Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/2/415-1052/13/MM
z 17 stycznia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 11 października 2013 r. (data otrzymania 18 października 2013 r.), uzupełnionym 3 grudnia 2013 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 października 2013 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z 26 listopada 2013 r. Znak: IBPB II/2/415-1052/13/MM, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano 3 grudnia 2013 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W 2007 r. zakupiona została działka gruntu o powierzchni 8143 m² na współwłasność przez trzech współwłaścicieli (osoba A tj. Wnioskodawca – 50% własności, osoba B – 25% własności, osoba C – 25% własności).

W 2010 r. nastąpił podział działki na dwie działki o powierzchniach 6933 m² i 1210 m². Na podstawie aktu notarialnego nastąpiło częściowe zniesienie współwłasności (bez jakichkolwiek dopłat). Podział nastąpił zgodnie z posiadanymi udziałami.

Osoba C otrzymała na własność działkę o powierzchni 1210 m². Pozostała działka o powierzchni 6933 m² stała się współwłasnością osoby A i osoby B przy czym aby wyrównać udział procentowy osoba C przekazała w formie darowizny przysługujące jej pozostałe udziały osobie B. Ostatecznie po częściowym zniesieniu współwłasności w 2010 r. działka o powierzchni 6933 m² stała się współwłasnością osoby A i osoby B (osoba A – 59% udziałów, osoba B – 41% udziałów).

Łączna ilość m² przed podziałem w 2010 r. przypadająca na osobę A – 50% z 8143 m² = 4071,5 m². Łączna ilość m² po podziale w 2010 r. przypadająca na osobę A – 59% z 6933 m² = 4090,47 m² (wzrost ilości m² wynika z geodezyjnych aspektów podziału nieruchomości, podział odbył się bez jakichkolwiek dopłat).

W 2013 r. nastąpiło sądowe zniesienie współwłasności nieruchomości oraz podział sądowy działki o powierzchni 6933 m² na 3 działki gruntu o powierzchniach 3641 m², 2394 m² oraz działka dojazdowa o powierzchni 898 m².

Osoba A otrzymała na własność działkę o powierzchni 3641 m² oraz 50% udziałów w działce drogowej.

Osoba B otrzymała na własność działkę o powierzchni 2394 m² oraz 50% udziałów w działce drogowej.

Osoba A dokonała dopłaty w wysokości 14.500 zł osobie B tytułem kosztów poniesionych przy budowie budynku gospodarczego, który po zniesieniu współwłasności znalazł się w całości na działce osoby A.

Łączna ilość m² przed podziałem sądowym przypadająca na osobę A – 59% z 6933 m² = 4090,47 m². Łączna ilość m² po podziale sądowym przypadająca na osobę A – 3641 m² + 50% z 898 m² = 4090 m², czyli 0,47 m² mniej niż przed podziałem sądowym (dopłata nie miała na celu zwiększenia udziału w nieruchomości lecz zwrot nakładów przy budowie budynku gospodarczego, a zmniejszenie ilości m² o 0,47 m² wynikło z geodezyjnych aspektów podziału nieruchomości).

Osoba A (Wnioskodawca) ma zamiar w 2014 r. sprzedać swoją nieruchomość – działkę o powierzchni 3641 m² oraz 50% udziałów w działce drogowej o powierzchni 898 m².

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał wartości poszczególnych działek i znajdujących się na nich budynków na dzień zniesienia współwłasności.

Wartość całkowita działki o powierzchni 6933 m² na dzień częściowego zniesienia współwłasności w 2010 r. wyniosła 962.630 zł (6933 m² x 110 zł/m² + budynek gospodarczy murowany o wartości 200.000 zł).

Wartość całkowita działki o powierzchni 1210 m² na dzień częściowego zniesienia współwłasności w 2010 r. wyniosła 343.100 zł (1210 m² x 110 zł/m² + budynek mieszkalny murowany w stanie surowym zamkniętym o wartości 210.000 zł).

Wartość całkowita działki o powierzchni 3641 m² na dzień sądowego zniesienia współwłasności w 2013 r. wyniosła 600.510 zł (3641m² x 110 zł/m² + budynek gospodarczy murowany o wartości 200.000 zł)

Wartość całkowita działki o powierzchni 2394 m² na dzień sądowego zniesienia współwłasności w 2013 r. wyniosła 263.340 zł (2394 m² x 110 zł/m²).

