju i jego potrzeb w danych okolicznościach. Sprzedaż prowadzona jest przez Internet, ale firma umożliwia również odbiór zamówionych zegarków osobiście, w siedzibie Spółki.

W celu zachęcenia klientów do dokonywania zakupów Wnioskodawca prowadzi dwa rodzaje promocji. Pierwszy z nich polega na przyznawaniu klientom, którzy dokonali zakupu, rabatu na następne zakupy. Rabat jest określony kwotowo, klient otrzymuje go w formie elektronicznej (kod składający się z unikalnej kombinacji znaków), jako załącznik do listu e-mail na skrzynkę mailową. Podczas dokonywania kolejnych zakupów na stronie internetowej sklepu, przed ich akceptacją, wpisuje numer rabatu i w ten sposób cena za produkty zastaje obniżona o przyznaną kwotę rabatu.

Drugi rodzaj promocji to sprzedaż kart podarunkowych - są to druki posiadające unikalne niepowtarzalne numery, z określoną wartością nominalną. Klienci mogą zakupić kartę podarunkową i dokonać za jej pomocą zapłaty za zakupy w sklepie internetowym lub podarować kartę w prezencie innej osobie (karty są anonimowe). Wszystkie karty mają określony termin ważności, po upływie którego nie będą akceptowane jako środek płatniczy. Karty podarunkowe nie podlegają wymianie na gotówkę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy rabaty udzielane klientom do kolejnych zakupów pomniejszą wartość obrotu w dacie ich wykorzystania (wpisania numeru rabatu przez klienta w momencie dokonywania zakupu)?
2. Czy sprzedaż kart podarunkowych jest dostawą towaru lub świadczeniem usług w rozumieniu ustawy o VAT, i czy transakcja sprzedaży podlega obowiązkowi rejestracji na kasie fiskalnej?
3. Kiedy powstaje przychód należny podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych z tytułu sprzedaży kart podarunkowych?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest wykładnia przepisów w zakresie pytania oznaczonego nr 3.

W zakresie pytań oznaczonych nr 1 oraz nr 2 zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedawane przez nią karty podarunkowe powinny być traktowane jako środki stanowiące substytut pieniądza. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie określa szczególnego momentu opodatkowania dla wydawanych kart podarunkowych (bonów towarowych). Będą tu miały zastosowanie zasady ogólne dla ustalania momentu powstania obowiązku podatkowego. Zgodnie z treścią art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, z późn. zm., dalej: Ustawa CIT) za przychód z działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Natomiast za datę powstania przychodu uważa się zasadniczo dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, później niż dzień: wystawienia faktury albo uregulowania należności (art. 12 ust. 3a ustawy o CIT).

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym nie zachodzi żadna z sytuacji wymienionych w art. 12 ust. 3a ustawy o CIT, gdyż karta podarunkowa (bon towarowy) nie jest ani rzeczą, ani prawem majątkowym, ani też nie mieści się w pojęciu usługi. Karta podarunkowa (bon towarowy) jest substytutem pieniądza i umożliwia jedynie w oznaczonym terminie dokonanie zapłaty za świadczenia zrealizowane w przyszłości, które będą polegały na wydaniu towarów realizowanych w ramach działalności gospodarczej. Samo wydanie (sprzedaż) karty nie jest zatem wydaniem towaru. Nie może być więc przychodem podatkowym otrzymana kwota w momencie wydania karty. Otrzymaną kwotę za wydanie karty należy traktować jako wpłatę na poczet wydania (nabycia przez klientów) towarów. Przychód powstanie w momencie wydania zakupywanych przez klientów zegarków lub komponentów do nich, nie później jednak niż dzień wystawienia faktury albo uregulowania należności (art. 12 ust. 3a ustawy o CIT).

Natomiast w sytuacji, gdy w wyznaczonym terminie obowiązywania ważności karty klient jej nie wykorzysta, to kwota na którą opiewa ta karta i która została zapłacona przez klienta nabywającego kartę, powinna być rozpoznana jako przychód podatkowy w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego. W tym momencie kwota ta traci charakter pobranej wpłaty na poczet dostaw towaru.

Podobne stanowisko znaleźć można w licznych interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego wydawanych przez Ministra Finansów. Za przykład niech posłuży interpretacja indywidualna wydana przez Ministra Finansów (zmieniająca wcześniejszą interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach) z dnia 30.05.2012 r., sygn. DD9/DD2/033/225/BRT/09/PK-1280.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52  §  3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 §  2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54  §  1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.