Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB2/415-76/13-2/KSM
z 16 kwietnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 30 stycznia 2013 r. (data wpływu 31 stycznia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 stycznia 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Od 1976 r. Wnioskodawca był współwłaścicielem nieruchomości. Nieruchomość ta podlegała współwłasności z bratem, a po jego śmierci (w 2003 r.) z jego spadkobiercami – żoną i dziećmi.

W marcu 2011 r. w wyniku postanowienia Sądu Rejonowego, współwłasność nieruchomości została zniesiona bez żadnych spłat i dopłat (Decyzja Sądu Rejonowego z dnia 10 marca 2011 r.). Wartość nieruchomości Wnioskodawcy po zniesieniu współwłasności nie przekroczyła wartości udziału przysługującego Mu we współwłasności przed jej zniesieniem. W związku z nieodpłatnym zniesieniem współwłasności Wnioskodawca otrzymał dwa pisma z Urzędu Skarbowego. W pierwszym, Naczelnik Urzędu Skarbowego umorzył w stosunku do Wnioskodawcy postępowanie podatkowe w sprawie ustalenia zobowiązania podatkowego w podatku od spadków i darowizn z uwagi na nabycie udziału, który nie przekroczył wartości udziału przysługującego Wnioskodawcy przed zniesieniem współwłasności (Decyzja z dnia 14 lipca 2011 r.)

Wnioskodawca otrzymał również pisemną informację (zaświadczenie nieodpłatnie zniesienie współwłasności z dnia 19 grudnia 2011 r.) wydaną przez Naczelnika Urzędu Skarbowego stwierdzającą, że zgodnie z art. 7 ust. 6 ustawy o podatku od spadków i darowizn zobowiązanie podatkowe od nabycia ww. nieruchomości nie powstaje.

W listopadzie 2012 r. Wnioskodawca sprzedał przedmiotową nieruchomość.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż w 2012 r. nieruchomości, w której Wnioskodawca posiadał udziały od 1976 r., a współwłasność bez spłat i dopłat (bez dodatkowego przysporzenia majątkowego) zniesiono w 2011 r., stanowi źródło przychodu zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż w 2012 r. nieruchomości, której udziały Wnioskodawca nabył w 1976 r., a współwłasność bez spłat i dopłat (bez dodatkowego przysporzenia majątkowego) została zniesiona w 2011 r., nie stanowi źródła przychodu w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Źródłem przychodu, według ww. artykułu jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

W opisanym przypadku nabycie nastąpiło w 1976 r. Sprzedaż miała miejsce po upływie pięciu lat od końca roku, w którym nastąpiło nabycie, ponieważ zniesienie współwłasności przez podział rzeczy wspólnej między współwłaścicielami nastąpiło w drodze przyznania wyodrębnionej (podzielonej) rzeczy wspólnej. Wartość nieruchomości Wnioskodawcy, po zniesieniu współwłasności, nie przekroczyła wartości udziału przysługującego Mu we współwłasności przed jej zniesieniem.

Zdaniem Wnioskodawcy, zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy, jeżeli mieści się (a tak właśnie jest) w ramach udziału jaki przypadał w rzeczy wspólnej przed zniesieniem współwłasności, a wszystko odbyło się bez spłat i dopłat. Zatem datą nabycia, według Wnioskodawcy jest 1976 r.

Wnioskodawca wskazuje, iż zgodnie z pismem Drugiego Urzędu Skarbowego z dnia 22 września 2006 r., „zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy, jeśli mieści się w ramach udziału, jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat”. Również Izba Skarbowa w Warszawie (nr … oraz nr …) wskazuje, że „zniesienie współwłasności dla celów podatku dochodowego nie stanowi nabycia nieruchomości”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, formułuje generalną zasadę, iż sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z powyższego wynika zatem, iż w przypadku odpłatnego zbycia (sprzedaży) nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma ustalenie zarówno daty jak i formy nabycia nieruchomości.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca od 1976 r. był współwłaścicielem nieruchomości, która podlegała współwłasności z bratem, a po jego śmierci (w 2003 r.) ze spadkobiercami – żoną i dziećmi. Decyzją Sądu Rejonowego współwłasność została zniesiona w 2011 r., bez żadnych spłat i dopłat. Wartość nieruchomości, po zniesieniu współwłasności przypadająca Wnioskodawcy, nie przekroczyła udziału przysługującego Mu we współwłasności przed jej zniesieniem.

W listopadzie 2012 r. Wnioskodawca sprzedał przedmiotową nieruchomość.

Wskazać należy, iż moment przeniesienia prawa własności w prawie podatkowym określony jest zgodnie z normami prawa cywilnego. Celem postępowania o zniesienie współwłasności, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności.

Zgodnie z art. 195 Kodeksu cywilnego, współwłasność jest instytucją prawa cywilnego polegającą na tym, że własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. Współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, nigdy – o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy.

Stosownie do art. 210 i nast. Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli w każdym czasie może domagać się zniesienia współwłasności. Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy wyłącznie wówczas, jeżeli nabyte na własność mienie mieści się w ramach udziału, jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat. A więc, za datę nabycia nieruchomości lub prawa należy przyjąć datę ich pierwotnego nabycia. Gdy w wyniku zniesienia współwłasności udział danej osoby ulega powiększeniu mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan jej majątku osobistego. Nie zmienia tego fakt, że zniesienia współwłasności dokonuje się bez spłat i dopłat. Zatem, jeżeli przy dokonaniu zniesienia współwłasności wystąpiło przysporzenie majątku ponad udział posiadany przed zniesieniem współwłasności oznacza to, że dla części nieruchomości nabytej w drodze zniesienia współwłasności dniem nabycia będzie dzień, w którym nastąpiło zniesienie współwłasności. Wobec powyższego dla celów podatku dochodowego bieg terminu pięcioletniego dla części udziału w nieruchomości nabytego ponad udział we współwłasności należy liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie w drodze zniesienia współwłasności.

Biorąc pod uwagę powyższe, wskazać należy, iż w wyniku zniesienia współwłasności nieruchomości udział Wnioskodawcy w tej nieruchomości nie powiększył się od momentu pierwotnego nabycia do chwili odpłatnego zbycia, a więc za datę nabycia ww. części nieruchomości należy przyjąć datę ich pierwotnego nabycia, tj. 1976 r.

W związku z powyższym w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r.

Zgodnie z art. 7 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2006 r., Nr 217, poz. 1588) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do 31 grudnia 2006 r. stosuje się zasady określone w tej ustawie w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, iż przychód uzyskany z tytułu odpłatnego zbycia części nieruchomości nabytej w 1976 r. nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na upływ pięcioletniego terminu, o którym mowa w ww. przepisie. Wskazać należy, iż powyższy termin upłynął z dniem 31 grudnia 1981 r.

Zatem, odpłatne zbycie ww. części nieruchomości nie rodzi po stronie Wnioskodawcy obowiązku podatkowego w postaci zapłaty podatku dochodowego.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych należy stwierdzić, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Tut. Organ wskazuje również, że dokumenty dołączone przez Wnioskodawcę do wniosku nie podlegają analizie i weryfikacji w ramach postępowania o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.