Wartość całkowita działki o powierzchni 898 m² na dzień sądowego zniesienia współwłasności w 2013 r. wyniosła 98.780 zł (898 m² x 110 zł/m²).

W związku z powyższym zdarzeniem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca będzie musiał zapłacić podatek dochodowy od sprzedaży nieruchomości – jeśli tak to w jaki sposób obliczyć wielkość tego podatku?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie on musiał zapłacić podatku dochodowego od sprzedaży nieruchomości w 2014 r., ponieważ od nabycia nieruchomości upłynie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości (2007 r.).

Mając na uwadze stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z 16 kwietnia 2013 r. znak: IPTPB2/415-76/13-2/KSM Wnioskodawca stoi na stanowisku, że jeżeli w wyniku zniesienia współwłasności nieruchomości udział podatnika w tej nieruchomości nie powiększył się od momentu pierwotnego nabycia do chwili odpłatnego zbycia, datę nabycia części nieruchomości stanowi data pierwotnego nabycia a nie data zniesienia współwłasności.

Dopłata w wysokości 14.500 zł przy sądowym zniesieniu współwłasności miała na celu zwrot osobie B kosztów poniesionych przy budowie budynku gospodarczego, który po zniesieniu współwłasności znalazł się w całości na działce osoby A czyli nie można tego traktować jako powiększenie udziału podatnika w nieruchomości, lecz jako zwrot poniesionych nakładów na nieruchomość.

Zdaniem Wnioskodawcy, przemawia za tym również to, że przy podziale sądowym w 2013 r. i spłacie w wysokości 14.500 zł na rzecz osoby B ilość przypadających m² działki na osobę A zmniejszyła się a nie wzrosła. Różnice w ilościach m² przy podziałach w 2010 r. i 2013 r. wynikały z geodezyjnych aspektów podziału nieruchomości. Podziały nie miały na celu zwiększenia udziałów w nieruchomości któregokolwiek ze współwłaścicieli lecz równy podział nieruchomości pomiędzy nich.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) – źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

–jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Tym samym w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment jej nabycia.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia wynika, że Wnioskodawca w 2007 r. stał się współwłaścicielem nieruchomości w udziale 50%. W 2010 r. nieruchomość została podzielona na dwie działki o powierzchni 6933 m² i 1210 m². W tym samym roku nastąpiło częściowe notarialne zniesienie współwłasności nieruchomości, w wyniku którego Wnioskodawca został współwłaścicielem w udziale 59% nieruchomości o obszarze 6933 m². Następnie w 2013 r. nastąpiło sądowe zniesienie współwłasności oraz sądowy podział działki o powierzchni 6933 m² na 3 działki. W konsekwencji Wnioskodawca otrzymał na własność działkę o powierzchni 3641 m² i został współwłaścicielem w 50% działki o powierzchni 898 m².

Współwłasność jest instytucją prawa cywilnego uregulowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Zgodnie z art. 195 ww. Kodeksu – współwłasność polega na tym, że własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. W myśl art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego – współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej Kodeksu cywilnego, o czym stanowi art. 196 § 2 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z art. 210 ww. Kodeksu – każdy ze współwłaścicieli może domagać się zniesienia współwłasności. Jednym ze sposobów zniesienia współwłasności jest fizyczny podział rzeczy wspólnej między współwłaścicielami. Następuje to w drodze przyznania każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionej (podzielonej) rzeczy wspólnej. Wielkość tej części powinna odpowiadać wielkości udziału we współwłasności. W wyniku podziału fizycznego powstają nowe rzeczy. W rezultacie w wyniku zniesienia współwłasności dochodzi do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności. Za datę nabycia nieruchomości lub prawa – w przypadku ich sprzedaży, które przypadły danej osobie w wyniku zniesienia współwłasności, należy przyjąć datę ich pierwotnego nabycia, ale tylko wówczas, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku zniesienia współwłasności mieści się w udziale, jaki przysługuje tej osobie w majątku objętym współwłasnością oraz zniesienie współwłasności zostało dokonane bez spłat i dopłat. Natomiast gdy w wyniku zniesienia współwłasności udział danej osoby ulega powiększeniu (nawet bez spłat i dopłat), to traktowany jest w kategorii nabycia, ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością) jak i stan jej majątku osobistego. Tak więc co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia wówczas, gdy w wyniku tego zniesienia podatnik otrzymuje nieruchomość, która po dokonanym podziale przekracza udział jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał. Zatem jeżeli przy dokonaniu zniesienia współwłasności wystąpiło przysporzenie majątku ponad posiadany udział przed zniesieniem współwłasności oznacza, to że dla części nieruchomości nabytej w drodze zniesienia współwłasności dniem nabycia będzie dzień, w którym nastąpiło zniesienie współwłasności. Wobec powyższego dla celów podatku dochodowego bieg terminu pięcioletniego dla udziału w nieruchomości, nabytego ponad udział we współwłasności należy liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie w drodze zniesienia współwłasności.

W omawianej sprawie należy zatem ustalić czy i ewentualnie jaką część udziału w nieruchomości Wnioskodawca nabył w drodze częściowego notarialnego zniesienia współwłasności oraz w drodze sądowego zniesienia współwłasności. Aby tego dokonać należy porównać wartość jaką w momencie częściowego oraz sądowego znoszenia współwłasności miał udział Wnioskodawcy w nieruchomościach z wartością majątku jaki otrzymał Wnioskodawca w konsekwencji danego podziału.

Wnioskodawca opisując omawiane zdarzenie nie odnosił się do wartości dzielonych nieruchomości lecz do ich powierzchni. Należy jednak podkreślić, że porównaniu nie podlegają powierzchnie działek, gdyż współwłasność oznacza prawo do udziału w nieruchomości a więc prawo do udziału w każdym m² tej nieruchomości, a nie prawo do części nieruchomości. Ponadto może się zdarzyć, że wartość większą będą miały udziały w mniejszych działkach, a więc osoba, która w wyniku zniesienia współwłasności nieruchomości otrzyma największą działkę bynajmniej nie musi uzyskać w wyniku zniesienia współwłasności majątku o największej wartości.

Wnioskodawca wskazał, że w 2010 r. łączna wartość nieruchomości, w której wnioskodawca posiadał udział 50% (tj. działka o powierzchni 6933 m² i działka o powierzchni 1210 m²) wyniosła 1.305.730 zł. Wnioskodawca posiadał zatem udział o wartości 652.865 zł (1.305.730 zł x 50%). W wyniku częściowego zniesienia współwłasności Wnioskodawca stał się współwłaścicielem w 59% działki o powierzchni 6933 m², której wartość wynosiła 962.630 zł. Udział Wnioskodawcy w omawianej działce miał zatem wartość 567.951,70 zł (962.630 zł x 59%).

W konsekwencji powyższych informacji należy stwierdzić, że w 2010 r. w wyniku częściowego notarialnego zniesienia współwłasności udział wnioskodawcy nie zwiększył się, gdyż Wnioskodawcy przysługiwał udział o wartości 652.865 zł a otrzymał udział o wartości 567.951,70 zł. Tym samym w 2010 r. nie doszło do nabycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nabycie udziału w wysokości 59% w działce o powierzchni 6933 m² należy utożsamiać z 2007 r.

Analogicznie należy rozpatrzyć skutki sądowego zniesienia współwłasności w 2013 r. Przedmiotem zniesienia współwłasności była nieruchomość o powierzchni 6933 m², która została podzielona na trzy działki. Wartość całej nieruchomość, w której Wnioskodawca posiadał udział w wysokości 59% wynosiła 962.630 zł. Wnioskodawca posiadał zatem udział o wartości 567.951,70 zł (962.630 zł x 59%). W wyniku sądowego zniesienia współwłasności Wnioskodawca stał się wyłącznym właścicielem działki o wartości 600.510 zł i współwłaścicielem w 50% działki o wartości 98.780 zł. Wnioskodawca otrzymał zatem majątek o wartości 649.900 zł (600.510 zł + 98.780 zł x 50%).

