Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB3/423-461/13-2/PM
z 27 stycznia 2014 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w X działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 6 listopada 2013 r. (data wpływu 18 listopada 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez Spółkę w związku z noclegiem, wyżywieniem i posiłkiem związanych ze szkoleniem – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 listopada 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez Spółkę w związku z noclegiem, wyżywieniem i posiłkiem związanych ze szkoleniem.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność (gospodarczą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w zakresie produkcji i sprzedaży okien do poddaszy wraz z akcesoriami oraz wyłazów kominiarskich.

Celem zwiększenia sprzedaży i pozyskiwania nowych kontrahentów Spółka planuje organizować szkolenia instruktażowe dla przedsiębiorców z branży budowlanej, w tym dekarskiej. Szkolenia mają odbywać się w siedzibie Spółki na przygotowanych w tym celu stanowiskach instruktażowych obejmujących montaż okna do poddaszy na przygotowanym fragmencie połaci dachu. Osobami szkolącymi mają być pracownicy Spółki. Natomiast uczestnicy szkoleń nie są wyłaniani w drodze selekcji. Spółka zamierza kierować informację o szkoleniach zawierającą zaproszenie do udziału w szkoleniu do podmiotów, z którymi pozostaje w stosunkach handlowych, bez względu na osiągany potencjał zakupowy, jak i do podmiotów z którymi do tej pory nie nawiązała współpracy.

Celem tych szkoleń ma być podniesienie efektywności sprzedaży towarów produkowanych przez spółkę oraz zapoznanie przedsiębiorców - właścicieli sklepów i hurtowni budowlanych oraz osób kierujących działami budowlanymi w marketach budowalnych ze sposobami i warunkami prawidłowego montażu okien do poddaszy i wyłazów kominiarskich produkowanych przez Spółkę. Szkolenia te pozwolą Spółce w sposób bezpośredni zaprezentować zalety swoich towarów i ich przewagę nad towarami konkurenci w związku z organizacją szkoleń Spółka będzie ponosić wydatki na szkolenie obejmujące zakwaterowanie, poczęstunek (kawa, herbata, ciastka), wyżywienie (catering).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wydatki (koszty pobytu, (noclegu), koszty wyżywienia, poczęstunku) związane ze szkoleniem przedsiębiorców - właścicieli sklepów i hurtowni budowlanych oraz osób kierujących działami budowlanymi w marketach budowlanych mające na celu zapoznanie przedsiębiorców ww. osób ze sposobem montażu okien do poddaszy i wyłazów kominiarskich produkowanych przez Spółkę stanowią koszt uzyskania przychodu Wnioskodawcy?

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę wyrok 7 sędziów NSA z dnia 17 czerwca 2013 r., sygn. II FSK 702/11, organizacja szkoleń dla przedsiębiorców- właścicieli sklepów i hurtowni budowlanych oraz osób kierujących działami budowlanymi w marketach budowalnych wpłynie na zwiększenie osiąganego przychodu, albowiem osoby przeszkolone pozyskają wiedzę na temat produktów Spółki oraz sposobu ich montażu i konserwacji i w ramach prowadzonej przez siebie działalności osoby te będą mogły polecać swoim klientom zakup produktów Spółki. Szkolenia są więc ukierunkowane na doprowadzanie do nawiązania i rozbudowania kontaktów gospodarczych.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Przywołana regulacja wskazuje, że definicja kosztów uzyskania przychodów - dla celów podatku dochodowego - składa się z dwóch podstawowych elementów, które łącznie tworzą swego rodzaju normatywną klauzulę generalną. Pierwszy z tych elementów określić można mianem przesłanki pozytywnej, zakładającej spełnienie łączne dwóch warunków, tj. konieczność faktycznego, co do zasady, poniesienia wydatku. Poniesienie wydatku musi nastąpić w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 ustawy. Z powyższego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione nakłady i wydatki związane bezpośrednio lub pośrednio z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest poprawienie wyniku finansowego oraz osiągnięcie przychodu, z wyjątkiem wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy.

Natomiast stosownie do treści art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Z uwagi na fakt, że przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia „reprezentacji” należy zgodnie z zasadami wykładni językowej przepisów prawa odnieść się do definicji słownikowej tego pojęcia. W internetowym wydaniu słownika języka polskiego PWN (http://sjp.pwn.pl) pojęcie to zostało zdefiniowane następująco: „reprezentacja” to „okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem, pozycją społeczną.”