W konsekwencji powyższych informacji należy stwierdzić, że w 2013 r. w wyniku sądowego zniesienia współwłasności majątek Wnioskodawcy zwiększył się, gdyż Wnioskodawcy przysługiwał udział o wartości 567.951,70 zł a otrzymał majątek o wartości 649.900 zł. Nadwyżka w wysokości 81.948,30 zł odpowiadać będzie udziałowi, jaki Wnioskodawca nabył w 2013 r. w drodze sądowego zniesienia współwłasności. Nadwyżka stanowi zatem 12,61% (81.948,30 zł × 100% / 649.900 zł), czyli tyle Wnioskodawca nabył w drodze sądowego zniesienia współwłasności ponad udział posiadany przed tym podziałem.

Podsumowując, 87,39% prawa własności działki o powierzchni 3641 m² oraz 87,39% w 1/2 prawa własności działki o powierzchni 898 m² Wnioskodawca nabył w 2007 r. Pozostały udział tj. 12,61% prawa własności działki o powierzchni 3641 m² oraz 12,61% w 1/2 prawa własności działki o powierzchni 898 m² Wnioskodawca nabył w 2013 r.

Mając na uwadze zamiar Wnioskodawcy dotyczący sprzedaży w 2014 r. nieruchomości i udziału w nieruchomości należy stwierdzić, że 12,61% przychodu jaki Wnioskodawca otrzyma z tej transakcji będzie stanowić źródło przychodu podlegające opodatkowaniu według zasad obowiązujących od 1 stycznia 2009 r.

Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 209, poz. 1316 ze zm.) po raz kolejny zmieniono zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do dochodów uzyskanych ze zbycia nieruchomości i praw nabytych od 1 stycznia 2009 r.

Z zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)–c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

W myśl art. 30e ust. 2 ww. ustawy – podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ww. ustawy).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć np.: koszty wyceny sprzedawanej nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, koszty biura pośrednictwa obrotu nieruchomościami, koszty ogłoszeń w prasie, o ile były ponoszone przez zbywcę. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy.

Należy jednak pamiętać, że koszty jakie poniesie Wnioskodawca w związku ze sprzedażą będą dotyczyć całej nieruchomości, tj. udziału nabytego w 2007 r. i udziału nabytego w 2013 r. Opodatkowaniu podlegać będzie wyłącznie 12,61% przychodu, czyli przychodu, który odpowiada nabyciu w 2013 r. Tym samym do kosztów odpłatnego zbycia Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć 12,61% kosztów, bowiem pozostała część tych kosztów przypadać będzie na udział w nieruchomości, który wnioskodawca nabył w 2007 r., i który w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, uważa się udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Wnioskodawca udział w nieruchomości, który stanowić będzie źródło przychodu nabył za dopłatą w wysokości 14.500 zł, którą przekazał drugiemu współwłaścicielowi. Wydatek ten w całości stanowił będzie koszt uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości, który Wnioskodawca nabył w 2013 r.

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł stosownie do art. 30e ust. 5 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Natomiast w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Podsumowując, w 2013 r. w wyniku sądowego zniesienia współwłasności Wnioskodawca otrzymał nieruchomość i udział w nieruchomości o wartości większej o 12,61% od wartości jaką posiadał jego udział w nieruchomości na dzień podziału. Sprzedając nieruchomość w 2014 r. po stronie Wnioskodawcy powstanie źródło przychodu odnośnie części udziału jaki nabył w 2013 r., tj. odpowiadający 12,61% uzyskanego przychodu, o którym mowa w art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód ten Wnioskodawca może pomniejszyć o kwotę 14.500 zł, gdyż taki kosz poniósł nabywając ten udział w 2013 r. dokonując spłaty drugiego współwłaściciela. Tak obliczony dochód podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym – o ile Wnioskodawca nie wypełni warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy.

Stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Odnosząc się natomiast do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji wskazać należy, że dotyczy ona konkretnej, indywidualnej sprawy podatnika w określonym stanie faktycznym i w tej sprawie rozstrzygnięcie w niej zawarte jest wiążące. Ponadto stan faktyczny przedstawiony w ww. interpretacji różni się od zdarzenia przedstawionego przez Wnioskodawcę.v

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) – w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie – w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.