W świetle powyższego zdaniem Wnioskodawcy, koszty przedmiotowych szkoleń obejmujące wydatki na zakwaterowanie, poczęstunek, wyżywienie uczestników można zakwalifikować do kosztów uzyskania przychodów Spółki, stosownie do omawianego art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Przywołana regulacja wskazuje, że definicja kosztów uzyskania przychodów – dla celów podatku dochodowego – składa się z dwóch podstawowych elementów, które łącznie tworzą swego rodzaju normatywną klauzulę generalną. Pierwszy z tych elementów określić można mianem przesłanki pozytywnej, zakładającej spełnienie łącznie dwóch warunków, tj.:

  1. konieczność faktycznego, co do zasady, poniesienia wydatku,
  2. poniesienie wydatku musi nastąpić w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Tak więc dany podmiot gospodarczy ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesionych wydatków po wyłączeniu tych, których możliwość odliczenia jest wprost ograniczona w ustawie – zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami – pod warunkiem, że ich poniesienie ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub wiąże się z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów.

Obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu, a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Z powyższego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione nakłady i wydatki związane bezpośrednio lub pośrednio z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest poprawienie wyniku finansowego oraz osiągnięcie przychodu, z wyjątkiem wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Jak wskazano powyżej, ocena prawna danego wydatku wymaga uwzględnienia unormowań art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Za wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych, wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 powołanej ustawy należy uznać te, których wyłącznym bądź dominującym celem jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, czy działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z uczestnikami spotkań.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, Celem zwiększenia sprzedaży i pozyskiwania nowych kontrahentów Spółka planuje organizować szkolenia instruktażowe dla przedsiębiorców z branży budowlanej, w tym dekarskiej. Szkolenia mają odbywać się w siedzibie Spółki na przygotowanych w tym celu stanowiskach instruktażowych obejmujących montaż okna do poddaszy na przygotowanym fragmencie połaci dachu. Osobami szkolącymi mają być pracownicy Spółki. Natomiast uczestnicy szkoleń nie są wyłaniani w drodze selekcji. Spółka zamierza kierować informację o szkoleniach zawierającą zaproszenie do udziału w szkoleniu do podmiotów, z którymi pozostaje w stosunkach handlowych, bez względu na osiągany potencjał zakupowy, jak i do podmiotów z którymi do tej pory nie nawiązała współpracy. Celem tych szkoleń ma być podniesienie efektywności sprzedaży towarów produkowanych przez spółkę oraz zapoznanie przedsiębiorców - właścicieli sklepów i hurtowni budowlanych oraz osób kierujących działami budowlanymi w marketach budowalnych ze sposobami i warunkami prawidłowego montażu okien do poddaszy i wyłazów kominiarskich produkowanych przez Spółkę. Szkolenia te pozwolą Spółce w sposób bezpośredni zaprezentować zalety swoich towarów i ich przewagę nad towarami konkurenci w związku z organizacją szkoleń Spółka będzie ponosić wydatki na szkolenie obejmujące zakwaterowanie, poczęstunek (kawa, herbata, ciastka), wyżywienie (catering).

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że wydatki, tj. koszty pobytu (noclegu), koszty wyżywienia, poczęstunku w postaci: kawy, herbaty, ciastek, jak również wyżywienie dostarczane przez firmę cateringową (catering), podawany podczas szkoleń dla przedsiębiorców i pracowników Spółki, spożywany w siedzibie Spółki, nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wydatki te ponoszone są bowiem w związku z przeprowadzanymi przez Wnioskodawcę szkoleniami produktowymi, których celem ma być podniesienie efektywności sprzedaży towarów produkowanych przez Spółkę oraz zapoznanie przedsiębiorców-właścicieli sklepów i hurtowni budowlanych oraz osób kierujących działami budowlanymi w marketach budowlanych ze sposobami i warunkami prawidłowego montażu okien i wyłazów kominiarskich produkowanych przez Spółkę. Celem tych szkoleń nie jest zatem wyłącznie stworzenie dobrego wizerunku firmy Wnioskodawcy, czy też wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami. Poniesione wydatki na zakup ww. artykułów spożywczych i usług cateringowych spełniają przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 ww. ustawy; są poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, tym samym mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Reasumując, stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa X.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj